장음표시 사용
351쪽
Cap. XXIV. Quibus servilis unctura, an quod pNe sumtuosa reipersis, ne longae coronae, nec acerrae praetereamur. Unum dico, nihil quidquam mutare me, nisi quod pro nec acerrae mallem neue acem rae. Expono: Verba legis, hoc, si sensum perspexeris, jubentis, ne Ium. O sat respersio, ne mustae coronae, neve acerrae, praetereantur a nobis si. lentio. Quod coronam. Vellem quare.
E que etiam eantu ad tibicinem prosequMur. Scriboramus ac tibicines prosequantur. Non sunt autem haec legis Decem viralis verba, sed in more se potitum fuit. Cap. XXV. At justa conjecta erant. Vehementer hie falluntur Interpretes. Contorta, ideoque non verosimilis, est clerici emendatio Vol. 2. pae. Is . d. Art. Crit. Auctoritate librorum veterum subnixus, corrigo: at 1usta con .jectura erat. Mortui laudes praedicare licuit, mentiri vero nefas habitum, conjecturas de eo addere jura permiserunt, veluti, si diuturniorem vitam fataeon cessissent deiuncto, virum suturum fuisse maximum, alia. Expressa verbis sunt. An verbis bis pCap. XXVI. Hermas hos, sorte melius huic. Habet enim luctum concursus hominum. Possis reponere: favet enim luctui.
Civis e res ublica maxime. Legam potias: in rep. maximus.
Aut mensam, aut labellum. Lapis hic est in labri lamam concavus. Im, ginem ejus exhibet Guther. de juri Man. pag. 33φ. Quid si tabellam scriba.mus, et interpretemur, mensem, id tabellam p Marcellinus invita Thuer. viis narrat Nio, hoc est, lignum, siue tabulam, positam fuisse super ipsius sepulchrum: hoc autem inanis et honorarii tumuli patrium signum, et solen- ne Atticum haberi, in iis, qui peregre obiissent, neque Athenis essent sepulti. Ipse Auctor Lib. 3. Cap. II. villas refert Agnis et tabulis refertas, partim pub is, partim etiam sacris et religioser. LXIII. In Liasti TERTii Cap. II. sic vitiose prostat: Deinde etiam deinceps posteris prodebatur. Corrigo: d unctorum imperium deinceps posieris a patrihus dabatur. Erroris causa est, quod, Magnone teste. iisdem si glis seripta me. runt olim vocabula defunctus et deinde, P autem et Patres notat et pro. C p. III. Cum magistatur judica sit, inrogas e , per populum multae. poenae certatio esto. Accipio: ad populum liceat provocare, atque apud eum de mulcta imposita, poenave irrogata certare. Minores magi'atus partiti juris, plures in plera sunto. Nil muto. In pleRa expono in plebe Romana. Probus auctor est pie significavisse olim plebem. Diaconus testatur Ra pro Romana scriptum latae. Partim hos ex patriciis. partim ex plebejo ordine eligi vult legislator, plures tamen fore ex plebe. Hunc potestate pari quocunque Senatus creverit. Substituo: huic potestate pari
Oenus, id est, unus, Dictator puta. Pariter in Cap. seq. Coerator, oesus, alia. Hine Oetier apud Festum in v. publica pondera. Inde poeniri. EqMicm cumque qui regat, habeto pari jure cara est. Reponoet equitum turmas quiqui regat, habetor pari jure cum eo.
352쪽
quois. Vel restitue, vel explica qum. hoc est,
Cap. IV. Luo Senator et modo orato. Senator. loco opportuno dato, rogatus scilicet, et modo adhibito. ita, ut ne infinitus sit, orato.
vi qui turbassetur. Exhiberi debuerat quid turbasitur. Si quid turbatum
fuerit. Actori autem turbae ac seditionis culpa praestanda. quoniam licet
ei, orta seditione, concilium dimittere. Quod si actor instando seditionem
promovet, ei imputatur. v. Cop. I9.
Promulgata, pro sita, IN ARRARIO cognita agunto. Mutandum puto in populo Romano cognita. Hoc certum est, scribendi compendia, quibus uir que vox notabatur olim, haud plurimum inter se differre. Non ante agi licuit, quam roganda lex per certum temporis spatium, prouulgaLa, proposita , ac se inter populum Romanum cognita fuisset. .
