Domitii Ulpiani fragmenta libri singularis regularum, et incerti auctoris collatio legum Mosaicarum et Romanarum, quibus notas adjecit Joannes Cannegieter, ... accedunt ejusdem disquisitio de notis, et siglis veterum, et observationum miscellanearum

발행: 1774년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

ia' JOANNIS CANNE GIETERI

eo. Illis autem nullus adsentiar, qui pro m substituant sorte ine quanquam enim non ignorem, duo haec inter se haud raro confundi, quo de Seiopp.

l. e. pag. SI., hie tamen usu illud venire non pluem, quum in sequentibus jusdem legis repetatur: uno i strumento emptionis interposio.

CAPUT UNDECIMUM.

I. . Exponitur, et vindicatur sectio vulgata L. S. C. de divergon et appar. j id. Discingi de militibus, ma ratibus, et causa. Judices cincti qui dicantur Aniano. Cinisti Horatii,

ad L. a. IJ. Si pars hered. pet. Ampelius tenIatur. Manuelitis exponitur. Plinius corrigitur. II. Ad L. 12. D. de OsI Praes III. cirrigitur L. 29. S. I. D. de auro arg. . . . lcg. IV. Emendatur, atque explicartar L. 39. S. I. D. e .c MicunqJue apparitores ob culpam, vel negligentiam fuerint judicato discini Ii. jam ad nullam militiam habeant facultatem a spirandi. nee ex rescripto his ullus talius reseretur, quos congruit poenae gradissim subjugari, bseontra inhibita quique sacratissimis consituris a pirare contempserint. Uerba sunt Honorii et I heodosii Impp. in L. S. C. de Divers. O . et Anar. jud. Eadem est lectio Legis Io. C. 1 b. eod. xit., nisi quod hic pro contempserin ca hibet praesumpserint. Pro discincti corrigendum censent nonnulli disericti, quos latuit procul dubio mos, qui posterioribus demum temporibus Romae coepit invalescere. Quum enim olim paucissimi, imo sere nulli. si ab iis discesseris, quos penes merum erat imperium, gladio accingi consaeuissent, postmodum insequenti aetate usu obtinuit, ut et alii, magistratus pariter ac milites, se cingerent gladio. Exinde itaque iactum fuit, ut cingula ornari. cingulo donari, eingi, significaverit deinde, muneri admoveri: privia cingula vocat Claudian. in Eutrop. Lib. 2. v. 32 o. principem militiae dignitatem. Vid. ibi Parthium. Discingi contra denotavit munere privari, ordine se moveri. Videsis Ampl. Ottonem in Iurispr. Symbol. Excerc. I. Cap. is. D, stinguit Anianus inter judices cinctos et privatos in Interpretatum ad Pauli Seniarent. Lib. I. Tit. S. I. ubi consule omnino Seli ultingium, scriptoresque ab co adlegatos. Cinctos intelligo magistratus majores, judices jus ditentes, privatos accipio judices datos. Misi ιιrvi imperatores designant, non illorum tantum, qui gladiis, clypeis, ac thoracibus instructi arma sequuntur, sedc Inprehendere videntur quoscunque honores civiles aeque ac militarest

422쪽

φiotquot enim sunt circa Principem, aliove quovis honore ae munere sunt illustriores , militare dicuntur, vid ' L. 3. C. de Minerar. Conser Ottonem d. l. I 'roprie tamen cingi, et cincti vocantur milites bello parati, cum hoste congressuri. Cincturos CeIbegos Horatius vocat armatos in patrao pernielem. Consule P. Nannium in Art. Poet. v. So. Turneb. in indeU. Lib. st Cap. 3I. et Ist. 9. explicat Oratores Veteres. De cinctutis Lupercis idem agit J b. 19. Cop. I 6. Oincti Horatii Paulo dicuntur in L. 3. D. Si pars hareaepet. pugnae accincti. Contentionem innuit cum Curiatiis. Ampli istitia exstant commentaria ad d. t. Virorum in arte nostra praestam illimorum.

