장음표시 사용
51쪽
vero hanh originerti travit: holeum h usini sunt qui dismi, ex oleo,
quo reges ungebantur, deduei 3, vin ex mixtinii aromataea, qua D nostri eo us eonditum sin: qnam quidum sententiam plerique tenent: alii denique riunt, acoeptam in manum a Ioanne Eucliaritae is paschate eo seratae particulam ita in luisse, ut adversu palmae manus pam sudore manarit: sudorem autem illum ab eodem Ioanne in signa lumbaptismi repositum. Id nobis a quodam eremita et porio uis an ore iis aures traditum est. φ De hoc sermonis, quod ister sus me a Mol siae re ri, Ebedimus Sobensis gloriatur, suos solas Me sermentum ab spostolis traditinn retinuisse, aecepisse autem vult ab aposto a Thomaet Bartholomaeo et discipulis Domui Adaeo et Mari . De cirismate autem mictionis ait : ἡChrisma unctioms apostolisa traditio est et ex illo, quod ab apostolis consecratum fuit, usque in praesemem diem in Ecclesia Dei traducitur.* In ritualibus etiam Nestorianorum Meurrit ordo renovationis sacri sementi, quod voeatur Malis hoe est rex)' quod est sementum Eucharistiae. 0uae is uis quantumvis ridi la ait, id tamen utilitatis habet, quod probe demonstret, quam a 'menta sillarum gentium impressa in doctrina de emeaeis sacramentorum ex opere operuis, h. e. virtute ipsin vi institutionis hidiis. Ex modo relatis autem sequitur , lamentum baptismi in oleo unetvmis ex Nesis norum
opinione esse, cum aquam baptismalem non servent, unde nova ratin d tegitur, cur unctionem olei eat humenorum ejusque cum aqua baptis
mali permixtionem ad validitatem baptismi ne Marias esse autumenti Eandem autem religionem, imo scrupulomistem circa olei Maedi sanctitatem o servandam, ac circa aquae baptismalas, apud Nestorianos haberi, ex sequentibus decisi ibus se tur. Georgius Arbel sis o--t, oleum unctionis pollui, si quia lateus eornu ebri istis tetigerit, imo si tantum in baptisteriam intraverit, vel si sacerdos nou jejunus iugis sus fuerit baptiaerium, in quo cornu olei unetionis remansit. uno, Si ad sedatur Oleo unctionis oleum non consecratum vel oleum gratiae Saneli, id est infirmorum, absolute rospondet misi coissecretumem .. Unctionem viri eatechumenorum ab Armenis jamdudum omiui eat quo in Oorum libris ritualibus plane desiderari, omnes tradunt, qui de eorum ritibus scripserunt, usi Galanus β et Semos'. qui sal ir, Meisaiam Ameniaeam oleo catechumenorum non uti, omnes unctionea is usino et confirmatione chrismate peragere, neque olei eat hum omni benedictionem habere. In libris enim ritu iuus etiam antiquissimis visa puriri ejusmodi unctionem, nominatim in antiquissumo nodate saeculi laesan Alu., quem prae manibus habebat, non adesse- Porro Gregoriunt lorensem saeculo X. mediante, mrimem Armenomai Molorem, in sua oratione M. et smati omnes emoriaminas unctiones trisuere, Omnesque
52쪽
mam myineas signi mitiones. sergium, doctorem Armanum, qui sa
eulo XII ruit, laeet in homilia H. in epistolam s. Jacobi dicat, multa
iam donais esse Ecclesiae per apostolos, neque Mei eatechumenorum, neque nationis suae hac in re mentionem expressam et specialem facere.