Censeris με legem custodi to. Malo: Cen orer is, hoc est, fideliter, Iegem custodiunto. Confer Cap. 2o. R. CAP. U. Discerem. An discede jam pouam maxime probat, temperationem reipublicae. Praestet forte, tempera, no nostae resp.
Cap. VI. Ab hae famin. Retinendum puto: intelligo familiam eorum, quam mox indicat, quorum quasi unam facit domum, ex qua succeta temporis, alter alterum insecuti, prodierunt viri praeclari. quo eodem refero habitanit. Ex umbraculis. Accipe privatas disputationes, inter eruditos institutas, in ambulationibus, in porticibus. CAP. VIII. Deinda cum est cito legatus, tanquam ex XII tabulis, ins. gnis ad deformitatem puer, brevi tempora creatus , multoque .etrior et foedior natus es. Monstrosos partus educari noluita Decemviros novimus. Varia sunt, quae, ut deformi lectioni substituerent meliorem . remedia ex cogitarunt alii. Quidni et nostram conseramus conjecturam 8 Sie muto: deinda, rim Ot cito leto dandus. tanquam ex XII tabulis, insegnis ad deformitatem puer , brevi tempore cretus, addit vulgata nescio quo pG. post tempore. quae si retinenda sunt, orta ex veteri codice, malim Omnino nescio quo pacto seruatus multo quidem tetrior et foedior nasus est. Natus accipe factus, sin hoc nolis, scribe nacura es, hoc est, natura ejus facta est. Car. IX. Ouem enim ille non edidis p Fuit sorte: quod enim ille monstruis
assidii pta impla dignum fuit. Quid impio dignum, nisi poena et supplicium' An
ut imperium vivisum fuit 8 id est, postquam potestas populi, et honores ad
plebem, plebejumque ordinem etiam transtata sunt. C P. X. Quin per ipsum Ti. Gracchum ηιn solum nectus, sed etiam sublatus in . tercessorfuerat. Legendum admonuit Florus: non fluvi injecta manus, sed. . . . Audi ipsum Lib. I. Cap. I . num. s. Sed, ubi intercedentem legibus suis Gaeum Octavium videt Gracebur . eontra fas collegii, ius potesatir, injecta massu, depu-ιu Rostis, adeoque prae, mi metu mortis exterruit, uι abdicare se magiUtratu co-
353쪽
gcretur. Imo vero plebiscito magistratum abrogasse collegae suo Graectum constat. Sublatum itaque interpretor, pote: ate depulsiam. Supi alio majori in illo vide. Fuisse suspicor sapientiam majorum. . . . Quamvis enumeres multos licet, si sic eXponas, licet enumeres quantum vis multos, caetera quoque per se credo evadent manifestissima. Invidia quidem Iummus ordo caret: repere ex praecedentibus: concesa plebi a
Patruus illa potestate. O multis praeclarissimis addiceretur. Exsti zisse conjicio: ut multis pe. I: haee eum priscis legibus, secundum Magnonem , essent expi canda, librarius petaperam dedit praeclaris=imis. Malo deinde cum aliis adduceretur. C p. XI. Deberi non risse. Restituenda omnino scriptura MSS. deleri.
Exeusat quodammodo Tullius laetum Pompcii, quem Clodii furori, qui
Tribunus plebis, coacta servili manu, ex civitate decerat patriae patrem aevindicem, obsistere potuisse, ac debuisse, Gistimabat Quintus, quippo in consulatum Pompeii inciderat ista seditio.
Pernicisse populari civi non relinquere. Audaciore forsitan, sed, puto, necessaria correctione se repono: pernicie Iine populi ac civitatis non adimendam relinquere. Meliora, nee invidebo, edoceant sagaciores. Admodum. An ad modum y hoc est, breviter, modice. Ipsum cφnsule Au.ctorem cap. I 8. R. Sermonem alio transferre, ac mutare Cupiebat Cicero,
ne longior esset in re memoria gravi, de Viro, quo de secus sentire, nedum dicere, nefas habebat. Cap. XII. Popularem sane: pro uno ex populo, plebeio, accepit sorte vo. cem Gebhardus, qui defendit lactionem propositam. At vero, si et hae significatione intelligamus, mutilus est ac debilis locus. M saeptilinae abunis
dare alibi demonstravimus. Si retinere velis, exponere possis pιpulare inibi est, vel videtur. Caeterum de notione τ popularis v. Auctores ab Deirio
citatos ad Ter. PDrin. I. I. I. Auctoritas. Sequitur enim, ejus decreta sunto. Restituo: auctoritas. Ra. ta, sequitur enim . ejus .... sic enim est in lege, v. Cop. 3. Syllabae postre. mae vocabuli auctoritas absumserunt rata.
