Rhetores latini minores ex codicibus maximan partem primum adhibitis emendabat Carolus Halm

발행: 1863년

분량: 371페이지

출처: archive.org

분류: 문학

131쪽

vel sario conveniat et quid in controversia relinquatur, quod vocatur per seiunctioneni: aut cum eas res, de quibus erimus dicturi, breviter exponimus, ut eas animo teneat auditor, quod vocamus per enumerationem. lii ea partitione, qua quid conveniat et quid non conveniat ostendimus, quid observabimus' ut illud, quod convenit, ad utilitatem nostram sadplicemus. 0uid in ea, quae rerum distribulam continet expositionem, observabimus' fit in ea sit brevitas. absolutio, paucitas. 0uid aliud in partitione ol,servandum est ' ne in multas partes partiamur, et ut sic eam inducamus non quaSi certi, Sed quasi ila existiman- iotes, ut Cicero pro Sexto noscio: tres sunt res, de quibus me dicere arbitror Oportere.

0uid aliud observabimus' ut quod primo loco proposuerimus, primo exequamur, et ne statim partem principalis partitionis in paries alias dividamus, Sed Suo loco, cum eam exequi coeperimus, ut Cicero de imperio is, Gn. Pompei. ΙIoc quid vocamus ' διαιρεσιν. 22. Semper ordinem distributionis in partitione factum in ipsa exectitione servabimus' non Semper. Uuando et go ordinem non servabimus Τ quando non in multas partes oratio suerit distributa: nec enim metuendum est, ne iudicem mixtus causae Oi do confundat. Item cum id quod nobis adversum est, novissime ponimus in partitione, ne ad cetera iudex nos non admittat: in executione autem id primo ponimus, ut purgationem ei iungamus: et ne ea quae adversa sunt, bis proponamus: quod plerumque in μερικῆ διαιρέσει fit. 25 Quid aliud observabimus' ne post partitionem inductam aliam principalem inducamuS partitionem, sed alicuius partis principalis, et quidem eo loco, cum ad eam venerimus in ipsa execulione: quamvis et principalem aliam partem post partitionem inductam principalem novissimo loco adsurre possimus, vel ad elegantiam varietatis vel ad causae utilitatem, id mest, si in propositione pars aliqua invidiosa fuerit et proponi non debeat et novissimo loco conlocanda sit, ut inpleatiir et ne adstringi iudex ad plura.videatur.

II p. Rose . . m. S. 35. I iiocanxiis ης 3 anditur P ii Oeatur 10 ai stimantes II mea I9 14 post exei litamur II hanc glossam habet: itelliti. de decem praedicamentis id est de decem categoriis seu . de .Vll. circumstantiis ut persona. res. uel mel in . lem Pus modus. materia. causa. facultas uel isagogas . V. id est genus species. disserenita proprium accidens epicerema id est post quae sic pernitur v. 28 : Executio multis esticitur modis. ili inmitis et principalem aliam partem etc. 16 dieresin P, dilieresim D II executione Ε, tit 'timer. emendavit: excusatione DPFo 2 2 partitione Christe

narratione tori excusatione P 23 eius I 24 bis DPEF : litis v, iis gmerice diliegesi pel diegesi) mei, sed D gesi in ras. 27 partitionem inducamus principalem vς 28 excusatione P 30 vel ad causae II: uel causae DPς 3I fuerit, Proponi ed. Capp. 32 nprollietos Ε, a protolos BD PFo; απροθετως edd.