Cinciis alii, alii Quintis, Cuηdi's, auintilior, quin et pidos reponendum statuunt, mirum neminem cogitasse de coronatos. Quod si varias variorum con

jecturas nosse desideras, adi Herat dum in Obs Cap. 39. , Otton. l. e., Conradi in Parerg. pag. 349 , Bynkersb. Lib. 3. OU. Cap. 8., Marchari in Pro. bab. Lib. I. pay Ss., Fratrem in Comment. ad talist. pag. penult. , Leoninum,

et reliquos. Trigeminos etiam vocat Horatios Maerob. Saturnal. Lib. r.

Co. s imi pr. Ita de iisdem Ampelius Cap. zo., quod inscribitur: qui pro Iolate se obtulerunt. malo per geminationem: P. R. pro salute, hoc est, populi Romani Horatius trigeminus, qui adversus Curiatios Albanorum qui de summo im .perio dimicaverunt. Corrigo: Horatii ns. nostri, puta Romani, trigemini. qui aduersus diu de . Manilius Lib. I. v. 776. Tota acies partiar. Horasia proles, Sic exhibent editiones contra codicum plerorumque auctoritatem, qui res runt partis, quod praeseram. Horatii trigemini tota acies fuerunt partis suae, Romanorum , a parte Albanorum stantibus Curiatiis. Eodem modo, quo vidimus ait Paulus in loco mox allegato, de eventu rei, quam ipsi per aetatem videre minime licuerat, Plinius et lain II . Nat. 6. 22. hactenus, inquit, a pristis memorata'. nobilis nobis esse rescribendum

ambigi non potest diligentior notitia Claudii principatu consuit, hoe est, majoribus nostri . Discingi vocem quod attinet. constat ignominiae causa cingulo privatos. Narrat Sueton. in Octaviano Cap. 24. lin p. Augustum, ut ignominia assi, eeret. milites ante Praetorium stare interdum justisse tunicatos discinctos

que. Discinctum pro homine, moribus di Glutis liberius ae luxuriose vi vente, posuit Peruus Sat. 3. v. 3I. Non pudet ad morem dis incti visere Nattae pAlte cinctus pro strenuo, discinctus pro moli monitiar. v. Turneb. Aduess. IS. 23. Macrob. Saturn. 2.3. male praecinctum Caesarem dietum a Sylla narrat, rationem. que addit nominationis. Discinctur nepos I orat. DOL I. u. ult. ubi v. Torrent. d. euadem ad Sat. I. a. 73. Optime respondent vocabula nostratium D; ,

423쪽

414 JOANNIS 'CANNEGI ET ERI

'ouebonian. Transsata dein denominatio a personis ad res: ita diei. tur ea a. quae inmei in judicio finita, iteratur, et cum taliter disponitur: quam rectam ct veram lectionem optime reddidit Lampridio in vita Alex.&υ. Cap. 22. Schulting. in Πρ. D. Diι. de Feriis Num. vlt., add. Noordhericota. Dec. pag. 68. Salmasius rescribendum censuit Hylingui, aut, quo modo exaraverunt veteres, distingi. Adjungam verba Auctoris, ut quisque j. diere, utrum sequi oporteat: Pomiscibiu tantum detulit, et Quindecimviris, atque Auguribus, ut quasdam cavsar Iacrorum a se fritas iterari, et aliter discinisgi pateretur. Ad L. S. pr. C. de feriis, ubi nonnulli pro disinguat reponunt discingat, scripsit Marchari in Interpr. pN. IS. Otia, pagina discincta. quiesint, v. N. Heios. in Syll. D. Vir. Ili. Tom. 4. pag. 344. Martialis Ia. ρω medios disingere lictor dixit , quo loco temere nonnulli disringere m.

nunt.

