장음표시 사용
51쪽
Dsineatur. II. Et quatenus afrmatiis , an liget dioecesim Geruntinans diaera Congregatio die 2. Octobris I 7os. respondit ad primum Afrmatiυe, ad secundum Negaιive . Nec tamen haec rei ponsio ut dicebamus jadversatur modo traditae doctrinae : nam , eadem causa iterum proposita die r. Februarii I7o8. sacra Congregatio stetit in decisis quoad primum dubium; ad secundum vero, praevio recessu a derass , rescripsis 'frmateve lib. 58. decreton pag. 33. Ideo autem saera Congregatio in secundi quaesiti decisione nonnihil anceps fuerat , quia Clerus Geruntinensis sibi assistere contendebat consuetudinem, de qua mox.
IU. Diximus , sola inspecta juris severitate , licere Episcopo in alterutra , quam maluerit , ex praelitis Ecclesiis Synodum cogere nam si sequitatis & decentiae sit ratio habenda, ad evitandas inter utramque Eeis etesiam simultates, & concordiam fovendam, maxime expedit, ut illam modo in una , modo in altera, alternatim celebret.' & praeterea , si alis ternativam induxerit legitima consuetudo, tenetur Epilcopus hanc omniis no servare. Hujusmodi porro opportuna distinctione invicem conciliantur variae saerae Congregationis Concilii rei ponsiones, quae minus peritis viis deri possent inter se pugnantes . Siquidem in praedicta Geontinensi , in quae causa contentiose agebatur , sacra Congregatio iudicium protulit ad exactam juris normam; secus vero accidit in alia Ampurian. 0nodi t iaqua , eum ipsemet Episcopus sacram Congregationem ita interrogasset et Approximante tempore celebration3s asenodi, Episcopus, Rante quod Ampserien. unita fit aeque principaliter Civitaten. Haec. nulla io hac parte suffultus, consuetudine , supplicat ab EE. m. edoceri, an ipse teneatur celebrare Sνnois dum in utraque Haecine eadem sacra Congregatio , non juris apices. sed decentiam & aequitatem respieiendo, die 8. Maji I 694. respondito Afr-mative alternatim lib. 44. decretor. pag. 2I 2. a tergo. Aliud autem dieenis dum est de sententia lata in causa Adrien .m Pennen. dioecesibus unitis; quoniam in hac, cum probata esset consuetudo Synodum alternis vicibus habendi in utraque civitate , non ex mera decentia, sed ex justitia, ab eadem sacra Congregatione die I 2. Aprilis Ioas. prodiit sequens decretum: Sacra G c. Partibus auditis, ac Sanctissmo Domino nosero approbante, eensuit, Episcopum Pennensem oe Adriensem debere primam Dra Hanam senis edum , eum ultima in civitate Pennens coacta fiunt, an Adriens eiυitate indicere, ae celebrare tib. I a. decretor. pag. 276. & rursus in eadem causa die et . Iulii I 647. lib. I 8. decretor. pag. 376. 0nodum ab Episcopo conmgregatam oe eelebratam in civitate Pennen. qua ratιone alternat e celebran. da erat in eivitate Adraens, non esse abolendam, sed acrιter corr*rendum
Episcopum, er faetendam declarationem , quod hujusmodi celebratio nullo modo praejudicet civitati Adriens, ratione dime alternativae, prout haec sacra Con-gνegatio declarat . Quia vero in alia smili causa Matheranen. Aeb runt ina , dioecesibus unitis , Capitulum Acheruntinum nondum legitime probaverat eamdem , quam asserebat, consuetudinem sibi suaeque Ecclesiae
52쪽