132쪽

omnis partitio clualis est' aut nostra, quae προογουμέννὶ διαιρεσις licitur, aut adversarii. qtiae ἀναγκαία διωρεσις nominatur, alit ruult ut ii is, quae μικτή potest diei, ut Cicero de rege Alexandrino. 1 ropositio omnis, id ost προθεσις, qualis est' aut simplex aut 5 eoniiuneta. Couiuncta qualis est' aut nostra ruin quaestionum aut advorsarii aut utrius yie. Principales tantum quaestiones coniungi possunt an et inriden los' otin identes.' 23. Post partitionem quid considerat,imus' argumentationem. 10 Uuo disseri argumentatio al, argumentis' ipiod argumenta PB Sunt, ut limS causa ad proliatur, argument alio vero PSi elocutio, qua urgumenta ipsa verbis explicantur. Argumentationem in quot partes M. I ullius divisit' in duas, iii confirmationem et roprehensionem. 15 0uot sunt genera argumentorum' duo. artificiale et inartiliciale. Artificiale quot locis princilialibus tractaturi quattuor: ante rent,

in re, circa rem, Post rΡm. Ante reni quot loci sunt' septem: a persona, a re, a caΗS3, a tem PDre . a toto, a modo. a materia: de quibus plene in circuinstantiis di-

in re quot loci sunt' duodecina: a toto, a parte . a genere. R Specie, a disserentia per septem circumstantias qui Iocus recipit in se etiam a maiore ad minus et a minore ad maius, a proprio, a desinitione, a nomine, a multiplici appellatione, ah initio, a progr ssione vel Profectu, a li ris-25 clio ite vel consummatione.

Circa rem quot loci sunt' decem: a simili, cuiuK species sunt quinque: exemplum, similitudo, fabula, imago, exemplum verisimile, id est quod de comoedia sumitur: addunt quidam et apologos, ut Sunt Aesopi fabulae. an dui sunt alii circa reni loci' a dissimili, a pari, a contrario I er lim Silionein et negatione ut, ἀπο του πρός τι, id est ad aliquid. quod liguratur casibus quattuor. qiii bus colligit uiis coniuncta et copulata, id est genetivo, dativo, a rusativo, ablativo: ab inter se collidentibiis per habitioneni et amissionem, id est εξιν καὶ στερησιν, a maiore ad minus, a

133쪽

miliore ad maius, a praecedenti, ab eo quod simul est, vel a conii inclis visi a coitSe luelitibuS. Post rem quot sunt loci' duo: ab eventu et a iudicato. A iudicalo quibus locis argumentamur' cum aut Omnium homi iluiniudicio iii letitur aut lituriunt aut ol timorum aut emi uentium ex his aut po- Artim iliai tu lina Iliaque arte vel scientia versati simi. Est iudicatum et religiosum' quod ad deos pertinet. 24. Ili si di sunt loci argumentorum, an ot alii' Sutit et alii, quos

aput varios auctores artium invenim iis, cirro τῆς συζi Πας, id est a coit iunctione sive coiiiugatis, quod quasi itinetiim est persona se qualitati: ut si 16oum, qui hostilia sentiat, hostem iudicandiam esse diramus, ut eum. qui inimica consilia suadet, inimicum pxistimandum. 0ui sunt alii loci' a qualitate: ut si iracunde secit, sine ratum e se-cil. Et a quantitate. ut si s rius. eodem modo factum est': et a cor itinetis, id est απο τῶν ' ΠocευIN καὶ συνθετων, ut fasces, lictor . i5 toga praetexta. sella curulis, imperia. Provinciae magistratuum ornaui lata sunt. Item a partitione, id est ἀπο τῆς per omnes circumstantias cum partimur aut personas aut tempora aut cetera. II is omnibus locis accusator tantum utitur' utique et reus. In conioeturali tantummodo statur immo in omnibus. Uuae καθολου in his ar- mgii mentorum locis observa luinus' ut varie iis utamur in singulis statibus. 2. , In artificialia argumenta in quas paries dividuntur' in praelii diei a. in rumores, in tormenta, in labulas . in iiis iurandum . in testes. Haec quem ad modum tractabimus' quem ad modum et artificialia tractantur, quoniam ex iis locis omnia adprobantur. In argumentis quae cavenda sunt' ne in aliqua parte nobis nise an l. no inter se discrepent, ne vulgaria Sint, ne eum adversario communia. uealte petita aut supra dignitatem causae aut infra dignitatem. Ab adversario proposita argumenta quem ad modum relirehendiimis' aut redarguendo, cum aut tolum aut part 'na Dius contra sacri e monςlra hinius: aut repugnando. cum dor mus salisa sumpta osse pro veris. vol si ex iis quae sumpta sunt, non emri l Pit Smodi conclusit nona docemus: ani

