Institutiones linguae Arabicae tribus libris distributae. In quibus vberrime quaecumque ad litteras, dictiones, & orationem attinent, explicantur. Authore P. Francisco Martelotto Martinensi, sacerdote, theologo, Clericorum Regularium Minorum

발행: 1620년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

plicata est, quod significatur per hoc signum - suprapositum Ἀ

queadmota seq. cap. dicemus,Vt a borro,/qarra, pherra, tunc enim perinde est,ac si explicite duae litterae essentiac prima vocali careret,& ad pr cedentem syllabam contraheretur,ac si diceretur bor O, qμπ-ra, in phe ra. At vero breues erunt motiones huiusmodi, quotiescumquo nullum ex his aderit productionis signum. Porro tanula aliud non est,quam ut sic dicamus numnatio,si- - ue adictio sint litterae is nun , post ipsas in tiones,quod fit in fine ditionum duplicatis ad hoc figuris ipsi rum hoc pacto , - , atque tunc sic proserendae sunt, ac si post se litteram o nun, haberent, halematon, halem

halematis. Quae vox tanuin ab eodem,n mine littor videriuata est: serinant.n.excogr matici verbum nautiana, ex quo Brinatur nomen verbaletanian. Atque si quae geminatur motio silerit dati mo,dicetur tanuinodalidaliammi si vero motio g minata fuerit phathlio , dicetur tantan lphathlii,&hoc semper habebit post se litteram telim,vel ie, m tionibus carentes, ut i, berran, Hodan, nisi fuerit sis per litteram K, vel super signum , Hanarat, de quo insta dic tur . Si tandem quae geminatur motio fuerit C haston, dicetur υ-li tanuin i asti. Atque omnia in m

. . .

riget quenti schemate conspiciuntur aperte.

42쪽

CAR V.

23rigura

. et

as in

Tanula lyasti in

De caeteris Arabicarum litterarum signis.

s RAETER iam dicta motionum si a, pleraque alia connectuntur litteris, ad diuersa in

nera, quorum potissima sunt icuno, ettescdido, . t emamzato, I elmaddo, cubas eluasso, exunm,er coniunctio.

De signo esse cuno .

SI um hoc super litteras tripliciter efformatur, veI ad instar parui circuli sic , vel ad se am Iunulae respicientis sursum, ita ' , vel respicientis deo Qm,hoc pacto . . Munus ipsius est indicare litteram . cui ibperponitur omni motione destitui,ac proinde quiescere, hoc est peculiarem syllabam non colastituere, sed ad praeccdentem spectare, atque i,

lius tantum proserri, ut Ai collo, dixi, testo , non

43쪽

peculiari bus vocibus non proferri, sed cuiusque senum ad praecedentem inotionem contrahi, atque cum illa in unam longam syllabam coalescere. Igitur quamuis litteram, vel in tionem habere oportet, vel huiusmodi quietis signum, nisi sit rit aliqua ex tribus i s , & ας, qus praecedentis motionis productioni descruiat, vi cap. praeced diximus: tunc enim, quod nullatenus proferatur, atque ut ibidem diximus potius in trinis. quam litterae naturam sapiat, huiusmodi quietis signo v lurimum non assicitur,ut in exemplaribus Alcorant quai pluribus est conspicere; quamuis multoties super has quoquo litteras signum hoc reperiatur. Vnde duplex quietis genus dici poteu innucre , primam scilicet, & secundam : quiescetcnim littera quaelibet quiete prima quotiescumque prosertur, etsi labia moueatur,quo pacto quiescunt ,&s, indictionibus testo, nonori& d, qaulon, βrmo, quiestunt autem tres litterae is, & quiete secunda, cum nec mouentur, nec proseruntur; sed in naturam abeuntes vocalitura,tantum pr. ductioni deseritiunt,ut in his patet exemplis naron, Umιν

