장음표시 사용
551쪽
L I B. IX. C P. XV. 32snequeat recursus ad Sedem Apostolicam , permitti potest Monialibus Ggressus e monasterii claustris. Verum hujul modi casus tres omnino num rantur οῦ nempe magnum incendium, infirmitas leprae, ac epidemiae, sive
pestis . Et quoniam Episcopus , ut supra dictum fuit, ex Apostoli eae Sedis,& Cone illi Tridentini delegatione, clausurae Monialium custos est, etiam quoad monasteria ab ordinaria sua iurisdictione exempta ; ideirco S. Pius V. Pontifex Maximus in sua Constitutione, quae incipit Decisi σ hon
stati, in Atiliario veteri tom. 2. n. 8. & in postrema Romana editione tom. q.
pari. Σ. n. I 3. voluit, ut, ubi Moniales, etiam Regularibus subjectae, necesse habeant, ad evitanda praedictarum infirmitatum pericula, emona. sterio exire, non modo Praelati Regularis, sed etiam Episcopi licentia inscriptis accedat. Olim excitata fuit eontroversa , an, praeter casus superius expressos, Moniales e claustris extrahi possint absque auctoritate Apostolicae Sedis; eveniente nimirum casu aliquo ita gravi, ut aliis supradictis, in S. Pii Constitutione expressis, quodammodo aequi polleat, ut puta, si Nonialis aliqua, propter morum pravitatem, ab uno ad aliud monasterium trans serenda judicetur; siquidem morum corruptela epidemico morbo aequiparari potest. De hae quaestione inter Doctores Salmanticae actum suit, quo tempore Cardinalis de Lugo in ea Civitate morabatur. Et hie quidem in Itiis Respons morat. lib. 3. dub. I 8. sententias Theologorum, &Canon istarum celebris illius studiorum Universitatis exponit e ipse veroeam amplectitur, quae docet, minime licere , sine auctoritate Sedis Α-postolicae. Monialem ab uno ad aliud monasterium transferre in poenam delicti ab ea commissi e hoe enim frequentibus nimium translationibus viam aperiret : sed licitum esse ad hujusmodi translationem procedere, Propter evidens periculum scandali, & perversionis aliarum Montalium;
hunc etenim casum vere putat aequi pollentem esse morbo epidemiae in
Bulla S. Pii V. expleta . Hujusmodi autem sententiae innixi quidam , ulterius progressi sunt, contendentes, translationem in hisce casibus stari posse toto Praelati Regularis judicio, & imperio , non requisita, aut obtenta Episcopi licentia. Quod tamen nullo pacto sustineri potest . Si enim Episcopi auctoritas necessaria est pro extrahendis e clausura Mois ni alibus, etiam ab illius ordinaria iurisdictione exemptis, in ipsis ea sibus litteraliter expressis in Bulla S. Pii V. quis unquam suadere potis erit , Episcopi aulioritate opus non esse , ubi agatur de aliis eas bus , qui in Bulla nequaquam expressi sunt , sed ad illius dispositionem sola ratiocinationis subtilitate pertracti PIX. Neque vero praedictis tantum limitibus circumseribitur delegata iurisdictio Episcopi in Regulares, sed longe ulterius protenditur. Etenim coere itioni Episcopi fiunt obnoxii Regulares excipi entes Confessiones laeuis Iarium sine accepta ab L piscopo facultate, contra decretum Tridentini seg. 23.
τ p. I s. de reform. Item excipientes Confessiones Montalium, etiam suo
Ordini subjectarum, sine praevia Episcopi approbatione, juxta Constitutio.
552쪽
tionem I 8. Gregorii m. Buliaritom. 3.3c juxta Constitutionem Io. Cle.
