장음표시 사용
31쪽
NOTIONES, QUΨSTIONESQUE PRAELIMINARES
De isnodi nomine, oe senodorum dἰυisone. Ynodus, ut ipsa praesesert nominis etymologia, idem est, Is ae Concilium; seu plurium in unum locum, aliquid deis i EM, ol liberandi gratia , conventus . Quoeirea in Annalibus Francorum ad annum 773. tom. 2. Collectionis Andreae H du Chesne pag. 28. legitur : Tune senodum supradictus Rex guriosus tenuit generaliter cum Francis apud Ienuam eivitatem , ibique exercitum dividens me. Et ad annum 7 6. pag. 3 o. ejusdem Collectionis: Conjunxit 0nodum ad eamdem etiaraiarem , se ibi Faeitum Ρblicum tenens oee. Et in Annalibus Bertinianis κε annum 757. tom. 3. Collectionis citatae pag. I sq. habetur. senodiam fecit cum omnibus Francis solito more in eampo. Idem videre est apud Pli. nium lib. 33. cap. 9. sect. 3s. Aliquando autem locus ipse, seu oppidum, ejusmodi congressibus habendis stabiliter destinatum , appellatur Conculumae proinde etiam Christianorum Ecclesias , ad quas Fideles conveniunt, ab antiquissimis Scriptoribus non raro Concilia , & Synodos nuncupatas Tom. I. A lesti. Disitigod by Corale
32쪽
legimus: in quo sensu Constantinus Magnus leg. 4. Coae Theodosani, lib. I 5. tir. a. de Episcopis oe Clericis , inquit: Habeat unusquisque licentiam, sanctissimo Catholicae , venerabilique Concilio decens , bonorum quod optaυis relinquere: nomine enim Concilii hic , ut in multis aliis antiquorum locis , Ecclesiam intelligi, observat ibidem Gothosredus. Eamdem vocis significationem elicuit Baronius in Mart rologium Romanum ad diem 23.
Iunii ex epistola S. Hieronymi ad Heliodorum, ubi Nepotianum laudat, quod Basilicas Eeeissae , o Mart)rum Conciliabula diversis foribus , marborum comis , vitiumque pampinis adumbrarit : per Martyrum quippe Concilia, denotari Ecclesias super Martyrum sepulcra erectas, fidem sa-cit S. Gaudentius serm. I7. tom. s. maxime Bibliotbecae Patrum editionis Lugdunensis anni I 577. pag. 97o. in dedicatione cujusdam Ecclesiae , quam vocat Concilium Sanctorum . Neque certe aliud , quam Ecclesias indicare potuere Liber Pontificalis, cum Damasum narrat versibus adornasse Mar.
brum Concilia; & Gesta S. Stephani Papae , cum de Nemesio reserunt Circuibat erutas , o Concilia Martyrum e quae loca bene perpendit duCangius in Gllari & Joannes Molanus ad diem Σ3. Iun. in Mart rol. Usu ardi, in quo Martyrologio eadem die narratur, corpus Ioannis Presisbyteri, martyrio coronati, a Concordio itidem Presbytero collectum, oesepultum juxta Concilia Martyrum . Verum postea ppud nos usus passim obtinuit, ut 'nodi, & Concilii nomine, non locus, nec quicumque hominum coetus, sed ii significentur, in quibus Episcopi intersunt, dc Ee
lesiastiea negotia potissimum pertractantur. II. Ejusmodi Synodorum ex Petro de Marca lib. 6. de Concordia me. cap. 24. nti m. s. aliae olim dicebantur Regia, quae non ex Episcopis solum constabant, verum etiam ex Optimatibus, & Comitibus Regni, ut omnium suffragiis leges conderentur , ad utramque politiam , Ecclesiasti.
