장음표시 사용
431쪽
ιοι linteatosque jimenes. Idem Epist. I 8.: Polire faciem purpurissi, et cmέD,
Ora depingere, ornare crinem, et alienis capillis turristan verticem struere, ut imeeam de inaurium pretiis Euge lasciviam puellarum, quae ornant capita. crines a fronte dimittunt, cutem polium, utuntur pigmentis .... cincinnatulos pueros, et calambiratos, et peregrini muris olentes pelliculas. Tam longam ale. hant comam mulieres, ut tomenta aliquando rebus angustis consecti exinde
fuisse, memoriae tradatur, V. Ryequius de capi Iosio pag. 48o. R. Laceda mone quoque libertatis aut ingenuitatis habebatur indicium, comam alere: rationem reddit Aristola Rhetor. Lib. I. Id in primis studuisse mulierculas, ut crines bene comtae procederent, constat ex 4is, quae narrat Pignor. V. 39S.Iq. Plautus in Mil. Glor. Acr. 3. M. I. v. I93.
Utique eam huc ornatam adducas, matronatum modo: Capite compto: crines, vittasque habeat.
Vittis namque redimire moris suit crines honestissimarum , v. Serv. ad Virg. n. 7. v..4o3. Ovid. de Art. Am. Lib. I. u. ar. Conser Brisson. in Selact. Antiq. Lib. r. Cap. 4. Poeta nescio quis in carmine de medicamine faciei, quod Nasoni a nonnullis tribuitur:
ristis Odorvios posita variare capillos. . Rure latent, Inguntque comar.
Plura de cultura comarum, itemque de cinerariis, et ei nisionibus, ministro. rum genere, dabit Cl. Jo. Arntaenius in Dilsenatione de colore comarum. Dicendum restat de voce fortasses. Dubiumne haesisse dieamus Ulpianum, cujus summam juris doctrinam merito admirata est antiquitas, num
iis, quae u Soris causa parata sunt, servulae quoque contineantur, imo verosium mancipiorum nomine ancillae etiam comprehendantur' Certa est atque indubitata juris regula: servis legatis ancillo tem deberi, v. L. 62., et 8 i. D. de Leeas. I L, addo Polam fetu . L b. a. 'nt. o. s.c o. An sortet ibuendum noc arbitrabimur modestiae ICtorum veterum, quidere, licetiuinatissima, ac certa consulti, non imperiose tamen, aut severe responde-je suerunt soliti, verum vel in illis rebus, ubi non dubiam causam propo. fuerunt. ita tamen sententiam suam exponere consueverunt, ut dubitasse
eo, existimes: id quod prae caeteris quam clarissime elucescit ex peculiari, familiari, ac quasi proprio eorum vocabulo videtur, similibusque y Malim equidem ita intelligere, ut asserendi potius, atque assirmandi lensu hoc lo. eo aeeipiamus vocuum fortesis , Pro exempli gratia. MAti. qua notione thrbum in iure haud raro usurpari ostenderunt Brisson. in Lex. V. Drιe, et Strauchius in Lix Partic. auris.
432쪽
I. Corrigitur L. 65. g. 6. D. de Condict. Indeb. II. L. I 3 S. D. de Uerb. Sign. III. L. 35. S. ult. D. de Uerta Oblig. IV. L. 3. D. Si pars her. pet. V. L. I4. S. 2. D. Ad SCtum Trebel. VI. Defenditur lectio L. 29. S. 2. D. Pro Socio. Exponitur
Isidorus. Tentatur Seneca. VII. Emendatur L. 2. I. D.
Pro Emtore, et VIII. L. 3. D. Pro Suo. IX. Mindicatur L. 8. pr. D. de Procurat. X. Restituitur L. 32. S. I. D. de Adquiri vel omitti heri XI. L. I9. f. a. D. de Judic. XII. L. 69. D. Pro Socio. XIII. Exponitur L. I. S. 3. D. Ad Leg. Cornel. de Sicar. XIV. Ad L. 2. D. de divers temp. praescript. Ex'plicatur Acm ciceronis. XV. Emen Iur L. 57. D. de Ju' dic. XVI. Corrigitur , et exponitur L. 68. S. 3. et 4. D. de
Legat. I., eademque conciliatur eum L. 65. a. D. de Legat. lI. XVII. Tentatur L. 29. g. a. D. Ad Leg. Aquit. μgnisicatio naviae. Explicatur Festus. Restituitur lsidorus. XVIII. . d L. I. g. I. D. de. bonor. possess. sec. tab.
