장음표시 사용
51쪽
rensetentiae metum in reo velut te.
neri placuit. Non igium laciniu scele. stum punitur, sed quia commissum id ests plicii metu. Non omnimodo aυ ιιμα vinvitatur confiscatione bonorum . veluti si doloris innatientia. vitae taedio, Pindore aeris alieni, alime qua causa, non noxis. impulsus, manus ciuis sibi intule. rit. Vid. L. i. s. st . e. et ad ria Mnt. Lib.
s. TD. I, c t. a ted ita demum si quis ac-msatus, vel in delicto deprehensus sierit, hoe erum resti si quis mortem sibi consei. verit, pro consesso habetur, et conscie tiae inmulo, quasi furiis quibusdam, adactus ereditur. ut mortem Marte mat raret , modo tamen constet ante, cui
eriminis graua Id secerit. L. 4s. D. M NH'. Non ainliendi itaque, que fas celeritatem temere legendum volunt, si cetnegare non sustineam μιι et .m vocabulas uentissime in codicibus antiquis pediminata conspici in Cl. Dromborta a ML
ex pro b Meruit. Festinasse credo Vbllum Summum cum ibidem in his Ulpiani in M. s s. o. Λ AMUM. adiret Malus serem erodum est. qui Miquid mit, quo
rem perventuram ς tanquam non vibis in MM- ausurus, qui Me a versurs ausus est. per tram intionem reponisum este χει t venenum pro medicamento ἰ apparet nim quam clarissime innuisse Ulpianum se Vum eum, qui non vere mortem sibi quidem conscivit, sed qui id mistustra, ut ad mortem pervenireti Accipienda itaque dimo de illo, qui potionem sumsit, quam venenum esse tibi persuasus medicamentum esse postmodum cognovit. Malim, si quid in verbis propositis emendari cupias, pro τυς oeravit mortem peruenturam ex usitatiore loquendi more reponere ρσων ad mortem perventuram , sudintellecio pronomine β, licet et vulgata lectio ferri posse. Dixi eorum tantum coerceri audaciam, qui ob criminis conscientiam mori magis quam damnari maluerint: nam, si quis taedio vitae, uri valetudinuaduersae imp tientia, velfactationis, ut quidam Nilo Hi, violentas manus sibi ipse intulerit, in ea causa est, ut excusandum potius, quam vindicandum factum ejus videatur. m. L. o. S. I. D. de Iuust. rvt. ire. f. test. HMloander edidit 1actatione, alii alia. Expinno uriis causa. Ita faciendi nominis exitiit in L. 2. D. de Proxenet. . faciendi funeris, reliqua, civisule odi Emeis. Des. Mat. Cap. 13. et in OV. Lib. a. CV. ult. Jactationem intelligo istorum, qui improba gloriae atque immortalitatis nominis sui cimiditate accensi, exemplo pessimo atque horrendo, miseri mortem sibimet maturarunt, ipsb sacto approbam res, non veram sed simulatam philosophiam secutos se suisse. Ide strati immane facinus, qui, ut aeternus fama superesset, celebemmum Ephesi templum incendisse sertur, in vulgus notissimum est. Famin fissimum Siculi Poetae, nusdemque losophi interitum narrat Horat. in Art. Pora. prope sinem. Deus immortalis haberi Dum es t Empedocles, ardentem stis diu Aetnam
Nondum sat prata hiberunt. μυνδευιis vocabulum falso suspectum habere videntur,qui in L. Io. C. de voci Donor. substituendum volunt narilitatem, nonnulli natalitatem, alii prodigalitatem, Vid. Cl. Marctari Inter' Lib. α Cap. Frugi bonae est homo utilis, in quo est,quseruamur, utamur; proprie itaque olitas est virtus illa, qua alii utilitatem capiunt sibi, quo primario stam hoc loco vocem positam arbitror. ponat sorte quisipiam ad haec, qliae demonstrandae res propositae gratia exhubui, exempla, desumta esse pictaque ex Ulpianti eundemque auctorem non id neum esse contendat, quippe quemnes parum Latinas, ac vocabula peculi ria. rariora. barem, in tiliciis nabuisse communis krt hominum eruditorum oti nio. Vexatus toties cavillationibus litiu movi repono Paucis. Do voces ab Ulpia.
