장음표시 사용
321쪽
Sanctum procedere 2 Patre per Filium ab aeternitate in secandum substantiam tanquάm ab uno priueipio in causa, per , illic causam significante in proce ne Spiritus Sancti.Huic suntagio Graecorum Patria chae Constatui politani, qui appellabatur sephus. audiensi sunt alii Praesules Graeci, praeter quinque , in quibus erat Marcus Metropolita
Ephesinus . Tum yoannes Palaologus, Graecorum Imperator, Sermonem ad omnes habuit de unione, ea tamen lege , ut a Latinis Grami non cogerentur particulae, Filioque,additamentum Symb Io apponere.D- haec ad perficiendam utriusque Ecclesiae concordiam feliciter in Concilio peragerentur , Josephus, Patriarcha Constantinopolia tanus, senio consectus Florentiae mortuus & in
Ecclesia FF. Praed. sepultus est , relicta schedula, qua significabat, & dejerabat, se amnia sentire , qua sentit σ doeet Catholica oe Apostolica Ecclesia Domini nostri Jesu Christi, Senioris Itymae. Post illius
Patriarchae obitum, Omnes Graeci, excepto Mameo Metropolita Ephesino, unioni consenserunt, &Ecclesiae Latinae dogmatibus, in quibus antehac dissidebant, subscripserunt . Finitis ergo omni- hus controversiis, io utriusque Ecclesiae, Latinae videlicet & Graecae, bend fortunante Deo, die v I. mensis Julii anni Μccccxxxix. facta est, & post solemne Sacrum ab Eugenio I QPontifice Maximo, praesentibus Graecis . celebratum , lectum est Graece ac Latind in publica Sessione Unionis Decretum, in quo sequentia Fidei dogmata ab universis Christianis credenda ac suscipienda propo
nuntur . Primo, quod Spiritus Satin us ex Patre
Filio aeternaliter es, in essentiam suam, suumque
322쪽
esse subsistens habet ex Patre simul O Filio , in ex
utroque aternalitὸr tanquam ab uno principio , earunica spiratione procedit. Secundo, qu)d explieatio verborum illorum, Filioque, veritatis declaranda gratia imminente tune necessitate, licit ae r
tionabiliter Ombolo fuerit apposita et Tertio , quia in aumo sive fermentato pane triticeo corpus christi
.eraciter conjicitur, uod Sacerdotes in altero ipsάDamini Corpus constrie debent,unusquisq;scilicit , ata Ecclesiae suadive Orientalis sivὰ Occidenralis onsuetudinem. Quarto, quod si veri Paenitentes in Dei charitate deceὴ erint,antequam dignis poenitentia fructibus de commissis sutisfecerint . omlim , eorun Anima poenis Purgatoriis pose mortem purgentur,ear ut d paenis bH modi releventur, eis prosint hidelium vivorum sust agia, Missarum scilicet sacrificia , orationes, or eleem Fna ,-alia pietatis osscia, qua ἐFidelibus pro aliis Fidelibus Aeri consueverunt , δε- cundum Ecclesia instituta et illorumque Anima , qui post Baptisma susceptum , nullam omnino peccati maculam contraxerunt, illa etiam Anima , qua pia contractam peccati maculam, vel in suis corporibu , vel eιsdem exuta , pro uι superius dictum est , sunt purgata , in Coelum mox recipiuntur, O clare ipsum Deum trinum σ unum sicuti est, pro meritorum tamen diversitate , intuentur . Quinto. inod illarum Anima, qui in actuali mortali peccato , vel solo originali decedunt, mox in infernum descendunt, ρα-nis tamen disparibus punienda .. Sexto, quod Sane ais Apostolica Sedes,oe manua Pontifex in universum Orbem teneat Primatum , O ipse successor sit Beati Petri Principii .civostolorum , EP .erus chriui Vicarius , roti que Ecclesia caput, . omnium christia
