장음표시 사용
41쪽
hiat, liberum parit: nam quoniam non legitime concepit, cum editionis tempore libera sit, partus quoque liber est.
fama σὲ non poseris; me videtur bule sentenitae adversari, quod Iulianus libro quinto seribit, fi minor annu viginti quinque consilio servi circumseriptus eum vendi. du eum seculio, emtorque eum manumisit, dandam in manumissum de dola actionem ;me enim sic accipimus, carere duo emtorem, MI ex emto reneri non possit, aut nuLIam esse erendi;ionem, si in Me ipso ut venderet eircumscriptus est. Grotius in Hor.
Spars pro quasi substituit Muri integram alii perio un, quali ossema, ejiciendam statu urit. Sed, missis aliorum opini innibas, ita interpretor, mutatis paucissimis: Pomponius Mee verba ediisti: si alia actio non sit, sic excipit: non aliter dari hanc actionem quas, hoc est, quam Mos alio m do talva esse non poterit . . aut nutumn cid est, nullam non esse venditis. nem. Ita legenda esse verba postrema ratio flagitat; quod si si nulla venditio propter intervenientem fraudem, actio subsi. diaria de dolis malo contra manumissum non competit, alio enim modo succurri. tur eo casu circuαVento. Mendum scribpturae huic simul limum deprehendisse mihi videor in I. 2O. s. S. D. qui testam. De. pQ. quod eodem remedio tollere cona--.'Cujus ad demonstrationem antequam pedem proni Neam, de eo primum quaerendum est, num lege Julia Repetundarum damnatus in testamento testis esse pos.st. Ncgantium partibus accedere nos de- here evincit juras ratio; omnes enim pinhlico judicio damnati infames sunt l. 7. D. de pubi. 1υα add. I. a. eod. ιit. judicium
autem legis Juliae Re tundarum descen. dii ex legibus judiciorum publicorum I. I. D. eod. dein infames Husmodi, qui publico aliquando judicio fuere damnati, testes esse prohiberi ostendit t. a. f. s. D. de testis. imo specialiter repetundarum damnatus testim io adhiberi non poste
perhibetur in I. I S. D. eod. ubi Repetum darum damnatus inquit Paulus nee istest mentum, nec ad tem-nium adbiberipotest.
Idem affirmat Venulejus in I. 6. S. I. D. δεον I. Nepetund. Me lege Repetunda. rum damnatus festimonium publiea dicere probibetur. Vides itaque et juris rationi inconvenientem, Quin legibus quoque expressis contrariam fore opinionem, si quis talem adhiberi posse pertinax statuere velit. Scrupulum tamen movent verba VI. plani in L sto. e. eum. qui lege repetundarum damnatus est, ad testamentum adbiberi
posse existimo, quoniam in judicio restis esse vetaIur: An humani aliquid palliini Ulpianum credamus, ac rectius statuisseaulum dicamus, Ulpiano si non maj
rem, certe Parem abiit ut errorem illiu
modi inexcusabilem. supinum, et iuris rationi plane adversum, cadere potuisse in praestantissimum letum in animum n strurn inducamus. imo vero libere prinnuntiare non dubito, idem cum Paulo Nostrum sensisse; et hunc enim testim nium denegasse damnato, manifeste ostendunt ea quae adjungit, quoniam in judiciores is esse vetatur. Neque enim temere quem hanc a Prudentum principe exspectare puto sententiam absurdissimam: testis
esse potest, quia testis esse non potest. Frustra quiniue rem expedivisse sibi visi sunt illi, qui existimant, id indicare vo. luisse Ulpianum, damnatos hos ad testa. mentum iaciendum adhiberi risse, a testimonio tamen dicendo arceri; siquidem quam clarissime apparet ex totius legis contextu, ex ipso dein adhiberi vocabu denique ex τρις testis esse veIatur, unice hoc loco sermonem fieri de tcstimonio, detestamento faciendo iiii quidquam cogitari, ne dicam somniari; m,stremo tangem, si vel eo sensu accipi liceret, ne sic quibdem lectionis veritas constaret, quandinquidem judicio hoc publico damnatos imtestabiles csse certum sit, quippe cum quihus testamenti factio non fuerit, quum jus
comitiorum ratibus non Competierit. Prohato itaque in judicio testes elle non potui se damnains, consequitur neque in test
mento eos adbiberi potuisse, quod antiquitus novimus judicii formam habuisse, in comitiis calatis fieri solitum, ubi. convocato populo, lege quasi rogata, Quirites au ritatem suam interponere debue timi, 'ac jubere, ut heres nuncupatus inhona succedereti Λliorum de lectione verborum legis hujus colijecturas plena
42쪽
De ἴis , qui in potestare fiunt. 33