52쪽
De sine udrationum inter Visura es inaret o
no ulari aras misse, loquendi quoque
genera irequentara, auribiis nostru immdita, hoc est, talia, quae apud caeteros eiusdem aevi, aut saeculorum superimum scriptores non Observavimus, Verbo dico.
infodita, incognita, illa tamen, suae, si Ulpianum imim. eive similem intertem, aut orem haberent, nullus Dre dubitem, futurum, ut ipsis nobis judi, cibus comprobarentur , intelligerentur, laudarentur, utpote analogia bona, exv terum sorte scriptis deperditis mutuata, pleraque, inspicor, non alia de causam his oblicum, quam quia summa est nostra scientiae penuria; quod si enim penitius luviando accidit haud raro, ut clara esse, relia, atque Vulgaria, quae in damnatorum classem jam retuleram, sat manifestium. Talia autem ubi ostendunt censores, ipso, si Dis placet, auctore
peritiores, ecquem putes in em litorum
non liquere. ais, inquiunt, e spe m usque dum aliunde lux adsul t: menter tu quidem falleris, silain 'sos rantiam profiteri decere eloquii judices malvinus arbitreris benignissime siquidem agere instituunt, medicinam adhiberi lubent, secant, urio, comimpulit; quod si minus ex sententia succedat, votoque non respondeat tentatum remedium, faba impune in Ulpianum cuditur, nova torem verborum calumni:s incessunt, πο- scindunt, damnant, Tyriam originem exprobrant, huic sermonem vitiosum concedunt. Largior quoque archaismos, quin et Graecismos in Ulpiam fragmentis do prehendi. Verum enimvero, si ingenue agier juvet, ecquae potest ratio excogitari, cur, quod in caeteris omnibus cujuscunque aetatis scriptoribus ierimus, in uno
Ulpiano culpemus 3 Dein nullus im ab eo inde tempore. quo semiliaris Rit. aemene communis in ii Romanae Linguae Graecae ustis. Arectivum dicendis idem dique morem in Urbem adoptatum paulistim invaluisse. Quid quod ipsius linguae Latinae pars non exigua ex Graeca fluxi se sit censendi' vid. G. J. Vossius in stam.
His mi a Libro δει istis Semlanis. Grain P I Amri, a Vis munis resem sint moniamenta omnium, D. Sotat. Matram, quam ex inscriptione
non dico Iurisconsultorum, iud et quo- a iret dei Gimani
rumeunque Aui torum veterum. Utram-y mentariis ad emetum. yerba plura. quaa que pM: nam iacere jurishiterpretibusHel- integra adponam; lenismos plus satis demolistravit Jensus. idem in caeteris p havit Uechnerus, ne plures commemorem. Nosti haec Juve. natis Sat. 5. v. 187. . mia Graecae, ιι sit turpe nisis nostris incireti tine, rescribo moscere Latis sermona pavent , Me iratu, mi
Denique, ut rem omnem paucis conseprehendam, quod scribit Vir vina eruditione Naeclarus Is Cal, omis is obfa aeque eum Lib. s. Cap. g. , musta. M EDmus, etiam Gereonibus et manu ben ι nedum Paris, qui sibi omnia IDera oriun exciderunt, notanda vobis: Nius, qua imitanda , idem neque ab Ulpiano alienim puto; verum extra iustam apologiam noli quidem esse videbitur cogitantibus, in nulla re aberrare divinae utique solius. non autem mortalis esse constantiae quoadixit Justinianus in Const. δε οε in. D. S. 23. Apage itaque querellis eorum,
libliginem verborum se diei nuru bius m Domitio criminaima, lacessant vero inprimis injuriae et convicia istorum, qui novaturienti leto sermonis peregrini talem exprobrant. Latinitatem nemia Ab horum tamen parte stare mireris Prudentes egregios, Viros utriusque linguae
peritissimos ; Consille BD re ex obsLib. a. op. is Abreptos si si leor nimici leges ab emblematibus Triboniani vincia candi missio. tum deinde stati s fissilisco scio severo eorum ludicio ei tam si attenthis consideres, non de leto nostro sensere, sed de Ulpiano Sophista, ab hoc
diverso. Praecipuum, ne dicam unicum accusationis argumentum ac praesidium repeti animadvertas ex L. l . . L . 8.-
53쪽
simum mordent, qui in his Latinae emasi majestatis reum ficiunt Domitium. Perinsonam suae furere istenta est . . . βμnte ea peruena . . . . Sin auum tantus furor
est, ita ferox, ita perniciosus, ut sanitatis nulla spes supersit. e rea ministros terribi is, et Ρ'tan auera persona velis, ini de lectione verborum mitimorum in- ice Bes p. II 8. Corrino vasit id, veshoc est, veluti propter saevitiam furoris, vel quia liberos non habes malo habet, et procreandae sobolis evidine tenta es candetora, ut supra irimere . . . mari-- . ... ad eam non flectitM nurumve eiram tentem euram inferre manifesis mus est. c Graecismus est Latinis non inst quem , vid. Vecliner in Helisu. Lib., I. C . a I., ada opuscula de LM. Vn. Dor. p. 347. G Met. . . . mulieris βstentationem suferre . . . sin vero ἀοι- isa H
paturus ita cscriptum iuisse conjieio I A, 9uod et ita, et interea si istat; alterum itaque interpretor inter man estur est,
