장음표시 사용
81쪽
v. . νεκταρ ἀμέλγονται ex Homero sumpsit Il. 434. ἀμελγομενοι γάλα λευκον. Jacobsius ad hunc
versu in Miror, inquit, neminem in μονον haesisse neu epithetorum, quibus hi Versus nerantur, Abundantiam viiii suspicionem movisse; egendum puto ποτον Oλβιον. εHaec Iacob Sius, quibus non puto labefactari Casauboni Oxplicationem hanc: ιόνον culti φαρμακον conjungendum, stillant uvae nectar, quod Olum est mortalibus commune remedium ad aetitiam ingenuam et nulla
arto compositam Alludit enim noster ad Odyss. δ, 220. Pluribus haec explanat Schweigh. Vinum uOνον ipsum per se solum hominibus est remedium ad Iaetitiam, αυ-τοφυες, quod Sua natura hanc vim habet, nec indiget
injecto extrinSecus nepenthe estque abundans et copiosum et commune hominibus, non ut nepenthes paucis exigua quadam copia Suppetens. v. 11. Iacob sius copula desideratur nec video cur vinum bonorum pectora magis quam malorum dicatur
recludere. On Scripsisse videtur των δ' ἀνδoων Sed hac mendatione nihil frigidius. Primum ut de sensu dicam, non satis poetam intellexisse mihi videtur Iacobsius, qui verba illa δειξε φυσιν de recludondis pectoribus cf. Horat. d. III, 5. solum sumenda putaVit. Hoc potius poetam dicere persuasum habeas: Hujus vini cari sunt liberi commissationes, ingenua laetitia et chori, iisque honorum naturam o Bacchus ostendit, quippe cum boni solum hujus Bacchi muneribus, θαλίαις φιλοφρ0συναις τε χοροῖς τε, delectentur. Quaris boni, quia his rebus indulgent, naturam suam SAB O nam produnt mali vero procul abesse singuntur his Iudis, nullus igitur do iis os formo Sic etiam Opu- Iam nemo opinor jam desiderabit, non enim poeta db
82쪽
novam diversamque sententiam transit, neque ad eum, quae copula adjungi potuerit, sed quae explicandi causa sit addita. Ceterum, id quod supra monui, carnien O Suavissimum pulcherrimumque ejusmodi est, ut ex eo inprimis poeta ingenium ac natura possit cognosci. Quod non dictum volo de jus cpi Aorro Ut α, quae e multis etiam brevioribus locis apparet, sed de univerSa riua cogitandi sentiendique atque etiam scribendi ratione, quam vere ionicam fuisse saepius docui. Huic simillimum est quod sequitur:
Operae pretium est cognoscere, quae IacobSius de hoc carmino monuit quare verba ejus ipsa huc transscribere non gravabor. ,Herces, quibus poeta libari Vult rem Argis agi significare videntur. Ibi enim Hereules, Alcmena et Persei progenies praecipuo honors colebantur. Quis ille Procles sit, ignor equidem, O-gites do Proclo straclida, cujus progenies Spartae regnavit. Apud nobilem aliquem gentis Heraclidarum
Faera privata videntur fieri si vo festus dies celebrari
83쪽
convivio familiarium. Versu primo βασIευς intelligitur ιονυσος, nisi forte regem Spartanorum intelligendum ejusque in honorem Sparta convivium institutum esse quis censet In VerSi Secundo pro οἰνοχόοι eni- Irius posuit οἴνοχόοι qua correctione non Opus est. Soquentes duo versiculi interpretes cliticosque valdo exercuerunt. lenti us in epistola ad Mili., cs. Gusdem pistoli edit. Frie dem p. 130 et 60. pro χρυσος reponit καστος, et praeterea corrigit χειροῖν ἱζετω, quorum alterum Ἀκαστος flagitari videtur sequenti plurali σπενδοντες. alterum ζετω quia grammatici νίω κατατ1 ν αραντίνων γλωσσαν το κοινως νίπτω esse traduntcs Eustath. 824, 31 Phavorin. 251, 2. Eandem ob causam e Sion Hermes p. 40. proposuit εἰβετω. Vulgatam lectionem tutatus est Ioupius, mutat, solum Voce χρυσος in ρυσης nom. Prop., qui Scilicet acerdos vel praeses convivio moderetur Habet sano haec mutatio, quo commendetur, studiosissimus enim Homeri