mentis X. q. q. Bullari tom. 7. pag. 3o. Hi enim Pontifices iustis, gravi. busque de eausis, quas refert Fagnanus in Cap. Cum Capella, de priviI. hoe disciplinae caput statuerunt, ut, quamvis Praelati Regulares Sacerdotibus Regularibus sibi subjectis, etiam ab Episcopo non approbatis , &sine illius licentia , facultatem tribuant excipiendi Consessiones suorum collegarum Regularium, minime tamen valeant Monialibus sui ordinis, quantumvis eorum gubernio subjectis, inconsulto Episcopo, & sine illius
approbatione, Consessarios ordinarios, aut extraordinarios deputare: ut
videre est in citatis eorum Constitutionibus ' quae licet in Hispaniarum regnis suspensae suerint in vim cujusdam Brevis Urbani Papae VIII. rela. ti apud Leetanam consi. 4o. nunt. It 6. in aliis tamen Orbis Catholici re. gionibus, pro quibus ejusmodi Bievia suspensiva non prodierunt. omni. modae executioni demandari debent; quemadmodum Ultra montani etiam Seriptores latentur , Thomassinus de veteri γ nma Ecclesiae discipima
pari. I. lib. 3. cap. O . num. 7. Van. Espen Iuris Ecclesiasica tom. 2.rit. 5. de Sacram. Paenit. num. 2I. Cabassutius in Theor. o Prax. Iuris Canon. lib. I. cap. II. num. I 8. Genet t. in Theologia Moral. rom. Α, tract. 5. de Sacram. Paenit. cap. 8. Natalis Alexander in Theologia D gnaar. o Moral. lib. 2. de Sacram. Poenit. an. IO. regul. 7.
X. Ad idem rerum genus pertinent ea, quae sequuntur. Sacra Tridentina Synodus sess. 23. cap. IO. de Regular. provide constituit, ut Supericiis res etiam Regulares Monialibus sibi subditis Confessarium extraordinarium his, aut ter in anno offerte tenerentur. Sed, quoniam hujusmodi Conis
fessarius semper ex ipso Superioris Regularis Ordine deligebatur , idque pusillos sorte mulierum animos in graves saepe angustias conjiciebat psib Innocentio Papa XIII. post diuturnum examen circa plura discipli. nae capita, quae pro Hispaniarum regnis definienda, aut stabilienda proponebantur', habitum in Congregatione particulari ad id deputata, cui nos, tunc in minoribus constituti , Secretarii ostietum praestitimus , hoc etiam constitutum fuit , ut Superiores Regulares Monialibus sibi subje.ctis semel saltem in anno Consessarium extraordinarium deputarent Presin byterum aliquem ad id approbatum . secularem , vel alterius ordinis Regularem e quod si id ab ipsis negligeretur, tunc Episcopi, pro sui arbitrio, & conscientia, deputationem hujusmodi facere valerent, nee illa quovis titulo, aut praetextu a Superioribus Regularibus impediri posset: ut videre est in litteris Apostolicis ab Innocentio XIV. editis, quarum initium est mssalica ministerii, quasque deinceps a Benedicto XIII. insor ma specifica confirmatas , nos ipsi ad supremum Pontificatum assum in pti, hac in parte , ad universum orbem Catholicum expresse extendimus, & ampliavimus per nostram Constitutionem, quae incipit PHiora.
Iis curae, quaeque extat rom. 2. Buliarii nosri num. 56.
XI. Utque alios aliquot casus enumerando exequamur, in quibu2 Reg
553쪽
L I B. IX. C A P. XV. 32 lares subjecti sunt Episcopis tamquam Sedis Apostolicae delegatis, omitte
di non sunt renuentes accedere ad publicas Processiones, contra decretum
Conei lii Tridentini sus 2 s. cap. II. de Regular. Praedicantes in Ecclesiis suorum ordinum , Episcopo contradicente, vel non petita ab eo benediis ctione, aut in alienis Ecclesis sine ejusdem Episcopi licentia, contra deis creta ejusdem Tridentini seis s. cap. a. de reform. & Ius 2 . cap. q. accitatam Constitutionem Inscrutabili Gregorii XV. Non servantes interdictum ab Episcopo latum, aut dies sestos ab Episcopo indictos, vel recusantes promulgare censuras , jussu Episcopi denuntiandas, contra deer tum sess. 1 s. eap. I 2. de Regular. Conserentes litteras dimissoriales, aut Ordines suis subditis secularibus, cortra decretum sebs. 23. ωρ. Io. Publice doeentes, non emissa prius Fidei prosessione coram Episcopo loci, ad normam Constitutionis Pii IU. editam anno Is M. Graviter delinquentes in administratione tu iuslibet Sacramenti , quemadmodum expresse sancitum fuit a Gregorio XV. in eadem Constitutione Inserutabili f. 4.
