장음표시 사용
31쪽
naturalem baptismi materiam esse, Omnas Orientales indubiis er inueni. 0uod Bernardus Luxemburgius, Iacobus de Vitriaeo, --ἀ Si ita, T imis a Iesu reserunt, Goptitas filiis suis baptismum in igne conferre post bapti inm aquae, cum ferro candente erueis Signum in frontem, vel in ganas, vel in tempora imprimunt, in lendis s lioet verbis Johannia sapustae de Christo in Spiritu ei igne baptizatum, id cregorius Aethiops apud Ludolsum negavit, nec ejusmodi abusus mentionem faciunt missionarii Iesuilae in suis epistolis. Porro Thecia uaria Aethiops coram cardinalibus professus est λ: ἡNulius est in Aethiopia, qui baptizatur igne, sed in quibusdam provinciis tantum signant se in utonis novacula vel φd oculorum et visus sanitatem vel, ut aliqui r i uuu ex mandalo o utam regis Aethiopiae, ut differant a Mutametanis.'0ua de re Ludollas. tradidit, constare Africae populos iam gentiles.
quam vitammedanos pueris recens naus venas temporum, quaS κρυτα- φιτιδια Graeci Vocant, cauteris inurere conua catarrhos. 0uod ab Ha .
bessinis non uis iactum ab exteris imperius pro more religioso habitum fuit. Deniqne Rena otius' id in signum professionis christianae disthactivum factum fuisse censet, sicut et mna, crux e collo pendens, color vestium, non autem ut partem baptismi usurpatum fuisse. Medictionem aquae baptainalis Omnes Orioniales ex antiqha et ui tersali Ecclesiae disciplina sancte retinent. Imo, quod ex nimia re riam disciplinarium observantia et is similibus pluries apud eos occurrit, sunt inter eos, qui baptismum aqua usu consecrata, collatum pro valido non biseunt. De coptuis ait Assemanus junior ' eos baptismum collatum aqua non consecrata pro valido non , habere, id que in urbe Cairo presbyteros, aquam post baptismum dimittentes, aliquantulum. asservare probeptismo in casu necessitatis: idque reserente Tukio. Verumtamen id de iis universim dici non potest, oum ex Michaelis, episeopi Helictae responsionibus canonicis' et constitutione synodali Cyrilli, filii Laisia, patriarchae Alexandrini a. C. 1240), insante periclitante, omittendae sint
caeremoniae', et solemitis sit apud eos narratio de muliere, quae cum filios, urgente tempestate, aqua marina ba pligasset, baptismus iste miraculo coram Petro, episcopo Alexandrino et martyre, confirmatus est, quam historiam Severus, episcopus Asclimonii , Saec. X. exeunte, Elmacinus et auctor Chronici Orientalis reserunt. Item in Iacobitarum libris refertur, idem illud, quod Rufinus narrat de Athanasio puero baptigante, baptismoque ab episcopo approbato'. 0uae narratiunculae licet dubiae admodum sint fidei, id tamen evincunt, a Coplitis narrantibus baptismum aqua non benedicta collatum pro valido habitum fuisse. Sed et spud Nestorianos ' occurrit quidem rubrica: -Et notum sit, quod absque consecratione s aquae) non administrandus est baptismus, nisi in domo ali
i L. 3. o. 6. n. 4 i. 42. - p. 168. - 3 L. o. - . Perpetuita l. 2. o. 4.
