Rhetores latini minores ex codicibus maximan partem primum adhibitis emendabat Carolus Halm

발행: 1863년

분량: 371페이지

출처: archive.org

분류: 문학

161쪽

p. 223. IN C.

dicere, id est verbum quo crimen intenditur . velinti: pulsasti, prodidisti. occidisti. Uuod autem illi a popliasin, nos abnuentia in criminis pius.

quod accusator intenderit, velisti: non pulsavi. non oecidi, non pro lidi. Ex his duobus. dicto et responso, usti intento et negato, inedia nascitur luaesito hoc modo. Intentio est oecidisti', negatio non occidi , quaestio s an occiderit.' Sed ut iani a coniecturali modo recedamus, intentio est iniuria occidisti . negatio 'non iniuria occidi , quaestio est an iure occidi rit'. Vol in aliquo logali statu. Intoniici est 'non lichbat tibi hoc sacere per legem': negatio est lic phat inihi hoc sacere per legem': quaestio est lietieritne hoc sacere per legem'. lBl2. Hanc quidam, ut nos usque adhuc diximus, quaestionem vocaverunt, quidam statum nominaverunt, ab eo ridelicet, quod in ea et exordium quaestionis et sumina consisteret. Primo enim quaςi ominus. cum hine dicatur laetum esse, inde non eSse factum, nulla pugna Pst. sod quasi suturae pugnae meditatio: deinde tum propius aecessum egi et is quasi ad manus ventum, altercalioni et contentioni mutuae inedia quaestio intervenit, sit necne factum. In ea uterque consistit, omisso quod ante dicebat: unde ei quaestioni status nomen inpositum est. Hoc idem Theodorus κεφάλαιον appessat, translatione usus videlicet a principali parte corporis, quod in hoc etiam conplexu duorum, quae utrimque dicta sunt. Nquasi caput quoddam totius controversiae ellicitur. 13. Consequens hille loeus est, aut perinde alii magis etiam n cessa rius, quo demonstratur quid Sit causa, quid continens, quid de quo contenditur. Causam Ilermagoras αἴτιον vocat, συνέχον continens, de quo contenditur κρινομενον. I Si igitur causa, quae visi praeci serit. αcontroversia fieri non potest. Uuod dico. late est. Abdicatur a patre filius controversia idcirco non est, quia nulla cur abdicaretur a patre. causa praeressit. D ni ille addamus Pausani et statim controversia esset laesi: 'iuravit se non duclurtini uxor in et abdicatur.' Quod iuravit αἴτιον factum est, id i est causa, cur abdicationem mereretum. Συνεχον, id est aucuntinens. psi. quod ad resulandum αἰτιον, id est ad rosellendain tausam videtur ad sorri. ut est iii hac materia: Militem, qui iiii averat se deserturum, imperator occidit et reus sit caedis. Ilic enim αἴτιον est, id est causa iudicii, quod occidit; neque enim fieret reus . nisi occidisset: συν-

2 eius in altero EF 3 quod seripsit quod verbum BD, citiod uerbum quod uerbi quod quod per uerbum uelut impuMaiii It 4 intentione et negatione ος η ut om. I modo, e. eansa vel statu. ut ruso loquuntur'. CnPP. 7 est om. iure iniure D, iniuria es s mihi lioe sacere per logem nDEU mihi Νegalio - per legem Om. v v quaestio per legem Om. II in an licueritne sed an postea midumn, licuerit mi licuerit m l I voeatiere eg l2 nominauere v, nominarunt g IT sie D is cενai.εΟΝ Β 2u uirumque D 2 lenpud D 23 sit tim. n. ut D de quo contenditiiri t. e. iudicatio 24 causam. etion hermagoras eontinens dicit si Νε ΟΝ Γ 2b est ergo ς 27 cur abdicetur gau id est BEU: uel 33 imp D. imperatore HEU nelion est i. et id est enusa itidieli A': aeilon ost eausa indicii BDUs, αἴτιον, id est, causa iudieii est gδὲ συῶχον, id est continens, est id M

162쪽

p. 324 C.

