장음표시 사용
361쪽
Deorum, ut primum piis sensu sed meme cernatur . . . . cum maximis voluptatibus in eas imagines mentem intentam, irisIamque mytram intelligentiam eape. νε . Corrigo: ut manifesto doceat . . . . tum hoc est, deinde, repetendum autem doceat ex praecedentibus maximis. . . . 'C p. X XUII. Rem nullo modo probabilem omnium. Quis tam coecus. Alii omnium omittunt. Aut emendo omnino, aut rescribo: probabilem. Omnium
Natantibus invehens bellais. Temere mutant nonnulli: invehens dicitur pro invectus, aut se invehens: ita vertentibus pro versis, aut se vertentibus. usurpavit Plautus, plura exempla produxit Sciopp. in Versim. Lib. I. Cap. 8,
Cap. XXVIII. Huis Deo pulchrior. Non invenuste alii hui: malo homo. Auctor est Valerius Probus, hala et homo una H littera suisse notata. Cap. XXX. Athenis laudamus Vulcanum, expono laudavimus, v l lauobamus, cum Athenis essemus. Ita supra Cap. 28. AEbenis cum essem, e gregiabus epheborum vix singuli reperiebantur. Frequens est enallage temporum: putamus pro putabimus dixit nother in Cap. 32. Offendunt Interpretes haec Spa tiani in Aelio Vero Cap. 3. : paueritque eum amovere a familia imperatoria, quum saepe de aliis cogitaret, A Drte vixisse . explicor potuissetque. virm bellum erat, Vellei, confieri potius nescire. quod nescires. Praeso. ram , utpote Ciceronis stilo convenientius, nescire te, nec tamen uris
C, p. XXXI. Dubium est enim, utrum dicat aliquid ise. Epicurum intelligit beatum et immortale, an . s quod si, id esse immortale. Α Cicerone eredo prosectum esse aliquid esse, nisi malis Me esse.
CAp. XXXII l. In pr. Etenim enumerasi memoriter, et copiose, tit inibi qui. rim admirari liberet, in homine esse Romano tantam facundiam. Restituam: at enim . . . . admira i liceret. Docent lexicographi enim pro quia, itemque pro autem poni. Pariter infra Lib. s. Cap. Xt in prIsisne sentes somniis Drx nuNT, sed meretricula etiam Leontium
eontra Theophrastum scribere ausa β scito illa quidem sermone et Mico, frn tamen. Tantum Epicuri hortus habuit licentiae, ET filetis queri. Pro dixerunt subiti tuam dixerint . pro sed, severo: Valerius testatur Sev. proseverus olim scriptum fuisse. Denique pro et Ble iι queri, reponam ut sies is queri: qua de re ipsi saepe estis conquesti. Epieurus Mophanem, inviserum suum, a quo nihil didicerat, tam male ae . reperit. Imo vero Constat eX Cap. 26. antecedenti, nihil non ab Nausiphane didicisse Ε pleurum. Emendo: a quo quas nihil didicerat: ecquis paululummodo versatus in scriptoribus antiquis eSigat a me, ut demonstrem, quas, qua inuis, aliaque ejusmodi indicativo aeque ac subjunctivo modo, quem ap. Pellant, praeposuisse LXVIJ. Et pauca quoque delibare juvat ex ejusdem operis libro secundo, se .stiae
362쪽
stinantibus tamen, et, quod facere solent praeternavigantes, considerationem tantummodo intendentibus in eminentiora.
CAP. III. Sic prostat: quos tameti augures ne ipsae quidem salutae ad iuisent. si Res omniso repudiarent. Vix dubito scripsisse Tullium: s res omnino res
dTarent. Possis et pro res substituere responsa, eum, Diacono teste, se notet res et responsum et sicque refingam : s responsa omnia omnino repudiarentur. Verum hoc quidem audacius. Certit simum est rex, itemque aliorum rem, parum convenire in hunc locum. Hoc vult: si plane neglecta ac contemta fuissent augurum responsa, ne per sabulas quidem ad posteritatem trans. missa esset memoria eorum augurum, non notassent corum vaticinia scripto. res antiqui. An Attii Nauti lituus ille, quo ad in uandum soκ regiones vitae termina. xit, eontemnendus es p Crederem, nis ejus augurio rex HosTitius maxima
bella gessisset. Historiam, quam innuit Auctor, quia pluribus tradidit in i
Orode Divinatione r. Cap. II, hoc loco verbo tangit. Constat autem exinde .