. Cod. liturg. T. II. p. 183 not. - ε ArtL 35. ot 36. - naudoi Perpetuita col. 741. - 8 Sollerius in Vita patriarcharum Alexandrinorum n. 184; Ronaudot Hist ria Patriarcharum p. 56. 57. Perpetiuia l. 2. o. b. col. 748. o. 3. oes. 734. - s Apud
32쪽
imus, in artisvio moriae;' sed et ipsi baptismum colis a aqua viso benedicto non admixta pro invalido bisent, uti infra videbisuis. Non est autem moris apud Orientalos, uti apud L tinos semel via bis in anno aquam baptismalam benedicere eamque asso are, μου isti quoties baptisant aquam benedicunt. Duod de Maronitis specialiter testus est Dandinius i, sed et apud Coplitas aquam recontem ex fluvio via puteo hauriri debere, Vansis sλ, et Nestorianorem rubrisa est: intsi alis quaedam persona veniat, ut tapinatur, eadem aqua adhibenda inunest, sed meens asserenda MN, et q. d eaeteros ordines a nobis co iseu somprobabunt. Neque enim in illis partibus caloribus maximis exposius eo uitum videbiar, aequam, in quam baptizandi immerguntur, ἐ-tius asservare, quam torpidam et stagnantem fieri sporieret. Maam tamen baptis dein, in qua baptizatum rusrit, posse ad inruum uo ο4-m asservari et aliis b-tim is inservire, do-t canones .aonmiapud Renaudinum , qui Jacobitarum esse videntiae. Retulit etiam Barh braeus β Iacobi Edesseni quandam decisionem, en qua .Aqua benodis a baptisterii non profanatur ... si in alterum diem servetur, quia postero dis Migandum sit: -d et quidam etiam ex eademi sermonium auinunι assem anique ad mortis necessitate φ Ita et Iohaaenes Telae ε post baptismum istam aquam dimittere prohibet. copuias in urbs caum etiam pariem aquae
.se vise pro casu neo sitatis asservare tereatur Asse--- ,--r0uam sancte autem habeatur adi orientalibus aqua ad baptizandum consecrata, quantique fiat ipsa consecratio, putet ex sequentibus. --nμbus rem ionibusque. Georgius Arbelensis, Nestorianus, O ML aqua.
baptismalem possiti, si laicus ingressus suerii in baptisterium, in quo γι-ter baptismalis consecratus, et solvi aquam baseismalem, si in eam aqua simplex mi tur, vel oleum non benedictum'. De quo habetur districtissimus eanon Sionis, Amenorum catholici': -Vidimus sacer insindociss ac omnino mente rudes quibusdam in incis injuria sacrum bapus is em assicere et aquam baptismi foras projinem. In posterum nemo audeat hoc sacere, sed venerentur sacmm sonium, Veis eum ingant, et aquam baptismi intra sacrarium injiciant. sui autem tam praeo. in nostru transgressus fuerit, deponatur.' dimiae auism scrupulos it -- eurrit Jacobus Edessenus apud Barhebraeum )' dum au: HAqua benedicis baptisterii non pros Mur, etiamsi munum suam est sisperdos abluat er pinguedinem Oisi; vel si aliam aquam, dummodo ea modica superaddat.' 0ui nihilominus prohibuit, ne aqua bapasmalis a suos dolibus post bapusmum mulieribus praeberetur ad sanationem aut ad aspersionem .eo quod nequaquam mulitis et profana es, cista aqua, e in postquam baptiuandi baptizati fuerunti φ Prohibeni euam statuis Syrorum ne aqua benedicis aequari habeatur aquas bo mali , nsus iisdem orationibus benedisatur. Inter quae notatu dignum est illud orgii Patriarchae: vitavi emm contempserent, a Wihiam primam heu
33쪽
diotionis aq-rum obi simplicitatem ejus et aliam ordiriarunt eanoni Nincongruis: neque sciunt , quod, quemadmodum sublimius est mysterium
merificii divini pane benisistionis, et illud myri illo unctionis, ita illud
baptismi hoc benedictionis aquarum.μ Ita et in prooemio ordinis Syriael benedictionis aquarum ex pontificali Michaelis patriarisae saec. xli. edis a Mareo Minnio Marsilio O mna taee eadem ins verbis ineuntur, in rationem, cur episcopis reservata fuerit benedictio aquae in Epiphania a patribus: ἡΗso autem siserunt propterea, quia inveniae sunt nationes ex fidelibus sub cura et potestate sedis A Ochenae existentes diversiritus et habitus, patria distantos ae idiomate differentes, qui aestimarunt et acceperunt hanc aquam sicut aquam baptismi, et legebant super eam orationes, quae aquas baptismali propriae sunt. 0vorirea coacti sunt adducere demonstrationes, testimonia, ac rationes: nempe quod haec aqua benedicta diffsrebat ab ipsa baptismatis, fient differt et distat Olerant
benedictum ab Olm saneto chrismatis, et sacramenta vivifieantia a pane benedicto, sed non conseerato.' Ex quisus etiam patet, quam bene Orientales sacramenta a sacramentalibus distinguant.