Varianus denique Armenorum magister, libro de Monitis c. s. id ipsum suis exprobrati In sola Cilicia olaum catechumenorum in usu haberi, in qua tempore Cruciatorum a Latinis ad Armenios transiviti Non tamen inde oeneludendum est, hanc unctionem, quae ab omnibus ecclesiis usurpatur et absque dubio apostolisve est originis, apud ipsos nunquam fuisse, cum antiqui cassiones ejus et benedictionis et unctionis expressissimam laciant mentionem, uti sunt sequentes. Johannis Styluae quo prohibet, Oleum baptismatis admiscere oleo confirmationis et eo hominis confirmare; Macarii Hieroso ymitani λ, quo chrismatis consecrationem archiepiscopo reservat, oleum infirmorum et catechumenorum benedicin is pia re presbyteris concedit; Iohannis philosophi, eatholici Armen rem : hoportet ac deces sacerdotem oleum catechumenorum benedicere pro singulis baptigandis, quantum satis hierit ad usum praesentem, eoque baptiuatis adhibito, illico consumere. Neque audeat semel benedictum iterum benedicere et ex eo ad baptismum venientes ungere, neque invitis mystfriis conficiendis eodem uli.μ Item Isaaci Magni Α: .Singulis annis ex omnibus locis nostrae jurisdictionis presbyteri post sanct- passeis omnino ad nos deserant oleum catechumenorum, ut a nobis accipiant Oisum benedictum. Nequaquam autem quis domi suae per se benedicat, uti aliqui ignoranter consueverunt; jus enim olei benedicendi non est presbyteris, sed est id episcoporum munus. φ Johannes phil
sophus , unctionem ad januam baptistorii peragi jubet Allegat etiam Nealius' eam, quae initis ordinis baptismalis habetur, orationem: hui gratias Spiritus Sancti tui in hoc oliam, ut ille, qui eo ungendus est, mundetur.' 0uae modo dicitur super tamma, quod a patriarcha jam benedietum est. Videtur autem repugnare, quod id, quod ab episcopo jam
benedictum est, a Meerdote iterum hmedicatur. Non dubitat proinde, quin haec Oratio primitus ad Oleum catechumenorum spectauditu et pos modum, unctione ipsa in desuetudinem vergente, ad aliud applicata su rit. Eadem in nostris ordinibus ita occurrunt, quod unus ex clericis deseras evrima a patriarcha benedictum et super ipsum orent: , It de oendat in hoc oleum gratia hominum amatoris Dei, Dominum depre-mur' vel iis .ia de madat Spiritus Sanetus in oleum hoc, Dominum deprecemur. μ contrarius plane est abusus iste ab illo, qui Neviorisn rum esti cum enim Armeni solam chrismatis unctionem habeant, illi praeter olei catechiunei tum nullam adhibent, uti infra videbimus. Imposilio nominis, quae apud nos cum spirituali nativitate conjungi solet, non apud 'mnes, quorum ritus rec-emus, orientales baptismi ritibus inseruur, neque spud Omnes eum, quem apud nos, sensum habe videtur. Apud coptitas nomen insanti imponitur, non cum baptizatur, sed octavo a nativitate die, cum inter ritus quosdam praescriptos, i euones, orationesque et lotionem purificatur. Tunc si parentes nomen
i cap. IL p. 302. - Cam 4. p. 27I. - . cap. Io p. 304. - ε, I s. p. 27s. - . Cap. 14. p. 304. - η Introd. T. II. p. s67. 3.
53쪽
ei imponere velint, presbyteri ad hoc peculiarem orationem recitanti In praeviis baptismo ritibus sacerdos nomina baptigandorum petit, ut ex antiquo more ad catechumenatum accedentes dent nomina sua. Apud Syros item sacerdos ad domum accedens, super puerum octiduum orans, ei nomen imponit, quam orationem in ordine Syriaco infra dabimus. Apud Nestorianos haec occurrit rubrica in ordine a Badgero vulgato ante introductionem insantium in baptisterium et unctionem olei catech menorum et immersionem, ut diaconi, qui insantes in baptisteriam inu ducunt, hinquirant nomina imponenda insantibus et ea sacerdoti nota sa-ciant.- Sub quo nomine tunc ungitur et baptiuatur. Eadem sere praxis est apud Armenos. Immediate ante immersionem in altero ordine semanimo occurrit haec rubrica: ἡ et deinde quaerit nomen insanus, quo nomine eum baptigat. Adde, quae δε his retulit in suo itinerario Tavernieri. Neque pater neque patrinus insanti nomon imponunt, sed minister baptismi, nomenque ei imponit sancti, cujus sestum in ipsam baptismi diem incidit. Sin autem nullius Sancti sestum celebretur, nomenia nil illius Sancti, cujus sestum proxime assignatur, ita ut nullus apud Armenos nomen libere assumptum habeat. Patrinorem sive fidejussorum usum ex apostolica disciplina retinent orientales, qui et in baptismo loco infantium Satanae abrenuntient, fidemque profiteantur. De Coplitis haec Vanslebius 3. Insantes in baptismo tenentur a patrinis et matrinis, quos Asciebin sive custodes vocant. 0 tenentur filiolos et filiolas spiritualm in doctrina christiana instituere et, eum ad decimum quartum aetatis annum pervenerint, eos ad Hethel sive sanctuarium sistere solent, qui loeus est, in quo eorum euram susceperunt, eosque tunc emancipant exhortationem addentes et demum ben dictionem ipsis impertientes. Ut unusquisque baptizandus suum susceptorem et unum quidem sui sexus habeat, Syris Monophysius inculcavit Johannes patriarcha apud Barhebraeum' prohibuitque, ne quis propriam
