De Ionis Chii vita moribus et studiis doctrinae scripsit, fragmentaque collegit

71쪽

Versus primus incipit per anapaestum, qui est pro basi, Sequitur trochaica dis odia gravis et clauditurr thm logaodico secundus per graviorem incipiens ba-Sim, Spondeum scilicet, transit in logus dicum, clauditur dipodia trochaica gravi; sertius ex duabus conStat partibus, quarum prior est rursus logaodicus sine basi, alto dactylicus catal cum RSi. Pro inaudita forma ἄδαμον Casaubonus o Hesychio restituit ἀδαμνον sic enim Hesych. v. δαμνῖν, ἀγνω μονα et ποωτοδαμνον. havorinus hic addit: - ἀδαμναις κολασταίναις - δαμυλῆς, ἰσχυρος, κλη20ς. Equidem tamen alteram formum damnare non Ru Sim, licet apud nullum alium scripto roni Iegatur. Certior altera Casau boni est emendatio αερσιν0υν pro εὐύι- πνουν quod in libris exstat. Sic enim Panyasis apud

ἀερύsi, et ἀερ0ίφρων exhibet Etym Magn. Contra εὐσι- πνουν quid hoc Ioco sibi volit, vix in tolligitur. - De Oee ταUPωπὸς, pud alios ταυρομορφος, cognomento Baccli conferendus cst Athon. ΙΙ, S, e. XI, 476, Plutarch. de Isido toni. IX, c. 35, p. 149. d. Huit,

Sic Ovidius Metam. IV, 18:

72쪽

tum puer aeternus, tu miniosissimus alto conspiceris caelo, tibi, cum in cornibus adstas, virgineum caput St.

νεον υ νεον Xymoron mirifica vi puerum Θtate quidem et forma vocat, non tamen viribus. - βαρυγοουποι ἔρωτες, more tumultuante S, quorum scilicet auctorem Bacchum esse constat, Sine Baccho enim friget Venus Eudocia p. 23. 2lβ20tio δε προσετι H ἐριβρεμιετην προσαγα9ευουσιν τὀν ιονυσ0ν et δια τας των μεθυοντων κραυγας κ. . L Respicit poeta morem illum tum Graecorum tum juvenum Romano tum, qui convivio per Via Vngante janua amorum Suorum Obsidebant vel adeo itiingebant.

Philo, quod omnis probus liber, edit Mangsty II,

ουδ' γε Gῶμα τυπεὶς διφυεις τε κόρας ἐπιλάθεται αλκας, άλλ' λιγοδρανεων φθογγαζεται 'θάνατον ὁ Ἀγε δουλοσυνας προβεβουλε.

ὀλιγοδρανεων forma sumpta de Homero, apud quem bis terve occurrit II XV, 246. XVI, 843. cum simili verbo OLγxὶπελεων utramque Scholiasta explicat λίγον χωντο δραν et λίγγὶν εχων του πελειν μοψαν adjectivo ὁλιγοδρανεες usus est Aristoph. v. 587. Grotius Iocum ita corrigere conatuS

73쪽

et sententiam et metrum peSSumdedit. Videtur nimpoeta in hoc carmine animum in certamino invictum hominis comparasse cum gallo gallinaceo, qui quamquam vulneribus plurimi ni Iectu seSSusque corpore, canit nihilominus et mori honeSte quam ei Vire mavult.

No quo igitur in his Ionis verbis de duobus gallis gal-

Iinacois os sermo, id quod Videtur putasse rotius, neque verba φθoZγα τω θανατον ita commode possunt intolligi, ut gallus Suam ipse mortem cantu significet, quare θανατον male a rotio additum Me contendi. Vorsus duo priores habendi Sunt postrema pars systematis dactylici altera enim est dactylicus es ra- meter cat. cui additur clauSulae loco ejusdem generis trimeter catal in disyll. Sequitur versus dactylicus trimeter catal in disyli., qui clauditur cretico postremus est idem versus dactyl tetram et ental in disyli., sed qui ob duplicem anaci usim Similis St napaestico. Ceterum ex carmino Iyrico haec SSe Sumpta, Sponte apparet, neque certamen ut dixi gallorum gallinaceorum his describi, quemquam posset fugere, etiamsi Philo non indicasset. Quare non alienum esS ab hoc Ioco videtur, de more hujusmodi certaminum tum apud Graecos tum apud Romanos Sollemni pauca conserre, praesertim cum similitudinem hac in re maximam Atheniensibus cum Anglis nostrae aetatis populo intercedere videamus. Invictam enim illam gallorum pertinaciam et victoriae cupiditatem veteres nequaquam fugiSSe multis ex locis veterum scriptorum constat, immo Athenienses, de reliquis enim non aeque notum St, huic

