장음표시 사용
191쪽
M. ANTONII MvRETI habent λελιωτru, malim tamen λελ Im
probi autem versus, quibus Alexis homianes ad intemperantiam cohortatur, Trochaici duo sunt ita legendi, & ita distin-
Statim autem, Sotionis fide, citantur versus quidam eiusdem argumenti ex eiusdem poetae Asbio didascalo : quam fabulam is qui loquens inducitur, negat se unquam via disse, quamvis mediae comoediae dramata, plus octingentii legerit eorumq; eclogas' fecerit. ubi eclogar cat excerpta quaedam ex eis fabulis, memoriae causa, quae insigniora viderentur. Tales ecloga hodieq, ex Minisiis Polybij aliorum libris reperiuntur. Inde apud Ciceronem eclogaris Easile& .mμ vocabant: quales hodie e tant ex Strabone. Et inde Cicero Turannuum vocat hominem. αν. Hoc non notassem, nisi alios in eo lapsos esse vidissem. In eis autem ipsis versibus cum ita legatur
Manes servile nomen olim fuit. In eisiem, ubi vulgo est---: melius videtur quod
192쪽
q, in veteribus legitur μω ο ' o Iam in illa parodia Chrysippi cu vulgo ita legatur.
TM J -υς ει i, pro im se, in vetere libro est κενος : Ego autem legendum puto κ . Multa leviora omitto properandi studio,& laboris, ut verum fatear, vel odio vel imdio. Neque tamen illud omittam, quod inlepidissimis versibus quibus parasitu , ut Opinor, aliquis de divitibus quibusdam cupediarijs conqueritur, qui excandsiaci bant annonam, & ita purgabant macellus ut nullum lautius opsoniutn alijs reliquum fieret, legendum est, ομοι-- - ΠΟΠ, lut vulgo, : ita enim metri ratio post llat. Id si cui levius videbitur, quod ego quO-que fateor, at hoc certe non omnino negligendum, postremi eorum versuum lentemtiam vulgo non satis intelligi. Nam illud,
cat, nuptialia convivia, & adolescentum compotationes desijsse celebrari: ex quo illi divites omnia ad se trahere coeperant.
Estq; illud simile illi Catulliano, hae
prim fuere: & illi Plautino, Fuit Phronesia & illi Virgiliano, Fuit Ilium Et ut μει praeteream, in illo dicto Stratonici, α ευμοὶ, jucunda allusio est ad illam usitatam
193쪽
t 4 ad: ANTONII MvR,rrvocem, ακουετε λαοί '. cuius lepos in Latino sermone sentiri non potest. Illud quoque praeteriens monebo, longe plurimos M - choliis de Stratonici dictis versus male uuiago pro soluta oratione accipi. Subjiciam autem &quae citantur e libro primo Chariclis ista ἀ-ἀγῶν , ut in veteribus libris leguntur: quoniam ea aliter ab alijs tentata
νώσεις. In illa longa historia Diphii de piscubus, ubi ad Bacchum piscem ventum est,ita
est in libris vetustis. Βακχορ ἐσκυλ ν, Σπλυχρον-
ριαμ λς. At a vulgatis voces aliquot absunt. Sed , morosi illius senis, qui omnia sibi conformatis ad imminuendum nominibus appellari volebat, quod sibi eo modo munorem sumptum facere videretur, eius igiatur verba ipsa quoque diminuta & de Grata vulgo leguntur. Legenda autem stat hoc modo,
In versibus autem, quos cantitabant, qui
194쪽
coronae stipem colligebant, & alia multa depravata sunt, & hic versus:
ubi de verbo ραλίων queritur Vlpianus. qui verbum illud irridebat, ait emptum videri .lyhM. Quod si interpretatus est. Ex ter subulca, equidem quid sibi volu rit, nescio. Illud scio, legendum esse, - τ βύρας. Cuiusi nodi autem mulieres in Subura olim habitaverint, & quae illic tum vitae, tum sermonis elegantia fuerit ; nemini ignotum est. Paulo post autem una vocula corrupta, ne Trochaicus Epicharmi intelligatur, impedimento est. Ita enim habent
Vnum si praeterea addidero, finem faciam. Desinere enim, quam deficere malo. In parodia sane eleganti, quae ad ipsum finem libri legitur, ita editum est.
quod mutilum esse qui non sentiat, nihil
195쪽
I7s M. ANTONII MvRETI sentiat. Legendum autem hoc modo,
Anabaseos libro quarto, ξ ει νυ- - λυ- .m. longe aberravit a sententia, qui ita vertit : Hunc iam cur a metu non liber πι ' Nemtamen eum aut accuso, aut insector : cum alia tam multa egregie praestiterit. Sed a duum ac difficile est, sine veterum librorum ope Athenaeum interpretari.
Rectene Cicero Graecos reprehenderit, quod Laborem, se dolorem una voce πονον appetiare dixerit.
M. Tullius quamquam φαέλίω & G
rat, & haberi volebat, Graecorumtamen nationi nonnunquam sub- iniquus videtur : non tantum, ubi cauta serviens eorum fidem in testimonijs elevat, levitatem insectatur,instituta deridet: sed etiam cum Romanam linguam verborum copia non Graecae parem modo, sed etiam superiorem facit: quod tam longe abest a vero ;
196쪽
I Tveto ; ut mihi ipsae chartae, in quibus id scriptum est, erubeseere videantur. Quid libro
secundo Tusculanarum, cum Graecos negat siua lingua laborem a dolore distinguere, an non aperte calumniatur Z Neq; est doloris amans, sed laboris. 'At ἡ- interdum etiam dolorem vocant, & laborare dicunt eas corporis partes, quae dolent. Noigitur idem & Latini faciunt 3 Vnde igitulsi intilla
Laborat e riure misera. sua laborantes utero puelgas.&qui laborat podagra, certe non ita labo rar, ut Marius cum aestu magno ducebat agmen. Sed cuius potius in hanc hem quam ipsius Ciceronis testimonio utamur λ Eius igitpr verba sunt e secundo de finibus.
