Acta sanctae sedis; ephemerides romanae a SSMO D. N. Pio PP. X authenticae et officales Apostolicae Sedis actis publice evulgandis declaratae

발행: 연대 미상

분량: 758페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

246 Ex S. C. RITUUM

auctoriiste convenire, quod illis temporibu mente tantum Concipere audaciSAimi animi uestim0batur, gere utem opinione pertu erat, cum maXime inter se dimicarentur postquam Romanum Pontiflcem in cuAtodia iniquissima Galliarum imper9tor retinuisset Verum unimum non abiecit Io8nna OStra, quBecontra, tali solerti et prudentia res geSSit, ut nXimΗm barchiepiscopo dem, opistiSAimumque obtineret 8SSenSUm, BIOnchimo Vero rege SaepiUS, neceSSitate coacis, pecuniam Umeratam exigeret. Eximium insuper Dei Ancillse, in negotiiAprocurandi ingenium, praeter en iacte Supi re diXimus, tum PraeSertim compertum St, cum regni quidum miniSter conAtitutiones ad lubidinem Auam immutare voluisset Ioann enim ad regem confugiens eum etiam ctique etiam cohortat est, ne quod Galliarum imperium et Catholica Simul Eccleata unu

teret ita, precibu qua fuderat admiSSis, congreg9tioni Suae eiuSdemque cohaerentiae u libertati consuluit. Multa adhuc super his proferre poSSem, ' neceSSarioribuAmodo testibus utar, ne PP. ΕΕ. quibu continuo VerSant Studiis, ut per eo dignita purpurcteque maieSta tuta refulgecti, intem

252쪽

vile, come esse .

Intere re accidit, qua Sororum a Caritate congregatio ab alterutro episcoporum adhuc uSque in Un dioeceSi receptii, nam turn iam eSSet ut per orbem latiti proferretur foederatae enim Europcte 8tione ex potentiSSimo praestiuitiSSimoque imperio Naseoleonem praecipitaverant, principe quo ipSe poteSint pri-Vu erat, in Sua quaeque regni reStituerant, Romano denique Pontifici vincula dempserant eumque libertati optotiSSimuepriStinaeque ditioni compotem fecerant. Opportunum igitur ac tempestivum viSum eS constitutione Sanctissimo submittere ut recen congregatio ex instituti iuri cunonici rite probato, inter religioso ordine splendor ac decu Ecclesiae dScriberetur. Utque constituisset effecit, mora conseStim rupit, Romum Peti Vit, propoSitum tenuit, sed inde, permittente Deo, ObStacula UiUSmodi doloro atque ollicitudines, tenerite mctiri optimcte-qUe magiStrcte acerbiSSimoe, Ortum Stirpemque duxerunt. Sun

253쪽

nliarum instar adamaverat, inhumane expuls0 suime testes conflrmant En igitur verba testis XXXI cI a Serva di io, allorche si present ulla porta delia casa di fondagione in Be-SRnZone per comunicare te regole coir approVBZione de Papa, HVendo Suputo, che per diSpOSiZione di queli arci vescovo non poteVR SSere riceVuta, non inSiStette, a con grande milia raSSegnandos Si iuro. In tale incontro a Serva di Dio diectitare prove eroiche di virtu a cui sana vige cola anche alpreSente . Quod philoSophus quidam dixisse sertur, perditis rebUS omnibuS, 9Sam virtuten Sese Sustentare eroi noStra Se et exemplo praeStitit, quamui non omne bonum miSiSSet. Superern illi Deus, omnium bonorum principium et Uetor, qui promptus ancillae Suae in sollicitudinibus adfuit quis enim nisi Deus tantae 9tientiae Ioannam Antidam excitare, qui tam praeclarct ingener Bre cogitationeS, qui potuiAset tam mollia Verba PRecipere, quibus litera exornctre consuevernis Verum Tostis VII 4 etrarchivio, inquit, della OAtra cas generBli-Zia in Roma, Siston Varie circolctri e lettere autogras delia S. dii direue a suo istituto exancti a perSone Sterne, colle quali eru in relagione per agione ello temo istituto. Esiste inoltre, meSSO ct lampa, n 8thechiSm per te uore de no- Atro Stituto, ne crisae a teAsa Serv d Dio, come o rite-vato da lettere di mons. arni stato suo conseSSore, ne ne leSSei man seritio e 'approv6. I che ho letto te predette os ingrct PBrte, Sono im0Sin edincata ei sentimenti di pieta e di Virtu, ne Vi Si 99prendono P. Operct prctetium S Verba reser re, quae Mari Anna Bon, ex primis assecli Dei Ancillae, in commentariolo de origine instituti Sororum maritate Summatim ex8rctvit, quorum hic tenor: εὶρ 24 Aout 1826 At decodo Boverende Mere Thouret, celle doni Dieii 'eEt servi our eter e fondementa de cetis Communauia, qui a commence tela octobre 1799. Mere Thou-ret 'a gouuerne immsidialement jusqu'en 1810 elle P encore gouVernsi pluSieur niansie depuis apte par Amur Christine