323쪽
norum Pater ae Doctor existat, O ipsi in Beato Pe-yro passendi, regendi, ac gubernandi universatin Ecclesiam 2 Domino nostro Jesu Christo plena potestas tradita sit. Tandὀm,in Decreto unionis renovatur Patriarcharum Orientis ordo in Canonibus tr ditus , ut videlicet Patriarcha Constantinopolitanus secundui sit post R'manum Pontificem , tertius Alexandrinus, quartus Antiochenus , quintus Hi vinolymitanus, salvis videlicἐt Prisilegiis omnibus injuribus eorum . Lecto & omnium subscriptioni-hus munito unionis Decreto, Latini, post nnitam iam Florentinam Synodum , Graecis variaS pro posuere quaestiones, inter quas istae praecipuum tenent locum. Primo quarὸ Episcopi non inungunt sacro chrismate , sed Sacerdotes,cum hoc Pontificibus sit datum i secundo, quarὸ non contenti estis Domi mi verbis, Accipite O comedite, sed posted dicitis: in fac quidem panem hunc pretiosum corpus Christi tui, est transenutans ea spiritu tuo, Amen, Amen, Amen. Tertio, quarὸ conjugia dirimitis, dicente Domino rquod Deus eonjunxit homo non separet ' Quarto , qua de causa non eligitis hie Patriarcham ἰ Ad has ,
in alias hujusmodi Latinorum quaestiones Graeci responsa dederunt, quae quidem in Actis Concilii non referuntur,ea tamen Latinis probata fuisse idem iaciunt haec eiusdem Concilii Florentini inctorum verba: Hae d Latinis objecta Mi lenen fis , Archipraesul, canonieὸ omnia, legitimὸque dissolvit, praterquam duo , de quibus Papa significavit Imperatori; cur scilicὸt Matrimonia dirimantur , σPatriarcha non eligatur ἰD. Decretum unionis , quod, ut mox Observasti, promulgatum est in Concilio Florenti
324쪽
no, est ne idem ac illud Decretum, quod saepius citare solent Theologi Scholastici, & ab Eugenio IV. Pontifice Maximo, qui praeerat Concilio Florentino, editum est pro Instructione Armenorum ἰM. Decretum unionis promulgatum in Concilio Florentino, est plane diversum a Decreto , quod Eugenius Papa In condidit pro instructione Armenorum . Decretum quippe unionis fuit publicatum in Concilio Florentino pro utriusque Ecclesiae concordia, dum adhuc Imperator Graecorum , & Patriarchae omnes Orientis , eOrumve Legati huic Concilio intererant, ut liquet ex illius Decreti inscriptione : Desinitio Sancta Oecumenicie Florentina onodi, illudque sic incipiti Eugenius Episcopus , servus servorum Dei, ad perpetuam rei memoriam , consentiente ad infrascripta ca-νωmo in Christo filio nostro Ioanne Palaologo Romanorum Imperatore Illustri, σ loca tenentibus Veneis rabilium Fratrum nostrorum Patriarcharum, O caseris Orientalem Ecclesiam repraesentantibus me. At vero, Decretum pro instructione Armenorum
dumtaxat ab editum in post Graecorum a Synodo Florentina discessum , quando videlicet Apocrisiarii Patriarchae Armeni Florentiam: accesserunt, unionem cum Ecclesia Romana, fideique rectitudinem quaerentes , quos ut iu- strueret Eugenius Summus Pontifex , & unio cum ipsis ineunda stabilis ac perpetua perseveraret, Orthodoxae Fidei veritatem, quam Romana profitetur Ecclesia, compendio tradere voluit hocce Decreto , quod incipit: Exultate Deo Adiutori nostro, & datum est decimo Kalendas Decembris Tom. V anni
325쪽
anni Mccccxxx Ix. quatuor post Graecorum discesium mensibus.