Vexat denique Interpretes ultimum legis verbum contempserint, pro quo substituendum arbitrantur Cujacius et Jac. Gothostedus, aliique, praesumse . . rint. Licet vero adjuventur ita sentientes Codicis Theodosani seriptura, . haud facile tamen abs me impetrari patiar, ut duram adeo crisin in jure no. stro admittendam esse probem, eo in loco, ubi vulgata lectio 1at apte potest defendi. Pressius vestigia litterarum insequitur Doctissimus Auctor Obsero.

Iur. Ciu. pag. 94., qui mutat tantenderint. Periculum faciamus, an sine Drectionis remedio verba, proutia Triboniano nobis sunt proposita, interpretationem commodam recipiant. Vulgatissima est, eaque in sermone famibliari usitatissima vocis contemno significatio, qua adhibetur pro nihili curo, parvi pendo, nullius momenti exillimo. leve puto. Cicero de Finib. m. 3. p. 8. quod malum est non curare, contemnere, despicere, pro inhilo putare. Et ga:iter Plautus in Trinummo Act. 2. Sc. a. s. 4 I. Benefacta benefactis aliis perlegito. ne perpluant:

ut sui se contιmnis. in eo est indoles industriae.

Verbo rem omnem comprehemis: Sic oporror: Quicunque apparitores, seu, uti vocantur alias, ossicia, ob culpam suam, vel negligentiam, ab ho. Dore, sive munere, fuerint remoti per judicis sententiam, post eam non hulactant amplius facultatem ullam adspirandi ad militiam quamcunque, fi ve sit illa civilis, sive militaris honoris dignitas: imo ne quidem ex rescripto Impe ratorum iterum aperiatur aditiis ustus ad militiam quamlibet istis hominibus, clia os aequum est subjici poenae gravissimae, si contemserint, ac leve putarim t. adspirare ad militiam ullam, non reveriti sacras constitutiones, nec ira actiacn es poenam ex Principum rescriptis constitutam, quibus talia pro hi, Boiatiar facinora. Innuunt procul dubio legi satores legem Valentiniani Ua. oratis et Gratiani. quae est o Hs Iusi. a. tituli de Patinis. Dor. larg., ct m. ejusdem Cod. de divers. m. et spar.

Q quem autem moretur locutio contemnere adspirare, sciant velim frequenti ii ἀaaam eta mallagen is sinitivi pro substantivo: exempla suppeditant Vcch-