134쪽

coiipeiisando, Si contra argumentum, quod adversum nos mi , aliut oppO

26. Species quaestionum quot suntl Octo: generalis, specialis, principalis, incidens, voluntaria, quam προηγουμενην VocamUS, ceS-5saria, quam ἀναγκαιων dicimus, accidens, erratica sive theti ea. Omnis quaestio qualis est' aut προηγουμένη, quae a nobis inducitur, ut confirmetur, aut ἀναγκαία, quae ala adversariis, ut refellatur. Nostrae quaestiones quot modis principalibus inducuntur' duobus: aut Singulae separatim aut plures colliunctim. io In quaestionibus inducendis quid observandum est' ut eas varie inducamus: aut per Sin lilicem priss ositionein aut per praeparationem aut per liguras dia nouas , qtii locus nulliis armis est: nam paene tot sunt oceasioneSinducendae quaestionis in hoc genere, quoL Sunt figurae sententiarum: aut per solutionem, id est κατ' ἀνάλυσιν. aut per adiectionem aut per praeis teritioneni aut per concessionem aut per seiunctionem, id est ἀφορισμόν, aut per adinonitioni tu aut per dissimulatam propositionem aut per in Striὲ-ctam propotitionem aut per partitam aut per similitudinem superioris quaestionis aut per similitudinem Superioris responsionis aut per iuversionem, id est cum primo eam quaestionem tractamus, quae Secunda est, dehinc re Primam.

27. Quibus modis hypophoras inducimus Z isdem sere quibus et

nostra προ πουμενα.

Non sunt alii modi in anthypophoris inducendis 3 sunt: aut cum obscure ponitur, aut cum adversarius altilii id agendi causa potius dixit 25 quam probandi, aut eum per hypophoran gradum facimus noStrae Propositionis, aut cum adversarii propositionem in nostram partem convertimus, quam περιωτρο Vν vocamus, aut cum Secunda propoSita quaestione primam tractamus. IIoc quando faciemus 3 vel cum elegantiam varietatis adsectantiis, velao cum prima quaestio contra nos valde facit et non est in primo loco Im-

llypophoran semper inducimus' non semper: nam elegans ratio est 'am altilualido dissimulare, ac lamen ita rei pondere, quaSi eam non Sub

traxerimus.

Possumus iter responsionem I, Spissilior in inducere' possumus, i piando invidiosa propositio est et sortior responsio, ut iii divinatione Verrinarum. In bypophoris quae cavenda sunt 3 ne plenae et copiosae Ponantur:

l contra nos P 4 προηγουμενην Capp.: Prohegumenon vel proeg. meis proliegumenos libri et sic etiam Martiani Capellae p. 435 I repellatur P in ea D il per ante simpl. Om. P 14 id est κατ' ἀναλ. Om. caTaa 'ARYe 3 IJ, κατὰ διάλυσιν ο 17 praepositionem D quaestionis silper similiuiidinem DP2l hyphorusin dicimus D 23 an typoplioris D, an ii poplioris P 25 llypoplioram vς 27 prima P 32 hypophora F: tiypoplioriis DPEoc 33 ac D: nisubtraxinius ed. Cayp. 3b per Ctitit: post libri laypoplioram ς 37 plenae et copiosae D: plene et copiose Fus, ut Capella quoque p. 43I: ne plene et copiose Ponatur sc. hγpophora

