장음표시 사용
61쪽
Quod additum legimus in priore loco ore αυταῖς haud dubio ost Plutarchi, scripserit forsitan Ion:
μελας σεληνης ου πεπαίνεται βότρυς αυγαῖς, . . .
11.Εtym Magn. V. τετυοκται p. 755, 24. - φυκτος ον υ δυναταί τις διαλαθεῖν, καὶ ὁ Ιωαννης Σειραῖς ἀφυκποις et διαοθοεῖ δακτυλοις. pro 'Iωαννης, quod deprRVRtum esse ponte apparet, in cod. arisin. 2630. V. τετυχμη xStare πων, notavit Im. okkser in necd Graec. p. 457. Scriptum fuit Ιων φησι quod coaluit 'Iωαννης Vindicatur igitur Ioni senarius non inelegans, quamquam, Si metrum spectus, non Omnibus numeri absolutus, peccat enim in regulam, quam orsonus in praesut ad Hecub. p. 31. proposuit; sed in hac re parum attentum fuisse Ionem alia docuerunt exempla.
64쪽
ad quem Iocum conserendus est athon. qui corrigit: πότερον τὸν κρατα εἶπεν ὁ κρατα. Sophocles nimi Oedip. yr. 27l. hiloct. 998 1453. Scripsit ὀ κρῆτα, unde ustathius ad i. , p. 82, 2. παρα Σοφοκλεῖ καὶ ὁ κρατα εἶρζτω, καινότερον. - Similis est locus Attii servatus a Cicerone iis c. ΙΙΙ, 26.
Scindens dolore in dentidem intonsam Comam,
ubi intelligitur Agamemnon, sed in nostro loco aliares est. 14.
Plutarch. Sympos lib. VI, 686, A. tona XI, p. 24l,
ed. Ηuit Thuόθεον τῖν Κόνωνος, 4 Σοσσιε Σεννεκίων, ως εκ των πολυτελων καὶ στρατιωτικων δειπνων ἀνεις - βων ὁ Πάτων δειπνισεν ἐν ἀκαδλὶμια μουσικως καὶ ἀφελως ταῖς φλεγμάνταις, ω φύσιν Ιων, τραπεζαις, αἶς πνοι τε καθαρ0 καὶ 2αχυόνει00 φαντασίαι, τουοωματος ευδίαν καὶ γαλ, νην ἔχ0ντος πονται. Quaeritur ex his quae sint Ionis quaevo Plutarchi. Mihi quidem cum verborum quom dicunt color tum ordo videtur significare, solum verba ταῖς ἀφλεγμάνταις τραπελις Sumpta esse ex Ione, reliqua vero addita Plutarch nequo tamen negaverim totum locum indo verbis ταῖς ἀφλεγμάνταις in libro aliquo eorum, quos oratione pedestri scripsit noster velut των ἐπιδημιῶν, posse scriptum suisse. 15.
Strabo Geograph. II, p. 364, Sp. , ra. d. Orny. Σοφοκλῆς δε καὶ Ιων ὁ ραδιον sce. s. Geographi Graeci minores ed. Hudson. p. 119 excerpi is Stiab. - Εustath. 187, 29 295 5.
65쪽
λεγομενα γλυφα διερχεται. s. ha,Orin. v. 17. Hesych. V. φοινικόλπνον, Ιων, τὰν πηλενοπα, τοO9νεον , τὰν γα τὐαχηλον πιπαν φοινικουν, ἡ δε λεγνη παρελκει. cf. Eustath. p. 1422, 7. 18. UesSch. V. πυκνα πτερα, τὸ ἐν Ἀθηναις δικαστηριον τὴν πνυκα, Ιων. 19.
