장음표시 사용
31쪽
. u. stata liber uamdiu pendet dino, servus heredis est, a. Stam liber stu alienetur ab herede, sive unacapiatur ab M liquo, libertatis condisionem secum trahit., 4. Sub hac conditione liber esse jussus, si decem millia heredi
iis testimemo ad νtas pro nuliis habendas otiinuit, teste eodem to in L. a. D. d. Miu. et Demonstr. g. a. Statu liberi a caeteris servis nostrismaiad pomis ἀνα- . . . . et Meo inpubi eis quoque fusiciis easdem poena auiantur, quas GHeri servi. Ita Pomponius in I. M. H. D. de Masu M. Idem tradit Paulus inc g. S. I. D.ri quaestomb. Modestinus M. m in L I4. D. eod. non ut servum, sed ut liberum puniendum eum amrmat. Aperte etiam Noster in L sis. D. de Poenis. Motu liberum quas merum eum jam pumendum Dimus Pius rescripsis, id est, quasi talem, qui jam liber est; addo hoc, quia video esse, qui verba aliter intelliis sunt. Pro etini Duirsema suestituit ratim in Conjectur. M. . cap. 4. non juila tamen, ut mira quidem videtur, ratione adductus; constat enim voculam is per pleonasmum haud raro addi, vid. Observat. Miscrit. Austri M. DoL 3. par adit. Distinguem eum putant nonnulli inter judicia publica et privata, nec desunt, qui quasi corruetas legea sibi invicem contrarias corrigemma censent; alii sinu liberos olim ut ier. Nos, post mi, uni vero Divi Ri ut libema punien ruisse autumant. Perr.nonius in Irae sur. Otton. tom. I. p. s . respectu heredis ranquam servos. intuitu vero extranei tanquam liberos puniemi eos arbitratur. Facillimo. nili me fallant omnia, neqotio dissentientium, aut dicam potius variantium Iurisconsultorum sententias conciliabimus, si, quod odoratus jam fuerit Glinator nescio quis ad d. I. M., ira statuamus: statu liberum propter delietiam in servitute tam eerpetratum, hoc est, eo tempore cum adhucdum s. V esset, puniendum tanquam servum, sin vero sendente conditione, id est postquam im statu liber esse coepit, peccaverit quid, electendum eum tamquam libe- Tunc in L M. c.. strino est de eo, qui in
is a riseras Mail dubitandina itaque,
imbui eura , pii lim statu liber erati Ad
L 8. e. quod attinet, Occurrere ibi perspi- lcis rescriptum. quod ad cerium casum restringendum esse, eoque responderi solere ab Impp. tantummodo ad quaestionem proepositam, non nisi ignarissimi nesciunt; non ambigendum ergo, utique de eo agi, qui post datam sub conditione libertatem det, querat. Ne quid autem dubii supersit, en tibi verba Ulpiani in L I. D. de poenis.
Quoties de riucto quaeritur , placuit non eam poenam obire quem delere, quam a ditio ejus admutis eo tempore, quosnum tia de eo fertur. sed eam, etiam δε ineret,
Miulum probat quoque R ala Aerema in Idef. stirem tom. 6. . F . ac sane ita sinient leti, Vid. L 6. s. s. D. de Simu lib.