Car. XIlI. Dicimus aliquid. Praestaret dicemur. Cap. XVI. Doc itque, quoad vixit, se, ut opprimeret C. Popilium . nocui e et reipublicae. Magis quidem mihi se probat vulgata, quam haec aliorum conjectura, temere in textum recepta. ita libri veteres: Doluitque, ob id puta, quia ita se gesserat, isti idque secerat, quoad viaiι: sed υι opprimeret Coelius populum muto Popilium nocuit et rej. In Aegaeo exestavit inari, ac nstro quidem. Quor. Pater suctus excitavit in vaseulo exiguo, filius in mari vastillimo, id est, ille in municipio parvo,
hic in urbe, terrarum domina, hoc est, nostra rep., turbas conflavit. Pro quoi malo quae.
C. P. XVIII. ut enim Senator is, euus. . . . Rectius exhibent alii ris, cujus. Pari modo Callistratus in L. I p. I. I. D. de Og' . Praefr Id enim non es consantis, et recti judicis, cujus animi motum vastus detegit. Emendandum
354쪽
diim censet Auctor Obs Misc. Amst. Vol. 426. Ii cujus: quem non est quod sequamur. Aut peccante Senatu, quod sit ambitione saepisse me. nullo magistratu adjuvante. Levissima adhibita emendatione sic interpretor: Aat a peccante Senatu, tum . quando peccaverit Senatus, qui peccat saeptissime ambitione, cum nulla
CAP. XIX. Permovet, instando operam dat, ut contiauetur, aut promovet,
Sunt deinde posita deinceps. Eloquentiae principe non digna oratio. Seri pium fortasse suit: Sunt de iisdem posta deinceps, actores accipe, de quibus mox egerat. In lege est: qui agent, auspicia servonto. se debere. Minime necessarium est suppleris, siquidem in sequentibus pronomen hoc additur, tum deinde, quia saepisti me illud omittitur ab ser,ptoribus optimis. De quibus saepe opem referre posset. Non inepte prosecto substituunt non. nulli reip. ferre. Puto tamen vindieari posse lectionem priorem, dummodore ferre exponas recte ferre: qua eadem ope et alia loca adjuvimus. Intelli. go: per quas res saepe haud parum utilitatis adferre ae procurare laudabi. liter possit. Vetat, nondum initis seditiosis tribunis ilebis. Ne otialis quidem admirandum tantum maiores in riserum prouidisse. Contaminatissima haec esse nullus temere dubitet: niam recte emendarint alii, non mei est res arbitrii. Ego sierepono ac distinguor verat. Nondum notis seditiosis tribunis plebis, ne gentibas aliis quidem, admirandum est, tantum
Cum legis haec vis sit, scitum est jussum in omnes. Lego: st, ut scitvin e set jussum in omnes.