SIgnum huiusmodi sertificationis sere nihil dissere Arma

a tribus dentibus litterae O- : sic enim formatur - ,colloc tur autem perpetuo super litteras, eiusque munus non aliud est quam roborare senum litterae, ac si duplex esset, ut, qarra , quod enim Latini faciunt per geminationem eiusdem litteraeshoc idem si num huiusmodi apud Arabes praestat; nec quidem reperire est apud ipsbs in dictione eadem , duas eiusdem generis litteras, quarum prima quiescat, ut, qar a. sed cum incisorinanda dictione hoc accidit, una tantum scribitur, ac pro

44쪽

pro alia super ipsum huiusmodi signum duplicationis ponitur, ratione cuius littera roborari, minari, atq; grauari dicitur:

rati itan .i grauatis G, cui opponitur citat ph, pho, idestiat uiatio, ad quam significandam nullum peculiare signum destinatum est praeter meram absentiam signi tescclid, qua littera leuis dicitur,hoc est non sertificata sono,atque grauata, ius quidem sertificationis omnis littera capaxw, prPter i eliph, ob nimiam sui soni exiguitatem.

SIgni huius haec est figura , serὰ nihil differens a capite litte raed Ain. Collocatur autem potissimum super litteram letiph, vel ad latus eius, vel subtus ipLam,ri . t i atque tunc innuit illam proserendam esse,vel motam, si moti

nem habeo,ut laqrao, legit, Uta laesa , interrogauit , congregatus est ; vel quiescentem quiete prima, Vt tali iam, Itaque littera i eliph absolute picta, littera productionis tantum censenda est,nec nisi beneficio signi huius vim sumit, qua moueatur, vel quiete prima qui scat. Et quemadmodum saepe super i eliph motam signum huiusmodi,licet apponendum sit, non apponitur, nam ex sola

motione subintelligitur,ut . ut pro al; ita multoties supe rite signo hamaat, ipsamet i eliph, vel compendii causa praetermittitur,ut o E ias alo, interrogat quod necessario fit cum altera eliph simul immediate concurrit, superposito signo D mas

45쪽

maddo, de quo insta dicetur, ut si alon, familia , pro, samaon celum, pro vel in litteram o aut conuertitur, prout insta sito loco dicemus. Vnde signum huiusmodi hamaat, species quaedam litterae eliph a multis dicitur, &cum eliph mota saepe confunditur.

SIgnum huiusmodi super litteram l eliph pariter collocatur,

cum nempe due simiae concurrunt eliph, altera mota, altera quiescens: tunc enim scribitur una tantum, sed in alterius indiacium hoc signum apponitur,quo quide cauetur dcbita produ

etio, quocirca δε-- idest dicitur: debet enim produci Pr cedens phathlium si duarum eliph prima sit quiescens, ut famaon, eaetam, quasi scriptum esset - ; vel si sit qui stens secunda,producendum est phathlium ipsius prinas, licet hoc expresse hon apponatur, sicut & signum hamZat; nam e dem hoc signo maddo sis plentur,ut Us alon, minum, quasi diseceretur Ull . Itaque signum hoc, ut signum resedid, litterς di plicationem seinper importat; licet peculiare sit litteri eliph i ' atque ad instar illius cum prima est quiescens, eam ad prςcedentem motionem contrahit, non quidem seno, sed proauctione, & duratione.

Hoc etiam signum super litteram eliri, tantum colloc turicum scilicet eliph prima I ittera dictionissierit, atque ipsam aliqua pr positio antecesserit, vel morio qu libet saltem i lituia dicitonis pretccdentis; ita ut non ex ipsa exordiatur ora

46쪽

Forma quidem simile est regio accentui Hebriorum, que dicunt REI; zarca, vi s N. significat aute eliph suppositam alioqui hamaatam,atque mouendam, breuitatis gratia, non moueri,neque proferri; sed mox sequentem litteram, quς semper quiete prima quiescet, ad prscedentem syllabam, siue in tionem contrahi, ut bab ibaiti, porta domiu, pro babo cibasti,& Lai, belcalami,cum calanae,pro tali Melcalami; quemadmodii apud Italos in articulo, ico - ii pati , cu p ponitur prepositio, e,pro genitivo,uel alia similis,non dicitur a. ii pane, sed abiecta littera i , quς littergeliph hamaat articuli Arabum respondet, absolute diciturd Ipam: unde huiusnodi eliph initiais, siue fuerit in articulo,