S. ρ Uberius idem exsequitur Noster in
Lo. S. α D. de Matu lib. Casum hunc fingor Fac testatorem ita jussisse in testamento: Stichus servus meus liber esto, si Titio heredi meo intra lex menses decem dederit; Titius vendit Stichum Can, ant quam impleta fuit conditio ἔ&-nerit hiaranditio, hoc est, si dies conditionis v nerit. aut impletus fuerit terminus adeum l ravi qui emit, lino vero ad omnes, quo. rum aliquo, id est alio quo, vid. Auctor
mira dies, venire αμιω dicitur, ubi minia ejus peti potest; pudet vulgatissimae rei
afferre exempla. Faceium itaque corrinctiones Haloandri, qui ex ingenio sorte, uti plerumque facere latet, substituit exi xu, et G. uest, qui L c. p. 184- temere legendum vult venierit. Dissicilior multo est locus Pomponii in L29. S. I. D. eod. , in quo interpretando, restituendove laborarunt haud pauci. iidemque non vulgarie ditionis gloria Om- spicui Uiri; quem, cum in primis is faciat ad illustrauda Ulpiani dicia, intactum praetermittere non sustin . Nimuni-jectu
32쪽
dederit, et si ab herede abaliemus sit, emptori dando pectiniam, ad libertatem perveniet; idque lex duodecun Tabularum jubet. si i , , N
iecturas enio minus in medium sermne δε h eam, otiumstceruntDuinem in Conjectum M. a. eap. 6. Ampl. Van de Waler in crus si, et. eo. 6. Cl. Best x. 6. ae novissime Cel. Marchari in Iure ρων. m. I. cap. s. Verba licet plura quamvis invito describere necessitas im- α intus Mucius scribis i Prier' mitius in iesummis seripserat: Si Anar nisus servus meus Darei amo dederis δε-cem, liber esto. Deinde is his bonis eoep rat contemersia esse; qui se lege heredem Hebat via, is eam hereditatem ad se peri vere dicebat, aster, qui haraduatems Dausat, asebat linamento se beredem e De iis
dronicus quaerebat, si ipsi uiginti dein=ι, suoniam secundum eum sententia dicta est, futurusno asso liber, an nihil uideator sensentia, qua visit, is eam rem valere, quo
res contra possiorem Dineata sis. illum in servitute fore. Labeo hoc, quod Quis ius Murius seribit, Da putat verum se, si re vera Dea ab intesiaιo heres fuit is, qui viciι. nam, F injuria fuditas victus eget scriptus verus heres ex Mamemo, ni hilominus eam paruissa conditioni, ei iam do, et liberum fore. Sed verissmum est,
uoes et Aristo Celso refert M. posse dari euniam heredi ab intemto. secundum quam sententia dicta est ; quoniam lex XII
poemere quissu dominus ejus μνυ, et Mea hunc quoque ex Iego contineri, suum dum quam sementia cum est, et tiberum δει urum eum, qui ei dedisset Meuniam;
cuniam vict-i restuus re debere. Mendas primum, quae irrepserunt. paucis eluere bimur, tum deinde sensum auctoris in-Veu Muri. Pro De ιi, quod olim dinplicato x scriptum Lisie novimus, subit tuo cerem; inori causam dedit quod ibbrarius pro uno x mala de ratum t suerit; in numeris autem pedis rude hoc atque imperitissimum
genus , non ignorant, quotquat vetera monumenta veriant. Smel quum emum rint, nil mirum pluries idem repetiisse. Assentior illis, qui emendant nee interessent; non et nee vel uvae iisdem notis exarata
olim fuistis pervulaatum est, unde plurima scripturae vitia emmarum. Casum hune statuor Calus pateri n. in . tei, mento ita scripserat: Si Andronisu vus meus heredi meo decem Miaria, Merso. Controversia oria est inter legitimum et scriptum heredem, uterque heredit tem ad se pertinere dicebat; ad judicem ubi lis delata est, vincit heres in test mento scriptus. Andronicus, mox Gasententiam secundum scriptitan dictamco gnovit, solvit victori decem. Sententiis uictae neutiquam adquiescit i timus, res, injuria judicis quippe se victum lassiequestiis; rem ad Praetorem defert. jud, ces dati causa cognitae tra scriptum pronuntiant. Andronicus quaerit ex Quanto Mucio, laturui te sit liber, qui iam decem dederat scripto, secundum quem prior sententia tacta fuerat, an nihil ομδε-ur beatentia illa prior. qua vicit scriptus heres, ad eam rem dialere, id est, an censeri debeat nuIla esse, neque ullius valoris prior illa sententia, quae jam se scissa erat, et an ad consequendam libemtatem suam, quam decem emere quasi hebat, nulla ista sententia nil quidquam pertinere videatur, quandoqui revis ejus, quae nulla est sententia. nunipossunt esse est ius; Mucius existi irrat, propterea quae superius dicta sunt, si decem do, dent scripto heredi Andronicus, et res nura eum milesserem retractata ludic ta esset, in servitute eum sere. nihilque adeo egisse, quod scripto, posteriorelam tentia victo, pecuniam dedoit . quam dare debuerat ei qui vicerat. et quem judex
heredum esse pronuntiaverat. Labeo prohat sententiam Mucii , ita tamen, ut etiam,
si appareat, injuria judicis victumscriptiun
33쪽
L s. Ω-heredem vitam sis, quo nunus sinu taer coni coni pareat, perinde fit IEer, atque si concito mileta misset. s. 6. Extraneo peranum dare jussus, et Taer esse, si paratus si dare; et is, cui jussus est dare, aut nollet ac rire, aut aeret quam acceperit moriatur, perinde fit liber, ac si pecuniam e dissim