135쪽

quod lanion ali litanilo lactinus dualnis ex causis. alit inridendi adversarii gratia, si hoc augeat, de filio nulla quaestio est, ut pro Cornelio inales alig. aut si discrepans aliquid Ostendamus, ut de rege Alexandrino. Uuot modis inminuimus hypoplioras' tribus: ad tertione verborum, inmutatio ite, detractione. 1iduo dissert liylmphora ab anthypophora' hypophora est intentio adversae partis, anthypophora responsio eius. l2S. Uuid est argumentatior oratio ipsa, qua exequimur argumentum quod prohanuis. Juot sunt genera argumentationum' duo. per inductionem, quam io Graeci μαγωγήν voeant. et per ratiocinationem. quam ἐνθυμημα appellant. Quid est induetior oratio. quae r 'hus non dubiis ea plat adsensiones eius, cum splo instituta est. In hoc genere quid oliservandum est' ut illud. quod inducimus per similitudinem. Diusmodi sit ut ab adversario necesse sit concedi, et ne iu- 1 tellegat quo specleni illae primae inductiones. Cur ita ' quoniam aut iii- luctioni nostrae non respondebit, aut male respondendo longius procedere

interrogationem non sino l. et lamen huc extremum Pst, ut aut taceat aut concedat aut nPgPl.

Si negabit, quid sariemus' ostendenda similitudo est earum rerum quae et ante concessae sunt. Uuid si concedely concludentia argiunenlatio est. Uuid si laeebit' aut eli tenda responsio pst aut, quoniam laciturnitas imitatur Consessionem, pro sto ac si conressum sit, eon ludemus.

Uuid ratiocinatio' ipio aliquid adprobamus. lloc Graeci ilia id vocant' enthymema. 250uo differt a se s3llogisinus philosi s hortim et ora thymema rhetorum' syllogismus sile habet probationem, ei lii Smema ex proximo: item quod syllogisinus pleniri est omnibus partihus prohalionis. enthymema non omnibus. 29. 0uae sunt partes probationis' propositio, exsecutio eius, conclusio. Uuid sest opichirema' exsecutio sive adprobatio propositionis aut adsumptionis. in eli teli ire inale possumus inducere locos communes Pt exempla et prosopopoeias' possumus: est cui in epichirema latior exsecutio. Junt sui it genera enthympinat uni quinque, ἐλεγκτικόν, δεικτικοὶ ,

136쪽

I otest lilia arguntentatio illlobiis entityine malum generi hus fieri' potest. In epagoga et enthymemale it uiit observandum est' ut varie his uia. mur et ea coinmisceamus, ita lampn ut enthymemale frequentili A utamur. 0uid in ipsis enthymematibus observandum est' ut iis varie utamur.5 tum elencticis . lum dicticis et ceteris . pro qualitate generum dicendi et causarum et statuum et personarum, tam agetilium quam iudicum.

Ἐξεργασία, id est elocutio enthymematum, qualis esse debet' varia: nec semper i brevis, quam βραχυ ἐνθυμωα vocamus. id est correptum, nec semper lata, quam πλῆρες ἐνθυμημα dicimus. id est longum. io In omni argumentatione, id est in omnibus quaestionibus, quid Oh

servandum est' Non tantum ut varie eas indueamus, verum et invicem sibi omnes cohaereant et sint con ea lenalae, ne iniservulsa et concisa videatur oratio.