έχον est, id est continens. id propter quod occidisse se dixit. ius iurandum scilicet militis, quo deserturum se esse iuraverat. Hoc interdum συνέχον Hermagoras, ut est continens, appellat, ab eo quod omnis rei defensio ab illo contineatur: interdum αἴτιον αλίου vocat, quasi cau8am 1 causae. Nam quem ad modum reatus causa est quod militem oecidit, ita occidendi causa, quod miles deserturum se esse iuravit l4. Nunc quoniam scimus qui I sit causa. quid continens, videamus etiam quid sit de quo contenditur. id est quid sit τὸ κρινομενον. Est autem nihil aliud quam exploratio τοπι συνέχοντος, id est continentis. io Quod dico. tale est; etenim in eadem eontroversia liet severandum puto, quo sint lucidiora quae tradimus. Αἴτιον est quod occidit militem hic imperator: συνέχον est, quo reus nititur, id est ratio, propter quam oleidisse se dicit: est autem, quod miles iuravit se deserturum: κρινομεν- est examinatio huius ipsius, quod ad defensionem reus altulit. In quo ita quae- i5 ritur. num alia causa imperatori fuerit, cur occiderit militem. et haec praetexatur: ut videatur non quia iuraverit occisus, sed fallaJ quadam vel simultatis vel invidiae causa. Poterit etiam hoc modo articulus iste tractari: an, etiam si iuraverit, parum tamen haec iusta causa fuerit cur debuerit occidi. Et lota perspectio totius συνέχοντος. quod ad αἴτιον adfertur, re κρινοι νον vocatur. Evenit tamen nonnumquam, ut in una controversia non semel αἴτιον et συνέχον et κρινομενον, Sed saepius ipsa omnia pervices revoluta tractentur, ut in hac controversia: reus est Ulixes laesae rei publieae, quod procos occiderit.' Hic enim αλον est quod oeciderit: αἴτιον αἰτίου vel συνέχον, quod eos, qui bona sua depopulabantur et pudicitiae uxoris insidiabantur, occidit: κρινομενον est, mimquid lamen, etsi hae res praecesserunt, alia tamen causa quam praetexit occiderit: vel numquid ne pessime quidem de se meritos indemnatos debuerit occidere. Deinde ad hoc κρινομενον aliut συνέχον adfert Ulixes, quo dicat se iussu Minervae interemisse. Deinde hoc ipsum συνέχον sit κρι- ω νοι νον, quod quaeritur, utrum non propter iussum Minervae occiderit, et utrum in tali re ne Minervae quidem obtemperare debuerit. Est autem αἴτιον proprius accusatoris locus. συνέχον defensoris, κρινο νον utriusque commune.

5. Subinde die endum puto, quem ad modum et quot modis contro-

I se addidistis: et infra v. II 2 miles A. in ilite nilntem β', item D, sed his corr. ex milius quod se deserturum iurauerat ς 3 sinechou id est comitiens hermagoras B; videtur l. e. eontinens hie glossema esse 4 interdum uero που TO Om. - νεικοκεNox BD s TOY ttsεxosroc id est continentis B: eoninientis id est του συνθοοος resi. et ς 10 quo D eorr. in quae i2 est quod nnititur reos EF se oecidisse et 13 desertorem BD, sed D eorr. - desertorum Id adtulii F Ili Oeeiderei EU 16 alia om. BD quadam v: quacuque se, quamquam BD, fore. eae quapiam I 8 eausa iusta EF 20 nonnunquam B2I semel Di Q simul BL EF 22 et 28 ulrxes s. Ulysses ς 2b et 27 nunquid N 26 praeeesserint os 27 merito B N et 30 minaeruae D 29 Denique Em quod mei et ne quo et utrum non BD: utrumne is 3l ne addidi op

163쪽

p. 324. 3 5, c.

