De lingua latina libri qui supersunt cum fragmentis ejusdem accedunt notae Antonii Augustini [et al.]

61쪽

Ungues. Cum in omni biis vitiae partibus laudem meretur ingenua erectundia, una in tractatione iterarum vel maxime, ne impudenter , quod nescias , scire te affirmes, ostentes, inverecundo mendacio, te Malios in errorem praecipites. Ego sine tormentis, fidiculis hic verum proloquar Surena quid sit, nescio. Est Varroni nomen conchylii, nunquam tamen mihi antea fando auditi nunc tandem licet, ut opinor, fasque ei post ingenuam consessionem conje ituras suas perscribere iudicavi Venem aliquando scribendum este, edfrustra, cum similitudo nulla rei sit magis proharein mures , Vel murices. Sed cum ab Isidoro ita scribatur, Suras tribus modis dicitur , ut te ludo, ac peloris, O coclea Nam O quae edimus, O ubi caro iness, O ut timque dicitur peloris Surenem a furi surruli similitudine interpretemur, nisi triatae legamus. TURNEB. Surus est fustis, vel palu3 a quo ποκοριστικως surculus Ennius Ualis Surus arum ferret, tamen defendere Possent.

Ab hujus similitudine, opinor, diciae stirena, genus Onchylii, quod urenas vocat Plinius lib. 33 ubi piscium & conchyliorum nomina recenset, observato literarum Ordine, Ureme, uva, i iacet ibidem: Sunt praeterea a nuΓ auctore ominatι

Sudis L. tine appellat. a quo loco memoria lapsus Plinius, cum hic a Varrone nominetur Sudis. POPI A. lin. O. Hippopotamits J Dicebatur Hippocam , aliud sane ab Hippocampo quippe ἱπποκαμπος animalculum apud Dioscoridem at Hippoca a quod Campas equo marinoS

dicerent, auctore Festo vel potita quod καμ. πὰς Omniacetace. unde finxit Vocem καμπικ in τος Epicharmus Menander tamen hippocampum non in .ampam dixit pro Hi myopotam , aut potius equo marino. onius : Hippocampi equi marini, a ex calidiarum , quae piscosae sunt es Gra- cum Menander Vehutos hippocampos in aterni usus , scire nociau Delphino incit s vehiculis , hippocampi que asperis. Quae verba si pristinae integritati suae restituero, putabo, mo studiosorum gratiam eo nomine non parum demereri posse. iddaimus igitur, num ita scripserit ille grammaticuS. Menander:

Nam de Centauri Hippocampi multa eiusmodi lapparent in aere, ut est in ebulis Aristophanis Deinde Naevius:

Delphino junctis vehiculis, hippocampi que asperis.

62쪽

mox adducturi sumus, citat idem Nonius S cum superioribus conjungendi sunt ad hunc modii : Tum autem lascivum Nerei si um pecus Ludens ad cantum classium lustratura renes citis

Delphino iunctis vehiculis, hippocampisique asperis. Ridiculum est , unctos dicere currus inmanes ereidum iis pisciculis, qui dicuntur Hippocampi. Sed nimirum lici*popotami, Vel alia quaedam immania monstra ex genere e taceo. Nam καμπὰς et Vocabant, ut supra admonuimuS.

Sane hippopotami vehi Neptunum indicat Statius in The-haide Illic Egeo Neptunus gurgite festos

In portum deducit equos prior haurit habenas Ungula , postremi sol untur in equora Pisces. Ex quibus apparet, non intelligi ιππικαμπον Dioscordis , sed longe maius animal ex cetaceis quod tamen commentitium Putem, sicuti pleraque alia Veterum Plinius quoque lib. 36, cap. I, cum ait, In maxima dignatione Cn. Domitii delubro in Circo Flaminio Neptunus ipse, Thetis , atque Achilles, Ne reides , supra Delphinos do et O Hippoca os sede te aperte recenset eo inter cete, aut monstra potius marina ne

