장음표시 사용
331쪽
ματι τυ α Ἀκτι Θεοῦ ἐπιλασσα αεκα, Τυνδαείδη, it ιξιν π αρα πιι is rot*ας. ex nescio cujus praepostera interpolatione Apostrophe illa ad ollueem minime te hoeum habere potest is longe diversa lant eodd. In Caes. quatuor Regiis οὐδέ Dpmia. In C. ιυδ φ-I. Sex eodd. υνδxhin et A. B. D. Ε επαφνω exhibent unde sine eram lectionem restitui, tantum in γε mutato, quae necessaria & eerta mendatio est Virgi . aen. II. 777. - Non hae sine numine divom
8 . σφι mHπερα Si Caes. recte. σφι producitur ineaesura mo sequentem 1iquidam. 823. ἀνα '-μους πεδίοιο Vulgo , consentientibus etiam, quos vidi, odicibus, legitur πῶαμοῖο, quae vox absurde eo si g. huc retracta. Hunc versum citat . Si phanus Thes. T. I. col. 676. . prout illum edidi, nestio utrum e scripto libro an ex emendatione. Sed certum est . aliter a Poeta scribi non potuisse. 8a . Ἀπτ'. Si quinque Regii. In Caes. νε-rr. Vuugo νει,ετ.
332쪽
det a suppressa praepositione κατα verbum ροασθαι tam in illa, quam in seriendi significatione eum quarto casu construitur, ut apud Homerum Iλ. : . cf.
na erat genuinae lectionis restitutio. Quatuor Regii dant εἰσιά caecis Ε εδεω , quod praestat, habet etiam'. in margine. 86x. εἰλυμνοι Si recte quinque eodd. ale in Ri ηψανοι male etiam vulgo ει μενοι confer I. 264. Heis dehius: εἰ γεντι , καλυψαμ M. tymol. . p. 99. eo. λ me, τὸ κεκαλ- νος , πιξιziz μενος.s64. καί νύ κ' Dι. Sic recte distincta voces in A. D. E. vulgo και νυ κέ τι. s. Homerus Ix ά. s. τοῦ γα ἐαι ς ρεσι Θῆκ Θεα λευκώtis Ηρη. 873. Q τοι. ale Regii quatuor μη m. 874. καὶ αἴλοι. Vulgo μοι. Illud flagitante sensu. iamdudum reposuetam, multo post in . si scriptum reperi. Voces iIlas saepissime male commutatas lauri, jam
333쪽
satis inepte legitur: μ μ ν γαρ απι.88 Iro: u. cei ro , Sic scriptum in C. Wrgit aen. I. ros. - revocate animos, moestumque timorem mittite.
In D. πῶ δ οιγε. unde meliorem concinnavi lectionem. 89s iro .e a M'. Sic thri mnes. In Batava edutiones, operarum errore, ρα- , quod Oxoniensis eorri. gere veritus est. Laudanda modest hominis eautio. Enimis vero intellexit, si quid mutare vellet Deile eventurum, ut bona eorrumperet, prava non animadverteret prudenister itaque omnia intacta reliquit. Quod autem veteribus
t3pographicis mendis centena aliquot addiderit, id invito eo contigit, typographiae praepositi ulpa, qui intempestive horis sorte pomeridianis madida e prelo Alia eorre ctori submisit. Α temulento homine eorrecta illa fuisse, ne
m4. α χοροιο Orphe V. 728. Geographisque pluribus fluvius hie callichorus etiam Parthenius vocatiis.
334쪽
yro Atain. Vide tymol. Μ. p. N. l. 4o. 9Is προ- ε ἐμέτρειν Sic codd. omnes, vetereseditiones, quam lectionem agnoscit etiam eonfirma II. Stephalius Thes. T. II col. ma. F. ubi operarum errorem Pro a exeusum. Ipse tamen e Sehesiaste hie edidit -- μέτριον. Simplex se iaciam adhibuit Poeta I. 93o. 9a . ia λα-Sic quatuor Regii ct ac recte. Vulgo μέγαν. 916. ἔγ--. Si eodd. omnes Ianus Rutgersius, vari Lect. p. o. Disruo reponendum censuit, quod minime ne-
Poetis est eum rere Euripidea Or. o.
Q. v δὲ τοor ,-- . εξότου σφαγiae μετυ πυρὶ - γν lati δέμας. Idem Supplicibus a I7.4-- r. v αὐτῶν σωμα ἡγνισθη - .α,,I absolute etiam o urere significat caesae in In se torum saeris victimae, integrae comburebantur quae autem Superis diis obferebantur, earum o ae tantum aris imp nebantur, reliauae partes sacrificantium epula reservabam tur Pueris hare nota sunt. Inde vulgatam lectionem, set MM M pM- vitiarum si nemo non videt, a Poeta seristum suisse ἰ ἔφλεγον, quod invitis etiam eodicibus reposui. πυaere autem in hos versu scripsi, ad temporum
sis. μαρα-- conser supra 691 699. I. 433. Apud
335쪽
aen. V. 83o quem locum laudavi ad Euripidis Ilee Ioro. 93s. ωικληιrn. Sic D. Virgil. AEn. v. et i 6.