prolem super Sancta concha pro susceptore componat. Canon item est Syrorum 3: ἡNon linet e sonte baptismali suscipere, nisi masculo masculum, foeminae foeminam.- Prohibetur in aliis ne uisam mi in pa-- irinos vel matrinas assumantur. Denique notandus iste disciplinae nostrae conlarmis': ἡMonacho non licet patrinum esse, neque in confirmatione, neque in matrimonio. Si contra saxit, excommunicetur.- Apud Maronitas patrinum insaniem non levare super piscinam, sed sacerdotem linteo colligere, postquam ex aqua extraxerit, notavit Dandinius . Verum id apud omnes Orientales usu venit, cum a sacerdote immergendum sit
baptismi subjectum, post quam immersionem a patrino suscipitur. Imo vidimus supra Nestorianos districtissime prohibiates, ne quis praeter diaconum sacordoti baptiganti intersit vel insaniem teneat. Nestorianos Halabarenses patrinos in baptismo non adhibere, conquesta est synodus Diamperitana. Verumtamen, cum contrarium ex Ordine butismi Νestο--riam eonstet, qualis etiam in codicibus habetur in Malaiaria scriptis, uti est ille, quem Assemani tradiderunt ex codice Vaticano 16, quem
p. Isb. of Tournesori p. 165. - mati p. 82. 3 C. 2. aeoti 2. p. 13. . ColL II. eam 4s. Haec regula eat etiam inter canonea Nicaenos arabicos, qui apud copuisa sunt, canon 24. Vanaleb. Hist. p. 26s. - . Coll. I. ean. 57. Coll. III.
54쪽
Josephus Indus mediopolita seripsit, antequam Menezius eo apy disset. Unc ita intelligenda videtur synodus, quod patrinum ipsi immersioni
non interesse et infantem inter baptirandum non levare, censoria nota affligat. Partem patrinorum in abrenuntiatione Satanae in ordinestoriano cum ipsa desideramus; id tamen quondam a fidenssoribus pra stilum fuisse ex Timothei ll. patriarchae loco supra allato sequitur, quo abreminitationem memorat. Jesriabus lim patriarcha apud Georgium Arbe. lensemi mandat, ut antequam insantes in baptisterium ingrediantur et obsignentur, fidejussores eos novo linteo contegant ' Deseruntur autem, ex ordine Assemaniano, ad baptisterii portam manibus ἡpropinquorum suorum, non aliorum hoc est, patrinorum, ut postea exponitur. In baptisterium ipsum portantur a diaconis, uti in ordine Badgeriano habetur. Post ba timum autem effertur a sacerdote vel diaconis traditurque patrino. Ita enim habetur in ordine Assemaniano: -Et elevat eum de aquis, educi que eum per portam caneellorum, traditque eum propinquo suo, non tuteri. 0uoniam qui accipit puerum de manibus sacerdotis, ipse est propinquus ejus et patrinus, μ quae tamen posteriora verba expositoria dest..derantur in codicem Vaticano, ut ex Assemano seniore / patet. Apud Badgerum haec rubrica ita sonat: -Tunc sacerdos extrahat eum ex lante et tradat diacono, qui eum involvat linteo albo ei committat eum patrino suo. φ Denique apud Armenos obstetrix insantem ad ecclesiam desertretinetque, donec aquae immersus fuerit. Baptismo peracto patrinus i lantem ex ecclesia domum desert utraque manu cereum accensum t nens pro patris facultatibus. In domum cum pervenerit, matri insaniem tradit, quae, ante patrinum pr iraia, ejus pedes osculatur, ipse vere ejus verticem. Usus erat apud antiquos, baptietatis, aitpote qui in terram melle et laete fluentem spiritualem pervenerant, vel quasi modo genius insantibus lac et mel praebere, vel etiam vinum et mel. Hic mos in recclesia Alexandrina remansit, in qua post communionem insantis recenter baptizati
presbyter ei mel porrigit 3 vel, ut in Ordine Miniopico baptismi β est,
Lumen baptizatu porrigebatur non solum in Latina sed et in oris tali ecclesia. ovi mos apud Orientales, Maronitis exceptis, evanuit nisi huc reseras, quod apud Armenos patrinus insantem domum desert, vi
que manu cereum accensum tenens.
