장음표시 사용
91쪽
I lacunam hic esse sensit Schweigh cujus probo conjecturam παις ἐρυθρος ἐων δῆλος ην, ἐκαλεσε εἶπέ τε. 2 apud eundem Athen. XIII, 6 , L Iegitur λάμπειν propter orationem obliquam. 3 ita Orsonus ythmi causa, libri enim παρυῖσι. notandus Orist. pass. pro medio, cf. Pind. Pyth. IV, 150. 5 pro ὁ Ἐρετριευς Ἐρυθραῖος scribendum esse Ἐρετ δἘρυθ censuit Schweig. sed mihi quidem illud ' Ἐρυθρ. in textum videtur irrepsiSSe. 6 Toupius opus c. II, I. υκ αρα δὴ 'καζον αν, quippe ionis
7 cf. Simonidis fragment. II9, p. 393.
92쪽
forsitan ferri possit transpositum ante πορφυρ.
s Pindarus cf. l. VI, 7l. VII, 58.
I0 ad ποιησει Din dorsius, requiro, inquit, ποιήσει aut ro πὶ σειεν αν cum Iacob si p. 23 4 Alterum sane necesse St. II ἐπιρα τί ι e cdd. posuit Din dorsius ἐπιρραπισε Schveigh. de voce ἐνωπήθη cf. Benti ad Mili. p. b. I 2 ευ est in libris i. e. 4υ quod verum esse vel optatiVus πλυνοιτο docet quanquam ferri etiam potest σευ. 3 si abest a nassc. quare in dors. μὲν in με mutavit, Sed ψεν non minu quam με videtur desiderari.
Iε pro πραύσοι legendum esse παίζοι vidit Toupius Puse. ΙΙ,
93쪽
Athon. III, 107 a. Καὶ ὁ ῖος δε Ιων ἐν ταῖς πι-δM1ίαις ετ η' B., Συνεκδημητικος. Depravat ut solet scriptoris nomino hic liber Iaudatur a Polluce II, 4, 19. παρα Βίωνι δε τω τραγικφἐν se επιγραφοuενοὶ συνεκδημητικω καὶ πανοπωγων τις ονομα ται, quo loco παρα δ' Ιων restitui jussit Loo- pardus emendati. II 20. In describendis rebus memorabilibus si maximo hominibus claris hunc quoque librum esse prsatum, haud obscuro significat locus Pollucis. Titulus, supra ut monui, priori libro quasi Te Spondet, cum in hoc ea quae extra patriam viderit et cognoverit, comes scilicet amici peregrinantis, videatur enarrasse. f. ueli ad Poll. II, 88.
C. IIρεσβευτικος. Tertium hunc librum Iaudat Schol. Aristoph. ad Pacis vers. 35 830 d. Inu.): γραψε δε καὶ κωμωδίας - καὶ καταλ0γαδην τον πρεσβευτικον λεγOL1ενον νΡ. Φ2. probavit Schweigh. - recte quidem, πινειν καὶ παί- ιν conjungere Solet noster, cf. Eleg. I et . ne dicam de loci sententia e attica illius verbi forma. Ib επικαλυψας posuerunt Dorsonus et Scb eigh. Pro eo quod in libris est, Drικαφναῆ.
94쪽
νοθον ἀρουσί τινες εἶνm υχ αυτου. Argumento non dissimilem eum suisse τω συνεκδχὶ τικο inscriptio significat, nisi forte, id quod . jam veteres nonnulli taluerunt, Suppositius fuit. Fortasse a civibus suis legatus ad aliam civitatem missus quae ibi viderit vel expertus sit, hoc Iibro Xp0Suit. D. ἴπο 1νὴ ματα.