Phrynichi optioni. 'ohech. p. 312. - παραθήκην Υππίαν καὶ Ιωνά τινα συγγραφε φααν εἰρηκεναι ἡμεῖς ὁ τουτ παρακαταθηκην ρουμεν ως Πλάτων καὶ Θουκυδιδης καὶ A171106θενχὶς. 20. Exstat prasistro glossa ad Virgil. Georg. I, 82, quaeso proditur posuisse Eridanum fluvium in Achaia, quae haud scio an ad nostrum pertineat. 21. Etym Magn. 574, 6. μάκαιρα, απὸ μάχης, ὁ δε Λουκαν μοιοτγητα ἀπ του εἴκειν καὶ ποχωρεῖν, δειλῖν γαρ. Hunc nonnulli grammaticum fuisso suspicantur; icet Ion noster in aliquo libro tangere hanc quaestionem potuerit, nego tamen Ionis haec esse poetae, nego etiam grammatici, nusquam nim Ionis grammatici fit mentio, quare pro ὁ δε Ιων scribendum osse ὁ Βίων sponto Bpparet hic nim grammaticus de hujusmodi rebus quaesivit etiamque scripsit res Eustath. 55, 14 133, 4.
66쪽
8. 78, 3 ubi commemoratur ἱων ὁ Ῥωμαῖος. Schol. ad Hesiodi opp. st . v. 108. tona. ΙΙΙ, p. 92 Ol. t. ed. ais f. - udocia p. 47.
Stetit in libris ὁ Λίων lacilo idomus abiisso in δ' Ιων, quod totidem literis scribitur, sic etiam alteram lectionem ὁ ὁ πων coaluisso in Ἀίων vo potius
χίων natum esse ex Ιων argumento est Iocus Athenaei XIV, 33, a. in quo scriptor de musica de quo ejus instrumentis loquitur: Βίωνα δε τον χν το του Aιονυσου σπονδειον πρωτον πιθαρισαι, ἐναιχμος πιμόμαχος δ' ἐν τοῖς κυ πριακοῖς Στησανδρον λενξ τον Σα- μιον ἐπὶ πλειον αυζῆσαι την τενην, καὶ scuro ἐν Aελφοῖς κιθα9ωδλῆσαι τα καν O 9ον μαχας, αρξαμιευον απο τῆς 'Oδυσσείας. Hoc loco vereor, se pro Βίωνα scribendum sit ' Ιωνα Sensus hic est Dionem si vo Ionem Chiiun, primum Bacchi spondeum cithara cecinisse, Menaechmus tradit. Aioνυσου σπονδειον Si car-Inen compositum pedibus spondeis in honorem Bacchi cantatum inter libandum. Iam intelligitur credo, quam apte ad nostrum haec reserantur, scilicet cantu et conviviis ut amicissimum ita artis citharistica minimo imperitum. s. leg fragm. 3.
Poesi Iyricae Ion, quod quidem tum ex fragmen iis tum ex scriptorum teStimoniis apparet, Operam dedit
67쪽
haud mediocrom. Maiorem tamen jus virtutem fuisse in componendis elegiis nitisque ionicae, quam vocant,
Iyrno carminibus, quam doricae, aeolicae vel atticae, supra monui Simulque Xp0ner conatus sum, quam in quoque genere NyreSSerit naturam; quare brevius hoc loco gam.