74쪽

spectaculo non minorem dabant operam , iram odio ab Anglis siori videmus. Sollemnis puero tum erat ludus τ ορτυγοκοπεῖν, quod qualo fuerit docet Suidas S. V. item Pollux , 7, p. 1095. Aristoph. v. 297. Vorba scholiastae ad Alcibiad. Ι, . 34 haec sunt: G τος ὁ Μειδίας επὶ κυκλοὶ τους ορτυγα παοιστὰς κόπτειν αυτους λλὶVλους διδασκε. Sed non pueri solum, verum etiam adulti huic studio indulgebant non modiocriter Plato legg. lib. 7, p. 789 b. 2EφOUUιν υ cόνον παῖδες ἀλλα καὶ πρεσβυτεροί τινες ορνίθων θρεαι in τα ἐπὶ τας μάχας τὰς πρ0 ἄλληλα σκουντες τα τοι

ελάττονας εἰς τὰς χειρας μείόους δ' υπ0 τὴν ἀγκάλχλναντος

τῆς ευεξιας τλῆς τουτων των θρεμμάτων. Hae de coturnicibus puerorum vel dolescenium, celehriora vero certamina orant gnllorum gallinaceorum, quae publice quotannis edebuntur Athenis in theatro. Sic senim Aelian. var hist. ΙΙ, 28 μετὰ γῆν κατὰ των Περσων ἔκπν, inquit, 'Aθηναιο νυμον ἔθεντο ἀλεκτρυονας γωνι ζεσθαι δquoes εν τω θεάτρω μια χ αξρας του τους . . .

Eadem tradit ustath ad i. p. 40. item Philo l. c. qui pro ThemistocIe, quem reliqui perhibent, Miltia-dom laudat certaminis instituti auctorem. s. Stobaeus p. 367. Lucianus de gymnasiis Solonem ita loquentem facit: καίτοι τί ἀν πάθοις εἰ θεάσαιο καὶ ρτυγων καὶ ἀλεκτρυονων ἀγωνας πα0 uιν καὶ σπουδὴν επὶ τουτοις ου μικραν et γελασύ γηλυνοτι, καὶ μάλιστα λὶν μάθύς

χρι Τῆς σχάτης παγορευσεως. Haec ad ortumilia galli gallinacei a Ianistis velut gladiatores alebantur atque

75쪽

odooobantur in tabulat e ligno structo. s. Potitus Iogg. ait. p. 4. Aeschin Q in Timarch. υκ νουθέτησαν αυ- τὰν Ουδε βελτιυνων Mχτριβων et φατο, ἀλλὰ διημερευdν ἐν τί κυβειν, O et τηλία τίθεται καὶ τους λεκτρυονας cυμβάλλ0υσι καὶ κυβευουσιν. x μία ub tymol. Magn. 756, 7. Xplicatur: πῆγμα τετραγωνον εφ' υ νητοι τὰ ἄλευρα πιπ0ασκεται ii ἀλεκτρυονες συ ιβάλλ0νται. Non Ver contenti iis armis, quae natura his avibus dedit, asene is calcaribus πλοτροις Aristoph. v. 760. eos lanistae instruebant atque ad pugnam adiant vel allio accendebant, quod Vocatur σκοροδίόεσθω. f. PhRVOr. V. εσκορ0δισαενος Aristoph. q. 49 l. v. 165. de alliocs Xenoph. Impos. 648 ed. Bas. de adiant Dioscorid. lib. IV, 36 p. 292. Plinius . n. 22, c. 21Sec t. 30. - raeterea do certaminibus avium et gallorum gall. tum apud Graecos tum apud Romanos uberius disputat Bechmann Goschichio der i findgg. Om V, p. 446, cui quidem apud Romanos coturnicum Solum videntur, apud Graecos gallorum gallinaceorum certR-mina in usu fuisse. Dubitat enim num ludus illo coturnicum pugna vera fuerit. De Romanis, a quibus sub imperatoribus domum mos isto videtur esse receptus, es Plutarch. poplitem p. 207. d. rarthos vita Antonini p. 930. Marc. Antoninus των εἰς εαυτὸν Ira ed. Gata L. Horodian. III, 10 4, p. 50. Aelian hist. anim IV, 1. - Quae cum ita sint, non opus erat, ut Lange Vind. trag. Rom. ad demostrandam Sententium illam, Spectacula gladiatoria tragica Romanorum poesi non admodum obfuisse, ad Anglos et Hispanos consu-geret, quippe argumenta ex ipsis tragoediae inventorivus peti poterant.