poeta noster imitari potuit Il. α 462, quo loco Chryses sacra ferens dicitur hi ae αἴθοπα οἰνον λειβεω Vertendum igitur esset: hic vero ὁ δε Chrysis vices sustinens vinum ollandat etc. Similiter ubulus apud Athen. XI, 478, , εν 'Oδυσσεῖ Πανοπται '
Neque Sacerdotis orsona ab hoc sacro et in honorem herois instituta compotation abhorret, nisi quod nomen Chrysis pro sacerdote positum in sollemne possit Videri. Exempla certo desunt. Hoc tamen negari non Pote St, tranSire ita postam minus commode ad Sequenti', quia sacerdos ubi jussus est libare eontinuo addit:
84쪽
σπ νδοντες δε - oupium secutus est Brunckius, in Bentiri sententiam abiit Jacob sius, hic quidem ita scribens:
quae verborum dispositio refutatur alio jusdem Athonaei Ioco XI, 486, c. ubi haec tantum leguntur: Lων
praepositi ἐν ob quam videri possit opus esse trans positione, hoc Ioco est instrumentalis, s Matthias Gr. Gr g 396 Anm. . et quos audat Bemhard Wiss. Synt. p. 13, Anm. 93. Do reliquis vero ut dicam quod Sentio, non opus esse conjecturis neque emendatione en Se , quamquam explicatio mea certo scio Ore ut multis quaesita videatur. quidem enim ὁ δε χρυσος sanum esse atque Oculum aureum intelligi dico, cum cor ἐν ἀργυρεοις et ὁ δε χρυσος manifesto sibi opponantur. Compotationem Iautissimam splendidissimamque fieri postulat poeta, servos igitur jubet sivo pueros argenteis cyathis miscero
vinum atque ministrare, dum ipsorum convivarum in manibus aurum siVe aureum poculum evacuetur. aegenim dicit nobis vero cratera ministrantes pueri miscent cJathis argenteis, aurum ero Vinum continens
da manibus destillet in pavimentum. χειρῶν genitivus do manibus A si cui in sollemnis esse videatur, eum ad grammaticos ablego Matth g 354 ζ. Beriali ard p. 137, a. Exemplum, quod cum nostro Ioco conferri possit, Iaudat Butiniannus Arati Phaenom. v. 185. ποδος ες πόδα
85쪽
τεινει. - νίζειν εἰς δαφος do libatione intolligondum est, caVe cogite de Horatian ,,tinguere pavimentum. Ceterum quod ustathius et havor alii νι ζειν doricas dialecti isso tradunt. tantam religionem mobii incutere non debet, cum etiam epicos ea usos esse videamus cf. Odyss. ζ, 224 Haec dudum Scripseram, cum forte in manus meas inciderunt pistolae enitrii, quas edidit Friodemannus. in quibus p. 160. reperi novam Bernardi cujusdam sententiam. Is enim locunt ita corrigit ὁ δε χρυσος οἶνον εχων χν νιζετο εἰς δατος, et
Vertit aureum autem poculum quod vinum fert patrium aut Chium ad fundum evacuetur, eluatur et Spergatur. Ut de reliquis taceam, quomodo e Verbo νιζειν RSSiVahaec significatio erui possit, equidem ignoro; νίζειν εἰς εδαφος nihil aliud esse potest nisi si illar in terram. Conseras quaeso quam contra ' disputavit ienti iis in codem libro p. 30.