D. Quaenam potissimum Capita complectebatur istud Fidei Orthodoxae Compendiuquod in hocce Decreto pro instructione Armenorum tradidit Eugenius IV. Pontifex Maximus t M. In hoc Decreto Eugenius In Armenis pro Regula tradit primo Symbolum Constantiis nopolitanum cum additione particulae, Filioque , ct cum obligatione illud canendi inter Missarum solemnia. Secundo, ipsis proponit Concilii Chalcedonensis definitionem in Synodis Generalibus sexta & septima renovatam, de duabus in una Christi persona naturis. Tertio, eis praecipit, ut teneant definitionem de duabus voluntatibus , duabusque Christi Domini operationibus in Concilio sexto Generali contra Haereticos Monothelitas promulgatam. Quarto, eis declarat, Syn
dum Chalcedonensem,& S. .eonem,Summum Pomtificem, sanete & recte veritatem de duabus in Christo naturis definiiste contra Nestorii, & Eu -' ehetis Haereses, caeterasque universales Synodos , authoritatς Romani P tificis legitime celebratas , ab eis suscipi mandat . Λrmeni siquidem eris rorem Eu chetis, duas in Christo naturas in unam confundentis,sectabantui;unde Eugenius Irimerito eis in unxit, ut praeter Synodos Nicaenam I. Constantinopolitanam I. Ephesinam, reciperent quoq; Chalcedonensem,ac Scripta LLec nis Magni,qui Nestorii & Eu ehetis Haeretes e diametro oppolitas in Synodica ad Flaoianum Pa-' triarcham Constantinopolitanum Epistola confixerat . Quinto , eis exponit praxini Ecclesiae Romanae
326쪽
m,nae circa septem novae legis Sacramenta es ad Latinorum usum eos reducit. Sexto , eis praebet compendiosam Fidei Regulam, seu Symbolum . quod vulgo tribuitur S. Athanasio , & his verbis i ipit: Gicumque vult salvus esse σc. Septimo , eis praescribit librorum sacrorum catalogum , se a notat & enumerat libros, qui tanquam Canonici sunt in Ecclesia recepti. Octavo, eis injungit , ut formam Consecrationis Corporis de Sanguinis Christi teneant & inviolabiliter observent. Nono, eis tradit Decretum unionis cum Graecis consuminatae in Concilio Florentino pridie nonas Julii anni Mccccxxx Ix. quodque incipit: Laetentur Coeli in Terra σc. Decimo , eos revocat ad usum Ecclesiae Romanae circa dies, quibus festivitates Annunciationis Beatae Maria Virginis, Nativit iis B. Joannis Baptissa , & consequenter Nativitatis & Circumcisionis Domini nostri Jesu Christi, ac Praesentationis ejusdem in Templo, seu Purificationis Beatae Virginis, celebrari debeant. Postremo , contra quorumdam quartas nuptias damnantium errorem , declarat Summus Ponti fex , quartas nuptias, & ulteriores valere, modo aliquod non obstet impedimentum. Haec & caetera Romanae Ecclesitae dogmata pronis ac demissis animis amplexi sunt Armeni , sicque feliciter, &cum summo totius Ecclesiae jubilo confecta fuit illorum cum Latinis unio , quam deinde subsecuta est reconciliatio Jacobitarum, qui post Armenorum digressum Florentiam accesserunt , anno MccccxLI. & ejurata Monothelitarum Haeresi, qua ab Heraclii Imperatoris temporibus erant
insecti, in gremium Ecclesiae Romanae fuerunt v a recepti.