manu dat Cl. Marchari in Probab. v. eta. quod evenerit, aestimarione sumitur. Comqui in eorum castra transiit, qui Ulpianum flat ex Paulo . cuius ex Sentermis sua po- a Paulo distensisse opinamur, eumque im ti stimum compilavit PMnanus, evidens telligendum hoc modo, ut a judiciali tin quoque est ex ipsa juris ratione, deniquestimonio arcendos. ad testamentium vero certum est ex Ictorum fragmentis, cum, adhibendos, dixiste videatur; Verum e- qui dolo 4ncendium procuraverit, minimenimvero pace virorum laudatissimoriam satisfacere rei titutione damni dati, sedgα- fateri liceat, contrariam rationem appa- Viisimis eum poenis plectendum esse; d rere omnino verissimam, hoc enim ii in- bitari itaque neutiquam poterit, 1erm dicasset Λuctor noster, non quoviam, sed nem injecisse hoc. loco Papianum de eo. quam diis, dicere eum debui ne palam est; qui non data opera secit. Demonstrarunt deinde ecquis adeo omnis juriisprudentiae hoc, atque evicerunt Schulting. a I l. c. pertem statuat Ulpianum, qui credat et II. J. Arninenius in Specim. ob ν t. egregium hunc Ictum docuisse damnatum eap. 6., qui et varias modos addunt, quitatem adhiberi posse in testamento' quis bus scribarum errorem hunc corrigere alii tam rudem suisse cogitare ausit, ut in hac allaborarunt. Ego, si quid mihi tym caiisa a judiciali testimonio ad testamenta tam conferre licet, rescribo aure u hoc extensionem fieri non possh senserit 7 Te- est aMIem Aram. stamentis legum vim tributam fuisse, co- Quae sequuntur ibidem: in feros restAdemque, quo leges, modo condita ea tuta rex etiam digno supplieis vindicetur, suisse dentonstravimus alias; insanies, r2- per geminationem ita restituo: restitutago te , in testamento telles adhiberi posse Iesis id est restituta re res. arbitraris 2 nollem excidissent ea viris Sed ut tandem e diverticulo, longiore cruditissimis, superstitiose nimis inhaeren- forsitan, in viam revertar quis ambigat intibus lectioni Codicis Floremuit. Infelici decantato Ennii fragmento, quod Cicero quoque, ut videtur, conatu Paulum eum servavit M. I. de Os iis. Ulpiano conciliare studuerunt alii, qui non emendant. Probabili scripturae vitio in Bomo, qui e stranti comiter monstrat verosimile est non excidisse, neque tamen viam, illo, quo hi statuunt loco, ubi neque vin Zmsi tamen de suo lamine aetendat,ia ejus neque vestigium apparet. lia scri- facii pium credo: ad resumeuiu adhueri O nihilominus ipsi taceat, cumini a ranc in , ad testamen iam non adbiberi. N cenderit. pro non, itemque M litteram per lincolam - olim notatam notissinium est igno- pro quass reponendum qui si rames librarii, aut non satis attenti, era Apud Capitolinum in Pertinare east.'em cuiatilli lapsu exhibuerunt testamentum. ult. v aleio tuta. Iulianus eo us ejus sun Quod de M dixi, videsis Cl. o. Ariauen. ratus est, vi mulam ejus memionem fecis , ad Caron. m. i. dist. ist. H am adii. Ampl. ubi pro qui Cl. Bel . p. 166. substituit usi. Breiacman in . D. lib. 2. eap. 2.p. a Q. Licet concedam vitio carere lectionem vii l- et p. illa. q. in fine vocum saepius eandem gatam, si quid tamen emendandum putes, omissam probat Pater in Di M. MAvian. mallem quamvis, quod per qui olim scri- pag. v q. D. Branchu in Obs pari. I. p. ptum fuit. Addo,Iartialem Io. 2. σ1gr. 62. a 3 . in rapidibus frequentissime eam det derari observat Doctissimus Uan Gores Quo pectus, quod erura tibi, quod bra- G Cepotapbiis pag. Ist. chia vellis, Non tempero. quin huc addam lectio. nem, quae apud Papianum CXstat, mr- me praesas, Labiene, ture, quis ne raptissimam, cui eadem . quam hoc loco seu 3 amicae,
institui, via opem ferre facile est. Si Fuis Cui praestas culum, quem, Labiene, auum verba sunt Papiani in libro Respon- pilas.
43쪽
centies alibi, respondent sibi Me et quod. Ita mioque, quamvis dum, necessariam non elle correctionem, in his ejusdem Poetae lib. 6. epigr. 26. v. vis. O potet ealidam, qui inibi laudat,
Praeseram quam. Ipse potet caldam, quam mihi laudat, dummodo mihi liceat bibere
vinum Calumnum. Mum partem esse aedium existimo, ait Celsus in L 49. pr. LI. de Rei GL nee alioquin subjacere, uti mare navikus. Navis sertinet ad dominum. id quod subiacet navi, mare, non est naris, nec a
mini alicujus, sed est res communis. Aedes vero pertinent ad dominum, solum est pars aedium. et hoc itaque pertinet ad dominum aedium; quamvis autem subjaceat solum aedibus. non tamen subjacet alii, ita ut mare; perspicis, ni salior, pro alioquin, legendum alii, vel alio, quod idem puto. cui. aut si id mavis ali no eui. Dum de aedibus sermo cst, in memoririam succurrunt Varie tentata verba Ja- volent in I. 23. pr. D. de Usurpas. eι in meap.: Cum aedes ex duabus rebus constant, ex Dis et supersicie, et universitas earum 'possessonem temporis immolitium rerum omnium mutet; pro mutet vult imiter Cl.