Quoi, dist immortales, ille, cum omnes artus ardere viderentur, cruciatus perferebat' nec tamen miser esse, quia seummum id malum noerat 2 tantummodo laboriosus videbatur. Nonne eum, qui maximo dolore crucia- rur, laboriosum vocat Videat ergo, si hoc nomine in Graecos volet esse durior, ne causi suae securim talis ac tantus patronus
infligat. Facere in eo quoque mihi videtur injuste, quod accubationem epularem me-
197쪽
Π M. ANTON MAEU RETIlius a Latinis convivium, quam a Graecis
' om δίειπνον, aut σ-- ον nominari judicat.
Cotra enim appellatio Latina habere qua dam intemperantiae significationem videtur : quasi tum demum vivant homines. cum cibum capiunt: neque sit inter eos, praeterquam in epulis, ulla vitae communio. At Graeci uisa vivere dicent, eos etiam qui negotia sua inter se communicant, qui crebro una sunt, qui una militant, una phialosophantur : convictum denique multis
alijs in rebus quam in vino & epulis intelligent : non ut Latini, qui convivere, ut hoc verbo utar, eos demum dicunt,qui una tanquam ad idem praesepe, pascuntur, quasi nihil sit aliud jΘ quam Elegantius illi, qui aliud esse viderunt, una bibere, aliud una vivere. Itaque communi nem epularum ab eo, ut Varro ait, coagulo, quo convivia continentur, nominarui:
vitae conjunctionem ad alia graviora& m gis seria reservarunt. Haec si cui confidenatius dixi ste adversus Ciceronis sententiam videbor ; cogitet, quam multa ab eo adversus Platonem, Aristotelem, Theophrastu ' aliosq; veteres dicta sint. Nunquam haec vel
198쪽
dissentiendi, vel ingenij exercendi libertas in litteris vituperata est. Xenophontis locus quarto Anaba
nabaseos, Graeci quibus praeerat ipse Xenophon, cum in Armenia &multis alijs difficultatibus coflictati essent.& paene obriguissent ac conglaciallent frigore, nivisq; vi tantum non obruti ac sepulti forent; ignem tandem construxisse dicuntur : cuinq; ad fovenda corpora oleum deesset, multis se ac varijs chrismatis, quod ibi repererant,generibus perunxime. Chrisma autem illud fuisse ait Xenophon
τεν 392νον. At cetera quidem genera non L. gnota sunt: e sesamo, ex amygdalis amaris, ex terebintho, unum quod primo loco ponitur, plane absurdum videtur, quod Romulus vertit Dillum liquamen, eumque secutus unus ex eruditissimis huius aetatis, hoc uno, ut opinor, loco fretus, chrismatis nomine etiam animalium adipem fgnifi- M a cari
199쪽
Ito M. ANTONII M v RETIcari tradidit. Quid autem quaeso commune habet adeps suillus cum sesamino, amygd lino, aut terebinthino chrisimate 3 Nam ocreas quidem saas, si quas ex corio ocreas habebant )& calceamenta adipe suillo inungere ad ignem, ut ea mollirent, poterat: artus vero suos, cum stippeteret aliorucopia, tam tetro, & tam spurco unguine ita linere, cuius turpitudinis fuisset ρ Equidem assirmare ausm, locum depravatum esse,&pro legendum aut m M-,ita enim Vocab nt liquorem ex lilio expressum, quem Manthi non Galenus vocat: aut si cui libeat propius vulgatae scripturae vestigijs insistere una litterula mutata, a thyia arbore, quam, ob eximiam quandam odoris suaviatatem, summe a veteribus commendari, notius est, quam.ut confirmari debeat.
' diuinctiliani libro sexto de Ri 2, lota plurimi se emendati se
MAculosus est procul dubio Fabii
locus e capite tertio libri sexti, ubi de dictis Ciceronis ita scribit. Dia
200쪽
mam Uuintus, ta liberius eius Tiro, aut alius qui ui uis, qui tres hac de re si ros edidit. parcius dicitorum numero indulsissent. Neque dubium est, quin legendum sit, ut in veteribus, minams liberam eius Tiro. Neque enim libros illos Piisquam unquam ad Ciceronem retulit. Paulo infra eum locum haec in veteribus libris ita leguntur. e Fert autem summam rei di cultatem, primum,
quod ridiculum di tum piaruns falsum est, semper humile, sepe ex industria depravatu. sum, non, ut vulgo, Salsum : neq; quid quam verius, quam illic Falsum legi oportere. ut & illud hoc modo. Neque hoc ab ullo satis explicariputo, licet multi tentaverint, ', unde risera: qui non selum facto aliquod diactove,sed interri; quod etiam corporis tactu arcessitur. Hoc enim ipsum est, quod negat . a quoquam satis explicatum, P derisius : id est, quae sit risius origo. Sequitur paulo posti . 'Erumpit enim etiam invitis spe, nec fultus
spe, nec vultus modo ac vocis exprimit con- οῦ
fessonem, sed totum corpus vi sua concutit. Vbi tres illae voces Nec fultus ope, redundant. Barbara quaedam enuciatio effecerat, ut nec fultui pro nee vultus scriberetur.