Nihil omnino actum esse de nobis .... nihil nobis opus esse lege, de quibus nihil omnino actum esset legibus. Ipso iure nullum, nullius momenti aut UZ- loris judieandum esse , id quod de se actum fuerat, indicat Cicero, nullamque adeo caulam videri satis idoneam, quam propter ad revocandum, restituendumque se exsulem , lege opus esset: quippe cum nulla unquam lege ejectus suis et, non jure, ae legibus, hoc est, iussu populi universi, in comitiis centuriatis, sed furore potius Clodii, qui, incitatis servitiis, adjuncto etiam terrore militari , hoc effecit . ut cedere maluerit Cicero, quam civitatem, haud ita pridem a se liberatam, praesenti exponere periculo. Pro tributa capitis eomitia praeseram, tribasa civitatis comitia. Pro privilegiircponendum priuilegia, nullus dubito. Non diu tamen calamitatem exsilii perpeti necesse habuit vir optime mer tus de Rep. intra biennium enim. sera Cn. Pompeji cura, veram ut COEPIT a NTERRITA. restitutus est, teste Uelirio Paterc. Lib. 2. Cap. 33. Ruamobrem seram appellet Pompeji curam Auctor, intellexilli, erc do. ex iis, quae si-pra notavimus. Dissici tota sunt virba atriccta. Alii quid sensicrint, vid. in commentariis ad d. l. . et apud Celeb. Biandam in Var. Lect. p. Io f. Rescribo: verum, ut saepe si, inIetrita Excusat Pomprium, quoa uacia X x Rro
355쪽
sero laboraverit de rostituen8o Cicerone, siquidem ex sententia plerorum. que restitisse oportuerat Consulem sorori Clodii. Accidisse indieat Pompo.jo, quod idem accidit plurimis, qui, perterritus minis et machinationibus tribuni plebis, ratus suit cedendum esse tempori. Interritus vides positum pro simpliei territus, aut . si hoe mavis, pro valde perterritus. Eodem se n. su aceipiendum nonnulli censent imprudentibus, pro admodum prudentibus in L sa. l. 3. D. pro Socio. Sequar potius illos, qui imprudentibus expo. nunt, insciis, qui nec providerunt, nec providere potuerunt, non propter culpam. sed propter imbecillitatem conditionis humanae. Nos esserimus ιηιοον etiens. Consule Bynhersit. OU. 2. Ita, Van de Water obf. I. 6. Quod ibidem ait Velleius: cujus, Catonis puta, integritatem laudari nefas G: sunt, qui substituunt non laudari, alii aliter explicant: interpretor: nefas quidem est, hoc est, seri non potest, ut justa ac debita laude efferatur ejus integritas. Quo sensu Horat. Carm. Lib. I. Od. 24. in fiauius si patientia, Quicquid corrigere es nefas. Publius dixit:
Feras, non culper, quod mutari non potes.
Eodem modo intelligere possis verba edicti in s. 4. Coll. Leg. Mos et Rom. Tit. 6., nefas est credere, credi vix potest. Quod dixi in proxime praecedentibus composita frequenter usurpari prosmplicibus, egregie hoc, ac pluribus demonstravit U. Acidalius ad Velle-jum nostrum a. o. a. , ubi longe majora et acriora repetens exponit petens, quod
sequor, longeque praesero emendationi Crusii audaciori, qui in Prob. Crit. p. ii 6. substituit: longe majore et acriore spe potentiae. Cicero, ni fallor, in Lib. 2. de Nat Deor. Cap. 6o. abuti posuit pro uti: nos, inquit, elephantorum acutissmis sensibus, nos sagacitate canum ad utilitatem nostram abutimur. Deusu, non de ab usu, cogitasse auctorem, certum videtur ex contextu. Ca.
pitolinus contra simplex posuit pro composito in Pio Cap. Io. Vocareturque ab aulicis miniseris ab sentatisne pietatis, hoc est, avocaretur, vel revocaretur. CAp. XX. At 4 jure naturae cogitare per nos, atque dicti e debemas: de juie populi Romani, quae relicta sunι et tradisa. Ita, Turnebo auctore, fuit mutatum: sic exhibet vulgata: at de jure naturae cogitari per nos et quae dicere δε- hemus Emendo: at de jure naturae cogitare per nos debemus, eι vel potius at quaedam dicrae debemus de jure populi Romani, ea puta, ς αδ relliti sunt a nobis, ac nondum exposita, et tradita ab aliis. ,ει pro et restituendum quoque videtur in his Minucii cap. 2I.: et cum FeretrisI, non auditur. Caetera sequor Rigallium.