ut non hominem frugi oportet Lmiuinamdam puto vocem oportu -- δει- δε ε strari, quatenus ex ea mulier hausear so ararum. Mitto reliqua: Sermon I cc
scis ab Uriam stilo alienissimum; suppositos esse S. s. e. o a Triboniano recte monuerint haud muci, neque de eo dubit turum Ela woudo, quisquis utriussue in .s a vel leviter versatus, verba allegata merat cum caeteris eorum fiagmentis. Triboniani certe hominis non indocti, jum eum non imperiti, quin et Latinitatis non lae, ejus tamen, quam se retiat aetas , qua vixit, sapiunt illa linquendi consuetudinem. Ex ungue leonem novisse non est dissicito. Per sngula. ire animus non est; Unam nominasse uim ciat L. ar. C. de Fide Inserum. , quam citat. quoque D. Gothos us, quam ver simila est a Triboniano esse compostam , in qm simili, quam supra dedimus, phrasi exstat: quidam sitim reverentia unii , . nisi et ita praestras retenti. Non dubie porro, ut mihi quidem videtur, in limine g. . e. ii indicat Tribonianus, usum se uisisse licentia . qum in concinnando Pam ct reum tapore architeres eorum se com Milita premicat Imperator in I. Io. Con lusionis e. ut nemipe quid faciendumenet tractaret, si maritus vel uxor comstante matrimonio iurere coepissent, imque argumentum adjiceret ea tum s cimdum regulas juris, quod suo tempore obtinebat, eo loco, quo Ulpianus eadem sorte de re paucissimis quidem, aut ex m. ribus antiquis fuerat commentatus. 2 Ad ea vero, quae ex Athenaei Dei o. sophistarum libris contra Ulpianum ing runt, qui id sibi nugotii datum esse temere
crediderunt, ut optimum ictum reprehenderent, carperent, traducerent, Vinopus esse videtur ut respondeamus. Ulpiani Sophistae meminit Athenaeus k Sως histas plures eo nomine appellatos refervuidas; lct, Ulpiam mentionem neuter injicit, quin contra, cum aliorum Ulpiano. rum s in atque interitum multis tradat, de Sophistae Tyrii. quem cum Nostro eumdem suisse perperam, ne dicam ridicule,
autumant, aut potius cavillantur, aut nece atroce, aut Ramma juris prudentia, aut .ho ribus postremo, quos gessit, amplis simis, ne-quium mjungit, non tam uirus prost , si hunc designasset. Addo I . Constantini temporibus Em ae docuisse Sophistam perhiberi. Abstineant
itaque aure-ereυ inepto scommate impetere Domitium, ne prodant errorem num sat supinum, Conser Schulting. in ,-Anto. in not. p. Sq. si ampellare placuerit, non intercedam, duim modo intelligant eum, cujus, ut Ouint,liani utar verbis, Ast. Orae. Lib. s. Cas. I , summus circa proprietatem verborum labor est. Ex diverticulo, longiore λα- tan, quo me abduxit indignatio, in viam.
Neque vero donare tantummodo prolibbentur vir et uxor ster se. sed et per imterpositam persi am id fieri vetatur, au- re Paulo Sent. Lib. 2. Tu. a . s. a. Idem inituit Ulpianus in L. f., ori Donas.
int. Viro es Io. Non minum μι- ριν se marisur et uxor , eaeter quepersonae diar nonpossunt. Mutilam esse orationem hanc. animadverterunt plures, vid. Interpretes
ad Huli I. e. Ex Graecis ita supplent nomnulli: MOH nt, fes nee Aer insevositam perso m. mimia certe est haec auracia. Quid si nullo verbo addito, Pressim quinque secuti ordinem litterarum legamus h modo2 uxor su et M. M personae. Non tantum per se donare non possunt sibi im
54쪽
De jure donationum inter Hrum et Uxorem. 45,
s. a. Si maritus divorur causa res movent, rerum quoque amo rarum addone tenebitur.
vicem maritus es uxor, sed et aliae qua que personae iis dare non Funt. Non alienum puto ab hoc loco inquirere de annuo, quod conjuges inter se praeilant. Uas natura rebus humanis ab ipsis inde primordiis earum vices imposuit. ut vir sibi suisque victum quaereret, mulier v ro semiliam curaret. Hinc et contra comis munem juris regulam, qua donationes vibrum inter et uxorem intercedere prohibentur, receptum est, ut, si annuum suuxori se initurum stipulatus fuerit mari-mς, mulier, viro satis ruino, illud petere
possit L. m. D. δε Dotist. int. vir. et Me., dum tamen modum non excedat donatio L. I Q. eoae, add. L. M. C. eoae Conistra vero obtinet in donatione uxoris. Quodsi enim ea annuum praestiterit marito, ro. stituetur hoe uxori, ac poterit ea vindie
re quod ni perest. id vero quod consumtum est condictione repetendi neultatem habebit, quatenus locupletior est factus
maritus. Ea sententia eu verborum in L. 33. S. I. D. eod. Rationem hane addit Ul-
manus: quis um tam sagmine est annuum jouod maritur uxori possit, et quod uxor marito praestat, imo in Nwιοι est. eteontra mus naturam. Variae exstant Dinctorum Virorum conjecturae de verborum horum lectione. Emendanda esse plerique existimant. Transponenda ex arbitratur.