Best ρ. I 89. ego preissim secutus ductus litis terarum ita scribo: possessione temporis immolitium rerum communi nitatur. bl. aliis
quando male additum conspici in libris lxISS., ubi cxsulare debuerat. Observat Commentator Egregius ad Collat. lem Moyses Rom. p. 7G. ubi fortem exbibetur profarie. vela contraho me teneias nostras anctora facta rater.
De DotibuT.s i. os aut datur, aut dicitur, aut Promittitur.
s r. Dictum a promissὸ dister vitur, ait Ulpianus in L I9. S. 2. D. de Aedil. edidi.
dictum accipimus, quod verbo tenus ρr nuntiatum est, nudoque sermone finitur ;promissum autem potetr referri es ad nudum promi onem, Me pollieirationem, vel adstonsum. Add. I. 2O. eod. Si vero, verba sunt Caji, ante venditionis tempus ictum
interetiserit, deinde est at uot dies irae posita fueris stiputatio. Ex dictione tamen ea, modo non sit facta jactandi causa, aut commendandi ergo rem venalem, v. I. I9. pr. eou. aetri larem competiis te ne
dubites. Abunde de eo constat ex ipsa LIO e. , plurimisque legibus ejusdem tituli. itaque dotis dictio nuda dotis pollicitatio, sive Obligatio, nulla praecedente interrollatione laeta, uti appellat Cajus in Instit. lib. a. xit. 9. S. A. Magnis animorum divortiis inter se distrahuntur Intem pretes, solenniterne saeta fuerit dotis dictio, necne, intercedentibus puta verbis solennibus; persuadere mihi videntur
Ictorum, quae proposui, Verba, ut non , solenniter 1actam eam suisse existumem; quae autem ex Comicis, atque aliunde, petunt sententiae suae praesidia contrariae opinionis lautores, non ea addictionem sed ad promissionem referenda esse arbitror. obstare videtur L 3. C. I b. de ines. nupt.
ubi: dos si qua forta solenniter auι data, aut dicta, aut promissa fuerit Verum s
lennuer vocem ad potius quam addicta ut applicem, faciunt ea, quae ante in , medium prinluxi. Notissimum enim in jure. verbum aliquod generaliter additum uni saepe tantummodo rei poste applicari; exemplis abstineo, cum haec ipsa locutio .
44쪽
De Dotibus. 353 2. Dotem dicere potest: mulier, quae nuptura est, et debit mulieris, si justu ejus dicat, institutus, parens mulieris virilis sexus,
per virilem sexum cognatione junetus, velut pater, avus Paternus. Dare, promittere dotem omnes pollunt.
- S 3. Dos aut prosectitia dicitur, id est, quam pater mulieris
dedit: aut adventitia, id est, ea, quae a quovis alio data est. S. 4. Mortua in matrimonio muliere, dos a patre prosecta ad patrem revertitur, quinus in singulos liberos in inunitum relictis penes virum. Quod si pater non sit, apud maritum remanet.. S. 5. Adventitia autem dos semper penes maritum remanet,
praeis Veritatem evineat quam clarissime; quis enim in datione dotis solennitatem uenderet Neque tamen nudae conventioni, aut nudo pacto similis est dotis dictio. ex quo jure Rcimano actio non nascebatur; uandoquidena obligantur, quae Otem dixerunt. personae illae, quas Le. allegat Calus. 1lae autem tantum. Specialitur itaque antiquitus in hac re obtima isse credo, ut legitime obligarentur, qui nulla intercedente interrogatione d , tem dixerant. Neque tamen stricte adeo verbi hujus propriam significationem Oh- servasse semper videmur leti, ut non aliquando et pro stipulari illud adhibuerint;
Εa certe lignificatione accipiendum puto-cabulum in I. i D. de Cloacis. Damni insem Ourionem ροωcitur Praetor, Verba sunt Ulpiani. si quid operis visio factum
est; nam muti remere cloacas et purgare permittendum fuit, ita dicendum, ne d mnum aedibus alienis detur. Conser verba edicti in I. r. m. D. eod. videndum praesert Cl. Uoorda in Interpret. eap. 8. HAeendum mavult Auctor obf. p. 130. quomodo et alibi pro dicendum rescribit Seiopp. ad Priast cap. 4. Interpretor: Pra tor voluit dicendum, hoc est ut diceret, caveret, stipularetur ille, cujus operis vitio aliquid heri metuitur . ne damnum alienis a thus fiat ; nili mavis dicendum a
Praetore suit, id est, in edicto proposito
Carendum, et curandum. sigruficationem jure quoque obvia. De dotis dictione conser quae erudite congessit ο μνας G. Noodi de Pactis eap. 8.