S. 7. Uberas et dire potest dari hoc modo, UBER Eno.
6. S quis ita scripserit in testamento: mus servus meus, si reddiderit rati
dissem, atque ira moretur, cita ea a iram aram alimrae in jure obvia exemvellerica suppedim nihilo minus libererit Stu hin. Umma Omissis caeteris. Pedico ad explicationem eorum, quae erigem A sinu nomvuli. sta' -ηρω--κ is smus se resim a defiere, cum autem eum tiruriredem, hoc est, eo tempore, quo herede ea de re ageret, es rati
illam is Ru addere; verum hoc nunc non utimis Ho qui .is i simi
Prom quasi alveo si re onmia per picis . tuto ergo Carebimus crisi Q. Mati M.t 7 Q r. Persuasu non videntur, quotquot in his Cast, an Miani verbis in Inst. M.
R. rit. I. s. 7. merx rer αἰ- servia per μἀ--- - dari H H. ωι heres ναῶ talarius ea mavel a manummos suo restarre ab iis, in m numinerent, ore non serunt verbum speravis, cuiust Co alii imparavis, alii ab aliis μυ--is ruin nunt. Ruste verbum s me in fid- commissis agnost μὴ qui autem rogat, eumne 1 re tricias ire quisquam lus nev frit sine petamr. sine heres im- secuturiis. ac satis urus volimruti, quam in testamento pro suit ἰ exspectat itaque ae sperat Pre ut mandatum impleat homo
34쪽
LIRER SIT, LlBERUM ESSE IUBEO: et per fideicommisesum, utputa, ROGO. FIDE l COMMITTO HEREDIS ME i. Ur STtCHUM SERVUM MANUMITTAT
S. 8. Is, qui directo liber esse jus ius est, orcinus fit libertus: is autem, cui, fideicommissuin data est libertas, non testatoris, sed manumistbris fit liberius. S. v. Cinus fidei committi potest ad rem aliquam praestandam, ejusdem etiam libertas fidei committi potest. g. io. Per fideicommissum libertas dari potest tam proprio servo testatoris, quam heredis, aut legatarii, vel cuiuslibet extranes
. II. Nieno servo per fideicommissum data libertate, si dominus
num ipso hoc vocabulo usum fuisse constat. Quid quod non dubito eadem noti in ne in jure occurrat vid. Schulting. I. e. uuis denique miretur. avit vocem adinhibuisse Crium de fideiconamissis. qui reputet secum, omnia fidei commista primis temporibus suis se infirma, neque invitum quemquam cora intuisse praestare ea quae iuerat rogatu δ vid. s. I. I. de rae. M.
g. 8. Quod pro Ortinus alibi scriptum
exstare tradit Cujacius hortinus, Et o ebinus, uti docet Otto ad i. a. . de Sinireb. er . rel. non mirabuntur, qui sciunto a veteribus pro adipiratione potiusquam
pro littera habitam; constat id ex elitione
in metro ustata; contra tamen alii censue. m. VH. Pater ad Mian. μου. in. hinc ena
ta varia scriptura. Servius ad Dre . Georg.
. D. 224. tria tantummodo exstitasse antiis
quitus nomina memorat, in quibus C lit. teram adspiratio sequeretur: Sepurarum, orctur, rapulaber, ex quihus pulcher solum sua aetate retinuisse eam addit; idem ad Aes. 6. v. 4. scribit veteres dixisse ibus, orchus, reliqua. In Inscriptionibus a F,hretto editis invenies ora pro hora, PH pus. abuit, erer, Horum alia, ibidem est H. S. E. id est hoc sequetur heredes. Ita quinque umidas pro humidas, πο Mea pro brpotheea, Gratiano pro Eurrebiano; ex adverso biisdem pro iisdem, crisandis procreandis, habe pro ave exaratum exstare
affrenat in C ice Wumeburgensi Vir eum
praeclarus I. D. Ritter in praefat. Cod. Theo. I. addesis Fratrem ad Collat. Leg. Mos et R. pag. 18. et Cl. Best pag. M. O. s. s. Wrha haec defendit, et si lustrare annisus est Cl. Urylios in Obs Puri Cis.