Ad vorsum 35 830 d. Inv. fabulae Aristophanis,
68쪽
κ. . Carminis hujus principium Bonitrius ad Mili
P. 3. Sic esse corrigendum dicit:
in quibus plena interpuncti post Huεooφ. OSita perarum socordiae videtur tribuenda esse, mutationem Vero illam uεροφοίταν nemini probari confido. f. Ber- nardus in epist ad Benti. p. 160 edit. Friodem. Nullam enim equidem video causam, cur ita legamus; immo alterum multo praestat, praesertim eum in eo Aristophanes per magnam sabulae partem Versetur, Ut
dithyrambicorum αεροδον τους καὶ νιφ0β0λ0υς ἀναβολας rideat ac perstringat. Neque usus hujus vocis est in- Sollemnis, et εὐ0φ0 t ερίννυς legitur pudio m. II. , 57l τ, 7 ἀεροφοῖτος κυων de aquila ipso dixit Aristoph. an. v. 1326, forsitan ludens in hac VOce. Reliqua alius alio modo restituit. Vallienaer ad Hippolyt. 78 conjecit στερ' εἰδ0uεν Leviore medela Ou-
pius opus c. II, p. 85 ScripSit μείνωμεν pro με Ouεν. Recte quidem, multo enim praestat conjunctivus qui est adhortantis, quam indicativus auristi qui est narrantis, in carmine scilicet lyrico. Illud vero maxitne mirum videri debet, quod praeter Τοupium omnes corruptam Suida lectionem λευκοπτερυγα receperunt, αελίου στερα nempe conjungendum Solemque intelligendum esse putabant. Quam quidem sententiam nulla alia re sustentari video, nisi quod ita cumulatis epithetis augetur dithyrambicus tumor. Sed scholiastae auctoritatem nontemsere Spernendum Sse en Seo praesertim cum ipsa sententiae ratio eum tueri videatur. Locus uim Ari-
69쪽
stophanis hic est, Trygaeus scarabe, invectus ibi e caelo rediit, quaerit ex eo famulus
Videri possit a multis verbis illis καὶ τις ἐστιν αστχὶρ
νυν κει; Oleni Significare atque adeo digito indicare, quippe cum alia in caelo Stellae tu in apparerent nullae. Ad quae respondeo priinum parum apte comicus Ionem in Solem es Se conversum Scripsisset, cujus splendidum Sanctissimuinque I limen Phoebi subtilis nimis celebratum erat; deinde hominum animas non dicit famulus in Stellas migrare, Sed novas stellus evadere, quod quidem licet in reliquis quoque stellis oriendat, in sole ineptiS-simum foret. Quod vero nulla alias stella in caelo BP pHrebunt, non urgendum esse puto, cum ad riSummovendum susscore sumulum quasi digito stellam indicare. Retineamus igitur ectionem scholiastae λευκὴ πτε2υγι προδρOuον, atque οιον στερα non Solem Sed diurnam Stellam, ut cum Plauto loquar, sive Luciferum intelligamus; sive enim verba sive argumentum Spectas, dignus est qui conseratur cum nostro ocus Plauti in
Inde usque ad diurnam stellam crastinam potabimus.
Idemque enim sed orbis paulo sublimioribus di-NiSS IOnem censeo, et fuisse carmen hoc compo Situm in convivium amicorum laetitiae indulgentium. Maeo
70쪽
praestar nunc mihi videtur sententia altera, quam olim fovebam hymnum Scilicet esse in Bacchuiu a choro cantatum, cum Bacchia νυχιων στέoων χορχηγος cs. Sophocl. Antig. v. li 33 ed. Herm. nocturnis choreis celebraretur. s. Aristoph. an. 346 373. d. In x. Euripides Holena v. 138 l. Sic itaque lego et cum Bern-hardo verto:
λευκὴ πτερυγι προδρομον - OMatutinum per aerem gradiens RStrum praestolemur, Solis candenti alae praecurrenS.
Ceterum in illis comici verbis:
Alium praeterea Iusum Iator puto. Haec enim dubium Vix esse potest quin ad pythagoricam ' vel similem philosophorum doctrinam do transmigratione animarum reserantur, et ad λέγουσι philosophi potius intelligantur quam vulgus, cujus de hujusmodi pinione non memini Proditum quidquam egere. onem vero huic doctrinas non mediocriter deditum fuisse neque pauca ejusmodi Scrip Sisse et supra proposuimus et infra aliis praeterea argumentis confirmabimus neminem igitur latere puto, quare Ionem potissimum eligeret comicus, quem in teIIam conversum esse diceret.' cf. Diog. Laert. ΙΙΙ, 'et de hac Pythag. doctrina: ῆλιόν τε καὶ σελήνην καὶ τους αλλους πιστερας ιναι θ Eous Q.