장음표시 사용
331쪽
bie totus. Reges tantam regni sui per osscia ministrorum inruersa novere: Desiniticiis opus non est. Expono: Reges nullo alio modo novere universa regni sui, nili unice per ossiet a ministrorum suorum , indicantium ouid fiat, fieri. ve debeat. Deo, cui patent omnia, indiciis aliorum non est opus. Paulo aliter explicat Κlottius i. c. p. IS: Varie mutant Interpretes. neque tamen quidquam expediunt. in iis, quae ibidem sequuntur: Caeterum de incendio mundi, aut improvisum ignem cadere. auet docile Noti credere, vulgaris erroris est. Addita adspiratione, itemque modo pro non substituto, qui error est frequentissimus, sic expono: Caeterum quod attinet ad suturum mundi incendium, aut Opinionem nostram, subbio atque improviso igne, qui de coelo decidet. crematum iri universam hanc, ouam incolimus, mundi machinam, bais dissetis modo est credere. vere hoc futurum, sed et, si error is est, ac vana opinio, vulgaris ac commv. nis error is est. Interpositis paucis ita pergit: Fontium dulces aquas maria nutrire, in vim ignis abituram Moicis consans opinio es, quod consumpto humore mundus bie Omnis ignescat. Emendo, ae distinguo hoc modo: Eomium dulces ains maria n
trire in vi in ignis, ae futurum esse Stoicis consans opinio es, quoa pro in comsumιθ. . . . Praesens tempus pro suturo poni novum non est.
Idem Cap. 38. in fine, fruamur, inquit, bono nosto, et rectis entiam TEH- PEREMPs. Cel. Κloiaius p. I 6. shbstituit teneamus: non inconcinne prosecto, neque audacius. Dubito tamen, an interpretationem sat commodam admittat vox tempero, si accipias pro tempori adcommodare. Fruamur nostri temporis felicitate, et rectam veramque de divinitate sententiam, quae nostra demum aetate maturuit, sequamur. conser quae de notione vocabuli hujus proposui supra p. 4r. Quamvis cedam omnino eidem Viro litteratissimo, vindicari posse lectio.
nem vulgatam in Cap. 4o: Etiamnunc tamen actiqua Codis BsIDUNT, non obus ventia veritati, neque etiam improbem conjecturam existimantis pro eo rescribendum esse eum, hoe est, quia, praeseram tamen, si mei tisset res a
bitrii. crAsubstant, Diacono duce expono, capita sub idunt. XLIX. Minucium sequatur Ambroos. Unicum ejus locum, qui est in
Hexamer. LV 6. Cap. 9., paucis restituere conabor. Quanto igitur major. inquit, bimari castis Omarus es p qui cerebrum nostrum, hoc est, sedem, originemquem orum sensuam capillis capiris munis et uesu. ne aut frigore vexeιur, aut orsu: illic enim fons universorum est: et ideo vat injuria nocet, ibi gratia PRA 'it 'is sne capite est homo f cum ιοιus in eapite si Non immerito igitur bala, quoi coxsvLTolli sis, caetera membra famulantur, et citcum ferum illud ενυili gestamine Aut numen, atque in sublime locaιum vehunt, unde Oxia potesme, quo utili, dirigit quorundam obsequia seruulorum. et praecepta I Vuβι obeunda Lennit: uideas imperatori suo Iingula gratuito si pendio militare. Q, R ς non posse capillis rapitis, quivis intelligit. Quid si reponamus capillis
ψηφμεν hoc est, prudenter, sapienter, caute 8 constat eri A lagnone cauluri ipxum fuisse olim per C AT, perperam hanc notam exposuit librarius. In
332쪽