s. a. fusis effata diem institutus,
aut, uti ex ΜS. Auredanensi exhibet Nodi Nicerman, eonstitutus, sic accipio, quasi dixisset ictus: si, vel dummodo, ut Iussu ejus dicar fuerit institutus. ita Ciceropro sent. ωρ. ρ6. qua,raginta et millia, si esset absolutus, pollicetur. Possis et legere EDAET id instituitis hoc et , dicat ad la immiuius. Hoc certum est. institutum peditinere ad debitorem; clara sunt verba Castrib. 2. I. tit. 9. i. a. non solum in hae obligatione ipsa mulier obligabitur, sed et ρ ter ous, et debitor ipsius mulieris, si premniam . quam ille deheat, tipons ereditricis ipse desitor in dotem dixeriι. Hae TA MI U M tres personae possunt dictione dotis
Deit me obheari; Perperam itaque edit Parisiensis, qui auctoris mente non recte in ellecta margini adscripsit: justur tutor. 3. 4. Ant. haber in Confict. lib. I. cap. I6. et lib. I 3. ea'. r. id agit, ut ostendat,
ita hie intestigendum Ulpianum, ut propter
liberos praemortuos quintae duntaxat, propter superstites vero univcrsa dos retiisneatur. Conser Ampl. Meerman b. I.
f. s. Etiam socius aliquando pro filia socii dotem promittebat, sive ex suo, live
ex communi, eaque est dos adventitia.
Egit de hae Papinianus in I. 8 r. D. pro fi Vo. in qua lege duo sunt. quae morari possint lectorem; alterum est in pr. Si socius pro filia Glem promisit, et priusquam solveret, here e ea relicta, dete μὴ quaetposses eum mariso de exigenas dote git,
aerepto riberata est. Postea accipio postamquam. Novimus enim particulam quam per eIlipsin saepenumero omitti via. Cl. I. Amizen. ad Plin. Paneg. g. IV. 22O. et E a 3244.
45쪽
praeterquam si is, qui dedit, ut sibi redderetur stipulatus suit: quae .uos specialiter receptitia dicitur. S. 6. Divortio facto, siquidem mi iuris sit mulier, ipse habet actionem, id est, dotis repetitionem. Quod si in potestate patris
sit, pater adjuncta siliae Persona, habet actionem revera: nec in . terest, adventitia sit dos, an prosectitia.
S. 7. Post clivortium defuncta muliere, heredi cius actio non aliter
324. aut subintelligo si Alia dabit Auctor OV jur. Civ. p. I 16. Alterum ei in his: Veνum in prυσεο Drgiter es videbatur,
MI numerata eget, an vero promissa. Vitiosa esse nemo sanus dubitet; quo pacto restauranda sint, inquisiverunt plurimi. Vid. Cossultis L Fyeci bos in ObLIN. 83. scribendum puto Lorgo interes videbatur; sive Lamum icti nomen et id arbitre. Nuir, sive consulentis allaujus id esse existimentiis. 1loc constat, Paulum saepissime naei nimiem injicere Ibatini Irargi vid. t. 56. D. de Aedil. edidi. add. Auctorem intimis libelli de Nominibus Pandect. cap. I.
Largit Eurippiani consultoris meminit Scaevola in L. ai. f. 4. D. de Annuis i Mi e M. S. 6. Optime, mea quidem sententia, pro revera, quod huc non convenit, rei uxoriae subfluuit Cujacius. Ictorum Co. ryphaeus, quam rei uxoriae actionem, quoties post divortium de dote colitentio est, competere tradidit fluetius. De Q. Iennibus actionis hujus formulae verbis quantum aequius melius, quorum in jure quoque vestigia apparent, Cicero meminit in Lib. s. de ossis. Elegantissima sunt, quae de materia hujus, ct proxime praecedentis f. adnotavit vir mitrii aeque atque Romani juris consultissimus C. van Bynkcrahock in Obser- ουσι. Lib. 8. Cas. I 4. S. 7. Maritum, ubi de dote agitur, non ultra teneri quam in id quod sacere potest, res certa est. Socero utrum idem privile. xium competat Juridici certant, et adlluc
iub judice lis est. Sicuι auIem ctim marito agitur, Paulum audis in L. st I. D. de Re Pudie. Da et cum socero, ut non ultra
saeuuates damnetur. An, si cum socero ex premi ove ritis vatur, in id quod facere poetere damnandus sit, quod IegbIava ro ) et id aequum esse videtur; sed alio jure