254쪽

DA VIRTUTIBUS IN GENERE.

Milite quorum sub signi animu inVictUS, pugnRX UdR-cia, sortitudo fuerat eximia, sortium honeStabctntur nomine, et omnes qualitate id genus virtutem maiore nostri appellare conSueVerctnt; OStri Vero temporibus ex hac re eo virtute praedito putamuS, qui non immemore militinm esse virum homini Super terram ad obitum usque contra illecebrΗ ac blanditias huius aevi certaverint ut Coelestium honoribus digni viderentur. Inter hos procul dubio recensenda Ioanna AntidanoStra, quae divina utque eccleSiBStica praecept 8SSidue er-VaVit, munera metaque diligenti ime explevit, omnium Se praebuit Virtutum exemplar Teste praetere in hoc eti9m concordΗnt sublimem virtutum habitum Dei Ancillam eminenter possedisse et lacritatem cum Militate, et delectationem cum Sui ipsiu abnegatione Semper ostendisse, SiVe VerSRb8tur rebuS in Secundi Sive advermis. 9Scula enim huius prctectar Simne seminae virtus in his praesertim refulAit, tantaeque Virtuti nomini nil quisque obiiciendum putavit. Quod ut planum faciam de singulis virtutibus disceptare Seorsum ggredictr.

Omnium Virtutum fundamentum 'deS, inter quam ne formis extet, et arborum 9dice nonnullue concurrere Similitudine videntur, idest eadem ni mita ut virtuti intellectu adhaerecti eadem altitudo, eademque mecunditos, quibus cognitio mysteriorum alitur, atque egregiorum lacinorum copia locupletatur. ec Sari itaque huiuscemodi conditiones heroicae 'dei in aperto et propatulo prodeunt ex externi operibuS, de quibus tantum Ecclesiae iudicare fas est. Haec innumera plane Dei Ancilla reliquit. Fidem eSae orationis sontem D. Augustinus censuitidemque fundere preceA, preceS 'dei 'rmitatem impetrare. ΝΘrratur Bd rem Dei Famula tali fervore oravisse ut etiam saStidientes exemplo moveret. Ita Usti III: metruttendere alia anta oragione illaceva con tale accoglimento e con tale spirito di devoZione, che invogliava treserctgio delia regliter anche chi non RVeS-

255쪽

Se vuto volont di pregare . Precibu Vero rerumque Coelin

Stium contemplationi tempus, quod occupationes, quibu dist, neb3tUr Somno quoque e BbStinens, reliquum faciebant, impendere solebat. Quod estis III his verbi asserit In quanto alia sede, per quello che consta a me teSS in Rrte, e Perquello che o rilevato dulla tradigione predetis, ara. d. l . sumi nita dello spirito di oragione a cui Aerctgio consacraVn tutioi tempo che aveva libero alle Sue occup9Zioni v I Bec quoque Testis XXXI constrmat comune preAE no i convinci-mento ne tam dii per sare uello ne a satio e offrirequello che tia offerto, ovette avere una sede ViVa, a iactiosi dimostrata dat suo abituale Epirito di ornZione, mali pregbierct dedicava molia parte deli notte . Sed nihil magis commendat dem iacti indefeSS ergη mirabile Eucharistiae mysterium religio, iacte Suprct nntUrctin Si Alberto Magno credimus Eupra sensum et supra intellectum eleVatur TheOL B. Alberti soni VI, 153. Qui enim