sequentibus se malo: ubi ubi iniuria nocet, ibi gratia pr*εtuo remanet, P sei. reus simplex, itemque duplicatum, perpetuo designare. Injuriam eleganter potuit Auctor pro damno corpori illato. Quocunque in loco corporis pamtes reliquae laesae fuerint, aut debilitatae . in capite semper remanet gratia: totus enim in capite est homo. Confultori dictum puto pro Consuli, quo nomine haud quidem instite appellatur Consul, quia consulebat Senatum, hoe est, Patres sentcntiam rogabat. Uti autem Consuli parent cives, sie rapiti caetera membra famulantur, et circumferunt illud caput seruili gesamine, si numen suum, ex cujus nutu, tanquam servi ex imperio dominorum suorum, pendent, atque in Iublime locatum caput, hoc est, in sublimi positum, ubicunque secum vetant. Cogita quaeso notissimum PoEtae: os bomini sublimε dedit Pergit: unde, ex sublimi sc., caput censeria potestare, sicuti enim censor, praesectus morum, partes dat alias alii. exempli gratia, Senatori remoto equestrem tribuit ordinem, Equiti plebejum, ita caput, praesectus corporis, quo vult, dirigit quorundam Ordine quorumcunque suo, modo h jus . modo illius: nescio tamen an praestet quorumcunque obsequia semul ommembrorum. Haec si cui minus placeant, videat, num plus faveat conjecturis, quas proposuit Frater in Obs. Dr. Rom. Cap. I 4. Adposite Io. Sarisber. de nug. Cur. lib. 6. cap. 23. Dem capitis ad omnia membra refertur, racstisque membri vulnus iniuste irrogatum ad capitis spectat injuriam. L. Vitiata plerisque visa fuere haec Aurelii Victoris, qui Constantium
regnantem vidisse se probat, quem Imperatorem nosirum nominat de Ca farib. Cap. 4s. Num. Io. , alietiusve auctoris . in libello de Orig. gent. Rom. CV. r. Mur. 6. sequor editionem Cl. I. Arnigenii Quare autem addiderit Turus Uirgilius, suo loco plenissime'annotavimus in commentatione, quam hoc scribere coepi. mur, cUnita ex eo libro, qui inscriptus est de origine Patavina. Sunt qui quam intelligulat positum pro antequam, accipiuntque, puto, librum de origine Pa. tavina, ab ipso Aurelio editum. Doelissima interpres, Anna emendandum
censet, quum hoc. Cl. K lot Zius I. e. Cap. g. mavult, quam nες. Vide, num
placeat, gram de hoc, licet et subintelligi sortasse possit praepositio, vel hε. die scribere coepimus. Ea autem, quae annotavimus ibi, cognita nobis suere ex eo libro, qui circumfertur sub titulo de Origine Patauina. Corruptiora multo sunt haec ejusdem de Caesaribus Cap. 3. Num. 8.: D atque nari, μυ sem Caligula, uti talia ingenia veteris solent anni mensibus, egregia adpo - inter partes cum militibus gessit. Varia sunt. quibus mon strum lectionis refingere Interpretes laborarunt, remedia. Veros solem animas mentiri non inscite reposuit Elotetius. Seriptum exstitisse conjicio: δε-lera veteris soleat an m m eim rebus egregia ap populum inter patres. . . . Praeeuntibus Triumviris, qui de notis scripserunt, se explico: Denique nactus potestatem Imperatoriam, uti talia ingenia delere ueteris solent animi memoriam Harmodi rebur . egregia apud populum non tantum, sed et inter Patres, nec non eum militibus gessit. Possis et ad pro apud usurpatum statuere. Delere vocem expunxii sequens voeabulum, soni non dissimilis, veteris.