favorabilem , cujus praetextu adesse renuebat Synodo , quam Archiepisco. pus celebrandam indixerat in civitate Mathera nens; ideo sacra Congregatio die 24. Martii 1736. distulit controversiae decisionem : at , ne in. terim Synodi coactio ,.non sne utriusque dioeeesis detrimento . protr heretur , prudentissime addidit : Non retardato pro hac vice interυentis Cleri cherunt ini senodo iam indictae in ciυitate Matheranens , sene praejudieis iurium ambarum Paνιium. V. Hactenus de loco. Si nune locum loci , ut ajunt, investigemus , hoe est, si quaeramus, in quonam civitatis loco aut oporteat, aut deceat Synodum celebrari, triplex statim nobis occurret Doctorum opinio. Botintus in Tractatu de S=nodo quae s. 9. n. 56. pari. I. exi stimat, necesse non esse, ut Synodus celebretur in Ecclesia. Ioannes Andreas in Cap. Decet, de immunit. Eceles in s. eone ludit, Synodum posse fieri in Ecelesia, s mulque insinuat, decere, ut fiat. At Massobrius in cit. Tra I. de Synodo Diaeces cap. 2. Lb. 9. docet , juxta universalem consuetudinem, Synodum esse in Ecclesia celebrandam . Et prosecto , si antiquiorum Synodorum Acta pervolvimus, sere omnes , tam Gcume leas , quam Provinciales, quam demum Dioecesinas Synodos in Ecclesia coactas deprehendimus , quemadmodum perpendit , multisque adductis exemplis confirmat & illustrat Mendota in notis ad Concia. IIliberitan. cap. p. tom. I. Collectionis Conciliorum Labbei col. Io43. Exteris vero exemplis ab illo collectis adjieere possumus etiam domestica, omnium videlicet Conciliorum, quae Romae sunt celebrata, aut in Basilica Lateranensi, aut in Basilica Uati. eana. Typis impressum est Bullarium solas continens Constitutiones peristinentes ad Basilicam Vaticanam, in quarum prima, quae est S. Leonis L cognomento Magni tom. I. pag. I. habetur : Consiturum es , binos iis annis sngulis Episcoporum debere esse conventus e quibus verbis su Anectunturhaee alia r suoniam , afuisnte gratia Dei, facilius poterit provideri, ut iis Ecclesia Chrisi nulla scandala, nulli nascantur errores, cum coram Beatismo Apinolo Petro id semper in commune tradiandum fuerit. Ad hunc autem loia eum eruditi Adnotatores expendentes ea verba, coram Beatissimo Apostola Petro, suis ostendunt, usque ad x I. seculum Romana Concilia suisse ee lebrata in Eccles a S. Petri, praesente & praesidente Romano Pontifice .
Nomine porro Ecclesae non intelligitur hie solus Ecclesiae ambitus, sed omnis locus sacer, Ecclesiae adjunctus, & ad Ecesesiam pertinens: siquidem ut recte notavit du Cangius ) in Actis Coneilii Chalcedonensissct. I. tom. 2. Collectionis Harduini col. I74. mentio fit cujusdam Concilii Constantinopolitani celebrati in Baptisterio S. Sophiae, quod utique erat ab Eceles a distinctum. Concilia vero Carthaginens a III. IV. V. VI. habita legimus in secretario Basilicae. Quoddam pariter Concilium Antiocherinum , insertum iisdem Actis Concilii Chalcedonensis eod. tom. 2. cf. 379. eoactum dieitur in porticu Uivalis secretarii . Secretarium autem idem erat ac Diaconium, seu , quam vulgo dicimus , Sacrisia , ut admonen
53쪽
L I E. I. C A P. V. Valesus not. in Philostori lib. 7. cap. 3. qui locum sui se eontendit intra
Ecelesiam: Gothosredus vero, & alii, ab Ecclesia separatum existimant. Praeterea Leo Allatius de consens Eccles Orient. γ Occia. lib. 2. eap. II. oe I 2. nonnulla commemorat Concilia celebrata in Catechumentis: & ei.
tatus du Cangius in descriptione aedis Sophianae ad calcem Cinnami n. 38. ex Niceta, aliisque probat VIII. Synodum non in Ecclesia, sed in
Catechumeniis coactam . Catechumenia vero, ut liquet ex Leone noυ. 73.
