장음표시 사용
311쪽
praesertim probandum maxime censent , quo praedicta Synodus doctrinam de Immaculata , lConceptione Dei-parae Virginis ab omnibus approbandam fore , tenendam , O amplectendanis ldefinivit ac declaravit . Verum , non adver-
tunt illi , hocce Decretum fuisse conditum a s Concilio Basileensi Sessione xxxv I. quando vid licet jam erat acephalum , utpot8 dissoluturnia, lab Eugenio In ac proinde istud Decretum , lnon filisse ab illo Summo Pontifice confirma tum , nec approbatum unquam a Sede Ap Molica . quae, semper ad suam dignitatem & cu- Tam jure merito pertinere putavit, Decreta sua maturare, magis, quam festinare, & illis, quantum fieri potest, pondus addere , non solum ab authoritate, quae certe summa est, sed etiam a lScriptura & Traditione, ad quam veluti ad Regu- 'Iam, suas semper definitiones exegit, contundendae haereticorum audaciae, & piorum Fidei pro- imovendae causa. Sed hactenus satis dictum sit de Concilio Basileensi, quod licet recipiendum sit itanquam verum & Iegitimum Concilium Gen rate in his Sestionibus , quae ab Eugenio IV. Summo Pontifice approbatae, atque confirmatae fue- irunt, rejiciendum tamen est , ut inane & nullius authoritatis Conciliabulum , in his Sessionibus, quae ab eodem Summo Pontifice sunt rejectae, M reprobatae. Concilium Basileeuse, inquit optimd
Bellarmiaus, legitimὸ fuit inchoatum , sed illegitime
D. Cum Eugenius Papa IV. post dissoluti nem Concilii Basileensis, aliam Oecumenicam Sy
312쪽
Indixerit , necesse est, ut de ea Synodo Generali Ferrariae celebrata, de his, quae in ea gesta suat, recto ordine disseramus. M. Concilium istud Generale Ferrariae habitum est , ad promovendam unionem Graecorum cum Latinis , & ad illud Ioannes Pavologus, Graecorum Imperator, Iosephus, Patriarcha Constantinopolitanus, caeterorum Orientis Patriarcharum Vicarii, variique Praesules cum Graeci, tum Latini accesserunt. Interim, priusquam inchoaretur Concilium , nonnullae velitationes de Purgatorio, de de Sanctorum beatitudine Graecos inter & Latinus habitae sunt, ex quibus comper tum fuit, levi discrimine utramque Ecclesiam circa ea dogmata dissidere . Graeci quippe ultro admittebant Purgatorium, seu lacum tenebro sum & moeroris , in quo Animae levibus peccatis obnoxiae ad tempus in moerore, poenisque versen
tur , divino lumine privatae , easque purgari, scd a loco illo obscuro, &afflictione liberari precibus & Sacrificiis Sacerdotum , ac Eleemosynis. At poenas illas Purgatorii ignis cruciatu non definiebant Graeci, quemadmodum Latini . Similiter, Graeci Animas Sanctorum jam frui imperfecta quidem beatitudine, & post Resurrectionem cor
porum perfecta potituros felicitate fatebantur. . Erant tamen inter eos nonnulli, qui asserebant, Sanctorum Animas ante Resurrectionem corpωrum in loco versari separato, ibique laetari de Persecta , quae ipsos post corporum Resurrectionem manet, laureola, absolutaque beatitudine,&adoptione Regni Dei. Sed, post frequentes d beatitudine sanctorum habitas Collatione , in
313쪽
eam tandἐm Sententiam iverunt cum Graeci, tum Latini, atque declararunt, Sanctos consecutos, non consecutos esse beatitsdinem , hoe est , Animas quidem, ut Animas, ad perfectam pervenisse beatitudinem; in murrectione tamen perfectiorem esse consecuturas eum propriis eorporibus . Post praemissas illas de Purgatorio, & beatitudine Sanctorum Graecos inter & Latinos veIitationes, solemnes habitae sunt Ferrariae sexdecim Sessiones , in quarum prima Bessario Nicaenus Archiepiscopus, lGraecorum tum doctrina, tum facundia facile Princeps, elegantem ad Patres orationem habuit . In altera Sessione Andreas Colos ensis, seu Rhodius Archiepiscopus , ex ordine Praedicatorum, non minus eleganter peroravit, & Summi
Pontificis, Imperatoris, Patriarchae, S Synodi llaudes celebravit. In tertia , & in aliis sequentibus Sessionibus usque ad decimam quintam incla sive, variae disputationes Graecos inter & Latinos more dialectico habitae sunt de quinque potissimum Capitibus inter utramque Ecclesiam con- ιtroversis, videlicet de Procession: Spiritus Sancti j a Patre, & Filio; de additione ad Symbolumi sparticulae, Filioque; de panis azymi vel fermentati usu pro materia Sacrificii; de Purgatorio; de de Primatu Romani Pontificis. Pro Graecis disputarunt in Concilio Asareus,Metropolita Ephesi nus , Isidorus Russiae, Bessario Nicetae, Archipraes