Vestibus exui ante abrenunciationem catechumenos, ex antiqua E
elesiae disciplina jubent ordines Alexandrini et Srri, imo ut ornamenta omnia, uti annuli, inaures, armillae detrahantur, praescribunt Ordo Aethi picus, brevior ordo copticus, ordo Jacobi Edessent, quod posterius ordo Basilii statim initio, ordo Nestorianorum apud Badgerum immediate ante immersionem ponunt ae cerimonia exui veterem hominem significat et abjici pompas hujus mundi. Ita etiam, ut indulum esse novum hominem signiscetur, veste alba induitur baptigatus post confirmationem apud ptitas, vel, ut in Ordine Aethiopum est, veste alba et altera rubeas Teaeti 5. de hapti o. 6. - UM Orient. T. IIL P. II. p. 24I. - 3 Tavedinter p. Iso. umosori P. 166. . Vanale mat. p. 206. Unde salsum Maepatet, quod ait Neale In . T. II. p. 971. apud solos Aethiopea oriam hunc ritum. . re Ludovum I. s. e. s. n. 34.
55쪽
undulata et ata picta. Prescinguntur etiam apud copulas zona, quae signum est Christianae religionis in illis partibus, postquam Muto ahebascalisa anno 849, ut Christiani et Iudaei vestes coloris surri induerent et zonis praecingerentur, statuit, quod severissime exegerunt crudelissimus tyrannus Havem, calisa Aegypti Fatimida, saeculo XI. ineunte, et Salaheddin Jubidarum primus i. Absque his ranis ad orationem facie dam accedere, Coptitarum lex prohibet. Zona octavo die cum ritibus propriis orationibusque solvitur λ, quae quodammodo solennitatis baptis malis absolutio est. Imponitur denique in Alexandrina ecclesia capiti
baptigati corona post confirmalionem baptismo conjunctam, quae corona in ordine Aethiopum dicitur ex myrto et palma consecta. Apud Srros Jacobitas et Maronitas vestes albae et coronae etiam in usu sunt, ut ex ordinibus pateti Zonis etiam baptizatos praecingunt, quae et apud ipsos solemnitor octavo die solvuntur inter orationes. Vestem albam post co signationem, quae confirmatis erat, induendam memorant Nestoriani Elias barensis. et Georgius Arbelensis , quae ex Nestorianorum ritibus evanuit, nisi huc reseras linteum album, quo baptigati involvuntur, et quod jubeantur mundae vestes eorum indui ipsis, nctque coronarum me tio quaevis nobis occurrit. Armeni post confirmation m vestem albam induunt, imo et pileum album vel velum album, et coronam imponunt, quae tollitur octavo die, vel ex aliis ordinibus crucem parvam ex cera
facit sacerdos, quae ad collum baptigati suspenditur funiculo albi et rubicundi coloris. Affertur enim cum baptigando in ecclesiam aliquantulum gossypii albi et serici rubet, quae sacerdos nocul in laniculum, ut duplici colore aquam et sanguinem, quas ex Christi latere emuxerunt, significet, cujus benedictio habetur in rituali, qui et octavo die tollitur . Duplex est adhuc memorandus orientalium usus, qui baptismi solennitates octavo die concludere solet, ipsis et Graecis communis. B tinentur a baptigatis eaedem Vestes, quas a baptismo aeceperunt, per septem dies. Tunc vero abluuntur insantes eorumquΘ vestes a Sacer
dote, quod cum solutione cinguli et coronae Oravonibusque ad hanc recitandis solet esse conjunctum. Ita post ordinem solutionis cinguli coptieum haec rubrica subjungitur: ἡPostea lavat pueros et omnes ill rum vestes abluit, et laeta modulauone ita canunt: Testatus est Ioannes etc.- sed et in codicibus coplicis' oceurrit oram super baptizatum dieenda post ablutionem ejus, quae octavo die a baptismo fieri soles. sed et apud Maronitas in Ordin solutionis cinguli et in calae ordinis baphsmalis coibertini praescriptum reperitur, vestes et tegumenta capitis non exui per septem dies et tunc lavari. In ordine denique Basilii syriaco Melchiueo, qui et Syris aliquibus inservit, ab Assemam edito, haeclauo occurrit in manibus et pedibus peragenda. Nullum dubium esse poterit, etiamsi in ordine solutionis cinguli Maronium non expresse dioeretur, id ex veneratione fieri, qua sacrum chrisma, quod per istum eo us delibutum est et ussies is ibθrunt, prosequuntur. Ideo et hanc