Juxta cum Scipione Gentili, Auctor Obs uri Cis. p. qui hujus aliorumque
Gremias recensuit. Verum enimvero,
ii quin libere quod semio profiteri licet,
displicet maxime ista transimendi ratio; Hane enim si admittamus temere . cereus quasi nasus verti poterit, ac nescio quas
in figuras et mmas secti juris nostri doctrina. Consultisso Pulman in Interpr. λας. religioni sibi ducens vel minimum a
Florentino exemplari recedere, per μιν Mγια, Uerba explicat. Vereor equidem
ei tantiam ejusmodi Icto nostro adserib re. usque dum aliud superest rem expo. diendi remedium. Faciliorem ac rectio. rem viam ingressus mihi videtur Cl. G. Bin p. IIci, qui corrigendum cenis imsolenne, cui calculum nostrum adjicere nullus dubitarem, si modo vocem insolennis antiquis olim scriptoribus usurpatam
suisse constaret. Quid si prostinnare mluamus insolens quae certe durior crisis non videbitur illis; qui rite litterarum rationem habuerint; in quod addo repeto ex praecedente xx, quae littera centies proinponitur, vid. Sciopp. in Art. Crit. p. 5 I. et Cl. I. Amtam. U Plin. Panet. p. I 6Dε d. Celeta P. ltu annum ad PMi. Lat. Min. Vol. I. p. 456., nec non Cl. Bes p. IM. Scriptum conjicio ta-Valens. Exempla plura ante mimus. e et a litteras non raro inter se commorari domit idem iSciopp. Le. 55. Aptissime autem huc, nisi me fallunt omnia, convenit Vox ins sens, hoc enim dicitur . non tantum, quoia insolitum est, atque insuetum, sederim solens arrogans intelistitur, oui 'aeter I fem vis bumanam ra natur Mem, quae ver a sunt Donati ad Terent. Andri M. f., M. v. 4. Ipse Auctor accuratissime inte pretiuiret incongruor, et contra sexus --
Quod de equo publico memorat rapi
nus, constat ex Livio m. I. p. 4.
lam Servii R s temporibus equos minu us ex publico datos tasse, at M uepensionem iis attributam, qua eos alerent ac curarent. Ad eavos inquit emendor dena millia aeris ex pu est data; es, quibin e quos alerent, viduae attributae, quae bisus millia aeritis amassivulos penderent. Pro
quibus substituunt Interpretes quL Uul gatissimim sine qui ablativo antiquo poni
Laepenumero pro quo . vel M. Malo tamen integra lectionevulgata exponere hoc modo: et viduae attributae, quae bina
millia penderem, quibus binis millibus
Huos alerent. Adiuvare videtur dictam interpretationem C ex Antictuus a Druken rctio citatus, in quo eut ex quibus.
Plura de equis publicis qui scire desideret adeat is Cl. H. i. AmtZen. in Disseriar. ad .
a. Uti simplicia saepis lime pro comis usurpari certum est, ita inmera E 3 ho -
55쪽
I. a. Si maritus pro muliere se obligaverit, vel in rem ejus impenderit, divortio facto, eo nomine cavere sibi solet stipulatione inbunici. S. 4. In potetate parentum sunt etiam si liberi, quinum cause
pro Me loco staptum arbitror sto amovere. Crebrae sunt in iure locutimes movere o ἀ- , μωα Misere so Ulpiano dicinit in La. D. A in ius dioeanis, qui abit, di
aeum sacra facis, nec era qui ρω- pur Dei res senem inde a sacris pinaβm vere non possum. intelligo eos, qui sacra facienti Ilantisici operam dant, tibicines, popas, vim rios, caetero e S indotum ministros , aliosque qui si πω mn cavi, intererant, quae pluribus pedishquitur, quem modo nominavi, Adnnis optimus L e. ω. 6.
f. 3. Quod de Tribunitia stipulatione di. cit Ainor conser Rusdem Miserium
Cap. ra. , ubi de Tribunorum origine, magistratu , Potestate , ac jurisdictione minit quaedam haud vulgaria. a. Q F civemter ignorantiam exhi-het inermam Ressissime ab ipso Ulpianos hunc sub titulo hoc collocatum misse contra Interpretes destndit V. C. H. Noortaeis in Obf. me. Cap. 7., qui ita
hunc locum corrigit: Liberi, quorum ea a probarum est eontractum matrim .ium inter digiaris eanditionis personas.