aliisque quos laudat idem du Cangius ibid. n. 38. erant solaria, seu poristicus superiores Ecclesiarum. In Vaticana porticu Synodum pariter habitam narrat Rasponus de Patriarchio Lateranens lib. q. cap. q. Ae dein mum in Leoniano Triclinio a Leone III. prope Lateranensem Basilicam constructo, quod collapsum ac dirutum, ne praeclarum sacrae antiquitatis monumentum eruditorum hominum voluptati deesset , nos , quatenus licuit , salvum esse voluimus, ae restitui mandavimus, plura Concilia e Iebrata , ac praesertim unum ab Eugenio IV. tradunt Nicolaus Alemanisnus de Lateranensibus Parietinis pag. 29. Pan vinius, aliique passim . Ceterum , quidquid sit de loco, in quo olim Synodi cogebantur, ut loquamur de hodierna praxi, distinguendum videtur inter congregationes, quae Synodo praemitti l olent , & sessiones ipsas Synodales. Congregationes ha- heri consueverunt in aedibus Episcopalibus, fessiones autem semper in Eeis clesia : quemadmodum advertit Gavantus in Praxi Diaecesanae Synodi e. 4.σ eap. p. & colligitur ex Pontificali Romano , quod agens de ordine ad Synodum , cum dicat , Episcopum cappa indutum pergere ad Ecclesiam , celebrare Missam de Spiritu Sancto , & distribuere Eucharistiam Clero, pro certo jam sumit, illam in Eccles a celebrari. Idem supponit
Caeremoniale Episcoporum lib. I. cap. 3I. describendo ornatum Ecclesiae. in qua Synodus habetur . Et S. Carolus Borromaeus in concione habita in sua Synodo Diceceiana XI. anno II 8 . pari. 7. Act. Eccl. Mediol. pag. II 67. considerans excellentiam & sanctitatem loci, ubi Synodus congregatur, haec dixit, quae soli Ecclesiae aptari possunt.' Et lacus ipse. quo convenimus , consideratione dignissimus es. Hie enim non es aliud, nisaula Dei, m regia domus ejus, ac porta caeli. Hic personaliter o realiter totus Cbrisus es pr.esens. Adsunt cum eo innumera sanctissimorum Angelorum beatorum Spirituum millia . Hic repositae sunt sacrosanctae rotsantiissimorum hominum Reliquiae. Hic nit, nisi Cruces, nis Imagines. Omnia sancta sunt , omnia sanctitatem spirant , omnia timorem quemdam mlialem incutiunt, dum , ubi semus , m coram quo , nobis segniscant. VI. Inter Ecesesias autem, si fieri possit , eligenda est Cathedralis , quae arctiori vinculo Episeopo alligatur , aliarumque Ecclesiarum materest & caput; quamvis, urgente aliqua rationabili & honesta causa, non prohibeatur Episcopus Synodum fatere in alia Ecclesia, quod bene notavit Monacellus in Formul. IegaI. pari. I. tit. s. formul. 3. n. 7. Simile
est, quod dicitur de Chrismate, ae oleis Cathecum enorum , & Infirmo. B 4 rum, Diuili od by Corale
54쪽
rum, quae licet aliquando , ac praesertim cum Episcopus abest a civitate , consecrari possint in qualibet Ecclesia ς regula tamen est , ut , cum fieri potest, consecrentur in Cathedrali , juxta declarationem Congregationis sacrorum Rituum die I7. Novembris Iocio. relatam a Cardinali de Aguirre tom. 4. Concit. Hispania PQ. 78q.