v. 8. Recto monuit Schweighaeuserus, obscurum esse, utrum ad Bacchum an ad rogo in convivii referendum sit verbum α0χε. Ocum tamen accuratius examinanti posterius verum videri debet Bacchum enim postquam in initio Salutavit, cum singulos convivas ad laetitiam et ad pocula exhortaretur, non potuit apte iterum quasi obiter et nomine non apposito ubere benigne praeesse convivio. Ita etiam Schweigh. videtur sensisse; sed quod praeterea conjicit, juvenem fortasse in Sodalium numero unu ni fuisso, qui haud ita pridem
duxisset formosam Xorem, ad quem nunc regnum deferatur compotationis, non intercederem, nisi postrema
addidisset. Nequaquam enim verba οντινα ' ευειδὴς κ. . L ad eum possunt reserat, quem jubet poeta ἄρχειν φιλ0φ20συνης, nisi forte ντινά scribendum esss
86쪽
quis censet. Haec igitur dicit poeta: ibamus, Iudamu S, eat per noctem cantus, alte aliquis, Iubens ad regem conversus ita jubet praesis Iaetitiae quem vero manet formosa coniux, ille prae ceteris poculis indulgeat. Ceterum non satis aperte dixit poeta, utrum juvenis ille jam duxerit uxorem, an etiam ducturus it. V. 10. κυδροτερον. f. Supra fragm. q. urytidarum sabulae. Hesychi. v. Xplicat per ενδοξος, γαυῖιῶν, πεποιθως, est igitur considentius sive fortius, si Xenophanes eleg apud Athen. X, 14, u. κυδροτεῖον προσ-
Euclidos introduci. harmon. ed. Meib. p. 19.' ἐπὶ μὲν ου του φθογγου χρῶνται τῶ νόματι τυνος c. οἱ λέγοντες επτατονον την φορμιγγα καθαπερ ερπανδρος καὶ Ιων, ὁ μὲν γαρ φησιν . . λ ὁ δε ἐν δεκαχορδφλυρα
quae Sic Vertuntur: decimus tibi psallitur ordo
concentuque placent harmoniae triplices, omnes heptato non diatessara te ante canebant Graeci quis placuit rara amoena nimis.
Hoc carmen videtur suisse inscriptum δεκαχορδος λυρα; veteres enim optem tantum fidibus intentas habuisse lyras, testis est Aristoteles problem aliique. Sensus igitur hic est Nunc tu, o cara lyra, decem intenta chordis consona harmonia trivia resonas, anteato septem fidibus ornatam diatessara omnes Graeci pul-
87쪽
sabant raram Musam amplexati Harmoniae trivia, quae nostrates ergen vocant, opponuntur sequenti voci diatessara, quae Significat unrten.
ταξις δεκαβαμιον Ordo sidium per decem qui assurgit, sive decem sidibus constat. Poetis quidem hasccomposita in βαμων desinentia valde adamata videntur fuisse ρηριατα ἱπποβαμονα eschyli laudat ristoph. Ban. 40. cf. Aesch Ii Prometh. 804 στοατον ἱπποβα- μονα Supplices V 262 ιπποβαμούι καμήλοις στραβι- ζουσας. ibid. 28 ed. Schittg. τριτοβαμονος SophocLTrach. 1111. Euripid. road 276 ed. Math. τετοαβα- μονος ως π απηνης ibid. 19. τετραβαμον στολιμ Orest. 980. quae reliqua ita componuntur οντοβαμων, διβαμων vel διι αμος, μακρ0βαμων, βραχυβαμων, αερο- βαμων recenset obeck ud Phryn. p. 31.
ως ο μὲν 2 νορετ τε κεκασμενος ηδε καὶ αἰδοῖ καὶ φθίμενος ψυχῆ τερπνον εχει βίοτονειπε Πυθαγορης τυμως ὁ σοφος περι παντων ανθρωπων γνωμα εἶδε καὶ ἐξεμαθεν.
In Versu primo pro soς, Sic enim legitur Iacobsius scribendum censuit ζων, et in versu Secundo η υχὴ casu primo. Etiam Sequentis, inquit, distichi sensus imperfectus. Poeta mens: Si vera sunt, quae Τthagoras, quem omnes homines prudentia longe SuperaSSe constat, de mortalium sorte dixit, dubitari nequit, Pherecydem, qui dum viveret, sortis inprimis fuit et modestus, etiam post mortem vita beata frui. Mentem quidem poetae VeriSSime expressit V. D. sed quomodo sensum imperfectum dicere potuerit, non assequor dicunt de
88쪽
mutatione illa, quam corruptelam potius quam correctio nem esse vocandam judico, omnia recte haber censeo, modo particula o notetur accentu. Haec enim postrema tantum carminis par est putanda, non Rrmen pSum.