primum, non ad investigandam suem lituum adlat bitum sui sie, sed ad reeuperandam uvam amisiam, deinde, non Hostilio, sed Prisco regnante Tarquinio facta haec suisse. Errorem istum Ciceronis lapsui memoriae excus bili condonandum existimant Interpretes. Culpa omni, nisi fallor, absolvit Seriptorem diligentissimum locus ex Divinatione mox citatus, longior quam ut describam. Librariorum manu corrupta fuisse verba, quae produxi. quis ambigat 7 Exstitisse conjicio: adinvsigandum usus, regiones. Possis et
reponere ad indesigaηdam Uus uvam regiones: vero tamen videtur similius in re notissima, eademque copiosius a se alibi pertractata, brevem esie laborasse Tullium. Suem vocem a glosatore in margine positam, qui non recte intellexerat historiam, a librario in textum receptam puto, rato esse eam pro vos substituendam. Hsilios quoque perperam margini adscriptum. atque inde in textum migrasse autumo, additum a sciolo, quem nominis fefellerat memoria. Ferendum tamen vix esse videbitur fortasse nonnullis, integram vocem eliminari ac proscribi: praesto est aliud remedium, quo, non gravi mutatione, meliorem sic nium reddas, si emendes: rex, hosium
victor, se maxivia bella gessesset. Docuit Diaconus V paro Victor, itemque Spro Sis antiquis frequentatum. Iure autem narritoque suo hosium victor audit Tarquinius Priscus: duodecim namque Iociae populor frequentibus armiis subegit. quod refert Florus I. s. S.Cap. IV. Harusilaum disciplinam P. Scipione, C. Plauti Confusibus. res ipsa
prilatit. Adsentior omnino Bouhierio, legendum censenti in P. Scipione. Quod vero et interserit idem post Scipione, dubito num acque probabili ratione adductus secerit: siquidem saepissime vi et omittitur: quo de vidimus ante. Pari modo, si fides est codicibus plerisque, informatum, anticipatum dixit Noller supra Lib. I. Cap. 27. , ubi v. Gronov. Florus Lib. I. Cap. 18. 23. quis ergo miretur, inquit, his moribus, viridite militum. victorem
363쪽
eum, hae virtute militum. Rectius exponit Graevias: his inoribus civium et hae virtute militum. suos cum Τῖ. Gracchus, Consul iterum, REcREARET. Loquitur de Seipi ne et Figulo, quos cum constet tum primum Consules creatos, vitio laborare seripturam liquet. Emendo rite crearet: sequitur enim: ego non jusus, qui et C At rogavi, et augur, et auspicato pDaqua can id itaque 7 inter omnes omnium gentium sententia consat, omnibus enim innatum est, et in animo quas in culptum esse Deor. Sie si distinguas, Deile
carebis aliorum conjecturis. C p. V. Terreret animos fulminibus .... lapideisque imbribus . . . . tum L Apidi Bus, aut repentinis terrarum hiatibus. Cum jam lapideorum imbrium mentionem injecerit Auctor, non temere quidem dubitet qui s. referre eum
voluisse loco eodem de lapidibus. I. Gulielmius reponit in us. Cogita- . bimusne de saee ardente, Tarquiniis late visa, subito lapsu cadente 7 quod prodigium narrat Iulius Obsequens Cap. IOS. Idem conjecit substituendum esse labibus, quae sunt ruinae: hine Noster de Divin. r. 43. delata etiam ad Senatum labes vri Privernaiis, eum ad iUnitam altitudinem terra desedisset. Miror autem, nil quidquam addere Tullium, eo loco, quo de portentis loquitur, de lactis imbribus, praesertim cum in libro de Divinatione cap. cit., ostentorum serie sat longa proposita, enumeratisque iis, quae hoc capite recensuit, monstrorum generibus, lactis imbrem adjunxerit: suspicor propterea, hic pro lapidibus restituendum esse tactis pluviis. Frequenter lacte pluisse quondam in Italia, memorant annales: Unum consule obsequentem
Cop. m. 9 I. 96. et alibi. c P VII. Orationis flumine reprehensoris uiιia diluuntur, angustia autem cones De Oraιionis no facile se ipsa tutatur. Ciceronem credo scripsisse: conclusae remtionis uis. CAP. IX. Toto genere hoc igneo, quia et RaNAT Omnia, sis; Eius explicato.
