De apologia Athenagorae, patris graeci IIe seculo florentis. Thesim

151쪽

rtim conjunctiones, qua lumina orationis jur appellantur Sermo autem puru : dialectos Surpata est attica, praeter pauca Verba posteriori aevi ac si aucissima ab A thonagora solo adhibita Ilaro minus solitae occurrunt orborum Signi

ficationes vel dicendi figurae . Solius igitur locutionis alio noli abi a facile hanc pologiam optimis Graecarum litterarum

seculi natam esse creda S, nisi paulum Sicca et quasi stricta tibi passim expositio identur. Ad summam, in hoc opus qui rhetori ea pror Sus ab e St, quo equidem me potissimum ad id alleclum esse fateor. Cujus pulchritudo austerior quidem, minus in verborum illecebris quam in sententiarum vi posita, originem ducit a firma menti vigor , liam valida disciplina exculla et severissimis imbuta scientiis cujusmodi laudem nos ulli re contes

Vocamus u recision scientisque , Vetere Romani u elegari

liam δε appellabant'

imperatore solum christianismi partem a Nostro edocti hominibus mel et lactis Nerum ustantibus cap. 12); Deus mundi creator qui et aurario cap. 15ὶ et citharaedo c. 16 , in quo certo Platonis meminit Oster, et nautae cap. 22); etlini ei theologi hominibus humi jacentibus cap. 22) pravi angeli erga Deum colori erua corpora cap. 2.); conjuges auricolis cap. 33); delatores piscibus cloidis cap. 3έ).Il. Comparati Christiani eis ante mye alores Doeatis aut philosophis judicatis cap. 2); mundus impe ratoriis aeuibus cap. 16); Dei Patris Verbique potentiam potentiae Marci Aurelii Commodique cap. 18); angeli imperatorum

ministris cap. 1). De his Supremi collationibu vide Supra IP. VI, II. In libello De Resurrectione comparatus est pro Vero di S Seren Vir astricolae et medico cap. 1, sitne).

4. Rertim Scilicet artiumque historia, philosophia, Vel naturali hi Storia, qua in libro de Resurrectione usus, corporis et animi conjunctionem On Spicue expoSuit. 5. Huic elegantiae ac Simul seriptoris sinceritati videlicet tribuenda magna dicendi libertas, qua Athenagoras utitur ut virilia vel eoitum de Signet, Vide potissimum cap. 20, 21, 22, 26, 30, 31, 32, 33.

152쪽

Per hunc alitem dicon li colorem then auora longe dissido a Iustino, cujus Vestigia a Nostro Saepenumero premipor singula Sten limus, immo cum magi Stro Suo nonnun

quam pus nai. Nempe ustinus in duplici sua polo uia fratres

suos ardenter, audacter, hi Se Vi Vide, Sine ordine certo defendit ac, dum de philosophia disserit, semperare non potest quin Christianorum ritus aperiat. Noster Ver multo magis

philosophi personam egisse mihi videtur. Illum quidem viduas

quasi martyrem ad hane arenam properantem ubi film manet

nobilis caedes hunc audias quasi in schola doctorem distincto cum adversarii disputantem . Porro cum II nucio Felice Alli 0nagoras persaepe coli alii Sest nam inter Latinum illius elut tum Graecamque hujus Apologiam lam multa communia sunt ut alterum imitatum esse alterum pleri Sque constet. ter autem imitatus sit, certo modo dispici minime potest lenim quindecim o anno S, fere quoque anno apud Germanos doctissima aliqua edi solet commentalio, ubi, collati utriusque loci S probatur nunc Athenagoram nunc Minucium priorem Seripsisse . Mihi qui-

l. laud minus congruere videtur oster aequali suo Theophilo ambo enim eosdem saepe attulerunt loco eodemque prope modo de Verbo disSerue runt. Etiamnum autem incertum qui prior Aseologiam Suam Vulgaverit. 2. EBER anno 18 . Senserat Minucium Athenagorae Deprecationem in usum suum converti SSe Allu Gesch dei Littera liti des illelallens t. I, P. 25. n. 3, Gallica versio ab Abimeri et Condam in data, 1883, ut Par. apud Lero UX . Hanc sententiam diligenti disputatione confirmavit D GEOR LOLSCHE, Iam bucher fur profestantische Theolos ie 1882, p. 168-1 8, Minucius Felii Te hulinis et u Athenastoras. - Hoc autem negaverunt P. SCHM EX KE ib. 1883, p. 2 9 Sqq. et Κ.-L ELMANN. Gotting. Gel. -Anz. 188 I, p. 39 Sqq. dum HARNAC Consit et tr. anno 1883, nullo certo loco demonstrari inustium ex Athenagora pendere. Teael unu Untersuch. , saSc. 2, p. 181 n. 85. - ΑERREX quidem assirmaVitanno 1886 Athenagoram Minucio usum es Se atque eum quaSi compleViSSe, Minucii et editio, ipsi ae p. Teubnerium, Praefatio, P. VI Π, rideri CUS autem ii ii ELM S Seruit anno 188 minime probari posse Minucium ex Athe -