utimur, tis et Nervitus feν it. ident in L. I p. D. Sol. ADt ex diverso, ait, sis eo ex promissione a marito conveniatur, flet quaeri, an idem ei honor habendus sit, ratius Iuris ΛΛwbranarum, et Procu- esse. Perrenon. in Tris. Iur. οιιon. Tova. r. p. 6o t. distinguendam putat interuus striinim et aequitatem. P. Burgius in Electis eap. I verba ita transponit aequum esse viιletur, MI G Neratius scribis, sed alio fure mimur ;dilbingui autem.oportere docet ex L. adi. insequenti inter Petitionem fictam stante, atque eam, quae sit soluto matrimonio; dein id de . ni strare 'oluista Paulum existimat, aequitatis quidem Velle rationem, ut non ultra teneremur soceri, sed aliud tamen sua aetate jus obtinere. Verum enimvero obstare videtur interpretationi huic Lex Ρ. D. Ad Pure Dotium, in qua idem Ictus beneficium hoc competere innuit etiam post solutum matrimonium, nisi injusta cauIa esse videatur, diremto matrimonio ex eausa et Iersona id Iribuendum Mochro adfirmans. Leve est, quod pro id aequum ita aequum substituunt nonnulli. Rem hoc modo intelligo: Stante matrimonio con ceditur socero beneficium hoc omnino, hoc est semper, diremto eo, non nisi causa cognita, eodem modo, quo sociis hoc dari probat L. sta. f. I. D. de Re Pud.; eamque puto explicationem deberi verbis. ex ea a. Caeterum, si in causae illa cognitione anparuet it, mala fraude in his versatum suis te socerum, veluti, si specie futurae cotis induxeris genero, hoc est, si
generi nuptias Ibllicitaverit, sub obtentu dotis sat amplae a se praestratae, atque
46쪽
aliter datur, quam si moram in dote mulieri reddenda maritus se.
S. 8. Dos si pondere, numero, mensium Contineatur, annUa,hima, trima die redditur; nisi si, ut praesens reddatur, convenerit. Reliquae dotes statim redduntur. g. 9. Retentiones ex dote sunt, aut propter liberos, aut propter mores, aut propter iii Pensas, aut propter res donatas, aut propter
S. Io. Propter liberos retentio fit, si culpa mulieris aut patris, cujus in potestate est, divortium factu in sit: tunc enim singulorum
liberorum nomine sextae retinentur e X dote. Non plures tamen, quam tres seXtae, in retentione sunt, non in petitione.
S. D. Dos, quae semel functa est, amplius fungi non potest; nisi aliud matrimonium sit.
S. II. Morum nomine, graviorum quidem, sexta retinetur: leviorum autem Octava, Graviores mores sint adulteria tantum, tequiores omnes reliqui
S. I a. Mariti mores puniuntur, in ea quidem dote, quae annua, bimas
ita insidiatus fuerit genero , indignum se gerit legis heneficio. Species est simulatio ejus quod re vera non et . ita sub ingrenuitatis specie vagari fugitivus dicitur, qui instentium se mentitur, in Papiani R sponsili Tis. 43. Ouamobrem necessorium
non puto ut m suustituamus, quamvis non negem vocabula illa aliquando inter se commutari. Vid. Marchari in Interpret. Lib. I. Cap. II. et Cl. Duker ad Hor. Lib. I. Cap. I 3. Num. I5. Neque vero probem emenstitionem a Grotio propositam in Hori Spars. quille ratuum secutus pro induxarit reponen tum esse putat i ruseris; eleganter enim inducere olim pro
illudere, decipere adhibitum fuisse Grammatici docuerunt. Audi sis Nonium Marcellum Cop. 4 pag. m. 33o. , induci ait essaliquibus fallaciis decipi. Lucil. Lib. 3
quid quaerimus acre inductum eantu γ acide Perotti Cornucopia Q. Ss. nonnunquam etiam inducere est quibusdam veluti Dum eiis deesere. Nolo plura in re vel ex lexi cis nota. Catharin. in Τ es Meerm. Tom. 6. p. 796. legendum arbitratur induxerit
generum, rationem vero non Video. quam
obrem suspectam habeamus consuucti
nem illam, aeque, puto, tolerandam, atque vulgatissimam imponere alicui, alia.
3. 9. De Retentione ita imp. in S. 37.
P. de Action. nam ob impensas in res dot
les factas marito quasi retentio concessis est. Vox quasi, quae in vulsata editione eX stat, tu plerisque omittitur, abesse jub tur ab interpretibus. Postliminio quasi re-Versam in textum recipere possis, si pro quasileus quoque; exigua utriusque vociv . per notam scriplaudisseremia errorem procuravit; Scio in proximo praecedentibus dictum jam suis propter retenιionem ρυμ lue datis rgetitio minuisur, sed haud ramblitos suisse ictos voculam illam repetere exemplis probavit Cl. Vryhoi Obs p. sta. Is. Pro io Nob.Neemianexhibet eompensatio. Rationem Prorsus . nullam perspicio, quare contra Codicum iauctoritatem obtrucamus hic Charondae lectiouem bima, trima, die, quarnutrum ex ingenio suo proposuerit, an ex MS. suo reddiderit, certo non constat. Vulgaris, quam dant plerique libri Uetu- stiores optimae notae, a die, commodii si- .mum vnsum praestat, id quod observa- . tum quoque video Viro Egregio P. Fabro . .