Ex iisdem ipsis rationibus fit, ut Orientalium statuta ritualia aquam baptismalem post baptismum dimitti jubeant, ne videlicet abusus fiat, vel
prosemetur: imo ipsam eonsecrationem solenniter solvi curent. Ita -ptitarem rituale Orationem pro dimissione aquarum exhibet, in qua haec verba Meurrunt: -rogamus et Obsecramus te, bone et hominum amator, ut transmutes aquam hanc ad pristinam ejus naturam, ut vertatur denuo ad terram, sicut alias erat, ad quae verba sacerdos pasum aquae Simplicis in impusterium ponere jubetur, denique vero praescribitur, ut fidi-
mutat aquam et eaVeat, ne quis ea unquam utatur,' quae oratio etiam in ordine Aethiopico habetur. Syri Deobitae aquarum solutionem vel solemniter per orationem vel simpliciter dimittendo, manibus in ea ablutis peragere, patet ex sequenti resolutione i Johannis Telensis episcopi: ἡ Discipulus: An sas est aquas baptismi dimitti absque oratione per aquaslantummodo, in quibus sacerdos manus suas abluit ' Magister respondet: ae secundum consuetudinem fiunt, quamvis in canonibus seripta non sint, culpanda non sunt, nee inquisitione indigent. igitur solutio aquamm) sive per orationem flat, sive per aquas quibus sacerdos manus suas abluit, eadem est; vitamen non oportet totam omnino aquam dimitti.* Dimissionem aquae praescribit ordo baptismi Iacobi Samgensis Maronitarem a Rena Otis translatus. Nestorianis Jesujabus patriarcha 3 inculcavit, ut, antequam sacerdos obsignet bapuratos, aqua e sacro solae dimittatur, quod tamen ex eorum ritualibus -ο post consigna nem fit, quae locum confirmationis tenet. Solvuntur autem aquae oratione, in qua haec occurrunt: - sanctificatae sunt aquae istae in Amen: eodem quoque Amen solvantur a sanctitate sua et flant juxta priorem suam naturam. φ Tunc manu in aquam inseris eam ruptim movet, quasi sanctificationem tolleret, vel aquam dimitteretis usu sacro. Denique, manibus in ea lotis, dimittitur in locum mundum, in quo pedibus non proterato.
34쪽
I. 2. Do maioria h--nt proxima. Orientales, uti satis nolum est, non per aspersionem, sed, per iuunm gionem baptismi Muramentum adhuc ministranti soli tamen copulae et Nestoriam oramario purisi immerssionem adhibere videntaer: Meteri vero, sumi Graeci, immersionem aspersione mixtam, in qua aspersio vix non praecipuum vel unicum locum obtinet. Coptitae ter baptirandos insanissin aquam mergunt, quos sacerdos ita isnet, ut manu altera pedem sinia strum et manum dexinram sumat et altera pedem dextrum et manum sinistram, ut ita in s mam crucis disponantur. Mergit auium, ut Van
istius ait. bis usque ad mllum et tertis vice usque ad fundum vel, uti sumat alistino a deforiuit, primo usque ad inrtiam corporis partem, a iura viae usque ad duas tertias partes et inrua vice ita ros t. Apud Nestorianos sacerdos baptuumdum usque ad eolium in aquam mergit et aranu capiti baptinandi imposita ter caput esus in aquam submergit. Apud Syros, da bitas et Maronitas demittitur infans in hapilaiseium, face manum dexteram capiti ejus imposui et sinistra aquam auollit in eaput ejus landit, primo, quae anis ipsum est, tum a tergo, tum a d. tris et sinistris, ita ut postremae istae duae inlusiones Spiritus Sancti nomini respondeant. Armeni, baptigando in aqua posito, tar manu dextera aquam in caput ejus landunt, ad unumquodque nomen Ss. Trinitatis aspersiones disιribuendo, tunc ad verba sequentia: ἡRedemptus etc.μ ter in aquam mergunt. Ita eorum rituale et Serposius 3. Sed ex auctore quodam a nymo ab Assemano in notis codicis liturgici allegato, Armeni sacerdotes insantem in aqua ponunt et ter manu dextera aquam in caput ejus landunt, ter vecta illa ἡRedemptus christi sanguine* etc. repetentes, tum manum sinistram capiti baptizandi imponunt, et ter dextera aquam tu caput ejus infundunt, dicentes prima vice: in nomine Patris, altera: in nomine Filii, tertia: in nomine Spiritus Sancti; deinde terin aquam immergitur. Denique sedere faciunt Armeni baptigatum in aqua totumque corpus ejus lavant, qui mos lavandi caput saltem et pedes post baptismum in ecclesia etiam Mediolanensi et in Hispania obtinebat olim. in antiquo canone Armeno, Macario Hierosolymitano tributo 3 simplicior baptigandi modus per solam immersionem praescribitur. Ad quaestionem enim, quomodo baptigandum sit, respondet: ἡTribus immemsionibus in aquam sacri sontis triduanam Domini sepulturam repraesenta