LXIV. Umbilicum addere cogitantem libello reprimunt, quem modo dixi, Mi.
356쪽
Minu eius Felix. et Cornelius Nepos, par, si stili, elegantiam spectes, bene eomparatum, assectos se conquelli, Opetaque flagitantes, quam num praestiterim. vide. ι
Sie ille in Cap. i: Cum et ipse tanto m iri semper amore flagraverit, ut et in ludicris et seriis pari mecum voluntate concineret . . . . sic solus in amoribus conseius ipse Detur in erroribus. Cum constet ex Probo: se politum olim suis
se pro scuti, malo: scuti uetus sorte socius in amoribus conscius, ipse seius
in erroribus. Arcto adeo amicitiae vinculo constrictus mihi fuit, ea internos intercessit familiaritas, qualis esse solet in socio, aut eo, cui soli amores nostros secretos, furtivaque gaudia prodimus, is qui vel ipsis socius suit in erroribus meis. Ipse interpretor ipsis, quae constructio creberrimo in usu fuit scriptoribus Otimis: hypallagen vocant Grammatici. Alia placuerunt C. crusio in Prob. Cru. p. 63., et StruchimeΥero IS. Idem Cap. o. Romani, inquit, expugnata a Gallis Urbe, solo sibi serva. to Capitolio, nil quidquam fracti robus quamvis angustissimis, captis bosisibus moenibus, adhuc ferociente victoria, numina victa venerantur. Corrigo captisjper hosilibus moenibvr, intellige moenia, quae in hostium potestatem jam
Quae sit daemonum coitio in his Cap. 3I., frustra quaeras ex Interpretibus, quibus altum est de eo silentium: Et da inceso comituis, ait Minucius, fabulam grandem aduersum nos DAEMONUM coITlo menι ita es, ut gloriam pu icitiae δε- formis infamiae AvERstoNE macularet. Ne quid dissimulem, ridicula vide, turlectio, a librario, homine superstitiosissimo, in hunc modum contorta. Repono: adversum nos, de morum quoque vitio mentitus es Fronto, quo de mox sequitur, ut gloriam pudicitiae deformis infamiae accusatione macularet. Per infamiam scimus designari stuprum nefandum. Idem sorte intellexit Spartianus in M. Vero Cap. S. Vo later appellans non infames, sed aliqvalentis dissuentes, licet aliter ceperint interpretes. LXV. Sic Nepos in Attie. Cap. p., si credas editionibu nostri temporis: Si Divi Nario appellanda est perpetua naturalis bonitas, quae nullis casibus negae agitur neque minuitur. Sunt, qui substituunt divinitar, alii divitia, adi aliter, v. Strucht-meyer in Animadv. Crit. pag. 5 . Mihi placet: si divina ιη hoc est, tamen,
teste Diacono appellanda est. . Pro agitur cum aliis malo augetur. B nitas, quae, eadem semper, neque secundis rebus effertur, neque adversis adficitur.
Manifestum se prodit scripturae vitium in liis Eiusdem in L andro C p. 6.
Id qua ratione consecutus sit, LATET. Victoriam intestigit, mox autem subiungit intionem, qua cam comparavit. Mutane nonnulli non latet, a:iqui pro nee reponunt ij. Legendum videtur patet. Suspecta habent plerique, ac varie emendant sequentia in Ila 3b. Cap r.e Sed illa tamen omnia communia imperatoribus cum militibus, et j tuna . q9od in p)aelii concursu abit res a Gesilio ad vires, vimque νυ nac. rem: itaqur j fre sit oncnnulla ab imperatore miles, plurieta vero fortuna vindicat ocque his plus valuisse, Xx a q am
357쪽
quam ducis PRUDENTIAM v LRE potes praedicare. Sana credo omnia, nisi quod unice pro prudentiam vere praeseram prudentia requirit. Praecesserat: illi sine dubio neniinem praefero me, consantia, magnitudine animi, in patriam ainore Interjectis nonnullis pergit: Sed illa tamen. fides puta. caetcracque virtutes, omnia communia sunt imperatoribus cum militibus, et fortuna quoque communis este ratio est, quod in praelii concursu, abit res a conssio ad vires, vimque pugnantium, priusquam cum lioste congrediaris, consilio ae prudentia opus Eu, post, ubi manum conserere coeperis, virtutis et sortitudinis causa agitur, quam moduratur fortuna, magisque consideratur pugnantium militum industria, quam ducis ars. Apparet itaque, multum sa. cere imperatoris prudentiam, Plurimum tamen conserre fortunam. Thra.