versiae ars Istatae iliatu: ta inelai ne dici quidam controversias oportes. quae statum non habent. sed plogmala inrationat,ilia. id est αλογα Flia iit igitur asystatae modis quattuor: uno, cum aliquid deest ex circumstantia quae autem vis sit circitui stantiae, et supra diximus , id est cuiu quaestionibus aut ea iam aut persona aut locus aut aliquid eorum deest, quibus sessici circumstantiam diximus. Hoc autem genus I asystati iii soliolasti ita materiam non potest cadere, idcirco quia ne tingi quidem poterit ullum thema deficiente circumstantia. In veritate tamen nonnumquam exstitit ut aliquid horum desit. et per inprudentiam actoris profligata causa veniat irad iudicem. Alter est modus asystati. quem κατ' ἰσοτητα appellant. id Nos tametsi nomen latinum dare non possumus, tamen vim intellegere debemus. Nam eum stadem utrimque dicuntur et nulla re ne parva quidem discernuntur, tum huius modi πλεγμα propter aequalitatem utriusque partis statum implicat, ut: victui adulescentuli, qui speciosas uxores hahebant. noctu alter alterum obvium liabuerunt: accusant invicem adulterii. Nam uquidquid altera pars dixerit. hoc altera dicat necesse est: Verisimile est te adulterium voluisse committere . quia aduleseens Ps. Te quoque verisimile est voluiisse, quia adulescens es. erit imile est, quia speciosam uxorem habeo. Te quoque verisimile PSi, quia et ego speciosam uxorem. habeo. Facultatem tibi viri uitas praebuit': et tibi eadem vicinitas repraebuit facultatem. Cur nocte in inser cur tu autem in me incidisti' 'Nihil est quo distinguatur, et idcirco ulci vis eorum sive accusat alterum, secriminatur, sive se purgat. defendit eum, quem criminari videtur. 6. Tertium est a'stati genus, quod Graeei καθ' ετε μεριων aypellant. id est, eum reo nulla defensio est. et aut color in laeto non iniari venitur aut parum probabilis color inveuitur: unde etiam Democrates praeceptor meus solitus erat dicere, eas et in controversias, in quibus color diu quaeritur. statum non haberD. Verum ille constantius: nos si adseratur aliquid ad defensionem vel me lioeriter probabile. admittimus. Sed si

I asTstata Lyra, item D, sed hic pr. m. n systate sat Attii iamenetsi BF2 plegmata BDEFr plasmala D. ut exi in Fortun. I. 3 extr. inrationalia BD alogo D , alogos BD AU. longa v 3 ημystatae me asystain Jῖς. nsystata voeui ΕΦ nno EF: unu BDo. unus ς ei reuinstantiis EF 4 et B: ut DF om. 1 personam D si ciretimstani ins vς asysistati D scolasticam mei I eadere non potest ΕΦ' s aueioris DEF l0 qti in D επ. lin. RATA - i icoetiirnaequalitas D dienni 1l inmetsi D : tamen si BD Eo. lamen cisi F deuemus DI4 implicat B: ampli seni DLF v. sed D steat in rax. ex amplieat. ut videtur uxores spec. νς lli noctu alte lirum salterutrum se v) obuiiim habuerunt nDO EF inter . polati onu Is pars dixerit hoc altera dicat nec. est B: pars dieat nec . est B, para dieai nec. est et alteram dicere EF Verisimile est mei: id est. Verisimilo est ους 17 et 18 aduliscens D II noluisse tuerisimile est ρος tu uxorem habeo saeuitatem tibi uicinitas praebuit qilia et ego speciosam uxorem habeo. Cur nocte Bithi praebuit uicinitas EF 21 cur nocte mei: cur in nocte nς; eur tu nocte in me ineidisti eom. Capp. 22 distingatur B . utervis nos: utrius BD rius D inras.). uter Eu, ut F uterque Capp. accuset νς se Om. B, sed D 23 purget πις 24 x Ar mei 2b eum reo mei et v : cum secundum alteram partem reo ς, guo foedum egre glossema locutionis καθ' ετ ρομερίαν apparet est de sensio rς in D sv. lin. 26 inuenitvr color vς 28 quaeretur D pr. m.

