장음표시 사용
341쪽
Et nostram admoneas subinis Flaccum, Iucundos inibi, nec laborisses
Secesus spatii paret salubri. Mutant alii pretio salubri, Rutgersius pretio selibri, De Rooy pretio paret, sedissis. Nollem factum Quid mirum cum, ex cujus sententia Non es visere, sed valere, vita, Vid. Lib. 6. D. 7o. o. ult. , secesius sibi quaerere in spatio salubri, hoe est,
loco valetudini prosperae conservandae augendaeque commodo, opportun
oue, ubi spatiari possumus 7 Recte Cornelius Fronto: satilis et ad locum re tertis, et ad cibum. Ita salubre frigus di ait Noster Io. D. 3o. salubre eorpus Io. 47. Ingrata Dii Batia campi memorat idem 3. 58. Locum et spatium conjungit Lucret. Ub. I. v. 427. Tum porro locur ae spatium, quod inane vocamus. Pareo pluribus in re notissima. mee sunt. Iam tumidus vocat magiser ,
Caseatque moras. Vale Valeri. Navem, scis puto, non moratur unus. Car. XUIL Nos ingenia juvenum, non item ad ingenia: naturae virtvter et vitia, quae eoiseunt ab ingeniis, judicabantur 2 an ea non alitor Reponor h. id est. nobis, ingenia juvenum non item ad ingenita naturae virtutes et v ria grae exi sunt ab ingeniis, judicabuntur p an ea modo aliter p Ut vErum tamen
fatear, glossema videntur, quae existunt ab ingeniis, interpretationis causa addita, qua explicaretur is ingenua, quae ex margine dein in textum i repsit.
Car. XIX. Erubescunt pudici etiam loqui de pudicitia. quod in Coll. Leg. Mos et Rom. Tu. s. l. 3. positum vidimus pudicitiam pro inpudicitiam, idem hoe loco laetum suisse suspicor. Accipe stuprum infame, nefandum, quod
pluribus exponere pudor vetat. Utrum autem diversam ac plane contrariam significationem hane admittat vox, an potius scripturae levis error sit habendus, dubito. Hoc constat, vocabula esse plurima ambiguae notionis, quae in utramque partem, bonam et malam, possunt accipi. Ne de fortuna, valetudine, aliisve sexcentis meis morem , adversum novimus denotare plerumque ac vulgo . contra. Alio tamen, imo diverso admodum sessit, usurpavit Terent. Andri M. I. M. I. U. IS.
Id gratum fuisse ADux RaUri te, habeo gratiari.
342쪽
Interpretationis causa adversum voci in editione Argentinens, quae prodiit anno I 499., superscriptum apparet apud. Sic autem ibidem Seholiastes:
penes te. Anu ERsuri , addit , Iine dubio praepostis Ut, a Durasus participium D. tes ese, ab eo quod est anu ERTO, Aut alibi: Innuit sorte locum ex Andri' I. I. 37. ADv LRSUs nemini . Ergo ADvERsUM TE disit, quod in aliis est pro, possis et reponere quas, nisi malis posteriora haec glossema arbitrari apud
te. Iunge Ter. Andr. I. S. 3 o. adversum hunc hei. ibique Donatum nostrum. Commentatores explicant coram, advocantque Plauti auctoritatem, quo eodem modo et Priscianiis Comici verba intellexit Lib. I 8., qui Atticos adjungit Oixisse εναντιον pro, coram illo. Idem Lib. I : ADvΕRsuu ouο-que ideo praepotionem esse putaverunt, quia pro επι, Graeca praepositione, solet
aliquando poni, ut Terentius in Andria: ID GRATUM Fu IssS ADVERsuri TE, Η - BEO GRATIAM Quando autem o ροα,τιον Iuniscat, magis adverbium Uunditur. Agraetius: aDvERNUM T1, aduersarius, ADVERSUS TE, imitator. Festias amvERsus aut contrarium signiscas, auι idem quod erga. Exempla varia allegae Nonius cap. 4. locorum ex Ennio, Afranio, Plauto . quin ipso Cicerone petita , quibus pro apud adhibetur aduorsum. Antiquitati placuit magis advorsum, pro quo deinde sere adversum positum. Uid. Cassi odor. de Orthogr. circa pr. Conser quae notavi ad Ulpianum, qui possessionem bonorum aduersus tabulas appellat, quae alias dicitur secundum tabatis, Tit. 28. I.