De Tempore, quo cogenda es bnodus Diaetasana. OLim bis in anno Concilia Provincialia celebranda fuisse, eonstat ex Canone 38. alias 3 o. ex recensione Cotelerii rom. I. pag. 447. ex his, qui dicuntur Apostolici: Bis in anno Episcoporram Concilia celebrenis tur: cui consonat Canon quintus Concilii Nicaeni, ex versione Dionysii Exigui tom. I. Collectionis Harduini col. 326. Bene placuit annis sngulis per unamquamque proυinciam bis in anno Concilia celebrari. Idque religiose servari jussit Leo Magnus epis. I a. ad Anastasium Thessalonicensem Episcopum cap. 7. relata a Burchardo lib. I. cap. 43. & a Gratiano Can. Σ. diu. I 8. inquiens : De Conciliis autem Episcopalibus non aliud indicimus quam sancti Patres salubriter ordinarunt, ur scilicet bini conventus per annos sngulos habeantur. Hanc eamdem disciplinam in plerisque saltem provinciis perseverasse seculo octavo patet ex Concilio Vernensi anni 7s s. ean. q. tom. 3. Collectionis Harduini eol. I993. in quo statuitur , ut provinciales Episcopi singulis annis , tum Martii, tum Ollobris Kalendis, una cum Metropolitano ad Synodum conveniant I atque ex cap. I 3. Capitularium Aquis ranensium anni 789. romo I. Capitularium collectorum a Steis phano Balutio editionis Parisiensis anni 1577. col. 2I8. ubi praecipitur. Ut provinciales Episcopi, cum suo Metropolitano, bis in anno , propter causas Eeclesiae, ConciIta celebrent.
II. Quia porro Concilia Provincialia semper eonsectabantur Synodi Dice cestinae, ut edita in illis decreta a singulis Episcopis in his proemulgarentur, sicuti cautum legimus a plerisque Conciliis , & praesertim a
Soletano XVI. anni 593. cap. 7. rom. g. Collectionis Harduini tat. I797.& advertit Thomassinus de veter. GV noυ. Eccles discipi. pari. 2. lib. 3. cap. 73. n. I. inde factum eit, ut binae pariter Synodi Diceee satrae quotannis haberentur ἔ atque hic mos ita inolevit, ut ad tempora, a nobis non omnino remota, protractus fuerit: etenim duas Diaeceianas Synodos quotannis cogendas edixere Concilium Hasniense in Dania anni r 1s iom. 8. Collectionis Harduini col. Io36. Coloniense anni Is 36. pari. I cap. I7. tom. 9. Η arduini col. 2O28. & aliud Coloniense anni Is q. tis. de Onodori celebrat. cap. I. ibid. col. 2 96. Quinimmo , in nonnullis
Di ecesibus designati erant certi dies, quibus praedictae Synodi haberentur. nimirum seria tertia , & quarta illius hebdomadae, in qua celebratur fe- sum
55쪽
L I E. I. C ..ε P. VI. 23stum S. Lucat; &. feria tertia, & quarta illius bebdomadae post Pascha, in qua cantatur Euangelium, Ego sum Pastor bonur ' quos quidem dies, antiqua suae Ecesesiae statuta renovando, iterum Synodis cogendis perpetuo destinavit Hugo Episcopus Biterrens s anno I 358. cujus decretum
pag. 627. iisdemque sere diebus Synodos singulis annis habendas decrevit
Raymundus Episcopus Ruthenensis, eι dem tom. q. pag. 673. Inter statuta tamen Ecclesiae Claromontensis anni I 258. ab Harduino rom. 7. col. s 87.