S. x I. suillat hoc loco Ulpianum Uitnimmus Petrus Faber, quod exitingui dixit libertatis legatum, quod re vera casu pr polito quieicit potius ac pendet, siquidem id aliquando possit suscitari, veluti. si heres dominium servi nanciscatur. Verumeni nivero. ne quid dissimulem, distinguendum mihi videtur inter jus quod V iani tempore obtinuit, atque illud quod postea demum Imperatorum rescriptis ac constitutiqnibus introductum est. Ulpiani aetate exstinctum fuisse legatum hoc existimo, si dominus servi declarasset se cum vendere nolle. Aperte Paulus in I. I. S. 4. D. de Pici libert. Si is, eujus servus est, nolit
eum vendere, ut manumisteretur, nulla
Praetoris partes funi ; idem est, et si staris fusio vemore velit: cogi itaque a Praetore non potest dominus; contra obtinet in legato rei alienae, justa enim aestimatio ibi insertur l. Iρ S. a. D. de figat. 3. disseremtiae ratio est, quia libertas inaestimabilis res est. Ius antiquum mutavit Alexander imp. in I. 6. C. de fideici libertat. qui non delicere hoe casu libertatem statuit, sed
disserri potius. Idem placuit lustiniano in I. I. u. G Sinest. ra per D. M. add. Theoph. ibid.
35쪽
eum iusto pretio non vendat, exunguitur libertas, quoniam nee pretii computatio pro libertate fieri potest.
S. iet. Libertas sicut dari, ita et adimi, tam testamento, quam codicillis testamento confirmatis potest: ut tamen eodem modo adimatur, quo et data est.
S. Ist. Ratio est, quia unumquodque, quo id colligatum est, modo, eodem dis . solvi debeti
r. π atini ius Quiritium consequuntur his modis, beneficio
1 . Principali, liberis, iteratione, militia, nave, aedificio, pistrino: praeterea ex Senatusconsilio, veluti quae sit ter enixa. S. a. Beneficio Principali Latinus civitatem Romanam accipit,
si ab Imperatore jus Quiritium impetraverit. S. s. Liberis jus Quiritium consequitur Latinus, qui minor triginta annorum manumissionis tempore fuit. Nam lege Iunia cautum est, ut si civem Romanam, vel Latinam uxorem duxerit, tostatio
I. I. Quod de pistrino hic tradit Ul- trimonii finis habebatitur, favorabilissem. Pianus, ceu modo. ouo Latinus jus uui- mr causa exstitit Romae; Consule is .ritium consequatur altum silentium est In- Noordherk, Virum Consultissimum. civi-terpretibus. in pistrinum dari sblitos sic talis Amsteis amensis decus atque oria, vos, qui deliquerant, ex Comicis abun- mentum insigne, in Obs. Deci p. I 3 . D. de constes. Conjicio autem Latinis li- Coler in porreet. cap. . intrus Dr. Otton. bertis, qui per certum temporis spatium tom. I. p. 367. Legem Juniam, quam hoc pistrino operam suam consecraveraeit, jus loco citat Auctor, Augusti Imp. aevo tri- hoc plenae libertatis suisse concestum. buit idem Nootakerk in digi uoisi ine δε Rem omnem, quae ad pistores, pistru Lege Petronia pas. 9 a. nomenque eam numque pertinet, ex priaiesta tractat Vir sortitam fuisse arbitratura Cato luuio Si. incomparabitis eruditionis Jac. Gothoste lano Cos, ac diversam ella statuit a Iurgedus ais lib. 1 . Od. I b. tit. 3., qui inscri- lunia Norbana, quam latam censet a Ui obitur is pistoribus et Catabosensibus, ubi Junio Norbano Balbo, sub libera Rep.; a multa reperies huc maxime iacientia. Ad- quo tamen dissentit Vir Egregius I. G. de . qui hunc ritulum egregie illustrat, Heliaeceius in my. Ium M. I. cap. 4. S. At arcum Vererantiun Maurum de fure lia i97. qui Tiberii tempore veteri ritu hanc herarum, in Tris. Iur Otton. tom. 3. pag. layam existimat ἔ Consur Nob. Meerman, Io 27. ad ID. I. i. IC. et J. G. hicinum ad L. Ls a. Liberorum, quippe qui unicus mP det aestust. cia c. g. IOH. A.
