A.D. Conr. Theoph. Marquardt a.m. & mathem. prof. publ. extr. in Regia Academ. Regiom. Philosophia rationalis methodo naturali digesta in vsus academicos

발행: 1733년

분량: 265페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

2o8 Elementa Philosophiae rationalisque rapi aut detorqueri possent, admonendus est refutandus, ne iisdem sine explicatione Utatur. Adhuc et 37. Quoniam vero 6 erro- leuesae rem omnem uitamus attendendo

vel ad materiam Syllogismi, vel ad sormam I. Ia), refutatio desiderat, ut ostendamus , vel principia esse falsa quibus usus est auctor, vel modum concludendi esse vitiosum. 7 contradictoriae propositiones cum non possint esse simul verae et falsae g. 78), falsitas unius pro positionis ostenditur M. et 34 demonstrata veritate oppositae. raestat hicin uti demonstratione po-

gogica quam ostensu. f. 126 . Haec

demonstrationis species ad conclusiones equidem earundemque absurditatem respicit,4nter ea vi consequentiarum consequentiae auctori non sunt obtrudendae antequam de modα concludendi constet. Ulterio et 38. Commisit errores o)xς xςgν ostendantur ad oculum , modeste' tamen, ne ulla elabendi rima supersit. i Vocabulorum sensum desiderandum

222쪽

methodo naturali digesta. etos siderandum aet5. seqq. docebunt. Denique Iet,ab aculeatis, quae animam dicant atque sauciant, a scommatibus,tusibus scurrilibus etc. iam abhorrent veritatis virtutisque

amatores me tacente. Siquidem hae locutiones bilem mouent, adeoque conuictionem impediunt f. 34). Notatum porro iam est 13 , quo in passu aduersarius modo duriori resutandus

f. a 39 Quod maximum esse reor 'dhuc in refutatione tua , quam amor i erga errantem,et salus publica ema-gitent g. 3O, veritatis unice amor eluceat procul hinc absint argumenta ab inuidia, assectus praui et animus nocendi etc. ubi quis, ob rationes singulares, quae propriam ipsius adaugere salutem videntur, in alienam rapitur sententiam.

que 3 in omnibus disciplinis una

eademque nobis refutandi alios libertas concessa. In philosophicis omnes, placita singulorum refutare possumus , caueas autem ne idem in

223쪽

etro Elementa Philosophiae rationalis in theologicis etc. tentes. robe exinde V ad libertatis concessae 9 23 P. cancellos, attendendum nobis esse quilibet videt. Quid ars et o Restat de arte dissputandi tha; hi 3 228 aliqua proserantur. Haec quo modum praescribit quo propositiopeison Q ad ventilandum proposita, et im-

m pugnari ei resutari , et defendi

requi queat. Adeoque non mutiliter huc xunxur referes, duae de discursibus instituendis, nec non de resutatione, alibi s et et . a 34' iam praecepimus. Neque haec disserendi ars sine meditatione esse poterit, aut consistere. Ρersonae ad disputandum pertinentes sunt Opponens, Re nondens, Praeses, quaelibet harum peculiaribus se attemperare debet regulis, quae coniunctim sumtae regulas artis disputatoriae constituunt. Oppo et4i Opponens est persona thesin*Π contradicentem sententiam defen- quae ob dens Tenetur hinc his re adstruar disserendum proposita distinctos imo i xv adaequatos ut sibi forme conceptus, et quidem es operam naue est necesse,

224쪽

methodo naturali digesta et IIaeecesse, ut easdem, quas respondens coniunxit, cum terminis iungat no riones, ne auram verberet. 3 Cum Uero notissimum , opponentem alti quibus tantum in passibus contradicere saepius debere respondenti f. 4 , praςsertim ubi disputanti, veritatibus est res, quae impugnari, non vero refutari possunt, cum constet, Vndem ad refu- rationem non esse obligatum nisi fulsa, aut errores proferat responsurus 9 et 3vi, singula modo propositionis aduersae membra consideret attente, sic tot apparebunt conclusiones in oppositione adhibendae, quot parites numerari possunt. Quodsi ulterius o in detectarum conclusonum ratione inqVirat, tur . . 'pe enim Philosephoritae ratione loqui, neque mediis, in cognitio illum latebit t: i. .f. 242. Cognito hae ratione me Ad quaedio termino cognita conclusione is MΘl isimum uehiuforma bonam o stiri, scit 3 188 , quo verborum ambiguitatem et seductionis periculiim

225쪽

aia Mementaphilo hiserationalis 3. I 41. I9a)euitet, sugiat Cauet interim 6 ne argumenta ad perμ- nam dirigat, aut personalia, uti vocantur, tracietis. 239 , argumem tando, qui ita vel ita agit, is male agit, absurda profer etc. Sic enim et se et respondentem prostitutioni

exponeret, et non nisi cachinnummoueret auditorio. 7 Nonis

istimus equidem modum dissutandi per quaestiones, qui multis in delitiis fuit, huic tamen argumenta praeserimus, quae non semper

persecta o leto esse debent. f. 43. Syllogismosa composeros .itati. 8 d. O3), qui generales solent dici,

i, vel non proponit opponens, quoniam in iis plus simplici vice abe

ratur, adeo , Ut unius partis respe- ctu propositio eadem concedi, ait rius contra negari oporteat, vel si proponit, certus tamen est, propositiones quibus utitur praemissarum loco, compositas,eiusdem per omnia esse conditionis. Nam non multituadine terminorum, sed pondere mili tandum Limitationem uuam ΦΜa-