Novissima quaestio qualis esse debet' quae aut descensum nobis sub is tilem faciat ad epilogos, aut quae ipsa sit epilogica. Epilogica qu aestio semper communis est utriusque partis' non . quoniam ad adsectuin magis pertinet quam ad pugnam, et non eundem iudicis adfectum semper pars utra pie desiderat. 30. Et in dixeras a ii ii hugilaui additam inter partes orationis: eto quae ista est' eum aliquid in actione subtrahimus, ipiod tunc faciemus. non utique cum eontrariae nobis res gestae fuerint, quas adversariu8 proponet scelerum tum resulandae sunt), sed cum id nobis periculosum est, quod nec adversarius proponet vel ignorantia vel periculo communi, cum subtrahimus. Nec noR movere debet, si tacemus rem, spiam nec ad Ver-Σ, sarius opponit nec iudices seiunt: ut in illa materia, in qua noverea a Piratis retenta est, quae duplam iis pecuniam obtulerat. ut privignum cruciligerent. Hic enim filius ilehel in actione subtrahere. quod noverca duplam pecuniam obtulit et quod a piratis retenta est. ne a patre redimatur. Neque id timendum est praeterire. cum paler non proponat. Iuod ignorat. 30 3 l. Anace phalaeo sis pars est orationis' immo pars epilogorum. 0uot partes sunt epilogorum' tres: ἀνακεφαλαιωσις, id est recapitulatio vel enumeratio. δείνωσις, id est indignatio. οἶκτος sive ἔλεος, id est miseratio.

l Post lina est DV: potesι - - iuilicum v. 6 om. B 2 epagoga et nox:vpagogae DP, epogoge et e pagoge Fis iis malim 4 iis Dr eis EF his metsi iudieanti lim Eoς 7 Ergasia II 8 eorreptum uel bieue n s Pleres en iini ma B: praesenthymema DPEU, prosentia Smema ti, προμηκες-s eum Aldina l2 sibi omnes iiivicem sibi inuicem . II quoniam J quod N arrectum AP, uι coni. Cayper. : eluctum DB et non epilogorum v. 3οὶ oni. BI 8 desiderat semper utraque pars P 20 quae ita est ea. Capp. 2l proponet P: proponii Dους 23 proponit ες cum D Fur Dim Aldina et g 24 laeemus rem scripsi: tacere DP, tacemus inaestionem ΕΚνς 25 proponii iiee seiunt iudices P 26 his Pos obtulerat nos: obtulerunt DP, obtulerit e, optulit ΕFς 2I lebet filius Og nouercam P duplam his ς 3l a Anx pitaleosis hoo est recapitulatio vel elui meratio B: enumeratio .l est anacetaleo,is DP, recapitulatio uel Om. νς 32 Dynosis id est indignatio II, indignatio id est dinosis DP loeclos sine eleos id est miseratio B, miseratio id est oectos siue eleos sed O toeelos, ut D 3, to

137쪽

in ana epitata si Iutis observabitnus' ut eam varie in ii canuis. Quando ea iitpinuri quando aut partitioneni se inius. aut quando in multas illia stiones causa Prore it. In hac quid observandum est' ut summa quaeque repeianius, et ian non partes partium retexamus. i suac possumus uti et in alia parte orationis' possumus, ubicumque iudicis memoria retinenda est, quod ἐπιμερισμον vocamus. Iudignatio, id est δεινωσις, laude sumitur' ex locis argumentorum: nam his non tantum probamus, verum etiam Bugem HS. Conquestio, id est miseratio, quibus Diodis Sumitur' quibus et in- indignatio. ex locis argumentorum. I 'er Oratione in sine tantum orationis utemur' immo ubicumque materia permiserit, et plerumque in digreSSione Princi litorum aut narrationis. sed et quaestionum nonnumquam. Uuid καθόλου in epilogis servandum est' ut breves sint, i pioniam i5 commotus iudex stati in dimittendus est ad sententiam serondam, dum ad- v rsario irascitur, set cum in nostram mis riciuiliam provocatus est lacrimis, etiam cum motus statini debet serru KEutentiam, dum pro nobis movetur.

LIBER TERTIUS. D

DE DISPOSITIONE. l. 0uot sunt gonorales modi dispositionis' illio. Qui ' naturalis et artificialis, id est utilitatis. Uuando natural in ordinem so luemur' si nihil nubis oberit in causa. Uuid' si aliquid si currerit necessitato utilitatis' ordinem tui nullabimus aes naturalem. Et quid sequemur' artificialem.