36쪽
M. Latmis. I tystallone interposita, quod liberorum quaerendorum causa uxorem duxerit; postea filio filiave nato natave, et anniculo facto, possit
apud Praetorem . vel Praesidem provinciae causam probare, et
seri civis Romanus, tam ipse, quam filius, filiave eius, et uxor; scilicet, si et ipsa Latina sit: nam n uxor civis Romana sit, partus quoque civis Romanus est, ex Senatusconsulio, quod auAore Di
S. 4. Iteratione fit civis Romanus, qui post Latinitatem. quam ncceperat major triginta annorum, iterum juste manumissus cst ab eo, cujus ex jure Quiritium servus fuit. Sed huic concessum est SenatuPonsulto etiam liberis jus Quiritium Consequi. i .
S. s. Militia jus Quiritium accipit Latinus, si inter vigiles Ro
mae sex annis militaverit, ex lege Vissilia. Praeterea ex Senatus- conssilio concessum est ei, ut, si triennio inter vigiles militaverit, jus Quirinum consequatur. S. 6. Nave Latinus civitatem Romanam accipit, si non mino, rem . quam decem millia modiorum navem fabricaverit, et Romam sex annis frumentum portaverit, ex edicto Divi Claudii.
g. 4. Iterationem ita exponit Pater in
tractatu de Nominibus east. 8. . o. Manu-- o prima nutu domini flebas, et quaeun-oue voluntaris declaratione, qua manumis-
Rone servus fiebat literatis, sed 'nianus
Οι vero manumissio iterataperagebatur apud Praetorem, aut Proconsulis, qua eo sim
mahatur manumisso prior, flebasue alapa insit , qua libertus Iunianus flebat civis
. s. Ad Augusti imterium legem etiam Vitelliam rescit Ni Ordkerk I. c. pag. 92. alictore C. Visellio Varrone, additque Vi- files illos institutos primum ab Augusto exibertinis. eamque propter causam militiae genus istud plerosque sutile asperna. tos. Post Augusti tempora legem latam existimat Heincccius I. e. S. I 67. f. 6. Afitia quod pro perperam exhibetur, exinde accidisse quivis intelligit, quia notis numeri signari solebant, quas explicituros librarios. homines plerosque Latinitatis non probe gnaros, e
rasse mirum non est. Praeter modos ab
Ulpiano allegatos, quibus plenam liberta tem Rit consecutus servus, alius quoque exstitit, silentio non praetereundus, a Claudio primum institutus, qui imperator pio ac laudabili edicto lancivit, ut servo. quem pro derelicto dominus habuerati
gravem infirmitatem. libertas competeret v. l. a. D.. vi sine manum. cI liberi. pertri
ejusdem meminit Sueton. in Claudio Cap. 25. qui aegra mancipia . quae ab imma-nἰhus dominis medendi taedio, in Tiberina Aesculapii insula suerant exposita. li Nemtatem suisse consecuta, ct, si convalui sent, libera mansisse commemorat, ad quem locum plura de his notarunt Viri Docti in commentariis. Latinam , non plenam ex jure Quiritium libertatem assi ros suil se servos ejusmodi tradit Justrumanus, seque demum miseris iis civitatem Romanam primum suil se largitum lactat in
I. un. S. I. C. de Latin. libers. tore. qua de
re pluribus egit M. Vertranius murus I. e. singulari quoque capite de servis proderelicto habitis pertractat Cl. 1b Arnat id in Disseri. δε fure Servorum cc I3.
37쪽
TITULUS IV. ' De his , qui sui juris sunt.
S. i. ui juris sunt familiarum Parum principes, id est, paterna. milias, itemque materfamiliae. S. 2. Qui. matre quidem certa, patre autem incerto nauspurii appellantur.
. I. Usum et vim singularem UCisω- s. 2. Spurii unde dicantur, et qua edocet Crusus in Tris furiose circa eos jus obtineat, ex moribus pra ton. ιom. I. p. 669. Maumam ι quae sertim hodiernis, ubere exposuit letuast, ac quo modo differat ea a matre, et praestantissimus Anti Matthaeus in Paro mairona ostendit Frater in Dissertatione de miis I r. I. veteri lege Romana, cujus meminit Noaius eas. s.