CAP. XX. Perparvam vero controversam dicis, ac non eam, quae dirimat omnia. Restituo: at non causam, quae dirimι omnia. Novimus in Probo caulis vo
CAP. XXI. Solum bonum esse diceret. Sensus exigit deceret. Vita modica et apta virtute perfrui. Re modica qui perfruitur, aptior est procul dubio virtuti, praeeo, qui re amplissima beatur. Hunc enim plerumque videmus luxui se mancipare, ac vitiis corrumni. Praeseram itaque
uod inter haee, hoc est, dum ea possidet, dum iis perfruitur, velit tirtute tanquam lege vivere. Est in quibusdam virtutem: malo virtutum. Car. XXIV. Fufa latius PERPETUA oratione. Teste Diacono iisdem 'lis exarata olim fuerunt perpetua et pro sta. Ore funditur oratio , proponitur scripta in publicum edita. Quidni itaque dubitem a Cieerone prosectum suille: fusa latius pro tota oratione, id est, non inter amicos solum, aut pro concione etiam subtili disputatione persuadere velle, sed latius quoque publice propositae sententiae nostrae universis copiam sacere, veritatemque rei semρiternis monumentis prodere, quae verba mox sequuntur. Vero facis. et meri ιο. et iste. Scriptum suisse conjicio ine, hoc est, jureptaecepti, quemadmodum litteras illas explicat Diaconus. Uera sunt quae dicis, mereturque hanc laudem tuam Sapientia, facis denique pro iure tuo praecipientis.
343쪽
I XII. Progredior ad Lis at sεcUNDI C pur II. . in quo ita Tullius: Ni frie sapienti iri Catoni fuit patria, nou Roma, seu Tusculum. Exstitisse suspicor: nis A forte, ut sapienti
ta Myri Attici . . . . et Sunii eraηι fidem et Attici. Pro Sunii libri omnes veteres exhibent Θmphratides. Nisi vestri pro vestrates velis aeeipere , substituo: ουῖrates, Attice. Quod si Sunii retines, Atticum conjicio e Sunio ortum, aut potius oriundum fuisse. Sin praefers antiquorum codicum lectionem, emendo , qui dicuntur populares, conterranei. Novit unusquisque, Graeca vocabula mirum in modum flecti solere a librariis. Necese earitate eam patriam praestare, qua reipublicae nomen universea ciuitatis es. N littera et nostrae, et nomen designat. I pro Dylus ponitur. Nuto: quae reipublicae nostrae uniuersae civitas justa est. C ν. V. Ergo ut illa Diuina inens summa lex es: item eum in homine es perfectum MSS. habent perfecta) es in mentesapientis. Corrigo: ita et, quae in homine V2, perfecta es in mente sapienιis. In ipse nomine legis interpretando inesse uim et feta entiam justi, et juris legendi. In aliis vim juris colendi. Supra Lib. I. Cap. 6. Legem dixit Noster dictam videri a legendo, quod in ea iust vis delectus. Interpretor itaque jus legendum eligendum. Cap. VI. QuinTvs. Quid, quod Zaleucum isum negat ullum fuisse Timaeus pM, Rcvs. At Theophrasus, auctor haud deterier, mea quisem sententia, meli rem musti nominam: commemor ι vero ipsius cives. Corruptum hunc locum pronuntiare omnes, quotquot vidi, Commentatores, miror vehementer,
ellipsi vulgatissima sic expono: unquam exstitisse Zaleucum negat Timaeus, at Theophrastus, auctor I imaeo non postponendus, me quidem judice,
imo vero ex sententia multorum etiam melior, commemorat eum fuisse. commemorant deinde Zaleuci cives. Sin hoc displiceat per geminationem .
C p. VI l. Das i , in iis c uri bus ex his sacratisque legibus. Pro his alii repraesentant in dic, opinor, scriptum fuit: in Wreribus e. XII. f. Dera.
t liqua vibur, explico, in veteribus es XII tabularum sanctis saeratisque leti. r. Testatur Valerius e pro G. item spro sanctus poni. Cιν. VIII. Separaιim nemo habessis Deos neve novos: Ied ne ademas. ns pu-h iee adsector, additur in nonnullis haud inepte: aut sintellige id estJ a patri.