cant senio ire sive DenkWiirdigkeiten, a multis scil-ptoribus cum aetat antiquiore ab ionicis logo graphis tum inprimis ab eruditis atque doctis vilis aetatis Io xandri magni conscripta sunt δ' . Quippe utrique aetati, quibus quasi sinibus historiae conscribendae ais florentissima continotur, haec scribendi ratio maxime conveniebat Ioni υπομνίγυιατα Iaudantur ab uno Schol. Aristoph. I. I. praeterea neque in quo libros disposita neque in singulis quae tractata fuerint, constat, immone fragmentum quidem ullum verbis disertis laudatumo iis habemus. Dissicillimum igitur atque adeo absurdum videri possit, de argumento harioIari, vel fragmenta his libris assignare, quae eodem jure aliis ejus dom scriptoris libris vindicari possunt. Sed ut dicam, quod sentio, non prorsus diversum ab iis, quae in reliquis libris historicis tractata sunt, argumentum horum librorum fuerit, neque dubii eam profiteri sententiam, ut scriptor res varias, quas Vel ipse expertus esset vel ab aliis accepisset, quaeque memoratu dignae ei SSeI6 ἱστορικα πομν scripsit Theophrastus, discipulus Aristotelis Hieronymus Rhodius cf. Athen XIlI, Is , d. Strabon, CL Iutarch. Luc. 10, et praefat. alii multi, qui laudantur ab Athenaeo.
95쪽
viderentur, collegerit et in his libris carptini narraverit. Primum huc pertinere censeo, quae ct Cimon et Periclo ab Ione scripta servavit lutarchus.
uων την κεφαλλὶν Haec Grotius e tragoedia sumpta putans in senario redegerat. Ρlutarch. vita Cimonis . .
96쪽
ζαντίου πολλους των βαρβαρων θααλωτους λαβόντες οἱ συμμαχοι το Κίμωνι διανεῖμαι προσεταξαν, ὁ δε χωρὶς
μεν αυτους, χωοὶ δε τὸν περὶ τοῖς σωιίασι κοσμον αυ- των θηκεν, ιτιωντο γῆν διανοuὴν ως ανισον. ὁ δε των uεῖιδων κελευσεν αυτους ελεσθαι τὴν τεραν, γῆ δ ανεκεινοι καταλίπωσιν, γαπῆσειν Ἀθηναίους. 0φυτουδε του Σαμίου συuβουλευσαντος, αἱρεῖσθαι τα Περσων μαλλον, et Περσας, τὰν με κοσuo αυτοὶ λαβον, Ἀθηναίοις δε τους αἰχμαλωτους πελιπον. καὶ τότε ειεν ὁ Κίμωνάπυει, γελοῖος εἰναι δοκων διανοuευς, sis μεν συμ-uάχων ψεμα χρυσα, καὶ ιανιάκας, καὶ στρεπτους, καὶ κάνδυας, καὶ Οὐφυραν φερομενων, ων δ' 'Aύγηναίων γυ- 11να σωuατα κακως ' σκηuενα προ εργασίαν παραλαβόντων μικρον δε στερον οἱ των εαλωκότων φίλοι καὶ οἰκεῖοι καταβαίνοντες ε Φρυγίας καὶ Λυδίας, λυτρουντο 1ιεγάλων χρηιιάτων καστον. ωστε ν ἱειωνι τεσσαρωνμηνων τροφας εἰς τὰς ναυς παρξαι καὶ προσεπι τυπ0λει χρυσίον υκ λίγο εκ των λυτρων περιγενεσθαι. Plutarch. vita Cimonis . .
97쪽
Praeterea non dubito ad Iroμνγὶματα reserre fragmentum quod apud Suidam laudatur V. μεις ω --γαρεῖς. Suidas enim oraculum illud celeberrimum ubi enarravit, se quo conserendi sunt ustath. p. 292,Tgolgos Chili ad ΙX, c. 29l, Schol. heocrit ad Idyll. XIV, 48, Suidas V. Αἰγιεις et . Μεγαρεες , ita pergit: ιστορεῖ δε νασξας, τι Αἰγιεις οἱ ἐν Ἀχαῖα καταναυμα-χνὶσαντες Αἰτωλους καὶ λαβοντες πεντύκοντορον αυτων δεκάτni Πυθοι νατιθεντες γηρωτων τίνες εἰεν κρείττους των μένων et δε ΙΠυθία χρησεν αὐτοῖς τα προκείμενα. καὶ Ιων δε Αἰγιευσι δοθλῆναι ὁ χρησμὸν ἱστο9εῖ τινες δε χνται Μεγαρευσιν ειρ θαι αυτόν.