sybulus autem hanc sibi iure vindicat gloriam, plus se valuisse in utroque,
fortuna scilicet, et militantium ac pugnantium Virtute, quam exspectare possis, aut saltem requirere ab duce ctiam prudentissimo. Crisin plane inutilem excercere videntur Commentatores in his in Dions
Cap. I.: Habuis magnam corporis dignitatem, quae non minimum commendatur, substituendo commendat, aut . . . . commendabatur, vel denique commendavit. Cicero dixit: nulla re una magis commendatur orator, quam Iphnsire verborum. Seneca in Epist. 27. Bona mens, inquit, nec commendatur, nec emitur, et, puto, s venalis esset, non haberet emio em, quae lectio longe videtve praeferenda ei, quam resurunt alii libri, commodatur. Commendatur digni. Ias, orator, bona mens, quae se commendant, placent. Latinitati selediae
atque elegantiori merito passivam pro activa constructionem ejusmodi ae. censet J. Uorstius de Laι. Sel. p. 296. R. Neglectus hujus observationis Daudi fuit Interpretibus. Eodem modo peccatum ignorantia ellipseos usitatissimae, in his Auctoris nostri in Thrasib. Cap. 2. Neque vero hic contemtus est primo a Drannis, sed jus solitudo. Mirum, quantum desudarint viri etiam egregii in restituendo
loco quasi corruptissimo. Exponas: neque vero hic Thrasybulus tantummodo contemtus eli, sed magis etiam exiguus ducem suum tequentium numerus, quippe qui non plus habui secum, quam triginta de Dir. Ita Florus a. a. sto. : Nec cum hominibus, sed cum monseris quoq*e dimicatum es. Subintelligi nimirum oportet tantum, et sed accipiendum id et, qua de ellipsi v. Duket ad Fhr. l. e. Ictis freqtientissimam eam suisse, demonstraruiat, quos citat Auctor OV. Dr. Civ. p. I9. Eodem sortasse modo explicandus est locus Velleii Paterculi Lib. 2. Cap. 29. , mox allegato Cornelii dicto non admodum dissimilis. Fait hie, inquit de
Cn. Pompeio, forma excellens, non ea, qua flos commendatur aetatis. I, ex diagnitate constantiaque in illam conveniens amplitudinem fortunamque ejus ad ultimum uuae comitatata es diem. Repono: sed et dignitate. Constantia quidem , in illam eonveniens amplitudinem, fortunam quoque ejus. . . . Excelluic gratia sermae, non ea tantum, quae placere solet maxime in flore juvenili, sed et praestrum dignitate corporis Imperatoria. Accessit ad haec constantia, et
358쪽
animi magnitudo, tantis corporis dotibus apta ac conveniens. IIaee ei tam praees ara vitae decora atque ornamenta, forin Ia duce ac comite, propria fuerunt et perpetua ad ultimum vitae diem. siue in quidem . alterum in qua. que mutasse me nota mirabitur, neque hoc satium audacius exstimabit, qui scit qui pronomen, caeterasque inde derivatas terminationes, millies in emdicibus vetustissimis permutatas inter se deprehendi, eamque causam exst re variorum in scriptoribus antiquis errorum: quam viam secutus, loca plurima corruptissima, imo poene desperata visa viris etiam masculae eruditi nis gloria conspicuis, facili opera restitues. Adjungam exemplum elegis. tissimum. Viduam, quae intra id tempus, quo elugere virum moris est, iterum matrimonio se junxisset, infamia notatam olim fuisse certum videtur ex L. Ir. s. D. de his, qui not. ins, nimirum propter turbationem sanguinis, v. I. I. ibid. , quae causa cum valeat etiam in vidua mariti talis, quem more majorum lugeri non oportebat, veluti hostis, vel perduellionis damnati, vel suspen. diosi, vel qui manus sibi intulerat, non taedio vitae , sed mala conscientia.