I. INθωmmto indebito flato et bonitas es, et, si consumst frumentum, pre'
a tium repetet, secundum Paulum in L. 6s. l. 6. D. de tardior. In eo. Alii Codices exhibent: bonitas est repetenda, sensu meliore. Lectionem cor naptam audacius ita corrigit citharinua in in They. Meum. Tom. 6. pag, 78ο.: non bonura, si eo jumtumst, sed frumenti pretium repetetur. Leviore, Puto, crisi restitura , si non veram, at commodam saltem lectionem hoc modo:
in frumento indebito stato et bonitas es, supple ex sequentibus repetenda) at, si consumptum sit frumentum, pretium repetendum. In mutuo reddendam esserem ejusdem generis, ejusdemque bonitatis, manifestum est ex L. 3. D. de Reb. Cred. . quod si autem indebite quid fuerit solutum , sequi in his oportere ius mutui constat ex l. r. Inst. qui b. mia. re contr. GL, indebite itaque sis' luto frumento, repeti potest ejusdem bonitatis frumentum: fac ergo, frumentum datum deterius tactum suisse: restituendum est aliud ejusdem gene' ri , eiusdemque bonitatis: at si jam consumpsit is, cui indebite solutum est,irumentum, repetendum hoc casia est pretium, hoe est, tantum, quanti illud
433쪽
II. Quaeret aliquis, si portentosiri, tet monstrosum. vel debile multis eriderit. xel qualem, visu, vel vagiια novum, non bumanae sigurae, sed alterius maris antinalis, quam hominis partum, an, quia eηixa est, prodesse ei debeat. Desuiri. tum stagnu mum ex libris Ulpiani, quos ad la gem Juliam et Papiam scripsit, cxstat in L. t 33. D. de Veib. Sign. Proficit partus monstrosus ex lege Papia matri, ad id, ut jus liberorum consecuta ca videatur, ex Scio Tertulistiano contra talis non prodest: diversitatis rationem tradiderunt Commenta. tores ad Pauli Sent. Lib. 4. Tit. p. f. 3. Verba legis propositae quod at. tinet, Triboniani emblema temere incusat Catharinus i. c. pag. 786., emen. dationemque offert ab Alciato jam ante memoratam, neutiquam probab, Iem. substituens inaequatam visu. Rectius Ste echius ad Ueget.-Re M i. Lib. 2. Cap. 4. geminandum censet: qualem qualem. quem proxime secutus corrigo: quale qualem, hoc est, quale quale monstum, quod novum est tilis, vel vultu, speciesri repraesentans antea non visam, vel vagitum edens, sonitumve inauditum. Quaerit autem, num prosit, quia enixa es, id est, partum edidit quidem, sed non humanum. Debile est, in quo pars aliqua d sideratur, ita debilitatus eii in Coll. Leg. Mos. et Rom. Tis. II. f. vlt. III. In contractibus, qui solo consensu conflant, non aeque anxie observantur verba solennia, atque in stipulationibus, quae stricto jure censentur. Hoc, credo, innuit Paulus in L. 33. I. ust. D. δε -b Obra Si in Ae do,cenducendo, tendendo, emendo, ad interrogationem quis non responderit, si tameneensentitur in id, praestet sorte idem quod respouum es ualet, quod quia re.