Lambinus vult trameas. Trans pro transno. vel transnato. Veteres ut aisrunte metaphorice etiam adhibuit vocem Varro de L. L. Lib. 4 trama, inquit, quia tranai frigus id genus vestimenti, in quo tamen loco convenientius videri possit trameat, ut derivatum respondeat sonti. Ipse quid intelligat satis explicat Auctor in sequentibus. Atque etiam ex puteis jugibus aquam ealidam trabi, et id maxime hibernis seri
temporibus videmus, quod magna vis terrae cauernis contineatur caloris: eaque
hieme si densor: ob eamque causam calorem insium in terris contineat arctius. eta in terris mutant alii intra se, alii interius. Reserenda mihi videtur vox ea. que ad aquam, quoniam in Cap. seq. memorat Auctor aquae admisum talorem: . amplius inquirant physici. Terrae cauernis dictum pro in terrae cavernis: quae ellipsis haud infrequens est: ita Aur. Victor de Caesarib. Cap. s. : quod bir prodisum magis, expono: quod in his, Nerone puta, et Agrippina, ma- , nisestatum praecipue suit. Car. XVI. Ordo autem scit uni, et in omni aeternitate coralanita, neque na
364쪽
ιuram Hai at, es enim plena ratiotiis, ne is fortunam. Nullus laciam cum
Lambino. qui vult mutari: es enim expers ratibηis: neque enim verba essenim plena rationis reserenda puto ad naturam, sed ad crestantia: exinde probat. non natura, neque lari una facta sidera, hoc est, nou nata esse, aut casu exstitisse, quia ordo eorum est optimus , aeternus, et constans, tum qu niam plena sunt haec omnia rationis. C p. XXIII. Vides Honoris templum, a M. Marcello renovarum, quod multis ante annis erat. bella Ligusico. a Q. Maximo micatum. Neutiquam v
ro sunt multi anni: hinc Bouhierius pro quod reponit bais: millo quod n. mu tis. id est. non ultis: littera sequens m absorpiit n. Cap. XXIV. Quod ex nobis natos liberas appellamus, idcirco cerere nati nams. nati sunt Liber et Libera: quod in Liag i seruant, in Libera non item. Num reponendum sorte 7 quod in liberio serua ηι: hoe est, quam appellationem et hodie servamus in liberis, non item in numero singulari libero. Car. XXV. Pleniusque alio laco idem Ennius:
i, quia in me es, exsecrabor hoc, quod lucet, et quid e Sie exhibet columna: Boi quod in me est exsecrabor hoc, quo lueet quicqvid est. Malim: Cur, vel quo, id est, quare uod in ina es, exsecrabor p bac quoalucet, quicqvid es. Coelum intellige, quod invocat Ennius, id quod δι-ταως Me appellabant
veteres. Vid. Pater ad Avianum Fab. 39. v. I a. Pacuvius apud nostrum
infra Cap. 36. Hoc, quod memoro, mini eoum, Graji perhibent Mibera.
Plenius exstat apud Varronem de L. L. n. 4. Hoc vide circum supraque. uia complexu cominet Terram, id quod nostri coelum mιmoram. Adde haec apud Ciceronem de Divinat. I. II. siuicquid es hoc, omnia ammat, format, alit, aurat, creat, Sepelit. recipitquae in sese onmia, omniumque idem est paψer, Indidemque eadem quae oriuntur de integro atque tatim occidunt.