cam , & civilem , disponendam. Hujus generis Concilia frequentia suis
Constantinopoli, observat Thomassinus de veter. ρο noυ. Fecies disciplin. pari. 2. lib. 3. eap. 45. Frequentissima Vero fuerunt in Gallia, cujus piissi. mi Reges, uti animadvertit Baluzius in notis ad Capitularia Regum Fran. corum tom. Σ. col. I 28. nihil grave decernebant, sine Episcoporum , &Optimatum consilio, quod ipsi met latebantur in suis edictis, quorum vetustiis ma sormula, edita a Bignonio in notis ad Marcu*bum tib. I. cap. 2s. haec erat : Nos una cum inpostolieis inris Patribus nostris Episeopis,
optimatibus , ceterisque Palatii nostri mniseris, me. Aliae fuerunt, & lunt Synodi Ecclesiassicae, in quas soli conveniunt Sacerdotes, ut de rebus statuant ad Ecclesiam pertinentibus . Tres istarum species commemoravit S. Augustinus lib. 2. de Baptismo contra Donatisas cap. 3. rom. 9. Oper. edit. Parisen. Monachor. Benedictinor. S. Mauri col. 98. nimirum , quae
per sngulas regiones, quae per fingulas provincias fiunt, & quae ex uni verso Christiano orbe congregantur o quibus quartam addidit Concilium Toletanum I v. cap. 3. tom. 3. Collectionis Harduini eol. s7ρ. illius men-Diuili od by Corale
33쪽
L I E. I. C in P. I. gtionem Reiens , quae ex unius regni , vel nationis Episcopis eonflatur. Quare Conciliorum , seu Synodorum , quatuor nunc genera passim Aucto. res enumerant, Generalia, Nationalia, Pr incialia, o Diaecesua . Geneis ratia , quae Sc OEcum enica dicuntur, ea sunt, ad quae voeantur Episcopi
totius orbis, qui possimi, Sc debent iisdem interesse, nisi legitime impediantur, Sc quibus praesidet Romanus Pontifex vel per se, vel per suos Legatos . Nationalia sunt, in quae conveniunt Archiepiscopi, 3c Episeopi
unius regni, vel nationis, praeside ejusdem nationis Patriarcha, vel Primate. Haec quandoque vocari universalia, quia scilicet talia sunt quo ad illud regnum, seu nationem, quamvis absolute, Sc quo ad totam Eccle. sam, universalia non sint, notavit Bellarminus tom. 2. Controυers lib. I. de Conciliis cap. 4. quocirca S. Augustinus epist. 2Is. ad Valentinum num. 2.rom. a. Oper. col. 794. secundam Synodum Africanam , sub rasimo Papa anno 4I8. celebratam, nuncupavit plenaνiam ς & Synodus Toletana III.
anni s89. eap. I 8. se appellavit universalem, inquiens: Priecipit hae sancta, oe unisersalis S nodus. Uerum Natalis Alexander hist. Ecel. ad saecIII. dissert. 24. opportune animadvertit, ea sere semper plenaria , & universalia dicta esse cum aliqua limitatione , qua a vere tacumenicis distinguerentur. Si e praefata Synodus Afrieana dicta quidem est plenaria ab Augustino , sed plenaria totius Africae . Et Synodus Carthaginensis III.
cap. 7. simile Concilium vocavit universale anniversarium d Sin autem nec ad Concilium uniυersale annisersarium occurrere voluerit: ut fgnificaret, sede illo loqui, ad quod omnes Asrieani Episcopi singulis annis confluebant. Allatum autem Toletani III. exemplum dubium est ' nam in plorisque antiquis codie ibus verbum illud uniυersalis desideratur, ejusque i co legitur veneranda, quod videri potest in Collectione Harduini rom. g. col. 482. δc in Labbeana tom. s. I. Io I 3. solumque universalis legitur in Isidoriana Collectione, & apud Ivonem pari. Φ. Decret. cap. 2qq. Pr viuincialia sunt , in quibus conveniunt Episcopi unius Provinciae sub eorum Archiepiscopo , seu Metropolitano. Dioecesana tandem nominantur, quae quilibet Episcopus eongregat ex Parochis , Presbyteris, aliisque Clericis
suae dioeceseos, quibus i ple praeest. III. Notissima , & pervulgata est haec Conciliorum diviso , eamque
communiter tradunt Doctores, praesertim Μelchior Canus de Loe. Theo. IN. ltib. s. cap. 3. Cardinalis Bellar minus est. lib. I. de Concit. cap. q. Cabassutius in Naritia Ecclesias. saeculi prima in observation. de Conciliis Ecclesiae Num. 3. Doujat Prenotion. Canonie. lib. 2. cap. I. n m. 3. Da vallius de supr. potestat. Roman. Pontis pari. 4. quaest. I. ac Alphonius Guerrerius in suo, non omnibus obvio , Tractatu de Conciliis, quem anno I 34s. edidit, & Carolo V. Imperatori dicavit, qui repetitur inter Miscellanea Bibliothecae Cardinalis Passionei iam. DLVI. & novissime Oddo Scharz ad
Decretales Gregorii IX. titia 2. de Constitit. a. quae sit. q. Attamen accu rate pervolventi Ecclesiastica monumenta, nonnulla occurrunt Concilia, AL a RO.
