장음표시 사용
31쪽
trita c0tidianaque sunt, ut diversi numinibus imponantur, et qΠ0d fieri p0test, ut illa cogn0mina hominibus ip8is nulla ratione Πm diis interesidente sint indita H0 Ioc ponenda unt, ut exempla ast eram, nomina 'AκTmou, 'Hyε6rtoc Ν κοτιοί, ιθεριος, ολβιος. Atque etiam in h0 genere numeranda Sunt nomina tu pem
Deinde add0 0nnulla nomina, quae utrum ad 0Vem OS-pitalem pertineant neene, equidem in medio relinquo:
Inser. It: iliae inferioris dialoeticae, O. 342.
32쪽
Sed multo veri est similius, a dei 0gn0mine ductum esseh0minum nomen ' κίσιος es. F. Bechiel: Aeolica p. 23), qu0d haud raro ccurrit et apud scriptores et in titulis neque quicquam aliud 0 signis eat quam n0mina Ζηνικετης Cilix Strab. XIV 67l rex Arch. epigr. Mitt. 881, 37, 0donae vel ικετας Thebanus Polyb. XXVII 1. 2. si κων Syracusanus Diod Sic. XV 14). Atque haec quidem saepe de eui tantur ad Drmam γκίτρης, quae scilicet etiam nominibu AD ut κίτλης, ' μικίτης, λὶνι- κίτρης, Similibus 90test explanari.
I 4, 21 es de Pr0t et Ziehen Leges Graec0rum aera I p. 4), a quibus hae n0mina h0minum derivata esse mihi videntur:
n0minibus, quae ad Iovi cultum in Graecia ipsa pertinent, tractatis iam in Asiam Min0rem transgressi theopliora ibi reperta perscrutemur Ac primum quidem in magnam dis figultatem incurrimu8; nam, cum summi dii incolarum Asiae Minoris et I0vis et App0llinis fuerint simillimi, n0mina qu0que the0phora in-VenimuS, quae Odo ad Iovem, mod ad Ap0llinem referre licet
y Sed cf. εορίνιος . . II. XX 1896, 166, quod nomen ad
Theoxenia, diem illum estum, spectare veri est simile. Nomen Thessali eunt ' si mra habet plus Ossensionis, quavi ut servari possit, L Bechiel . . . 908, 5744. Ad Iovem Λαρισιον vel Λαρισαῖον fortasse pertinere nomen Delplii- cum Golsio D. C. II XXVII 190.li, benigne me d0euit Bech tui.
33쪽
In terris finitimis: Xρυσαορις L B. JV. 353. Olympi l ρυσάωρ uiuio Q. G. XII 1, 255. in oppido Lyciae. Ibidem. υσίω, d. G. XII 1. A 204. Xρυσαορli I. G. XII 1, 590. Ibi-
Xρυσάωρ d. G. XII 46 Il2. Dσί 0 P. H. 66 ii. Ibidem. V0x struam ad de0s translata iam in hymnis H0mericis et in Pindari carminibus interdum adhibetur. Iuppiter, quem MDGaoρ vocant, deus est bipenniser, cui etiam nomen a Joah a da impositum est illam bipennem manu tenent multi stan0rum dei. Etiam Asiaticae originis videtur esse 1 D LUD: toc. nocKυν Hoc a M a se Dryia . . II. XXXII l 908, 29 Deli. si a Dio P ορος ibidem; Diλος eadem ines Delus, is iape),
34쪽
eadem ratione interpretanda esse existimo atque nomen Lasi das, de ii nuper disseruit rideriens Beelit et Aeolida p. 50). Hoc enim cum significat, qui I K stor ut generis sui avetorem colit. Id deus, cuius cultus est inseri0ris aetatis, cum alii l0eis, tum C0rinthi 0rcyraeque ad0rabatur, p0stquam Traianu spoliae victoria contra Getas reportata in eius templum in Casio monte
ad Eushratem situm dedicavit Suidus s. Moto ν ρου, cui donario emisti anima addidit Hadrianus Antiol. Pal. 6, 33 Frankelii adn. I. G. IV 1287).