Quod mox indicavimus, factum nonnunquam, ut omissa suerit a 'ibriri is
333쪽
, vox, cujus vel sonus, vel scriptura prope convenit vocabulo aut insequenti, aut praecedenti, idem credo obtinere in his dicti Auctoris l. l. Cap. s. Num. ior. Nainquevhi mentem inuaserint visia, nequaquam uerec diae externis societate bu- manius datur peccandi et faetudo, nova eo dulciora assectans, ad extremum insuis vcni. Nullum sensum essicere verba proposita, quivis intelligit: quo modo ea reparare studuerint alii, consule Commentatores ad d L, et Eruditiss. Κlo, Eium p. 39. Ego sic corrigo: nequaquam nisi malis ne quidem, aut nec quaquam verecundia exterririt in quod postremum tamen saepissime subaudiendum omittitur externis, Iuietateve Ananitatis, Διαν quamvis tamen necesse non sit ve addere, siquidem disjunctiva haec particula haud raro omittitur. Sic noster in Epit. Cap. 44. Num. 4.: Cruditate stomachi, rectorio noui veris gravatus. Eodem sorte modo exponenda lectio L. 32. t. r. D de Ais. Arg. leg. Aurea emblemata, quae in lapidibur, apsibus argenteis ensent, quo loco lapidibus pleriqitie ejiciunt, alii emendandum censent, vid. Schroder obf. Lib. g. Cap. II. Ubi semel hominum mentes corruperunt vitia, neque amplius locus datur verecundiae, qua deterreri alioquin, ac re.. tineri solent honi, quo minus sceleribus ac pravis facinoribus se obstringant et mancipent, neque observatur ratio societatis, quae, natura duce, cogit quasi, ac compellit mortales, ad id, ut consulat unusquisque saluti, non tantum suorum, sed universorum, mox postquam eo processerunt audaciae, ut in externos ferali crudelitate saevire non vereantur, fit iis peccandi consuetudo, adeo, ut et nova atque insolita, . quin et inaudita genera nequitiae atque immanitatis, qualia plerumque dulciora esse consueverunt mon- . stris istiusmodi, invenire cupiant, eo ad eraremum impietatis seruntur, ut
Pari remedio sanandum videtur vilium , quod exstat in Epit. Cap. 43. Num, . Iulianus, inquit, defecit, praefatus, consulto sese de imperio nibil
mandare, ne, uti solit in miabitudine disrepantibvssudiis, amico ex invidia reip. Hycordia exercitus periculum pararet. Rescribo: amico exitium ex inuidia, reiis rubriae discordiam . exercitui periculum parare . LI. De Nerone resert Idem de Caesarib. Cap. S. : Noxiorum vinctis modo, petra tectusserae, tiιrique sexui genitalia uustu contrectabaι; exactor parium majo. M sagitis. Varie mutant alii: miror, nemini in mentem venisse ita corrigendum : noxiorum tandus modo, . . . Grectabat, exsector partium genitaliumma sere sagitio.
Corrupta sunt haec LI. CV. I 6.: in is Marcoman I .... petit πιν philosophorum obtesantium circumfoderetur Ita incerta belli ejus saliat . doctrinae studiis metuebantur .... vadimoniorumque solenni remoti denuntianda His vertendaeque ad diem commode jus introductum. Restituo : vi niloseph
rum . . . . et ejus salutem doctrinae stadiis mulabantur .... vadimoniorumque
solennib remotis. nisi malis cum Grutero solenhi remoto den. L, oper. ad diem. -dictum jus int. Ibidem Cap. 2 o. Num. 6.: quod equidem gentis nostrae reor, quae fato quodam. x tum patιe secunda, quor eduxit tamen, cuemque ad celsa suos habet. R
334쪽
DIsQUISITIO DE N o T. I S. 32S
pono: suod vel quam equidem gI gloriam exponit Valerius gentis nostrae
νεον. quae fato quodam bonorum an honorum p usque adhue suit parumnecvn. da, quos geutiles nostros, nisi praeseras quam, aut quod, sc. satum eduxit ramen caut tandem, hoc est, promovit hoc tempore fatum ad celsa suos quibus id favet habet, servat, sed praeferam trahit. LII. Ibidem Cap. 23. Num. I.: Transatoque R mam Deis mulacro in pati. iii penetralibus palatia consituit. Uncis inclusam vocem exsulare jubent plerique. Cl. K lotaius penatium latere nomen conjicit. Palam restituendumeenset Cel. Arnt Zenius. Ssiptum sortasse suit paιιι d. i. d. , hoc est, palam dedicatum inter Divos. aut Deos, constituit.