siue in allia dictione,ut mox dicemus .in inhamaat ly - isti dicitur, L hametatvnionis, tu sci licet,cum aliqua motio pr cedit, non mouetur, sed sequentem litteram ad p cedente motionem unit. Porro non qu libet cliph initialis huiusmodi est:tantum enim est triplex,nimirum verbalis, quς .s reperitur. in principio quorumdam verborum, ut sequenti libro dicemus: nominalis, lus .f. reperitur in principio quorumdam nominii, quet eodem libro cap. s. referentur; & articularis, quq T. reperitur in pr lato articulo ol. In quo notadum, quod si post sarticulare,sequatur littera signo rescdid grauata, quod tantum accidit litteris solaribus, quas cap. se l. explicabimus tui Cilon littera o , sed quς sequitur,virtute res diis sub altera latitans, ad prscedentem syllabam con hitur, vi unitur, ipsa o nullatenus prolata, ut ber agioli, cum viro, o minassainai, ὸ caelo, nun autem belragioli, vel menalsamat; quemadmodum etiam cumipsa cliph articularis mouetur, cussi nihil praecedit, non dicitur at elogiolo,

47쪽

mao, sed erra Nineffamao. Itaque status litterae eliph qu druplex esse potest,nimira Motus,Quietis primῖ, Productionis,

siue quietis secundae,&Vnionis, ut o talas Jo,peto, AC i ii Cenit , namia, ignis, belqalami, cum calamo.

De caeteris signis minus principalibus.

ΡRaeter ea, quq commemoraulinus Arabicarum litteram signa,alia simul minus principalia easdem litteras combiantur, vel pro certiori expressioneipsar ii, vel pro distincti ne membrorum, ac sensus orationis. In primis ergo super litteras quς Gla punctorum carentia distinguuntur a litteris in I a ubi amphibologiae periculum est, si iam hoc v superae apponunt, quo intelligatur non ex obliuione, sed data opera deesse puncta, ac pro culdubio eas esse litteras P a, non autem ι ' I a . Similiter pro distinctione litterarum vi ab aliis

c c . t ipser in t figuras paruuias, ac Uiminutas

Primis seponunt, quq proinde suppositae certissime indicant siseperiores similes tiare punetis carere. Sic etiam litterae a finali superne pingitur eius figura paruula,ut distinguatur a simili, quae duobus imperpositis punctis

valet , ac genus semininum notat Sed sciendum haec omnia signa, motiones, ac litterarum Gguras hactenus explicatas,apud varias nationes, atquc ad diuersa munera,& usus, sepe Aterari; queniadmodum enim hirud nos non modo scripturarum, sed & typorum varia extant genera,quae peculiaria sibinomina vcndicant; sic de Arabidae scripturae quodam genus dicitur nishhilan, quale nos modo tamquam posissimum,primarium, ac velut origines excudendum curauimus, atque praesenti proelo expressimus.

Aliud dici tholothii , quo Praesertim librorum titilli

48쪽

decorantur. Aliud appellatur diuanilon,quo tabelli nes , ac serenses utuntur. Aliud dicitur H qermaton, quo potissimum libri accepti,& expensi conscribuntur. Aliud diciatur tacliqiion,quod Persis proprium est. Aliud dicitur

garabiton quod peculiare est Aphricanis, atque o

cidentalioribus Arabibus. Aliud dicitiiu Κuphitonis , quod proprium est Κuphianis .Aliaque tali dem varia extant characterum genera , qui omnia dum occurrent, ex prssentinishhilo benei specto, erit facillimum deprehendere Huic ai rem desunt ut plurimum quq superius explicuimus minuς principalia signa. Vnde regiuariter huiusmodi conspicitur scriptura quam caercendet lectionis gratia, subhcere libuit

50쪽

CAP. V. 3 i

SEARCH

MENU NAVIGATION