scribendum puto quidem bi contractus non tam verbis . quam consenssu conframantur. Interpretor: licet quis ita stipui anti Maevio: fundum tuum Corne .lianum locas mihi ea lege p non quidem solennibus verbis re nderit: loco, si tamen probari possit, consensisse utrumque in idem, propositam puta locati nem, valet id, quod responsum est, veluti si dixerit: jiura locationis fundo μου:ere. Sic malo, quam cum nonnullis negation m obtrudere, aut verba transponere. Aliorum contuetur lub BInymboech in Obf. Lib. a. Cap. S. 1V. Varie 3. D ω pars heri 't. Ubi autem
quaeserunt: non pote ant sci e , quot nasci possunt: ID Eo nam multa rihi uimos se ita uaria et incredibilia creduncur. υτ fabulis adnumerentur. ORsendit meritola est yetes mayeinum id O: aliis quid placuerit, videre est apud Bynkereh. substituit: adeo namque, vel nam addo. Quid . si αμ taxi me sic reponamus y quot nasi possum Tisio: nam ... EG pro aliquo. quisquis ille sit. Geminatione ejusmodi, lit. et Τ, itemque E et I confusione nihil fere est in jure frequenti; o.duntur verbum facile tolerari posse existimo. : Vulgus credit varie, alio aliter reserente : exemplo sit his loria de muliere quadam, quam, non nuruli tradiderunt Peloponnes, quinos quater suisse enixam. alii, quinquies quater.
nos eandem peperisse, narrant. .
V. Iui repudiavit hereditatem cogitur adire, et resiluere ipsam hereituum,
434쪽
si justae cassae allegentur, inquit Hermoliniatur in L. I I. I. D. a IS'. TrebelL: Idem dein in s. a. sic pergit: Plane, A bona venierint, non ιγ te PRAE cIPTOREM, ne quidem pupillum, restituere, nis ex causa. ut Draus Piti dies, stat. Codices plurimi exhibent Pr Iomi, corrigunt nonnulli por Pirae. torem. vide Bynhershoech. in OV. Lib. 6. Cap. 2I., qui mavult recepto rem, restitutionem autem intelligit in integrum. Asse quidem Judice, ita non malor scribas: oportet praecipere Praetorem, rem, ne quidem pupi larem, rem Erre. Praecipere interpretor cogere, jubere, imperare, quam notionem in tute vulgatissimam esse, vel lexica manifestant. VI. Et nos consentimus, ait Ulpianus in L. 29. I. 2. D. Pro Meso, tal in societatem nasiam esse, ut auer lucrum sentiret, alter vero nti in lucrum, sed damnum sentires: inquissem: enim genus societatis .es, ex qua quis damnuvi.
non etiam lacrum sPEcTE P. Transpositis verbis, ita legendum censet Schro. der. OV. Lib. Cap. 6.: lucrum non esiam damnum. Fefellisse videtur Ui
rum Cl. vocis spectare tignificario, satis alio uin nota, qua pro exspectare punitur, quam alibi demonstravi. Aequitati contrariari indicat JCtus, ita iniri foetetatem, ut ad alterum solum lucrum, ad alterum socium damnum omne sothm perveniat. Spectet expono, ex ectare possit. Exspect)ι re et spectare vocabula saepissime inter se permutantur. Isidorus Lib. I S. Cap. a. , ex Gothosredi editione: Moenianus, collega Crassι, in foro projecit materiar, ut essent loca, in quibus spectantes in serent, quae ex nomine ejus Moeniana appellata est: haec et solaria, quia parent fili. Posthaec alii lapide, alii materia
aediscare porticibus moeniana, et soribus et domibus adjecerunt. In aliis editi nibus se exhibeture ea pectanter inmerent . . .. . appellata sunt .... aes pcauere porticibus. Casau b. ad Suet. in Ner. Cap. I 6. in hunc modum reponit : Moenius, collega Crassi, in foro proiecit materias, . . . . appellata. mec . . . . aediscavere super porticibus moeniana, et Quid si ita exponamus: aedificavere in porticibus moeniana, et soribus et domibus
ea adjecerunt' Festus A laenium appellat auctorem projecti. alii aliunde vo. eis originem deducunt. Isidori Codex Groninganus ea, quae in Gothosee. di editione praemittuntur, moeniana dicta sunt, quod maneamus, non adgnoscit. pro spectantes dat exspectantes. Denique sic resuri: appellata sunt. hoe es oloria. Pro exspectare poni verbum simplea docuit onck in Obf. Mise.
p. is. Seneca in Epist. ia a. non vidi Mur tibi, inquit, contra naturan videre, qui e mutant cum feminis usem Z non visunt contra naturam, qui emspectant, ut pueritia Blendeat tempore aliena 8 Libri nonnulli habent spectant.