56쪽
ustum peragi, ordo Maronitieus praescribunt. Alter ritus est prima capillorum in io, quae in emeis formaen sit a sacerdote, cuius ordinem apud Maronitas infra ex Assemano dabimus. cujus ritus, qui etiam apud eoos est, finis idem forsan est, qui prioris, ut chrisma, quo Oaput fuit unctum, non profanetur, videturque id insinuare Simeon Thessalonicensis ab Assemano i allegarus. Ipse vero 3 Assemanus censet, tonsuram istam analogam esse illi, qua Nagaraei apud Judaeos subjiciebantur et Deo devovisantur. Graecos solitos luisse, teste Athanasio, puerorum vertices abradere et cinei os relinquere, illosque sequenti tempore diis o secrare. Hunc civium a Graecis christianis in verum Deum fuissa translatum, quo videantur pueros perpetuo Dei obsequis mancipare, eum servitutis .ignum sit eapillorum abrasio.
Antiquum Eeclesiae usum et in hoc strictissime relinuerunt Orientales, quod post baptismi collationem confirmationis et Eucharistiae a Lurinistrationem constanter subjungant, imo tam stricte id observant, ut insantem non jejunum a lacte matris ob suscipiendam Eucharistiam non baptigenti Propter hane etiam factum est, ut liturgia collationi baptismi conjungeretur. Unde exorti sunt et passim apud ipsos errores, ut co firmationem vel pro parte baptismi necessaria haberent, uti apud copius in constitutione mox asserenda videbimus et esse apud Nestorianos jam diximus, vel pro ceremonia baptismo adjuncta haberent, ut Armenis plerisque exprobrat Galanus et omnibus mon mus quidem apud Assemanum et cum ipso Asseman is, qui notat, istam iunctionem simul ab Armenia snumh, sigillum, vocari, quasi unum esset. Guido Perpinianus apud Thomam a Jesu aib eos chrisma adeo necessarium ad baptismum habere, ut absque eo invalidum censeant. Varianus sane scriptor Armenus apud Galanum benedictionem tantum chrismatis a baptismo distinguit. Verui tamen ipse Galanus non omnium esse hunc errorem ait, et Serpos β pam cissimoriun ignarorum. Porro ex illa conjunctionis siriotissima o e vantia ortus est error, ut chrismationem confirmaiuriam baptismo subμμtuerent, vel omnem distinctionis confirmatoriae unctionis a baptismo et unetionibus ad baptismum pertinentibus memoriam perdiderint, uti apud Nesiurianos evenit, vel etiam ut Eucharistiam insantibus ad salutem prorsus necessariam crederent, ut de Gregorio Battexiensi in tractaturius de Eucharistia refert Galanus q0uam constantem Oonfirmationis et Eucharistias ouin baptismo conjuno Onem instantur eorum ordines omnesque, qui eorum ritus deseripserunt. Praeterea copularum patriarcha chris vlos in suis eo litusionibus anni 1048 statuit, non licere baptismum absque communione
57쪽
Madminist-s, nem Ebnessalus Abulbireat et auc- libri scientia soci siastica disti Resert etiam Bereatus haec tam arcte servari a copulis,
ut, si urgente infirmitate, puer Vespere vel alia hora, qua missam ea tare non liceat, baptizatus fuerit, sacerdos, mater et insans usque adsequentem diem in ecclesia persistere debeant, ut insans communionem suseipiat. De confirmatione autem habetur memoratu digna quae me stitutio coplica recentior apud Benaudotium ): ,si accidat, ut saee dos insantem baptigans in piscinam labi sinat, ita ut insans sumcetur, non unget eum sancto chrismate in sormam crucis, neque ipsi communi