caeterem orientales istos, secus ac Graeci, immersionem ipsam pro validitate baptismi non censere absolute necessariam ex pluribus doc mentis palat. Reseri Renaudotius ' Ebnassatum copulam expresse praecipere, ut, si sufficiens aqua non inveniatur, ut baptizandus immergatur, et tantum habeatur quantum ter manu concava teneri potest, haec ita in eaput baptigandi infundatur. ordo baptismi Copticus a Renaudotio. tran
ius expresse ait: ,si quis infantium fuerit infirmus, constituet ilhun ad
Danaingor, ritua oriantiarim. 2
35쪽
latus baptisterii, ex quo cava manu aquam accipiet, qua illum ter pe landat, dicens eadem, quae Supra. μ , Allegari etiam iterum hoc loco poterit narratio illa, jam supra attacta, de muliere filios aqua marina in tempestatis discrimine haptigante. Auctor etiam brevioris ordinis baptismalis coptici, quom exi liuo Th bennensi Assemano juniori communicavit Tu , quem et inis exhibebimus, hanc rubricam inseruit: -st si puer aliquis ex iis sit infirmus, aquam asperget super totum corpus ejus. μ Denique Ludollasi tostiam , apud Aethiopes insantes hi aquam totos non mergi, sed ea conspergitantum et ablui, idque in limine aedis sacrae. Gregorius etiam Mulsi regius in sua canonum collectione verba tradit Jacobi Edessent, ex quibus, si insans qui ad baptismum inertur, in periculo mortis vΘrseturaeque adsit fluvius, nec pelvis nec concha, sed tantummodo aqua in utre, sacerdos aquam infantis in caput infundat*. De Armanis tradidMunt D ight et Smith , eos posteriorem immersionem corporis trinam pro necessaria non habere, cum baptismus aliarum ecclesiariam, euam earum, quae semel tantum aquam inspergant, validus ab ipsis censeatur. Re etiam vera Georgius Iegencensis, Armenus, in expositione rubricae apud Serposium' postquam insantem in sontem oemittendum dixerat, ita ps git; ἡEt mittat ex aqua sancta super verticem ejus tribus visibus diacens: N. servus Dei, veniens etc. Et in hoc consistit essentia bapus .' I. 3. Forma haptismi.
Duplex est in Ecclesia Dei formae baptismalis varietas, accidentalis utique, quod nempe in altera actio baptigandi a ministro sibi expresse tribuatur in prima indicativi activi: ego te baptizo, quae sicut et in aliis
sacramentis maxime apud Latinos obtinet, altera vero causam instrumentalem baptismi minus expresse indigitat actionem baptismalem passive subjecto tribuens, dicendo nimirum: baptizaturi: vel baptiZetur talis. 0uae disserentia et apud Orientales obtinet, licet caeteroquin magis inter se quam cum Latinis conveniant. Ecclesia enim Alexandrina, hoc est Coptitae et Aethiopes, hac sorma utuntur: Ego te bapticio, sicuti ex eorum ordinibus omnibusque auctoribus patet β. caeteri Orientales omnes formam ita pronuntiant: baptizatur. 0uodsi enim apud Maronitas sorma usurpatur: , Ego te baptigo N. agnum in Grege chriali, in nomine Patris, Amen, et Filii, Amen, et Spiritus Sancti in saecula, Amen, μ videntura Latinis ejusmodi modum suscepisse, qui secus apud Syros nullatenus occurrit. Ad hos etiam resereudus est ordo ille baptismalis S. Basili
syriacus in baptigandis insantibus moribundis adhibendus, in quo Renaq- dotius hanc eandem sormam reperiit L cum hic ordo S. sasilii ab Msemanis 7 expresse Maronitarum esse dicatur.3 L. 3. o. 6. n. 36. - s e. 2. aeol. 2. p. 13. - 3 wasionary Ressarohea apud Daniel Codo liturg. IV. 1. p. b05. not. I. - . T. III. p. 264. - Ι- Ronaudoi, ex rituali Gabrielis, Mnassalo, Abulbisoato Porpεtuiti L 2. c. b. col. 74b. 746. o. 10 col. 777. Vansleb. Hist. p. 205. Sollerius Soet. 2. p. 138. n. 176. Theola Μaria p. 166. Ludias I. 3. e. 6. n. 39. - ε Perpέtuita I. 2. e. 10. Ool. 777. - Bihi. Orioni. T. I. p. 301. Cf. Tom. H. p. 25. Steph. Eo L Assemanus, Bibl. Μedioea e codico Mas orientalium catalogus. Flor 1742.