34쪽
a Romanis Pontificibus celebrata, quae ad nullam ex enumeratis spetieis bus referri commode possunt, sed videntur quodammodo mixta ex Proia
vincialibus, & Dicedeianis. Illis quippe aliquot interfuere Episcopi, quos in Urbe inveniri contigit, atque insuper Romani Presbyteri, aliique Ecclesiastici viri, sive hi ad Romani Cleri coetum pertinerent, sue ex alte. nis dioecesibus Romam advenissent. Ejusmodi suit Concilium illud, quod Cornelius Papa circa annum Is I. Romae habuit , ut de causa judicaret Maximi, Urbani, & Sidonii , qui, ejurato schismate , in Ecclesiam reiscipi poscebant; de quo idem Cornelius in epistola ad Cyprianum quae
est 45. haec scribit : Omni igitur actu ad me perlato , placuit , contraha Presbνterium . Adfuerunt etiam Episcopi quinque , qui . hodie praesentes Deνunt , ut firmato constio , quid circa personam eorum obser ri deberet, consensti omnium salueretur . Haud absimile est Concilium ab Agathone Papa ex sexdeeim Episcopis , & universo Romano Clero in Constantuniana Basilica congregatum pro componendis rebus Ecclesiae Britannicae. 4ujus Acta reseruntur in novissima Collectione Conciliorum Britanniae Davidis Miltans tom. I. pag. 40. Nec diversa fuit Synodus habita a S.
Gregorio Magno, cui subscriptisse legimus Episcopos duos & viginti, &Romanae Ecclesiae Presbyteros tres supra triginta, in Collectione Hardulis ni tom. 3. col. Αρ8. Alia smilium Conciliorum exempla videri possunt col lecta in Tractatu de studio Conciliorum, Gallico idiomate conscripto,& Parisiis edito anno II et . pag. 338. eorumdemque meminit etiam Ca-basses ius in brevi Dissertatione de urbanis, seu popularibus Sinnodis, post Synodum Constantinopolitanam sub Patriarcha Menna anno 336. Quinetiam animadvertere hie libet cum Thomassino cit. pari. 2. lib. 3. cap. Φῖ. Constantinopoli cum satis magno numero Praesules continue versarentur,
ibi quamdam quasi perpetuam Synodum fuisse conflatam, cui Regiae uris his Antistes piaesidebat, & dissiciliores quasque Ecclesiae Orientalis causas terminabat. In ejusmodi Synodo Episcoporum Constantinopoli sorte o versantium, Nectarius Constantinopolitanus Episcopus de causa judicavit Agapii, & Gabadii, de Bostrensi in Arabia Episcopatu inter se conte
dentium, sicuti habetur Iur. Orient. pari. I. pag. 247. In simili Synodo a Chrysostomo exauctoratus est Gerontius Nicomediensis in Bithynia Episcopus , quod narrat Sozomenus lib. 8. cap. 6. In eadem Synodo idem Chrysostomus querelas & accusationes audivit complurium Asiae Epist porum adversus Antonium Ephesinum Episcopum , quemadmodum refert Palladius in Dialogo hi larico de vita conυersatione BeatiJo.Danis CHysostomi Episcopi Cousantinopolis , qui extat tom. I 3. Operum ejusdem Chrysostomi editionis Patris Mont faucon anni I738. Iam vero cum ab hiis
Synodis abessent laici, & soli in illis assiderent Episcopi, quod colligitur ex eodem Palladio, qui praefata in Synodum exacte deseribens, solos Episcopos enumeravit I cumque praeterea in illis caulae dumtaxat discepta. rentur ad Ecclasiae forum spechantes : diversae profecto erant a Synodis
35쪽
L I B. I. C A P. I. sillis Regiis, de quibus supra, ac proinde aliam constituunt Ecelesiasticae Synodi speciem , ab iis quatuor distinctam, quas communiter Doctores
IV. Verum, his praetermissis, quae praesentis instituti non sunt, Syno. dum Dioecesianam , de qua solum hic agimus , paulo accuratius consideremus. Matthias Ugonius Episcopus Fam augustanus, Scriptor decimi se ti seculi, de quo plura Dupin in Biblioth. Ecclesias. Auctorum seculi XVI. Tractatum concinnavit, Sc evulgavit de Conciliis , qui in paucis bibliothecis reperitur, atque in Tractatus praeludi is pag. 4. scite animadvertit. Synodum Episcopalem, seu Diceceianam , frequenter ab antiquis vocari Presbterium , sicuti re ipsa nuper illam appellatam audivimus a Cornelio