Quae sequuntur: Quippe orbe toto cintelligo imperium Romanum obscoenis-s mos perquirebat. viseηdis, tractandisve artibus libidinum FERENDARuM, varie mutant alii: Cl. Κlot Zius exponit: quae iis perferendae erant. Malim inse. rendarum, quod positum pro non ferendarum. Ita inliber pro non liber est in glossis Servii. M, uti centies alibi, in absorpsit. Interpretor, cum quibus, quorumve arribus, ope. et consilio investigaret, inquireret, et exerceret artes libidinum . quas ferre non poterant honesti pudicique. LIII. Ibid. Cap. et . Num. S. sic prostat: Alexander Severus opus rubi forentissimum c ELEARio fabricatur est. Thermas intelligunt plerique Alexandri. nas , Seuerianasque dictas, de quibus Lamprid. in Alex. Sed. Cap. 23. , et Spartianus Cap. 19. Pro celebrio alii et celeberrimum, alii celebreque substituunt. Sunt qui Serapium reponunt. Quod si divinationibus datur locus, rescribo: sorentissimum m. celebri o. , expono marmore celebri opertum. Ita de eo Lamprid. l. e. Alazandrinum opus marmoris de duobus marinoribus, hoe est, Porphretico et Lacedaemonio, primas insiι uis, Palatio exornato hoc genere mammorandi.
LIV. Ibid. Min. 6. ita exhibetur: Adbuc Domitium Ulpianum, quem Veli
tabalus Praetorianis praefecerat, eodem honore retinens, Pauloque inter exordia pirriae reddito, juris auctoribus, quanιus erga optimos atque aequi sudis esset, ed
cuit. De Iulio Paulo, Iurisconsultorum praestantissimo, accipienda este di. mi haec, nullus dubitavit, quem conjiciunt, licet aliunde de eo nil quidquam eonstet, ab Heliogabalo remotum, ab Alexandro restitutum fuisse. Uarie
deinde seripturam depravatam mutant, atque eXponunt Int Erpretes ad i. c.,
nec non illi, qui vitam Pauli tradiderunt. Quid si restituamus in hunc mo. dum: adbuc reti ens, pauloque m. hoc est, magis inter exordia aut po. tius imperii exstato patriae reddito juris auctore, civitas ua cadente Latinitate dixerunt uanto is erga optimos atque aequos studio est, edocuit. Praeterea Domitium Ulpianum, quem Heliogabalus Praetorianis praesecerat. non re, movit, pessimo dicti Principis exemplo,. sed eodem honore restitutum rcti.
nuit, et jam fere primordio imperii sui, paulo post quam Principatum sue.
rat adeptus, patriae reddito luris consulto. praeciaris ingenii monumentis, quae de iure reliquit, ac justitia singulari celeberrimo. omnibus palam secit, . quantam curam habuerit virorum bonorum. a uirectique tenacium. Scri. Ut Lamprid. in Heliog. Cap. I 6.: Remouit et inpianum Parisconstitium, uT o. Ss a num ι
335쪽
hum virum. Malo ut ut, Vel at. Idem in Aser. Sev. Cap. 3I.: Neque uinet ιam solum quem Dam . nis profectum suγm, vidit . et Citiem Ulpianum. ex assessore semper suo, justitiaesngvlaras: quum autem alterum adbibuit, et Ulpianum rogari jussit. 1 mendo: υηum ex ad pribus semper suis. Severum Imp. Ulpianum pro tutore habuisse testatur Lampr. ibid. Cap. SI. Dum de Ulpiano mentio iterum incidit, obiter observo. Athenaei locum Lib. is. Cap. IO. . ubi ευταως diem supremum obiisse scribit Ulpianum, non de Icto nostro accipiendum videri, quem intelligit Casaubonus ad Lamprid. in Alex. Sed. Cap. 5 r. . sed de Ulpiano Sophista cogitandum esse, a Domitio diverso, cujus mortem ideo praedicat felicem, quia inopinato casu defunctus nullo cum aegritudinis longae taedio fuit conflictatus. Confer quae notavi supra p. 43. Scriptorum, quicunque de Ulpiano exposuerunt. catalogus
exhibetur in Hallyche B trage au der Puriflicten Gelserten Hi rie. quod .