les ; Xantophalus Siderophas , Magnus Vasorum Custos, Michael Balsamon magnus Bibliothecarius, di Georgius Geminus. Pro Latinis vero disputationem susceperunt Iulianus Caesarinus Sancti Angeli, oc molaus Albergatus Sanctae Crucis in Hie-
314쪽
rusalem, Cardinales; Andreas Rhodius Archiepiscopus, ex Ordine Praedicatorum, Ioannes Epinseopus Foroliviensis, Ioannes de Monte Nigro, Or dinis FF. Praedicatorum, S 'ovincialis Lonabar-diae; Petrus Perquerit, ordinis Minorum, & 'oam nes de Sancto Thoma, ordinis Eremitarum Sancti Augustini, in Sacra Theologia Doctores. Diu, multumque Graecos inter ει Latinos magnis aut mis disputatum est, praesertim de adjecta Symbolo voce Filioque , assirmantibus scilicet Graecis, hanc vel unicam vocem futue Schismatis causam. Concilii Oecumenici Ephesini, & aliarum subse- , quentium Synodorum Generalium Decreta, qua bus alteram fidem componi aut proferri, eam , quae Symbolo Nicaeno contenta est , districte prohibetur, recitarunt Graeci,ex quibus colligebant , Additionem particulae Filioque ad Sym bolum fieri non potuiste. At Latini haec concIliorum Generalium Decreta sic interpretati et iis solummodo vetitum fuerit, alteram fidem,
seu Formulam conscribi, quae contraria , aut mi
nus consona sor et Christianae doctrinae Symbolo
contentae, non quae eam explicatius enuntiaret.
Porro, subjungebant Latini, haec particula, Fili que, con proprie additamentum est, sed uberior explicatio horum verborum, qui a Patre procedit, quod multis exemplis confirmarunt Andreas Co Iossensis, seu Rhodius Archiepiscopus., ex ordine Praedicatorum , Epilcopus Foroliviensis,& ffulianus casarinus Cardinalis. Hanc autem Particulae , Filioque, ad Symbolum adjectionem non fuisse Schismatis causam , quemadmodum
fuso pertendebant Graeci, 'ex eo inviae proba
315쪽
runt Latini , quod antequam Romanus Pontifex permitteret, ut haec vox, Filioque, Symbolo infereretur , jam Symbolum cum particula , Filioque, in Hispaniis,& Galliis publice caneretur, nec tamen propter illam additionem Graeci tum temporis ab Ecclesia Romana secesierunt, sed potius cum illa fuerunt amico foedere juncti.Quin, nono Ecclesiae Saeculo Photius, Patriarcha Constantinopolitanus, Ecclesiae Romanae hostis infensissimus, qui adversus Nicolaum I. & Hadrianum II. acriter invectus est, nunquam tamen illos accusavit ob hanc additionem , particulae, Filioque, Symbolo factam. Haec , & alia id genus urgentissima erudite & copiose ad explicandum Decretorum Synodorum Generalium genuinum sensum dixerunt Latini, nihil tamen confectum est, sed ambae partes victoriam sibi arrogarunt. Tandem, post tredecim Collationes , Latini obtinuerunt, ut dimissis his de additamento vocis, Filioque , concertationibus, de fignificatione vocis, seu de ipsomet Dogmate de Processione s Spiritus Sancti a Patre Filioque disceptaretur, ita tamen ut, si opus foret, hoc caput ad novam Cri-
sim, & accuratius examen revocaretur. His peractis , cum Ferrariae pestilentia grassaretur, de transferenda Florentiam Sync o Sessione xv. factum est, renitentibus quidem Graecis,qui taedio affecti, & de fausto Concilii exitu tantum non . desperantes, de reditu in patriam cogitabant, quos tamen Joannes Pataologus , Imperator , ad , Prosequendum & feliciter absolvendum diu Omnium votis exoptatae Ecclesiarum unionis nego
xium confirmavit . Consentientibus itaque Grae
316쪽
cIs, Decretum de Synodi translatione Session xv I. promulgatum est Latine ab Archiepiscopo Gradensi; Graece vero ab Episcopo Mitylenensi, xv. Idus mensis Januarii anni MCCCCxxx Ix. Hinc factum est, ut istud Concilium Florentiam transelatum , vulgo dicatur Florentinum , quod viginti quinque complectitur Sessiones , videlicet sexdecim , quae Ferrariae habitae sunt, & novem, quae Florentiae fuerunt celebratae .
