장음표시 사용
211쪽
non laborabat.Postremo verbum illud A cuderim, contentionem potius qu*ndam in petendo honore, quam conjunctionem ingerendo significat. Hoc dicere videtur. Non libenter cum Thermo concurrerim, quasiq; arietaverim: ne ille sorte sit firmuor. Si enim cicer, & lupinum in eodem
mortario cudantur ac tundantur, pericula
fieri videtur, utrum sit firmius. Eodemque modo, si duo ijsdem comiths petant, e plorari videtur, uter sit firmior. Nunc dicam & quomodo in Cicerone legendum putem, & cur putem. Primum igitur ordo duarum vocum Sane Facile, non idem est in omnibus libris. In plierisque enim est, Facile sane. Deinde vocem Consul, fatetur ipsemet integram in codice Tornesiano non legi,sed abesse ab eo duas ultimas littoras. Ego autem hoc amplius dico a pla risq; vetustis libris tres ultimas litteras abesse: &Con tantum legi. Vnde fit, ut, prima littera
mutata, legendum arbitrer, Non. Quare totum locum hoc modo, dc lego, & in te pretor. rico ris rationibus maxime conducere videtur, Thermum fieri cum Osare.
tunc enim mihi verendum non erit, ne cuco petere necesse habeam: quod mihi di ficile
212쪽
sicile ac molestum fore r. P emo est enim ex js, qui nunc petunt, qui si in nostrum annum recideris, s recident autem ij videlicet, qui hoc anno repulsam ferent) Tirmior candidatus fore videaturi ita ut verendum sit, ne dejiciat eos, qui secum in petitione concumrent. Propterea quod curator est via Flaminia, quae tum erat absoluta cile. Via autem Elaminia in Urbem ex Gallia venitur : ι Gallia plurimum in comitijs potest. Quare homines ex Gallia venientes ad comitia,
qui prius cum luto & salebris in via Flaminia luctari solebant, ijs dissiculiptibus expediti, libenter eum qui illam munierit, suffragijs suis adjuvabunt. ideoq; Sane tum
libens Thermon Ciceri non accuderim. id est, non libens cum eo contenderim ac concurrerim in Consulatus petitione. Hac enim interpretationem probavit vir suma
dignitate praeditus Paulus Foxius, Archi 'piscopus Tolosanus, qui nunc Regius in urbe Legatus est, cuius judicium, & auctoritas, quae apud sumos Principes in maximi momenti negotijs merito plurimum
valet, non minus apud homines eruditos,
propter multiplicem ipsius & exquisitam
213쪽
39 ANTONII MYRETI in omni genere laudandarum aruum d ctrinae copiam, valere debet
Sacrum pro populisalute in domo Comsilis, flebat quotannis, idque A
quitus in Consulis domo quotannis ab ipsius Cohsulis uxore, pro salute populi, unde & Samium vocabatur, fieri solitum, in quod maribus ingredi non liceret, omnes sciunt: cuius etiam violati tam siepe Cicero Clodium accusat.Sed eius sacri originem Gra cam e fle, fortassis non aeque multi sciunt. Monebo igitur, Ath nis quoque in consiletudine positum His se, ut quotannis in domo eius, qui eo anno rex esset, eiusdem generis sacrum quoddam fieret ab uxore regis. In hac autem utabe Consules ipsi quoque quasi annui quudam reges erant. Hoc quod dixi de Atheniensibus, siquis, unde sit, quaerat, reperi- et apud Demosthenem in oratione adversus Neaeram. . i
214쪽
Cisero accusettonum in Herrem libro L. emendatin, ct contra eruditisententiam interpretas explicatus.
APud Ciceronem libro primo accuri
siationis in Verrem, id est eo,qui male vulgo numeratur tertius, haud longe a principio ita legitur.Accessi enim ad invidiam judiciorum levandam, vitupera
tionemre tollendam e ut cum hac res pro voluntate populi R. esset judicata, aliqua ex parte, mea dili pentia, constituta auctoritas Iudiciorum videretur. postremo, ut esset hoe judicatum, ut favis aliquandojudiciariae controversiae constitueretur. Eum locum vir Gruditus, cuius extant Commentarij in primam partem orationum Ciceronis, aperte corruptum esse dicit : & postquam in omnem partem diu multumq; versavit, postremo ita emendandum esse judicavit. Accessi enim ad invidiamjudiciorum levandam, vituperationemrs tollendam : ta cum hac res pro voluntate populi R. esset judicat ut finis aliquando iudiciaria controversa costitueretur: postremo ut cum esset hoc iudicarum, aliqua ex parte, mea diligentia, conseia N a tuta
215쪽
1 M. ANTONII MUR ET Irum auctoritaι iudiciorum videretur .Quam ipsius, ne graviore verbo utar, minime necessariam mutationem,quidam secutus est,
qui, ut quidque deterrimum erat, ita id sa-cillime amplectebatur. Nihil autem opus fuit illa tanta ordinis inversione.Nam si ubi est, ' esset hoc iudicatum, pro ut legas uiui, locus integer futurus esset. Hoc enim dicit Cicero, si de Verre ex voluntate populi R. judicatum fuerit, judiciorum auctoritatem aliqua ex parte constitutum iri r quae tum fluctuabat, propterea quod multa judicia aperte pecunia corrumpeban1ur : & postremo, sutut de Verre judicatum sit) fore, ut finis judiciariae controversiae constituatur : sive enim damnetur, penes ordinem senatorium mansura judicia : sive absolvatur, neminem honeste recusaturum, quominus ad Equites transferantur. Quae autem adferuntur ad illius mutationis neces.sitatem ostendendam piget refutare : ita levia & nu*atoria sunt. Ciceronis in Verrino locum e Graeco
216쪽
PVlcherrime dixit Cicero in priore M
etione in Verrem, arbitrari se, nisi j dicia repetundarum severius exercCrentur, fore, uti nationes exterae legatos ad
populum R. mitterent, ut lex de pecunijs repetundis judiciumq; tolleretur. Si enim, inquit, iudicia nulla sint; tantum unumquemque ablaturum putant, quantum iacliberusiuis satis esse arbitretur. Nunc quod tusemodi iudiciolat, tantum unumquemque auferre, quantum sibi, patronis, advocatis, pratoribus, iudicibus ali uturumsit. Id a tem etsi Ciceroni ipsi per se facile in mentem venire potuit : non arbitror tamen longe erraturum si quis putet haustum essee Demosthene, si modo eius est endeixis adversus Theocrinum, quod ego quidem non puto. Sed eam orationem quicunque scripsit, ait eos qui accusim di provinciam suscipiunt, deinde autem pecunia corrupti, institutam accusationem deserunt, Vehementer nocere reipublicae. Improbos enim homines, qui alioqui tantum raperent, quantum sibi satis futurum e sset, tanto plus rapere, cum intelligant, eius quod rapuerunt, partem aliquam accusatoribus dandam. Verba diserti & copiosi oratoris,
217쪽
ry8 M: ANTONII MvRETI sive ille Demosthenes, sive Dinarchus est.