365쪽
Pergit Auctor: hune etiam augurer no Di nuneupant, cum dicunt: Zomesule mle , tonanter dicunt enim: coelo fulgente, tonante. Missas aliorum opinioni. bu , expono: dicere enim Volunt, significant, coelo fulgente. Cip. XXVII. suae eadem Diana ANNI v AGA dicitur: non a venando, sed uis in septem numeratur, taηquam voontibus. Quae sit annivaga, nullus, quantum scio, exposuit, neque quem justum sensum vox accipiat intelligo omnisaga alii iubstituunt, sed nec hoc placiturum omnibus tatuo. Po sis amnivagam interpretari, quae circa amnes vagatur: Dea autem suit
ea amnium domina. Catullus in carmine saeculari ad Dianam scripto ,
Siluarumque virentium, Saltuumque reconditorum, amniumque sonantium.
Sin hoc nolis, aetivagam aecipio, quae circa axem vagatur Chr. XX UIN. Elegantes ex eligendo. Varie scribuntur composita verbi legor modo enim collego, modo colligo exarari videas apud antiquos: collegi pro colligi est apud Ulpianum in Collat. Leg. Mos ex Rom. Tu. a. a. Idem obtinet in neglago, intellego, caeterisque. Pari modo in libris veteribus apparent depremo, oppremo , compremo,V. Duher ad Florum 4. 4. 3. Car. XXIX. Nac vero hoc in te uno convenit . . . . limato, sed eum in res quos vestros, tum in eum. Sequor Bouhierium, corrigentem: hoc in te virum convenit . . . . limarum: non ob eam tamen causam, quod solitus fuerit Cl. . Cero eonvenire verbo addere praepositionem in cum casu Quarto, sed quia sequentibus eundem casum adjunxit: quanquam et ipsi auctores veteres casus aliquando mutasse in talibus videantur: Noster infra Cop. so. ple i fimum finguam nostri Iolent dicere, ehordarum dextra, narer cornib-, ubi v. Lamhi. num. In autem promiscue positum fuisse scriptoribus antiquis optimis eum easti quarto et sexto, non suacenta probant, sed stacenta sorte millia exem
C p. XXX. Maria, terraeque regantur. Est quod vehementer equidem mirer nimiam Lambini diligentiam, modo serius dixerit vir doctissimus, qui omnino mutandum contendit, reclamantibus licet codicibus manu serio ptis, terrae regantur,aut certe lectionem vulgatam esse diciendam: rationem quaeris ne scilicet in clausulam versus heroici desinat sententia, quod in soluta oratione vitiosum est. Itane vero anxie cavendum est in prosa serioptione ab ejusmodi vitio 7 vitandum utique tibi fuerat, Aristarche, ne culispa redargueret ipsum doctorem , quod non vitium censetur, sed turpitudo. Mirum vero, sicam Lambini criticam evasisse, quae utramque paginam faciunt in opere nostro, natura Deorum. Demonstrare Deile esset cui, qui vel-kt otio suo abuti, nullum esse veterum auctorum, neminem recentium aenostrorum, cui non imprudenti exciderint, non dico hemistichia, sed inte
366쪽
gri aliquando versus. Exempla suppeditat ipsum, de quo agimus. caput go.
2ae iacet esse Deos. Tum secunda Vi autem quae docet omnes. Dein 6l igitur natura Deorum. Praeterea Deus omnem. Vis integrum hexametron obediens aut subjectus Deu3 -ηem ergo regit Use. Denique ignoratio rerum alis. D. Vides, septies minimum in uno eodemque capite peccatum fuisse ab Auctore nostro, si tamen peccatum est dicendum error communis, quique
vitari vix potest. Tacitus, Annalium scriptor, sic infit: Urbem Romam a principio Reges tabuere. Totum di melion incautus inseruit vir eloquio princeps eo ipso loco, quo devitando hoc vitio admonet, vide II einece. in fund. sic etιθ. Parr. I. Cap. I. I p. Homines sumus: in nulla re aberrare. non est mortalis. CAp. XXXII. Glebam, aut fragmentum lapidis, aut aliquid ejusmodi, nulla cohaerendi natura. Aliquid ex usitatissimo more positum pro aliud quid. Loeo οὐ cohaerendi malim vel cohaerentis, ut reseratur ad ejusmodi, aut cohaerentia, ad glebam aut fragmentum. Nulla cohaerent natura, in quibus neque ordo apparet, neque ars, sed auae sunt fortuita. p. XXXIX. Nutibus Ibis conglobata. Facio cum iis, qui mutant nixibus, quia in Cap. 46. seq. scribit Auctor: nixu suo conglobata. Ipsum auιem mare se terram appetens littoribus eludit. Emendandum cenissent alludit: verum csm ex ipsas, quos ad partes vocant, locis veterum pateat, eludere vocem in hac re esse frequentissimam, nil mutandum censeam. Isidorus Lib. I . Cap. 8. Littus es terra aluae et mari vicina: et dictum lutur,
quia fluctu eluditur, vel quod aqua alluitur. Cicero in Topicis: situs est, quod suctus a t. In Basilesnsi editione sic prostat: quia fluctu eliditur. Cicero in Tincis: littus es arua ε suctus eludit. Ea Petiti exhibet hoc modo: Lit.