Est, qui legit expetunt. Torrentius ad Horat. Sat. r. a. Ior. ex codice MS. substituit satagunt, quam interpretationem esse putem e margine in textum desumtam. Malim haec Bectans. Servius ad haee Virgilii Aeneid. 6.
Tvaque exspectata parenti Vicit iter durum pietau.
435쪽
exspectata exponit B rata. probata. Simplicia pro compositis, composica item pro simplicibus saepissime adhibuisse veteres, constat. Consule Seiopp tu Ver M. Lib. 2. Cap. 4. VII. optime exposuit Vir Ampliss. F. Rylobos in Obis Cap. Iι. Pauli haec in L. 2. f. I. D. pro Emtore: Separata est causa pis sonis et Uuevi, nis: nam vere dicitur quis emisse, sed mala fide: quem ad modum qui sciens alienam rem emit. pro emtore possidet, licet usa non capiat. Haloanori emendationem, utpote audaciorem, rejiciendam csse. jabstituentis: emisse, licet
mala sis, nullus tumcre dubitet et pro sed reponendum esse N existimat Rygerbos. Malim s et: Si pro quamvis, etiam'. a JUtis usurpari frequentissime, probant exempla allegata in lexi eo Bri 1lbnii. VIII. In L. s. D. Proho. qua de traelat Idem Rygerbos pae. rop) Hominem , quem ex sipulatione re mihi debere falso existimabas. tradi illi mihi: sscissem mihi nihil debere, sorte scriptum debere re Uu eum non capiam: quia snescio, verius est, ut usucapiam, exaratum fuisse puto: quod Inescio.' IX Nihil mutandum esse censeo in his Ulpiani in L. 8. yr. D. de Procurat: Sed et sua milias poterit dare procuratorem ad injuriarum actienem: nam quod ad dotis exactionem attinet. si eum patre dat procuratorem, supervacuum e se illud Valerius Severus scribit, cum sussciat, patrem ore ex Asiae uoluntate. 1 Ioc modo si exponas, tuto, credo, carebis Haloandri correctione neu I, quam probabili. reponentis: nam et ad dotis exactionem cini paue duri procur sorem Levior est, adeoque rectior emendatio Uiri Ampl. pag. III. refer, bentis det.
X. Leviter emendanda videntur ejusdem Ulpiani verba in L. 32. I. I. D. de adq,iri vel omitt. bereL: Sed et, s scit se hereilem institutum. sed utrum pure, an Iub conditione, ignoret, non poterit adire hereditatem, licet pure institutus Ν, et ccorrigo nec sub conditione institutus adire poterit. licet paruerit tanditioni. Legunt alii vel pro et, alii et AIub conditione. Vide Besae pag. III. Nisi ma- lis expouere: etiam iub conditione institutus adire non poterit. . X l. Ita Ulpianus in L. I p. g. δε 'Sc.: Ubi A venit, ut eo sim
discedat, quas a viatore pMTIs. Deiro, g i re se binarur, vel eo, qui παραπλει, id est, praeternavigat, emit. Haloandero emtis omist. Restius Hei-neecius in Praefatione praemissa observat. Bunkerso. substituit e te: ne quid perear litterularum, malim eunte f, hoc ess, eunte sollicet, secundum Vale.
X u. Haud temere profecto crucibus Ictorum accenset Cel. Eehius in Dissert. de r. damnatis legibus Pandectaruin Cap. s. Ulpiani verba in L op.