primum evulgata legimus, morem illius Eecles ae fuisse, ut Synodus aestivalis fieret diebus Mercurii , & Iovis post festum Pentecostes οῦ Sc hye- malis diebus Mercurii pariter , & Iovis proximioribus festo S. Lucae . Quare Alleserra in suo Trast. de IririIdict. Ecclesiast. lib. 2. cap. I9. satis apposite scripsit: Nec semel, sed iterum in anno vocari bnodum Episcopalem , antiqui juris suis. III. Verum cum in V Π. Synodo statutum fuerit , ut semel in anno Concilia Provincialia fiant, quemadmodum habetur apud Gratianum Cau. .dimn y. 18. huic sanctioni adhaerens Innocentius III. in Concilio Generali Lateranensi decrevit, Synodos Provinciales ab Archiepiscopo , &Didcee sanas ab Episcopo quolibet anno esse cogendas, Cap. Sicut oltin, de
accusationibus. Quam vi S autem non vetuerit Innocentius , ne saepius Dia
celana Synodus haberetur, plerisque tamen Episcopis satius visum est, se
Innocentii decreto accommodare, & unam quotannis Dioece sanam Syn dum indicere: & re ipsa unam fingulis annis esse indicendam, decrevere Concilium Ravennatense anni I 3II. rubr. I 8. tom. 7. Collectionis Hardui. ni col. I 368. Palentinum anni I 322. cap. I. ibid. col. I 54. Tarraconenses ub Ioanne Patriarcha Alexandrino anno Iῆ29. cap. 63. quod extat cit. rem. q. Thesauri nov. Anecdox. collector. a Marte ne & Durand col. 3o8. Vaurense a trium provinciarum Episcopis anno I 368. celebratum cap. 6.lom. I. Collectionis Harduini col. I 8I3. cujus verba haec sunt: d meis moriam reducentes statuta Patrum , in quibus praecipitur , ut semel in au-no per Episcopos senodalia Concilia celebrentur sacro approbante Conciliosaιuimus, ae in virtute sanctae obedientiae Susaganeis nostris praecipimus,
ut singulis annis per se, vel per idoneos viros , I ex causa necessaria suerint impediti, dicita isnodalia Coηcilia habeant celebrare. IV. Sed, quoniam postea haec disciplina relaxata suerat, & Synodorum celebratio intermissa , idcirco plerique religionis studio permoti, Tridentinos Patres ursere , ut illam instaurarent. Inter petitiones ab Oratoribus Regis Christianissimi iactas in Synodo Tridentina , atque ex Angelo Masis aretio ejuidem Concilii Secretario relatas tom. 8. amplissimae Colle Iionis
veterum Scriptorum, o Monumentorum edita a Marte ne, & Durand col.
I 3 o. trigesima quarta Sc ultima haec est: Decernat sancta Synodus, ut non solum isnodi Episcopales quotannis semel, ut minimum , sed etiam tertio quo. que anno Prownciales congregentur, in quibus de his, quae ad satum Eccle.
56쪽
fossicum pertinent, alligenter tractetur, de minis rorum delictis matura eo gnoseatur, ρο in eos, qui deliquerint, seυere animadυertatur . Quibus peis titionibus , antiquo jure innixis , libenter indulsit sacrum Tridentinum Concilium, districte praecipiens sess. a. . cap. 2. de reform. ut a singulis Metropolitanis quolibet triennio Synodus Provincialis, & ab unoquoque Episcopo semel in anno Dicece sana cogatur: Synodι quoque Dia cesame quotis
annis celebrentur e contra contumaces vero huic decreto parere recusanistes , poenas a sacris Canonibus jamdiu sancitas renovat , iterumque inis
scripti negligentes fuerint, paenas sacris Canonibus sancitas incurrant . Exsacra Congregatio, ejusdem Concilii Tridentini interpres, ad praecavendas , & amputandas quascumque Episcoporum inanes excusationes , uti refert Fagnanus in Cap. Sicut olim, n. Io. II . de accusat. alias respon dit, ut, si Episcopi impediantur a Synodo quolibet anno per semetipsox celebranda , possint eam celebrare per suum Vicarium Generalem , instructum speciali mandato , quod ad hune actum esse necessarium , infra dicetur . Neque enim celebratio Synodi ad illa munera pertinet , quae ab ipsom et Episcopo necessario expleri debent : etenim , uti ratio cinatur laudatus Fagnanus , cum Tridentinum loquatur impersonaliter , dicendo: 0nodi quoque Dioecesana quotannis celebrentur 2 non exigit