424쪽

OBSERVATIONES. CAP. XI. 4I5

nor in Heian. Lib. r. Cap. io . . et AmtZen. ad Caton. Lib. 8. Dist. 24. v 7. infinitiva d ao sacpillime conjimgi noti illuviar est. Locare depugnare est in cili. Leg. Mos et Rom. Nit. s. l. a. , dare servare, ibis f. 3. , compellere viis.fac:re, Id. IO. l. II. Pro iis . quae ex Proeuli seriptura exstant in libro Pisano, in L. Ist. D. de π. Praef.: non tamen spectandum es, quid Romae factum es, quam quid seri debeat, plenius reponendum arbitratur Grotius in Flor. Spars. non tam tamen: in quo vix est, ut adsentiar Viro incomparabili: abstinuisse, imo excisos fuisse optimos quosque scriptores antiquos diphonias illiusmodi novimus, dein quoque tam per ellipsin haud ineleganter saepenumero Omitti demonstrarunt A. de Rooy in ConjM. Cru. pag. 8 ., et I. Arnizenius ad Plin. Paneg. pag. 337. Quod si id mavis, tam restituere postis Pro tamen, squidem voculas illas haud raro inter se confundi ac permutari certum sit, teste eodem Viro Cl. pag. 38O. III. Utra autem utrius materia si accesso. inquit Florentinus in L. go. g. r. D. de Aur. - . leg. . Disu atque usu rei consuetudinis patrisfamilias asimGum s. Aperto vitio laborare verba, nullus temere dubitet. Sic rescribo, atque explico, vita hoc est, id ex adnectu viserum facilius intelligi potes, uti est in L. 32. S. D. eod. atque usu rei, communi scilicet, prouti res ea a vulgo huic illive materiae accensetur vel et consuetudine id patrisfamilias aestimandum est. i pro id es positum nemo ignorat. Possis et sabstituere usu vel consuetutane, vel autem pro id es poni novum non est. Si in opscuro st, inspiciendum est, ait Paulus in L. 32. I. s. c., in utra nzmero ea uua is, qui tesa mentum fecit, habuerit. IV. Iavolenus in L. 39. 6. r. D. eod.: Cum ita legatum esset: aut subintellige, aut adde L, hoc est, lego ARGENTUM, QUOD DOMO MEA ERIT. Curi MORIAR: Ossius, nee quod depossum a se . nec quis commodatum reliquis i , argentum legatum videri respondis. Idem Cascellius de cominodato. Labeo, quod depostum esset, ita deberi, s praesentis effodiae causa, non perpetuae, veluti thesauro, malim: velut in ιhesauro s e. obtinet esset, quia illa verba, QUOD DOMO MEA ERiT, se accipi debere: Iubaudi re sndit, aut rescribe debent 3 esse Disbat. Ei hoc obs. Sunt qui pro a se substitueadum putant udse. Verba dein transpolitionis ope sic collocanda esse existimant: si perpetuae, veluti rhesauro, aut potius thesauros, vel thesaurus, non praesentis cu-soriae causa, densium es t. Malim interpretari hoc modo: Testator ita dixit: argentum, quod domo mea erit, cum moriar, lego Titio: uuaer, tur , num et debeatur argentum illud, quod domi testatoris non quidem fuit, cum moreretur, sed quod ab eo depositum suerat apud alium, aut alteri commodatum 7 Deberi putant Icti, si praesentis custodiae causa esset depositum: Ratio est, quia, licet domi testatoris argentum hoc non fuerit tempore mosetis, esse tamen solebat. Id autem sensisse testator intelligitur, ut et comprehenderit pecuniam, quae esse solebat. Praesentis autem custodiae causa dupono, quae, quasi praesentia mihi mansura, ita alteri servanda commen do, ut mo , cum usus exigit, repetam. Perpetuae vero custodiae causa de

425쪽

i 6 JOANNIS CANNEGIE TER I

pono, quae nunquam Volo repetere, aut ad me redire. quae abieci, ae proderelicto habui, neque itaque dici possunt ea domi meae esse solere: veluti obtinet in thesauro, quem deposui. Diisque inseris consecravi, ut perpetuo ibi custodiretur , quemque adeo nolo pervenire ad legatarium, sed cedere it .li, cui fortuna eum invenire sibique habere concesserit. Alio jure utimur in pecunia foenori destinata: quod si enim legata cui fuerint mobilia , quae domi testatoris erunt, non continentur nummi repositi, ut foenori collocem Iur. L. 79. f. I. D. de Legat. III.

CAPUT DUODECIMUM.

Legem 49. D. de Legat. III. De Ornatricibus, ne Psecadib

bus. Cultura comarum apud Roganos. Servi peculiares. Semorum servarumque ornatus. Luxus in mancipiis. Foria

sis, pro verbi gratia. JoanneS Sarisberiensis exponitur. δε-lumnus quis P in L. I 6. S. I. D. de his, quae ut indign. IN eo occupata est Uisiani opera in L. S. D. de Legat. III., ut exponat,

quid praestandum sit, si quis legavit, quae uxoris causa parata sunt. Eandem materiam pro uitur in L 7.: denique ita pergit in L. 49. eod.: Item ierato emittit Numnia, o in. - boum matremfamilias po ta.