Cui putat esse π/ποκαμπον Dioscoridis, Galent. Quod tamen quidam putarunt. At nos vidimus apud patrem nostrum σκελετον lippo campi admodum elegantem neque is excedebat trientalem magnitudinem, cum ad dodrantalem perVenire velint quidam. SCALIG. lin. et ' Vt Querquedida, Cerceris. J In Varrone nam, ut instituimus, coepimus, eum et Voluamus PotiuS, quam pervoltriamus hin Varrone igitur cum ita scribitur, in librisiaon prelo, sed manu scriptis reperio sequod pro meo non Vendito, nec alioqui ostent, ceteris. E1 Graecis avis cSρυς, est κερκιθα. λHς. quae an ad hanc norationem Pertineant, Potius aliorum prudentiae committendum putavi, quam med temeritati arbitrium judiciumque arrogandum. TURNEB. Illud κερκουρις, quod a duabu caudis consectum est, putamus Gulterinum He temere in alienam possessionem irrepsit Te. Videtur enim Potiti κερκι u Mid reponendum esse illud enim ερωδιὸν Vetere grammatici interpretantur quamvis discrimen esse scio inter querquedulam Merodium. Certe haec aliquando confundunt honi auctores. Nam cum attribuat Aratusl ωδιω προγνωστικὰ pluviae, Virgilitis item illam Ardeam

63쪽

interpretetur Varro contra ejus similem querquedulam id

faceret, canit his Versibus: Aut frigidos iambos agria caduciter ruentis

Prat Inuere aquati s querqueduloe alantes.

Quamquam, aliae quoque aves futuram tempestatem prae dicunt ut cornix, milvius, de quo ita idem Varro Sese qui xityi ere volitans milvos istis , aquam e nubibus tor Iam insciit fore, ut tegillum sibi passo sumat. Apud o-nium hodie legitur, Vigere volitans mulsus. O de conjectura ita correximus , cum sciremus ex Festo milvio jugere dici,

cum Vocem emittunt. SCALIG.

lin. 29 sq. t in Latio nominati Lytra O Fiber. J Ego utra scribendum existimo de Varronis sententia. Nam quod ei Placeat, hoc tempore Videndum est, non quod alii censeant. Existimat enim . a tuo quod est solpo, utrae nomen inditum esse : quamquam si quis per Grde cum scribat, a is deducet eodem sensu Sed Varro non tam ad Graecam etymologiam, quam Latinam notationem videtur attendisse. In libro veteri lira scribitur, ouas librarius tua scribere Voluerit: utra tamen probo. TURNEB. lin. I. Atque eas di γ ere unde Lytra. J Atque eas disesolvere, ab lx re At Romana editio , item Vulgata , Or-ri' pie habebat, ab 'tra Vertranius, απο της λυσίως, haud scio quam bene. SCALIG.

Pagina 4.

lin. . Ani qui Fibrum dicebant extremum. J Ut a cerno cribrum a facio, faber a tu meo, tuber a tuo, liber deglubitur enim cresco , creber a glutio alaber a scat reo unde scar. rosus Lucilio , λεπρὸς scaberet a suo, uber Cinsuitur enim solo calceamenti unde ea dicuntur καττυικατα Graeci S a cra-ceo, craber, qui postea crat, ro, σφης' cracere significat gracilem es Ennio, σφηκιίδsu gracile dicuntur apud Veteres comicos . sic a finio, Fiber, extremus. Ab eadem mente Mulciber, a mulcendo , non a mulcendo erro diam Mulciber apud Vetustissimos Latino est proprie μειλιχ ο Θεος quali coleba tur Atheni , qui ριαιμακτλὶς Plutarchu περ ιιοργησίας. SCALIG.

lin. 9. Qui recte constitit, consul fiat. J Consul suat. AUGUSTIN. In antiquo libro reperio consulciat quod genus Verbis probum est, significabit idem fere, quod consulere : in dis-

64쪽

plicet, consul fuat , ne claudicans sit ambicus, scribendum

erit. Omnino legere malim consulci.at, ii sit, rempublicam cum civibus aliisque imagistrati hiis fulciat. Erit fortasse, qui Vocem dirimendam censeat, consul ciat, legat, ut sit consulanos impellatin cieat ad rempubi defendendam , cui equidem argutiae non multum tribuendum puto. TURNEB. Proconsulat marg. calig. consat.

lin. o. Iure, exercitu. Libenter, uri O exercitui, potius scriberem, quam jure o exercitu. Nam infra in dandi casu loquitur, quem &sententia postulat. TURNEB.lm. I. Ergo pratorum est ante mire. Lego . Ergo prat rum si praeire. TURNE R. lin. 9. Tanensium. J pro aliensium quod equidem pro hi, reperio Tacitire ut qud Propertitim Hinc acies , amnesque iri, Luceresque coloni. IDEM. Marg. calig. Tatium. lin. 9 sq. Pontifices oti Q. Scaevola Pontifex maximus dicebat a posse O facere pontifces c. I In hoc loco a prelo manu discrepat, cujus hic ego scripturam proponam iontifices cauola Quintus Dontifex maximus dicebat a posse

facere, ut pontifices quam quidem Ver issimam se, certum

habeo. Pr e nomen hic postponitur , ut Mapud Catullum:

Meus es sodalis Cinna Cayias. apud Ciceronem lib. 3 de Legibus, Stolo C. us. TURNEB.