. Dus, hoc est, senatusconsulto. acceptos privatim colunto. Malim ita distin. gui: Separatim nemo habessis Deos: neve novos, . . . . asscitos eos privatimeolanto. Conser quae dixi ad Ulpian. Iit. 2 a. I. 6., ct ad Coll. Leg. Moset Rom. in sηe. Ollor. De voce hac dixi supra. Me ulla vitiorum sacra solennia obeunto. Repono obevntor. Itaque ut ita cadat in annuis amfractibus, in plerisque est cadant. Restituo: Bmque ut jam cadunt. Eadem olim nota exarata suere ita et jam. Diplico:
344쪽
tit itaque certo quoque ac eonstituto tempore seriae habeantur in annuis pe. riodis. Itemque alios ad Her ubertatem lactis foetusque servanto. Id quod ne eammitti pust, hoc itemque observanto ad alios dies ubertatem lactis, foetu que, seriasque conceptivas propter ea habento. Ne quid autem in his peccetur, aut omittatur. Praeseram tamen in quod.
que haec privatim et publice modo rituque flat. Rescribo: quoque .... fanta
Cum Senatus populusque adsciuerit. Lego idsi verit, hoc est, jusserit: velu.ti, libros Sibyllinos consuli, ins Inci, et exponi Augures signis et auspiciis postea videnιο. Exstitisse conjicio post fa, hoc est, post futura vidento.
ata. Varro de Ling. Lat. Lib. S. Vata dicuntur, quod augures snem aucticiorum coelegium extra urbem agreis sunt e si, id est, in agris. M praecedens in saepillime absorpsit. CAP. IX. Foederum , pacis, belli, induciarum stratores, fetiales, judices duo sunto. bella disceptanto. Pro duo, quod huc minime convenit. libri MSS. habent non. Vide num sic placeat: judices ni. se int. de bello disceptanto, expono : judices nominati se inter de bello disceptanto. Hoc enim lege sancivit Cicero, ut de bello suscipiendo, gerendo, et deponendo sublici inιerpretes en . v. cap. I . R. Novimus disputationes sori Iurisconsultorum, quidni utile quoque suerit de rebus belli institui disceptationes eiusmodi ΤOblita planta. Non est, quod emendandum hic eum plerisque censeamus. aut ignorantiam profiteamur, siquidem apertissime demonstret Festus obsitumesie, violatum, astactumque de coelo. Ipsum consule in voce. Idaeae matris. Quam hoc loco, itemque in cap. I 6. seq. Idaeam matrem nominat auctor, intellige Alatrem Deorum, quae, uti Berecynthia, Idaea, Phogia dicta suit a cognominibus locis, in quibus ea colebatur olim, ita &nlinem appellatam saeue a Simo, urbe. et monte Phrygiae, observavimus ad Ulpianum Nit. 22. f. 6. De Matris Deum nominatione multa congestit Seldenus de Diis Syris p. 25s. R. Singularem de Magna Deum Matre disser. tationem conscripsit L. Pisnorius, in qua et Ulpiani locum explicat . ipsoque ab ea, quae antea nobis placuerat, lectione, non alienus fuisse videtur. Ipsa foederis antiquissimi, anno videlicet ante natum Christum CCXLl V., Smyrnaeos ister et Magnesios percussi, itemque binorum, ad pactum illud pertinentium, Smyrnensium decretorum verba αὐτογραφα publicavit Sel uenus in Marmor. Aruata. , in quibus plurima, eaque egregia, obvia sunt vetustatis
. monumenta. In memorata conventione legitur: ονυσαυουσαν αὐτους ει εξετα στενι επε του μητρωευ- νεοκα rau, vertit Interpres: adjuraniso eos Quaestorer
super ardensibus Fant i, Iagnae Matris uictimis. caesa jungebant so era pomca antiqui. Sanctissimum jusjurandum habitum in ipsis sacris praestitum.