tus est ισνa, quae et mari uicina: et dictum littus, quia fluctu eliditur, uel quod aqua alluisur. Cicero in Topicis: littus es aqua, qua suctus erudit. Ap. XLII. Hoc caput bis paulum subitoque recondit. Grotius restituit sub to aequore condit: non intellexerunt Interpretes, qui subito adverbium aco
perunt, quod est participium verbi subeo.
Attingens defessὰ vasta moerentis imago. Mογοντι, qua voce usus est ipse Aratus, non recte reddidisse nostrum, sunt qui accusant: Hγεω significat laboro, labore fessus sum, atque exinde doleo rex pono: velut imago hominis defessi, ac propterea moerentis quasi, ac dolentis ex nimio labore, qui suerat ex antlandus. Cap. L. Ouid ea, quae nuper, id est, paucis ante saeculis, medicorum ita niis reperta δεηι p vomiιione canes, purgante autem a I ibes AN ptiae curant. dimium quantum desudarunt Commentatores in reparandis his quasi corruptissimis , variis inter se certantes conjecturis. Vide, an, vi nulla adhibita. sic mecum placeat exponere: quid memorem ea, quae haud ita pridem a me
367쪽
dieis sunt deprehensa' mediamin enim inrenia aeeipiendi sunt ipsi medici.
Reperta autem intelligo, quae medici a belliis edom ad homines transtulerunt. Uomitione canes sibi medentur, re autem, vel remedio purgante al. vos, ibes Aegyptiae se curant: nisi malis, alvos curant. Ampliorem tractatum res non desiderat. C p. LIV. Stomachus agi statimo, ra motibus linguae, cum de spinn, et quas detrusum, cibum accepit, DEPELLIT. Ru depescit, quod dinum pro εasit. hoc est, consumit, absumit. C. p. LVII. Munita se sol palpebrae, ranmam uallo morum, quibus, et apertis oculis, fi quid incideret, repelleretur, et somno conni auibur, cum oculit ad cernendum non egeremus, UT QUI, tanquam inuoluti, quiescerent. Sunt qui
emendant, ὰ ii quasi glossema ejiciunti Quid, si pro G sit reponamus viri, id est, pelli. sacco.