D. Pro Meis: Cum secietas ad em/ndum coiretur, et convenisti. ut unus reliquis Nu Didias. id est. epulas, praestaret, emque a negotio iamitteret, s eas eis non seruerit, et pro Meio , σι εα vendito caem eo agendum es. In explicando, emenis dandove hoc fragmento laborem multum collocarunt quotquot sere arcem
nostram tractarunt Viri iuris consultissimi. Summus Cujacius nullam sibi, ab illo inde tempore, quo auri operam dedit, hac lege dissi ei liorem visam sui
se, nullam te diutius torsisse, lateri noa erubuit. Huic aliisque quid placuerit
436쪽
ons ERVATIONES. CAP. XIII. 4et
euerit eognoscere licet ex Toullieu in Coli I. Dis . I. Cap. a. , Herald. λοου. et Emend. Cap. 3. , Forncr. Re . Quot. Lib. 3. Cop. 23. , Ottone in Pra . Thes. Iur. To n. g. pag. I S., adde Freber. Hid Irim. I. pag. 9 6. Sequuntur plerique sententiam, quam proposuit Doctiss. Echius i. c., cuius expli eationi et ego adquiescerem, nisi moraretur vox nundinas, quam eo, quem vult Vir Egregius, sensu, pro nundinariis epulis scilicet, politam fuisse ue teribus vehementer dubito, neque quidquam ad demonstrandum hoc thema faciunt, quae protulerunt Interpretes. Verbo dico : reponendum videri aut, si id mavis, quod vocabulum convivium , epulus denotat. Solitos suisse Prudentes in Responsis suis adhibere verba Graeca. iisdemque subjungere mox interpretationum Latinam, non ignoracit, nisi qui
. XII l. Ellipsi frequentissima ac vulgari Vindicabas Lacile testionem anti. quam in his Marciani in L. I. I. A. Corn. de Sic. et Ven.: Si clami e sit, aut eumma in rixa, quamvis ferro percusserat, tamen non occidendianinio, leniendam poenam ejus, qui in rixa causa malo co- magis, quam voluntate homicidium admist. Vim adiit ni plurimi, vocem tamen ejicientes. aut verba thansponentes. Consule Schulting. ad Coll. Leg. Mos et Rom. Tit. t. g. 6. num. 26. Subintelligo si ante samen, atque hoc modo sensum optime constare arbitror. Uti causa et casur, ita quoque causarius et easuarius per. mutantur. Vid. Commentatores ad Spartianum in virian. Cap. Io. in pr. XIV. Dubito, an ellipseos aeque vulgaris ratione explicari possit L a. D. da divers tempor. praeser. Ita Marcellus: actionibus, quae certo tempore sintv m . tur, ut Aedilinae pleraeque actiones. Hoc vult ICLus: Aedilitiae, et caeterae pleraeque actiones Praetoriae. Possis exponere: Aedilitiae et pleraeque atri nes: quo modo Cicero ad Attic. Iab. 14. D. Ict villicosque, procuratores, quo loco temere Pignorius de Seruit pag. S4S. interserit et. Praeseram inomen AEdilitiae ac pleraeque al. hoc est, aliaea actiones. Conser Bynhershoech. OV. 4. 8., qui emendat peraeque. XU. Geminationis remedio sanandam puto scripturam vitiosam L. 57. D.
d. I die. Sic exhibet liber Florentinus: Certe si quas procurator alicujus s.
liuifamilias juricium acceperit, mortu' eo. in eum, quem defen erit, TRANsAcmo, taI judicati datur. Aliorum codicum rictiones, suamque, ac varias Eruditorum conjecturas protulit BγnkershOeck. Ohi. e. za. cipianum dedisseeredo: transacti actio, vel judicari da;ur: est autem actio transacti, et judicati, quae datur ex transactione, vel sententia.