36쪽
Exortas sunt quoad chaldaeorim baptigandi formam maximae difficultates, Romae ventilatae sub Urbano Vlu. anno 1630. De quibus hahitae sunt quinque congregationes hoc eodem anno, quarum historiam latissime exposuit Assemanus in dissertatione de Nestorianis Nos totius
eontroversiae summam breviter ex eo tradimus. In eo conveniebant
omnes relationes congregationi propositae, in rituali chaldaeorum non haberi, nisi vocem Eemad masculini generis, quae praeteris temporis et modi indicativi esse potest et praesentis imperativi, ita ut vel : ἡbaptizatus est talis, ' vel : ἡbaptigare talis, μ significare possit, neque concordes erant Chaldaei sacerdotes, quo sensu apud eos haec vox intelligi soleat. Porro conveniebant omnes, Chaldaeos sacerdotes, dum seminas baptizant, proferre voeem Eemdat, seminini generis, hoet in ordino non reperiatur, quae semper est praeterni temporis. Resert etiam Assemanus ., non deesse codices antiquos apud Nestorianos, qui sormam repraesentent similem Syriacae vel Graecae, cum vocabulo Aamed pro masculis Aamda pro seminis, quae ,bapti- Eatur* significat, ut ei testatus est chedrus presbγter Mosulanus, qui religionis causa ex Assyria ad Urbem advenerat. congregatio decrevii, ut, ad tollendam in hujus tam necessarii sacramenti administratione omnem ambiguitatem vel erroris occasionem, admoneautur in posterum Chaldaei, dum baptigant, uti verbo praesentis indicativi aut salinmimperativi: vel si velint usi verbo indifferenti ad praeteritum et praesens, accipiant illud in significatione praesentis. Et quidem recentiores Chaldaei tutius duxerunt sormam antiquam in unc aliam mutare: , Ego te baptizo, serve Christi talis, in nomineμ eir ut constat ex ritualibus libris a Josepho I. patriarcha exaratis, qui exstant in bibliotheca Vaticana cod. Syr. Amid. 16. et 12.). Alii Syriacam seu Graecam formam imitali
sunt, uti supra relata est. censet Assemanus, hanc ipsam antiquiorem apud chaldaeos fuisse sormam, caeteroquin notas voces tam Lemadquam foemininam Eemdat utrumque significare, nimirum et praeteritum indicativi et praesens imperativi, ac praeterea significare etiam praesens
indicativi, quod exemplis probat Antonius de Gouvea ε apud Nestorianos Malabarenses in baptismi collatione sere singulas ecclesias diversam formam applicasse tradit. Insrnodo Diamperensi β duplex refertur baptismi forma apud Malabarenses in usu fuisse: Baptigetur servus Christi in nomine Patris, Amen; in nomine Filii, Amen; in nomine Spiritus Sancti, Amen, et altera: Baptizatus est et persectus esi N. in nomine Patris, Amen; in nomine Filii, Amen; in nomine Spiritus Sancti, Amen. Verumtamen ex ipso ordine Nestorianorum infra edendo patet, hanc posteriorem non esse formam baptismi administrandi, sed proclamationem jam peracti baptismi, imo et confirmationis jam, quam olim post baptismum et Nestoriani conserebant. Incusantur copiitae et Armeni, quod formam baptismi ter ad unamquamque immersionem vel insusionem repetant. Coptitas vindicat Sollerius ex testimoniis Bernati et Vanslebii . Videtur quoad coptitas haec
i BAEI. Oeloo T. III. P. II. p. 248 sqq. - 3 p. 2bi. - 3 p. 258sqq. - Apud Raulin P. 3s1. - . Acti 4. deor. 2. v. minin p. Il7. M. Bibl. Orient. T. III. P. II.
p. 241. - . Seet. s. p. 138. n. 176. s.