964. μιερμησιν. Perperam D. E. Isti τοῖσιν. sset. π Ηρακληος α πεπλα&-αν. Si omnino lege dum Vulgo sne nexu αποπλούν ινυς In A. ἁπινα αἱ χορειωμέναιον, quod habet etiam . in margine. In D. ιαμ αλαlκείως παρέναον Quae turbatae lectionis indicia vulgatam minime sinceram esse satis ostendunt. 96t. σταφρισσον coniunctim scriptum in A. D. E. recte, hi vulgo jam ante legebatur I. 383. Glossae παρα-π' πλησίον τῆς νεύς. ἐπιπνειοντος ἐπ' ἰλίγον πνεοντος.
963. α χίροον. Sic scriptum in C. 976. κατανίσσεὶαι si quatuor Regii, aes vulgo
9s ἐπrime Glossa - νωπινικαί Hesychio, praeter alias expositiones , tramite v c e , πνῆος, χροθός An logiae non repugnat , a masculino ἐα, ἐς formari Remininum ἐπη ris. In D scriptum πη ruς. 992. Αλκμο-
336쪽
994. περισέα καπιπον ἀίκη vulgo Rem , manifesta menda, quod satis ostendit epitheton περικγ e promont rio minime conveniens. ακώ περιαγές est ursum litus sinus , in quo tum erant Minyae: Vide supra no Sic I. ς'.., bl Ira a. 4.ι uis, maru ιηγἐ κααιπι αίη ν. 99ς Θεμισκύρειο A ρονις sic recte seriptum in Caes. Vide supra a r. Vulgo claudicante metro S σκυριαι. B. . . Θεμισκυριού, Ameovie A. c. Θεμ-υρεια γε.997. ι τρίχα. Id est, διακεκριμέναι τρίχα κατα φυλα - vulgora τριχα quae vox alibi forte loeum habere possit, sed hue intrudenda non erat. Apud Homerum IMa sues e Seholiaste minores ex Eustathio manifestum est seribi oportuisse: οι Potoον αμιγnsum διὰ τρίχα κοσμηMsire. Id est τριχως--αχKγῖς, διακοσμηθέν7ις τριχα Sie OdyIT.I. 67. - IH δὲ τρίχα κοσμημrie. callimaelius I. in Iovem I. φαντο παλον sint, σι δια τρίχα διύμ α' ι uαι. ut recte in recentioribus editionibus ex observatione Spanis hemii legitur ναιεταασκον habent C. D. vulgo ναιεταεισκον. 998. γλ. Sic C. . recte, ultima in caesura produ-
cta Pro De perperam in quatuor Regiis δέ t. 9qq. νο et δὲ mi A. . .
o. αδώσκει. Si libri omnes. Proh seriptura haeest, unde emendradus Stephanus Saantinus, apud tuem
337쪽
cap. 3. In ora autem ab Amiso oppidum oumanis CHADESIA JFeastum , a quo Thimi scirena regio is Baatavus, absque ulla auctoritate, imperite edidit πιλησιαι. Quod enim urbs αλισία apud Stephanum recensetur, id epitomatoris error est. I 3. --nή. In eodieibus observavi voeem hane esse παροξυrsin. Forte aeeentu distinguebatur τυταμίη plantatio a φυταλιη Deus plantis onmus. Priori sensu hieaeeipi debet utramlibet sedem sortiatur aeeentus. Iol I. undem morem orsicae ineolis tribuit Diodorus Siculus p. 34t ubi videndus esselingius. ioi 3. ευ κομύουσιν. Si divisim scriptum in odieibus, uti recte in Parisinais in Stephani editione exeusum. Perperam ex antiquioribus Batavus excudi volvit Alois ἱερὸν αυτ - si recte seriptum in D. ut jamdudum emendaveram vulgo ἱερὸν si αυτ - Peius A. B.