164쪽

p. 325. are c.

evidenter confossa causa est, ut oportet, secundum lieteromerian explodemus. Nonnumquam incidunt quaedam quaestiones, maxime in veritate, quae

summam accusatori, nullam reo largiantur facultatem: verum eas non controversias, sed communes locos sicimus: quippe est in his non probatios criminis, sed ut in expressum atque evidens facinus expressio. Quartus est modus asystali vel caliginosissimus, adeo ut nonnumquam etiam doctis hominibus soleat obrepere: habet enim nonnullam speciem probabilis consistentisque materiae. Ea est huius modi, in qua iudex serendae sententiae rationem explorare non potest. IIoc Graeci απορον volo cant, sed subiciamus exemplum: Petebat ab alio usuram quasi pecuniae ereditae: ille accepisse se pecuniam confitebatur, sed depositam et idcirco velle se restituere sortem sine usura. Pendente interea iudicio lex de no

vis tabulis lata est: repetit ille quasi depogitam, ille retinet quasi creditam. Non l enim video quid sit hic quod in sententia serenda iudex sequi possit,

i5 eum petitor idem interdum credidisse, interdum deposuisse se dicat, et ille alter interdum depositam accepisse, interdum creditam, et neuter sua priore, sed uterque alter alterius praeterila sententia utatur. 17. Pertinere etiam nonnihil ad rem videtur seire figuras controversiarum, quibus invicem diiserant, quo magis in evidenti sit, quem ad more dum quamque tractemus. Sunt igitur schemata, id est sigurae controversiarum, quattuor: quod nos opinionis bonae possumus dicere, ἀμφιδοξος, quod nos opinioniis eonfusae ex utroque, bono ac malo, possumus dicere, παραδοξος, quod nos opitiionis malae possumus dicere:

tametsi quidam parum diligenter graece loquentes paradoxa pro his, quaera sunt bonae opinionis. accipiunt: unde vulgo etiam ol Impionicas et ceteros

victores Graecorum et sacrorum certaminum paradoxos vocant, magis c Suetudine quam ratione ducti. Nam, ut opinor, παραδοξον est, quod est παρὰ τὴν contra opinionem bonam. Denique licet alias vulgarem illam significationem huius nominis probare malimus, tamen hoc loco, ut multa nove M iam a technicis quam a philosophis cognominantur, accipere debemus non pro solito usu consuetudinis quam pro condicione praecepti. Quarta est

I consoSsa Dr ciliis ,seth II. coiistisa cinisessa ς; cf. Max. VIII, I, II ete merian II addito a. l. alteram partem exploremus F 3 facultatem aecidunt accedunt D eorr. et ti) itemina Du 4 in liis non est ης li ad que D tue modus est

EF τ obri pero II s dicunt A I 0 petebat B EF . petebant Γ, petebat quis It iccirco B Ia est allata n, est tala ς Id iudex sequi B: iudex sibi DE , sed B pr. m. sebi, iudici liquere ς 17 propriore D utebatur EF I 8 ng visustis

coNTRod ERSIAudu. Pertinere mei Is quo - - tractemus om. B 20 themata g2I Endoxos v, ευδοξον ς opinionis bonae opinionis bonae ex utroque bono aut malo confusae DF. opinionis honae px utroque bono confuse E. opinionis bonae ex

utroqne hono vς possumus dicere DEFur dicimus B 22 άμνωοξον ς quod nos Om. D eonfiasne Om. IIv, ante possumus habet ς 23 παράδοξον ς dicereo: om. BDEF 24 quiddam n paradoxon mei et o 2b etiam vulgo EU26 graecorum et B: Om. reli. et ς 2ου contra mei: id est contra vς uulgares DEG uolgares D corr.3 29 prohare malimus huius nominis ης noue tam B: notia eiam D, noua tam v, nona et EF, noua iam Capp. 30 a technicis n: atheeinis D. a mauiematicis EF. a technicis et mathematicis v quam a mei et v : et Capp. non Pro BDF: non pro tam v. non tam pro Eς 3l eonditione hic B