, item mancipia alia,

puellae orthm. quassebi comatar mulieres exornant. Obscuriora visa sunt Interpretibus verba postrenaa: puellae Ioness, . . . . Non seri animus, ne. que patitur instituti nostri ratio, ut singulas Virorum Doctorum opiniones ordine recenseamus. Qui curiosior eas scire desiderat, consulat is Ampl. D, ynkers cch. in Obs Lib. s. Cap. I9. et Eruditissimum D. IV. Trilierum in obf. crit. Lib. 4. Cap. is . pag. 396. Adde Paulum Dumay in Θlloge Di.

stolarum III. Vir. , a Celeb. Burmanno editarum, Irim. a. pag . 367. , aliosque ibidem allegatos. Plerique omnes locum corruptum emendatione adjuvanis dum arbitrantur, intelligendas autem hic puellas existimant, quae comas matronarum exornare olim fuerunt solitae apud Romanos, quales Ohnatrices, ac Psecades appellabantur, quarum mentio frequentissima est in monumentis veterum: Multa de Psecade habet Reincsius, et Fabruttiis in Inscripti pag. 7I4. liit. D. E. D. De Ornatricibus, ac Psecadibus conges erunt pluri,ina Commentatores ad PeIton. Sat. Cap. I 28. Macrobius Saturn. Lib. 2. Cap. s

426쪽

Cap. S. Ornatrices memorat, canos Iuliae eximentes. Ipso, quo Ulpianus eas insignivit, piratarum nomine illas vocat Iuvenalis Sat. 6. v. ψyι. Comen. eo capiti, ac praccipue capillis matronarum adhibitas suisse, quin et ipsis Deas ornatrices suas habuiss), denique morem ornandi capillos Romae so lemnem exilii isse ostendit Pater meus in Rescript. Boxborn. de Cat. pagPsecades hae ancillae si quid peccassent, taurea punit Continuo sexi crimen, facinusque capilli, uti cen init Satyrieus l. e. v. 92. Taurea vocabulum designat scuticam, ex corio taurino factam, boves mortuos appellat Comicorum pater, qui vivos hο.mines incubant, ceu pluribus exposuit Paganinus Gaudentius in Thes. Iunotton. Tom. 3. pag. 4QO. Unus, quantum equidem scio, Ampl. Otto in Briser. Θmbol. Merc. r. Cap. 4. pag. I Ss. retinendam arbitratur scripturam vulgatam, Codi eis Florentini auci britate sussuliam, accipiendasque censet, ornatrices, quas m tronae alere sibi consueverunt, comatasque exornare: quae explicatio, uti simplicior, ita magis se videtur commendare, modo conitet, quod, si vera volumus lateri, non admodum fit probabile. Psecades illas ab ipsis matronis ornari comatas moris suisse. Ita Iuvenalis v. 49o. Componit erinem, laceratis ipsa capillis, Nuda humeros Psecas infelix, nudisque mamillis. Malim ego puellas hie intelligere servas eas, quae custodes quasi pueIlarum, cum quibus in lanificio una crant semper, curam gerebant, comitesque ubi, que aderant. Feminas namque olim, saltem virgines, aediculis suis, seu thalamis, ita suisse conclusas, ut solis sine comitatu nutricis pedem efferre foras vix iis licuerit, abunde constat. Statius in Achilleide, raram vocat hanc licentium Ub. I. v. 23S. Palladi Uttoreae celebrabat Soros bonorum Forte diem. placidoque saIae secomede sorores Luce sacra patriis uuae rara licentia, muris

Exierant.