226쪽

methodo naturali digesta etiatori addidit respondens, si praedicatum non nisi sub certa conditione subiecto competat, quod tamen huic uniuersaliter sine ulla tribuebatur restrictione, vel assumit, vel reiicit, assumit, si veritati consona, reiicit, si contrarium habeat locum. g. 244. Praemissas Io in du Adbue

bium vocatas nouis semper sufful ::z

ciat requiritu Syllogismis, quorum conclusiones, negatae fiunt propositiones, quique supra dicto modo et i conficiuntur facile Durabit hic labor tam diu, quam diu ad

principia omnis demonstrationis, definitiones puta axiomata etc. nondum peruentum II Quodsi contingat, Ut morosus Respondens terminorum adferre detrectet explicationem rogatus 9 24 I), hanc e torquet thesin obscuritatis accusando vel explicationem qualemcunque adserendo. et Denique gam rulitatem opponens fugit et procaeitatem , neque respondentem interloquitur.

227쪽

mi nementa philosophiaerationalis Respon- 9. 245 Respondensis aqvi γὰdens est persona thesin defendens, senouae a defendendae notitiam aecu- eo obsee ratam sibi comparat et ante di mota meditatur , sollicite inquirit, quid obiici, qua ratione solui, quid ulterius urgeri responderique ad proponenda posset. In imo eoo Eu 3 desideratam propositionis e plicationem modeste adfert, quo-rtiam nec ipsi vitio vertitur , si, ut Opponens te explicet, sibi expet et quam humanissime 'I ui ιm prolatum assumit seu reci- tat , et adhibita iudicii acie unam alteramue e praemissis vel negat simpliciter, vel limitationem aior apponit 3. 244, Simili rationen procedit postquam praemissa negata nouo inlinita est Syllogismo. 60ristinationem nimiam vitat, neque emin vitio quis vertet restondenti si omnia confestim apere, repetereque nequeata Qua et 6. Iniuriosam D erga pra .sses ' em , tuus auctoritatem, ob mox uanda dicenda, tueri debet, argumenti sormulam,

228쪽

- methodo naturali digesta ars

mulam, quae et muscae bilem moueret, nec assumit responsurus, nec ad eam respondet, sed ut opponens, paulo moderatiori utatur sermone, ne ad lites inanem, ad personalia,

lapsus fiat, sibi expetit, decetiti cum modestia. Non vero 'inam vel alteram e praemissis solum negat si et 3 respondens, sed et concludendi modum considerat, ne quid

mentum, quod sententiae defendendae non contradicit, concedendum, licet multa essent quae vel ad ma teriam, vel ad concludendi modum regeri possent, hac enim ratione deuia vitamus , quae haud raro

quaeri selem seuod contingat ut Syllogismus Crypticus f. oet rei ndenti proponatur,

huius ad formam ordinariam resolutionem exoptat, aut si eandem . adferre, nec vult nec potest, opponentis hartam tenens, ipse resoluit, modo I a b indicato.

229쪽

ai 6 Mementa Philo sephiae rationalis

Adhue s. 247. Garrulitatem o)et Ivlterius cacitatem idem respondens fugit h.ha' nec non interlocutionem. Nequeia,stentio praeter eundum tot esse Syllogismos simplices quot medii

termini, aut quot propositiones compositae extant in argumento 3 io30; non abs re itaque erit fidubium prolatum in partes suas, seu in Syllogismos latentes simplices resoluatur, ut clarioi fiat oppo

stio Denique is sili studium et

eleeantiam quod attinet, quae nec ordini, nec sermonis simplicitati. f. 23. . , debent contradicere quaeque et respondentem tangunt, et Opponentem, ex oratoria arte Gdiscenda specialius aetet , sicque

cum aliis praesupponuntur.

qua, ob Vices gerit elpondentis , huncque seruat defendit, ubi arma omnia ad propri- gui am desensionem huic desunt.Conser

3 a 6 Quare statim inserendum, praesidem Iad omnia ea obligatum esse, quae a respondente iure possunt

desiderari β. 45 seqq. Accedita pro

230쪽

methodo naturali digesta. 17 et pro auctoritate loqui aut contra

lestia uti, quo finem praefixum 9.et yadsequatur multo felicius: am non ve borum fulmina, sed pondera, eaque ordinem seruantia, in hoc negoti uti in aliis, requiruntur. 3hriterius dictorum 3. 43. seqq. collatione

fuit,respondentem tacere debere,si opponenti cum praeside iam est res. Vltimam regulam decorum quoque desiderat.

3. 49. Ouibus sermulis dispu Quid de tantes singuI uti debeant , usus θα

monstrabit et iudicium. Vsum e dicitiducollegiis disputatoriis addistimus; candum iudicium vero ad nos , ad auditorium, ad circumstantias occurre te omnes respicere iubet. Eligiatur aliquando in inuitatione opponentis , aut in oppositionis, aut in praesidii principis, materia dicendia re ipsa, vel a re valde simili , vel contraria, circumstantiisque singularioribus, aliquando ea exponimus fusius quae ansam nobis dederunt

SEARCH

MENU NAVIGATION