장음표시 사용
161쪽
vs. 20) sororis suae Electrae esse maritum. Hac gravissima causa motus statuo duos saltem versus, unum ab Iphigenia alterum ab Oresta pronuntiatum, excidisse post v. 21, quorum versuum hoc restes Iphigeniam illam rem docuerit. RHEA vs. 108 σε με μάχεσθαι, τους δε βουλευειν κακως. procul dubio spurius. Duo vss praecedentes faciunt parenthesin. Vs. 579 θρασυς γαρ Eκτωρ νυν , επε κρατει, θρασυς. Errore repetitum videtur θρασυς Fort. επε κρατε δορί Vs. 589 Diomedi dicenti: αἰσχρον γε μεντο ναυς in Φγειων μολειν, δρασαντε μηδεν πολεμέους νεωτερον. respondet Ulixes: πῶς δ' οὐδεδρακας οὐ κτανοντε - σωζομεν αδε
donee no auecedas luci. t ipsum contrarium requiri manifestum est. Quare corrigendum: εως ὁ νυκτ μεέφ αι φάος.
iacto ει βαλεῖν. ro ρατον reponendum esse ταφρον iam alibi demonstravi; neque minus s. 804 εξαπωσατε, formam nihili, in ξεαισατε esse refingendum. TROADu vs. 634:
162쪽
Vs. 876 ἐμοὶ δ' δοξε τον εν ἐν ροἱ tioeo Ἐλε νης ἐασαι. ro Ἐλενης utique legendum αὐτῆς propter ipsa Menelai verba, quae praecedunt sus. 61 sqq.) ῆκω δἐ τὴν ταλαιναν al.
-και ναν - ου γαρ ἐδεω ον otia δαΠαρτος, ' πο ἐνἐ ιν , εγω - ζων Intcrpretamentum, ut sit, vocabuli explicati locum occupavit. Eadem observatio confirmat crisin nostram in expungendis s. 855 sq.
pronuntiandum esse vix est, quod moneam.
163쪽
Vs. 821 νοσσlνους πεπλους apud Grai'cos non nisi multores gestabant, s. Aesch. pl. 061 apud barbaros viri quoque se illis induebant, s. Aesch. ers. 129, sed imprimis huc facit fragm. Soph. o Laocoonte p. Dion Hal. Ant. I, 8. Vs 859: Π υσεται ne o isto Λιονυσον, ὀ πέφυκεν ἐν τελει θεος
Ad dubito tamen horum versuum fidem. Ipse Euripides breviter et significanter dixerat: γνωσεται δε τὸν Λιος, quorum vim non augebit sed infringet, quicquid addideris.
164쪽
locus est, neque ea seri particulam A sibi adhaerentem. Vs. 934 τῆ δ' Dθάδ' ἐμπουσ' ἀωτεέαν πικρανοῦντων ἐν οἴκοις χρημάτων in σο ιαι.
Scribendum videtur αυ τευ εν μοι κτε.
Vs. 1005 Lege et distingue V α δ ἐπελε κτε. pro φα
ἐπελερ. Vs. 1100 τουνομα παρασχουσ' o το σωι ἐν βαρβαροις. Si versus genuinus est, scripserim, σωμα βαρβαροις, Sed suspectum eum habeo eum Nauchio. Vs. 1319: Unotiatio δ' - πολυπλανητων
165쪽
τε του τεκοντας οὐκ alςαταιJ. Deleo versum manifesto spurium Sequitur:
Vs. 514 ἐν δομοσε , o D ουπι δυδιι περ βαένει τοδε. Pro τοδε legendum videtur ποδα. Praeterea malim περβάλλει. Vs. 52 Ion παυε, εχ ηναυσα τα του θεοὶ ιμματα ρ ξηὶς χερί uth. isto μαι κουὰνσιάζω, ταμὶν ευρέσκω φέλα. Vs posterior aptum sensum habebit scriptus in hunc modum :ἄπτομαι κου Pυσιάζω, τ ιε ευρέσκων φέλα Verte lango te non vi te abripio, quippe qui inveniam, quod mihi earum est. Quae optime respondent dictis ab Ione.