Notorie, & cum scandalo delinquentes extra es austra: hi quippe, juxta Constitutionem Clementis VIII. editam 8. Martii Isque. puniri possunt ab Episeopo, nisi Superior Regularis, ab Episcopo admonitus, intra ei praefixum ab eodem Episcopo tempus, illos punierit, &de punitione Episcopum certiorem secerit . Delinquentes in personam ipsius Episcopi, ejusque jurisdictionem impedientes, juxta decretum sacra Congregationis Concilii, a Gregorio XIII. approbatum, de quo Fagnanus in eis. Cap.
Grave., num. 76. Transgredientes decretum ab Alexandro VII. editum
die 27. Septembris Iosp. quo privilegia concessa Praelatis, Episcopo in.
serioribus, quoad usum Pontificalium, intra certos terminos coarctantur,& locorum Episcopis potestas datur, decreti transgressores censuris coe cendi. Praesumentes dare habitum sui ordinis mulieribus Tertiariis, non
collegialiter viventibus, inconsulto Episcopo: privilegia enim , quae ad id faciendum olim Regulares habuerant, ita hodie sunt limitata, ut nulli queant habitum praedictum conserre sne licentia Epileopi' ad quem pariter pertinet praemittere examen condit lonum , quas sacrae Urbis Conis gregationes in mulieribus exigunt, quae inter praedictas Tertiarias cooptari petunt : de qua re pluribus nos disseruimus in nostra Insiti et q. ubi ediximus, Regularibus, priusquama loci ordinario facultatem obtineant, de qua est sermo, onus incumbere haec rite probandi: primo scilicet, se privilegium habere a Sede Apostolica concedendi sui ordinis habitum lae. minis non collegialiter viventibus e secundo, foeminas habitum actu petentes, esse probatae vitae, bonisque moribus praeditas e tertio , eas suae
aetatis annum agere quadragesimum e quarto, tot annuos reditus ex pr
priis bonis percipere, quot sunt ad earum alimoniam neeessarii e quinto denique, non eum aliis eas cohabitare , quam cum personis in primo tantum consanguinitatis, vel affinitatis gradu sibi conjunctist aliqua voro ex his conditionibus deficiente , debet ordinarius petitam licentiam Digiti od by Corale
554쪽
denegare. Quae omnia in praedicta nosera Institutione praescripta, iam anistea expensa a nobis pariter suerant occasone cujusdam causae Mara ν otisaerae Congregationi Concilii , cujus Secretarii munere tunc temporis iungebamur, propositae, & decisae IO. Maji I727. Thesaur. Resolui. tom. Opog. ss.
XII. Sed taedet iam cetera prosequi , in quibus Regulares delegatae subjacent Episcopi jurisdictioni. Qui singula exacte, & minutissime deis
scripta videre desiderat, citatos legat Chokier, & Fagnanum . Interim nos concludimus, integrum esse Episcopo in Synodalthus Constitutioni. hus hane suam exerere delegatam auctoritatem in Regulares , & quandoque expedire , ut id iaciat , ad illos continendos in officio , & irre.
Modus adbibendus in Consitutionibus respicientibus Regulares.