47쪽
hima, trima die reddi debet, ita. Propter majores mores praesentem dotem reddit: propter minores senum mensium die. In ea alitem, quae Praesens reddi solet, tantum ex stuctibus jubetur reddere, quantum in illa dote quadriennio redditur: quod repraesentatio facit. S. I 4. Impensarum species sunt tres: aut enim necessariae dicuntur, aut utiles, aut voluptuosae.
I. I S. Necessariae sint impensae, quibus non factis dos det rior futura est, velut si quis ruinosias aedes resecerit. 16. Utiles sint, quibus non factis quidem deterior dos non fuerit, factis autem fructuosior dos enecta est, veluti si vineta et
II. Voluptuosae sint, quibus neque omissis deterior dos fidiret: neque sectis me tuositor effecta est: quou evenit in viridiariis, et pictoriis similibusque rebus.
Eleganter dos quae a clie rediitur opponi res dot. Dct. utiles impensas ita describit videtur illi, qu. e praesens reviitur. Se- noster: quas maνitus utiliter ferit, remque mentia se corrigo: In ea aulem, quo meliorem uxoris feceris, hoe est dotem. Ul- praesens reddi siet , tantum ex fructibus tima verba pro glossemate habenda statuit Iubetur reddere, quantum in illa dote qua- Ampl. Uan de Nater in OU. L. 3. CU. is., driennio redituum fuit, quo repraesentatio extra tamen. si quid video, necessitatem.
facta fuit, hoc cli in eo quadriennio, quo Eodcm plane m illo Ulpianus 1 ιι. 6. 6. praetens reddita suit. Quoraio facta ipsa mulier habet actionem, De lectione et sensit verborum hujus I. ω ess datis repetitionem. licet ibi quoque non poenitebit adiisse Ampl. ΗΠkersh. postrema verba a glossatore adjecta temere OV. Lib. 7. Cap. I9. Actioni malae tracta- lcripserit P. Faberi Perspicuitatis gratiationis, judicioque de moribus locum da- a lotis . sorie et a Triboniano. saepissimetum. et causam divortio praebitam fuisse, talia addita non nescit, qui fragmenta e si maritus concubinam adsumsiliet. proba- rum versat; confer Nivirdkerk in obsula Paeter in Refer. Boxhornio de Cat. pae. Dee. p. 8. Usum verrumini id est latius aso. Denique senum mansum dictum pro indagarunt Cl. Dulier in Opuse. d. Lat. senorum, hoc est, sex mensium, nemo Vet. mor. e. 27s. et 88. et Noodiae P nescit. Consule Popmarn da Antiq. Loci ctis Cap. AL ades Mercurium in raesint.
S. I 6. In L. S. I. uII. D. d. Impens in
48쪽
De jure donationum inur virum et uxorem. 39
De jure donationum inter Cirum et uxorem.
S. I. Tnter virum et taxorem donatio non valet, nisi certis excain
I sis: mortis Causa, divortii caula, servi manumittendi gratia. Hoc amplius Principalibus constitutionibus concessum est
mum . I. Haud sanequam immerito Vir Cl. G. Marchari in Prob. Lib. I. pag. 6o. et Lib. I. mg. 3. damnat in teratum, eumque sessimum morem nonnullorum, qui, ubi vocabulum aliquod rarioris usus, quod diu: sortasse frustra alibi quaesiverunt, apud probatae Latinitatis auictores offendunt, civitate Romana protinus ei inter. dicunt . atque aliud loco ejus substituendum clamitant, plane aliquando alienum;
memplorum quantum quidem satis est suppeditat ipse Vir Doctissimus. Inscias
ire nullus, credo, sustineat, plurisa reperiri apud scriptores antiquos vocabula obsoleta, atque Obscura, quae, usu vinlantes em penes arbitrium est, G jus, ranorma sequemia, in desuetudinem postmodum stiverunt. Neque vero apud Plinium tantummodo. Ennium. Catonem, laut novatorem ver.