In eadem bis prostat: ομνοιο δια . . . την την juro per Ma
rum Sinriem columnarum mirandarum, Marmeriae aputa Sipitan posita
345쪽
rum, meminit Ampelius Cap. Io. , quo loco, haud temere, ut puto, subst tuunt alii: Magne,iae apud Sipylum. Poena violati juris esto. avocirca ne quis agrum censecrato. Quaero primum , quae poena statuenda, dein quorsum , rogo te, quocirca γ neqee enim agri consecratio ad jus. Husve violationem pertinet. A Tullii, credo. manu est: Poena violati juris esu, qe. r. e. robus explicat quanIi ea res eris, qui in hiis verbis poene nihil est frequentius in legibus, atque edictis, unam,ide L. I 79. D. de V. S. Ne quis si ruin consecrato. Dιorum Manium jura sancta Iumo. Hor leto datos diuos habento. Nihil mu to. Expono: Manes, sive animas defunctorum familiarium, consanguineo. rum, eorum . qui veluti in mari perierunt, quibusque adeo justa a familia praesentibus fieri non potuerunt, quorumque ossa terra obtegi ab iis nequiverunt, divos tamen habento, atque in larario ponunto, colunto. C p. X. Exspectate leges. quae genus illud optimum reipublicae contineant. Exspectare vero leges non poterant, jam ante propositas cap. 8 et 9., at expetebant. credo. rationes earum: hinc in seq. Atticus suade igitur, i quit, legem. Pro quae itaque scribo quare.
Suosque Deos, aut ninos. acit alienigenas coli, eo usionem balet religionum, ει ignotas eaerimonias. Non asacerdotibis, non a Patribur acceptos Deos ita pla.eet coli, si huic legi paruerunt ipsi Loco τω suosque malo suos quidem. Aut
novos accipio. id est novos. Caeterum praeplacet lectio codicum antiquorum , qui exhibent: caerimonias, etiam sacerdotibus. Nam a Patribus acee
tos Deos ita placet coli, si huic legi paruerunt ipsi Interpretor: si senatusconsulto, de cultu Deorum eorum lato, paruerint ipsi cultores. Cap. X l. Iam risus familiae, patrumque servare, id es, quoniam antiquitas proxime accedit ad Deor: Divi enim fiant patres, id est, proavi, lares aDiis quas traditam religionem tueri.
Fides consecraιο manu. Frigida videntur, quae in medium proferunt, qui manu vindicare student. Unam M positam tuisse suspicor, denotat autem littera haec manum, et memoriam. Praeferam ergo memoria , vel in memoria. Saerosancta habetur in memoria hominum. Araque vetus. Contextus postulat et ara quidem uetus.
Detestataeque quae omnia ejusmodi repudianda sint. Rectius legeretur: de. testanda quidem haec . et omnia ejusmodi repudianda sunt. Statassandique cognomina. Quid si rescribamus 2 Statae , saniaque cognomiana. Festo teste Datae Matris simulacrum in foro primum, dein in quibusque Romae vicis cultum suit. Standi cognomen Iovi Statori datum, ipse indicat Auctor. Primigeniam a gignendo comes tum. Restituo Primigenia, a gignendo cun
Cap. XII. Quas serias eo Ostor anni conferre debet et ad perfectionem
operum rusticorum: quod tempus Et vel etiam huc non convenit,
adhaesisse perperam opinor ex praecedenti debet. Pro quod tempus malim
346쪽
DISQUISITIO DE N o T. I S. 337
lim in quia tempus, repetito in ex praecedentis rusi corram littera ultima. Ad id tempus vult serias conferri, quo consummata sunt et persecta opera rustica. Plurei autem Deorum omnium, qui sunt quasi generales , universorum se. erorum miniltri, Anguli Aphrum Deorum, speciales quasi, sacer res, et respondendi juris, hoe est, interpretandi fatidicorum', et vatum effata incognita, et conficiendarum sic lego pro cotvlendarum, aut conferendarum. quae sunt in aliis, adjutus auctoritate libri veteris, qui hahet eonfitendorum)religionum, id est, quomodo religiones, caerimonias, puta, et sacra, comficere oporteat, facustatem Uerunt. Conser ipsam de his legem in Cap. 8.