37쪽
incusatio inde oris, quod verba: ego te haptigo, ter repetu iri hunc modum: b, tu te baptizo in nomine Patris, Amnn. Ego in baptim in nomine Filii, Amen. Ego te baptigo in nomine Spirnus sancti, Amem'
Verum id non est totam sormam repeters, sed Verba quaedam, ut ad singulas personas divinas expressius dicatur, quod dε singulis commilitervalia. 0uam larmam etiam a Tritheismi suspicione vindieavit Reuau-- dolius 3: Secus vero dieendum quoad Armenos, quorum multi ab iteratione formae ad unamquamque in caput aquae infusionem excusandi non sunt Rubrica quam Galanus ex suo ritualis exemplari reseri, sic se . habet: ἡ Sacerdos demittat insantem in sacrum sontem et aquam in caput ejus infundat, dicens ter sic : N. servus Iesu Christi, sponte veniens ad baptismum, baptigatur nunc per me in nomine Patris et Filii et Spiritus Saneu.μ Idem etiam ro τι auctor anonymus Assemanianus supra adlegatus, qin et addit, postea manu sinistra eapiti baptizandi imposita, ter adhuc aquam dextera capiti insundi, dicendo prima. vieei; in nomine Patris, altera: in nomine Filii, et tertia: in nomine spiravis sanati. Vel sic etiam aliis testibus . forma ter dicitur cum appositione aquao ad caput: ἡN. servus Iesu Christi, qui a sua infantia venit sponte ad baptismum, baptiget nunc manus mea in nomino Patris et Filii et spiritus Sanctiμ vel sic: baptiget nunc maniis mea in nomine Patris, baptiget nunc manus mea in nomine Filii, baptiget nunc manus mea in nomine Spiritus Saneti. Verumtamen inde non est cum Galano concludendum, Armenos
genera im tali modo peccare, cum alia exemplaria Maselidog ejusmodi rubrime partem non habeant, uti est apud Assemanum in codice liturgico Ecclesiae universae et apud Serpostum' qui etiam expositionem Georgii Iegencensis in hanis imbricam asseri qui post relatum rectum baptietandi modum haec subjungit: ἡEt in hoc consistit essentia baptismi, cui ideo diligentiam adhibeas, ut scilicet unam volam aquae immittas capiti initiali dicens: in nomine Patris, alteram dicens: et Filii, tertiam autem dicens: et Spiritus Sancti, ita ut trina aquae immissio et nomen 8S. Trinitatis simul terminentur. Suni enim quidam, aut in prima immisSione aquae super verticem insantis totam nominant Trinitatem, et duae missiones aquae remanent absque ulla nominatione. Alii vero ad unamquamque volam aquae iterum replicant: in nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti, proinde novem nominantur personae, non treS, et hoc Omnino est erroneum. Nam ex canonum jussu in excommunicationem
incidunt, qui sic replicant. Christus enim jussit baptiZaro in nomine Patris et Filii et spiritus Sancti.'Denique Tournesori' id tantummodo ait: multos sacerdotes ad trinam immersionem toties quoties integram sormam repetere. In ordine Iacobi Samgensis, uti apud Renaudothim est D praescribitur etiam 'trina sormae repetitio.
De Abyssinis Iesultae missionarii retulerunt, adulteratam fuisse ab iis formam baptismi et ejusmodi lamas usurpatas fuisse: Baptizo te in nomine Sanctissimae Trinitalis, vel : baptigo te in nomine christi, vel etiam in nomine Spiritus Sancti tantum; bhptizo in aqua dordanis; neus
38쪽
te ba ei; Deus te lavet; contingat tibi baptismu ; benedictus sit Pater,
benedictus Filius, benedictus Spiritus Sanctus, et similes alias. L olsus co tra instatur, se in ritualibus eorum libris aliam sorvi m non depro- en se praeter istam: Baptigo te in nomine Dei Patris ei Filii . et Spi-rtius Sancti. Verum id non impedit, quominus ini gente thm inculta sacerdotes lariores et imperiti sormas sibi pro lubitu eiunxerint. Notari etiam debet error I'annis, episcopi Armeni apud Galanum qui putabat,
invocationem trium divinarum personarum necessariam non esse ad Sacramenti valorem, quin et Valere, si cosseratur in nomine Christi. 3. 4. Do ministro haptiam1.