ior . . νιμυς πυπου ἀπηγέα, est καλέουσι Versum hune e sua sede in alienam avulsum mine pre interpolatum, hue pertinere dixi supra a v. 38 I. Ah luris de vulgo legitur, omita illo versv
Peregrinum nomen est μοσσυ , quod Poeta adhibere non potuit nisi materialiter, cie prius declarata quae eo de fignatur. Ridieulus fuisset dicendo, rim i ι- ναεταουσι μόσσυναe, - ουτ- πον - νται. omini graeeo nulli non Ileehat ignorare quid esset μο--.xoro. ἀμμα. Si quatuor Regii inaes Vulgo xia. φαδίην Formii in Iericis frustra quaerendam habet avis
338쪽
ctor rimoLm. p. 88. 46 αμφαδυ - , quam Ioeus se confirmat. Quae sequuntur apud tymologum verba, id καὶ α δειν, ex nostro sumta sunt, Iu 3 4 ubi melius legitur εω και - - reponendum etiam euphoniae gratia III. 7. Imo Pomponius ela Lib. I. cap. 9. Ultra Munia syni turres ligneas subeunt , notis orpus omne persi. Manant, propatulo vescuntur, promisce eoneumbunt, is palam reges suffragio deligunt, ineuiisque maictissuri a custodia tenent, atque ubi eulpam prave quid im- , perando meruere, inedia diri olim a iunt ceterum asperi, inculti pernoxii appulsis., Ad quem locum haec adnotat Is ossius 'Etiam ob minima delicta unius dieiis fame regulos suos excruciabant Mosynoeci sed vero si is gravius peeeassent, omnino eos Fame enecabanti Atque, hi quidem videtur sensus esse verborum Apollonii, quae is recte interpretatus est Mela is e plerisque Ponti ade iis videndus Xenophon in historia Cyri Expeditionis ubi p. 389. editionis Oxoniensis anni r7gs de Mosynoecis agens hae habet : ἰ δὲ βασιλai: αυrta , - τοῦ ιαό- λε
καὶ ΥAATTONTA , οὐ μελt ἐωθεῖν. verbismetae supra adlatis in Graeco scriptore legendum videtur ri
339쪽
M si ἰω μοι ταχnὸν βελος. quae nexuin sensu earentia corruptelae manifesta sunt. Qua tuo Regii dant κεν ἐω - quod verum est i unde liquet pro αλα tuis legendum esse iuέν. Indubitata emenda. tio, irae unius litem mutatione planum sensum redditim mula millies commutata.
Ios . Vulgo legitur πλ G:νιθας Στυμφαλά.
N. .i l reponendum esse e veteribus Grammaticis monuit Ernestius ad Homcri pigr. IX. 1νυμφαγa ς dant tres Regi iis aes Ionicam nominis formam praetuli e Homero Iλ. s. og. Στυμτηλ Dχον
si me partieula potentialis αν vel a cum subjunctivo cis eurrit, ubi inguae indoles optativum requirit. In rati . 73. non metri tantum, sed syntaxeos etiam ex vitii vulgatam lectionem arguit: κιώ- μέν - ἰδηαι μεm ορα , - ἁ κ .eertissima est Benileii, quem ad I. 942 laudavi, emenda. tio, vis, quam eonfirmat Regii codicis scriptura. In eodem . 49s recte seriptum:
340쪽
Ubi vulgares libri habent νοήσης. Io77. συναρτυναγ'e. Quatuor Regii συα πη- ς ro o. ἀ-'. Novam nullibi obviam, huius ver hi formam Oxoniensi editori debet Graecitas , κίνδνα , quam ex auctoritate Viri doctissimi Iexieis addant studiosi. Io87. οὐ σφι κα --. Si recte odii A. . . . Solo e vulgo σφι. Ridiculus est Hoelizlinus eum sua V-σεων α λαφοεIα, quam adhibere etiam poterat, ad tuemiam similem mendam, a Stephano perite sublatam I. 66o. Io88. πιλαθρα Sic recte quinque Regii vulgo πιλαηον. Io96. ιν αμι m. Vulgo soloee αρ- ι. Iost. 316roe Glossa, πνέων. Hesyeh. - εον, κρυτον Δαδξόν ubi vide interpretes.
tim. ο καὶ αὐτχ νῆα. Si legendum esse nemo non videt, nisi ni in sole inligati Vulgo 'n καὶ αυνως , re. petita oboseitante librario ultima praecedentis verius voce, quod, aliquot aliis in locis factum. Vide ad I. M. xiii ὐπ' ἐ-σ5m. Ne A. c. D. Caes. ut recte editum infra it 66. I. 7. Walibi. In B. . male ais r seriptum
υπεννεσωι Pessime vulgo παπισίνσι. Praeter Ioannem
Shawium, nemo adeo stipes hodie repertus fuisset, ut duplieem, qua ex librarii alicujus ignorantia in hae voee eonerevit, labem non animadverteret nemo adeo stolidus veeors, ut eiusmodi sordes eruditis denuo in os laeuia Ios oggerere Talia qui mutata nolit, is a Poetis graecis manum abstinere debeti III et Post hunc versum vulgo legitur ineptissimus iste: νησον ηπειρύν, περαίη ἄγχοι νη-. Quis illius auctor extiterit , quove casu in textum illatus fuerit a librario, qui larentinum ilham deseripsit codicem, ma