Pallari dativus Graeco more corripitur, vid. Priscian. Lib. I. pag. 7S LAddo Claudianum Lib. g. in Eutropium: Qualis pauperibur nutrix inuisa puellis

sed det, et tela communem quaerere victum

427쪽

bataeque operi, jam talis pullae, flarirhanc, et teneros deIergunt familis setur. ssus nutrices eas dictas Nonius observat Cap r. , propterea. ηuod ad ni iis quos nutriant, nec vel exiguo divellantur. Ancillae, servique tales peculiare; plerumque appellari solen , quasi qui proprii sunt, atque in peculio fili mimsiliarumque. Plautus in Captiv. in Prologo: ne postquam hunc emit, dedit eum gnato Peculiarem, quia quω una aetas erat. Uem ibid. S. Sc. 3. : nam tibi quadrimulumnus pater peculiarem parvulum puero dedit. Elegans prae caeteris est hanc in rem ejusdem Poetae locus in Merratore M. a. Sc. I. Osem, etiam tibi ancillam dabo, natam aη s sexaginta, Peculiarem. Pa. Misenex, tam vetulam 8 LY. Generis Graeci es, Eam si curabis, perbona es, tondetur nimium scite. Utrumque, ni fallor, ex Comici dissis fit manifestum: mulieres promas sibi habuisse servulas, tum deinde fid operam dedisse, ut optime cae eslant oris natae comataeque. Puellas ejusmodi sibi delisere solebant seminae ad de s . οῖ ornamentum. Tales, credo, innuit Virgim Aen. XI. v. 6 S. At circum lectae ramites, serasin reo, Tullaque, et aeratam quatiens Tarpe1a securem, Italides, quas ipsa duus Dia Camilla letis, pacisque bonar bHque ministas.

Servius dems interpretatur minisenti . id est, quas Abi eligit ornamentum. A es, ad ornamentum. Neque enim ancillas aluisse tantummodo mulieres Romanas sciendum est, ut domesticas operas eae praestarent, sed et plurism 3 habuisse, ae varii generis servas, quae foras egressuras matronas comi rentur , quasque uniee secum ducebant mulieres, superbum genus, atque .-mbitionis plenum, ad pompam atque ostentationem; suarum numero ac- Censendae ancillae ex Aethiopia, quas in primis in deliciis sibi habebant mu- .lierculae. Phaedria apud Tereat. in Eum b. Act. I. Sc. a. s. 85. . Nonne

428쪽

Mnne ubi mihi dixti cupere te ex Aethiopia Ancillatam, relictis rebus omnibus, Quaesui ' Add. M. 3. Sc. 2. v. I 8. De flabelliseris, umbelliseris, et quae sunt eiu, generis aliae, consule Pignor. iis Servis pag. 422. R. Has autem comites suas matronas Romanas, luxui admodum deditas, bellissime ornasse, quis du-buet 8 Narrat Thais apud Comicum in Evn. Acr. L. Sc. a. zMatri parvulam Puellam dono quidam mercator dedit, Ex Attica hine abreptam

Mater ubi accepit, coepitsudiose omnia Docere, educare ita ut s esset stia. Sororem plerique esse credeiant meam. Apposite Idem Poeta in Heaut. M. g. Sc. 3. v. Adeo impeditae sunt: ancillarum gregem Dueunt secum. Portant quid rerum

Aurum, vestem.

Ad quem locum ex Ammiano Marcell. demonstrat Lindenbrog., conspici solitas matronas, agmina familiarum, zaMuam praedatorios globos, post terga trahentes. Clitipho in Heauit. M. a. Sc. 3. v. S . R. vguti rarum' quoddam miratur ancillam amicae pannis obstam, neglectam . immunda illuvie. Hue pertinet, quod adnotavit Summus Casaubonus ad Sueton. in Aug. Cap. 83., non viris modo morem fuisse olim conquirere undique pueros minutos, dicaces, procacesque, imo vel ex Mauritania, Syria, Atque Alexandria tales petitos suis o, quos delicias, et delicium vocare consueverunt, vid. Arnob. Lib. 4. pag. I 34., ibique commentaria, sed et nobilissimas quasque matro.

nas otium suum iis oblectius imi los msmodi auro gemmis .