76쪽

Schol. parisin ad Apuli Argon. I, v. 1165. Καὶ Ιων δε εν τοὶ διθυρα ιβω ἡ του πελαγους φηes μεται λη- θεντα τον Αἰγαίωνα αναχ ῆναι εἰς τὸν 'Oλυμ αὀν φυλα- ξοντα τὸν ία ' ἐναι δε αυτὰν θαλασσης υἱόν. - SchOI. vulg. καὶ Ιων φησὶν εν διθυρααβφ εκ μεν του πελαγους αυτὀν κατακληθεντα ar Θετιδος αναχθῆναι φυλαξοντα τὸν Αία Θαλασσης υἱόν. adem sere leguntur apud Eudociam illois. I, p. 29. περὶ Αἰγαίωνος, nisi quod παρακλσεντα et Θαλασσης δε παῖδα mutat. s. udocia p. I, ubi repetuntur eadem de Briareo Aegaeonem et Briareum esse eundem docemur ex .i v. 403 et 404.

77쪽

Primuin quaeritur, quas ex illis metro solutis Ionis quaeve Athenaei sint ab strida Casaubonus quidem, quo erat acumine atque usu hunc ex iis eruit versum:

ni monens, num hoc initium totius carminis fuisse censeat, quippe dissicile erat dijudicaro. Brunkius Casau- bonum Secutus voce οἶνος et o ejecta per illum Tersum carmen inchoandum esse censet, contra Schweigh. alia ante cossisso sibi videri dicit, quod mihi non per- Suadetur Lico senim non negem, obiter verba spectanti etiam reliqua videri poetae esse tum οἶνος δν tum se

d Vuετεοφ χορω sic enim Iogondum unde facile principium Versus horoici potest fingi γημετερο δὲ χορῶ;

tamen a Casauhono constitutus ille verborum ordo tam riptum principium praebet, ut vix quidquam possit de- Siderari uuaro Athonaei verba sic explico, ne participiam ων offendat: Nostro choro vinum cum Sit Dami

eus thyrsigeris magnopor dominans Bacchus; inquit

78쪽

Ion, etc.. quae vero loco , apodosis adderes in animo erat, propter Tragmentum paulo Iongius interpositum omisit Athenaeus, dat in Docio pos0ις pendere ab adjectivo φίλος, non a parti c. πῖξύβευων Sensus prodit. In versu secundo Iacob Sius Ionem Suspicatur seripsisse

αρχὶ καὶ zrso φασις, et in tertio is pro λε, quas ingeniosa iridem conjectura vereor ut indoli sermonis satis sit accommodata. Inprimis enim in hoc carmin animadverti oportet Homericam vel ionicam quandam structurae ihertatem Si Vae gratum negligentiani, quam

tum argumento tum cariti in elegiaco piissimam ne adseveriores l0ges revocem US AER Vendum est λογίων

vocis explicatio sane est timcillima, significationemo ni in hoc loco ei inesse prorsus singularem recte 'Pnserunt interpretes Schweighaeu Serus τὰ λογια res praeclara et memorabiles Sive τὰ λόγου αξια, ελλόγι luce Significare censet, quam Significationem neque exemplo

neque inalogia firmare possis audiamus igitur lex i-cographo D ab aliis velut a Phavorino explicatur, λογι0 per ps0νια0ς, ὁ τῆς στοῖιας uπειρος, πεπαιδευuέ-ν0 ῆ πολλὰ εἰδως, ὁ διαλεκτικός; ab aliis ut a Phrynicho oboch. p. 198 per iacundus , λόγιον αττικως Oχρησαφ δ qu scribit ustath. 233, 37. 1426 64. - λόγια

narratur, oppositum ἀοίδε sicut λόγιος inde abit in significationem ejus, qui historiae est gnarus, multa tenet