T. Livijloci aliquot e M. Tullio
I sitatur interdum Ciceronem Livius e
& quidem ita manifesto, ut quilibet etiam mediocriter in Cicerone versatus, id perspicere facile possit. Sed tamen id pla, Tunque tectius& occultius facit. Illius autem prioris generis exemplum luculentum est libro quadragesimo, ubi Perseus apud patrem queritur de insidijs, quibus vita ipsius a fratre Demetrio petebatur. Ciceronis haec sunt e tertio libro Catilinariarum: Ego sum ille consist P. C. cui non forum, tu
quo omnis aqvitra continetur, non campuου consiularibus auspiciis consecratus, non curia, summum auxilium omnium gentium, non domus, commune perfugium, non lectus adquietem dat m,non denique ha6edes honoris, sella curulis, unquam vacua mortis periculo . atque
218쪽
atque infido uis. Persei autem haec. cti nofilemne lustrale exercitus tui, non decur
militum, non domuι, non epula, non nox adquiete data natura beneficio mortalibus, tu-
ra est. Quoniam autem eiusmodi locorum collationes, mihi olim adolescentulo, non voluptati modo, sed & utilitati fuerunt: puto fieri posse, ut & alijs non displiceant. Qua spe fretus, alterum item subjiciam. Cicero in Divinatione, cum Siculos a Verre quodammodo atheos factos esse diceret ita enim certe vocati poterant, qui prope jam nullos amplius deos haberent λ hoc ipsos ita querentes facit, Sese iam ne deos quidem in suis urbibus, ad quos confugerent, habere: quod eorum ulacrasnctissima Verres ex delubris religiosi mis sustulisset. Hoc ita imitantur legati Ambraciensium de M. Fulvio conquerentes, apud Livium libro xxxviii. Templa tota urbe Joliata a namentis: simulacra deum, deos immo ipseMconvulsi ex sedibus Ais ablatos esse: parieterpseis nudatos. quos adorent, ad quos precentur osupplicent mbracienses, non superesse.
Eiusdem Livis locus castigat M
219쪽
aoo M. ANTONII M v RETICA P. X V.
UT sana & integra videntur sepen
mero in optimis quibusque scriptoribus, quae vitiosa sunt,& υχπυλα , ita non raro fit, ut quae non intelliguntur, cum omni vitio careant, vitiosa tamen &corrupta videantur. Periculosum autem negotium sanis medicinam facere : muli que hoc modo a parum cautis corrumpuntur,specie corrigendi. Quale est quod nunc proferam ex libro Livij xxvi. Vbi P. Scipio, capta Carthagine, cum virtutem militum collaudallet, addidit, cuanquam omnibuου omnia deberet, praecipuum tamen muralis coronae decus eius esse, qui primus muroι assen- disset. profiteretur, qui se dignum eo duceret dono. Quae verba vir eruditus, cum putaret
viiij aliquid continere, ita scripsit in scho lijs ad Livium sitis. Mendum subesse puto in voce, Ascendisset, ta legendum, e licendisse seprofiteretur. Namsubdit, Duoprofessisunc
Atqui, o bone, non eius voluerat elle eum rhonorem Scipio, qui primum ascendisse se
diceret: hoc enim nemo erat in exercitu,
quin posset, si satis erat ipsum dicere: sed eius qui primus ascendisset. Iubebat igitur profiteri eum, qui se dignum eo duceret
220쪽
dono: ut vere id, an falso profiteretur, muli tum testimonio planum fieret. Itaque V te rem & receptam scripturam retinere satius fuit. Verum ubi plura nitenr, non est quod quenquam paucar endant machia, quas aut incuria fudit, Aut humana parum
Condemnandi , ct Iudicandi verbum,
Graecorum more, in accusationib-
tium a Latinis adhiberi. Advertoce, quid P. Lisius iterum
Ondemnandi verbum non de judice. modo, sed&lde accusatore, qui re- um peregit, dici, nemo est, opinor,
quin sciat: idq; & post ab alijs, &jampride
ab eruditissimo Budaro notatum est. Sed iudicare quoque dici, non eum modo qui pronunciat, &sententiam fert,verum eum quoque qui accusat, &diem alicui dicit, id non ita vulgo notum esse arbitror. Indicabo igitur locum Livij ex eodem libro xxvI. ubi iudicare dicitur accusator. Verba Livij