ΤITULUS V. De his , qui in potestate sunt.
S r. Tn potestate iunt liberi parentum , ex justo matrimonio.
S. 2. Justum matrimonium est, si inter eos, qui nuptias contra hunt, connubium site et tam masculus pubes, quam semina potens sit: et utrique consentiant, si sui juris sunt; aut etiam parentes eorum, si in potestate siunti
f. a. Ita Carus in Ins. lib. I. tis. 4. in et usu, tum ilia, quae uxor ramummodo pr. Legitimae sunt nuptiae, si Romanua habebatur. De nuptiis incestis, itemque Romanam, nuptiis intervenientibin, vel imparibus et inaequalibus legi merentur. eonsensu ducat uxorem. Alterutrum ergo quae disieruit saepe laudatus H. Noord-1umcit non putem. explico: vel insuper verv. in Obf ee. quo loco etiam matrimo. consensu, si lint parentes, in quorum ρο- nia vitio contram libesorum favore ali- testate sunt. fando confirmata suisse ostendit. interis De matrimonio jure Romano contracto dicta vero connubia civis cum peregrina ubere atque ex proicilio egit Forderi in m a Graecis repetit. His rer. quot. in Def. jur. Otι. tom. I. ad' Remina poἔor est matura viro; ita po. de inprimis tractationem non inelegantem tens regni CalVinus dici notat pro regno . C. A. Grupen de uxore Romana, eum ea, maturus . quae in manum convenis farre, coistione,
38쪽
zyDe his , qui in potestata sint.
I. s. Connubium est uxoris jure ducendae facultas.
4. Connubium habent cives Romani clam civibus Romanis: cum Latinis autem, et peregrinis ita, si concessum est. f. 5. Cum servis nullum est connubium. S. 6. Inter parentes et liberos infinite cujuscunque gradus connubium non est. Inter cognatos autem ex transveri gradu olim qui dem usque ad quartum gradum matrimonia contrahi non poteranti nunc autem etiam ex tertio gradu licet uxorem ducere tantum fratris filiam, non etiam sbroris filiam, nec amitam, vel materteram, quamvis eodem gradu sint. Eam quae noverca, vel privigna, HI nurus, vel 2crus nostra fuit, uxorem ducere non
S. I. Si quis eam, quam non licet, uxorem duxerit, incestium matrimonium contrahit; ideoque liberi in potestate ejus non fiunt, sed, quasi vulgo concepti, spurii sunt. g. 8. Connubio interveniente, liberi semper patrem sequuntur:
non interveniente connubio, matris conditioni accedunt, excepto, eo, qui ex peregrino et cive Romana peregrinus nascitur: quoniam lex Mensia ex alterutro peregrino natum deterioris parentis condi.
S. 9. Ex cive Romano et Lasna Latinus nascitur: et ex libero et ancilla servus: quoniam, cum his casibus connubia non sint, parius sequitur matrem. g. Io. In his , qui jure contracto matrimonio nascuntur con ceptio-L6. Ultra quam par est in Ulpianumum , nihil tale meritum, invehitur Riectus in Tris. Dr. Otto . to . a. p. 757. quod ex tertio gradu uxorem ducere Iic re is assi avit; optime Auctorem delem dit ο πανου Schultingius. Non prohibita olim fuisse Romae conjugia inter patruos et fratrum sitas, ac Constantini demum tempore vetita demonstravit Frater in Commentario ad orat. v, M. et R.