165쪽

species controversiae, quae graece αδοξος dicitur . quam nos non, ut vulgo. malae opinionis, sed nullius Opinionis. id est inimilem et sordidam vocamus. Sed evidenter haec propositis exemplis liquebunι. S. Ἐνδοξος controversia huius mulli est, in qua tam persona quam res est honesta. velut: Scipio victis Poenis petit praemium ut spectet lu-5dos laurea corollauis. I l perisona honesta est Scipionis, et quod petitur non inprobum. Ἀμφίδοξος est, in qua vel honestatem personae turpitudo rei maculat, velut si idem Scipio petat praemii nomine mortem Tiberi Aselli: nam petitoris honesta persona est, illiod petitur inhonestum: vel contra, si abdicatus sortiter secerit set petat praemii nomine rμdir in do- 16mum patris: persona quae pelit inhonesta, phiticali: res quam petit honesta, ut in domum patris rsedeat. Παράδοξον est controversiae genus. ut supra definiebam, in stilo utraque inhonesta sunt, tam res quam peringona. velut: inpudicitiae rotis sortiter fecit: petit praemii nomine accusa toris sui mortem.' Nam et persona petentis inhonesta est. si quidem fuit is reus inpudicitiae, tametsi ali' iuid turpitudini derogaverit quod sortiter se. it. et res quam petit improba. υδοξον est controversiae genus sine opinione utraque, humile et sordidum: Pauper vestimenta vendebat: extitit alius pauper qui vindiearet ea et furto ablata esse sibi diceret. Ille venditor ait se ab adultero deprehenso illa vestimenta detraxisse: invicem ac- recusant, ille adulterii. hic furti. llic enim et personae humiles pauperum et res, quae fecisse videntur iplaestionem, ubiectae, vestim Pntorum vindicatio et agnitio. Et quamquam intervenit crimen adulterii non abiectum, tamen, quia plura sunt ἐν τri περιστάσει humilia et sordida, totius controversiae speciem sibi vindicant. Dinoscere autem has controversiarum siguras cum ad multa alia convenit, tum vel in primis ad id, ut modum praefandi, id est principia edeiidi, congruentem qualitati materiae invenire possimus. Non enim eadem species debet esse principii in themate en-doxo et amphidoxo et paradoxo et adoxo, sed sua cuiquo forma tribuenda. 19. Iam primum in endoxo genere materiae Hermagoras negat Psse Mpraefandum. Nam si benivolontiae, inquit, conciliamiae gratia praesari so-

I species mei es vr facies ς ἄδοξος ς 2 voeamus addi si nisi illelmiis ex dicitur cogitatione suppleniliam ret): Om. BDEFD. piissi inius dicere ς3 enidenter haec mei: videamiis linee ς litiuebunt O n. linquebant euilucentu Ε sed nullius opinionis euidenter propo, itis. id est humilem et sordidam. sed haec exemplis liquebunt M 4 Elidoxos vς 5 praelium praemium sed mei praelium linea superposita est η Τγberii An D persona honosia est: quod au. tem petitur vς 10 et petit BEF redire mei: reditum vς, fort. redire ut licentia sunt inhonesta νς 14 Deit sortiter B et petit ς 17 improba est ης controu. genus mi vς 19 ablata esse sibi B: abesse sibi DFG, ablata sibi esse s 21 pauperum Om. Π 22 res quas I EF uidentur socisse ς quaestionem possimus D. 2S om. B quaestione obiecta DEF. quaestionem abiectio ου tiendicatio νς 23 cognitio Ε , iron abiectiim DEFG: objectum ς24 ἐν edit mei: αυτρ ς 2b dinoscere LI: ignoscere F. ngnoscere fi , dignoscere nς 27 praesundi D 28. 30 et p. l49. 5 ei ad rixo ους 29 et ante ampli id. Om. BDEFn, anis paradoxo Om. ς sed est euique sua v. sed est sua enique ς 30 Iam BD: Nam EF, 3l praefandum v: pr elanduin D , prosandum II, pros indum D EFiliquid D

