Apollonii Rhodii Argonautica e scriptis octo veteribus libris quorum plerique nondum collati fuerant

301쪽

s IN LIBRUM I.

corripit hie subita trepidus sermidine terrum aenera , strictamque aedem venientibus obfert,

issi. --Si A. . . recte. In caeciso

vulgo . . 2s7 πα- - . Me sex eodd. Vulgo πάμπρω- Lauehus Patroeli mortem Achilli nuntia D: si Hetate cereri Elin raptam in die l. in Hymno illa quem ci Euhukenta debemus, v. '

126 t. Virgil. En III. I s. tum gelidus toto manabat eo ore sudor. rox sis. Perperam in E vis quod notandum, quia verba illa alibi etiam permutata fuere. 2266. Oppianus A . . r. sit. και γάρ τοι nata βουσὶν μαρσιο εὐτι πιλο σπω Προς, rarabo βέλος λαμ- ν ει πιπιι, ευ τε Ἀσυφόραν inrem rigore, εὐτε νο- ,

302쪽

ret r. 3 ra Mn. Si Florent editis, eodd. A. c. E. L. Vide ad . I 33. Eadem est mitio in prima hujus verissus,oee. --ος, συναυ primam producunt quia liquida geminatur pronuntiando in prima syllaba. Perperam n contra meliorum librorum fidem -- - edidit Steph

dueebat e diem ors Ovidius vitam. XIII. U. - Iubet uti navita ventia. ra16. . ἀ-Tα-ν. o non memini an e odiea aliquo notaverim. Sed quum ad codd. . . . s. eolia

lacticia si egotiis aspera estis auribus ingrata. 282. at ινis ἀώπ τ- γ t. o flagitat syntaxeo norma quod, praectant codd. omnes, praeter E. In quo

Ix83. τε- , Herculem Polyphemum Sie caesis tres Regi In A., E. τόν - α hum ex Odyss. 4r. reposueram. Postea reperi in D. E. Vulgo i m. 1284. v mo. Si bene caes. In D. M

303쪽

seininis absistunt oeulis mim aeribus sinas. 1299 α do. . ἔλκίον quod supra ad . l M. ex . notatum Paucae sunt voces in quarum seriptura sibi eonstent librarii. rgor. ἔ τι σφι οσρη. Si editiones Florent. It phaniae aliarum lectionem σφιν male praetulit Batavns. 3η Mυσπω. Si A. B. D. Caes. In Ε. Mυμον, latero, superscripto vulgo λι-ων, male. o enim est futuri temporis Thema rum suti Mi- Auctorat mol. Μ. p. oo. l. 36. ει δὲ δικ - ἰκφέρεται Ἐνεοθω , ἀεὶ

adrinem loeum Elymologo consentit Eustathius p. 6 a tr. Librariorum itaque imperitiae tribuenda altera seriptura per simplex, in praesenti. Iair Euripides Oreste 366. Nκρεως προφητχc λα-ος, tuta siti. x3l3 σοι si ν ωορέξατο. Particulam molliendo sono Inseruientem inserit B. quae aliis librariis fraudi fuit. In A. . . a Τιαρῆ M επορέξουτο. x3ste ελειοθεν. Sic caesis quatuor e Regiis Perperam vulgo us o. 333. κεν Si quinque Regii Vulgo itare, quod habet Caes. in eontextu, Calterum in margine. I 334. Homerus IM . 362.

304쪽

IM'. vulgo, elaudicante versu legitur εισις N--. In quatuor Regiis scriptum Himo. 7ή ν Faeue quivis videt Poetam seripsisse mesol αναοbfrin, quod etiam Seholiastems liquet. 13s3. αποληξ ιν Si seriptum in E.

semper habitandi sensu, sive neutraliter adhibitum legitur. Transitive autem veteres καμασσε dicebant. Vide esse chii glossas. Sed qui aliquamdiu post Homeri aevum extite. runt Poetae prorniscue formis activis, mediis usi simi, non sine perspicuitatis Qvenustatis damno. Unicum o si apud Nostrum illius licentiae observaretur exemplum , non immerito in eorruptelae suspicionem caderet,is Deile re fingeretur versus, seribendo - δη νάρδα κατ' αὐτα strinxem eris. Sed nihil mutandum. Alibi se hoe verho utitura IV. 67.