ῆν πάντες μεναίοισι Καδμεto ποτε λ 0τ συνηλάλαξαν. Malim συνευλολυξαν Similiter corrigendus Electr. s. 855:ςέφουσι ν εο ς σου κασιγνήτου καραχαιροντες, ἀλαλαζοντες. Legendum λολυζοντες i. e. iubilantes.
Vs 65 sq. εχων τυρα ιδ ῆς ιακραὶ λόγχαι περιπηδωσ ερωτι σε ματ εἰς ωδαέμονα. Si ερωτι sanum est, Pr ῆς-πέρι rescribamus necesse est se πέρι nam Graecum est ερως περ τι non περ τινος Sed quia ἐν περι omisso ερωτι, ensum praebet optimum, potius vitiosum esse ρωτι statuendum videtur cum Nauchio Lenissima autem correctio fuerit Ἀζδω ερωῆ σωμα εἰς Ddαέι να. i. e. cum impetu Fatendum tamen hoc vocabulum Homoro usitatissimu in apud tragicos, quantum sciam, non reperiri; Dissiligo by Orale
166쪽
145 quare aliquis praetulerit: πημαν Ουἔσι vel πιμῶ αρι-
ω ιν τερ αυδy ποι πατὴρ Πες γῆς. Ρost sormulam αλλος ἶλλοθεν verbum sequi solet in Plurali; quapropter scripserim: εο ινμερ, αυδα, ποῖ τε i. e. dic, mater quonam et Verbum φασέ, ut saepe fit subintelligitur. Vs 183 ερου τέν ἄνδρ αριςον ἐνρέναιε ὼν Γῆ v naida τὀν ὐιον ἀν- φὴς εῖναι δοκειν Reddidi sua interpolatori, quem prodit orationis spurcities. Mox scribe: Ἀρφυν δ' ἐιγωτων cum Nauchio pro Λ τ ερ. Vs. 245 is εἰδευσ Ουνεκ ου ὀ κατθανων
Graeca postulat: εος μὴ ου θανεῖν. Vs. 330 νυν γαρ ἐκκεκλει,μεθα. Tandem Euripidi reddatur ἐκκεκληιιεθα. Vs. 36 sqq. πυρσω δ' ἀμφεκαλυφθη-δεινε χασμ τι θηρος Legendum πυρσου TE.
βοι λοι α περιδοσθαι heseum Herculis responsum istis quidem verbis conceptum non intellexisse. Cui subveniamus reponendo:
167쪽
verba interprete non indigebunt.
o in δε πηπίς ποταμίους φορονιι η ἀνεορτος ἱερευν καὶ χοoων a7τωιιώ'ζ. Quicunque pulchri sensu non plane destitutus est, assentietur mihi versum languidum et ineptum expungenti Frustra igitur sunt, qui corrigunt κύςερ σομαι, quo acto s. non multo fit tolerabilior. Vs. 704 sqq. - πνέοντ Ἀγρων ται laν, χρυσεα αρνα καλλιπλόκα/ιον πορευσαι. Nauchius corrigere occupavit καλλέποκον πορευσαι. In antistrophe respondent haec: μολπαὶ 1 ηοξον εραταὶ χρυσεας αρνός ως πέλογοι Θυεςov. Nauchius εἶτα δόλοι ii ou quae coniectura corrupta relinquit praecedentia nam ιολπαὶ Dζονται- αρνός nihil signi ficat nec vulneri, quod curat, medetur Fortasse: μόλπαις δ αυξονται ρεταὶ χρυσεας ἀονὰς το πικλόπου DεςOD. Dissiliae by Orale
168쪽
ιιῆνιν θυγατρος νοσέων νιιφευμάτωνJποντου κρεοντος παῖδ' κτὲ. Versus, quem uncinis cinxi, sapit magistellum. CYcLOPI vs. 2 νυν ἐν γ βρ τουμον ευσθενει 6ιας. Verbum ευσθενεῖν antiquioribus Graecis inauditum esse puto. Vipere illis est ευθενειν et postea producta vocali ευθηνειν. Quare emenda νυν - τουφιον ευθε νει δέμας. Vs. 105 ἐκεῖνος ουτος εἰμι λοιδορε δε μὴ Lege ἐκεινος αυτος εἰμι κτε.
