장음표시 사용
201쪽
86 DE CONCvns V vo CA L. concursus alteram elidit : id est, cum duae partes orationis ita coeunt, ut altera in vocalem desinat, S alierarincipiat avocali: ut, Hic hasta Eneae stabat. Item, Priamique euerterc gentem. Nec tamen putaueris quamlibet e duabus eximi posse , illa enim quae superuenit, priorem semper
cxcludit, non prior sequentem. εκελέ cautem vel recti. , fit, cum duae inter se dictiones dure concurrentes aliquam pluresue vocalium cum consonanti duntaxat exprimunt: Vt,
M ultum ille S terris iactitus & alto. Item, Circunda necquicqua humeris S inutile serru.
συνεκφώυ1σμ vero, cum duae x ocales in unam syllat ham coguntur , quae possunt duarum syllabarum locum diutis complere, dumtaxat interposita consonate: cum,Phaethon, in Metro siccnutiatur. ut ex trisyllabo nomine, disyllabon faciat: ita, Cum te sagranti deiecit sulmine Phaethon. Et illud Maronis, villis onerosum atque unguibus aureis. aureis enim pronuntiandum est . 'In scandendo autem, REas, syllaba non diuiditur, sed, E littera in unitatem cum I deducta per diphthongon Gi reco more & ratione scripta, enuntiatur. Sed& nostri veteres eas syllabas, in quibus I productum inuenitur, E anteposito scriptitabant, ut in antiquis libris inuenimus. consimili ratione qua Non me carminibus vincet nec Thracius O virum
202쪽
LIBER P R et Mus. 87 virum trisyllabum an dissyllabum sit, an idem nomen duplici enuntiatione promatur, aut sine Alittera, ut Pentheus, aut cum A, ut ita declinetur Orphaeus,ut Aristaeus. Vis una est tamen hoc pos ediscerni, ut illa sine. a.littera, Graeca sit enuntiatio, haec,Latina quae per diphthongon effertur.Sed ut ad propositum reuertamur, quidam superioribus tribus quartam speciem addiderunt, quam Graeci dicunt κρῶσιν, id est, cum unius litterae vocalis in duas syllabas si communio, Vt,
Audire est operaeprccita procedere recte. Item, Quaecunque est fortuna mea est. Quae veluti per contrarium in metris imitatur. Hae sigurae sollicite obseruandae sunt, tam in Heroicis quam Iambicis ac caeteris metrorum generibus, ne nobis per negligentiam ob repant, maximumque errorem afferant.
Nier alia, quae in metris vitanda esse prs cepimus, tria vel maxime haec obseruada vitia nobis sunt, quibus vulnerati versus claudicabunt, quae trisariam contingunt. Nam aut in principio , aut medietate, aut in extrema sui parte corrumpuntur.
Igitur cuius initium pro conditione propris legis
nequaquam integrum processerit, dic tur, veluti, capite imminuto: ut, Fluviorum Rex Eridanus. Item, Adicias nec te vllius violentia vincat, In media vero parte 'arsus λαγαρὸς appellatur: Vt,
203쪽
Anchisen facio certum. Quibus qui medentur . snalis syllabae cxcusatione succurrunt, ns media versus sede Iambus habeatur causantes, quod parte orationis terminata pro longa positione accipienda sit,ut,
Quam Iuno sertur. Et, Quis te magne Cato tacitum . Item, Classte veho mecum. At in ultima μειουρος ob decurtationem , ut Graeci dixerunt caudae, id est, extimae partis: ut est ille versus apud Homerum, .