dubitare Buderet quin Herois nostra tanti Sacramenti StudioSi sim fuisset cum nisi prius humilis ad Sacrarium acceSSiSSet, nunqu8 Se Somno datura esSet nunquΗm iter ingreSSura quin late rei divinae interfuisset, vel pane sortium humanit9tem instrmam resecisset y Interroga estem XVIII ε Fu devintissima et Sino Sucramento, che ViSitHVa 98SSO e non n-dRVa malis letto, Se prima non aveAS ViSitisto. Non intraprendeV ma Victinio Se non opo ascollata a messa e latta laComunione Sacr9ment9leo. Itaque cum in deliciis Synaxim haberet, Summum frequenti pietate ad coelestium epulu necedeb0 diebia praeSertim, quas regulae intuerant, quod niSi id fleri OSSet, divina, saltem Spiritu, conVivia celebrabat Proseram verba estis XII κ on lascinua di sare la sua Comunione Sacramentale ne glorni preScriti dati regolis, e quund non poteVa lare la Comunione Sacramentale, suceu'Si tu Comunione spiritusti P. Quo quisque validius Christo per dein dhaeret, eo proenior Sse debet ad Matrem colendam, quue cum illo tam arcte coniungitur. Igitur a pueritia admir0bilis Dei Ancilla in cliente-l8m Deip9rne Se suumque Contulit innocentiam progreSSu Vero tempori ad cultum illius Sorore adduxit, quod est 3Ximumnde documentum Em fue enim, ait D. Laurentius Iustini0ni, si nos in hes lacrymarum emulantes cille pia, cum clerotione

256쪽

elamemus ad Virginem, ipsam progequamur cotis, Ociemus in canticis, auribus esseramus, qua tenus asinoscat mater f- uos, libera captioos, eliciis coelestubus impinoue famelicos. In feSt assumpt. . .). Dei igitur Ancilla qua die Deipara ab

257쪽

252 Ex S. C. RITUUM

colata ad Aemplo deli S. . . che tanto praticava Dalreta in cui perdetie per morte la Su genitrice Secondo e undiZione, ema pose in modo Speciale in Sua innocenZ Sotio in proteZione dolia Sina Vergin Tridentinum in XXV A sione docet Sancto una cum Chri- Si regnante prece sua pro Deo offerre bonum igitur atque utile eASe eos suppliciter inVocare atque ad eorum deprecationes, opem auxiliumque confugere. Recte quidem Magister docet habitum theologi eidei prae ceteri e cultu Sanctorum dignosci, quod et B. Laurentius Iuclinianus constrmans ait Deoc ei qui sanetis suis credit in quibus loqttitur Deus. Lignum vitae C. 4 De Fide). Itaque hanc legem Dei Ancillam secutam attingimus cum defensorum indigetum nominibus supplicΗtione Ips confeciSSet, UBS, OStqunm coenctium ercti, SororibuS recitanda tradidit ac conatituit Solebat etiam, dimcillimis pr9esertim temporibus iter AuScipienS, Angelum ibi tutelarem in praesidium crebrius o re, ast D. Vincenti a Paulo cuius Apiritus particeps erat patrocinio nullum utendi locum praetermittebat. Huius rei ineluctabile argumentum asserunt Tegies quorum Verba referre fas est, hinc inde collecta. Ita estis I utriva pure grande divoZioneis nostro Proteitore S. Vincengo de Paoli, e elle regole ne AESA ScriSSe imposeis Oirobbligo di recitare,opora relatiori una litania, in cui sono invocatici anti Proteitori de nostro Istituto, ei che manifestata speciale divoZione che in At Sa . . . veva Verct dieas , Et Testis II Anche verso gli Angeli dramanti, pe-ciatmente verso color dei qu9li ctriano te noStre regole, co- me S. GiuSeppe S. Giovanni, S. Gennaro, S. Luigi GOnZ9ga, e S. Vincengo de Paoli, nutri pect0le devogione e debbo de-POrre, Per quello che SSR pero, ne ello Spirito di S. Vincengo de Paol ella p8rtecipo largamente . estis denique XVII 4 pose i novigiato de noStro stituto otio a protegione di S. Giuseppe. e suo Vinggi, Spectat mente durante i periodo delia rivoluZione franceae, poneV0Si Sotio a custodia e di-ses de suo Angelo Custode Anche Speciale deVOZione nutriverso S. VincenZo de Paoli, soli la cui protegione fondo ΓΙstituto ABnt che Soleva chlamare it adrone delia casa delissat,

tuto P.