Postronio Ex hoc libro haud dubie sumptum est, quod Socratem cum Archelao adolescentem Samum veniss Ionem auctorem audat Diogenes Laert. ΙΙ, 23, his verbis: Tων δε ὁ χιος καὶ νεον οντα εἰς Σαμον συν'Αρχελαο αποδημῆσαι, καὶ IIυθωδε ἐλθεῖν ριστοτελης
φησίν. De hoc Ioco xplicatius agamus oportet, cum Uae Ionem in libro suo retulisse scribit Diogen PS, argumen . tis non levibus iis quidem putentur esse falsa. Apud Platonem nim in Critone 5 Socrates ipse Se nunquRm Peregre profectum ess haud obscure ignificat locus hic est: φαῖεν γαρ αν o Ἀθηναῖοι οτι o Σωκοατες, μεγάλα ημι τουτων 'εκμγγρια εστιν, πιτι 60 καὶ λ μεῖς
98쪽
Quo loco jam offensus Athenaeus V, 15, p. 216, latonem reprehendit, quamquam is quidem parum considerate s. interpreti apud Butim. De reliquis difficultatibus nihil dicam, quippe facili per ab aliis jam
sunt Xpeditae, quod vero Ion Scripsit Socratem profectum esse Samum prorsus pugnare Videtur cum ipsius Socratis apud Platonem dictis, neque quisquam quod sciam nodum hunc Solvere conatus est. Primum moneo,
Archelaum illum non esse intelligendum Macedoniae regem, quae fuiSse videtur sententia Forsteri ad Criton. I. I. Sed philosophum non ignobilem Anaxagoras discipulum, praeceptorem Socratis. s. Diog. Laert. ΙΙ, 19, Clemens Alex stromat Ι, p. 129 l. 50 d. 1lb Suidas v. 'Αρχελαος et Σωκρατης. lato loquontem facit
Socratem ante ipsam mortem ejus, et ut demonstret probatam ei fuisso Atheniensium rempublicam et leges, hoc utitur argumento, quod nunquam peregre prosectus sit. Quod igitur Ion Socratem adolescentulum cum magistro Samum esse profectum scribit, quia non tam quae adolescentulus quam quae aetate adulta egerat, hoc in argumento ratio erat habenda jure Iato peregrinationem illam negligere potuit, praesertim cum non historiam scriberet sed dialogum philosophicum componeret.
99쪽
Ε Xίου κτισις. Restat ut de uno praetoro libro historidi es in enit eoque praeclarissimo disputemus, non quo ni Iumentum ipsum insigni doctrina explicatum suorit, Da V sed Pi 0'pter frctgmentorum copiam non spornon disi indole Ilio resque poetae nostri Ox optilite POSSunt cognosci.
Kτίσεις si vo originos unitum laudari constat inter perat Ogographorum quos, eant fere omnium ), quae quemadmodum composita Vel quo judici falsa a veris speret fuerint mericio an nullo alio ex scriptor facilius asso qui possis Etenim argumentum quod attinet, prae- cIarum sonicae logographiae xemplum in o libro deprchendisse tibi videaris, adeo remotus ab historia critica quam vocant, immo dabuli. deorum heroumquq 1estivis resertus sui cliber, ut ad poeticam an ad prosam scribendi rationem sit reserendus vix dijudices. In hoc enim libro enarratum videmus, qualem vini temperiem latam edes praeceperit Graecis, ut domum iis
rodire licereti de indo ut optunus in Chium insulam
hominibus desertam venerit, cum Jmpha concubuerit, o t. dum illa prolem enititur, cum nix e uel rueret,
indo nomon et filio si insulae indiderit. Praeter alios qui scripsit Ἀπίσεις unum commemorare Iibet Hellanicum, quod libri illius κτίσεις inscripti pars fuit Moυκτίσις. s. get ges ad Lycophr. 224 Athen. X, 447, c. Sturet ad mella n. p. 87 et 89 it 142 Noster unam
lantum, ἰου κτισιν, videtur Scrip SiSSe.
I cIs qui de historicis Graecis scripserunt, et Iogographorum fragmenta collegerunt, inprimis Creuge tu libro Die historis che uns de Gri echen.