ι etiam si LMino nupta fueris, ex his
Aelia Sentia. ea aprobara, emitas redditur. . . . . et ex Smμπι ..., cui lectioni
firmandae egregia multa, uti solet quidem Vir praeclare de Iurisprudentia, tam antiqua quam patria. meritus, erudite conrisit, quae aia repetere velle nimiae es- et molis. Doctissimi Ribaei emendari,nem tabes ad L a. Tu. 16. OEM. Lem Mos et Rom. Periculum sectamus an sine erili vecta explicare queamus. Quod sit aliquando inter dispares conditione persinnas contractum fuerit matrimonium, vel . uri si civis Romanus per ignorantiam LM tinam duxerit. atq- apparuerit deinde per errorem hoc factum ruisse. aut si alio modo causa probata suerit, liberi tales, ex ejusmodi conjugio procreati, in potestate parentum constituuntur; paucis db
m: per errorem contracto matrimonio inter
i parra estndisione Arsonas, liberi ii ex hoc matrimonio nati funι etiam in si te sa remium,suorum ea a probata em crediplexo oriane verba proposita sunt apud Ulpianum, neque tamen propterea συλ exercendam esse existunem. Nullum stre auctorem, quamvis antiquum,et πει mae notae, si peresse credo. apud quem. non inveniantur hujusi di sce inimiae, quamobrem emta abstineo. Nam
sis cisis Ramanus Latinam .... uxorem
duxerit. qua re ierantis , pro quor
Utri ue vocis nota scriptae exigua disseritia librarios lacile in morem petameere potuiti Q si tammi religiosior Codicum lectioni inhaereas, accipere possis per quasi ignorantiam. Ita quasi per eontractum. quasi ex istino dixere veteres Icti .quae hodie minus eleganter asitam tractur, quasi delicta appellamus. Plura dabit Ioannes Merceri AO Mοκα Lis.
I. eap. 16. in Def. mr. ων. Tom. a. p.rsgi. Causam probatam filisse puto. ii per ignorantiam tale matrimonium initum tuerit. si minus probari poterat ignorantia. fingobatur ea, ac praesumebatur quasi ignorantia. Peruit: Sisu civis Romana per errorem. Quid si quasi per errorem an et in muliere locum habet fictio' non constat, divinare non lubeo um Auia Sentia nupta fueris. An turbatum ortanem Pripturae dicemus necessarium non videtur. Ex iste Aetia Sintia. intelligo eo significatu, quo a resin nostet usur. pavit pro feeundum 1 D. a s. M. et Tit. 28. S.I., ubi Vide interet . ConserVirum Doctissimum J. F. Restatum in ara biguis νου A er6m. Exstare quaedam rabula, quae apud juris nostri aucto ea contrariam siquando notionem admittunt, plus quam prutabile est. Exempla suin peditat
56쪽
m fine donationum inter Virum et Uri rem probata est, per morem contracto matrimonio inter dispares conditione permnas: nam seu civis Romanus Latinam, aut peregrinam, vel eam, quae deditiuorum numero est, quasi per isorantiam uxorem duxerit. sive civis Romana per errorem peregrino, vel ei, qui deditiorum numero est, aut etiam si Latino ex lege Aelia Senua nupta fuerit, causa probata, civitas redditur; tam liberis, quam parentibus, Praeter eos, qui dedi utiorum numero sunt: et ex eo fiunt in potestate parentum liberi.
reditat multa Gil, Regi iis mansio.
adatam lFem. Lege autem Aelia Semtia cautum fuerat, ne Latino nuberet ci- ns Romana, si is,lacit ex lege, hocci adversus legem. Caruo rvina eismum ditur, quam amiseram propter impar c jugium. ram uinis, p-m parentitas. Quid si itaque manifestum si per errorem aut quasi per ignorantiam iactum esse, et liberi et parentes ex Latinis fiunt cives Romani Haure res qui dedisitiorum numinis sunt, chorum enim liberi soli fiunt c, ves Romani, non etiam ipsi parentes, vid. Schulting. b. L. at ex is fiunt liberi iv resine paremum. Ex es interpretor ex eo tempore, postquam scilicet musa probata est, vel ex ea re, hoc modo. hac tione . ita. Simplicissima hac via sinemnendiuione, retentis quoque, Moordine sunt collocata, verbis, eislicationem j
slam recipere vides hunc Quod autem ordine inverso ea propossierim,
spicuitatis gratia, non necessitatis. Femanti manum in icit locu eorrupti simus in Cinan iam ct . ετ πι- ra. 16.