Papa. Eadem quandoque nuncupatur Concilium Ciυile, utpote quae congregatur ab Episcopo in sua civitate cum solis Presbyteris suae dicete. 1eos I quod colligimus ex epis. I . Hadriani II. Summi Pontificis ad Ca. rolum Calvum in eausa Heriesridi Presbyteri tom. s. Collectionis Haris duini col. 7o5. in qua ait: Sed nune melius faceretis, si , quod in eivili Concilis apud suum Episcopum perperam gestum es , in Pr inciali Sνηο-do apud vos rationabiliter , oe apud Fratrem nostrum Hinemarum infr-ebiepiscopum cassaretur . Nunc autem , quemadmodum notat Doujat eis. PraenotIon. Canonic. lib. 2. cap. I. num. I s. ita proprie Synodi nomen sibi
ulurpat , ut , cum Synodum , sine ulla additione , dicimus, plerum. que Diceceianam intelligamus ς quare Guillelmus Lynde inode ad Coninstitutiones provinciales Angliae , tit. de officio Iudicis ordinarii , cum statutum offenderit, a Bonifacio Episcopo in hune modum editum rItem flatuimus , quod Episcopi in suis senodis , m aliis conυocationibus,m snguli inrebidiaconi in suis Capitulis me. statim adnotavit . Synodi
dicuntur conventus , siυe congregationes Senum , . Presisterorum , quae
debent feri per Episcopos annuatim . Haec de nomine . Ad definitionem quod attinet , non incongrue a Botto in suo Tractatu de senodo Episcopali pari. I. num. s. & ab Antonio Paulutio in sua Iu=isprudentia saera
sit. de Comitiis Ecele sicis cap. 9. num. a. Synodus Dioecelana hisce se. re verbis describitur r Legitima congregatio ab Episcopo eoacta ex Presbteris, m Clericis sui dioecesis, alii e , qui ad eam accedere tenentur, in qua de bis , quae curae Pasorali incumbunt, agendum, o deliberandum es.
U. Ita deseriptae Diceeesanae Synodi speciem quamdam & imaginem nobis exhibent Acta Apostolorum eap. 2I. Hierosolymitanam Ecclesiam gubernante Iacobo Minore, qui dicebatur Frater Domini, de cujus Episcopatu Hierosolymitano fidem faciunt Clemens Alexandrinus , Eusebius, Epiphanius , Chrysostomus , Cyrillus Alexandrinus , quorum testimonia congessit Petrus Franciseus Foggini de Romano Diυi Petrι Dιnere, σ E. piscopatu exercit. I 8. pag. 421. Oseq. Paulus Hierosolymam profectus est, cumque illuc pervenisset, Iacobum adivit, apud quem statim omnes μι- lecti sunt Seniores. Hi vero postquam audierunt uberem fructum, quem
36쪽
ex Euangelii praedicatione ubique Paulus reportaverat , eumdem admonuerunt imminentis et a Judaeis periculi , quibus erat eo nomine invisus, quod Circumcisionis , ac totius Mosaicae Legis abolitionem vellet . &praedicaret. Quamquam autem id esset a veritate alienum; nam Paulus s olum docebat, Legem Moysis non esse necessariam; quin i mnio sine Fide Christi inanem esse , nec quidquam conferre ad aeternam salutem ἔLegis tamen ritus & caeremonias, utpote quae nondum mortiferae evaseis rant , nunquam damnaverat οῦ quod quidem iacile demonstrare potuisset ex facto proprio, squidem ipsemet circumciderat Timotheum Act. Io.