Cuinem Vesta consepta st. codices alii erhibent conspecta, alii conspexa,
nonnulli complexa. Ego Tullium scripssse puto: c. o. receptast. Pro. bus auctor est C. O. designare civitas omnis. Rectissime autem, ac vere civitate omni receptam dicit Vestam, quam quippe Romani omnes soliti sue. runt, in atrio, id est, in uesibula habere, id quod exinde nomen suum aecepit, cui sacrificium quotidie sacerent, collocata ibidem ara Vestae, teste
Eugraph. ad Ter. Anis. Act. 4. 3. v. II. Sentiant mulieres. in natura feminarum omnem castitasem pati. Emendo poni, aut ex aliorum cris peti.
Centinet enim, reipublicae eonsilio et auctoritate optimatiam, semper populum indigere. I, on equidem intelligo. Ita substituo, ac distinguo: Conducet enim reipublicae, consilio et ais. vi. se . pop. ind. Accipio de Senatusconsultis de religione, veluti de inspiciendis libris satidicis, adoptandis Diis peregrinis . aliisque. latis. Ut Tetiam decreto collegii. Mira hie fingunt Interpretes. Parenthesi haec
includo . et repono: ut taceam decreta collegit.
Car. XI u. has diuinare videatur prorsus posse. Quis ambigat ita praesta,re' quas diuina res videatur prorsus es. Car. XIV. Quid autem inibi displicear, innocentes portae indicant comici. Ut sensus sit verborum idoneus, sic muto: quod autem inibi di liceat, initiorum ritus potiae indicant eomici, nisi malis quin ramici. MIsteria esse habita sacra ista nocturna, pueri discimus. Cap. XVI. Quoniann mihi sermo es apud eos. Inepte plerique apud Deos.
Resero apud DoF. CAP. XUII. Circumspicite celeriter animo. In vulgatis est: circumspicit hau celeriter animus. Rescribor circumspicite haec celeriter animis. . Iudicia perrup:a ab iisdem: corrupta hominum, non Deorum. Fuit sorte: D. dieia pec. rupta. Valerius exponit pecunia. Tantum ponam, erui duplicem poenam esse diuinam, quod consaret et ex vexandis vivorum aηlinis, eι ea fama mort visum, ut eo 1um exitium et judicio vivorum eι gaudio comprobetur. Locum corruptissimum sic sano: Tantum poηam, me. tui duplicem poenam esse divinam , quod aut quae consaret et ex veXandis vivorum animis, et f. in. ori munere, id est . morte, interpretor ex Magnone) mortuorum, ut. . . . Iloc tantum dicam, timeri, duplicem esita poenam impiorum divinam, eamque constare et apparere ex eo, quod vivo-V v rum
347쪽
rum etiam eorum vexetur conscientia, tum deinde ex eorum interitu, et morte, ita ut impiorum exitium non comprobetur tantum universorum homi
num judicio, sed et laetentur ob id omnes, liberari terram monsti is istiusmodi. CAp. XVIII tignum autem quodque voluerit. In Graecis Platonis est: οπι εγελη τις, malo itaque: quod aut quodque, id est, quodcunque quis voluerit. tii paulum modo ingenio posἶis miseri. Praeseram legi moderato ingenis. In
mox sequentibus pro cum scias, ut cum sciat corrigas, contextus imperat. C p. XIX. Ulla omnino. Temere faciunt, qui mutanda haec esse cenient.