borum Sallustium, et si qui praeter eos exstiterunt olim, qui . quasi cum Euandri matre institueretur sermo, voces nimisHiscas, atque insolentiores in deliciis lia. buerunt, sed et apud ipsum eloquentiae sentem talia observare liceat, uti dudum demonstrarunt alii. Ridendum autem prineul dubio se propinaret, qui ejusnudiphrases aut dictiones Latinitate eropterea temere Vellet prohibere, aut criti, duriore plerumque, corruaepere. Quid quod vocabula plurima barbara . ac regrinae nationis ab aliquibus adscita suis se constet vid. P. Faber inn Senustrib. Lib. 3. pag. I iaet I a. Quid multa' si quis rationem habeat eorum . quae ab Λusonio Popma, ut alios taceam, in Libris de Usu Antiquae Loesilanis in medium proseruntur, inte, liget is, ni fallor, multa antiquitus in honore suisse, quae postea cecidere, voca hula, et loquendi modos. Alferre huc lubet exemplum, 1i rem mectes, locon stro convenientissimum, si verba consideres, ex penitiore antiquitate depromtum. Si maritus inquit Ulpianus in L. XI. i. penuis. D. de donat. int. Vir. et Ux. uxori donaverit mortis ea a, eaque diveraerit,
an aei matur donatio p IIulianus scripsit,
infirmari donationem, nee impendere. De re constat inter eruditos, de verbis non item. Aliorum conjecturas recenset CD tharinus in Obs insertis Thes. Vur. Ott. Tom. I. p. 489. ad i. Consultissi. R ver in Disieri. Date. Cap. s. et Virum DoctissiJ. L. E. Pu an in Inιerpret. pag. 23. , qui impendere interpretatur: in pendenti ene; Auctoritatem vellem addidisset, et exempla locutionis illius protulisthi Vir Erudbtissimus. Ad me quod attinet, nihil quidquam mutandum censeo. modo disjunctim rugas im pendere. Tritissima significatione in jure dicitur podere constiti O, dies, res,
cuius adlluc eventus exspectari debet; imantiqua terminaticine pro eam positum ar-hitror. Im verba sum Festi ponebant pro eum, a nominativi is. Est ergo accusativus antiquus. Promiscue Olim em et imbrio eum eam dictum ambigi non potest. elutius Noct. Att. Lib. 2α Cap. r. haec citat Legum Decemviralium verba: ni suo via vis , qui em vinctum habebit. Hinc mempro eundem vid. Festus in V. em et emem; d postea insertum, eodem modo quo ex re et eo, emo, ago, factum redeo, redimo, resim, reliqua. Ada Idsinga in I ajiis p. s. p. 37. Macri b. in Saturnal Lib. I.
p. 4 , consule rD J. N. Funccium. Legit.
49쪽
L Gib. IV. nu. p. 1i6. es alibi, deni- ne Plitres nix moren . Auctorem οἰκ quoque pro eos dictum olim suise obleriam vides in L i. Resartim Mir IUD . a CH. Burmis o HAOrtim Jom. 4. p. 5s putat consuetudo, inquit Nonius
Ec deni modo ques, quium, quis, in uiuantiquissu isse Pro qui, quotum, quibus, at ictor est Servius ad Vireu Aen. I. U. D0. Ei 'quibus exemplorum copiam amphis ni im congestet Vir Cl. Jo. Fr. ReiγZius m Ambiguis voce quis. Eris pro h o. im ostendit Nodi Moerinan ad Tu. XI . 14. IJe terminationibus antiquis cum termo tit, non postlim non addere locum vexatissimum Ulpiani in L. Is6. I. N R. ur. Cum quis is alii locum fucres . rix, non es aequum ei nocere boc, quouam Pergus eum nocuis, in cujus lacum lucer t. ranas variorum opiniones de letitione veris
stippeditant Nob. I morbos Obs 87. Cl. hes p. 3 8. Celeia Marchartin semergr. Lib. 2. Cap. XL. Ego alii accipio pro genitivo antiquo, non deinde per Interrogata em intelligo pro novale. 9uicquid temere dissentiant alii. An sorte 'Idem dicendum de L. 37. D. Fomia. EretaeI 'qui amitiae exessi unaeae fuscio adit. non confitetur advertarium sibi esse eo redem pusula ara v. Cl. Best l. e. ct Celeb. y Arntremus ad Plin. Pavem p. so. et alibi. Ma- lnilestum et hoc est interrogationem sortiua lnerare. v. Consilitissimus Noord erk iu ioes feci p. D6.A. m. Celeb. l. 1 licita in Amfgms v. Interrogatio. Nescio an , od i modo explicari optime possit L. 64. :f.υII. D. de risuis. Rer. om. Si id. ςtiis lis pullico innatum, avi Mificatuin es ,ρυ-blicum est, insula quoque . quae in flumine a sublico nata est, Miaca es delet ρ Certe, IN per interrogationem hanc intelligas, tum ccarebis conjecturis Cl. Eckii, aliorumque, qui, i Iot annum secuti Lib. r. Ohgia' non interirimunt. Quid si et liso locutum suille Ulpianum censeamus in Τ. 6 nento ita fripium sit: bres meus Lucio Titio decem
D cm fastιdiam capere poterit, tanto iam s. us et dare δε nues esto. Sententiae test
sant itaque emendationes aliorum, de ui
ab interpretibus torqueritanum 4 u in gationem exponas allegas te sussiciat ex mulce sacro. Ioannes in mani Cap. 4. . a. haec refert nostri verba: i. ' - ει
50쪽
De iure donationum inter Plaum et Uxorem.