& Nazaraeatus votum susceperat . R. I 8. sicuti ad rem perpendit Tiri. nus ad dictum cap. 2I. vers. 2I. nihilominus tamen Paulus , ut calumniam prorsus dilueret , Seniorum consilium secutus , cum aliis quatuor viris Nazaraeorum voto obstrictis , Templum ingressiis est , ibique palam &publice Legis caeremonias explevit.. Gesta haec sunt , non inter Iacobum tantum, & Paulum, sed coram universo coetu Seniorum, hoc est Pres. byterorum Ecclesiae Hierosolymitanae , sicuti , teste Cornelio a Lapide ibidem, habet Graecus Textus; atque hi Presbyteri illi iidem erant, qui inter suerant celebri Concilio Apostolorum, in quo actum suit de Lega. libus Act. Is . quod ipsi met asseruerunt: De his autem , qui crediderunt, ex Gentibus, nos scripsimus, judicantes, ut abstineant se ab idolis, immolato, sanguine, o Iussocato, o fornicatione ' ut narratur etiam eod. cap. 2I. vers. 2s. Quamobrem ejusmodi Seniorum conventum cum proprio Epiis scopo Jacobo fuisse veram & propriam Synodum Diceceianam, ad exemis plum ceterarum primum habitam, expresse assirmavit Turrecremata Sum ma de Eceles lib. g. cap. 3. scribens : Tertia species Conciliorum dieitur Conisellium Episcopale , sis onodus Episcopalis , quam celebrat Episcopus in dioecesi Da eum Abbatibus, oe Clericis sibi subiectis .... Forma autem huis jus Concilii praecessisse videtur in Coucilio, quod Beatus rebus dicitur cela. brasse Hierosel miscum Senioribus, pro Molenda suspicione orta contra Pamiam, de quo Ati . 2 o. idemque sentire visi sunt Beda, Comestor, & Al. phonias suerrerius in cit. Tras . de Concit. cap. I. ubi ait: 0nodus a Pav. Io , m Iacobo eelebrata fuit Hierosol=mis super abolenda suspicione quorumdam Judaeorum. Nos vero, quamquam libentius assentiamur Cornelio a Lapide, Tirino, Sc Lorino ad cit. cap. vers. I 8. Cabassutio in Notis. Ecclesiast. His . Concit. non. in S=nops primi saecula num. II. aliisque negantibus , praefatam Seniorum congregationem fuisse veram Synodum ;quoniam illi non vocati, sed sponte ad Iacobum accessere , ut Paulum inviserent & salutarent, nee rogati sententiam tulerunt , aut decretum aliquod edidere, sed amice dumtaxat Paulum monuerunt.' attamen ne
minem inficiari posse putamus , speciem quamdam & imaginem Synodi
in praedicta congregatione eminere .
VI. Vera & propria Synodus Dicecesana , ae fortasse omnium prima, quae in Ee lesiasti eis monumentis occurrat, illa est, quam describit Siri. cius Diuili od by Corale
37쪽
L I B. I. C A P. I. Teius Papa in epistola 2. num. 3. tom. I. Collectionis Harduini col. 8sa. cir- ea annum 389. ad diversos Episcopos data, adversus Iovinianum. ejuiaque socios, ubi diserte ait, Ioviniani haeresim a se , R universo Romano Clero, coram se simul coacto, fuisse damnatam: Facto ergo Presbteis
riam . Unde .... omnium nostrum tam Presbterorum, σ Diaconorum , quam
ei iam totuis Cleri unam scitote fuisse se tentiirm , ut Io Uinianus , Auxentius me. Disina Ditentia, . nostro iudicio in perpetuum damnati , extra Ee.clesiam remanerent. Quod vero attinet ad alias Dice celanas Synodos, quarum ad nos manarint Acta, & decreta, Ludovicus Thomassinus de vet. γ που. Eccles discipi. pari. Σ. lib. 3. cap. 73. num. 3. & Ioannes Petrus Gi- heri in suo Corpore Iuris Canon. edito Lugduni anno I 737. ton . I. proleo
Aomen. pari. I. rit. I 8. cap. 3. assirmant, omnium antiquissimam esse Alti-siodorensem , celebratam anno S 78. Nos antiquiores his proserre possemus; nimirum Landavenses tres Synodos Dice ce sanas, si annis his conis signandae essent, quibus eas contignavit in Collectione sua Henricus Spel. mannus tom. I. pag. 62. anno scilicet sueo. sed ex Usserit notis mss. mo. net David Wilkins tom. r. novissimae Collectionis Conciliorum Britanniae pag. I . ad secundum Augusti ni Archiepiscopi Cantuariensis annum peristinere, id est Christi s 97. Nihilominus dubitandum non est, alias longe his vetustiores fuisse, quarum Acha, & memoria exciderit: etenim lauis
datus Thomassinus lib. 3. cap. 7s. num. I. non immerito asserit, inter Synodos, eas, quae Dice celanae dicuntur, ceteris antiquitate praestare; pri.