Veriluti absolute necessariam praesentiam Episcopi , nec prohibet , ne alterius opera ad Synodum cogendam utatur . Ad haec , in eodem capite loquens Tridentinum de Synodo Provinciali , expresse decernit , ut , Metropolitano legitime impedito , illam cogat Coepiscopus antiquior I ac propterea, cum oppositum non statuat de Dicece sana, non obscure in s. nuat, etiam hanc posse per alium celebrari . Ita pariter longe ante Tridentinum senserat citatus Ioannes Patriarcha Alexandrinus in allegato Concilio Provinciali Tarraconensi , in quo praecipit quidem , Synodum quotannis a suis Suffraganeis fieri, sed simul aperte permittit, ut, cum aliquo detinentur impedimento, illam per alios cogant: Sacro approbante Concilio, fatuimus, o in virtute sanctae Obedientiae Suffraganeis noseris praecipimus, ut svulis annis per se, vel per idoneos viros, s ex causa necessaria fuerint praepediti , dicta Concilia Sinnodalia habeant celebrare e iisdemque ac fere iisdem verbis decreverat nuper relatum Concilium V auis
V. Verum , praelitum praeceptum Synodum quotannis celebrandi , a sacris Canonibus toties impolitum , & repetitum , atque a sacro Concilio Tridentino denuo restauratum , nimium benigne moderantur aliquot Iurisperiti. Monaeellus in Formulario legali prastico tit. s. formul. 3. Ιἀrom. I. Opinatur, Episcopum primo, & secundo anno a suscepto suae Ee-elesiae regimine, debere dioecesin perlustrare, ut serpentia in ea mala inis1 spiciat, ac tertio anno Synodum cogere , in qua illis coercendis opportuna apponat repagula . Pax Iordan tom. a. lib. 8. fit. 2. n. ΦI. non dubitam Disiligod by Gorale
57쪽
L I B. I. C P. VI. 27bitavit generatim , & absque ulla limitatione asserere , satis esse, ut quo. libet triennio Dioecesana Synodus habeatur . Episcopus Braschius in Do
Promptuario Synodali cap. I. n. 2I. σ pIuribus sep existimat , non posse quoad hoc praescribi certam, absolutam , & universalem regulam, ab omnibus ubique custodiendam; quia , ait, in aliquibus dioecesibus necessaria erit crebrior Synodorum coactio, in aliis minus frequens lassiciet.
Nos vero, quamquam non negemus, potuisse Tridentini decretum conistraria eonsuetudine nonnihil emolliri & temperari , non idcirco tamen approbamus effrenem illam licentiam, quam privati Doctores sibi usurispant, illud pro libito , etiam contra expressa ejusdem verba , interpreistandi , & limitandi: neque illos excusamus Episcopos , qui , cum nihil sit, quod eos impediat, ex sola socordia & negligentia Synodum sacere
praetermittunt: eosque magis redarguimus , qui cum plures annos dictisces m gubernaverint, ne de cogenda quidem Synodo unquam cogitarunt; hi enim, ceterique , qui ex mera incuria & inertia praefato Tridentini praecepto non parent, & sine ulla causa Synodum facere omittunt, meis minisse deberent, se, praeter reatum inobedientiae, poenam incurrere sunpensionis ab officio statutam in Cap. Sicut olim , - de accusat. suisquis autem hoc salutare statutum neglexerit adimplere , a sui executione incit suspendatur: licet poena hujusmodi, ut ipsa indicat vox suspendatur, non si latae, sed ferendae sententiae, quod in eodem Cap. Sicut olim , adnotarunt Ostiensis in fine , Ioannes Andreas n. 7. Fagnanus n. IOs. σ seq. reserens etiam resolutiones sacrae Congregationis Concilii , Thomassin. de vet. m nosi Eccles discipI. pari. 2. lib. 3. cap. 7s. n. IO. Neque audiendi sunt, qui, ad propriam obtegendam ignaviam, se consulto , & prudenter abstinere dictitant a Synodi coactione , ne novarum Constitutionum in dies accessione , commissae sibi dioecesis status perturbetur . Nam in primis necesse non est, ut novae Constitutiones in Synodo edantur, sed quandoque expedit solam urgere executionem illarum, quae jam sancitae fuerunt 2 qua in re exemplum nobis praebuit supra laudatus Augustinus Valerius celeberrimus Episcopus Veronensis, qui in citato libello ad Clerum suum tellatur , se obtemperasse Concilio Tridentino , Synodum