Crit. ad Le. . qui et adjungit sententias
caeterorum. Ita vertendum opinor: D
mi Patris mei multa sunt habitacula, cimtellige domum amplissimam, quae varia habet . a se invicem separata, habitacula,
veluti insulas absque eo esset, hoc est, si verum non esseti esse ibi multa habiti. la egone dixissim vobis: abeo par turus vovis locum 2 Plus semel enim praedixerat perpetine lalutis generis humani auctor aiscipulis suis se discessurum, ut
locum pararet, conser Cap. Irue. add. 13. e. 33. De elliptica nae linquendi sermula, nec non de particulis via. consule CL Bos in Elli . Graeci p. sit. Vigmam de Idiotism. Graecop.
8. sed . 6. num. 8. . Devirium de Parne. Itans. Grip. m. q. In viam redeα Quod de alii dixi, observatum a multis, s pium olim alius alii alio, illa tui ina, unus uni Mno, alter aduri altera. Uid. Riectus in Huic in Iuris Cap. I 8. in Def. Ou. Tom. a. p. 790. add. Scnulung ad Paul. Sor. Lib. Tu. o l. 4. Marcxari iste pr. Lib. I. Cv. 9. et Pomm I. e. Lib. I. Cap. IO. Totaa quoque pro toιius positum conjicio a Paulo Sent. Lib. 4. Tit. 5. S. 6. ita nunc circumsertur lectio vulgata: bartae pomtionis portio liberis . . . praestanda est, ut ab in i si querela exeludantur. Ali rum conjecturas de loco mutilato exhibent Commentarii add. l. et Cl. Vryhosin Obsop. I9. Quid . si, servato probe litterarum ductu, suustituamus: Omoa totas portionis ponis. Dusa pro te et amba pro ambo in sita antiquis, licet bar. barismis accens iuda, vid. notas ad Poet. i. Min. a CL Burmanno editos Vol. I.ρ. dua eo pera est in inscriptione apud Murat. I P. I 237. μον. 3. Plura si desiderasmutatae declinationis exempla, adi sis Nonium Marcellum I. e. et mam Cap. 9. Domuis et fructuis . ne memorem plura, genitima Asoletos esse. uterque demonstiat. Domu quoque pro domo in
usu fuisse constat , imo in juris libris vestigia ejus superesta nullus dubito. tam
certe vocem restituendam puto. juxta cum
78et.. in C. de Crim. Evil. Hereia. , ubi de uxore sermo est, quae Ioela rei humanae πιρι ι uirinae Minus suscipisuri
liorum interpreditiones, merdati esque videre est apud Cl. Besh ρ. GI., add. Consultissi Pu an in Interpret.p. z7.s et
Virum Nobilissi A. N. Mollerum in. χμtu a Disserta sis- inaugurali, Traiecti ad Menum Eublicata anno arm. s adna sit, uti saepissime factum nullus ignorat, ex sequenti fuseipitur. Pro domu initatior
est ablativus με, analogicus tamen, quin et antiquis frequentatus domin V. Popmam t. e. Eleganter autem et proprie
domo suscipi dicitur uxor, quam solenni pompa olim domum deductam novimus. Videndum paucis restat de vocabulis rarioribus. Vesta virili lexata, inquit Paulus m. 3. Senι. Tu. 6. , 8α. tantu modo debebuntur, quae ad sμm virium, fama eudore viriritatis, auinem. Causam princio non video, quamobrem vocabulum virilitatis, analogiam si mines, optimum, aliis etiam usitatum, sensu tamen diverso. Latio proscribamus, aut cum Consulti Struch uero in Animado. Crit. p. 77. em lemus: virilis φιuti Musi britas Tertullianus dixit.
Temporo, sorte et tempero, a tempore
utrumque deductum, primo significata
notare credo, tempori inservire, tempore
uti, Belgice: na de tritis o instandi cinden schthnen. Temporare dicto sensu occurrit apud Tertullianum. Conjicio ita
quoque accipiendam vocem temerare
d Paulum in Seni. Lib. 1ij. 3. s. s. Nonnunquam pro stequenιιa admissorum judicanιιι δεηιeηιia remeeratur. Aliis auid placuerit retulerunt Commentatores ά. I. Vocabula plurima insolita, quae frustra iste apud alios scriptores quaeras, recensuit Cl. Duher in opusci tae LM. Vet. Ictor. , adde I . Gothosn ad L, D. de B nis est . . qMi aut. sent. Digna verba legis, vae adscribam, ac brevibus explicem.
rei 'stulati, inquit Marcianus, vel qui in scelere depresensi, mras eriminis imminentis intelligo accusationem instantem, uti in L. i. S. M. D. de Mo Silan. mortem sibi eonstituerunt, crinius est in aliis libris eo eluerunt, licet et illud de-sendi possit bereMin non habent. PapAnianus tamen . . . iιο scripss, ut, qui rei
eriminis non 'stulari manus sibi intulerint,