Pagina S.

lin. I. Cum ideo. J Marg. Scalig. Quod eo. lin. 4. Flamines, quod in Latio capri velato erant semper. JIllud in Latio, quidam suspectum habuerunt, non immerito. Quis enim non videt illud παρελκειν ξ At quod pro eo in sacro reposuerunt, nihil praeter suspicionem afferre possunt.

Nos hanc Veram ei tionem esse puta inius Flamines, quod ἱ- ei in apice eLati erant. De apicibus Vide quae annota Uimu Slib. . Velati dicebantur, qui caput cinctum licio laneo habebant Livius libro IV Legatus tibi ad senes eorum venit, undere rei etiantur, capite vehat s flum lana velamen erat audinniter, inquit, aridit fines.. c. Virgil. lib. I a Velati lino , O verbenis tempora iusti.

Sic supplica velamenta dicebant τὴν κε7i3ρὶαν , quod nimirum filo laneo velatum erat caduceum. Itaque ab eo dixit

65쪽

ale, α στέαμα τα α παο ' ἐπεκλωσε θεὰ Κριν, id est , Vellera. Varro De re rustica: Quam lanam demtam ac conglobatam, alii vellera, alii velamina appellant. Quamquam apud Varronem pro velamina vulgo legatur vellimina. SCALIG. lin. I sq. Fratres at et alas dicti unt; quia fratria dixerun t. Patria est Gracum voc.rbtilum artis hominum tit Apollini etiam nunc. Lego Sunt qui a fratria dixerunt. Fratria sit mciem tabulum partis hominum , ut Neapoli etiam nunc Erant d judices, qui de agroruni finibus cognoscebant, mutuatitiosa lamine, de fratrum ar .ulum vocabulo, at Vale sodale appellati. Quod ita in anti luo exico scribitur, arbares sod Iles, si περ ορ- δι-α' ινηίσκ. υτες δικασταί. Sed cum ista Sphinx

aenigmata sic balbutiret, ut intelligi non posset, exstitit Ludo-Vicus Rus ardus, jurii consultorum elegantissimus, qui istam ejus infantiam, balbutiem perciperet, .milii indicaret TURN EA. Vera edtio est, ut A e. oli etiam nunc Strabo lib. , loquens de Neapoli πλεῖστα δὲ χ νγ oris Ελληνικὴ αγο-

hoc uno Si rabonis loco haec emendatio confirmatur. SCALIG.

Idem in marg. notavit A puli. lin. 10. Sodales Titii docti ab Titiis asibus J Sodales Titios Varro dictos ait esse a Titiis νibus sed illze aves cui hodie aucupi notae sunt Equidem esse neminem Puto, qui eas magis cognoscat, quam spinturnicem, hominibus ignotam, ut censet Plinius sed diversam utique ab isturnicia Marcellini, quae in quadrupedibus numeranda est, ut capreolus bubalus a qua & isturnicios equos, ut opinor , appellavit Vegetius in libro de Re Veterinaria. Ubi tamen melius Bistrutitii di multi censent, me non improbante. Vetus interpres Persi in illum locum Ingentes trepidare Tisos a titis titos vocatos dicit Servius dicit, palumbes Vir EN appellari etas Isidorus, Palumbes, inquit, eo quod sunt farta abulo, quas vulgus letos vocat. An hae sint titiae aves, intelligentioribus & dod foribus judicandum relinquo. TURN ΕΒ.ib; d. Quas in auguriis c. J Ita legit Vertranius Neque

tamen id commisisset, nisi editione Romana motus Tamen salsus est , ut puto. Nam in augurii certis observari aves Titias dixit, quod non in omnibus observarentur, ut ex hoc

loco at paret. SCALIG. Idem margini adscripsit leξL tuguriis.