t. a. . ubi ita CR : Irim finis est, ut scilicet mi heredes sint, da bis, quorum
με eius Iuturi frent. Maisne enim faciunt haec ad illustranda Ulpiani verba,
ita ut alter ex altero optime possit explucari. Depravata ea esse nullis Otiis; Quorum nomina corrigit Pithaeus, vellem
addidisset. quo apto sensu, alii aliterco jiciunt. Ego ita lWgo: de bis qui resera
mastimonia ex sege etc. Masrimonium in
lim per dimio m superaddi in lineola d signatum fuisse, Maer in observati Not nam ignorarinimosinam lectimis peperiti
Qualis error sit intelligendus, abunde si pra demonstravi, de Senatusconssilio . . que amea me dicere me L ,
I. I. I Ton tantum ninirales liberi vi potestate parentum sunt, sed etiam adoptivi. I. a. Adomo fit, aut per Popilum, aut per Praetorem, vet
57쪽
Praesidem provinciae. Illa adoptio, quae per populum sit, speciali adrogatio dicitur. g. a. Per populum qui mi iuris simi adrogantur: per Praetorem autem filii familiae a pagentibus dantur in adomonem. g. 4. Adrogatio Romae tantum fit: adoptio autem etiam in provincia apud Praesidem. S. Per Praetorem, Vel Praesidem provinciae adoptari tamm, scisi, quam seminae, et tam puberes, quam impuberes possunt. Per populum vero Romanum seminae quidem non adrogant. Pupilli antea quidem non poterant adrogari: nunc autem possunt ex
constitutione Divi Antonini. L 6. Hi, qui generare non I ossunt, velut spado, utroque mO do possunt adoptare. Idem iuris est in peribna coelibe. D r. Item is, qui filium non habet, in locum nepotis adoptare potest. g. 8. Si paterfamiliae adrogandum se dederit, liberi quoque ejus . quasi nepotes, in potestate fiunt adrogatoris. Feminae veroneratro modo possunt adoptare: quoniam nec naturales liberos in tonate habenti
otio per res imm Principis . itemaue ea foret pupilliis, tradit Noster in L. ret. aetate m in usu ea fuerit .plu- , I. D. M Adoptlanta. Eorum duntaxatribus investigat Consulti T. Moestarc in pupiuorum adrogatio permittenda est . qui
obf. 139. Im, ubere quoque de iis naturali ta natione, vel fandtisma eodem disputat Ampl. Uan de Water in arictione ducti adserarent. Sic P lorentiae Obs. s. Cl. Wielingin exstare tradit Cl. Best ρ. 32. , atque emen se. Ium Cis. Lib. 2. Cap. 7. Egomet dandum esse Putat adoptarentur. Vulg adistandum censeo. Caeterum de uni- tam lactionem omnino praela ram, minio veria adoptionis materia, symbolis, riti- eorum accipias non pupillorum, sed illo. hus. ac si ciebus ex professo egit Cl. in rum, qui adrogant. locutione satis usit in Merc. a. ta, conser Cl. vi eling l. e. Lib. a. Cop. s. c. s. Particulam in bis: feminae et Cel. V Uain terpret. par. N. Ladiomiam non adroeantur sic enim leta ius deinde haec eadem exsequitur Iehiadumvx MS. Aured , quod et secutus uit in I. c. S. 2. D. , ouae uerba exposuit Cl. Meeman accipio pro certe, profecto, Sch der in Obf. Tur. civ.p. Ii7. In- notione non infrequenti. quamobrem etl serunt editiones rMnnullae vocem ius post saepissime haec coniungi videas Vide Tur- . permutenda est, quam expungendam esse sellinum de Parate. Ling. Lar. GR. Is . omnino clamant omnes; lervabis. si su Gud temere permissam suisse adroga- stituas hodie, exeoninistionetlimem impuberum, Verum circumspecte vi, ut hic. De im berum auro. admodum atque anxie rem omnem inqui- garione erudite disputat s. M a ius in sivisse, cujus ea de re notio luit, anu; illis 1. Iru δ . .
58쪽
S. I. Warre convenitur in manum, certis verbis, et testibus do. cem praesentibus, et 1blenni sacrificio in quo panis quoque farreus adhibetur.
Misse hoc titulo Ulpianum de filiis, Cu. 44o. In manu esse et convenire qui uxoribus, id est, matribusiamilias, cae- dicantur, nec non de coemtione, ac dentis teramue, qui in manu et potestatu sunt. que de diilarentia conventionis in manum verisimile mihi videtur, vel ideo, quia et in matrimonium disseruit Frater insequenti capite tractat de modis, quibus oui. de veteri Lege Romana, eurus mem hi, qui in potestate. mancipioque sunt, nis Novius, Cap. a. ff., quam Turispe liberantur. Recte itaque inscripsit hunc isntiae Antiquae inseruit D. Fellefibent titulum: de his qui in manu sunt. Tom. a. pag. 69. Consur Ampl. Meermans I. De Confarreatione et Diffarrea- Rem omnem cum pulvisculo stre e tione erudite egit Fomer. Rer. Ἀοt. Lib. hausit C. V. Grupen in Tractatione AI. Ge. q. In manum conventio quando inora Romana. desiera investigat Pater in Resicr. βαλῶ
qui in potestate , manci me sunt , quemad
S. I. π iberi parentum potestate liberantur emancipatione, id . est, si posteaquam mancipati fuerint, manumissi sint. Sed filius quidem ter mancipatus, ter manumissus sui juris sit: id enim lex duodecim Tabularum jubet his verbis, SI PATER FL
UUM TER VENUM DUIT, FIUUS Λ PATRE LIBER
ESTO. Ceteri autem liberi praeter filium, tam masculi, quam seminae, una mancipatione, manumissioneque sui juris fiunt.