Cuius exemplo etiam nos utemur ita,
Attoniti Troes viso serpente pauitant. Cui quidam ita medentur , ut dicant Homerum artis Poeticae patrem geminata littera, 'udixisse, sicut &-At cum Liuius Andronicus praemisso hexametro huiusmod i subnectat versus per ordinem Iambo terminatos , nouam potius hanc speciem, quam μειουρον aestimant versum, &Tcliambon appellant. Nam in Hymno Dianae apud eundem ita inueniuntur in sabula Inone, Sed iam purpurco suras include coturno, Balteus & reuocet volucres in pectore sinus. Pressaq; i5 grauida crepitet tibi terga pharetra, Dirige odorisequos ad certa cubilia canes. Nam cum superiorem versum plerunq; Chorius, sequentem Iambus terminent, non absurde Choriambicam clausulam idem affectasse in eiusmodi modulatione dicetur , ea videlicet contem-
204쪽
LIBER PRIMvs. 79platione, qua viderit Homerum, sontem atq; originem metricae disciplinae, non tantum in duobus corpusculis Iliados & Odysseae his versibus Te liambis frequenter usum, scd & in eo carmine cui
Margite nomen est, eundcm Herois Hexametris Trimetros Iambicos tanquam pares numero misiacuisse viderit, qua ratione id in opere sitio Liuius. Nobis autem, quibus isto in artis Metricae commentario omnia insinuandi curae ac moris est, ne aut per imperitiam, aut negligentiam id praeterisse ab obtrectatoribus diceremur, ivtrumque super huiusmodi condia, tione versuum aperire atque ex promere in maximo opere
205쪽
onem metricae disciplinae, velut quaedam primae institutionis incunabula, quae ncccsaria his, quibus huiusce artis voluptas ac studium est, intimanda sunt, affatim persecutos. Vnde nunc ad nouem Prototypa id est primi rinia omnium metrorum genera, e quorum sonte & origine derivata innumerabilis metrorum profluit copia, stylum nostri operis conuertam , de quorum disciplina& praeceptis. ratione omni, qua inter se congruunt sa-ue dissentiunt, textus huius secundi voluminis singula quaeque reserans explicabit. Auspicandum igitur ab eo nobis pede potissimum credidi, qui heroum metrum principem omnium continens
206쪽
etiam nominis sui appellatione signauit.Siquidem nonnulli ambigant, a quo e duobus, metroru ordinem inchoaptes exordium capiant. Nam qui a Iambo initium trahunt, eo studio id fieri volunt, quod idem abreui, a quo his origo est, incipiens tempore , & longo desinens, veluti a minori ad
maius egressus per temporum incrementa con surgat. Pyrrichius enim nullum ex se metrum dedidit: Trochaeus vero a longa incipit. Nos autem, ut dictum est, principi metrorum omnium Heroo, siue Pythio,deseretes, non abs te a Dactylita auspicandum csse censuimus. Igitur Prototypa,idcit primisormia nouem metra, tuorum
S in primo mentionem fecimus, sunt haec: E quibus primum Dactylicum, dehinc Anapaesticum, post Iambicum, & Trochaicum, S Choriambicia& Antispasticum, Ionicum Ionicum
απo Paeonicum. Nam Proceleusinat icti,
speciem nouem prototypis dccimam associandam esse quidam putant, de quo suo loco. Placuit itaq; hoc situ ordinis ad illuminandas eorum inter se
alterationes ac muttias aemulationum vicissitudines quas per contrariam naturae positionem habere noscuntur eade sic digerere,ut dactylicis Anapaestica ambicis Trochaica, & caetera, ut paulo ante induximus, adiuerso proposita, quo distent ac differant, siue copulentur & congruant ipsa inter se comparatione proposita, non solum ingenii sed oculorum veluti contemplatione percepta, in promptu ac propatulo habeantur.
207쪽
TGitur Da licum hexametrum costat e Spon- deo,Trochaeo & eodem Da lo: habet autem sedes sex, quas Aristoxenus Musicus χωρας Vocat. Recipit autem pedales figuras tres, has Graecidicunt Nam aut in sex partes diuiditur per Monopodian, aut in tres per Dipodian, &st Trimetrus, aut in duas per κῶλα duo, quibus Omnis versiis constat, dirimitur.E cuius genere het metroru pecies gignuntur. Diphiliu seu Choerilium, Logoa oedicum seu Archebulium, Molicum siue Saphicum, & cretera de quorum statu ac ratione suo loco dicemus. Dactylici igitur metri, id praecipuum est,quod Heroum, appellatur. dis fert enim a Da lico Heroum eo quod & Da- licum est, &in duas creditur partes, de quibus stupra diximus,Penthemimerem & hephthemimerem. Da licum enim, licet ijsdem subsistat pedibus non tamen ijsdem diuisionibus,ut herous caeditur versus. Inter Spondeum autem MDacis lumensura temporum congruente, etiam in Arsi &Thesi eadem aequalitas stabit, quam Graeci dicutro ν & per coniunctionem & diuisione, ut supra docuimus, mutua procreatio est, meritoq; indifferenter in quacunque versus sede sui sors scandendi processerit reperiuntur dumtaxat usq; ad pedem quartum .Quintus enim frequenter, Ut Heroum decet,Daiulus esse debet.eadem cognatione etiam Anapaestus, qui e Spondei prima in - duas