Lege Mensia, an Messa, do peregrinis solis aetiim fuisse existimat Noordiceret. e. p. I I. Conser de ea Heine . ad M. DI. et Pap. lib. u. ωρ. Ita de civium ac peregrinorum matrimonio singularia quaedam observat Frater L e. p. Isa. IO. Pro quoniam alii codices exh,
Mut ριμον vir a ita sine insiderunt Crisbbnus et Pacius. alii quemadmodum. Mihi quidem, si quid libere lateri licet quod
sentio, legendum videtur suamvis; neque enim partus ideo liber esse existimari Notest . quia non lentime concepti ancilla mater. sed quamvis sic a conceperit, tamen liber dicendus est partus ἔ Nec vero , offendat fortassir aliquem. quod non adduturia n, quandoquidem abunde constat particulam illam post quamvis subaudiemdam saepenumem omitti. vid Cl. Diseria r. lib. u. cap. 6. n. 33. et lib. 4. cy. I. n. XL. Scribit Glossator , eumque sec tus Strausatus , Poniam pro quamvis P situm in I. r. pr. D. δε Condict. Caus data. sed fallitur uteroue . ita enim verba explib
39쪽
ceptionis tempus sipectatur: in his autem, qui non legitime concl-
mimis solvere cogeretur, ipsum repetituruin, id est, habiturum quod sibi imputet, qui jam ipse repetere debeat. Dixi ante vocum nullam librariorum mendis obnoxiam magis suisse , quam pronominum
qui et suis. indeque desceta aetatium, iisque amnium vocabulorum terminationes omnes, idem quoque uberhas me osteiriurum si, indere memini; animus eis in praesenti promissi iidem mi vere. Temporis
jacturam me facere, ac bonas et non - . versuras horas nugis perdere exprobras.
Quisquiliis, ouaeso te, accenses, si quis renuγvet lapiuem, ad quem offenderunt Viri praeclari nominis haud pauci 8 deinde id tecum reputes velim, sequi me aliorum exempla. qui hac orie instructi quamplurima, eaque depravatissima juris loca optime restituerunt. Notis ac Dglis olim perscriptas sui illa voces quas dixi, easque exiguo admodum discrimine inter sedi itare, non inUrat qui Magnonis, Pri, bi, Diaconi, aliorumque, qui compendia lit.
terarum tradidere, inscriptionesve, aut lapides antiquos exposuere, commentarios vel fugitivo oculo unquam usurpavit; eaque causa exstitit, quamobrem permutata illa atque commixta inter se comspiciuntur in scriptis exemplaribus anti. quis, uti demonstrarunt Pater ad Aoian.
Iab. I. v. u. Augustin. in Emendat. Bb. a.
et 6 . et G. Best cap. I. v. 2s. D. Par
co 'uribus. Virorum satis est. Liceat
et cle meo Denu adjicere nonnulla, in qu bbus, si levis limam hanc emendationem assimiseris, gravioribus aliorum crisibus tuto
in I. I. g. 6. D. de Letat. sv ita Ulpi, nus: Sciendum est autem, eoruin sit comomitti quam posse, ad quos aliquid perventurum est morte eius. Aliorum conjecturas,uibus lectioni corruptae subveilire liu-uerunt, exhi hent Ampl. Byntarsh. Obstib. 4. cap. 3. Best p. ina. et L. Conradi in Reprehens p. 33. Fuit cum pro quem reponendum arbitrarer quid, sed muto sententiam. insequens enim vocularius quem indicat esse rei utendum ad sideicommittentem, quare malo jam sideicom
mist hiri est. s. seicommistere, contracte enim olim vocem scriptam constat; per Graecisimum. quo nimium quantum delectatur, Jurisius in D. 26o. inter προ
Quia pro 'perperam Posirum arbitror I. f. de Injur. Si servus deceberit, dominum eius agere posse Labeo
ait, quo Q. actione, qua de constructi ne consule Eruditiis. Auctor. Obs. Iur Civ.
ρ. M. et Marchari. Interpr. Lib. 2. cap. o. nisi praeseras ait se, quod actionem interpretatur Magno a de damna, quos per inuriam factum est, agatur. intellige actionem legis Aquiliae. In I s. D. de juri et fact. tenori iniquis. simum videtur inquit Terentius Clemens
euiquam scientiam alterius quam suam no
Gi iussu Dieis facit. non videtur isto
facere, qui surrere nee o habet, auctore Paulo in I. 167. C I. D. de Reg. fur. Cl. I. G. t Iollam. Vir praeclara juris prudentia instri ictissimus. in Meletem. ad D. dioert. 3et. S. 7. reponit quippe qui. Neces sariam correctionem non putem; clarior tamen evadet sensus, quod credo et a Pauli manu esse, si quia parere substituas. Jussit quis in testamento suo υι quid in foro ι. Verba sunt L 3 p. S. I. D. de Condit. G Demonstrat. si non appareat quid mortuus senseris, in ejus municipii fore foetendum est, in quors, qui testamentum fecerit. domicilium babuerit. quid si saepius domicilium mutaverit, ac variis insoris liabitavaemit defunctus 2 non indistinete adeo proponere solent responia sua Prudentes; Sunt qui ea propter novissimum inserunt. audacius sorte. Sibi puto restitues Javolanum, an Labeonem, si remnas : quum testamentυm fecerit.