Nullum omnino jus civile pontificibus scire necesse esse probat Auctor, nisi illlud unice , quoti conjunctum est cum religione. Quaerantur enim, qui adfringamur sacris. Rectius fortasse: quaerant si enim. puta, Iurisconsulti. Ut is, qui ei, qui mortuus sit, pecuniam debuerit. Aut post ut subinte,sgos, aut repono: ut si qui, hoc est, qui s. Car. XX. Atque eι iam dant hoc Scaevolae, quod es partitis : ut, si intestamento deducta, scripta non sit, ipsique minus ceperint, quam omnibus heredibis relinquatur, sacrisne alligentur. Dissicillima videntur primo obtutu, ac vix intelligenda verba, quae proposui. Removebuntur, nisi mi ipse blandiar , nebulae, ac quam clarissim lux adsulsura est, si, vitiata scriptura levi correctione adjuvata, sic interpreteris: Atque etiam dant hoc Scaevolae ambo exemplum, jus, puta, civile noscere oportere Pontiscem, pud es partitis, quae appellatur, quando legata est pars hereditatis, veluti dimidia, tertia,
vel quarta, vid. Ulpianum Tit. 24. 1. 2S: ut, exempli gratia, si in tesamemio deducta summa scripta non sis, caddi vides vocem summa, quae facile pergeminationem inseritur, unica quippe S denotata hoc est, si major summa legatario deducta suerit, ac per hoc non sufficiens ei in testamento adscripta fuerit, veluti, si centum fuerint deducta, vid. Cap. 2I. seq., iasque, quibus
summa illa, centumve deducta suerint, hoc modo minus ceperint . quam omni-hus heredibus relinquarer, Acris ne alligentur, ne onus secrorum ad uos, quasi heredes. transmittatur. Confer sis Caput hoc Ciun proxime sequenti, neque dubium, credo, remanebit. Iauas qui intelligat, non si ad caput r/Drat, per se 'fefacile perspiciar Miror equidem Interpretes fere omnes lectionem hanc codicum praeserre vulgatae, in qua est: qui non intellio', modo si . . . Cognosce, quaeso te, finem Cap. l8, et judica. Non pro modo perperam positum in his Senecae in aeneolocuntos, quem libet. tum mendosissimum essa aedissicillimum merito conquerunxur omnes, suspicor: Nimis rustise adquiescunt oneri Portae, non contenti Ortus et oecasus descria here, ut etiam medio diem inquierent. Carpere puto Auctorem PQtas, ac reprehendere, ob id, quod sic negligenter traninant horam tam bonam scilicet, rusticos imitati, qui sere diem nominasse contenti P horam addere raro cons. erunt. Malim : nimis rufice adquiescunt operi huic Poetae, modo contenti Mira et oecuus describere, ita, ut etiam medium diem male indicent, 'vel induitent, cum verius inter sextam et septimam defecerit Claudius. Idemne dicendum vi sequentibus 'OHercutis .... p/rturbatus es, ut qui etiam
348쪽
. omnia monstra timuerit. Praesero: at quem ratam modo omnia monstra tiamuerint, tunc nimirum, cum in terris versaretur homo: nisi malis: at qui etiam modo omnia monfra domueris.
Exeidisse quid opinor. aut potius compendiariam scripturam non recte intellexisse librarium in iis, quae modo praecedunt: hcram ejus nemo novis: nemo enim illum unquam natum putavit. B. Rhenanus exponit: nullus nascen. tem sensit, quod merito reprobat Schesserus, qui ex dicto matris Antoniae. quod memorat Suet. in Claud. Cap. a. sic accipit: non persectum, non abs lutum a natura, sed tantum inchoatum. Exstitisse conjicio: nemo enim v eum vnquam natum putavit, hoc est , Imperatorem, vel imperio. Mater, si quem socordiae argueret, stultiorem ebat filo suo Claudio. Avunculus major Augustus, Imp. prudentissimus, quid de eo in utramque partem opinatus sue. rit, tradit Sueton. in Clavd. Cap. Istum talem, tam stupidum, tam deridendum virum, quem pro despeetissimo semper habuerunt cognati, assignatique, quis unquam Principatum adepturum esse sperare potuerit 7 Non erat ergo, quod Chaldaei et Mathematici inquirerent, quo habitu, qua forisma, et qua positura stellarum natus suisset Claudius, vide Ged. Lib. I Cap. I. Horam ejus genitalem neminem novisse mirum non est, quippe quam saepe occultabant cauti. Suet. Aug. cap. 94. de Octaviano resert: Re4ticere ipse genituram suam, nec velle edere perseverabat, neque temere, nisi fiduciam fati haberent, thema suum vulgatant. Sequitur: nec illum incomitari
ratum dimittam. Malo, ni eum. .