XUl. Sempronius in testamento suo ita scripsit: Stichum sertum meum DIVO Ttio, mox addit, aut, interjestis aliis, in ima cera jussit: Stichus ms mort in 1itii liber eso. Adita hereditate servum accipit Titius, Si telius post mortem Titii libertatem consequitur. sic respondit Papinianus in L. G. c. a. D. de Legas. IL Nitio Stichus legatus post mortem Thii libertatem accepit : et legatum, adita hereditate. et libertas post mortem Nitii competit. Recte sensisse Papinianum demonstrat juria certi ratio. contra tamen existimasse
437쪽
dicus Cajtim et Italiami , ICtos praestantissimos , in L. 68 s s. et L. . D de Lehai Io.: MGd s irim pure legatus sit, et ex die liber esse jusus erit, inti
rnodo inutile laxatum esse quia diem venituram certum es: ita 'Fulianus qu-sen. sit. Unde ait: s seruinas Titio legatus si, et idem post mortem Pisii liber tis juri Ius fuerit, inutile legatum est : quia moritvrimi Titium certum es. Aliis quid visium fuerit, v. apud Celub. Ruck r. in Dἔe r. Lib. 2. Cap. 4., et Doriis Put man. in Barcrp. Cap. 2I. Corruptam esse Caji scripturam, mihi quidem dubium non est. Contr.itiam Papiniani sententiae opinionem scivisse C um. qui Iulianum secutus est, in re certa. in argumento juris non dumo, salva existimatione virorum sipientium statui non posse videtur. c um saltem . cum Papinianσscctile apparet LX L. os. c. g. 2. Si pure legatus servus conditiine libιν essee D pus fuerit, sub contraria conditura ualet legatum. Maloer sub contraria. Intellige conditionem contrariam legato servi: veluti si te. stator dixerit: Maecio MO Pamphilum: s Maevius cinit Darit. Pamphilus liber se. Mortuo testatore blaevius Consul est: cxistit itaque conuitio: perimitur legatum servi, valet legatum libertatis. Eadem, si non major cum sit ratio in casu f. 3. , quia contrariura ius exspectet a Cηo 2 per interrogationem propositum utriusque JCti sermonem accipiemus, qitie sortius solet negare praeseram utrobique legi istutias legatum n. es, hoc non es Favet conjecturae addita ratio. Omnimodo inutile linatum servi non ust, hoc est, quoquo modo accipias, omnino utile est, quia, ratione habita te. gatarii, per omnem Titii vitam ci servire debet Sticnus, respectu vero Sti- ehi, quia post mortem Titii competic ei libertas: itium autem moriturum
XVII. Ulpianus in L. uo. D. ad L. Muth: Labesseribit: s, eum vitentorum nauis impulya es et in ivnes anchorarum alterius, et NAUTAE funes praetidissent, se nulis alio modo. ην praecili unitas; explicarose potuis. navis, hoc est, odi plicari potuit. nulismactinem δεα , Iinne, labem actionem de . negaracia in statuis adversus nauta , qui sum, praecidissent' non putent. Omnino Concedi OU. 4.i 1. Q iam vero restiti Maductioni coctu prae in ivinam tentat, num aeques sit placitura omnibua, dubito. Verborum transpossitione usus. remedioine sto. dis in damnando, ita rc nit: s, cum vi ventorum navis impat. Iasilit in stines anchorarxm asterius nautae, et junes praecidisset. Haioander pro portiis si ibstituit potuit ent , dein et ante nautae omittit. Unius litterulae mutatione, et elisione alterius xeram restitui pesse scripturam antiquam, ra. beo persuasum. Reponendum suspicor: naviae funes praecidisset. Librarii ratiae voCabulum ignorantes notire, magis sibi notam vocem exhibuerunt. dein . quod nucessario eraz faciendum, pro praecidi sua tarunt praecidis. feni. Est autum navia genus navigii, quod pontones a stilat Paulus in L. 38. D. de Serv. pracd. rus. Caelar de heia Cis. Lib. pontones tominat genus navium Gallicaram, naves meiarias; eorund m meminit Gellius Lib. t o. Cap. 25.