ETsi Regulares non ignorent , se in praedictis ea sibus Episcoporum subdi iurisdictioni : eum tamen in Synodalibus Constitutionibus se
tangi sentiunt, eas multis nominibus impugnare conantur: quod a lonisga ejusmodi rerum experientia edocti sumus. Synodale decretum quandoque incusant, eo quod ita conceptum sit, ut videatur plus juris Episcopo tribuere , quam ei competat : reclamant aliquando adversus d creti verba , eo quod ordinariam potius , quam delegatam jurisdictionem, videatur Episcopo asserere: conqueruntur interdum, aliquid in Synodo esse universim , & veluti per modum regulae statutum , quod solum in certis & peculiaribus facti circumstantiis poterat ab Episcopo decerni , ne secus Regularium privilegia violaret . Operae autem pre. tium erit haec omnia opportunis exemplis explicare. ΙΙ. Episcopus Midensis in sua prima Constitutione Synodali , excomo municationis vinculo ipso secto innodatum voluit, & pronunciavit quem- eumque sive secularem, sive Regularem, quovis modo exemptum, qui, sine sui auctoritate, & licentia , quodcumque Sacramentum administraret personis secularibus, aut alia ratione in cujuslibet Sacramenti administratione delinqueret. Conformis prosecto videbatur hujusmodi Constitutio superius indicatae sanctioni Clementis V. in Gem. I. de privileg. ubi anathemate percelluntur Regulares Sacramentum Eucharistiae , aut extremae Unctionis, sive Clericis, sive laicis administrantes, vel Matris monia solemnietare. hoc est, ut ibidem explicat Glossa, solemnem benedictionem conjugibus impertiri praesumentes, sine licentia Parochi. CO- haerere pariter videbatur laudatae Constitutioni I 8. Gregorii XU. in cuius 4. Episcoporum coercitioni supponuntur Regulares sine legitima facultate se se ingerentes in iis , quae pertinent ad animarum curam , aut quod.
555쪽
quodlibet Sacramentum ministrantes absque praevia Episcopi approbatione ,& licentia. III. Sed , quamquam haec ita se habeant, attamen praedicta Constituistio , verbis nimium indefinitis concepta, aeriter suit a Regularibus imis pugnata, ob rationes, quas subnectiumus. Summus Pontifex Paulus IV. in sua Constitutione impressa in Bullario Rod riguer, permisit Fratribus Minoribus distribuere sacram Eucharistiam in suis Ecclesiis omnibus Clitisti fidelibus illam petentibus , sola excepta die Paschatis Resurrectionis Dominicae. Ejusmodi privilegium , confirmatum a S. Pio U. ad omnes
Regulares, per communicationem , ut a junt , extensum est . Verum, quia
Eugenius IV. in sua Constitutione Fide digna, et . pag. 33. tom. 3. para. 3. Bullar. jampridem declaraverat , tempus Paschale , intra quod in te. grum est Fidelibus annuae perceptionis Eucharistiae praecepto latisfacere.
non unius, sed quindeeim dierum spatio, hoc est a Dominica Palmarum ad Dominicam in Albis, intercludi , dubitatum fuit, an sublimitatione praelati privilegii , Regularibus concessi , sola intelligenda esset dies Paschatis , an potius omnes comprehenderentur praedicti quindecim dies.
Controversia, de qua plura Diana tom. a. edit. coord. de Eccles Commun. resolui. I p. que ad 24. LeZana Oper. ιom. 2. verb. Eucharissia quoad Regulares num. 2. & Tamburin. de iur. rabar. rom. a. diaput. 3. quae s. 3.num. a. m 3. saepius discussa fuit in sacra Congregatione Concilii , quae censuit, sola die solemnitatis Paschatis, absolute prohiberi Regulares, ne Eucharistiam in suis Eeclesiis porrigant secularibus, etiamsi isti iam a