Doctrinam, catholiearu triplicem baptismi ministrum agnos re noris mum est: sedularium, qui sacerdos est, extra dinarium, qui diaeoniis, et ministrum i nec sitatis, qui laicus, isno quivis rationis usum habens est. cum aut- antiqui canones jus ministri ordinarii diuuictius tueati lux et simplisius: minusque paruentatim loquentes validitatem a lieeitais non distinguant, factum est, ut orientales quidam. baptismum a non sacer dote collatum pro valido non habeant et ab alio quam saeerdote, neque in casu necessus is, conferri non permittant. 0uod de copiis unanimi voeeteiamtur, quoiquot de eorum re sacramentaria Scripsae mit, auetores e
Thomas a Jesu ' Bernat , Sollerius. Vans b in sua Aeopti description'Assemanus junior Et de Aethiopibus Thecla Maria, illorum presister,iestatur: ἡApud Aethiopes baptigat sacerdos et in absentia saeerdotis diaconus, praeter quos nullum alium vidi baptigare. - Recte tamen ad haesanimadvertit Re udotius , hujusmodi pro universali sectae doctrina ha beri non posse, eum alia momenia suadeant, baptismum a Mois collatum pro valido habitum fuisse, licet non neget, eanones etiam coplicos medii aevi baptismum laicorum invalidum declarare. mio pertinet narrathi eula illa: de Adianasio puero baptigante, hapusmoque ab episcopo Alexandriae approbato., Porro historia a severs, episcopo Asuhmonin, saevix exeuntis; in vita Petri maetyris, patriarchae Alexaadrini XVII., Elmarino et Chronimi Orienta a narrata de muliere, Mae, , urgento nauisagii periculo, filios suos sanguine suo consignavit, loco olei catechumenorum, es aqua marina baptizavit. Quae eum postmodum filios Petro baptizan . dos oh ulisset, aqua baptismalis miraculo ter congelata est, Petrusque
baptismum is Minuit ' Pro Syris Jacobitis canon est Severi, qui omne dubitam removet in colleclione Barhebraei Ἀ,Severi. 0ui bapligati fummi ab iis, qui presbyteri laeti non sunt, hapuaentur ac si, non fuerint pilasti 0ui a diaconis sueriat bapuaali, perficiantur consignatione
chrismatis Bl ora me. . . . Instante morte. si presbner noae sit visinus, licet etiam diacono baptigare; verum si postea venerit presbyter, chri
male hic ungat et consignet ad persectionem nisi hoc intelligas de aptismo Mineisu eausa Mrando, ri a latuo, forsan rite non fuerit Oolla-
39쪽
tus. De Nestorianis idem testatur Assemanus i. Armenorum magister Gregorius Datteviensis 3 ait, nulli quocunque in casu licere baptisma
conserre, nisi tantum sacerdoti. Morem etiam esse testantur apud Armenos Galanus , Toumesoris Anοnγmus apud Assemanum' D ight et Smith ' ut neque in casu necessitatis alios praeter sacerdotes ad baptigandum admittant. Serposius aulem eos excusare et abusum illum ad sacerdotes aliquos ignaros restringere conatur dicens, id tantum verum hac in re esse, Armenos summa sollicitudine curare, ut liberi a sacerdote baptiZentur, adeoque, instante partu, sacerdotem diu noctuque domi suae retinere, probe tamen scire, baptismum a quocunque collatum validum esse7 Hac de re nos judicare non possumus: neque tamen omnium hunc errorem esse censemus. Inter eorum canones antiquiores
occurrunt quidem, qui districtius diaconis, ne baptismum conserant, prohibent': nullus tamen ex istis baptismum a diaconis collatum invalidum esse declarat. Sunt etiam, qui merito invehuntur in abusum quorundam presbyterorum, qui baptismum tanium benedicebant, conlarendum vero mulierculis in suis domibus committebant'. Vsrum tamen nequo isti ex invaliditatis capite ejusmodi baptismum impugnant. Memoratu etiam dignum est, Orientales tantum dignitatis sacerdotalis et sanctitatis sacramenti gelam habere, ut neminem praeter diaconum et, quamdiu in usu suit, diaconissam sacerdoti baptiganti proxime ministrare permitiant, ut ex sequentibus canonibus patet. Ex Iacobilarem collectione: ἡ Theodosii patriarchae. Sacerdos baptizans, si