Imposuerat Herculi homini minis a nafra. Itane Herculem Claudii adspectus bominem tam cito refinxit Τ o bominam minime miner. Ironice dixit pro, hominum omnium, quotquot runt, insulsissimus. Positivus usurpatus pro
superlativo. Ego tibi dico .... quod tibi narro. Ut evitetur ταυτολογωι absurda, repono : quem tibi narro. Sed nolo diutius immorari cloacis his purgandis, quihus nee Hercules sorte lassiciat, nisi instrumenta subministrentur, quibus
Stetiti quod vidimus mox positum fuisse pro quem, ita quod pro quo exhibi. tum puto in Cicer. Lib. I. Cap. I. Acacem. simus. Sic prostat in J. Uer-
burgii editione: Habeo opus magnum in manitas, quod jam pridem ad hunc eum imm me autem dicebat quaedam insilui, quae et sint magna sane, et Eviantur a me politius. Reponam: ε jam pridem ad hunc e m. r. ditum me autem dic bat quaedam in tui sic. scribere, auae .... hoc est, qjusmodi rerum peritum. Eluamus et maculam, quae inudet Cap. a. nihil apta inserrogatione conelu dunt. Quae sit ars, via, ratio, vis denique conclusionis, tradit Auctor lib. η. cap. 3o: quorsum autem hic inferrogatio γ scripsisse conjicio Tullium: nihil apta justave ratione concludunt. Cuique pro quoque exhibitum credo in Lib. r. de Divinat. Cap. I. , ubi sie Tullius: trajectiones motusque sellarum obseruaterunt, quibus notatis, quid cui. que Aniscaretur, memoriae prodiderunt. Possis, scio, tuterpretari, unicuique hominum, malim tamen, quo unque se. signo. .
349쪽
Zus. et in nisiris interpretandis ac procurandiri in haruspicum disciplina. Re.cte alii libri liabent, et in patraηdis, intellige, in agendo consulendoque. I escribendum porro , ac praecavendis. In Cap. 7. pro in signiscatione eventur animadversa, restituo: in signiscat e eventu sunt animaduerga. I evi mutatione in his Cap. 8. hactenus aliquid egit, ut earum rationem rerum explicaret, praeseram tale quid. Eatenus laboravit, id operam dedit, ut rationem exponeret rerum, non Omnium, sed quae fierent in coelo terrave. Cap. ia. libri alii habent Venerit eoque, nonnulli aque, sunt qui eoque, lego Veneris Coae aelue. Verum . ne sarmatarum, qui labinde, ut invit vere pabula, sedem mutare consueveruut, morem sequi velle videar, in
cap. XXI. Super dicebant, qui quid cepissent, ad tringi. Malo. Sup en. hoe est sper, vel supra enim, id est, plus dicebant, Scaevolae, vel JCii, qui quid cepi sent, cimam omnibus heredibus relictum fuerit, sacris alti ingi. Hac arte ii, qui adstringebantur, rursus sacris liberaηtur, etiam si ceperint legatum,
Cap. XXlI. Quia residentur morιui. An legendum y resident, id est . quis scunt, aut restant, hoc est, in terram, in sepulcrum immittuntur tum mortui. Quibus neque ipsus gentis feriae sunt: praecessit enim extra sacra et
Quae snir funestae familiae, quod genus sacriscii Lare emendo Lari veroeei.
bus i. Quid vero 7 dicendumne Lari vervece sacrificatum fuisse olim, quando finis erat familiae, hoc est, ultimus ex samilia perierat censeo amplian-.dum. Verberibus esse in MSS. nil mirum est: habes pro aves suit in Ca,. 18. h. L, item in Tris. Disp. I. 8.
Os rejectum terrae obtegatur. Possis exponere, os a mari serisve in terram rejectum: praeseram tamen terra. Qiud precul a Fontis aras. Lego: quod haud procia a Fontis ara es. rpus incensum est. Repono: corm incensum, hoc est, crematum, inest. In omnibus sepultis peniIur, in omnibus omnino quoquo modo sepultis, sive crematis, sue humatis.
Deereuit P. IIucius, familiam puram, qzod Os supra terram non exstaret: po eam heredi esse contractam, et habendas triduum ferias, eι porco finiηa piaculum pati. Facili interpunctionis verborumque mutatione sic restituo : familiam puram: sc. manere, nec incipere sepulcrum esse, aut locum religiosum, siquidem corpus non est illatum. Quod os supra terra non exstaret, porcavi be. redi dandam Use cεηIractam, ob id tamen o quod terra non conlegeretur cadaver in mare projecti, obligari heredem porcam immolare eontractam, eam accipe, quam Festus appellat praecidaneam. Vocabulum dandam, quod persigiam olim seribi solebat. teste Diacono, praecedens heredi absumpIit. Pro pati denique substituo peti.