Dionysus, Perieg. m. de Thermodonte fluvior. ποτ αλωοMνη Ἀσωπα stuc Σινωπην, καί μιν ἀκηχεμνην σφετέρη παρον άσσί και η. αυειασσατο sensu transitivo oeeurrit apti Euripidem Iphinx raro. In multis aliis verbis quantum ab Homeri usu reeesserint posteriores,is ipsi Tragici pronum erit ostendere sed haec pervulgata simi. 368. ηυν. Sic codd. omnes. In Florent edit evenissum νοῦ, no retinent Aldina & Parisina. Nescio an primus Stephanus eorrexerit ναυν. 1362. Post hunc versum vulgo egitii ultimus versus Libri II perquain absurde huc retractiis

305쪽

IN LIBRUM II. NOTH.

v.6. ΕΩο, pro ου, id est , -ου. Pronomen est per nate non possessivum ; sin , solaeta esset oratio oporteret enim, πυγμα ciae. Hic tantumdem valent verba, ae liseriptum esset, Uis πειρήσασθαι ri e ἱα- πυγμαχεις via de notata ad I Ioga. -υμα- dant libri omnes. al- Iem πυγμαχ- , ut inseca 6. Wi48. g. codd. A. B. Caes. - In Ε καὶ δὲ sed . superscriptum Transpositae fuerunt voces Ser. καὶ τοτ δα. 33. 44 κεν Βεσε b. ale vulgo M. 16. καταίδε conjunctim scriptum in quatuor Retilat recte. Nam κατὰ hie cum verbo connecti non potest. 18. κε ωρῶ - ἀναλη , in nominativo. Si quatuor Regii. In Ε κραταιἡ MIκη. x3 ιδ α ρε-ιe Vulgo ce. Illud e v. infra 49. e. posui, postmodo idem Arnaldo placuisse animadverti.

Graeei sermonis elegantia est, euius frequentussima , pr sertim apud Atti eos Poetas exempla oceurrunt, Pronomen relativum nominis, non verbi casum sequi, sed non pa eis in Ioel eam obliteravit librariorum laseivia. In S phoelis Iectra, ad fidem duorum optimorum odicum edidi v. 636.

ubi nigo legebatur ειμάτων in νυν

st . uas M. Sic caesis quatuor Regii, quod

306쪽

hsie Aldina editio. Florentina perperam Stephanus

δυόσχημαι sumsit, quod ex operarum errore ortum ered rem, ni in E etiam reperiretur. 16. ἔαεσσώ. Sic E CH recte, quum sequens versus a vocali incipiatiar. λεπὶό --. Si quinque Regii. In cadis. λιδίον, mala pro vulgato resa is, nisi λιπλαι- ob oculos a. huerit. Sed praestat nostra lectio.

33. -- πινο-ι. Sis D. S. ut Halutinus post Audum ediditias. παάηναπτες Si sex codd. ut bene Idus diadit. In Florent. ἀκυοπες , quod perperam revocavit Stephanus. ω virgil. En IV. m. IIIam Terra parens, ira inritata deorum,

progenuit. I. εω- Si B. D. Cras Florent editis Perpera Stephanus ἔπιν-.

- totumque pererrat luminibus dieitis.

s. μου. Eustathius a u. vi. o. p.rrse Lao. diversas verbi μοι si guificationes pereurrens inter alia hae habet: δηλον vam κο ἐπὶ aratrάγου καρδια , αἱ dcri rati, ιὰ το , κραδίη δέ oi νδον ρεχ ιι vim verbi ei pressit virgilius, aen. v. 137.

exsultantiaque aurueorda pavor pulsans, laudumque ad recta cupido. ee των τοι Si quinque e 4. In Ε. mendose D l . Postremae voculi superscriptum m.

307쪽

67. si OLIμασι. Sic praeter Florenti editionem, 'caes. D. Guelserb is, quod primo insertum reperio in Parisina, habent eteri mei odit a librario, metro prospieiente, additum. Sed in in prima anceps estis saepe produeitur.

ὶ Ἀηαο 6. δωσον αλέεινis. Si optime emendavit Io Pie sonus, Verisimit p. 26. Vulgo μω αλυων, quae sibi repugnantia neutiquam conjungi possunt. 7. ν τε χερεί- . Si in codicibus seriptum. Perperam editiones Florentina Aldi, Parisina. o χηρείων Praeteria ea ιαατο dant codices caesis Regii plerique. In B. ααατος, eum indicio alterius lectionis, ultimae litem mpeiposito ν. 87. φυσιοωσις Si quinque Regii Vulgo φυσι ι. Illud, ob vitatum hiatum, praeferri debuit. 88. Ovidius metam. IX. 42. Digredimur paulum rursumque ad hella eoimus o . non aliter fortes vidi concurrere tauros, eum pretium pugnae, toto nitidusima laltu, expetitur coniux.st. βουτυπος A. Vid. Μetam. XII. 43. Elatumque alte, veluti qui eandida tauri rumpere sacrifiea molitur eolla sereri,

illi sit fronti Lapithae s6. . εμολύνη. Si iamdudum emendavi pravam librorum omnium Iectionem re postmodo animadverti eandem in suspicionem venissu H. Stephanum.