In I libro Machabaeorum legitur Sanctam et Salubrem cogitationem esse pro desuncti exorare ut a peccBUS AOlVantur.

258쪽

Cap. XII). Hac una Sacrorum librorum Sententia tota vitae aeternaeide innititur, hoc uno iudicio anim' non interire creduntur; vanae alioquin inanemue prece fuiSSent, quibus Ioanna noStra Innnibu pictculari supplicio mactati eo intentior litare soleret cum praesertim de Sororibu 9geretur Docet enim

mentale P.

Νeque terilis bonisque operibus neu Seu precibu inn- tum huius egregiae mulieri circumscripta de iuxta illud: Non omnis qui scit mihi, Domine Domine intrabit in eont/m melorum seu qui facit Oluntatem Patris mei, qui in coelis est, intrabit in regnum melorum ΜΘtth. cap. VI 213. Verum Ioannam Antidamide vixiSEe procul dubio compertum est, sive temporum iniquiASimorum reptimii memori3m, SiVe innumeras perpenditi distacultates, quae in Vitae sere continuitate eBm gilarunt, SiVe, ut pctuci obsolvam, illius in religionem ingremum, ProgreSSum, SucceSSum meditamini. Etenim nonnende in suam vocationem obstacul Vicit, pericUla UperctVit, quibus etiam viri sortissimi haud raro offendunt, nefariorum hominum consuetudine, indignit8te demum Vexatione nemincis mina placide leviterque tulit tragitur mulier praeclarissimane lue perne pepercit, neque Studio ceSA'Vit, neque a labor, A MSe temperuVit quin amplissimi ΗgnBnimique propositi non aequu nrte contenta Se omnia habituram Me Xigeret. Audax equidem Dei Ancillae, fervida atque impavida indole in his maxime proderat, Sed minime impatientiae ceSSit Νon indignum itaque videtur e memorare, qucte BithaeUγcius docuit FHes ad patientiam inclina ... inde constat quociqει intensior est des... maior est praesentium contemsetus, minor in acine sis patientia et maior in tribulatione raetiti. Titi II Cap. 273. Fidei ergo potius ac Virtuti quam ingenio iure meritoque tribuendum censemuS, ea quae abunde Super Vitae moribus illius testes univera attulerunt ficte argumenta adducere nihil negotii est praeter delectum. Satis de pueritia esset quod XVII estis praedicat: mo aput che ctra. d. D. fu educat in casu paterna ella allu puerigia sua su innocen-

259쪽

254 Ex S. C. BITUUM

te, docile e dedita alia pietu . ella piet pol e netriAerctgio

delle virtu la . . . ando Sempre creScendo it Suo 3Proco eccitava te attre rugaZZe ct imitare la . . . e praticare conteis. Sed nec absurdum XVII teSti Verba referre. ΙpS ει- ma dicit, Servam Dei mulierem praeditum spiritu pietati et devotioniS, adeo ut u primi Bnni contemporctneo Suo etiam parvulo 9dmiratione affecerit . eque quae paullo post idem Aerit praetermittenda: ε Etiam ex traditione accepi Servum Dei primis suae aetati annis piet9ti christianae exemplum Se praebuiSSe, Xinde erg eum Veneruli Orta fuit. Tune tempori Curutum, uti in pr9eSentiarum memini, e8mdem SerVum Dei aliarum puellarum exemplo proponebat s. doleMentem novum ingenium non induiAS I eStis II confirmat: in sua sede viva Et ri leva chiuramente ultu Suu pronteZZa, On Η