66쪽

lin et I sq. Nam per hos sebat, ut justum conciperem belltim, O inde desitum. J Locus mendosus, litui a fortasse emendandius. AUGUSTIN. In fecialibus , ait, destum esse per OS hella indici, cum ipsius aetate ad res repetenda jam non mi terentur, sed tantum foederibus faciendis intervenirent. Res autem repetere, erat clarigare. Sed quoniam homines eruditissimi negant, clarigationem esse hominiura prehensionem Pignerationem, quod ανδρολη ιον Graeci vocant jusque hominis prehendendi tu abducendi placuit istum errorem eripere. Nam Livius hoc sensu ita locutus videtur lib. 8 Ut ejus, qui cis Tiberim deprehensus esset, usque ad mlle asDum P0ndo clarigatio esset. In antiquo quoque exico sic clarigatio ex

ponitur, ένε πυρα Fi α, μηριοι, νε υρι αγρος, α ρπαγη TUR NEE. Postrema dua voces putarunt Vacare, cum tamen di

cat Varro, hoc jam obsolevisse temporibus suis. Quod etiam idem ait apud Nonnum. Itaque inde petat his r. SCALIG. Rectius arbitror legas Et desitum, ut Feciales ritu solemni hella indicebant δε cum pugnare desitum, foedere fidem pacis constituebant. Varro de Vita populi Rom. lib. Bella tarde, O nuli et licentia fuscipiebant, quod bellum nullum nisi pium putabant geri oportere , O priusquam indicerent bellum iis, a quibus injurias factas sciebant, sciatis legatos res repetitum mittebant. Desitum bellum, ut Sallustius Jugurtha Omne eLium sumi facile , celerum egerrum desinere Livius lib. 44 Non ante destum bellari. Silius lib. Io:

--- positum tum foedere bellum. POP ΙΑ.

lin. o. Quive nuntii senatus essent. J Ita leg. pro vulg. Qui et nuntii c. SCALIG.

Pagina. 26.

Iin . . Tames cohortem in villa I crates dicit essem ceκουρθον apud poetas dictam. J Lego Tames cohortem in illa Hypsicrates dicit esse Graece χόρτον apud poetas dictam Hypsi- cratis historici Amiseni mentio est apud Lucianum in Macro-hiis, qui Maliquid hisce de rebus scribere potuit Hypsicrati Setiam grammatici libro decimo sexto Gellius oeminit, qui de

vocibus Latinis e Graeco ortis scripserat. Ceterum grammatici Graeci illud Homeri cum αὐλης ἐν χυορτιμ de septo Mambitu chortis interpretantur a qua etiam significatione illud

Euripidi videtur inanasse. συγχορτα ναίω πεδια, id est, Vicinos &finitimos agros. TURNEE. Vulg. Dici esse Graece co-

67쪽

horto apud poetas disti . Certis timuin est, in liter demta chorton legendum. χορτος, ο περ i ολος apud poetas 'Iλιιιδος A, Πίονα μιηρί' κηε βοος Διὶ τερπικεραύνω, χυλν ς' ἐν χορτ* Item λιάδος Aυλης ν χορτοισι κυλινδομ.gνος κατὰ κοπρον. Inde Euripidi συγχρορτα πιδ t. In editione Romana emenis darunt κουρ γον. Miror, cur non OVa aure quaererent, quibus talia persia aderent, qui nova vocabula commenti sunt. Est enim haec vox plane apud omne auctores inaudita. SCALIG. Pro I crates idem in margines habet Iphiciates. lin. 7. Maniprilos exercitus minimas manus. J Vulg. Munipulos exercitus nova manus Manipulos, Pr maΠjulus, more antiquo, ut maritos apud Catullum. Quare facile noris, qua temeritate haec edito mutata sit in editione Romana. SCALIG.

lin. I. Extremeis sub dio 3 Extremi subsidio, placet viri cujus aut docti conjectura. AUGUSTΙΝ. lin. 23. Obsidium dictum ab obsidendo. J Videtur M. Varro censuisse, obsidium scribi in obsciditim, ut diis diuinin discidium. Νam vel ab obsidendo ait dici, vel ab obscindendo. Quod nini scribitur ab abscindendo ipso statim refellitur literarum sono,

nec tam rationis intelligentia, quam auris perceptione ejus mendacium tenetur. TURNER. lin. 26. Duplicarii dicti, c. Uti Varro duplicarios vocat. quibus ob virtviem Itiplicia cibaria diabantur: ita armatiiras duplare Vegetius appellat, quae consequebantur dupla annonas simplares, quae simplas. Duplicarii etiam explicantur in vetusto exico διμοιρῖται TURNEB.