mis quippe Ecclesiae seculis, cum immanes in Fideles Leviebant persecuistiones . facilius suit singulis Episcopis suum Clerum congregare , quam
una cum aliis Coepiscopis in Provincialem Synodum convenire. VII. Enimvero quod olim frequentes essent totius Cleri eum proprio Episcopo congressus , praeter ea, qu.e ad hanc rem comprobandam inserius dicturi sumus, vel ex hoc, quod hic subnectimus, aperte conjicitur. Non pauci ad nos pervenerunt libri Poenitentiales particularium dioece- sum proprii, quarum quaelibet suum habebat, in quo praescribebatur modus excipiendi poenitentium consessiones , ac poenitentias pro modo culpae sngulis injungendi I tradebantur praeterea salutaria monita , quibus
Sacerdos poenitentes a Vitiis retraheret, atque ad virtutem alliceret, &tandem accuratae, atque etiam mi inutissimae observationes ei rea sorum sacramentale instituebantur: utque interea antiquae reticeantur epistolae ea.
nonicae Sanchorum Dionysii Patriarchar Alexandrini , Gregorii Thaum turgi, & Basilii Magni, quae ad rem sacere possent, adhuc extant libri Poenitentiales Theodori Archiepiscopi Cantuariensis, Bedae, seu sui alii volunt ) Ecberti Archiepiscopi Eboracentis Rabani Mauri Archie nil copi Moguntini, Burchardi Wormati ensis, Sc demum liber Poenitentialis Romanus ab Haltifario Episcopo Cameracen fi seculo I x. insertus in suum librum Poenitentialem, editum ab Hugone Menardo, de quibus, Sc aliis
38쪽
8 D E SrNODO DIOECEIAN . videri potest Morinus in fine operis de Poenitentia. Hi porro libri Poeni
tentiales, cum totam respicerent dioecesim , non aliter ab Episcopo fiebant, quam de suorum Presbyterorum consilio: quod deducitur ex epis. 32. Cypriani, in qua non obscure innuit, tum primum de paenitentiis stabili quadam lege imponendis deliberatum suisse , cum restituta Eccle. sae pace, licuit Sacerdotibus in unum convenire; atque idcirco, si ve ra. tio habeatur rerum, quae in illis decernuntur, sive personarum, quae ad decernendum vocabantur non immerito assirmari posse videtur , ejusmodi libros in Diece sana Synodo fuisse exaratos.
De Duodi Diseessane utilitate.