153쪽

dem liae Omnia aequa metito pol pondenti ideo probabilius esse videtur Minucium Felicem ab Athenagora imitatione multa duxisse, quod ille plures alio scriptores, quo ne nominat quidem, quales ullius aut Seneca, in dubio fura lus si . Quidquid id est, etiamsi congruit uterque, tum quod ad universum spectat ordinem tum in nonnullis singulis locis,

sicut totiens in lucem si prolatum, nihilominu S OS dem monte, ratione, arte magi etiam discrepare conse O. Minucius enim christianam idem modo tanquam humanam lillosophiam sex primit, adeo ut ViX Christum commemoraVerit o quem autem locum in Deprecation illeologia oblineas , Satis Ostendimus. X altera parte multo accuratior arte conscriptus est

Oetamus, lopidissimus ille Sermo qui Ciceroniano more, inter tros iteras os viros, in curva ora Ostiensis litoris p 00tico habetur. Cujus Scriptor legentes non tam docero quam dolo claro et sermulcere et omnibus dicendi illecebris suavitur ad novam religionem Versus impellero sibi proposuisse id otiar. Ita quo hic haud som0l liabitus est patronus christianorum illorum apologetarum qui potissimum lenitale animos allicere quaerunt Tortullianus autem, qui ad 0m videlicet vixit

nagora pendere. De Min. Feticis Octavio e Tertulliani polooelico B eslaue phil0lsu ische Abha fulu/uoen, Ol. l. aSc. I, p. 1 n. editio Hajor . - Eodem anno cen Seba KRUGER inter Athenagoram et Minucium communia Sine ulla imitatione explicari posse, GmDiu is uer Theolootychen inissens hasten, rei burtim rei gau. . q. - Sed ABNACK, qui, utpote Vere eruditu Vir, Sententiam mutare in licere putat, scripsit anno 1893 Minucium Athenagora Sum esse videri, Gesch uer' lichristi Litteratur, , P. 258. De Minucio Felice legas etiam apud nos RE NAN, Diuirites, . VII, 882, p. 389-403, ubi dicitur clanius si a perte de a litteratur apologetique desderniere anne es de Marc-Λurete is et G. BOISSIER, Octavius Iourna ues Sacanis, Oti 1883, p. 36-452 et a Fin seu Pasyanisme, . I. 891 l. li I, p. 306-338. l. Tertullianum ideo ni illo quoniam utrum Minucius imitatus Sit ertullianum an Tertullianus Minucium, adhuc Sub judice lis est. - Ceterum I capite Ostendimus Athenagoram dum scribit, nondum audiisse in Christianos anno ζζSaevitum S Se ad eamdem contra rem e St, exi SSe Videtur Minuciu cap. 29, 33, 3 . 2. Sed ninino salsam collationem instituere milii videtur ΕΝΑΝ, qui Minucium Felicem recentibus Lutetiae cathedralis ecclesiae ora Oribu consert

0risyines t. VII, p. 403 num quid commune sit inter lepidum clavi scripto -

154쪽

mari potest. Utrique Vor generi interjecisis quasi medius es sovi dolui Athenagoras, qui se simul firmum ac bono volum nee leniorem nec asperiorem re ipsa Se praestitit. Denii lue, ut huic dispulationi linem imponam Athena-20rae pologia, quae rebus et argumentis lanium abundat ineunt hoc lX' seculo parum placero debebat hominibus ornatae et nitida eloquentiae maXime cupidis. Quod revera evenit ut imprudens est alia doctissimus ipse presbyte i iis 1LLON in iee pia Dibliotheca selmon Graecue et Latinae Ecclesiae, quam annis 1824-18 28 Lulotia Parisiorum edidit se precationem enim dum X plicat, disputationis vim singulorum prolixitat in turdum inlii malam esse fato fur et quo ritur quod si Graeci de ei talorum locorum copia minus Se Veri quam Os

ob amdem autem causam nune hoc Xeunte Seculo, Cum graViores saetae montes pressi rebu certisque argu monti Smullo magis gaudent ad studium talis operis adeundum aptiores esse Videmur seu ut perveniatur linam pusillo nostro labore aliquid consuramus Nam quisquis hanc plenissimam de sensionem ponitus commentalus ac meditatu erit. ut quidem se ei maximo nostro ossi ET Videlicet assentietur, qui cum certum ac solidum dicendi genus maXime probaret, Athenagorae opus ii unam e pulcherrimi christiana reli

hi et ienne is esse declaravit . Immo Si qui summa in X l O

rem et Patrem Monmbre qui jam decem annos hic loquebatur cum ille eruditus vir tale scribebat aut num hic orator aliquid unquam lenivit vel texit l. 26 Ol. 8' apud HYNi 9non. 2. T. I, P. 3. l. 3. Id Ave fissomen sur es Leti res de M. Iurieu. cap. LXIX. Oc quidem

judicium primae hujus opusculi fronti inseribere coepi, quod tota di Spulatione diligentissime demonstrarem hoc si nostri ipsius Scriptoris verbi S