quotannis celebrando ; in qualibet Synodo sermonem habuisse ad Clerum de Ecclesiastica disciplina, singulos hortando, ut ad hujus exactam
normam suos mores componerent; led nullum in Synodo edidisse decretum ς quod tamen , addit , nonnullis displicuisse Saeerdotibus ς & propterea libellum scripsi, in quo factum excusat, & salubria monita tradit, loco Constitutionum, quas in Synodis non secerat: Cur autem sinis
quit ) cum singulis annis, ex quo ipse Episcopus sum factus , 0ηodus si
celebrata, oe a nobis snt habiti longi sermones, ad me ipsum, oe ad vos
excitandos, nullam Consitutionem nomine meo ediderim, cum ad aures meas pervenerit, esse nonnullos bonos Sacerdotes . qui hoc meum consitum non satis probent , illis hujus facti rationem reddendam iudieaia , oee. Deinde disia Diuitiaco by Corale
58쪽
18 DE STNODO DIOECESANA LIB. I. CAP. VI. difficile videtur, hoc tempore, quo Ecelesiastica disciplina quotidie conis senescit, & labefactatur, aliquam inveniri dioecesim , eui opus non sit ulla nova Constitutione , qua Taltem antiquae leges corroborentur , &quae morum corruptela pene obsoleverunt, revirescant.
59쪽
DE HIS, QUI SYNODUM DI UCE SANAM COGERE POSSUNT. CAPUT PRIMUM
An Romanus Pontifex cogere possit S=nodum Disecesanam .
Romanus Ponti sex, qui, ut totidem verbis ad Leonem III. scribebat
olim Theodorus Studita epis. 34. lib. I. ex recensione Sirmon dirom. s. var. est omnium capitum Caput, atque universae, quae sub coelo
est, Christi Ecclesiae Princeps, Moderator, & Pastor: est etiam Patriar. cha oeeidentis, Primas Italiae, Archiepiscopus, & Metropolitanus Romanae provinciae, atque Episcopus urbis Romae ; quod scite considerant
Sirmondus operum tom. ψ. de suburbicariis regionibus, o Ecclesiis, Propemptici lib. x. cap. Io. ρο in Censura Dissertationis secunda cap. s. Morinus exercit. Eccles lib. I. exercit. 6. oe exercit. Ig. Leo Allatius de consens E eles. Occident. G Orient. lib. I. eap. 8. Hallier de sacris Ordinat. g. pari.
cap. 4. sect. s. ora. 3. Natalis Alexander hissor. Eccles ad seculum 1 v. differt. 2 o. propost. a. passim alii. Porro Episcopatus Romanus, ae totius Catholicae Ecelesiae praefectura , in praesenti rerum ordine non sunt duae distinctae Sedes, neque duae Dignitates , quae sortuito in una copulentur Romani Pontificis persona , quamvis, secundum se spectatae , tales esse potuerint: nam Petrus universalis Ecclesiae Pastor a Christo Domino reis nuntiatus potuisset utique, ea suprema totius Ecdlesiae praefectura retenta, nullius partieularis Ecesesae regimen eapessere, sicuti re ipsa nullius spe .cialem aciministrationem suscepit primis aliquot a Christi Domini in emium Ascensione annis I potuisset Antiochenam Ecclesiam , quam deinde elegit, pluresque annos Episcopus guberna Vir, perpetuo retinere; potuisset denique Ecclesiam Romanam , ad quam postmodum tuam transtulit Sedem, relinquere, alio se conserre, & alterius urbis peculiarem curam, seu Episcopatum assumere . At, cum haec, quae fieri potuerunt, minime facta sint; sed Petrus suam Sedem Romae fixerit, per annos viginti quin inque firmiter retinuerit, & in ea martyrio coronatus gloriose obierit , sive id evenerit ex Divino praecepto , seu expressa revelatione ipsi Pitro specialiter a Deo facta, sive ex sola voluntate Petri, licet divinitus in. spirata: inde iactum est , ut supremi Ponti fieatus praerogativa ita insita remanserit Romanae Sedi, ut qui in hac Petro succedit , necessario sucis cedat in totius Ecclesiae primatu Petro, ejusque legitimis Successoribus a Christo collato , quemadmodum bene explicant Cardinalis Bellar minus Controvers. ιom. I. de Romano Pontisce lib. a. cap. II. Suarer in defensone Disitig Cooste
60쪽
F, dei a A. Anglicanae fetae error. lib. I. cap. S. q. m lib. g. eap. I g. n. I 2. Petrus de Marca in dissert. I. de singulari primatu Petri n. 2O.