Ggio δωρος C. I. G. 4466, in Syria. σιοδο ρος Q. G. 322 b, Rheneae. Q. G. III 32b. I fuso ιδδ υ ρ o Bulg. 273. sto δωρος I. G. IV 136 a, eginae. Magnus Aur. Cassiodorus e Calabria ortus. ) σιο Σελευκευς in Pieria L B.-W. 265, cf. adu ib. Iasi. Sed maior par n0minum, quae Stirpem agio continent, ab illo Ι0vis c0gn0mine separanda est, cum Saepe non abSit suspicio, quin illa cum alii nominibus R0mani c0niuncta cives R0man0s e gente Cassia ort0s signiscent. Ita rem se habere certum e8t, quod attinet ad ea, quae reperiuntur in titulis Pisidiae Pap. Amerie Sch. II 106). Antiquioris autem aevi quam illa sunt theoph0ra Phrygia, quae ad Iovem spectant. Ibi enim saepissime occurrunt nomina LIanta et an se et similia, quae, cum ευς IIaard multis in titulis eiusdem regioni c0mmemoretur, qui in numero he0phoi 0rum liabenda int, non dubium esse existimo. Sed haec omnia proferre l0ngum esse vel inde patet, qu0d praeter Phrygia ducenta fere o terris cum aliis tum sinitimi c0ngessi. Ι0ne I 0vem diversis c0gn0minibu Venerabatitur, quorum enumero primum a me asseratur illud in inseriptione Erythris
35쪽
Haud sine ulla veritati specie cum e0gnomine Iovis mea quidem ententia c0niungere licet nomen Ochir λὶς Perg. 316)quod non Separandum St, Si ita res se habet, a nomine regionis Ao hircu, quod primus recte legit F. Stud nicet lia Hoc iti Chii S. G. D. I. 5653). Illud autem cogn0men Ι0vis ecurrit in titulo Perinthi, in colonia Samiorum, reperto, qui S inseri0ri aetati8.
Apud Iones ali0sque ine0las Asia Min0ris imprimis theophora quoque ad Saturnum, patrem Ι0vis, vel ad mensemi ei Sacrum spectantia in usu fuisse ostent haec exempla: Κρονιος C. G. C. Ioni 26. Clago ovidit Imh.-Bl. II 54 Strat0menis R. 387 300 a Chr. n.
Titulus quarto a Chr. n. saeculo siρόνιος Porph. V. Procl. 14. 20. l. non recentior. Nemes. De anim. . .
36쪽
derivatumi neque intellegeretur, si re aliter Se haberet, qua ratione usi Graeci libet 08 suos illi de con8ecrasSent. De n0minibus vero ab Hermanno sene allati lar=ησίλαος, Λυ6aν-
epithetis onexa esse contendit ho Ioe disputare Supervacaneum eSt, quod iam Supra n0mina eiu generi e the0ph0rorum numero removi cs. p. 2). Ηρα Mem0ratu est dignissimum Iunonem, Ι0vi uxorem, in religi0ne Graeeorum, a quibus ut 0vi desp0nsa ad0raretur, tamen aliis diis, velut Ap0lline Cerere, Minerva inferiorem fuisse, ut theoph0rorum qu0que Π0minum a Iunone derivatorum numerus multo min0 sit quam ad Minervam Mercurium, ali0s spectantium, etsi ipsa qu0que ut dea natalis et oi sors omo colebatur. Quae di8grepantia ex eo explieatur, quod Iun principatum suum nulli alii rei debet quam carminibus Homericis, quibus dea certam regi0nem obtinens Olympi regina facta est. Sed quantacumque auct0ritate carmina Homerica semper apud Grae008 0rebant, tamen haec reginae de0rum religio non pror8us apud Omnes gente Graeciae pervicit. Quam ob rem etiam p08teri Saeculis
et Dodonae et in Attiea, quin etiam in Pisidia B. C. H. XXIII1899, 192 et in aliis regi0nibus, cultum iustae I0vi ux0ris, cui
quae argumentum cultus dilati haud spernendum asserre puto lQu0d si egerimus, primo quidem obtutu mirum 88 nobis idebitur, qu0d in titulis urbi Arg0rum nullum occurrit nomen a Iunone derivatum; sed h0 facile ex eo intellegitur, quod in inseripti0nibus ibi reperiis tam pauca exstant n0mina, ut etiami U0 loco non mittam nomina L. Oh Tat χος, LIMOυταγορας, IN Oυτογενης similiaque, quae ad divitias quidem, non ad earum deum, qui dominus inferorum faetus est, Spectare mea quidem sententia non minus e componendi ratione quam e theophorormn Su elucet. ψ CL Preller- Robert Griechi sche Mylliologi p. 644. y Nomen seminae esse , hi ιν 'χ. 1, 36 55 est inferioris aetatis.