D. Quae gesta sunt in sexdecim prioribus
Sessionibus , quas, licet Ferrariae habitas,complectitur oecumenicum ConciliumFlorentinum,satis hactenus exposuisti, superest nunc, ut ea, quae in aliis novem sequentibus Sessionibus Florentiae ce lebratis acta ac definita sunt, breviter expendamus
M. Translato FlorentIam Concilio, 'oan nes de Monte Furo Provincialis Provinciae Lo bardiae ordinis Praedicatorum , summi vir ingenii, de processione Spiritus Sancti a Patre & Filio
Sessionibus xv III. XIX. XX. xx I. XII. XXIII. α
xxiv. disputationem instituit cum Marco Metropolita Ephesino , tamque diserta ad probandam Spiritus Sancti a Patre Filioque processionem adduxit testimonia tum Patrum Ecclesiae orientalis, Basilii, Epiphanti, Orilli Alexandrini, & aliorum, tum Patrum Ecclesiae Occiaentalis, scilicet Sia
Leonis, Gregorii Magni, Ambrosii, Hieronymi, Au gustini &c. ut Marcus Ephesius ad incitas redactus, hoc unum responderit, haec Patrum testimonia is non genuina , ac sincera esse, sed corrupta ac in terpolata; Quam inanem ac contumeliosam Reia
ponsionem adeo nervose retudit Ioannes de Monte Nigro
317쪽
Mgro , ut nihil plane Mareus Ephesius hiscere aeniussitare potuerit . Post multas hinc inde conis certationes, eo tandem ventum est, ut Joannes de Monte Nigro ejusmodi declarationem pronuntiaret : Nos Aequimur Apostolicam Sedem, unam novi mus causam Filii, o Spiritus Sancti, Patrem . Idcircis Rimana Ecclesia non eredit duo principiata, vel duas eausas, sed unum principium, O unam causam . Eos vero qui asserunt duo principia duas
causas, anathematizamus .. Placuit admodum Graecis hoc Ioannis de Monte Nigro dictum , atque eorum Imperatore-Pauologo ita postulante. Scripto assirmavit, hanc esse suam fidem,unam esse Filii O Spiritus Sancti causam , Patrem. Graeci itaque aci ineundam concordiam cum Latinis Schedulam exhibuerunt, in qua dicebant, Filium emἰttere Spiritum Sanctum , in ex se scaturientem finderet Spiritum Sanctum . Filio emitti, profluere , estiundi . Sed haec Graecorum Schedula a Latinis admissa non fuit, quouiam ipsis minime compertum erat, quo sensu spiritus Sanctus estiundi, scaturire, emitti, in profluere a Graecis assirmaretur. Clarius itaqu8 Graeci Doctrinam suam exposuerunt in Formula, quam scripserunt, in qua suam, & Latinorum fidem circa Processionem Spiritus Sancti expresserunt, quamque Silvester or pulus, Scriptor Graecus, qui interfuit Concilio Florentino, ejusque Historiam descripsit, resert Sectione octava his verbis: inniam nos Graciarniebri arbitrabamur, Latinos Hismare , Spiritum Sanctum . Patre O d Filio procedere tanquim d obus principiis , aut spiramentis duobus , inpra
terea non firmare , Patrem esse principium ex Du-
318쪽
tem totius Deitatis , Filii nempὸ ω Spiritus Sanctu propterea nos ab Additamento,seu ὀ voeula,quam Ombolo explicationis causa adjiciunt, pariter O Aeorum communione eavimus . Nune autem in hane Sacram O Oecumenicam Synodum congregati,
gulari Dei gratia, ut farista inter nos unio pro ture rur , post multas hae illae ventilatas quaestiones O disputationes , productaque in medium quamplurima testimonia ἡ Sacris Litteris simul ev ὰ Sanctis Mel sia Doctoribus: Nos quidem Latini profitemur , id, quod nos dicimus , Spiritum Sanctum d Patre Filio procedere, non eo sensu dicere, quasi aut Purem exeludamus , quominus sit principium edi fons totius Deitatis Filii in Spiritus Sancti, aut quasi credamas illud , Spiritum Sanctum ex Filio procedere , non incepisse Filium a Patre et aut quasi duo principia , aut duas productiones Spiritus Sanisi exhibeamus e Sed confitemur, Spiritum Sanctum d Patre O Filio tas
qudm ab uno principio, in una singulari productione, j ab aeterno profluxise . Similiter σ Nos Graeci δε rimus , Spiritum Sanctum d Patre procedere, proprium autem esse Filii in ab illo promanare, in ab utroque scilicet d Patre per Filium , seeundam sub