tea annuae Communionis praeceptum in propria Parochia impleverint . aliis vero diebus impediri non posse, quominus illam distribuant, modo seculares , Eucharistico pane in eorum Ecclesiis resecti , non se solutos arbitrentur ab obligatione illum percipiendi a proprio Sacerdote . Ex mulistis , quae proferri possent , duo seligimus sacrae Congregationis decreta. Primum prodiit in eausa Burdigalan. 9. Julii Io . iterumque confirma. tum fuit in una Senonen. II. Iunii Ioso. lib. I9. decretor. pag. 34. cujus verba sunt : Sacra Congregatis Concilii , pos maturam discussionem, censuiν, . rchiepiscopum Burdigalensem non peste prohibere Regularibus habentibus privilegia Apostolica , ut a Dominica Palmarum usque ad Dominiacam in Albis inelusve non valeant ministrare personis secularibus Sacramentum Communionis I posse tamen iisdem probibere, ut personis secularibus die Pasibatis non admini serent dictum Eucharisiae Sacramentum , etiams ictae persona sectitares satisfecissent praecep o Eccles ae hae de re edito . Alterum emanavit in causa Mechlinien. anno I 682. quod in sacrae Congregationis Actis ita legitur adnotatum : Paracbi loci Lovanti conquerentes sanctissimum Euebariseia Sacramentum personis secularibus minis ri a D minica PaImarum usque ad Dominicam in Albis a Regularibus , O pr sertim Societatis Iesu, praetextu privilegiorum , unde arguunt, juribus paroqoiatibus praejudicium inferri, o Euissa praeceptum eludi, cum non de t
556쪽
DUO asserentes, se in Ecclesiis Regularium illi satisfieisse libellum porrox Pνunt Sanctissimo Domino nostro, ut hisce malis occurreret, vetando Regulariabus, ne praefato tempore didium Sacramentum audeant ministrare. Cum auis
rem Santi irati suae placuerio ad sacram Congregationem Concilii remittere buisjusmodi preces, Patri Procuratori proυinciae Belgicae Societatis Iesu successiυe eommunicatas, proponitur dubium: An Patres Societatis Iesu, aliique Regu- Iares possint mini irare sancti mum Eucharisiae Sacramentum personis secula stibus a Dom nica Palmarum usque , . per totam Dominicam in Albis. Ciai dubio die 3 I. Ianuarii ejusdem anni I 682. responsum fuit firmative, exce pro die Paschatis ς ita tamen , ut in aliis diebus Iumentes Euebaνύ iam a Regularibus intra duas hebdomadas Palmarum , O' Paschatis , non satis Diseiant praecepto.
IU. Iam vero hisce decretis, sepius a sacra Congregatione renovatis, etiam die I 4. Ianuarii I735. in causa Suessana Iurium paroebialium, de qua in Thesaur. Resolui. tom. T. pag. 15 I. or I 8 I. aperte contraire , diceabant Regulares, praefatam Constitutionem Episcopi Midensis, eujus verba adeo generalia erant, ut viderentur liberam facultatem ipsis auferre etiam
Eucharistiam in suis Ecclesiis qualibet anni die ministrandi. Et quia, Synodalis Constitutionis verbis rite expensis, justa deprehensa est Regularium querimonia: ideo sacra Congregatio Concilii die 24. Augusti I 686. eam4 dem Constitutionem corrigi, & resormari jussit. U. Nullus autem Regularium querimoniae esset locus si Episcopus it. lis interdiceret, ne solemni Dominicae Resurrectionis die ulli secularium
saeram Eucharistiam audeant ministrare , aut si severissimis poenis eorum refrenaret insolentiam , qui eam falsam , nec certe tolerandam doctrinam in vulgus disseminarent, annuae scilicet Communionis praecepto posse Fiadeles in eorum Ecclesiis satisfacere: etenim haec propositio non solum est aperte contraria Decretali Innocentii III. in Cap. Omnis utriusque sexus, ejusdemque Decretalis communi, usuque comprobatae acceptioni, verum
etiam contradicit ipsismet Apostolicis, de quibus gloriantur, privilegiis. in his enim saeuitas fit Regularibus ministrandi in suis Ecclesis saeram Eucharistiam personis secularibus, expresse, & nominatim excepta die Paschatis Resurrectionis Domini , uti audivimus. Quare, cum circa a nonum I 63 o. quidam Patritius C ahit, Parochus Dublinensis, inter teteras propositiones , quas nonnullis Regularibus in Hibernia degentibus doce.ri , ae spargi audierat, & quarum judicium a sacultate Theologica Aca.demiae Sorbonensis postulavit , hane etiam ab iisdem Regularibus prolatam ad eamdem sucultatem detulisset: Paroebiam non tenentur in propria Parachia eommunicare in Paschate : etsi Regulares , qui ceteroquin alias propositiones , de quibus accusabantur, unquam a se assertas negabant , hanc unam, consueto suorum privilegiorum obtentu, pro viribus nisi sint defendere , impedire nihilominus non valuerunt ne eidem haee, quam e mirebatur, inureretur censura: Propositio DIIa, scandalosa, σ rem