alium presbyteritis sive diaconum non habeat, qui puerum cum ipso teneat, ipse sedeat et eos, qui baptizantur, super suis genibus collocet et imgat' - , Cyriaci Amidae. Hypociaconus cum baptizante presbytero non teneat. Iacobus Edessae in casu extremae necessitatis puerum baptigare permittit, se etiamst portetur a matre Apud Armenos, canon Nerseus patriarchae et Nerecta hi episcopi numiconensis ii sic sonat: ἡMulieres non audeant sacerdoti baptiganti operam praestare, uti audivimus eas disconorim munere fungi; ipsae igitur in suis stationibus maneant, dis ni autem face doti inserviant. Idem inculcatur canono Isaaci Magni catholici i*: ἡM-cramenium baptismi omni cum veneratione admi strandum est. Mulieres non audeant consistere apud presbyterum baptiuantem, ut aliquae ausae sunt, sed in suis aedibus maneant orationibus vacantes.μ 0uoad diae nimas, cum adhuc ordinarentur, valebat, quod de iis testatur Iacobus Edessenus iis competero in baptismo ungere mulieres adultas, ει - - brica ad calcem ordinationis diaconissarum in Pontificali Νestoria mih
Vaticano apud Assemanum ἡAtque ita perscitur ordo do filiabus foederis cmonialibus), quae ad opus diaconatus segregantur. Ad altare
autem non aecedit, quoniam mulier est, sed ad oleum chrismatis dun-
BlM in int. T. III. P. II. p. 241 sq. 3 Apud Galanum p. 610. et Cod.
40쪽
t-t. Eoo vero illius Oilleium est, ut . . . . ungat ni teres admum a Mentes easque ad sacerdotes admoveat: non enim fas est sacerdotibitis ungere mulieres: etsi nostris temporibus id faciunt, quum sacerdotes in seminam oeulos nequaquam intendant.' Ad loeum Constitutionum Aposisti rum, quo jubetur diaconissa baptigandas ungere, haec directio additur a Burhebraeo: ἡHoc tempore oleum et chrisma in aquam fundun, et frontem solummodo chrismate presbyter linii, interposito lin- . teolo inter ipsum et seminam baptiuatam iSacerdotem baptisantem jejunum esse, extra casum necessitatis, requirunt canones Iacobitarum D imo aliquibus praecipitur, ut pridie jejuneti Porro, ut opere maritali saltem nocte praecedenti abstinuerit Prohibetur etiam, ne proprium insaniem hapsiaet, neque alios, qui propinquitato eum vitingunt. I. 5. Do auNooto hapuam1. Armenos sacerdotes se audivisse mortuos etiam insantes baptigasse,
narrat Tomesort . caeteroquin Orientales potius in eo peccant, quod in vivis baptigandis deficianti Non ba gandum insantem, qui adhuc est in uism matris, statuit copitiarum patriarcha LXXI. Gabriel, filius Tarili qm disposivonibus mentis parum Occurrit, cum jamdudum adulti no ωα rarissimis casibus baptiZentur, et quae oecurrunt, ad priora illa tempora portu meis, uti sunt canon's Timothei, patriarchae Alexandrini,
quibus prohibet, ne mulier menstruala vel energumenus praeter mortis articulum' baptizetur, permittit autem catechumenum, qui mente captus factus est, ad regenerationis sacramentum admittere qui adhuc insoptitarum canonum sTllogis et in Syrorum nomocanone a Barhebraeo collecto' habentur. . STrorum, etiam canon' est: -Non licet eum, qui a daemone agitatur, baptigare, donec sρ natus fuerit, nisi lamen mortis pericultan immineat.' Ab his discedit Elisei, Isaaci Parthi et celeberrimi Armeniorum doctoris Mesrobi discipuli saec. V. , capitulum. de energumenis, quo iis baptismus et eucharistia conserri posse affirmatur, postquam tamen cuncta remedia adhibita suerint, ut daemon e corporibus eo n ejiciatur, et si probi sint De iis, qui catechumenatus disciplinam
et tempus emensi non fuerant, habetur canon Armenus Sionis patriarchaeli: Sacerdos non baptiget catechumenum: si aulem accidat catechumenum ad mortem vergere, sacerdos baptizet eum et sepeliat; caetera
vero anathematis vincula insoluta maneant. μ0uoad corporis dispositionem severissime requirunt, ut insantes jejuni baptizenturi , eo quqd communionem ex antiqua discisina statim a