opusculum elegantissimum in lucem prodidit Dan. Nettet bladi, Part. I. p. 526., et Part. s. p. 7O .R , plenissime denique Part. 3. p. I99. R., et p. 2II., quo loco repraesentatur A. Steteri Domitius tapianus Ictus, postremo ibid.
p. 2 8. refertur Chr. IVollii episeola eritica de Hebraismis Ulpiant Icti, in qua vir Eruditissimus Domitium nostrum rectissime defendit. Adde. quae collegit B. P. Vicat in I focabularis Finis Tom. a. in V. Domitius, et Tom. 4. v. -
pianus. Rei nold. in Opis. Iurid. p. 3o8. Latini sermonis non imperitum judieat Ulpianum, licet adgnoscat in eo singularia quaedam, et Ciceroni indieta. P. Colvius in notis ad Apul6. p. 6o. appellat non solum juris Osri. sed et Latinitatis probati inae auctorem. C. I chius in Dissert. de 7. damn. leg. D. Cap. s. Ulpianus, inquit, qγο nemo quisquam, unum Asenum si excipiar. eis.
gantius Latine locutur fuit. Iunge quae supra dixi p. 4. Unde nomina sua aeceperit Domitius Ulpianus, qui ex Phoenice in Syria, splendidissima Tyriorum colonia, Originem se ducere resert in L. I. pr. D. de Crisb., certo non constat. Romana nomina videntur, sive a majoribus suis recepta, in urbem civitatemque admissis, sive ab ipso, in civitatem primum adoptato, ad ita. Civitate donatos donantis nomen adsumsisse probat Forneta Rer. Quot. Lib. s. p. II. Domitia gens Romae nobilis exstitit. Iam antiquissimis temporibus memorabile Domitiae factum laudant annales. quae, cum Galli Capitolium obs-derent, et deessent nes Romanis ad ιοrmenta facienda, prima crinem suum exsecuit. tinde facta tormenta, teste Servio ad Virg. Aen. I. u. 724. Vespasiani Imp. uxor Domitilla, id est Domitia, nominata. Ulpia quoque familia Romae fuit celebe
rima. Ipse Trajanus Augustus inpius dictus. Pluribus de inpii nomine egit
Patur in Alanum. Diaenetv. Cap. 9. . add. Cl. I ijdem an in Ulpis Marcello Cap. I. Ulpianus forte appellatus vel a matre inpia, se uti Domitianus a Domitia. vel per ad Optionem. Nominum rationem ex prolata exposuit Pater in ii. hello singulari de mutata Romanorum nominum sub Principibus ratione.
LV. Ibid. Cap. 4 I. Num. Io..' Im Constantino praeter ADMODUM magna egerera, huic Licinio parcimonia, et ea quidem agrestis, tantummodo iurat. Re. pono praeter rat. aut . si id praeseras, grati. morum, hoc est, praeter rationem,
336쪽
LVI. In Epitomes cap. 4r. Num. a. sic exhibetur in plerisque codicibus: ad patrem in Britanniam si rori pervenit. Ta situm omittendum arbitramur plurimi. Cl. Κlolgius mutat esto. Lego : s. tempore pervenit. Probus ex. plicat statuto. LVll. Ibidem. Cap. 43. N . s. se exhibent libri vetusti: Fuerat in eo Etterarum ac negotiorum ingens scientia: eo juverat phi obor et Graecorum sapientissimos. C iees nonnulli eo juvauerat, quod eodem redit: ediderunt alii, ex conjectura, puto , aequaverat. cl. Arnt Zenius eo accipit ea re, ea scientia. Latere suspicor vocem per compendium scriptam, ut plene sit: eo juverat avrise philosophor. . . N. . Diaconus A. AT. explicat arserea audita.