C p. LXV. Multae saepe res hominum sententia, atque utilitate partae. Re seribo res ex homina . Conser Interpretes. Haec igitur .... homini profecto es . nec AL cur. M a Diis immortalibus data. Vel lego, vel expono alii euiquam. Aliquis pro alius quis, itemque
aliquid pro aliud quid saepissime poni plus semel ostendimus. CAP. LXVI. Magnis ariem viris hospere semper omnes res e s quidem satis
a nostris . . . . dictum es. Uulgata exhibet prospera eueniunt. Rc fingam: Via raesemper omnes res sunt. Sic quidem. LXVIII. Ad finem properantes levi ae tumultuaria opera defungemur in recensendo Ciceronis libro tertio de Natura Destruis. CAP. I. Spera enim te, ut soles, bene paratum venire. Tum Cotta, sI mebercule, inquit. P. Manutius corrigit sane hercule: Lambinus edidit se est m hercule. Davisius probat non mehercula. Bouhierio placet sim mehercula. Verius mihi quidem videtur nil quidquam mutari oportere: s enim cum sit adverbium rogantis, et, quod huc apprime facit. optantis, per se plenum, pro quo neoterici ponunt O s, inste Servio ad V g. . u. 187. , recte exponas: utinam profecto sit. verum . quod dicis, bene me venire par,
Cap. II. Ex portentis et monstris. Sie Noster supra Lib. 2. Cap. 3.r pra dictiones , et praesensones rerum futurarum quid aliud declarant, nis hominibus ea uel corrigo futura, scripto fortasse D. vel ea interpretor ex praecede libus res futuras quae snt sendi, moniari, portendi, praedici p ex quo illa Uenta, monina, portenta. prodigia dicunxur. Eadem itaque sunt Druma et mnfra, quamobrem saepissime ea conjunguntur. Neque tamen contemnenda est lectio libri MS. antiquissimi, quam refert Ursinus. pro monseris exhibentis monitis. Optime I. G. Graevius in Syll. Epist. Vir. u. tin. 4. pag. 4 S. monitum Deorum exponit signa illa. quae sutura praesignificant. Suetonius in Aug. Cv. 9 . prohibitum monitu D/i. Ulpianus apud Collatorem
Ler: Mos et Rom. Tit. ι 6. g. a. sub obtenru et monitu Deorum quaedam MI r nuntians , vel jactant, vel scientes Eos singunt, hoc est, sub praetextu imstinctus divini. Glossator antiquus: προσχημα, τε προκολυμμα, praeteraut,
368쪽
obtentus. v. Martinium in Lex. v. obtentus. Pro scientes eos Angunt, nescio an reponi recte possit, scientes se fingunt, hoe est, scientes se Opertorum sngunt. Nota apposita, testibus Diaeono et Valerio, significavit olim op p. sum, quod ignorantes librarii acceperunt pro sigia non dis limili, quae οι designat. Monstra et munia monita Deorum interpretatur Nonius C . S. Monostra a res ita dicta fuisse vult Isidor. Lib. XI. Cap. 18. Quam disterentiam statuerint nonnulli inter prodigia, monstra, Osen/a, portenta, vide apud N
nium cap. S. Num. 3I. et S , Isidor. I. c., Festum in V. portenta. C P. III. Primum etdIDQUE videamus animo EXURI non potes. Malim : primum quidem, quaeso, uideamur. Disputemus de primo. Pro exuri cum aliis rescribam eximi.
CAp. VI. Cum isi plurimi de rebus diuisis mentiantur. Diaconus tradit Spro sub positum: praeseram itaque: divini submentiantur. Divini sunt divinatores, mathematici, Chaldaea. Conser Wallierum. NaM Fauni vocem equidem nunquam audiui. Wallier restituendum putat
jam: Scio equidem, permutari inter se voeabula illa, quod pluribus demonstrarunt vineli in OV. Misc. pag. I S. . I. Arntaenius ad Plin. Paneg. p. I74. 354. Adde Obs Misc. Vol. I. pag. 2M. Non hic tamen remedio illo opus esse, existum in Eleganter eo, quem hic observamus aula positum videmus nam ab antiquis, ut nimirum postremum locum obtineat in cnumeratione, 'tum ut in serviat occupationi. Vid. Tursest. de Partis. Cap. 97. Explicari possit caeterum, quod attinet ad, denique. Hoe sensu accipienda puto Modestini verba in L. Ior. F. a. D. de Verb. Sign.: vitiari vero perpetuum couo ris impedimentum: velati s talum excuset: Naκ et Iocus utique vitiosus e Transpositione adjuvanda haec esse censet citharinus in Def. Otton. tom. I. pag. 97. Aliter Bynhersh. OU. a. r. . Expono: si talum quis alicui excussit, adeoque debilem ae vitiosum fecerit, eaeterum, quod attinet ad Ius m. Pari modo interpretor Florum a. I s. s. NAM Martis Philippo, quo loco alii pro nam reponunt tomen, quod probare videtur Tollius in Fortuit.