ETsi ad statuendam Synodorum Episcopalium utilitatem , satis superaque esset asserere , earum coactionem esse a sacris Canonibus prae, striptam, atque a sacro Concilio Tridenti nos et . de reform. ev. Σ. i γrum praeceptam, & ab Alexandro VII. Summo Pontifice in sua Consit. 2O. h. 8. tom. 6. Bullar. Rom. pag. 33. ine ulcatam , ubi alloquens Episcopos Italiae, R Insularum adjacentium , haec habet e Persuasissimum vobis chnon dubitamus, nihil frequenti animarum recognitione, Synodo ruta qιι e cele bratione , popularum saluti, ae interi disciplinae constituendae , nihil Cat boliscorum Principum paci a Deo impetrandae , accommodatius esse: quo inter misso, magna in moribus continuo ad omnem improbitatem, ae peccandi licentiam facta est immutatio e ut tamen illa clarius innotescat operae pre lium esse censemus , nonnulla subdere praeclarorum Antistitum testimo. nia , quibus ingens earumdem utilitas summopere celebratur . Atto II. Episcopus Vercellensis , qui floruit medio secuto x. adeo utiles putavit Dioecelanas Synodos, ut totam Ecesesiasticae disciplinae perniciem ex earum omissione ortam arbitraretur : in Capitulari enim , quod habetur rom. I. novae editionis Spici legit Lucae Dacherii ita loquitur cap. 23. Hy4os. Nulla pene res disciplinae mores ab Ecelesia Christi magis depulit, quam Sacerdotum negligentia, qui contemptis Canonibus, ad corrigendos Ec cle sicos mores , Synodum facere negligunι . Ob hoc a nobιs liniversati ter definitum est, ut, quia iuxta antiqua Patrum decreta bis in anno is scultas temporis feri Concilium uon fuit, saltem υeI semel a nobis celebre
II. Patres Concilii Provincialis Coloniensis anni I sqq. tit. de θορ'λν. celebrat. cap. I. rom. q. Collectionis Harduini cia. 2o95. decernentes, ut a singulis Episcopis duae Synodi Di etesianae quotannis haberentur, ea rum utilitatem hi lce verbis extollunt : In senodis redintegra ur unito ssudetur corpori in Da integritate conservando I ubi ea, quae in visitat ρης non dabatur exequi, eκecurionem studiis communibus assequuntur ' ubi de μ' pire ,
39쪽
L I B. I. C P. II. ypite, oe membris, de fide, oe pietate, de religione, o etiItu Diisus, de
moribus , o disciplina, de ob leurιa , de iudiciis, m rebus omnibus ad beone ebrisianeque visendum commodis, vel necessariis tractatuν, atque fatuitur ' ut veri me in reformationis formula dieatur : Salus Ecclesiar, terroνhosium eius , ta Fidei Catbolicae flabilimentum sunt S nodi , quas etiam rectissime eorporis Ecelesiae neriss dixerimus . Neglectis enim Sνnodis, non aliter Etale sicus ordo diffuit, quam se corpus humanum neνυis solet atur.
Augustinus Valerius, celebris Veronensis Episcopus , in libello ad Clerum μιιm fatetur , id potissimum commodi atque utilitatis se ex Synodo referre solere, quod, habita in ea per Parochos, & V icari os Foraneos t tius dioecesis notitia , videretur sibi quodammodo omnes suas oves propriis oculis intueri, moresque omnium perspicere e Mihi certe, ait, nunltis dies die senodi solet e se iucundior, nullus , qui in maximis molestis,
quas tanti muneris cura assert, animum meum magis consoletur o recreet. Nam ea die videor videre oculos meos , aures meas, mani I meas, pedes meos.
Cum enim multis de causes mιbi non concedatur, ut opus esset, Verona diascedere, oe sngulorum vitam o mores inquirere , inquiritis vos, Fνatres , cognoscitis vos multiplἰces animarum morbos, iustas piorum hominum querelas auditis I infra opesa, vestris vigiliis, vesris itineribus , laboribus, atque etiam periculis, mibi partem solicatudinis adimitis, vel certe sublevitis . Neque
ea utilitate, quam ex Synodo percipiebat laudatus Valerius , illi gaudent Episcopi , qui jam saepius suam diaece sim perlustrarunt: etenim in dio cesis visitatione , quamvis crebro peracta , non omnia deprehendit Episcopus , quae corrigere Sc emendare oporteat , sed multa adhuc in Synodo rescire potest a Parochis , qui immediatam ovium curam habent , & continue inter eas versantur . Quare Sanctus Carolus Borro maeus , eis dioecesim subinde peragrando , commissi sibi gregis indolem& mores exploraret , nihilominus Diaeceianas Synodos celebrare nunquam omisit ; atque in concione habita ad Clerum in sua Synodo XL
pari. 7. m. Medio . Eces. Mis. Mediolanen. anni Is 99. pag. II 57. haec de Synoὸi utilitate dixit: Es generalis quaedam vi tatio S nodus ' alias enim per annum particulares quasdam Ecclesas dumtaxat υgiamus I bie vero generatim Saceνdotes omnes, o Clericos, ac in ipsis, suo etiam modo, populos eis remmios . Idem sere sentit Ioannes Franci lcus Bon homius iis decreris generalibus de reformat. Ecclesias. erit. Colonien. an. II 83. pag.