'onsiilii Chirii Fortunatiani artis rhetori eae Scholicae liber lI Expl. Ine. Ill. L. F. L. ν; in F -us t acuus ad subscriptionem explem in relictu est.22 Dispositionis cluot sunt siten. modi ους naturalis ei artisset alis id est utilita- talis ne naturalis id est uultis iis et arti licialis rest. et ς 21 sequemur PEU: Requimur III ος 2. 3 neeessitatem 26 ei se luetitur B

138쪽

Quot ni illi sitiit nati iratis ordinis' octo. Qui ' totius omilionis iter telailiora. Per incrententa, Per status, Per Scriptoruni partes alipte verba, per constrinationis ac reprehensionis discrimen, per generales ac speciales quaeStiones, per principales et incidentes. Prima itu aestio seni per eadem ex utra lue parte tractaturi n0n semper; nonnumquam enim sitiam quaestionem primo loco tractat adversa pars. eandem altera novissimo loco ponit, cum hoc iitriuSque expedit causae:

aliud enim alii prius dicere expedit. Alioquin seinper petitoris aut accusatoris arbitrio dicetur. io ' 2. Qui rerum gestarum ordo est 3 Celsus tradit primo firmum ali hi id esse ponendum, noxiissimulta esse locum firmissi murum. inbecilliora in medio conlocanda. Cur ital quia et initio movendus est iudex et novissimo iii pellendit S. Pro reo non plerumque gravissimum quillitue primo movendum est 'io utili te. l ne illud expectans iudex relii piac defensioni sit advPrsus. Hoc et aliquando mutari potest, si leviora illa Palam salsa erunt. gravissimorum defensio dissicilior, ut detracta prius accusatoribus fide. id PSt, cum ea, quae levia obiecta suerint, resularimus, adgrediamur ad ultinium crimen. Iam iudicibus omnia iussirma esse credentibus, hic quid faciemus' prae-20 Paratione ut limi , qua Pt ratio reddatur delati criminis et defensio promittatur, ne quod non statim diluerimus timere videamur. Concatenatio criniim uia cui prodest' accusatori. Quid separatio' defensori. DE ELOCUTIONE. 3. Elocutio quibus partibus constat' quantitate verboriun et structurae qualitate. In verbis quid observabimus' ut copia abundemus et bonitale.

3 ac repe. BD: alque repr. PΕβ' discimur P ne et I , aui. PT eadem DP ου prius dicere P: dieero prius D, docere prins DLUς petiimis semper et nectis. P liceretii r Christ 11 inmissi ini essu locumJ tionissimo B haud scio an recte, cf. v. l2 firmissimorum m ripati: firmissin uni sortissimum DPog l2 eolloeauda sunt D ei in noui, sinio P 14 noti DPLU: uero D, num ς Io illud P: illum D ΕΚ, g desultioni I et est DP, om. ΕΚΟl6 si leuiora illa, si palam ed. Cupp. eum Atilina lT dissicilior mei seu DF dini. eiliori : facilior ς ea quem D 18 suerunt DC rerutarimus nos: restiturenitis

' me restuuendi ni lentur utio veratis, qui testuntur paulo post Eub initium capituli de memoria, sed sis meo moli III, l33. Sunt autem his concepti versibus: h t titiae Nurit ab Lad vermi parte dicta, si mper eo quo dicta sunt ordine reputabimus an restiuibimus in noli semper, sed opportunis locis disponere debemus. qua qtiidem in coniectura mihi adstipulantem habui Mennardum Monetam. IMannes Boherius de verborum tra. laetisne mecum sentiens aliter coli ut ς nam post ivla, ultimum crimen, ponenda xlattiuea quae ego in βne capitis cottoeanda putari ' Capper. 27 et boui tale B: Om. reli. et ς; poει bonitate habet B: Eloeutio sine .loquentia est ad unam quamque rem competens ac decora locutio

139쪽

p. 90. ut C.