LVIII. Magis, itemque milius. vocabula contrariae plane significationis, permutata aliquando inter se a librariis fuisse in seriptis veterum, dubitari vix potessi Causam opinor esse, quod utraque vox una lictera M notata olim stetit. Ovidius Lib. a. Epis. 13. in saxe ex Ponto:
Teque meae causam servatorem is saltilis, Mep.e rvum fibra tinis N aere minus.
omnino reponendum est magis, et eum Jac. Mieyllo exponendum: norit me magis esse tuum, quam si per aes et libram a te emtus, atque adeo tibi mancipatus, tuus sim ex jure Quiritium. Pari modo in L. 4. C. de praea. et aI. reb. min. pro multo magis, reponi Vult multo minus Leoninus in Emendat. Lib. a. Cap. 3. Num. 4. Sic Impp. Muso iam per venditionem rustica praedia, veIIMuis a , pupilli, vel adolescentes alienare prohibentur: sed neque transactionis raιione, neque permutatione, ex multo MAGIS donatione, vel alio quoquo modo ea TRANspERRE sine decreto a dominio suo pes mi , pupilli, puta, vel adolescentes. Quare ibidem cum Leonino proryaηsferre reponamus transferat rationem video nullam.
In L. 3. C. da judieiis sic rescribit Alexander: Quoties quaesto statur bon rum disceptationi concurrit, nihil prebibet. quo MAGis apud eum quoque, qui alio quin Iuper causa satus cognoscere non possi, disceptatis terminetur. Substituendum eum quo minus ratio docet. Confer Ant. Bartolinum in I. Gruteri 2 bes
it. Irim. I. p. 7I3. a d. quos citat D. Gothostedus. LIX. Ita Ampelius in Libro Mein. Cap. I . de Tyrtaeo, Poeta ac Duca nobili: Poenatear vota militum animos concitavit, ut tam diuturnum praelium via Boxia consummarens. Repono: poemati. s. et uoce ita. hoc est, pomatibus suis, et voce ita. quamvis et conjunctivam voculam possis subaudire. Horatius in Ars. Pon. v. Ma. Tyrtaeusque mares animos in Martia bella Vesbus exacuit.
337쪽
saltu. ΜοRTuo exercitu. populum Romanum liberaverunt. Freinshemius emen dat moritur, alii substituunt mortui exercitam populi Rmani: repugnat Florus Lib. 2. Cap. 2. num. I 3., qui ezimia, ait, virtute Calpurnii Rammae , tribuni
militum, euasimus, qui . lecta CCC manu, insistam, eι insessum ab ha tibus tu.
Utilum occupavit, adeoque moratus hostem, dum eae citus OmΠis evaderet, . . .
hoe illastrior noster, quod expeditioni tantae superfuit ιι supervixit. Tu lege 1 ηο.rato exercitu, quod dictum pro moratus exercitum. Atiro pro moror dixere M. nius et Pacuvius. Vide Ennii fragmenta p. 3 7. Idem Cap. 33: Attatur. qui pro Romanis saepe pugnauit, NAM testamentosuo populum Romanum heredem fecit. Pro nam Perizonius reponit tandem, seripturae compendia expono nepos autem.