nem sacri corporis et pretiosi sanguinis praebebit, sed ipsum veste involvet, quae insantibus datur, cum a sonte baptismali levantur. Non lavabit ipsum, sed Orabit pro eo, sicut pro aliis fidelibus preces la duntur; parentes infantis pro eo per quindecim dies stricte jejunabunt, quin carnem manducent, vel vinum bibant: sed quotidie communionem sacri corporis Domini nostri suscipient, eleemosynasque dabunt secundum proprias facultates, ut quod insanti suo deest, qui persectionem baptismi non obtinuit, suppleant. Deus enim per ipsorum fidem persectionem ba tismi infantis complebit, induet eum spiritu Sancto et supplebit, quod deerat, eo quod unctionem sacri chrismatis non suscepit. Sacerdos, cui ejusmodi accidii, quindecim dies jejunabit, a carne et vino abstinendo, et plorabit peccatum suum, ut Deus ipsi alia condonei, quorum reus eia, neque eum amplius in ejusmodi infortunium incidere permittat. μJacobus Edessenus apud Abulsaragium in collectione canonum jubet, ut ,statim ac ille, qui baptismum suscipit, ter mersus suerit in nomine Patris et Filii et Spiritus Saneli, unctionem chrismatis suscipiat. μ Eadem canonum sylloge jubet ut . qui baptigati fuerint a diaconis persectionem suscipiant per consignationem chrismale lactam propriamque orationem. φIdem in constitutione Severo patriarchae adscripta ordi tur quoad eos, qui a sacerdotibus baptigati fuerint . De liturgia ob communionem baptismo jungenda habes canonem hunc in eadem Gregorii Abulsaragii sylloge β: ,, Iacobi Edessae. Si ante baptismum particula Xata) senoblatio sacrificio destinata allata suerit, offeratur; deinde presbyter baptiget: quodsi baptismus antea praeparatus sit, dicet baptizare, deinde
offerre.μ Nestorianus autem Georgius Arbelensis saepius memoratus de liturgia et communione baptismo jungenda haec ait apud Assemanum: ἡPostquam baptizati essent, incipiebant liturgiam et sanctis sacramentis baptigatos communicabant.' Ad quae testatur Assemanus, post unctionem frontis, quae baptismum sequitur, et post indutum vestibus albis baptigatum a sacerdote ei porrigi Eucharistiam, quod in ordinibus expresse non habetur.
Habetur etiam responsio Johannis Bar Abgari I patriarchae, in qua statuit, ut post baptismum adulti et parvuli communicentur, modin v communionis praescribit.
58쪽
Pluries jam vidimus orientales plus aequo rigidos in Observandis ritibus, qui ad baptismi essentiam non pertinent, vel statutis quibusdam
disciplinaribus exequendis, quae sane religiose tueri oportet, cum necemitaS extrema non urget, quae tamen intercedente mortis periculo ex
ipsis orientalium canonibus pluries a nobis allegatis recte transmittuntur. Id inde deducendum non est, quod baptismi necessitatem non agnoscant sed potius, quod baptismum aliter conserri non posse quam cum illis ritibus, quidam suae menti infixerint. Negandum 'men non est, Nest rianos, cum peccatum originale non admittant, inde de baptismi necessistate male sentientes se exhibere potuisse; porro quaedam alia media baptismo surrogata stulte suisse. Negari nequit, hac in re Mavissime peccare coplitas, licet eorum canonum collector Perge - Αllati Echmimensis 3 infantes aegrotos non habita ratione termini legalis quadraginta vel octoginta dierum statim baptizandos et parentes, quorum liberi absque baptismo moriantur, poen, lentia mulctandos statuat, et ut insante periclitanie ceremoniae omittantur, inculcaverint Michael, episcopus Helichae, in suis responsionibus canο-nicis, et Cyrillus, filius Lahlah, patriarcha Alexandrinus, in constitutione synodali anni 1240' Nihilominus testis prudentissimus Bernatus , pos quam de illo baptismi termino locutus suerat, haec retulit: h0uodsi infra hoc tempus morbus misello insanti superveniat et periclitetur, desertur ad ecclesiam et super pannum extensus ponitur prope sontem baptismalem; sacerdos manus ter intin t et toties madidis manibus corpus insaniis tingit, incipiens a vertice capitis usque ad plantam pedum, dividens, ut ita dicam, corpusculum hoc in tres partes, quas ex ordine tingit ad