79쪽

atqus secundo proferre potest sic λογια ejusmodi sunt narratiuncuIae atque hiStoriolae Iepidae hilaresque, qua-Ies sermocinatione maxime inter convivia fiori ot ab Ionibus Potissimum amatas fuisse constat. dic mirifico conveniunt παντοδαπὰ λυγια iis qua Sequuntur ἀγοοαις et θαλίαις; Sic etiam παντοδαπὰ vim Suam obtinet, quod adjectivum. Schweighaeusero parum commode rappositum ess videbatur Neque hoc languidum, quod id om V. D. voluit. debet videri, quia scilicet magnum aliquid o grave initio nominaturus fuisset poeta. Omninoonim ijusmodi non habendum est carmen, ut magna atque gravia de Baccho praedicare Oluerit poeta, sed dilicissimo gratissimoque carmine auctorem eum cnnit omnium, quae ad vitam laetam jucundamque pertineant x Eddendum. V. 3. α τε copula ut modo dixi mirifi- eam hic habet vim. Ceterum dignus ist qui cum nostro conseratur Iocus Panyasis apud Athen. II, 37 a. de in loquentis:

θυσιαι θαλίαι τε conjunxit aristoph. ub. 307. Od.

versu 4 et 5 quae sequuntur, interpretibus Iargam conjiciendi argutandique copiam fecerunt Librorum scripturam Drτήξατο vel ἐπηξατο Casaubonus mutavit in Drτυξατο, neque tamen genitivum αἰθέoος explicavit,

quem ex verbo illo non Oss pendere Omnes OnSentiunt. Jacobsius itaque πεour ξατο scriptum fuisse Su-

Spicatus est, quod cum non multo faciliorem genitivi explicationem admittat, jungitur enim cum accusntiVO casu, cs. Sophocl. Antig. 877, d. Herm. Vel propter neglectam positionem ferri nequit alia sed ut equi-

80쪽

66dom arbitror multo infelicior rations Schwoigh locum conatus est sanare. Mic quidem vitium in voce αἰθερος latere ratus pro ea αἴγιρον Scriberct inclinat, quamquam de correpta hujus vocis penultima et ipso dubitat. χimili modo δενδρεα am ' proposuerat uacob sius Sed

quicunque accuratius Ien Sum Spectaverit. αἰθερος non aptissimum atque adeo nec PS Sarium putare non poterit.

Poetam enim vitem quasi εαρος παῖδα vivan o animatam fingere, quae primum Sub terra abscondita, postquam in lucem provenit, omnium bonarum rerum Hier EVa Serit, nemo non videt. Quod qui concesserit, non poterit quin voce αἰθερος et ποχθόνιος oppositas sibi quodammodo esse censeat. Quare cum αἰθε00 mutare nota liceat, verbum πτληξατο huic accommodetur necesse est, quod facilior medela fieri vix poterit quam scribendo ατο. ensus hic est ex quo vos a Vites terra absconclitum germen sustinens sive tollens tenera ulna attigit aethera vel io suspendit ex aethere etc. Hic enim ist usus et potestas Verbi 2,απτειν, cujus pauca tantum steram

exempla: Herodes in mimiambis apud Stob stor tit 78, p. 335 ed. Grol.

Plutarch. hemist. p. 268. Θεμιστ0κλῆς τον πολιν ἐξῆψε του Λιραιῶς καὶ γῆν γῆν τῆς θαλαττx ς Euripid. Bacch. V. 24. νεβριν ξαψας χροός Herod. I, 2 L εξα-ψαντες ἐκ του λ 0 σχοινι0 ε το τεῖχος - Latus ante hoc verbum ut saepissime apud epicos ars tollitur. - πτυρθον ἀνασχεῖν dixit Euripid Medea v. 63. -- πρὶν δε σιωπωσιν, ne Scribendum putes πριν γε, Stenim πριν hic pro adverbio antea vero silent, et O tu Iocus praeclaruni exemplum opicae sive ionicae