37쪽
ea, quae ad reliqu0 deo pertinent, omnino sere desint. Hanc autem rem e c0mpensari existimo, quod in finitimorum titulis
oppid0rum saepe nomina elementum Noa vel Προ- 0ntinentia inveniuntur. Quorum e numer antiquissimum Si asserendum, qu0d 0bis traditione servatum est. In illa enim regione patria est Herculis, cuius nomen, etsi ad Iunonem pertinere negavit Hermannu USener, tamen, eum neque e Latina Drma nominis,
de qua n0n aliter iudieandum est atque de v0ge Aesculapius e Graeca 'AGκλλὶ rao 0rta, qua eum e0nserri poteS Drma soci κιλο
quam grammatici verbo Parabha ti signifieare consuerunt neque
quicquam e0neludatur, aliter explicari nullo modo p0test. Qu0dre Vera non Separandum 88 a Iun0ne n0 80lum deminutivum
ὲ Permagni est p0nderis n0men Noato decurtatum e forma 'I' ακλλὶς, quia e eo elucet, qua ratione de parte quadam nominum iu-ιος exeuntium sit iudicandum cs ισrmo : isto νόοος, 4 P θεῖος Ἀνθεσφόs oe, alia); sed omnia sere theophora eius generis e compositis orta esse licet pinari, quod a deorum nominibus, quae, cum longiora sint an ipsa iam duas stirpes contineant, ad formanda hominu ni nomina, quae e duabus aequis partibus constant, non idonea videntur, saepissimen inina dedi eatoria sunt ducta. Ceterum illa non ita intellegenda esse, ut Lucianus si περ ων κονων cap. 2IJ ea interpretatur, manifestum est). Quae cum ita sint, frequenter reperiuntur nomina Iris 'τριος Vel hi Pod isto voeabula enim IV u irrio atque I hood mi e duobus nominibus composita esse Graeci arbitrabantur, ut formas sns Vrso δωρος bluodio inen etsi Hermannus Sener, Otternamen p. 35 assert, tamen Oumia attente perscrutatus nusquam indagavi et ' li 00dit ido ρος quinetia ui nomen oppidi in Aegypto siti 'lit Hi 'iro Πολιέ interdum decurtatur ad s. oodirio adhibere vererentur nominum autem dedicationcm Sigiit sicantium, quae ad Iovem, Iunoneni, Mercurium, Dianam Spectant, istimonia ni ulto exstant rariora. Ne lite vero nomen Apollinis ad compositasOrnianda erat aptimi, quia longius erat id iuod heophora utiquioris
38쪽
8od etiam, qu0d attinet ad rem, Herculem cum im0ne coniungendum 88e compluribus causis probatur. Optim iure
Gustavus orte Pauly-Wi880Was 1, p. 767 Etrusii. pie gelV, ab. 60 attulit peculum truseum, in quo esset est Iuno uni Herculi 'erole mamman praebens. Atque etiam iam antiquissimis temporibus Jerculis nomen in the0phor0rum numero positum es8e cetera docent n6mina a Iun0ne ducta. Quantum ego quidem video, nullum ad Iun0nem Spectan8, qu0d eum voce κλεος c0mp08itum St, invenire p088umus; 00 unum exemplum,n0men Attigium Προκλειδης I. G. II 08, qu0d refertur ad ροκλλὶς, nullam habere uet0ritatem mihi quidem videtur, quod si0ri40test, ut illud n0n recte aut a lapicida indigum aut ab editore lectum sit. Demum aetate, qua n0mina deorum h0minibus imp 0sita in u8um Veniunt, n0men 'Maκὰ νς reperimus, velut 'Maκλ Ane. gr. inser. III, 87i, Ephesi; . H. S. XII 1891, 245, in Citieia: Ι. G. ΙΙΙ 310 et s. at hoc non ad Iunonem, ed ad Herculem
ipsum pertinere apertum St. Antiquiore autem aevo Graeci, cumh0mine eodem m0d atque de08, qu0rum in numer habebant
etiam Hereulem, appellare vitabant, Drmam nomini illius deae cum verbo κλεος comp08iti quod cum aliis diis c0niunetum haud raro ecurrit the0phoris Πρακλειτος et Πρaκων e0mpen8abant; atque ita fit, ut Graeci saepe illa liberi suis imposuerint. Iun0nis cultus, cuius patriam Argolidem fuisse supra diximus, hinc primum ad nitimas terra dilatus est. Sed eum in Lae0nia
Me88eniaque pavea nomina a Iun0 ne ueta inveniantur, Sitati0ra
fuisse videntur in Arcadia atque in Elide neque tamen quicquam certi χ6nelud 40te8t, Ru0 the0phora illius regi0nis non 80lum
Denique commemor etiam alia ratione essectum esse, ut nomina decurtarentur, quae explanatur his exemplis:
39쪽
rara sunt, sed etiam inseri0ris aetatis. Ad Graeciam autem septentrionalem transgressi illa in B0e0tia praecipue in usu suisse cogn0Seimus, rariora Sunt in Euboea atque etiam in Attica. Qua in terra ante Euclidis tempora duo vel tria n0mina ad Iun0nem pertinentia reperiri 0 mirum est, qu0d ibi Di0nae cultus permanebat. Sed aliquanto numerus illorum nominum augetur a Saegulo quarto Sque ad primum imperat0rum autem temp0ribus Romanorum haec n0mina rariu fere Oeeurrunt quam ante aeculum quartum.