r e respondit Ulpianus in s. 3. i. , infamia notari. Ii .is pos hujusmodi
exitum mariti nnuum se collocaverit. Quis pro quae positum terminatione antiqua. Sicuti ειναι pro vivere Graecis dictum, et fuit pro mortuus est Latinis , v. I. ArntZen. ad Pacat. Pan. p. p., nee non discedere, et abire, pro mori,ia itio pro morte, consule Κlotatum in Misceli. Crit. p. 3. R., ita exitum simpliciter pro discessa e vita usurpavit Ulpianus. Bonos exitus habere dixit Cicero de N. D. 3. 37. Eiatum mortis appellat Macrob. Saturnal. Lib. I. Cap. II. Vide , inquit, in haefortuna intellige statum ac conditionem servilem, etiam magnanimiιatem servi , exiιum mortis, hoc est mortem, ludibrio praeferentem: narrat exemplum servi, qui, ne ludibrio hostili exponerentur, domino, quem prius ipse interlacerat, sumet, eodem pugione consossum, comitem dedit. Perspicis legitimae necessitatis vinculo obligatam suisse viduam . ut maritum suum amitium lugeret, non tantum propter pietatem , aut assectionem
conjugalem, sed magis evitandae confusionis sanguinis gratia. Quae ratio cum cesset in propinquis. pulchre statuit antiquitas, laudari officium ac pietatem eorum, qui sanguinis necessitudine sibi junctos elugent, iis qui non
luxerint, poenam non constitui. Aperte Ulpianus in L. et 3. D. de his qui . not. ins Parentes et liberi utriusque sexus, nee non et caeteri adgnali et cognati secundum pietatis rationem, et animi sui patientiam, prout quisque voluerit, i gendi sunt: qui autem eos non eluxit, non notatur infamia. Patientiam in te
Iretor affectum, pepe exprimunt nostrates. Dissensisse tamen videtur Pau-us in Sent. Rec. Lis I. Tit. ult. l. 13. Parentes, inquit, et filii maiores sex
annir anno lugeri possunt, minores mense, maritus decem mensibus, et cognati proximioris gradus octo: qui contra fecerit, infantium numero habetur. Ab Ulpiani partibus standum esse certissimis argumentis demonstravit Bynhershoehobf. tib. S. Cap. I i. Quae vero ratio moverit Paulum, ut contra sui tem X x 3 poris.
359쪽
poris mores, adversus juris notissimi rationem sententiam prodiderit Icto indignam . absonam, ac plane abhorrentem a suae aetatis disciplina. dubitant interpretes. In Tribonianum alii, alii in Atrianum culpam conjiciunt. Jus novum aliqui sotan tanta Opiniones singulorum recenset Isynhersit. I. . , adde notas ad Pauli d. I. Idem sen se utrumque Ietum persuasum habεo. Levissima mutatione adjuvandam Pauli scripturam existimo, pro pii su bsti. tuendo grae. Mari tar, ast, decem mensibus lugeri potes, hoc est, debet ab vi. dua : quae contra fecerit, infamiam numero habetur. Favet conjecturae, quod non de omnibus supradictis in fine g. sensisse videatur Paulus, quippe quem,
hoe si voluisset, scribere oportuerat, qui contra fecerint, . . . habentur, ve rum, unius viduae ratione habita, di Xit: illae . . . fecerit, . . . habesur.
Verosimilem, probabilem, atque exeutandum etiam librarii errorem hunc esse, quis dubitet, qui animadvertat u litteram utrumque designasse olim. qui puta, et quae, testibus Valerio Probo et Petro Diacono. Hinc apud
illum Q. V. A. exponitur vel qui, vixit amris, emendandum puto, quae,
tel qui . Magno q interpretatur quae, ea quae facile coniuncti potuisse nullus eat inscias. Qui praetulit librarius , quia praecesserant genera masculina. Nihil, opponis, praemissum est, quo referri apte possit
respondeo. mente intellexit, non addidit Paulus, ab uxore, vidua, simileve: se solent Scriptores veteres, vid. Structit meyer in Anima . Crit. p. Sq.: sestinantes scimus, occupatosque, verbis minus quam rei intentos, aliud saepissine scripsisse quam initio destinaverant, quod pluribus egregie ostendit Ampl. Rygerbos in Obf. Pur. Rom. p. I9. sqq. De luctu viduarum, itemque ad L. i. di L. II. f. 2. eo A. D. de his, qui not. ins commentatus est Putnaan in Interpr. Cap. 33. Inter lugere et eluere verba non distinguere letos notavit Schroder obf. p. 189. Majoribus nostris placuisse videtur, ut ne permitteretur marito viduo alteri se mulieri nuptiis copulare, ante quam ielapsus suerit certus temporis terminus post amissim priorem conjugem. Sic statuitur in Stais. van Dedenter Part. 3. ID. I. Num. I I : Een Meduallenirer zalna bet Usterven syner Vrowaeensg nier mogen taeder herιrouetven binneia den tyd uanu maenti n. idem jubetur in Lan r. van Overtist Paxt. a. ID. I. Ait. n. In Frisia centum forenorum poena vindicatur lactum ejus, qui intra sex mensium spatium post obitum uxoris suae ad secundas nuptias convolaverit, vide Sia. latenuan Friefland Lib. I. Iις. I. Art. II.