, Pagina 27.

lin. ζ'. Classicos a classe qui item cornu canunt, tit tum, cum classes comitiis ad cometatum vocant. J Leg Classicines a cluisse, qui tum cornu utuntur, cum classes comitiis ad comitatum vocant. Quin . sine praepositione , comItatum scant, in

optimo libro scriptum erat, supini significatione, a comitare, quod siet simul ire Ciceroni quoque mellio comitatus significat comitia. Qui classsicos hic legunt, eo falli videntur, quod lib. s Varro scribit, classicus canat. Sed tum classeus pro classicum ab eo usurpari videtur Signa enim & classica cornua canere dicuntur Classicines etiam classiarii vocantur,

Sa Verere grammatico V Πισται explicantur attamen si

clo ficus cui placet, non repugnabo. TURNEU.

68쪽

lin. I sq. Opulentus ab ope , cui ea opimae J tu ea opima. ex conjectura. AUGUSTIN. Lego Ctii est opime. TVRΝΕΗ.lin. q. Ab eodem fonte Copiae. Lego Ab eodem fonte copis. TURNEB.

lin. 8. Non a medendo , ac suendo, cytia omnia ultima Huic rei arat retaim radices. J ego Q tae omnia ultima huic rei. TURNE B Lege S internunge Quae omnino lima huic rei. Deinde, tiae seqinuatur, transposita sunt quae ita suo loco restituenda unt: Eartim rerum radices in roximo tot age orientur nec multa in eo obfura re notiam. Quare quod ab arte arti ex dicitum timilis caus a, qtia ab scientι vocatur liquia,

&c. SCALIG. lin. 29. Vinum legere. Vinum legere in Varr e est uvas legere. TURNEB. lin. i. Quas indagatur. J Quas indagator utrumque ex li-hris. AUGUSTIN. ead Venator a venatu c. In explicando Venatori Vocabulo, quod inventum O adventum ait, significat in eo inesse notationem inveniendi adveniendi. TURNE E.

lin. I. Quod sequitur verbum adventum O invenitim. J Sunt, qui ita scribendum putent meni or a vento, quod sequitur seram ad ventum , O in ventum. Legitur etiam Venator aveLatu, quod, c. c. AUGUSTIN. Diverse castigatur, vel potius cruciatur, hic locus ab aliis. At haec erat vera lectio : Quod sequitur cerviam ad ventum. Error natu S, ut btet ex ignoratione veteri scripturae quam non animadverterant imperiti librarii Cerbum enim scriptum erat, pro quo verbiam legerunt.

Idem error mirum quam frequens sit in onianis codicibus ut in exemplo Sisennae, Ferabite, pro fera vite. Et partim fera vite, partim lauro O arbusto ac multa in ac murtetis abundat. Nec desuerunt, qui in suis magnificis Thesauris tanto labore consarcinatis Ferabilem pro agresti sum apud veteres auctores admonuerint. Itidem simile erratum apud eundena grammaticum in exemplo Varronis ab eo citato, verbo fatuialia re. Nam cum vetus librarius scripti1 Te soluuro, pro simbro ex eo adium, ut potuere hodie legatur in codicibus Nonii: sed perperam, ut dixi, pro polubro

Nec in Glabro mysilico coquam carnes

Quibus satullem corpora, o famem ventris.

69쪽

Itena eodem modo la pravate Ilaguntur veri a Lucilii apud eundem Maxunus, argento in verbi androgyni barbati mor-cho cinaedi. Ubi tantum abest, ut in scriptura solum peccatum it, ut etiam verba Lucilii manca sint. Nam ita scripserat Lucilius: Maximu argenti sexcentum ac mille reliquit