I. T. De Emancimtionibus egremee Fellen in L e. Tom. a. p. 4qq. Adde stant Distertationes viri Celeb. G. Semeitim commentarios Amplissimos ad vilit. Cajiga, quibus universam hanc materiam erib Lib. I. Tit. Lumilinae pertractavit. Exhibet eas D.
59쪽
g. a. Morte patris silius et filia sui juris sunt: morte autem avi nepotes ita demum ii juris fiunt, si post mortem avi in potestate
patris futuri non sunt: velut si moriente avo pater eorum aut jam decessit, aut de potestate dimissus est: nam si mortis avi tempore pater eorum in potestate ejus sit, mortuo avo, in patris sui pol state fiunt. S. s. Si patri, vel filio aqua et igni interdictum sit, patris pote. stas tollitur; quia peregrinus fit is, cui aqua et igni interdimnn est; neque autem peregrinus civem Romanum, neque civis Romanus peregrinum in potestate babere potest. S. 4. Si pater ab hostibus captus sit, quamvis servus hostium fiat, tamen cum reversus fuerit, Omnia pristina iura recipit jure postli.
3. 4. Ita Modestinus in L. 4. D. δε Cap. tio. et postl. rm. Eos, qui ab hostibus ea-yiuntur, Mi hostibus dedunιur, fure ρ stliminii reverti antiquitur placuiι ; An,
qui hostibus dediιus, reversus, nee a nobir receptus, civis Romanus sit, inter Bruttimet Scaevolam varie tractatum est, et eon. fouens est, ut eisitatem non adipiscatur. Verba corrupta esse dubitare neutiquam poterit, qui L. I7. D. de Legationib. cum hac nostra contulerit. Vidit hoc. et eruditissime, ut soleti demonstravit cultioris Jurisprudentiae, dum viveret, Stator, G. Nota ad D. pyg. 43a..Sunt qui transpinsitione verborum adiuvandam esse legem arbitrantur, vid. Cl. I . Amaud in Var. Conject. Lib. a. CV. s. IALPI dura censem alii: nee ab iis receptur. lbalduiniis ma--It: nee hostibus deduntur. Substituendum pluo pro nee a nolis, et a nobis. Ita certe lis supererit nulla, ac consentientes optima laesaebis hoc modo inter se Modestinum et Pomponium. Eι et nee Uiκulas frequentissmie inter se commutatas fuisse in codicibus antiquis, monuerunt dudum Viri Eruditi. ConsilleCl. J. Ann-eten. ad Him Panes. p. 14 , et Virum Consultiss. ac Docti tr. 3. A. van Naclien. doris in elegantissima Dissertat. Daugur. D eisi ad Menum vulgata anno I756. Cas. 1., add. A. de Ron in Conj r. Gis. p. 4 a. Ierissima irae mutatione ruiti tuendam csse L. S. D. ad L. Corn. de Sie. -- servarunt alii. Eodem remedio sanandam,rbitror lectionem L. a. pr. D. de Lege Fab. de Plaetariis, ita ita Marcianus: L eis Fabiae cita scribendum esse, non δε-oiae evicisse videtur Ant. Augii stin. in notis ad egregium librum de Nomino. Panis d parum, insertum Tes ore. Tom. r.