unamquamque Verba sorinae baptismalis pronuntians, uti supra. Si hoc vespere fiat, vel alia hora, qua missam cantare non liceat, sacerdos, mater et insans usque ad sequentem diem in ecclesia persistere debent, ut insans communionem suscipiat. Haec praxis in eo landatur, quod apud Coptitas baptismus nunquam nisi in ecclesia conseratur et per ministerium episcopi vel presbyteri, quod sane abusus est periculosus et erroribus quoad validitatem hujus sacramenti, quod in quocunque loco et a quacunque persona conserri potest, immixtus. En tristissimam ejus sequelam: si infans in ecclesiam deseret nequeat, sacerdos ad domum accedit, et post recitatas super matrem orationes et sex unctiones exo cismi super insaniem saetas, ter interrogat, utrum credat in unum Deum in tribus personis: patrino ac matrina affirmantibus, aliquas orationes recitare pergit, benedictionem suam impertit et recedit 0uodsi a nobis exprobrentur, quod tali modo animam perdi sinant, producunt quemdam canonem suum his verbis conceptum: Si infans post unctionem postr mam, imo post primam decedat, ne sitis anxii, sed estote securi, unctionem ei loco baptismi esse, et eum baptismo salvari. μ Ita et Remu- doti . ex quadam recentiori coptica constitutione vel canonica re ο
59쪽
sione haec refert. ,si insans moriatur, dum ei baptismus administratur, sacerdos in et tein Olei ipsi o servi, non tamen in sontem baptismalem merget; non lavabit, veste solita tantummodo involvet: psalmos pro ipso recitabit; sepelietur et flet pro ipso officinin tertia die et sacrificium pro ipso offeretur in fide parentum. μ Denique testis accedit Vansle-biusi, baptismum nocessitatis affirmans non habere, sed ejusmodi in casibus pueros chrismate ungi. Zagagabus etiam, presbyter Aethiops, Damiano Goeg λ reserente, dicebat, filios christianorum in utero matrum per baptismum olim a parentibus susceptum et Eucharistiam, cujus mater particeps fiat, sanctificari, ut semichristiani fiant, qui error cum Generatianismo connexus est, qui apud Aethiopes occurrii Fuit etiam, teste Harrisio Aroe, eunuchus quidam ex Gondar, qui errorem disseminavit, animam pueri in utero jam cognitione boni et mali frui, jejunare et orare. Quae doctrina in Schoa late sparsa est. 0uod quantopere antiquiori istius ecclesiae doctrinae et disciplinae obsit, jam pluries videre limit. Id tamen denique addendum, in urbe cairo, reserente Assemano , presbyteros aquam post baptismum dimittentes aliquantulum asservare pro casn necessithiis, et insantes tunc in eorum domibus baptigare, ut saltem postmodum mutata videatur eorum disciplina. Rectam apud Syros Jacobitas praxin, sed et quorundam sacerdotum superstitionem exhibet sequens canon a Barhebraeo β relatus: hJacobi Edessae. Insans morti proximus, si ad sacerdotem afferatur, ubi non est nec fluvius, nec pelvis, nec concha, si in utre aquam repererit, illam
super caput insantis landat, dicens, baptigatur talis in nomine Patris, et Filii, et hiritus Sancti, etiamsi portetur a matre. Sacerdos, qui in verbo Dei angelam ligare tentaverit, ne animam pueri morituri accipiat ante baptismum, deponatur.' Alius etiam canon ejusdem ecclesiae ambicus apud Benaudotium 7: ἡSi infans recens natus periclitetur, baptizandus
est ipsa hora, omittendo ceremonias omnes, quae observari solent, et liturgiam: imo non est necessarium. ut sacerdos sit jejunus. Reseruntur etiam a Renaudotio' poenitentiae a Iacobitarum canonibus impositae
sacerdoti et parentibus, quorum negligentia absque baptismo perierint infantes, estqtie inter orationes pro variis peccatis in ritu poenitentiae Iacobitarum recitandis specialis oratio pro parentibus, quorum liberi ab que baptismo perierunt. ptitis simillimos hae in re se ostendunt Nestoriani, licet, ut ex