ιοουμ ita feriptum sit, ait Julianus in
I. I9. g. I. D. quando dies legator. β ρ
num intra Kalendas non dederit, remumdarct . . . . si uxor ange Talendas decesseris. beredi suo nequρ 'num relinqueet, quae tempta non est, neque ea centum, quia dim, ali re ferit. Ita codex Pisanus; vulgata editio exhibet non cesserit. Regative in
40쪽
De bis , qui in perestate suo a Ipiuntur, editionis: veluti si ancilla conceperit, deinde manumissa
D O e. Praef. Vir Effracturae fiunt Amrumque in insulis, in horreisque, uti homines pretiosissimam partem fortunarum suarum reponunt. Haud equidem nescio quae pro vulgata scriptura in medium produxit Cl. Marchari in Interpres. lib. I. cap. II. malim tamen in insutis . in vel IT. hoc est, Dem horreis, quod vel ovia ibi, aut quippe ubi. Addi possit et alia ratio quod insulae, sive domus illae, quae non junguntur communibus parietibus cum vicinis, liberrimumque adeo ambitum ua-huerunt , faciliorem tutioremque aditumrraebuerunt est ratioribus suribus. Pro quod restituendum esse quam in I. s.
vit Cl. Urylios in Obs cap. XI. Pro quam reponendum quin, Vel quoniam in L 3s. D. de Reisios dubium non est. QEovis pro Puodvis apparere in lege elegantissima I. I. 2'. D. de Quaestion. . item gnosi pro ouod se ibid. ult. monilerum iam alii.
Eodem remedio adjuvandam sulbicor l. 2. S. I. D. de Aec . et Inscripι. Pupillis exeonsilio tutorum patris mortem, Dem suillae avi sui mortem exsequi concessum est; Iege autem testamentaria. Nam de patris quidem testamento pupillii agere Divus νω
pono: lege siletata testamentaria. Notarum ignorantia peperit errorem. AT pro autem, Albi, P allegata Pingebatur. Caeterum quod in pr. ejus dicitur, in quos ex lege testimonium publicorum invisae non di- eunt, legendum puto ιestimoniais l. pubi eorum hoc est judiciorum vid. Magnonem. Conser d. obs. I. e. brevis elle laboro,
Obscurus so. ita legem explico. Mulier judicio publico accusare non potest, nisi
mortem exsequatur propinquorum I. I. D. eod. hoc est, eorum, in quos ex lege
Iulia judiciorum publicorum inviti testimonium dicere non cinuntur, quos si scire desideras adi sis I. 4. D. de testibus. Ih in Seto constitutum cst, ut mulieribus quoque concedatur accusatio de testamento falso. si quaestio est de voluntate eorum, in quos invitae testimonium non dicunt,
in causa legis Corneliae de salsis, quae
per eminentiam testamentaria saepe nominatur, Uid. Paul. 5 t. lib. S. tu. et . I. I.
ibique interpretes; denique permillum est qu κiue accusare mulieribus publico judicio de testamento liberti paterni. Puptialis ex consilio tutorum patris mortem, Demptigillae avi fui mortem exsequi concessum in lege allegara testamentaria. ex matus scilicet sententia, non ex ipsis legis Comneliae verbis; Senatus enim partes suisse
de eo judicare constat ex I. s. D. l. Corn. de Dis ex rationis paritare decidendum. Senatus censuit utroque in casu protri 1,to, ut, sicut hae accusare pollunt publico judicio de testantento salsa, ita et mortem exscqui Ipermittatur iis. Nam non est causalis hoc loco, sed transitioni inservit; hoc Vult ictus : quod attinet ad paternum testamentum, exstat de eo rescriptum Vespasiani; quod si autem tabulae non exhibeantur potest interdicto agi ad exhibiti nem, de quo vid. interpretus ad Paul. ii p. 4. ιir. 7. s. 6. Periculum faciamus an et hoc pacto
restaurari possit genuina lectio legis disti.
cillimae et . pr. D. do dolo mole, quam inter cruces Ictorum reserendam esse haud
immerito existimes. Pomeonius haec verba: si alia abis non sit, ste excipit, quasi