166쪽

lemus, in bonae opinionis theniale, quale est illud Scipionis. benigni suntii, aput quos sumus locuturi, nillil autem attinet parare quod paratum est. Sed mihi longe aliter videtur, et paco tanti viri dixerim: neque enim est

semper sperianda auctoritas, utique cum rations viticatur. Censeo igitur 3 nihil prohibere in endoxo genere materiae quo minus praesemur. Nihil enim, opinor, mali benignos iudices henigniores sacere praefando, ut, tum offensos adversariis videmus, offensionem illam dicendo augi 're conemur. I eni tuo auloedos et citharoedos et ceteros huius modi artifices, quamquam non polliceantur orationem, videmus lamen praeloqui. Quia ante acti in nem et omnino curta et sine capite oratio est, quae sine principio ab ipsis rebus orditur, utemur etiam I,rincipiis in bonae opinionis controversiis. sed brevioribus et erectioribus paulo et considentibus et plenis dignitatis. sine iactantia dumtaxat, ne res pariat invidiam, ut est illud aput M. Titalium contra contionem Metelli. in qua exultare videtur contra tribunum is pl. : ubi uis uel in ipsa consistere' sic enim, ut opinor, insequar fugientem, quoniam congredi non licet cum resistente. Quod nuinquam profecto tam magnifice dicere in exordio statim Orsus suisset. nisi et ipsius actoris esset honesta persona et res, de qua locuturus erat, non improba. Itemque alio loco, cum de coniuratorum animaddi, versione loqueretur: Video, p. c., in me omlatum vestrum Ora atque oculos esse conversos, et deinceps. 0uae omnia huius modi sunt. ut actor et splendore suo et rebus his, de quibus locuturus est, quasi honestissimis videatur merito conssidere. Pleraque huius modi exordia aput G. Gracchum. quanto nobilior is suit, tanto maioris simi spiritus: quae dicentem 25 profecto M. Eruci iam aut aliquem ex Cannensi caterva nemo ferret. l20. In amphidoxo genere materiae moderatione quadam utendum erit, cum principia diiceimis, ut et turpitudinem, quae subest, et digiti latein, quae eSt in re aut persona, vel inlustrando augeamuS: ita varie utrumque miseehinnis. ut allorius liartis tui lii tudinem alterius honestas tegat.

parare BD: apparere v. partiri EF paratum Ps: parum D, partitum EF esse D pr. m. 3 uiri D eorr. e uideri li praefamur B, praeteremur D corr. , proserentur EF t, mali est g tacere mei et ut reddere ς conemur B: eo namur reli. et ς 8 eyiliaredos B s qui ante D)s 10 est oratio ΕΚ 12 dignitatis Sio stra: dignitatibus mei et v, sed D digni latib: ita, ut h; sit in rasura. sub qua latet vera s i 4 metalli D contra a in D eorr. e li R. pr. BD, eontra r. p. v. eontra r. p. vel EF 1b ubi uis uel in ipsa cunsistere mei eι v: om. ς; fort. ubi uis tu in ipsa consistere' lusequor EF 17 nunquam B 18 aiietoris Duis coniunctorum B 2l eonuersus B, sed o au'. as add. et Om. mei et v 22 et splendore ut explendore D. ex splendore BEU 23 uidetur met 24 g. grae- eum B nobilior is suti BDEFr nobilioris stlint νς tanto m. sunt supplevimus 25 mer ieium BD, metietum EF, Minultum v. M. Druitum ς 20 ampli idoxon DEF2T principia dueemus sitieemus EF BDΕΚυ: principiamus et ut om. B quae sul, est - - turpitudinem D. 292 om. EF 28 lacunae gignum posuimus: videtur taleialiquid deesse: uel tegendo minuamus lia ivarie suariao D) utrumque sutrimque BD miscebimus BDor vel ita varie utrumque misceamus g