Georgio Arbelensi' retulit Assemanus, apud ipsos constitutum sit, ut parentes, quorum pueri absque baptismo morerentur, quinquaginta dierum continentia mulctarentur. In casu enim necessitatis oleum unctionis loco aquae baptismalis sufficere censuerunt Timotheus II., Nestorianorum patriarchai', et Georgius Arbelensis, cujus responsiones hae sunt. ,si puer infirmus fuerit, timueritque sacerdos eum quidem baptizare, ne sorte in manibus suis moriatur, eundem vero dimittere, ne absque ha
60쪽
tistio momum coganturque 'parolites ejus continentiam quiriqnainini dierum obsorvare: quin tum laetavit' Solutio. Si morti proximus si necessario debent super eo ministrare psalmum: 0uam dilecta; tum dicit sacerdos super eodem: Impletum est Domine, promissum, et signet eum sacro oleo. Quodsi postea convaluerit, baptizent eum perfecte, orniuersetes primam contignationem et orationem Impletumest, Domine. Si vero moriatur, liberi erunt parentes ejus a continentis quinquagenaria.*-Si puerum morti proximum pres ter baptizare nequit, ne sub man frius moriatur, neque illium attingere potest sacerdos: propter ejus p rentes, ne offendantur, neve continentia qninquagenaria iis praeseribatur, quid saeiat sacerdos' Responsio. Si potest eum sacerdos hapligare vid inque in eo spiraculum vitae adesse, siti ipse vim inserat eumquo bapti- ML Si vero .iraculum in eo non fuerit, admoveat mnam coram aliari, et incipiat super eo: Pater noster, qui es in coelis, et, ouam diloot', et dicat: Impletum est, Domine, et signet eum sacro baptismi oleo, eumque sic abire sinat. 0uodsi revaluerit, illum iterum adducat eumque baptigent. Sin autem mortuus fuerit, liberi sunt parentes ejus a continentia.*- -Si vero post hanc consignationem puer revaluerit, eumque parentes ad sacerdotem adduxerint, a quo consignatus eia, ommune saeerdos
primam baptismi consignationem et incipit ordinem, qui eam consequitur' Responsio. Non debet incipere, sed primum dicat: Pater noster, vi esin eoelis, deinde totum baptismi Ordinem porseiat Reseretur etiam aBadgero rubriea sx Annidha, hoc est rituali in funeribus laicorum ad hibsndo, de sepeliendis insantibus absque baptismo deiunctis: ἡInsantos non baptizati, unum usque ad septem vel decem dies nati, sepeliantur a mulieribus, sed si infans vixerit, ut sex menses natus suerit, quin baptininum Susceperit, et mater ejus interea particeps suerit corporis et sa minis propitiatorii, quod mixtum fuerit lacti, quod ipse suxit, unum Moul a s. Easti in) dicatur super ipsum et respectu habito parentum
eius unus saeerdos lanus ejus comuetur.*Amenos Gesanus' incusavit, quod, si insans in mortis periculo nequeate solemniter baptigari, eum mori sinant absque baptismo, neque baptismum admittant ab alio quam sacerdote valide administrari posse, refert etiam ex Armachano A verba Iohannis, episcopi Armeni, baptismum ad salutem necessarium non esse; excusari insantes, qui absque baptismo moriuntur, ob naturalem eorum impotentiam; a vin eosdem
per fidem parentum; baptimnum non conferre gratiηm pueris sed tantum adulas, qui credunt. in re Armenos defendit Serposius Α, testana,Aminios etiam incultos, si abs pie baptismo moriantur insantes, inco solabilis se praebere. Id sane certum est, antiquos hujus nationis ea noctes poenitentiae illos subjicere, quorum culpa absque baptismi gratia decedunt insanies, uti eia se silens S. Gregorii Illumi toris': -Paroestiauit sacordotes vel parentes puerorum, qui ob suam socordiam siverint mori inieros sino lavacro baptismatis, per septem annos extra, et per annum in eommunione eccleatae pomitentiam agant et tutor Nerseti