Copia quo modo gigni ituri legendo, di Scendo, novando, exercendo. In lectione quid observallimus' ut varios auctores variarunt materiarum legamus.

In discendo quid observabimus 3 ut a peritis multa discamus, quae sint faud propria aut comitiorum aut artium vel studiorum, ut nauticae, b

rusticae rei et de iure civili. Tertius modus ii ii est' ut novemus verba, quae lamen parcius debemus attingere: nam et aegre n0vum verbum lacere possis leve ac decorum, et sere aspernantur homines quae non recognoscunt. Vir persectissimus dixit: Verbis utendum est ut nummis publica moneta Signatis. luVerba quibus modis novantur 3 primo Graeca transierimus, ut nova ex his Latina confingamus: dehinc per conglutinationem, ut Cicero seras SO-li vagas ait: et per derivationem novare possumus, ut Cato ab autumno ait autumnitatem et Cicero a perpetiendo perpe Ssionem. Exercitatio verbis quid praestat' quod non ipi idem generat verba, sed laalit ac tuetur. 0uae igitur summa est exercitationis, id est quot partibus conflati quattuor. l Quibus' ut Graeca in Latinum convertas, ut dissicilia scribas, ut μετάφρασιν facias, ut de tempore adsidite dicas. 4. Habeo de verborum copia: bonitas quem ad modum conparatur 'c ut mala vitemus et optima adpul3mus. Quae sunt malar vulgaria, obsoleta, aliena, gentilia, ObScura. Bona quae Sunt, quae adpetenda eSSe dicis' splendida, anti pia, Propria, translata. Vulgaria ergo quae sunt' quibus utitur vulgus, id est indocti. sine ratione atque electione: nam Sunt cluaedant verba, quae quamviS Obsoletalo Uuituit. I, 6, l8: illeltillim lite plane Sermone ut nummo, cui publica forma est. 12 Cic. Tuse. V, S. 38. l3 Cnto de re rusi. b, S. 8. l4 Cic. de in v. li, S. 103. P. Rab. perd. g. I 6 el saepius. I discendo ΓΕh, t dicendo 2 quid obseratabimus - - quid obseruiuiimus om. B 4 discendo Ev . dicendo D ς ut npertis II 5 aut, quod Γ quoquc habet, inclusimus ut naulicae II: aut naui. rel . et ς 6 rusticae BDF: Om. 'liel rusticae si, aut rusticae ης γ δ eritus - - signatis Om. II est Om. Pnouimus D leor'. nouius ου leue DPEFur lene ς 9 asperna Di, vspernat Dcorr. quod P I0 dixit Om. P numinis P li navantur P I 2 dein II conglii tinationem nP: conglaminationem D, congeminationem vς; cf. Cic. Orat. g. 7Sseras soli uagas BD: solivagas serus P 13 ait BDP: dicit υς ei ovi. II diri untionem D Cato nil ab autumno B: ab nutumno Calo nit Dug, ab aulom nouit Cato P l4 Cicero a perpetiendo II: perpetiendo cicero D, a perpetiendo P, a perpetiendo Cicero vς IT Summa ergo exercitatio quattuor partibus constat ni S ut grueca D: aut graeca DP scribas ut B: scribus DPEFs I9 μεταφρασιν lactast e. ut oratione prosa dicas, quae alii versibus executi sunt, et contra: u. Photii triblioth. , tibi de metaphrasibus. Capp. ex tempore us; ut v. III. Id 20 abeo D eae habeo per rasuram de om. P. cupium P Habeo de ver- horum copia. Bonitus edd.; nos verba rectius distinximus, v. III, 6 in. paritur B, compnretur ς 22 ol,soletii mei: Om. ς 23 propria B: propriae P, proprie Du2b Vulgaria - nitricem p. 123, b) om. B 26 electione nos: lectione libri