438쪽
Io. Sehesserum de militia nazali Lib. 4. Cap r. pag. 26 r. suidas vo.
aptio Rρmaras idem notar quod apud sἰraecos . In mustis acitem Ruma. na lingua a Graeca non uiritur di erre: ναυς enim et nava navia) vicina sunt. Latinorum V Graecos per B exponere novimus. Isidorus in Gloilis: M. bita, nancta. Rescribi volunt Outa. Et Romani enim sexcenties B pro Vponunt. Idem Suidas exponit το πλοieν. In glostis Servii est na 'tis, πλειον. Est autem navia adjectivum, deductum a rei et, natalis, subintelligitur, puto, nauis. Servius ad Virg. Aen. XI. v. 3ap. Navalia dicimus loca. ubi naves sente sed modo de Graeco transtulit, et navalia psit pro trabibus, de quibus nates sunt: nam Homerus Vον dicit navale lignum. Festus navium interpretatur lignum cavatum, ut navis. Uno hoc est, factum ex uno Agno exsculpto, ut navis, quo utuntur alaeo in vindemia. ubi in Commentatores. Rccte hanc vocem Pomzonio Melae Lib. I. Cap. 7. lin. 29. reddidit Uos.
sus. Si e Mela de India: tam pinguis alicubi, et iam feracis fili, ut in ea int Ia frondibus defluant, lanas silvae strant, arancinum ma internodia, veluti navisulae, hi nos, et quaedam ternos etiam vebant. Alii exhibent nautas, inscii. piis codicibus est navita. Vossii conjecturam in textum recepit Gronovius. Malim tamen nauiae. Eadem sunt Volsio navia, linter, alveus. De lintri. bus et alveis v. Schcssertim t. c. pag. 24. De puerorum lusu capita aut via. via, qui ctiamnunc nostris usitatur. refert Macrob. Saturn. I. 7. Propria ita tuu significatione nauia notat natalis, usus voluit, ut pro navi adhibere. tur. Ubi ter uoto, apud Isidorum d. I. pro carabus, quo in Pado paludibusque utuntur . noli ros libros exhibere qua , pro Pado legendum videri vado.
XVIII. Varie emendantur Ulpiani haec in L. I. I. I. D de bonor. posisec. tab.: Non autem omnes tabulas Praetor sequitur hac parte edicti, sed μνε- mas, hoc es, eas, quae novissimae r τε factae δε nt, pos quas nullaeiactae sint: Dpremae enim hae sunt, non , quae Db ipse mollis tempore factae sunt, sed, post quas nullae factae sunt, licet hae veteres sint. Consule Bynhersh. OU. 1. 23. Nulla mutatione. lic distingito: quae novissitne, i. ra. factae δεnt, expono id est tales. Nullus ignorat, i antiquitus positum fuisse pro id es. Alibi ostem
di, ta pro rater, scribere consuevisti vetetri.
I. Emendantur Tibullus et II Nonius. III. Horatii locus expon, Iur, et uatatur. IV. Ieremius aliquoIies corrigitur, et evo'
439쪽
nuur. U. Celsus restituitur. VI. Martialis explicatur et emem istur. VII. Horatius 'iterum tenωIur. Item VII l. Valerius Maximus, et IX. Gellius . . AI L. 3. S. 9. D. de Penu leg. X. Corriguntur Florus , Cicero , llidorus, et ejus glossae. XI. Suetonius. X l . Sulpicius Severus. XIII. Plinius. Coronidis quasi loeo adjungere visum est capita quaedam dissiciliora veterum Auctor uin, quae opem criticam effagitant. I. Apud Tibullum Lib. I. Eleg. 9. v. II. ita cireuaesertur: Cantus et e curriti lemam deducere tentar.