208쪽
duas breues diuisa es scitur, heroo posset annecti metro, nisi, incipienti Dactylo & subiuncto Anapaesto, mediae breues numero quatuor Heroum
versum deformarent: seu quod Anapaesti per syllabas gradiantur, siue quia metrorum sere omniunatura talis est, ut caueant ne singulas partes orationis singulorum pedum sine concludant, sed potius ut verba vel nomina ex residua sui parte frequentibus pedibus annectant, quo pacto euenit vocum integer pes esse, sed sane ut persectae partiorationis de sequenti sermotae aliquid accedat, nec unquam facile cum sine pedis pars orationis impleatur.In Anapaestis autem cotra euenit istud:
etenim pes hic singulis coniugationibus partem orationis includere, sicut in Comoedijs pleraque
exempla declarant.Nonnunquam haec obseruatio praetermittitur, sed qui fuerint versus, neq; sonuinneque gratiam habebunt,& prosae orationi similes audientur. Trochaeus numero tantum syllabarum Spondeo congruens, velut alienus ab his, semper in extima parte versus locabitur. Super quo etiamnunc inter Grammaticos lis pendet: nam qui eum asserunt, serunt pulchriorem versiim Epicum ess-ci, si habeat, id est, si Trochaeo claudente
terminetur: ut persuadeant dactylicis pedibus familiariter Trochaeos in depositionibus coniugari. Aduersus quos alii loci extimo,in quo tantum locali praescriptione nituntur. Ncc immerito, vino uissima eius syllaba, quae semper breuis est, mora temporis intercedente, quae in sine versus natura
209쪽
- DE DACτYLICO METRO liter contingit, suppleatur,quo tunc demum prolonga sumatur, sicut pleraeo; in metris finales syllabae, vel quod in omni versu ultima breuis αδὶ id est indifferens,habeatur.Quae tamen persuasio in medio posita potest & Trochaeo accidere. non amat aute, ut dictu est, per singulos pedes verba finire,sed immiscere syllabas. Na qui per singulos pedes verba terminarit, erit indecens:sicut, Pythie Delie, te colo, prospice,votaq; firma. At si misceantur syllabae erit decentissimus:vt, At regina graui iamdudum saucia cura. Adaeque obseruatur, ne tertius pes verbum finiat, versiamque a se deducat: ut est, Cui non dictus Hylas puer & Latonia Delos' Heroi vcrsus vitios habentur, qui ex solis Dactylis vel solis Spondeis constant, quia in talibus aut grauis tarditas,aut velocitas nimia,vitiosa est. Insignes autem in metris sunt,aut Dactylici, in quo quinq; dactyli ultimo Spondeo clauduntur:vr,
Panditur interea domus omnipotentis olympi. Aut σπο, ιοντες id est, cum in quinta & scxta regione versus, pedes Spondei ponuntur: ut,
Cornua velatarum Obvertimus antennarum.
Aut in monosyllabum desinentes: ut, procumbit humi bos. Aut quatuor orationis partibus decurrentes: ut,
Cornua velatarum obvertimus antennarum. Aut ἁσυνχαοι de πέντε:Vt,
Formosum pastor Coridon ardebat Alexin . Incipit autem versus Herous Hexameter aduo- ' decim
210쪽
Non phocae turpes, non marcentes balenae. Et crescit usqtie adsieptemdecim syllabas. Quotiens autem Dactylus accedit, toties syllaba accres cit: quas species sub exemplis enumerare, & apud nos longum, & apud eruditos absurdum habeatur, quotiens & quibus in locis per alternas Dactyli& Spondei vices inter se obortae collocentur: quas tamen triginta duas esse, manifestium est.Est autem Herous versus temporum vigintiquatuor, Spondeo dumtaxat ultimo. At si Tro- us versum clauserit, viginti trium: quem volunt haberi Hexametrum Catalecticum. Memineris autem saepe Graecos huic metro Molossum &Palimbachium & Creticum loco Dactyli sub lege
syllabarum communium admiscere. Nam & apud nos similis versius reperitur, in quo primus Ain
phimacrus: ut est, Insulae Ionio in magno.Qui tamen certa ratione Creticus non est. Nam
tertiam longam, id est,ar,diphtongon quae Creticum pro Dactylo dedit seques syllaba a vocali incipiens, dum tempus prioris in se trahit, produci
non patitur,atq; ita productam vocale superueniens alia vocalis elidit. Nec te idem pes in illo versu
decipiativelut huius similis,qui est talis, Ponite spes sibi quisque.
Nec enim hic, ut in superiore, primus pes Creticus erit, propter duas consonantes,sed pes es: Dactylus, primo quod pars orationis copleatur cum