557쪽
raria' quemadmodum refertur in opere inscripto Collectio iudiciorum σα edito Parisiis anno I 727. pag. 324- 329. 336, VI. Idem Episcopus Midensis in sua Synodali Constitutione octava expresse denuntiaverat, se nulli sive secularium , sive Regularium , Ordines collaturum , qui non servasset temporum interstitia a Conei lio Tridentino praetcripta ' a quibus an quempiam absolvendum Ecclesiae necessitas, aut utilitas exposceret , id, non a Praelato Regulari, sed a se fore dijudicandum , edixerat. Haec pariter Constitutio innixa videbatur Tridentino sess. 23. cap. II. Ig. de reform. quibus in locis soli Episcopo permittitur causam examinare, propter quam sit aliquis citius, quam jura requirant , ad altiorem ordinem promovendus. Fulciri insuper vide. batur pluribus decisionibus saetae Congregationis Concilii , quae saepius centuit, a sacra Tridentina Synodo , soli Episcopo ordines collaturo , nequaquam autem Praelato Regulari, litteras dimissoriales concedenti suo subdito Regulari, facultatem fieri, hune , ex justa causa, ab interstiti rum lege eximendi. Ita quippe ab eadem responsum comperimus in Nutilius 3I. Iunii Is 97. lib. 9. decretor. pag. I 8. in Aquen. mense Iulii Is 89. lib. o. decretori pag. I 8. & in N. N. I 2. Septembris Iclost. lib. M. decretor. pag. 65. Attamen, quia Sedes Apostolica , post Tridentinum , nonnullis Regularium ordinum Institutis privilegium eoncessit exemptionis ab interstitiis , idcirco sacra Congregatio, praedicta die 24. Augusti 1686. rescripsit , etiam hane Constitutionem Synodalem Midensem, ese res mandam quoad eos Regulares, qui habent prisilegium concessum postri iden
VII. Aliud rei. de qua agimus, exemplum spectat saeuitatem administrandi Sacramentum Ρcenitentiae . Bonifacius VIII. in Cap. Super Cathedram, de sepulturis, inter Extravim commvn. statuit , non posse Regulares secularium Confessiones excipere , sine licentia , gratia , m beneplacito Episcopi, in cuius dioecesi commorantur . Benedictus vero XI. in p. Inter cunctas, de privilegiis, pariter inter Extra-g. commun. decrevit , Superiores Regulares debere quidem significare Episeopo , sui sie a se quosdam sui ordinis Fratres deputatos ad audiendas secularium Comsessiones, non tamen teneri eorumdem Fratrum nomina exprimere, nec
certum numerum designare' voluitque insuper, ut , nisi Episcopus intra triduum ad Consessiones exeipiendas approbasset , quos Praelatus Regularis ita consula eidem signifieaverat, iidem nihilominus possent Sacra me tum Poenitentiae, auctoritate Apostoli ea, secularibus administrare. Verum hanc Benedicti XI. sanctionem abrogavit Clemens U. in Clement. Duo dum , de sepultuνis , restauravitque Constitutionem editam a Bonifacio
edicens. nulli Regularium fas esse , seeularium, etiam Sacerdotum , Consessiones excipere sine Episcopi approbatione . Hane porro approbationem, , a licentiam, posse ab Episeopis concedi Regularibus ad certum rem.
558쪽
pus, & limitari ad certum dumtaxat genus personarum, diserte dee Iaraisrunt Clemens X. in sua Constitutione Io. q. Urbanus VIII. in suis Apostolicis litteris in forma Brevis, anno I 639. datis in causa moti liistigii inter Cardinalem Sando valem , & Regulares illius dicet e sanos, In nocentius XIII. in sua Constitutione super Ecclesiasti ea disciplina in regnis Hispaniarum, edita die I 3. Maji I723. & confirmata a Benedicto XIII. die 23. Septembris I 72q. alia Constitutione , quaei extat in APpendite ad Concilium Romanum anni I72s. Ptque opposita doctrina quam Regularium plerique venditabant, proicripta est ab Alexandro VII.
qui , teste Cabassutio in rheor. prax.Jur. Cauon c. lib. I. cap. I . num.
13. die go. Ianuarii Iosis. hanc propositionem : Non possunt Episcopi
timitare , seu refringere approbationes, quas Regularibus conceatini ad Conia fessiones audiendas, neque ulla ex parte revocare e declaravit falsam, temerariam, scandalosam , erroneam : quae omnia videri possunt in nostra In- sit. 86.