In Thessalia enitum Iunonis inseri0rem esse iam e sabulis huius terrae, in quibus nulla sere fieret Iun0nis menti0, optimo c0llegit Carolus Robert nee minus h0 testantur theophora
Iun0ne ueta, quae in illa regione rarissima Sunt. Cum n0n0mnes Ae0les religionis eius participes Sint ea re etiam compr0batur Iun0nem non iam antiquissimis temp0ribus a B000tis esse ad0ratam. i)Λ 0ntinenti Graeci Iun0nis cultum in insulas transtulerunt. Quarum in numer primum Creta e0mmemoranda est, ubi the0phora a Iun0ne derivata fuisse requentissima videntur, si quide paucis the0ph0ri8, quae nobis conServata Sunt, e0lligere licet. Neque raro illa inveniuntur Rh0di, et 0i, Therae, Meli atque in finitimis insulis etiam magis in usu Sunt quam n0mina Minerva derivata huius deae auct0ritas imprimis Sami Iunone est inseri0r etenim et illius insulae et Chii inc0lae Iun0nem eximie sanetissimeque colebant, ut nomina 'tis odoro et Προδωρος in illa aegi0nes inter insitatissima aeserenda Iint.' Hoc loco mihi non omittendum esse puto nomen Doυς, quod interdum reperitur in titulis Delphicis. Ex eo enim conclusit Per mannus Usener Sintfiuisagen p. 60 nomen deae ortum esse e forma
I es in titulo Eleo 'Ho fictio ιοι lympia 9,1); sed illud non alia
ratione intellegendum est ira n νδρυς ἈσκλDe Γεους, Irrave N H νς, Πρυ τυς, λεξυς, αενυς Ξεννλλος, lκυλλος). Ceterum e forula Attica b c patere existimo Athenienses deae cultum eo tempore recepiSSe, cum iam extincta erat in dialecto Attica littera I quod ni ita esset, Athenienses deam VII iii appellavissent est osti). Quae coniectura mea
magis mihi arridet quam sententia Felieis Solius en Dei trilge gurgri echisehen Nori sorschunges St, adn. 3, qui causam huius vocalismi edissimilatione repeti dieit id quod mihi iam propter nomen alius deae,
illiani Alli Unienses II. Dii juncupant, minus Probari videtur.
40쪽
Sed utrum Iun0uis cultus hue Argo translatu sit, quae pinio etiam antiqu0rum testimoni firmatur, an Graeci illam deae, quam indigenae Venerabantur, in aequ0 o Suerint, explorate vix diiudicari p0sse et in ambiguo esse relinquendum existimo, praesertim cum the0phora vetusti0ris aevi in Arg0lide reperta memoriae non sint prodita tamen ver hoc I0e0 0mina ad Iun0nem Spectantia, quae usque ad quintum a Chr. n. Saeculum in tota Graedia inveniuntur asserre iuvabit: se VII et VI. Πρακίων mi0g. Laert. IX l,
Ephesius. 6. Se. Πρακλειτος philosophus Ephesius. 6. b. e.
Nomina igitur illa theophora in insulis Sum Chi0que requentissima sunt, sed rarius in ceteri reperiuntur; atque, ut alias omittam, h00 000 Amorgi, Naxi, L08bi menti0nem Dei 0. Quarum e numero excepta est Tha8us, in qua illa theophora tantae sunt frequentiae, ut 0 Sit dubium, quin ea in clarissimis sedibus Iun0nis p0nenda sit. In continenti autem Thraciae cultus 110n magis luam in Maced0nia divulgatus 8Se videtur eodemque modo in Asia Min0re exstepli 0ppidi Ioniae, ad quae magnam vim 'iubebat religio amin, Ima irati upiam constitisse vel cinde