Imberbi androgyni barbat moechocina . In verbi ergo pro Imberbi. Et volebat ostendere Nonius, Imberbem, non imberbum, usurpatum esse a Lucilio Ceterum Vertranius in ventum Forsan, Hinc venatas. SCALIG. Forte legi posset versum Venator dicitur a venatu, inquit, ' o sequitur eram undique versum, ad ventum, in ventum nimis argute Venari a venis, sicut 6ligare a vestigiis, rimari a rima. Ex eo venatus, benator, mox cani Venatica. Ennius Annali O Veluti si quando vinclis venatica venox Apta, silet si forte feram ex nare sug.rci Sensit, voce sua nictit, ululatque ibi acute. OP MA.lin. 3. Pecus ab eo quod e pascat, a quo pecora universa&c J ego Pecus ab eo, riod pascebant, a quo Pecora ianiversis. Videtur Varro dicere, Pecus pecoris a pascendo nomen habereri pecus pecudis a pede TURNEB. Pecus ab eo, quod Pascebant a quo pecora universa. Et quod in pecore Pecuniarum consisebat passior bus, O sandi undamentum pes astis et adimiis dicitur area pes magnus, O qui negotium instituis, e dem posuit a pede pecudem appellarunt, ut ab eodem edicum Opediseqtiam. J Ex his quae satis per se clara sunt, Varronis mentem aperte demonsrant, satis constat, immerito haec in editione Romana mutata fuisse. Quod qui fecerunt, non videbant sane, quo pediabat men Varronis, cum pecudi etymon X- Planaret, quamquam nimis anxie, exiliter. Quod enim vetere pastores essent, id est, pecuariam exercerent, Momnis eorum copia in pecore conristeret consiliendi autem fundamentum e a Pede inquit pecudes appellarunt. Quia ut ps in homine, standi, sic pecus in re familiari pecuniae sundamentum erat apud Veteres. In quo Vides Varronis λεπTολο- για in dii quirendis verborum etymologii, cum dubium non sit, pecudes, quod tonderentur, ποκα δας dictas. Unde ποκος apud Graecos, vel his aluit no remansit Latini vero pecudes

Potius , quam pocudes dixerunt, more suo : cum Apellinem pio Apolline dic rent irem temperis, pigneris, celera pro olera. Unde Et vel , olera minuta , dc lveola vitis, qu

70쪽

herbacei coloris esset. Titinnius : Lenti calido e et , rapula, rum laes. Sic etiam emonem pro homine. SCALIG. Idem pro pecora in marg. hahet pecunia. mlin. 6. Pes in .agnu.s. Pes magnus , id es , constratus. Ita

libris de limitibus agrorum legitur Planti est, quod G .ci επιπεδον appella It nos constriatos pedes tu quo Det tudinemo latitudinem habeamus: er quem etiam e os, a disciorum sola, O quibus altitudo, crassitudo poni ur era tectoria, inauraturas tabularum intelligimus, c. lac. nomine hic intelligitur, quod apud Varronem se magnu S. SCALIG. ead Fundamentum instittiit. J Negotium in stituit ex libris utrumque. AUGUSTI X. Et qui erotium instruit, pedem posuitJB omani correctores Caifigarunt de suo O qui fundamentum instituit, c. male quamquam in musica qui ποδα instituit, dicitur β, ασιν τίθλαι. Atqui non necessario de aedificiis loquitur Varro sed de iis tantum . quae αεταφορικ, deducuntur a rede. It : qui allusit Plautus Asinaria: Ego caput huic argentosa hodie re eriundo. LIB. Ego pessii. Ergo pes quod Vis tundamentum. Hinc puto epotes dictos. Est 1iim vocabulum Graeciam νε οδες, nepotes quod πους ipse, id est fundamentiam generis, non essent, sed tantum ἁπογονοι Theocritus enim inpollonius usurparunt νεποδας Pro nepotibuS, αντι των ἄπο γογων. Quod Festus annotarat, ut cognoscimus ex ejus reli iiiiis, in quibus etiam apparet citasse Callimachi auctoritatem. Itaque puto me incidisse in eum locum Callimachi, quem Festus laudarat. Nam cum

ita citatum repererim apud grammaticos, ου γαρ ἐργατιν τρέ ω iis λούσαν ' ς ο iος i. λικουν ἐπους, equidem non

duhit ita legere: - ου γὰρ ἐργατι τρέφω

Intelligit de Simonide. SCALIG.

En 8. Pedisequi m. 'Oπαων, παδος. Ab eadem ratione mcabant a pedibus S peiae s. Plaut. Menaechmi servatote hoc fultis triavales pedes. Qui pueri dicuntur, c Graece παῖδες Antiquitus et: por dicebatur, unde Puer factum AEliod Laconice E plerisque oriensibus pes πορ diceretur. Hinc Marcipor , Publipor, Quinti por. Varro Quinti oris Clodianiso ita ac poemata gargaridians dices, O fortunia, O Fors For

ead Msq. Peculatoris et oves, aliudve quid. J Arbitror stri.