In iis, quae antecesserunt, poeta virtutes herec1dis Iaudibus extulit atque celebravit, quae dein do hisce concluduntur: Ita ιος hic quidem Vir ornatus et virtute et modestia, etiam OStquam mortuus est, nimiae jucundam degit vitam, si quidem x thagoras Omnium hominum sapientissimus ille, Vere sententias c. philosophicas intellexit et doctus fuit. Non negaverim, etiam so poSSe ferri, ita tamen, ut aut suppleatur ad κεκασμενος Verbum SubStantiVum ut pro vo legatur vorbi illius ionica forma ηε tum hic esset sensus: Sicut vel quia hic vir virtute ornatus fuit et modestia, dum vixit scilicet, etiam defunctus antinae jucundam vitam degit. Sed hoc multo detelius est. Ceterum praeter alia argumenta hoc quoque carmin usi sumus ad probandum, Ionem nostrum doctrinam de anima Pythagoricam vel ipsam vel ei similem aliquam amplexntum fuisse, quam quidem sententiam hoc loco non opus os ut pluribus Xponam.
89쪽
αυτα δ f ἐμμαπέως τον ρίγανον ἐν χερὶ κευθει. Haec quo pertineant non X puto.
Ionis nomine inscriptum epigramma in Euripidem mortuum circumfertur, quod nosti a poeta laudicandum esse vel temporis ratio evincit, ne dicam de carminis in dolo. s. Bentirius ad Mili. p. q. qui 'Iωαν- νου vel Γίωνος vel Aίωνος Scribendum proponit. Legitur carmen illud apud Brunck analeci. III, 1, p. 167., apud Iacobsium Anthol. VII, 3. est vero hoc:
δειρε μελαμπεπλοις υριπίδη ἐν γυάλοισιν Πιερίας τον ἀεὶ νυ κτος χων θάλαμον 'Iύθι δ' πο χθονος ων τι σοι κλεος φθιτον σται
Ioo ' ιηρείαις ἀενάοις χαρισιν.
Quaecunque Ion prosa scripsit oratione, ut historici ut argumenti osso philosophici monuimus. Sed non omnia, quae Ionis nomine inscripta Iaudantur, Satis certa ne genuina habentur quaedam jam veterea ub
90쪽
o abiudicaverunt. Accuratius igitur singula excutiamus portet. Libri historici, quos primum Spectare libet, hire sunt iique varii. Laudantur enim Ionis et . δηuίαι, συνεκθληιιητικός, πρεσβευτικος, πouνῆuατα et Xί0υκπίσις, qui liber Videtur esse idem, a quem alii τὰν περὶ Mo laudant. In his omnibus qui fuerit scriptorismos ac ratio Scribendi, quaque sit usus dialecto , quia supra, cum de ingeni poetae disserebamus, satis luculenter est explicatum, hoc loco iisdem repetere non Vacat.
A. 'Eπιδημίαι. Quod fuerit argumentum hujus libri, plures enim
fuisse non constat vix potest dubitari. Benti eius epist. ad Mili. p. 66. Ionem in his libris censo egisse de adventu clarorum virorum in insulam Chium, quam quidem vocis επιδ1711ίαι Xplicatio nona verissimam puto. Sed cum Ιon plurimum notatis suas Athenis aliisque Graeciae Ocis consumpserit, et cum praeterea lius iisdem liber inscribatur συνεκδηuητικός, qui Si Pror sus contrarius ταῖς πιδηuίαlς, non absurdum equidem videri possit, si quis titulum ita explicst, ut in hoc libro exposita atque enarrata fuerint, quae Ioni domici. e. in insula Chio venerint vel animadversa fuerint me moratu digna. Utrum verum statuas perinde St. Fra gmentum praeclarissimum servavit Athonaeus lib. XIII, 604, e quo describitur Sophocles φιλ0uειρα ionicae dialecti exempla non rara scriptura solum indicabo.