Cap. 49. AB ITERATIONE census, ut optimus et lacupletissimus quisque in ffragiis, id es, in populo Romano, plurimum valeret. Alii ab institutione corti. gunt. Lego: additus ea ratisne cessar. LX. Isidorus Orig. Iab. I. Cap. 3., iri eXhibet vulgata: Simonides vitis siniliter tres alias litteras adjecit. Vocabulum miles omittunt editiones aliae, ineptum procul dubio hic loci, si pro militante accipias. Stripturae compendio exaratum fuisse Conjicio melic, expono MelicerIeI. Duorum Simonidarum meminit Suidas, ex Ceo insula oriundorum, eosque ambos refert M.ti certae cognomine dictos suisse. Possis et interpretari Milestis Miletieivi S. LXI. Agmen porro sequantur perieula quaedam critica, quibus adjuvareeonabimur Ciceronis opuscula de Legibus, quae, dolendum et , non integra ad nos esse transmissa, sed et, quae supersunt, fragmenta eorum misere la. cerata conspici. Secutum me scias editionem 1 s. Verburgit. Ita Tu LLius LIR. I. DE LIGIBUS CAP. I: Si maner ILLA quercus, haec esprofecto. Vide, an mecum Praeferas ulla. Ibidem allui, inquit, musta quaeruntur in Mario mane an vera sint: Er a nonnullis, quιd et in recenti memoria. eι in Arpinoi homine UEL s EvERIT As a te papulatis. Varie mutant alii. Nisi deterreret grande superellium tuum, ac severitas censoria , vim fieri vetantis, sic interpreter atque Emendem: at multo magis a nonnullis. quod et in recenIi memoria. et in Arpinati homine, cui adeo popularis suit Marius tuus, res gestae proponantur, vi. f. s. veritas a te postulatur. Auctoribus Diacono et Valerio expono : videlicet sne fravdevιritas. Firmat conjecturas , quod mox sequitur: ut a tese veritatem exigant.
Subobscura mihi quidem visa suere haee C p. IV: Icti hoc eiυile, quod vocant , eatenus exercuerunt, quoad populum praestare voluerint. Id autem incognitum Udi, minusque in vo necesurium. Intelligo: eatenus tantummodo exercuerunt jus, quod isti vocant civile, ut formulas dederint ac praescripserint. a se inventas ideo ut ipsi omnibus negotiis interessent, ae solennitates ed Cuer ni, a populo ediscendas atque observandas, caetera parum solliciti de eo, quid judicari oporteat ex jure legitimo. Eaene autem formulae incognitae sunt 2 licet equidem non negem in usu eas esse necessariar.
338쪽
C p. VII. Nam, si hoc NON probar. Contextus loci, nisi in e fallunt omnia, requirit, ut substituamus : s hoc modo probo.Cλν. VIII. cumque alia, QUIBUs con ABRENT HOMINES, e mortali genere sumserint. Explicari possit: ex quibus constant homines. Malo: que Micohaerent, homines. S propolitum suisse Probus testatur. Iaing κ. Ex quo esscitur illud, ut is homo agnoscat Deum, qui, unis ortus fit. Quas I recordetur, δε noscaφ. Ostendit admodum M quas, neque quid. . quam extricant Commentaria Interpretum. Quantus constat et quas voca. bula una Q littera suisse scripta: emendo itaque: qui, unde Ortus sι, quan-rus si, recordetur, ac noscat, quantus sat Deus, unde originem traxiti CAp. IX. Crisi non indiget lectio vulgatarum: Natura . . . . rerum plur martim obscuras et necessarias intelligentias enudauit. Neque tamen adstipulet Io. Scheffero, qui in Misceli. p. goo. desperatam habet scripturam Codicum, qui reserunt: obscuras ne sarir intelligentiar enudavit: quis enim dubitet recte ita reponi 2 Dbscuras, nec δει is intelligendas alioqui res enudavit.
Cap. XI. Propterque in aliis est propter quam bonefatis. Corrigo pro re
quidem. Nee s opiniones ama sint apud allas, idcirca, qui canm et felem ut Deos e Iunt, non eadem supersitione, qua caeterae grates, confictantur. Per interrogationem haec interpretatus non accipio nonne.
CAP. XIII. Attica videiur. Plenum habebis, rectumque malam, si subintelligas s.