s que pretiosissimis ornato, ita. α oblina,

mento scribit Herodianus i. cap. II. hoc obiter observem, quantubi em de solis masculi m- a m-da esse arbitremur, siquidem noussinium est 6-διον, vocem ibidem unu-tam, utrumque sexum designam: Add. Lips ad Senec. de cos. Sop. Cap. II. Io. Sarisber. de NM. Car. Lib. 8. Cap. II. Musta esse . quae mviro. narum inbus necessaria sentet pretiosar vester, aurum, gemmae, Iuratur, ancibiae . . . . honorauda nurris ejus uxoris, et gerula. intelligo, quae parvulam

ulnis gestare solebat, servus paternus, et alumnus, et formosus assecla. ει procurator ealamistraIus. Corn. Frunio, assecta. inquit, sequitur potentiorem.

429쪽

ιeto JOANNIS CANNEGI ET ERI

Pro parasito vocem accepisse Videtur Isidorus I b. Io., qui interpretatur dictum, eo, qum I sequavit aliq*m ituri causa. Procuratorem Plautus appellae candum, promum, procuratorem p fit, Conser Hieron. ad Furiam, et Lib. 1. Mue . Iovian. Denique alumnus Ponitur Pro nutritore servo, an sorte collactaneo' Caeterum utrumque significat, et qui alit, et qui educatur,

restibus Isidoro . et Servio locis plurimis. COCcrius Cassianus, vir ordinis Senatorii, Rusinam. ingenuam multurem. honore pleno dilexerat: ejus sitam. quam malo quod remi alumnam Iesum ηιο sessianus, rupti coheredem datam, --μllaverat, vulgo quaestam si amiφοῦ sic ea liat in lamosissima L. 16. f i. D. de his, quae ut indign. Concubina si an uxor, ex sola animi destinatione aestimatum novimus ex L. 4. D. de Concub. Concubina igitur ab uxore solo dilectu separatur, Paul. Sent. 2. 2P. I. Exinde itaque judicatum, non ex justis nuptiis procreatam Rusa e filiam , quae Rufina alioqui vivo, Cassiano, uxor ejus habita suerat, quod non sitam, sed a mnam eam vocaverat intestamento: neque vero naturalis silia videri poterat, hoe est, ex concubina Cassiani nata, propter eandem rationem, et quia de eo non suerat testatus. Vid. Lex 3. pr. D. de Oncub. Spuriam itaque esse eam adparuit quam Cassianus aluit. Aliter exponunt Cujacius. Faber, Goesius ad Suet. in Aug. op et . Heioecc. ad L. Iul. et Pap. pag. Ico. Langebeh. et Perrenon. in Thes. Otton. Tom. I. pag. S6 P., et pag. 655. , aliique ab iis citati. Di-eendum restat de initialibus dicti I.: Quoniam suprum in ea contrabi non pla. u. quae se non parroni concubinam ese patitur, ejus, qui concubinam habuit, quia tesamento est, actio non denegabitur. Solae eae in concubinatu haberi possunt sine metu criminis, poenaeve ex lege Iulia, in quas stuprum

non committitur. L. I. I.-δε Oηcub. Quomodo vero stuprum contrarhatur in ea, quae concubinatum detrectat 7 Repono, e modo patroni. Perplexa JCti oratio obscuritatem, credo, et scripturae vitium peperit. Sic interpretor: Siquidem stuprum non committitur a patrono in liberta, quae se concubinam ei esse, non justam uxorem passa est, ob id, quia concub, natus per leges nomen assumsit. ideoque extra legis Poenam est, L. a. f. r. D. de cincub., ainio nola denegabitiar ad petendum id, quod relictum est testa. mento ejus, qui concubinam babuit liberiam suam. Novae nuptae muncri, dabatur ancilla, puellaeque ornatae. Ausonius in Cent. Nupr. Olli serva datur, geminique sub ubere nati, quattvor hic juvenes, totidem innuptaeque puellae:

Omnibus in morem tonsa coma, pectore summo Flexilis crorii per collum circulus auri. Ad ornatas ancillas respexisse quoque videtur Scaevola in L. I 3. D. de Auro Arg. . . . leg. Idem quasvit, an ex eadem clausula vestis, ovam ancit is, Gllecticariis ejusdem uxoris Iuae comparaverat, vel feceraι, praefanda uset. Eleganter Seneca Dis Do.: Dinc puerorum perspicuos cultu atque forma greges, hinc feminorvi a . . . . cubo I musta servorum, licti a formosis imposta calonibus

430쪽

Hieronymus Lib. 2. in Dissol. Selict. Epist. 9.: Dolit sibi praelatum juvehem,

non quidem comatum, non tolium sticarum etc. Caeterum quae fuerint orna. mcnta muliebria, ovibus instrui atque concinnari solebant seminae, narrat

Dianus in L. 2s h. Io. D. d. tit. Conlar Senec. do Benes. Lib. 7. cap. s. le Bγnkersh. Lib. s. obf. Cap. 17. Quod autem de comatis addit ictus, constat abunde crispatos, calam, stratosque maxime honoratos, atque in deliciis suisse Romae, talesque ab mulieribus comites adscitos. vid. Pignor. pag. 427. Criniti ministrabant la. muli honestioris ordinis. Claudianus de bello Gildon. Ut vino calefacta Venus, tunc saevior ardet

Luxuries, mira is redolent unguenta coronis,

Crisitos inter famulas, pubemque canoram.

Seneea in Dis. 9s..' Transeo agmina exoletorum, per vationer coLresque descri pia, ut eadem si species capillorum, de quis, cui rectior es coma , crispulis misceatur. Add. Lipi . ad Epis. 67., et de Brevit. Vit. Cap. I 2. Inselentiores ac laseiviores comas aluisse Romae, Observavit Des Heraldus in Mures. Lib. a. Cap. 16. Praecipua fuit puellarum cura, quarum pars magna pulchritudinis censebatur coma longa, totos in fluctum ponere crines,

Et vinclis revocare comas, et vertice densol lasere, et appostis caput emutare capillis. uti de mulieribus comatis cecinit Manilius. Comatar etiam aecipere postIs, coma longa ornatas. Comata I a phaselua dicitur Catullo Carm. φ. r. , hoc est, arbores comis, seu frondibus multis tectae ac rcpletae. Comae proprie sunt capilli non caesi. vide Serv. ad Vir l. Aen. S. v. 556. Constam longam in deliciis Romae fuisse novimus. Insigne exinde sibi, familiaeque suae nomen comparavit Cincinnatus. Sueton. in Calig. cap. as. : Vetera familiarum insania nobilissimo evique ademit: Torquato torquem, Cincinnato cyinem. Pulchros, comatosque conjungit Idem uictan. turpesque contra, ac

deformes habitos fuisse invitat, quibus, comis desii utis, calvum erat oce, pitium: quae causa impulit nonnullos, ut capillamento se celarent. vid. Tu neb. ad Suet. in Cal. Cap. II. Calvi scilieet galericulum adoptabant, comamque adscititiam, vid. Pater in Dissertat. Aviano subjecta, Cap. llo. . et iunotis ad Fab. io. , adde Casaub. ad Suet. in οι bone Cap. I 2. De meretricibus, , quae adulterinis comis usae crines ex Germania petere consueverant, vid. Dempster. in Antiquit. Rom. Lib. s. pag. 637. ornatus causa servi saepissime criniti, capillati, cornatique ministrasse memorantur. Consule Pignori pag. 38. Io. βarisberiensis de Aug. Curiat. Lib. s. Cap i 8.: Recumbentis pedes calamistratus comatulus excipit. Eodem respicit Hieronymus i. e. : Sin rem sola ieris, vique inter servos adolescentes, inter lascivar puellas, et com

SEARCH

MENU NAVIGATION