C p. XXIII. Quid, qui pos XII. Rescribo: quid, quod.
Domina Honoris. Parum inter se disserunt fglae vocum domina, dona, δε- mus. An potius 2 dicata memoriae Honoris.
350쪽
Rogum ascia ne polito. Ascia est instrumentum fabrile, quo calx maeerata
dolatur, ceu constat ex Vitruvio Lib. 7. Cap. 2. Figura elus repraesentatur a Grutero in corpore Inser. pag. Sl8. num. 4., et alibi. Frequentissima est in inseriptionibus monumentorum . Gallorum praecipue, formula P. C. ET S. A. D. , hoc est, poni euravit, et sub ascia dedicauit. v. Reines. pag. 632. num S., pag. 662. num. 34. , pag. 77 . num. 167. I 68. et I 6 ., ne dicam de Grutero, aliisque. Disputatum multis inter Iurisconsultos, Grammati eos, ari. liquitatum studiosios, quae sit verborum significatio. Reinesius L pag. 662. num. 34. explicat, marmorariis, quorum ascia eι dolabra organa, faciendum curavit, hoc est, ab inchoato Opur curavit. Peculiari tractatu de eodem egit F. C. Conradi in Parergis pag. 72. Ap, qui, enarratis ordine singulorum sententiis, sibi videri ait. significare ea, monumentum sub tutela et cursura fa-hricae, ut sartum tectum praestetur, consituere. Ego interpretor: Consummatum ae plene persectum dedicare. Ascia admota, dealbatoque opere, nihil quidquam amplius restat, sed perfecta sunt omnia. Ilinc eonsummatum nras stub ascia vocatur in Inscriptione apud Reines. cIabs 6. Inser. ira. Conser Gutheta de Iure 3Ianium Lib. a. Cap. 28. Male vero, si quid video Plauti Iocum ceperunt commentatores, in Asn. 2. 2. 9α Ouid nune eonfilii captandum censes 7 die. LI. hem , isue ago.
ιο modo argentum intervortam. eo adventorem. et Sauream.
yam hoc opus est exasciatum. Nam si ille argentum prius Hae per huc affert, continvo nos ambo exclus sumus. Plerique exponunt. persectum est, nonnulli aecipiunt, inceptum est. Perperam utrique. Quo modo enim persectum dici possit, aut etiam inceptum opus, quo de deliberatur adhuedum, quemadmodum fiat 7 Quid quaeris' ita intelligo: iam hoe opus est subtile, ascia quasi perpolitum, scite is
brefactum: metaphorice dixit pro opere, sive re, ad quam opus est arte, fallacia, machinatione. Calliditas, vult. ad hanC rem adhibenda est, qua argento emungantur isti. In glossis Servii Grammatici est: Abia, MGπαρνον.
Gossarium Isidori habet: Asiculus, Asciola, dolabra. Recte I. G. Graevius mavult assciolas, stola: ab Ucia enim est diminutivum asiolus. Papias: Ascia ab Ublis sie restituendum pro astutis, Vostius et Graevius contemdunt, quos sequor dicta, ouas e ligno eximit, cujus diminutivum asciola. Sunt autem assulae, quae sunt jecuribus exeilsae, asserum fragmenta, alio nomine fomites quibusdam appellantur, qui sunt assulae ex arboribus, dum caeduntur, excussae. v. Fest. in Fomites. Item Isidorus Lib. I9 Cap. I p. Asia, inquit. ab astulis assulis dicta, quas a ligno eximit, cujus diminutivum nomen το nomen
omittunt edi: iones aliae Hasciola. 'ὶ autem manubrio hrevi. ex aduersa parte referens ne simplicem malleum, aut ea vatum, vel hicome rastum. Eatenuato igitur sumptu, tribus riciniis, et vinculis purpurae, et decem tibicianibus, tollio etiam lamentationem. Malim rimiir tibicinibus, id est, diminuto eorum numero. Purpurae vincula interpretor, limbos purpureos.