VIII. His ita per Tridentinum Concilium, & per ApostoIicas Conis
si tutiones decretis atque firmatis , accesserunt opportunae declarationes dubiorum , quibus vexari non destitit sententia textus , licet plana, de aperta, tum ipsius Concilii , tum praedictarum Constitutionum; de qui inhus de ela rationibus a nobis lasore calamo actum est in citata nostra Io t. 86. Recesserunt aequiescentiae sgnificationes solemniter editae a Superio. ribus ordinum Regularium , qui & agnoverunt, & ultro acceptarunt quataeumque decreta fuerant circa - cessariam Episcopalem approbationem , uis hi Regulares exeipere velint secularium Confessiones, seque praemissis te. libus teneri, propria subscriptione professi sunt; ut accidit Parisis in Q emni actu , relato per extensum in rom. 3. celebris Collectionis Iudicio rum mi M. Post haec omnia, quis crederet, aliquod adhue reluctantiae ,
& eontradictionis germen excidendum superfuisse λ Et tamen ita se res habuit. Notae sunt Anglieanae Ecclesiae calamitates post illius regni sepa. rationem a Catholica unitate ac Fide; & satis compertum est , quanta curarum & solicitudinum mole Apostolica Sedes operam dederit, ut pauci Catholi ei, qui ibidem relicti sunt, in sanctae Religionis integritate perma. nerent, & quot, in eum finem, Ecclesiastici regiminis sermas atque rati nes excogitare debuerit , donec Ven. Servus Dei Innocentius Papa XI. per suas litteras in sorma Brevis, anno I 688. editas, id tandem eonstiis tuit , ut tres Vicarii Apostolici, Episcopali charactere insigniti cum tiatulis Eeelesarum in infidelium partibus existentium , per diversas illius regni regiones opportune divisas constituerentur, qui Catholicorum in iis degentium spirituale repimen gererent. Adversus hosce Uicarios Apost
ii eos controversam excitarunt Missionarii Regulares, eontendentes, Coninsessariorum ministerium a se exerceri posse erga seculares personas , abGque illorum approbatione a tum quia eorumdem auctoritas , rigorose I
quendo, ordinaria dici nequit; tum quia Conciliaria decreta, di Apost Disitirco by Corale
559쪽
L I B. IX. C A P. XVI. s 33 Iicae Constitutiones de Episcopis Ord nariis locorum verba saetum; tum
denique quia retroactis temporibus ipsi Regulares Missionarii , annuentibus Romanis Pontificibus, & praesertim Urbano Papa VIII. secularium Confessiones exceperant sine approbatione Superioris Ecclesiastici, quanis tum vis Episcopi titularis . De hae controversa non semel actum est in Congregationibus Urbis: cumque in. ipsis animadversum fuerit, Apostolicos ejusmodi Vicarios deputatos fuisse , & adhue deputari eum iis L. cultatibus , quibus Orssinariι in suis civitatibus , GV dioecesbus utuntur Iex eo autem , quod , certiS concurrentibus circumstantiis , permissum suerat , non recte in serri quid obtinere debeat . cum immutatus fuerit rerum status: iteratis vi ei bus decretum fuit, Regulares Missionarios non posse secularium Consessiones audire, nisi impetrara prius approbatione
a Vicariis Apostolicis , quibus nempe subjecti esse debebant in conceris
nentibus euram animarum , & Sacramentorum administrationem . Αtque haec decreta Apostolica auctoritate confirmata fuerunt tum olim ab
Innocentio XII. per litteras in forma Brevis datas die s. Novembris 1696. tum etiam a nobis ipsis per similes litteras datas die 2. Septem. bris I 743 IX. Non desuit tamen , qui in tuenda, exercendaque hac in re Episcopali auctoritate , modum excederet . Episcopus quidam sibi lieuisse autumabat , in suis Synodalibus Constitutionibus prohibere , ne ullus Regularium , etsi ceteroquin a se approbatus , accederet ad domum s Cularium aegrotantium, ut eorumdem Consessiones inibi exciperet, sine speciali licentia Parochi proprii ejusdem aegrotantis. Displicuit haec conustitutio Regularibus, eo quod ea non tam imminui, quam prorsus ipsis auferri uideretur facultas audiendi laeularium Consessiones ; neminem quippe facile reperiri , a jebant , qui velit sanus Consessarium eligere ,
a quo nequeat aegrotans, & mox fortasse decessurus, Sacramentalem abis solutionem obtinere e suas proinde adversus decretum querelas ad saeram Congregationem Concilii detulerunt et eaque , sive ob praedictam rationem , sive potius ne aegrotantes privarentve solatio peceata sua aperiendi Confessario, quem optarent, die I 4. Decembris I δs8. Synodalem Constitutionem ita temperandam censuit, ut liberum quidem euset Regularibus, jam ab Episcopo approbatis, accedere ad domos see larium morbo laborantium , ibique Sacramentum Poenitentiae itidem aviministrare, hae tamen adjecta lege , ut tenerentur exceptae Consessionis attestationem , in schedula scripiam , in eadem domo relinquere , qua certior fieret Parochus de peracta ab infirmo Sacramentali Consessione, ut tuto deinde posset cetera Sacramenta eidem conferret.