stantiam profundi prosit mur, ev credebamus . Eat nune in mutuam unionem coalescimus, charitate: Divina conjungimur. O hoc ut specimen dammus inviicem propria Fidei est' confessionis ,σut ue-mo ab alterius communione abstinere in posteruma debeat dijudieamus, sed rursὰm mutuo paciscimur in unum sensιm amplectimur, atque in unam Ecelesiam, Dei favente gratia , redintegramur. Haec Formula, cujus Author filii Georgius Scholarius, Graecus, α
unionis utriusque Ecclesiae conciliandae tum tem Poris
319쪽
poris studiosissimus , multum arrisit Patriarchar, di majori Graecorum parti, atque in primis Befisarioni, de Isidoro Ruthenorum Metropolitae; dia splicuit tamen nonnullis Graecis, eamque non plene lassicere putarunt Latini, qui proinde sequentia dubia, teste jam citato Dropulo , Graecis proposuerunt. Primo, ab ipsis quaesierunt, an ab Additamento hujus vocis, Filioque, seu potius ab hac explicatione refugere deberent, cum iam pro comperto haberent, Latinos principia duo noti profiteri l Secundo, An veram esse crederent fidem Latinorum, & in eam desiderarent foedus pangere ἶ Tertio, An Spiritum Sanctum a Patre ibio procedere profiterentur,& non perinde a Filio ἰ Quarto, An dicendo Spiritum Sanctum esse proprium Filii, nudam consubstantialitatem amborum intelligerent , an eum a Filio aeque ac Patre aeternum esse trahere t Quinto, An dicendo, Spiritum Sanctum ab eo scaturire, illud ab eo, ad Patrem, an ad FiIium reserretur ' Sexto, Si illud ab eo ad Filium referrent, utrum scaturire ab aeterno secundum substantiam & personam intelligerent , nec ne i Septimo,Quid verbum scaturi -νe significaret, an substantiam divinam , & subsistentiam personalem a Filio trahere an idem quod procederet vel in aliquo sensu differat,& in quonam sensul Octavo,An dicendo Spiritum Smictum ab utroque procedere, nempe a Patre per
Filium, substantialiter etiam & aeternὰ hoc intelligerent ἰ Nono, id sibi vellet illud, substantia iter ab utroque prosundi i an habere , A sumere substantialiter ab utroquὰφ an disserant, & in quo
sensu diff*-ς pro di de procedere. Decimo,An
320쪽
absolutὰ & sine commentario vera sit haec propositio, Spiritus Sanctus procedit ac profunditur aeternum a Patre & Filio, sine hac declaratione , a Patre per Filium Undecimo,An particula illa , Per, significaret Filium esse Spiritus Sancti ca iam de principium. Duodecimo,Αn dicendo, uniamur, Latinorum doctrinam & consessionem amplecterentur. Isthaec a Latinis proposita dubia i Graecis admodum displicuerunt, atque in causa fuerunt. cur Georgius Sebolarius , Graecus, qui hactenus promovendae in Concilio Florentino unioni gnaviter operam posuerat, pedem retulerit , & antequam utriusque Ecclesiae concordia sanciretur, Venetias cum Demetrio De pota, Imperatoris Joannis Pavolui fratre,& Gemino Phletone iecesierit, uti narrat jam laudatus Oropulus in Historia, quam edidit, Concilii Florentini, Sectione I x. cap. x I. Λd placandos animos Graecorum, qui istis Latinorum dubiis Patrum svoces reprobari causabantur , obtinuerunt Latini , ut occidentalium Doctorum sententiae & dicta maturius expenderentur, quod ubi praestitum est, Patriarcha , coacto Graecorum coetu, Latinorum Dogmati de Processione Spiritus Sancti a Patre & Filio hoc suffragium in scriptis dedit , quod Oropulus refert Sectione nona cap. 9.Historiae Concilii Florentini his verbis: Quandisqui dem di Ia audivimus SS. Patrum Ecclesia tam Orientalis , quam Occidentalis et auorum hi Spiritum San- ritum d Patre O Filio procedere asseverant, illi a Patre per Filium: quanquam idem es, a Filio, per Filium, O per Filium, quod, ex Filio : Nos tamen dimissa voce hac, ex Filio, profitemur Spiritum Sanctum