155쪽

nenda doctrina gravitate, ampla ili explicandis Votorum robus se ruditione, eximia in argumentando sobriolat et Vigore potissimum dolectatur, eam omnium It saltum seculo, Velu pulcherrimam n juro prasedicabit

1. Non aliter Sentit MOHLEn, at olouie Gall. Vel Si Cohen, t. I, p. 29 i. Eo dein modo ilienagorae te Re Surrectione libellu ui l ires ii dicant optina ianiesso omni uni fluo Patre de hae materia Scripserint.

159쪽

duid de Athenag0ra senserint theologi XVII secillo disputantes.

Bossu et et iii ieu, potissim tilia te ΛΡologiae l0' capite ad S. Trinitate napertinente l689-l69l). - Hujus ala ab utroque Gallica Versio perspicitur p. 29-l35 . - De vero sensu cujus lani Proveri toruin versus Vili. 22 p. 13o .

Anno quidum is Ν illii tri simus Dosmet suam Protestantium Ecclesiarum Mutationum distoriam, vulgo isto ire des a tutions edidit, ubi inter cotura protestans minister uriet ob publicarum vaticinationum Suarum temeritatem palam denuntiabatur hie autem brevi tempore, o terdam Batavorum X sul, ardentissimeo respondit per Pastorales illas Epistula quas, liuologica doctrina ut acri loquentia mixtas Gallis si a tribus in id Sua confirmandi S ire annos, ii quo iri mens se, Gallice mitt0bat In VI igitur anni 689 Epistula irridere coepit recons uel densis episcopi opuS, quo antiquum declarat comprobari proverbium Cum parturiunt montes, nihil nisi mures ea eun is , tum ipsam libri rationem adoritur, qua BOSSuet contenderat verilatum

mutationi non SS Obno X iam, Sed eam quam primum omnino er-

sectam exsistero Scilicet eam opinionem refellere leniat a stirmando de Sancta Trinitatu primos celesia Scriptore non eamdem quae tunc vigeret, pro se SSOS AES Se doctrinam. Sic inquit, Athenagoras

160쪽

120 AP Lu lx o TlLEXA inll ΑΚ. orum qui dem quos lialium US antiqui SSimu e St theologus quiu a Scripturae Simplicitate discedere susceperit atque illud mys lorium explicaro lenia verit . Tum qua nidam pologia se capitis l0' partem Gallic reddit, qui in Do Stea Secundum Tertullianum si explicat a Deo initio mundi, lud Veri, una in materiam tum

insorinem, Sse essu Sum quaSi Sacrum Semen scilicet e lia divina se sapientiae essu Sione Supremam persectionem atque, ut in dicam perfectam ollam Verbo et se itu vim tutis Persona ' conligisse. 6 Allienagore Veii diro que ... ce Verbe ut repandi de istu aucommone emunt di monile Sur a mallere qui et ait infirme, commouit Semen e Sacree, ... et que e sui et te est usion do a sagossui tui donna a derniere Persection et our in Si diro a a fuit e

Hanc autem interpretationem loci a Tatiano, Theophilo, Tor tullian illi haustis confirmat duri u et concludit Omne veteres illos Patres, quos aetati Suae Sententiam reddidi SSe patet, persuasum habuisse Filii ei Sonae generationem tantum in principio mundi saetam esse. Cujus errori duplicem indicat causam, et quod non satis ui immutabilitatem conciperent et quod malo intuli 0-g0runt hunc sacri Proverbiorum libri locum, qui aeque ab Ath0nagora et Tertulliano citatu e St Il ues le commen ement de

Do Deo aulum mulatam quoque SSe Ecclesiae doctrinam uri seu infra demonstrare conatur, quippe Deum ab antiquis Patribus non persectum neque immutabilem S Se habitum tenim thun agoras ait bonum in Deo acciden e SSe Sicut in corpore colorem. Porro, si Deo Sunt accidentia, non jam pSe infinitus nec simpl0x ne quo indivisibilis St. At ille non animad Vertit Oeem συαCεCηκος, quam respexit, hic non accidens mani se St Significare, Sed necessa

Denique VII iisdem anni Epi Stula contendit minister, Pro-

1. P. 128-129.2. Hunc a Justino Dial cula Tryph. c. 31 ninairum erat mutuatus Athe