Addo L. I. g. 3. D. nautae . caup. stab. Si quis ex his, quibus navis emstodiam commilit is qui navem exercet, receperit quid, putat Vlpianus . in exercitorem dandam esse actionem, quia, inquit. is, qui eos hujusmodi Wη-c:ο praeponit, committi eis permi:tit, QUANQuari s e naui utarius, uel magiiter
id faciat, quia id est, manus invitis, nem appιllan:: sed et si hoen in exsci, tamen de receptὸ navicularius τene tur. Aliorum sententias rccensuit Bynhurshoeh. OU. 2. I*.. Levillima mutatione Ero quanquam subiti tuoque madine uni, quae vocabula 'sacillime per: nutari potuit se non dubitabis , ubi cognoveris ino as, quibus perscripta illa clita fuerunt, apud sigiarum inter-
360쪽
pretes. Expono: sic tenetur in hac re exercitor, quemadmodum teneretur idem . si ipse id fecerit, quod nominant, hoc est, si ipse res trans serendas manu acceperit, easque alii nautae in manum tradiderit, ct comesi serit, ut eas conderet, ae servandas deponeret: sedet, si quidem manu sua ipse non receperit exercitor, atque ita per manum tradiderit. sed absens sorte aut occupatus alicui ex nautis committi jussit, tenebitur tamen de recepto. Si millies subintelligendum omittitur: quamobrem necesse nonsuerat Criacio, ut particulam hanc adderet Legi 3. C. 1 b. ad Scium Claudiantim, ubi Constantinus nihil enim, constituit, rebἰus publicu ex antiquo jure detrahimus, nee ad consertium h&jus legis uolumus urbium quarumcunque servitia copuLAM Us, ut civitates integram teneant interdicti veteris potesatem , vel error improvidus, uel simplex ignorantia. vel aetatis infrinae lapsus, in bas contubernii plagas depulerit, haec nostris sanctionibus sat excepta. Cui aestis edidit f uel. Pro Polumus I. Gothostedus reponit ullatenus. I ranspositionis opem si adcommodare iuberet, sic restitui possit lectio sat apta: legis urbium qzarumcunque servitia copulamus, I cid est , sed volumus, ut civitates .... malo servitia copulari, M. v. ut, hoc est, volumus vero ut. V pro voluit, et voluerunt, item pro vero poni Diaconus testatur. Ciceronis haec de Nat. Deor. Lib. I. Cap. I. inprimisque magna dissinio es offendunt Interpretes : pleri-Que το que ejiciunt. Praeseram: in primis quidem, vel quove. Idem dicendum puto de illis, quae exhibentur ibidem in Cap. o. Deinde quod ita maiata sunt incommoda in vita, varie mutant alii, reponam: deinde quidem, vel quoque. Pro quem voν praeclare defenditis, malo quam . . . . defenditis in Lib. a. Cap. 38. LXVI. Dum mentio incidit libri primi Ciceronis de Natura Deorum, quid vetet adjungere conjecturas nostras de locis nonnullis ducteilioribus, in illo tractatu obviisy CAP. XI. Anaxa ras . . . . non uist, neque motum senset junctum et continentem in in sinito ullum esse posse, neque sen n omnino. ριο Nodi i a natura pulsa sentiret. Nexus orationis requirere videtur modo. CAp. XIII. Deos octo dicit: quin ua eos, qui insellis vagis nominantur. Lambinus reposuit numerantur. Malo: qui instellis vagi nominantur: hoc est, qui inter stellas apparentes uagi, id est , planetae. dicuntur. In Lib. a. Cap. 27. est: in septem numeratur vagantibus, sed et ibi MSS. habent nominatur. Vagas sellas et inerranter dicit Lib. 2. Cap. ai. Ibid. Cap. 4o.: stellae quar vagaἷdicimus. CAP. XV. Naturam, universa atque omnia contiκextem. Fronto omnes ait nullam excipit, ut omnes homines, ita et res: uniuer)ι, in unam sententiam coet
versi, dicendi quid, fue faciendi. Ueteres scimus inter et nes et univers non solere distinguere. Muto: uniuerstatemque omnia continentem. Mox ipse
Auctor: universtatemque rerum, qua omnia continerentur. CAP. XVIII. Dicurus autem. qui res occultas et penitus abditas non modo victrix animo, sed etiam se tractet, ut si diu dueat, eam esse vim ex naturam