308쪽

lle extra dubitationem posita est. Vulgatum metri lex respuit, nee satis graeca est phrasis. - ιδυm signifieaenae dolore Arehiloehus in Analectis nostris T. I. p. o. - ais vi H ΑΜΦ' ΟΔΥNΗ. εχη-ν. Oppianus Inaeg. III. 426.

99. συν-cmane scripturam cum unico praeferunt eodd. B. D. Ω auctor Elymol. Μ. p. 7II. I. II. Vide notata ad Antipatri Sidonii Epigr. XIII in Analectis nostris p. Iaa. Ioa ἐρ-άμμι. Sic codd. omnes. In solo C. ἐροσώ- νιμι. Perperam vulgo ἀμσάμπι, quod ne ipsum inter pavea illa erat quae mutare optaret Nagister ShaWius. - γει si seriptura est odicum omnium, quam retinui, ut in re levis momenti, Iieet eum Io Pie ono deprava. tam eam putem. Dubium non est quin proprio nomine Bebryeemitata inlligitarit a castore interiectum, quum insequentibus singulos ab Argonautis caelas propriis appellet nominibus Seripserat Μοααρα vel χιλάμα. Si in iis monidis pigr. II. nomen proprium χιγάριδο in μι φαα κ mutatum fuerat.1m. λαθυ-- ad Bebryeem refertur. Sic bene seriaptum in caesis In quatuor Regiis ha

309쪽

Io ἀμφοτέροις -- vulgo μ τερω-Mασθη. vlde ad . ias Virgil. En IX. 7s - atque illi partibus aequis hue eaput atque illuc humero ex utroque pependit. xor βαλa, ultima in caesura producta. Sie A. C. D. E. Ita. πλω m. Quatuor Regii πὸ om. I xy. - μαλα τιτο- πέλεκυν μέγαν, uta κεμνόν Vulgo perquam absurde ἀ- μάλα ------ μγων. Lectionem, quam dedi, ideo praetuli, quia odiei fide nititur. Si enim seriptum est in D. Sed nec illam sinee. ram esse puto Seripserat Poeta: αλια ι - σύαγών πα---, δὲ κελαινόν Ad Mianis inter lineas sinistrorsum versus adposita erat glossa μέλαν, unde lectionis depravatio Glossia illa, quae voei χερὶ superposita erat, usus locum invasiti In E seruptum μα--αν τεταγε πέλεκυν --, quae est antiquior Iretio post genuinae depravationem. In A. c. bis iaγα, scriptum. Nomine autem, se absolute dextra signifieatur. -xime quum sequatur in altero versu sei. Non ahλmile exemplum h et Stephanus in Thes T. Iv. col. t s. G. Parmipium trinis interpolatorem minime redolet sed κλα, post tria adverbia νόα, αρα, αἶ - , invenustum est. ne alium auctorem quam imperitum librarium habere 124. - . uti, vir l. aen. II. se.

----- iupi eis raptores atra x nebula.rte. --. Sit A. C. E. rao Viro aen. XII. gr. Iachilas ut cum latebros in pumice pastor vestigavit apes, uinoque implevit amare; illa intus trepidae rerum per cerea astra

310쪽

discurrunt, magnisque aeuunt stridoribus iras.

Eadem omparatione apum, sumo ex alveari expulsarum, usi sunt tres Poetae, ad diversas res exprimendas e Lyco phron in depingenda Grae emim , ad naves ab Hectore eo pulsorum elades Apollonius in deseribenda Bebryeuma ga Romanus ad urbanorum discursationem, trepidati nem transulit, ut ab eynio observatum.

Iga. αἱ ara . Si quatuor Regii vulgo ανδ m.

gligenda, in quibus lieet aurium iudicium apud me pius valeat quam odieum auctoritas, ab his perraro distedo. Infra x M. mallem ex similibus exemplis διυ ἐκομ- ε as 4. βουλῆ --κli. 14s. μ ατασπα--. Vulgo consentientibus eodd. legitur μιν να ιιησιν, quod ne Bebrycibus, ne Amreo eorum regi eonveniti Aliud quid a Poeta seriptum fuisse aeute vidit Cl. Ruhnventus, pist criti II. 6. qui, ipse

reponit ατα πιδεσιν. A vulgata lectione aliquanto minus reeedit πη-ησπ quod oecurrit infra Iam Reponi etiam posset ἰο ιν λαοίη- Horum quodcunque Iigatur, v I gato praeterendum erit. 148. επειμι M. Si praeter eodd. D. Ccies Florent

editio, unde ravoeari debebati Vide ad I ss6.