CAP. XIV. Itaque renas luant, non tam judiciis . . . . ut eos agitant, i sectanturque furiae. Pro ut scribo M. Similis error suit, credo, librarii, in deseribendis his Martialis Epigr. Lib. 2. D. M. Emi seu puerum, rogamve pexam, Seu tres, is puto, quattuorve librari 'Nil extricat Heraldus. qui reponit Iis io, neque Gruterus, praeserens u3 puta. Doctissi R. de Moy conjecit nuperet me, sic substituendum: tres, ut puto, quattuorve libra Malo: Seu tres ad puro quattuorue libras. Si quando semulum mihi comparavi, aut togam novam , iso vero si vel ad trium, aut quatuor maximum librarum summam putanda mihi est ratio cum
Gravius mendum est in his eiusdem Poetae Lib. 6. D. 2S.Cauta si ut virtus, ne te temerarius ardor In medios o ι, saeuaque tela ferat.
339쪽
Bella velint, Marte tu ferum rationis egenter :Tu potes ET PATRIAE miles, et esse docui.
Ineptius alii: Tu potes et patris misee et Use ducis. De Rooy mutat et Tu pueris patriae miles et esse secus. Mihi placet: Tu potes, ut parcat, miser, et O decus. Quamvis tu quidem non in medios enses servis, ausu temerario, damnando, sed cautus tibi ipse parcas, poteris tamen militiam sevi non inglorius. Quaeso tandem aliquosiam risi parce dicit chremes apud Iitr. in Maut.
In Lib. 8. II. sic editur: Nullam Roma ducem, nec te sic, caesar, amavit. Varie iratant alii. Restituor Nullum Roma ducem, quam re, Ila, Caesar, amavit. Q litteram. N esse perperam credentes, scribae exposueriint non vel neci Ibidem Ep. 17. Egi, Sexte, tuam, pacturiso millia, causam,
Musi minimor quot mihi γ mille, quid es pquid id mavult De Rooy. Praeseram: M si nummos quod mihi inisse, quid es Τ' Quae causa est, quod mille tantum misisti Τ adjuvat conjecturam scriptura
Ita prostat in Lib. Io. Ep. 9S. Saepe loquar nimium genter quod, Avite,re motaI , Miraris, Latiamus in urbesenea,
340쪽
Auriferum- Tagum Atiam, patriumqua Salanm, Et repetam saturae serdida rura casae.
Et reseram Hispanae sordida rura plagae. Recte hoe modo scribere potuisse PoEtam adsentior, sic dedisse eum, nemo quisquam, puto, nisi omnem penitus libris sol ptis iidem is deroget, sibi
persuaderi sinet. Concedimus illa luxuriantibus ingeniis eorum, qui immo. mores conjecturas se prodere, quibus a librariis corrupta loca veterum eme daturos se promiserunt, ipsorum Auctorum dicta corrigere instituunt. Simplicissima, an nulla, mutatione sic refero: Et repetam sature serdida rura casari A Iuttiis, an Iasumu, descendit adverbium sature, pro quo fatum dixerunt alii per deminutionem. id quod positum pro copiose, abunde. Sordida rura fae accipio rura sordidae casae, hoc est, sedis avitae. a offendit merito multos vox ros in his Lib. I 2. D. S.
Logior uniarimi nobis, iscimique libelli Arctatus labores, et breve RAsIT Uus.. Sunt qui interpretari videntur, contraxit, in compendium redegit. Cedo. At quis ita rasit Poeta respondes: dixisse igitur oportuerat rasum, aut rol. vel rasmus. Emendant alii vast pro evola. De R 3 reponit tuis. Mihi sie videtur rescribendum: Arctatus labor es, et breve restat opus.
Rectissime, opinor, inconcinni quid inesse vidit De Rooy in his I b. ra.
Sed tu purpareis vi des noua nomina fasis. n utarique vult ceu tu, malim IV νυ. Non temere quoque Idem in L L D. S3. pro Et quid tu fatuos, rudesquι quaeris 2 eorrigit at quid. Praeseram tamen leviore mutatione, siquidem praecedit rapacitaris, reponi sed quid. Opinantur plerique inesse quid vitii in Lib. Io. D. I 4.