560쪽
534 DE SPNODO DIOECES NACAPUT DECIMUM SEPTIMUM.
Alia exponuntuν earumdem querelarum causae .
Hme de prima querelarum causa. Alteram, quam, non decretum, sed potius decreti verba interdum Regularibus suppeditant, unicum patefaciet exemplum. Sacrum Concilium Tridentinum sess. 1 f. cap. I. de Regular. praecipit, in omnes Regulares, tam viri, quam mulieres, ad Reis gulae , quam professi sunt , praescriptum , vitam ins/ιtuant , or componant . Hi ne autem fastum est, ut nonnulli Episcopi non dubitaverint, hane Tridentini sanctionem in suis Synodis renovare, idemque, ae totidem sere verbis iterum decernere. Enimvero , cum Episcopi, in sua quilibet dic cest, sacrorum eanonum custodiam habere, atque in id potissimum ineum- here debeant, ut quotquot Deo devincti , atque Ecclesiae obsequiis sunt specialiter manet pati, ea nonum statuta religiose custodiant; ad eos quoque pertinet invigilare, ut Regulares ad Regulam, quam professi sunt, suam vivendi rationem componant . Atque , ut mi sta iaciamus quam plurima Provincialia Concilia , quae, ante concessam Regularibus exemptionem ab Episcopi jurisdictione, exactam propriae Regulae observationem iisdem &commendarunt, & statutis in transgressores poenis districte praeceperunt, Synodus Provincialis Bituricensis, anni I 336. tom. 7. Collectionis Haro duini col. Iclost. quamvis non minus , quam Dioecesina , jurisdictione careret in Regulares, nihilominus cap. I. ait: Statuimus, pracipimus, oeordinamus, quod Religisse, cujuscumque satus fuerint , Capitulum Ne iaagro, er aIias Decretales editas super Regularibus Insituris. CV Consisti. tiones inυiolabiliter custodiant, Cr observent e & Synodus Burdigalensis , habita post Tridentinum , anno nimirum Is 83. tam. IO. Collectionis Harduini eol. I 365. eap. 23. inquit: Superiores, atque Praepositi omnium monaseriorum , o Ordisum , omnem curam , m diligentiam adhibeant , tam in Capitulis Provincialibus, quam in monacteriorum, etiam commenda roνum , visitationibus, ut ipsorum ιnferiores , ac subditi , ex praescripto suae professionis vitam instruant, er paupertatis , casιtaris , obevientia , ac , sequa sunt alia euis is monaseris peculiaria vota , or praecepta , fideliter, o inVolate observent. Sed, quamquam haec nemo inuciari audeat, atta. men saepius a Regularibus aecusatum est verbum illud praecipimus , seu Batuimus, in Synodalibus Constitutionibus usurpatum.' eo siquidem deis eotari dicebant ordinariam Episcopi in ipsos auctoritatem, & jurisdicti nem , & non meram custodiam , atque vigilantiam super observationee Ium , quae aut a Iure communi, aut a Pontificiis Constitutionibus , aut a propriis cujusque ordinis Institutis , sunt Regularibus injuncta . Quapropter saera Congregatio Concilii justam agnoscens Regularium queis relam , verbum illud praecipimus , seu Rat in mus , nedum a Dioecesanae .