erimine fura esst mancipii bona fide
pollebor non tenetur, id est, qui tenorabat servum alienum, et qui voluntata domin puIa ι id eum vere. et ita de hora sidepsa re lex feripta es, nam adjicitur r si sciens dolo malo Me fecerit. Et saepissimen Principibus . . . eonstitutum est, ne bonae
ei post orer hae ege tenean, uri Uerba, licet ampliora, descripsi, ne quid necesse haberem ostendere. de bona sile legem non agere, corridendaque esse idcirco haec:ὸi ita de bona fide. lci quod copiosius cait Cl. Urylios in obf. Cisp. in. , qui pro bona
reponendum censet se coniectura, uti nulli quidem videtur, non admodum Ue. risimi h. Ea aliquando me tenuit opinio ex non sena esticium fuisse δου, ortum. quc errorem credidi ex scribendi celeritate . qua factum fuisset, ut dictantis is ha halici recte excepistet seriba. quem seselliste putabam sonum vocabulorum non hona. Praeplacet cum maxime ita rescri-hi: nee Da de bona. Receptam te ionem defendere studet Doctissimus Put mannus in Interstr. p. ros. . magis hic ad serisum quam ad verba respexisse ictum arbitratus. Aliorum esto judicium. Fortuitos casus, quos nullum humanum consilium P Videre potest. nemo praestat. L. a. S. 7. D. de A . rer. a, Cim
60쪽
Qui in potestate, mancipio sint, etc. si postliminii. Sed quamdiu apud hostes est, patria potestas in modus interim pendebit: et cum reversus suerit ab hostibus, in poetestate
pert. L. s. g. 4. D. Commodati, ad&L23. D. de Ree. Iur. Contra tamen statuere videntur 1 I p. in L. 8. C. Pipet. Tur. vel Cur. Cum a matribus Adurum Hundi ιuioris oscium exigatυr, nec fortuitiosus imperimentis a critiinsur, prost nasρυ procuratorem, qui adpetendum pupilio tutorem a matre fueraι constitutus, a latronibus interfectum , petitionem ex n restate demoratum esse. Bonum vero sa-otum, quod ii ii ab absona. atque a jum,
rationeque aliena sententia se vindicant Principes . addito: ab hereditatis successione inarrem repelii, e us nullum vitium iniecte me adferis, perquam Eurum est. Explicare vel ba tentavit orbis eruditi,
dum viveret, deliciae, quique post sata eam eruditionis gloriam reliquit, ut nullo sae. culo intermoritura fore, quotquot condidit . egregia ingenii monumenta sit certi simum , Petrus Burmananis. illa tamen interpretatio cum non nillil obscuritatis habeat, quam ipse agnoscit Vir Summus, excusabunt, scio. Manes ejus, si levisti, ma emendatione sensum integrum reddere conatus mero. Proposuit memoratam Uiri Celeberrimi expositionem Cl. Bestp. 248.,
ne se substituit: Cafus impedimentari,antur, vel ad ingantur. Omnis evanescet protinus dubietas, si pro nec Driuiti rescribas et fortuiti. R djungo adhuc exemplum non inelegans. depromtum ex Joanne Sarisberiensi de Nupis Curialium Lib. I. CV. I 3., quo in auctore non immerito Jultus Lipsius multos se purpurae pannos, et fragmenta aevi melioris Moscere pmsitetur ad T
est. Annal. Lib. I 2. - nune loquit ira male a reneriori aetate instituuntur ades scentes, solistitent eorrusrores, et
legum, quae in eos jam plurimae latae sunt,nialiam Babent reverentiam, vel timorem, Met iv eos gravi me animadvertendum δε- creverit Imperator. Ait enim: Cum virm is in feminam υires porrecturam, quid eviai tibi sexus perdidit Deum. nec
scelus est , quia non 'Misit scire, ubi V
nus mutatur in alter farinam, ubi amor quaeritur . et non invenituri jubemus D furore leger, armari jura, ut guino u rore, et exquisitis Menit subdantur ins
mer, qui Iunt, vel futuri fiant res etc. -- gem innuit, quae Constantium et Constiuditem auctores habet ex sententia Iac. GO thostedi. in Codice Justinianeo ordine a I. Tit. ad Legem Puliam de Aduo et Sion. in Codice Theodosiano est L. a. eod. rit. Lib. I D. r.) In Justinianaeo ita exhibetur: Cum vir nubit in feminam, viris porrecturam, quid cupiatur tibi sexus perindidit Deum, ubi Merus est . id, quod
princit scire, ubi Mnus mutatur in aodiram formam, ubi amor quaeritur, nec vi detur: jubemus insurgere Ieps, armari
fura gladio ultore, ut exquibisis poenis si Mutur infames, qui sunt, vel qui finuri sunt rei. Eodem sere modo extabet Codex Theodosianus. Sarisberiensis locus citatus in primis s.cere videtur ad illustrin. das Codicis utriusque leges, quampter mirari subit in partes vocatum non haisto ab Interpretibus iis, qui commentarios ad eas scripserunt, Dionysium designo Gothostedum, et patre majorem Filium Jacobum, immortalis nominis Uirum, et G. Best l. 235. . aliosque ab his almatos. Novissime quoque Ras ad legum illuum interpretationem symbolas contulere U. C. Herm. Noordherk in Tractatu optimo de Matrimoniis ob turpe facinus Sodomisteum
iure solvendis CV. I. num. Io. . et Frater
in Commentario Desissime eitato Cap. I Apparet autem, nili me fallunt omnia, pro iis, quae vitiose apud Sarisberiensis leguntur: nec scelus in, reponi deberetra scelus est. Hoc certe malis, quam ubi cum aliis pro nee obtrudere, praesertimum liqueat non verba illictim, sed seim potius legis secutum filist e boannem.
Imperatorem quod nominat Auctor, cum tamen ab utroque Principe promulgatam fuisse Iegem cons et, non est quod erroris eum incusemus, siquidem notis limum eth uni saepenumero adscribi legem, quae a pluribus est lata; exemplis iii re vulgara abstineo. Videamus paucis de verbis.