Nescio anno praestet: σκαιος ἀοιδος καὶ κλαυσοιιενος κτε. Vs 504 γάνυμαι δε δαιτος ign. An sorte γ δ δ ῆδει fes Hom. l. A. 575 ουδε τι δαιτος ἐσθλῆς εσσεται γ δος. Vs 5κI: υκ ινφιλλήσαιμ ' αἱ αριτες πειρωσέ ιε. Conieci: πῶς αν φιλῆσαι; ; τε Formulam autem πως cis apud tragicos valere utinam, res est notissima.
Lib. I cap. 58 med post οτε δὴ deleatur interpretamentum:
169쪽
Lib. III cap. 13 pro ξυν κακέος ποιεῖν coniectum est ξυροκακωσae Lenius, opinor, et melius scripseris ξυγκακοποιεῖν, nam opponitur tempus Praesens ἀλλἀ ξυνελευθερουν.Cap. 21 διεῖχον δ' o πεδε ολοι ἐκκαίδεκα ποδας μαλιζ.ὐι ἀλληλέον, το Dν ιεταζ τουιο o εκκαέδεκα ποδες τοῖς φυλαξιν οἰκω - διανενυι ιεν ciικοδομητο. Vel ipsa Grammatica, ut turpe emblema abiiciatur, non postulat sed agitat. Cap. 104 ενθα σε γμαχέι τε καὶ ωποῖ καὶ ἀοιδῆ
Lege των PQγίνεον, cl. Cap. 24 2: τε ν 'Pπένεον κατ-θραν. Cap. 9 prope finem: υτ γαρ αυτοὶ ἐλπιζοντες ποτε ναDσὶ κρατηθησεσθαι Legendum κρατησεσθαι, cum codd. bene multis. Cap. 13 prope init. ἐλπέζοντες-ελεῖν ιηχαναῖς Insere αν post ελειν.Cap. 25 prope init. πιέπλευσαν εὐ εκaςοι υχον ἐς τὰ οἰκεῖα ρατοπεδα et τε ἐν τῆ Μεσσηνν καὶ is τε Ῥου I. In marginem relegentur, quae uncis circumdedi Thucydides certe dedisset καὶ τὰ ἐν τε 'Pηγlo . Cap. 26 χοονος παρα λογον ἐπιγιγνο φιενος Corrigatur ἐπιτειν os ενος Ibidem Hαέθοντες uno τῆς
Cap. 33 versus finem: τους δε φιλους, η ιόλις alliola προσθέοντες προσκέοιντο, τρεπον Emenda ἐπιθέοντες, quod ipsum in multis codd. exstare video. Dissiliae by Orale
170쪽
Cap. 39 καὶ ἐν σιτος ἐν τῆ νήσω καὶ ἄλλα βρωματ' ἐγκα-
Cap. 4 ex tr. ἐναπερ το πρωτον ευρμηντο. Lege I περ rii. Similiter corrigas cap. 4 init. Cap. 5 med. πανταχογεν σφας περιες υτος πολέμου τα-χεος καὶ ἀπροφυλάκτου Suspicor τραχεος τε. Jap. 57 n. Tανταλον δε παρα του ἄλλους τους εν τῆν σεο ακεδαι/ιονέους καταδῆσαι. Exspectaveram τους ἐκ γῆς νήσου A. ut coniecit indauius, Num sorte latet τους Ἀθηνησι -κεδαυιονιους ΘCap. 59 sub sin. τα γαρ δια καςοι ευ βουλευό/ιενοι δὴ θεσθαι τε Lege βουλό ιιενοι cum codd. BCD. Cap. 7 prope init: ως ήσθάνοντο τὴν παρασκεν,ἐν τουχ υριο v. Malim τὴν κατασκευ ν. Utriusque nominis, ut et verborum παρα- et κατα-σκευώζειν, perpetua est in codd. consusio. Cap. 76 init abiiciatur post ζμοσθέ,x; putidum emblema 'Aθηναέων ρατηγος Post pauca non mirer, si verba αὶ δε ἐναι ἐπιθαλασσέδιοι sint antiqui alicuius interpretis Scholium Cap. 77 n. lego το ξυι μαχικον το ἐκει pro ἐκεirq). Idem vitium passim tollendum.