Et FAcERET, Ii non aera repulsa sonent. Reseribendum puto: et caderet. Carminibus magicam inesse vim, iisque vel ipsam Dianam coelo deduci posse sibi persuadebat antiquitas superstitiωsissima. Hine Ovid. in Metam. Lib. 7. v. 2 7. Te quoque, Luna, trabo, quamvis Temesaea labores
Aera tuos minuant: currus quoque earmine nsro
Pallent, ac pallet nostris Aurora venenis. Virgil. GL 8. Carmina vel coelo possunt deducere lunam. Lunae laboranti, hoc est, eclipsin passae, ne decideret de coelo, aere sonante succurrere solitos fuisse Romanos, notissimum est. Lepidissime Satyri corum princῬs Iuvenalis in elegantissima Sat. 6. v. 4 α mulierum loquaci
Iacem increpiturus canit: . Verborum tanta cadit vir,
' Iot pariter pelaer et tintinnabula dicasPufari: jam nemo tubas atque aera fatiget: a laboranti poterit succurrere lanae. Possis tamen faceret exponere perficeret, deduceret. II. Ita Nonius Marcellus in capite de Disserentiis Verborum pag. m. 442.: Matronae et matrisfamiliae disimilitudinem hoc modo veteros iacti separant qui . dam , ut sis matrona , quae pepιrit semel, materfamilias, quae saepius. Sed haec donitio uidetur absurda. Ad haec fialis locupletiores matronam, quae in matrimonio si mariti, etiam ante su ceptos liberar, dictam , meliore tamen murrit futurae spe mas. nomine nIncupatam ; matrem vero familias, quae
in familia, mancipioque si patris, es in mariti maιrimonis eset. Descri
440쪽
psi verba ex editione Parisiensi anni roil. Depravatam scripturam sie reui tuo: Sed haec desilitio videtur absurda: Stat haec fis Aetii: Locupletiores
intellige auctores firmiores ac certiores, quo modo vocem exponit ipse No.. nius pag. 462. in matronam, quae in matrimonio sit marisi, etiam ante susceptos liberos, dictum scribunt, aiunt, simileve . Meliores tamen caccipe auctores optimos, eos, quos sequitur nolleo matris futurae spe matronae vimine nun cupatam, matronam dicunt, boni scilicec ominis causa: Sic , uti nuptiae vocamur individua consuetudo matrem vero Probabiles, nisi me sallunt omnia, videbuntur coriecturae meae propositae iis, qui cognoverint, Gellii hunc locum in Noct. Att. Lib. 38. Op o. , ex quo sua desumsisse No.nium, nemo dubitat. Aelius Melissus .... librum composuit . . . . do A. quendi proprietate Ex eo libro haec verba Iuηt: AIatrona est, quae δε- mel perit: quaesaepius, materfamilias . . . . Orum autem hoc de matrona, ae is matre initias Melissus excogitauerit ipse, et cmjceraverit, an scriptum ab alio quo legerit, hariolis profecto es opus Matronam non esse appella. tam, nis quae semel peperit, neque matremfamissas, nis quae saepius, nullis veterum Ieriptorum auctoritatibus confirmari potes: Εηimvero illud impendio proba. bilius est, quod idonei vocum antiquarum enarratores tradiderunt, marronam dictam esse proprie, quae in matrimonium cum viro convenisset . quoad clam est, quam. citu, in eo matrimonio maneret. etiam s liberi nondum nati Istrent: dictamque sise ita a matris nomine. non adepto jam. Ied cum De et omine mox apisscendi, unde ipsum quoque matrimonium dicitur. Matrem autem familias appellatam esse
eam solam. quae in mariti manu mancipioque, aut in ejus, in ex jur maritus ma. nu mancipioque esset: quoniam. . , . . Suam, aliorumque opiniones de locis
exhibitis uberiore tractatu proposuit Frater in Ddsentatione de I eteri Leee R mana, cujus meminit Nonius. Vid. Dan. Fallunburg Iurivmae Antiq. Iram. a. pu 94. R. Non est Urgo, quod his immoremur. III. Sunt, qui crisin exercendam esse statuum in his Poetae, LIricorum praestantissimi, Lab. a. Odea I.
In amphoris, antequam eae in cellis vinariis conderentur, notari solere nomen Consulis, ut vini aetas cognosci p isset. manifestum est ex eodem Lib. 3. Od. 8. v. IO. R. Confer L. i. Od ao. in ρν Intelligo itaque vinum. sve uvas, collectas quocunque nomine Consulis, hoe est, quc cunque tempore, aut electum, id est . optimum, vinum Massicum. qtiocunque Consulis nomine signatum: nisi malis situm, hoc est, pice illitum. Ita Horatius I b. a. Od. 3ἰ v. s.