CAP. IX. Locum totum illa vetus Zenonis brevis, et, ut tibi videbMur, acu- a concluso Di TavIT. Verbum requiri certum est, quod premere et coarctare notat. Hoc animadverso, alius coarctavit, alius declarauit mutat. Neu
trius probabilis videtur conjectura. Restituo dilaniavit. Proprie, secundum Festum, dilaniare es, discindere, et quas lanam trabere, On detrahere Z) unde lacinia, et lanius dicitur, qui pecus discindit. Per metaphoram transfertur Vox ad omnes, qui detrahunt. Orationem itaque, aut conclusionem ait
rius dilaniat, vi coarctat eam, qui brevius et angullius concludit. CAP. X li I. Ex quibus osci coctilua possit. Rescribendum esse censet ' Multi erius eclivi, quoniam pro concludi poni vocem ignoraret. Multotiesco significatu cogi voeabulum ipsum usurpasta Ciceronem, cognoscere est ex indice. Nnolit., CAP. XVI. Ex eo igitur et LisYTo est is Hercules. Pro ignoto hoc nomine lae vult idem Bouhier. Praeseram Liricus. Id quod notissim uin est Her
369쪽
eulis eognomen. Hinc et Postumus Hercules Lybicus dictus sui te rationem investigavit Pater meus in libello singulari de Positimo Cap. it.
nes Erebo et Nocte nator feror. Aut igitur haec monsta prohoda sunt, aut prima illa tollenda. Uno itaque, eodemque ordine censendi sunt Amor, et Dolus, Gratia item, et Fraus 7 cuncti ne illi Erebo et Nocte nati 2 monstri ne adnumerandi Amor et Gratia non serantur haec in Boeoto homine, ne. dum Cicerone. Restituo: Timor, Dolar, Motus, quod ipsum est in libris antiquissimis , intelligo inconstantiam. Pro cratia muto Ingratia, quam vocem servavit Plautus, aliique. Praestat autem, credo. Ingratiam fingere
Deam, quam Gratiam inserere monstris. Prima interpretor omnium numi. num prima, aut emendoptimum, hoc est, quamprimum, protinus.
C p. XVIII. AcbiItem Ap palenses infulani Iaactissimum colunt. lneolas in.
telligo unius ex Cycladum insulis, quam Deorum mensam appellatam fuisse. seribit Stephanus, propter amoenitatem. Sanctissime ut rescribas eum Lambino, necessarium non videtur. Dii sancti recte appellantur, utpote quos
Furinae lacus. Furinae Deae honos fuit apud antiquos: nam ei sacra instituta fuerunt annua, et flamen attributus: feriae ejus publicae irrisalta a pellabantur. Ita de ea Varro de L. L. Fb. 4. Quoniam vero addit idem: nunc vix nomen nolum pavieis, mirum profecto nemini videbitur, luci hujus mentionem non incidere apud alios scriptores. mp. XXIII. Atque hue quidem ATQ u E ejusmari. Posterius atque in nonnul. lis codicibus omittitur, in antiquissimis adjungitur. Scriptum fuisse puto a gar, hoc est, assaque ejusmodi. Cap. XXIV. Quarum rerum utilitate video etiam consecrata simulacra. Quare autem in his vir Deorum insit, tum intelligam. cum cogno vers Admodum placet lemo codicum, qui reserunt utilitatem vitio, viduer . Reliquas dis ficultates, quas queruntur Interpre , remo oia, s cogitaveris. ouod credo. omnibus est iis imum , intesiue e diici, qui ipse percipit. Hersuasus argumentorum vi ac validitate. Ilinc Grammaticus: intelligimus. Od certum es. Asconius: intelligitur aliquid argumentis. Cognoscit, qui aliunde: docetur, vel ore, vel scripto. Inde Cognitor nominatus . teste eo. dem , qui praesentis causam novit, et sic tuetur ut suam, confer Festum. Lu.eilius apud Nonium Cop. 6 : rem cognoscar sinat, eι dictis animum attendas. Cognoscit itaque proprie. qui aliorum sententiam audit, vel legit; transsata deinde vox est ad eos, qui, bene pensitatis scriptis et sermonibus aliorum, certi sunt rem ita se habere. Conser Nonium l. e. omissis caeteris, ne longior mora taedium afferat, unum addam Ioeum ob. sturiorem ex Cap. XXXIX. Vris modo fidem dicitis, non omnia Deo; persequi, sitim ntiliis a Diis immortalibus dissipartisi ac dividi so IA. Idclico somnia hare tecum, quia vestra es de somniorum veritate sententia. Quam uncinulis in- elusam vides vocem, in vulgata editione addi, in ea Verburgii omitti seias:
abesse eam ab antiquo codice testatur Ursinua. Nihil faciunt ad interpre
370쪽
randa haec somnia, quae apposuit Lambinus. Quid, si, retenta lemone
veteri. ita exponamus 7 Post diuisit impletae sententiae notam statuo, ae subintelligo omnia ex praecedentibus. Somnia. Futilia. vult, absurda, et somnia censeri oportet, sentire, Deos unicuique homini suam attribuere
partem, eosdem tamen non curare omnia. Idcirco haec tecum loquor, tibi
oppono, quia desta. hoc est, sectae tuae. vi de somniorum ueritate sententia. Graviter perspicis invehi Cottam in Lucilium: hanc ob causam Lucilius in
Cap. seq. vehementius, inquit, ru quidem, Cotta, invectus es in eam Stoicorum rationem, quae de providentia Deorum consitata es. Quoniam autem reprehensa suerat, atque irrisa de somniis opinio, adjungit ibidem: quippe qui etiam somnia putet ad nos mitti ab Iove: quae ipsa tamen tam levia non sunt , quam
.s Stoicorum de natura Deorum Ormio.
LXIX. Iulius Capitolinus in Antonino Pio Cap. 3. Somnio saepe monitus Antoninus se penitus ejus Adriani fmulacrum inserere. Reponor suum penatibus Adlianismulacrum isserere: quo prodigio praenuntiabatur, ae sacra et familiam Adriani adoptatum iri Antoninum. Idem Cap. 7. patrimonium priuatum in filiam contulit: se fructus reipus. do. navit. Infra cap. I 3. privatum patrimonium Aiae reliquit. Ecquis ab optimo ac prudentissimo, sed et propter insignem pietatem in primis claro Principe exspectet, hoe voluisse, ut fructus rerum a se relictarum acquirantur Rei p. . proprietas sola sit penes filiam. id est . sanguinem suum explico: sed et fructus rei suae publicae, hoc est, fiscalis, eidem donavit. Respublieae et res A atra pro eodem ponuntur. v. Salmas ad 'art. in Adrian. Cap. 7. Res autem fiscalis quasi propriae et privatae Principis sunt. L. 2. I. . D. ne quid in Aco pub. Confer L. ult. C. de quadrienn. praescripti LXX. Agmen claudat Spartianus: Sic ille invita Adriam Caesaris Cap a. rFuitque in amore Treani. nec tamen ei per paedagagos puerorum, quor Trajanus
impensus diligebat, Galla fauente, defuit. Quidlibet audendi potestatem in
his sibi concessam arbitrantur Interpretes: quidni et nos nostram proferamus audaciam 2 Exstitisse conjicio: nee tamen I. si per paedagogor puerorum, . . .
Galla fauetue, aut foveate defuit. Expono: nec tamen lacus injuriae hoc modo notas obibitas interpretatur Diaconusa defuit Hadriano, propter pa dagogos puerorum, iptellige Traiani delicator, uti vocat eos Auctor Cap. 4. . quos Hadrianum curio, et saepe hse. hoc est, sivisse, ibidem narrat, quam ob causam mirum non est invidos tuisiit, atque infestos paedagogos eorum, quam injuriam fovit, aut, quibus paedagogis favit Gallus. Vexat admodum Eruditos locus eiusdem in Cap. 4.: In adoptionis spons neni eenit. Palma et Celso inimicis semper Dis, et quos postea ipse insecutus es, in suspicionem affectatae 13rannidis lapsos. Pro lapsos cum aliis muto lapsis,
quoci rei gestae ratio, et surmonis nexus requirit. Spensisne in interpretor ru. morem. famam publieam. In Aelio Vero in pr. Aufior: in Jamain, acit in spem principatus venire. Ignorata vidctur, aut certe non observata Cominentatoribus vocabuli lignificatio. Aperie Festus spondere, inquit, poneba- Iur pro dicere, unde re pondere. Sequitur mox: ἔotam praesumtiorum adoptionis