140쪽

Sint, tamen vitanda non Sunt, si nimirunt propria sint et illis melius expediatur oratio, ut M. Tullius et serra cum et picem et scalas dicere non turpe duxit. Aliena verba quae sunt' quae non sunt oratori accommodata, sed iiis storico aut poetae, ut si genitorem et genetricem et gnatum dicamus et satorem et altricem. Gentilia verba quae sunt' quae propria δunt quarundam gentium. sicut Hispani non cubitum vocant, sed Graeco nomine ancona, et Galli facundos pro sacetis, et Ilomani vernaculi plurima ex neutris masculo lino genere potius enuntiant, ut hunc theatrum et hunc prodigium. Obscura quae sunt' quae nimis Prisca sunt et a paucis eruditissimis intelleguntur. 5. Quae sunt verba splendida' quae natura sua nitida sunt, quae copulata facilius claritatem suam ostendunt, ut: quadriremem, quamis in salo fluctuantem reliquit. Haec magnificentia atque amplitudo omnibus locis aecommodata est' non omnibus. Cur ital quoniam sunt quaedam partes causae perpetuae, quae verba humilia desiderent, ut: latet in scalis tenebrosis Cominius.' Nam aliquando res atroces humilibus verbis invidiam suam praera serunt, ut: multos cives Romanos virgis concidit, et pro Cluentio:

post noctem mortuus et postridie, antequam lucesceret, conbustus est: non ait conere matus.

Verba semper longiora esse debenti non utique semper; nam oliquando et brevia sunt splendida. Non longioribus verbis decora et latior ab sit oratior vero, sed non seu lier id adsectandunt est. Ubi frequentius ponenda sunt longiora' in line elocutionis, ut: ipse me causam eam Pu Spaene docuit Leontinus. 0uid, cum sententiam tori quemus' verbis brevioribus finiemus. ut: quod in tempore in ali suit, obsit: et quod in ea usa honi suit, prosit.

2 se iraeumJ Cie. fragm. or. in Pis. apud Uuintil. 8. 3. 2 l. I 4 cie. Verr. V. s. s l. l8 Cic. or. p. Corn. fragm. 20 secundum Cic. Verr. l, g. l 22. 21 p. Cluent. S. 27. 26 Cic. P. Scauro g. ἀβ. 1 nimirum Capp. t nimium lwii propria suill ς 2 sarraeuni P, se cum νοῦ tu 9ui uit. quo-ve S. 3, 2I serraco melitires libri picem ficem L ς, Eicem ν, ω-eem uel iei hJ lieem FG laseem Moneta 4 ncommodata 13 5 auit ut δ' geni-irieem EFG T Geui ilia sunt dicta propria apud quasdam gentes liliguae propriue iit liis pani δε quarumdam ω η sed anconem v 0 uertiaculi nP: uernacula D m plurima ex et DP neutris BDP: plurima ei uelitra EF plurim et neutra multa νς in theatlirum B ei Om. I la sunt et claritatem D 14 quadrire-nieni B: quadriremigem DPους lli in salo Γ: in solo II, insilia iii P reli iii id Pin amplitudo D: magnilnilo DP0ς est s. l. necommodata νς 1η Cumimusum . comminitis D P 20 eines romanos ei ites B eedit P 2l amo noctem Cicero mortitus I habes mst postridie 2a Uirum iterba Π 24 et breuia sunt et ηplendida libri eι ς nuit ΓDP: nam EFG 2b uero sed LP yν. m. : VeF sed B. i ei bosed P. ueruria sed D corr. , sed EF. iterum νς; nam longioribus Oratio ; verum non semper edd. Ubi B: uerba DPmς 26 peno causam doenit ager B causa campus poene D 27 leomitis Π 29 prosit ne prosit. Dε co ivvcris vensis DP

SEARCH

MENU NAVIGATION