Marcus Antonius Capellus in disput. 2. de successio te Episcopi Romani iis Pontificat. cap. I. Quamvis itaque possit in aliquo sensu dici, supremam
Ecesesae monarchiam , jure tantum humano , esse annexam Sedi Romanae, quia nimirum utriusque unio, nexus, & alligatio ortum habuit ex
facto Petri; attamen non videtur posse sustineri illorum opinio, qui a Lseruerunt, praelatam annexionem ita esse de jure humano , ut possit ab Ecclesia dissolvi, & una ab altera separarie etenim posito, quod Petrus suam Sedem stabiliter Romae collocaverit , & Romanam regens Eccleis 1iam obierit, nullus, qui Episcopus Romanus non sit, potest dici verus Petri Successor , ae propterea nunquam ad eum referri possunt verba Christi Domini Pasce ουes meas JOan. 2I. quibus universalis Ecclesiae curam Petro, ejusque Successoribus commisit . Quare jure ac merito eis jusmodi paucorum opinionem refellunt, & censura perstringunt Melchioe Canus de Locis Theologicis lib. 6. cap. q. Gregorius de Valentia in Analν- si Fidei Catholicae lib. 7. cap. II. aliique non pauci Theologi. Non inde tamen , quod Romanus Pontifex instam sibi habeat dignitatem & prae rogativam supremi Capitis totius Ecclesae , consequitur, omnia, quae ab eo fiunt, fieri tamquam ab Ecclesiae Capiter siquidem aliquando operari potest , & re ipsa operatur , non tamquam Christi Vicarius , sed tamquam Patriarcha Occidentis , illa dumta Xat jura exercendo , quae ceteris Patriarchis competunt I aliquando solum gerit personam vel Primatis I taliae, vel Metropolitae Romanae provinciae; quandoque se tantum exhi-h et Episcopum urbis Romae, ea unice peragendo, quae cuilibet Episcopo
in sua dioecesi peragendi jus est I aliquando demum suam supremam explicat dignitatem, & tamquam totius Ecclesiae Praeses , Moderator.&Princeps, illam exercet potestatem& jurisdictionem, qua nonnisi ut Chri si in terris Vicarius potitur . Quae omnia optime & ad rem perpendit
Allatius de peνpetua consensione Ecclesie Occidentalis, atque Orientalis lib. I. cap. 8. ubi haec habet: Communia ergo omnia babet summus Pontifex cuns Episcopis ni Episcopus , eum Patriarchis ut Patriarcha , nec plus ipse in eos facultatis est, quam cuicumque Episcopo in Episcopos, m Patriareiadi in Histria rebas. Uti tamen Chrisi mea rius, o Potestas Apostolica a Christo iustituta es , summus Pontifex nou tantum Episcopis Patriarebis dignis est, sed γ in Episcopos , m Patriarchas auctoritatem habet, eos confirmanso promovens , oe, si quando opus est, deponens, m , quod magis es, de novo, si placuerit, insituens, O si pprimens insituros . II. Neque, quod quis pro loco & tempore diversas induat personas& modo una, modo altera ex iis utatur potestatibus, quibus diverso nomine praestat , res est adeo nova & inusitata , ut ab heterodoxis irrideri queat: etenim Agamemnon exemplum est adhibitum a Cardinali Periaronio in Replicat one ad Regem A gl/α lib. I. cap. 33. ) Rex erat inter