Ii . ubi ad suadendam Synodi uillitatem ait : In illa quippe , quasi in altera vi tatione, Clerum δει commisιm iterum recognoscens s Episcopus intum paterna illum caritate simul uniwUtim complectatur , tum salutaribus monitis instruat, tum quae pro recta uniυerse dioecesis admini ratione, praeter ea , quae in singulis locis peculiariter sanciverit, decernenda in visitatio. ne cognoUerit, generatim flatuar, sanciat, atque decernat.
III. Nec minus honorifice de Synodis loquuntur alii doctrina & pietate praestantes Episcopi . Guibertus Tornacensis Ordinis Minorum , in suo
40쪽
tractata de oscio Episcopi , oe Ecclesiae caeremoniis tom. 23. maxima Biabliothecae Patrum edit. Lugdunen. cap. 6. pag. 6 3. agens de Synodis ait: nodus, ut testatur Uidotus, ex Graeco , Caetus interpretatur , eo quod in unum Sacerdotes, oe ad nutum Episcopi congregantur, ut eorum excessus si- deliter corrigantur, o per eos salubria monita tribuantur e & rursus cap. 7. pag. ead. Congregantur igitur etiam Sacerdotes ad Synodum, ut suum periculum agnoscant, vitam corrigant, oe Episcopum docentem audιant. Venerabilis Dei Servus Ioannes Ribera Archiepiscopus Valentinus, in praesa tione ad suam Synodum Dice celanam, editam to n. q. Conciliorum Hispaniae Cardinalis de Aguirre pag. 283. sermonem faciens de Dice celanae Synodi utilitate, asserit, per earum stituta praecipi , quae bona sunt, &insurgentia mala prohiberi: Sunt enim, inquit, quos sola monitione ad bonum persuadeas ' sunt, qui fere ad omnia praeceptis egent I sunt, qui poena
IV. Quid plura λ Ad celebrandam Episconlium Synodorum maximam utilitatem, abunde foret illarum Acta pervolvere. Notissimae sunt Dice. celanae Synodi habitae & a Sancto Carolo Borro maeo Archiepiscopo MN diolanensi & a Sancto Thuribio Archiepiscopo Limano , & a sanctae
memoriae Benedicto XIII. cum Beneventanae praeerat Ecesesiae , ut alias innumeras praetereamns, quae sere ubique post Tridentinum coactae sunt ἀUtque ex his, quae Tridentinum praecesserunt, paucas indicemus, in Ap. pendice ad Constitutiones Synodales Sabinenses Hannibalis Cardinalis Sancti Clementis , editas Urbini anno I 737. extant binae Synodi Sabi-nenses transcriptae ex antiquo codice Otthoboniano , altera Arnaldi de Faugerio Cardinalis & Epit copi Sabinentis, habita anno I 3I2. altera Bertrandi de Decio Cardinalis, ejusdemque Ecclesiae Episcopi , habita anno
I 332. Inter nostra manuscripta reperitur Synodus Bononiensis, composita ab H uberto Episcopo civitatis Bononiae , & promulgata anno I 34I.. ab Episcopo Bel tramino. Et, ne in his recensendis infiniti simus, intomis conciliorum nuperae editionis Venetae , quam plurimae leguntur antiquae Synodi Dioecesianae, per Italiam , Galliam, Germaniam, & Hilpaniam celebratae. Iam autem si quis earum omnium statuta & decreta vel cursim pervolvat, illa deprehendet summa sapientia & prudentia reserta, loco & tempori opportune accommodata , atque aptissima ad Clericos continendos in ossicio, & depravatos populi mores reformandos ἰ ac propterea sateri cogetur, Dice ce sanas Synodos validum esse sulcimentum ad nutantem in dioecesi disciplinam sustinendam. V. Haec pluribus, quam ceteroquin necesse erat, hic exposuimus, ad illorum retundendam audaciam, qui non veriti sunt scribere, Dicece sanas Synodos esse prorius inutiles: quos etiam redarguunt & refellunt Auctor Libri de vita uscio Episcopi, Romae impressi anno I7I'. parr. I. f. s. Episcopus Brasthius in suo Promptuario Synodali cap. I. & praecipue seq. Antonius Paululius, olim Romanae Rotae Auditor, in sua