quale tibidi alle chlamate di Dio e da queila energia, Con lai, malgrado i gravisSimi pericoli, ne cors anche delin iis, 3ndo B essetio a grand opera L sede su a sua guida erit suo valido ostegno nelle innumerevoli truversi delia Sua ita durunt te quali fu coStanternente sedete a Dio, eis Euo cristiani doVeri L Stesa sede viva risulta dat Euo irremovibile attacicamento alle Ottrine ella tessa sede insegnate ulla Chima cattolica ESA Si inuto Sempre, non curando anche te minac-cie delia vita, che e Si ripetetiero, di dare illiuramento per lacosi deita Cossiiugione civile e si Mardava bene dat comunicare in qualSi'Si modo con que preti, che Vevano iuratoquella coStiiugione e Si astentae pure di ricevere da loro i Au cr9menti ed assistere alia loro meSEas XXX etiam este uir In Specie posso dire, che tu viveZZa delia Eua sede ampariva da suo Spirit e vita di oragione, Blla Sua viva confl-denga in Dio. elle molleplici Aue tribolagioni Asa ebbe Aem- pre in mira it ignore, donde a sui ammirabile sorteZZa et Aopportarie. Da te si ebberi motis che solium porre alterat Ee noAtre lettere ii solo . De Ioannae Antida 'de tanta dixere testeS, ut re nemini dubia ASe possit. Verum nrma atque impigra illius virtus ex frequentissimi patet epiStolis, quibus in illud, cuius ceteri documento erat, cultum pietati religioniAque observantiae Soror incitare, inducere, impellere consueverit Bini etiam libelli typis editi notantur, dialogi modo non Sine divinarum rerum cognitione ac doctrina a Dei Ancilla exarati, ut divina atque eccle-

260쪽

siasticis praecepta tum puerulis, tum sororibus facilita proferret. Sed numquid verborum, hortationum Sermonum omnium singulatim meminero lini vero testium potiti quam defenSoris munuS. Hac de causa estrici HSAerit: te Aue circolari rivelano altres la viva sede du cui era nimata, inculcando Sempre con in ci quello di cui si porse Sempre modello Specialmente in riguardo a misteri della sede . Et estis XII eadem constrmat: ε Anche per a lettura de medesimi doci menti, o che lura. d. D. AcrisAe mollissime circolari a Suo ΙAtituto, e qu8li, come in parte no letto, idondario dello spirito dipteri erat religiosa SAervanZ9. Scrisse pure molle lettere alle Suore eis Suo confeSSOri, edisn OpUMOlo Sulmecnlogo meASo Stampa ed in tutio quello ne ne ho letto, non vi ho trovato nulla, che in qualsi i modo soSSe contro a dourina attolica, ma invece ho ammirato a Bitolicita de suo sentimenti eduna certu preciSione eologica . Instat inauper estis VIII: MODOSCO, perche n notorio, ne della Serva ditio sistono lettere di corrispondenga, circolari direti a nostro stituto, cui originali non tio edulo, e due ratiatini a forma di catechismo religioSo, uno a Vantaggio delle aluniae delle chaole po- vere, altro per no religioSe trau9tini che sistono messi a Stumpti, e che a coStante tradiZione aggiudica ulla S. d. D I ho lettora suddelti criti erat ho trovati pleni di ante maAsime conducenti allis persegione criStictna e religioSa s. Igitur ne cui Veiarum mirum SSe videretur me dicentem Ioannam Antidam Thoure ex de heroica vixisse, id multis indiciis certissimisque testibus adeo probari ut nulla iam in re tam per Spicua Brgumentatio quaerenda esset. Reliquum tamen adhuc habemus de eiu nde laudandum, nempe in catholicam Ecclesiam Romanumque Pontincem, huius militantis Ecclesiae ducem magistrum et caput, rationi ne Voluntati obSequium, a quo Dei Ancillam nec minae terruere, nec impediVerunt calumniae, neque nelariorum hominum insectatione θbduxerunt. Huius itaque StudioAisSimae observantiae argumenta iugiter re et Verbi expreSsit, ac primum data fuit occasio quum Suae congregationi regularum uasensum ab Apostolica Sede humiliter petivit ac benigne impetravit Tot enim mirabilium rerum gestarum nihil Ioanna nostra persecit, nihil egit, nihil cogitavit quidem, nisi ecclesiaAticae auctoritati licentia. Ita estis I 4 Vera Pautorita ecclesiastica nutri Sempre grande VeneraZione

SEARCH

MENU NAVIGATION