167쪽

P. 328 co

neque tamen cum tanta iactatiotae, quanta in illo superiore genere materiae, sed quasi cuni quadam considenti verecundia. Si in re turpitudo erit. quantum fieri poterit, avocabimus iudicem ad personae dignitatem: si in persona, ad rei dignitatem quasi de periculoso in tutiorem locum refugiemus, Scit summatim leviterque cedentes, despicere ut potius suspicionem smetus quam timere videamur. Laborabimus autem in eo, ut consum utra

que dignitate rei et personae plus fiduciae in honestate quam metus in turpitudine habere videamur. Sed ut limpidius hoc genus principandi deprehendatur, dabo exemplum, quod hahuit M. Tullius, cum pro M. Scauro

loqueretur: erat enim controversia amphidoxos. quippe qui niteretur digni- iotate personae M. Scauri, premeretur turpitudine criminis de pecuniis repetundis. Utrumque in principio statim ita confudit orator, ut et turpitudinem criminis dignitate personae contegeret, neque tamen largiter nimiun neque exultariter, sed ita, ut exprimat nonnullam etiam metus suspicionem: Maxime fuit optandum M. Se auro, iudices, ut nullo Sus - i ,

eepto cuiusquam odio sine offensione ac molestia et cetera.

2 l. In paradoxo, id est in malae opinionis themate, ubi et personae et rei dignitas pariter laborabit. longioribus principiis utendum erit et purgandis suspicionibus opera tribuenda et demisse loquendum cum sententiis tum verbis etiam propius blanditiam sitis, et querimonia quasi salsi Ninlati criminis et salsae infamiae conpositae adverSus nos per invidiam,

summissiore toto corpore conformato ad verecundiam, SummisS0 Voltu,

oculis terram intuentibus, neque illam acriter . sed, Si POSSumus, etiam rumore dissimulato. In adoxo, id est in humili genere materino, proxima sermoni debent abesse principia, neque sententiis alte petitis neque verbis ultra modum ornatis nec structura graviore, sed quasi resoluta et simplici. Vis autem omnium sententiarum, qnam his principiis adhibemus, ea esse debebit, ut rem a proprietate revocet ad communitatem, ut dicat omnium intereme illam rem vindicari, propterea quod quanto quaeque minora Sunt, tanto Verebrius et magis inter multos cadere possint: nec tam oportere spectari magnitudinem rerum set personarum is iam rationem aequi et iniqui, veri

1 superiori Bu 3 au ubi inus BD: aduocabiimis 4 de periculoso loco vς . 5 ut despicere g 6 metus B: Om. DEFG 8 uideamus B prinei- pandi mei et v et principiandi ις Il ne premeretur EFn, haud scio an recιe i 2 in priueipiis vς 13 conligeret B. contegerit EF 14 expromat BEF, item D, aed hic corr. eae exprimat Ib iudici B 17 et personae et rei dignitas E: et personuet dignitas BDFος I9 ili misse mei et v loquendum B: loquendum sequendum DEF, loquendam: sequendum etiam v. loquendum: et sequendum ς 20 etiam Om. g querimonia D: querimoniam BDEF 2I aduersum g inuidiam B: inuidia in iam I ς, invidiam etiam vel et iam EFf 22 submissiore B eonformato B: conformati EF, confirmati Ds 23 neque eliam illam ς, Drt. n. illa 24 rumore mei et v : timore ς dissimulato nos: simulato libri 25 In adoxo id est Inglorioso hoc est B debeat D 27 uis ΓΕ o: utin DE F 28 athibemus Ddebet vς 31 carere possit D

168쪽

atque salsi: eandem enim esse horum in minimis vim illiam in maximis. Talia principia sunt pleraque aput Demostheiten in iis libris, qui inscribuntur idiotici. et magis aput Lysian et aput quosdam ex nostris veteribus. Certe M. Tullius. mim pro Archia diceret, noli aliter exorsus est. l ad que D 2 Demosthenem re iis ut his BDEF 3 Lysiam

eae Martiano Cupelta de elocutione scap. 3I-33 nostrae era.), POM quaa demum Mec ellitur subseriptio: Chiri eonsulti Fortunatia iii Rhetorieorum Libri ieriti ei ultimi Finia.

170쪽

LIBRI DUO.

SEARCH

MENU NAVIGATION