327쪽
recepti. Tandem an.MCccCxLI I. quo Eugenius IV, Concilium ex Florentia Romam in Basilicam Lateranensem tralattulit, adventarunt Romam
Legati AEthiopum , seu Abyssinorum Regis , deferentes, illius nomine,Eugenio Summo Pontifici promptam obedientiam , ct cum Ecclesia Romana, cujus in omnibus fidem lubentissime ana plectebatur una cum subditis sibi populis , unionem suppliciter rogantes, quos planius instructos ad Romanae Fidei unionem adscivit idem Summus Pontifex; unde actum est, verba sunt ejusdem Pontificis Eugenis Iri in suo Decreto pro reconciliatione Jacobitarum dato pridie Nonas Fe-hruarii anni millesimi quadringentesimi quadragesimi primi, ut totus fere Oriens , qui gloriosum chrisei nomen adorat , ac non parva Septentrionis portio, post longa dissidia cum Sancta Rimana Ecclesia in eodem fidei oe charitatis vinculo convenerint , primum Graeci hi, quisubsunt quatuor Patriarchalibus sedibus , multas gentes , nationesque , Oidiomata continentibus ; deindὸ Armeni multorum populorum gens, hodie vero Iacobini, seu Jacobitae, magni etiam per Osennium populi, Sancta Sedi Apo- solica uniti sunt, .c. De AEthiopum , Syrorum ,
Chaldaeorum , & Maronitarum unione nullam in hocce Decreto mentionem facit Summus Pontifex , qui a-thiopes anno dumtaxat Mccccx LII. in Ecclesiae corcordiam redierunt. Syri vero,inter
Τygrim & Euphratem habitantes populi, fidem Romanae Ecclesiae amplexi sunt, di in ejus unionem consenserunt anno MccccxLI v. Chaldaei, Ne
sorti erroribus impliciti, & Maronitae Mono thelitarum haeresi imbuti, post abjuratos errore S,
328쪽
speciali unionis Decreto , cum magna Eugenii In Sumini Pontificis voluptate recepti sunt an
D. Haec exoptatissima Graecorum , aliorumque Orientis populorum cum Romana Ecclesia unio me summa quidem laetitia perfundit, sed valde addubito, an fuerit diuturna Novi quippe
Graecorum fidem. M. Haec unio Grais orum cum Latinis facta in Concilio Florentino cito abrupta est . Artibus siquidem ac suasionibus i Marci , Metropolitae Ephesini, qui Schismati semper obstinato animo adhaesit, factum est , ut non modo ByZantinum vulgus,sed & tres Orientalium Sedium Patriarchae sancitae unioni repugnaverint , dato Synodali Decreto , quo Metrophanem, Patriarchae Constantinopolitani bi,qui Florentiae mortem obierat,iuccessbrem,pacis & icti foederis observantissimum , de Florentinos Patres diris devoverunt , atque Imperatorem Joannem Pa Dologum acer bd perstrinxerunt. Praeclara quoque illa ac decora aliorum populorum Orientalium conversionis
exordia parem nacta non sunt felicitatis progressum , sive id contigerit nostrorum neglectu, sive immensa locorum & regionum distantia, siv8 linguarum imperitia , sive illius gentis levitate ac iliconstantia, aut ex alio quocumque defectu. Ut ait sit, omnes illi Orientales populi, rupto cum
Ecclesia Romana inito foedere, ad pristinas super-ctitiones, haeresesque redierunt, contigitque ipsis haec Evangelii Matibaei cap. I 3. parabola de seminibus jactis in petrosa loςa, quae, quia non habe radicem,aruerunt. De hoc tam cito disrupi
329쪽
scedere pacis vehementer indoluit Eugeatus ἔκ Pontifex Maximus ,& ut illud redintegraret, viros quosdam Detantium ad Graecos inquit Laonicus Chalconotas lib. 6. ut cum his in colloquium
venirent, qui Onodum , Florentinam , est' coucor diam in Italia fatium non admittebant. Nam Marcus
Epbesi Episcopus , oe Scholarius , Graecorum doctissimus , nequidem ab initio Latinorum dogmati consentire voluerunt . ubi ad colloquium ventum est , βρ-
mini nihil esscere potuerunt, ac re infecta domum re .versi sunt. Quin, & ille Marcus Ephesius , ubi vid int plebem Constantinopolitanam sibi plaudentem , quod non subscripserat , inveniretque quod deliderabat, ut magis ipse, quam Synodus a plebecula commendaretur, non sollim in proposito constitit, verum etiam Synodum Florentinanias multis,putidisque calumniis proscindere ausus est. In primis, effutiit,Graecos unioni consensisse multis pollicitationibus illectos , & muneribus a Romano Pontifice & Latinis corruptos. Secundo , afferebat, Graecos ad subscribendum unioni coactos fuisse ob inopiam prementem, urgentemque famem , quia eis quidquam sumptuum condictorum non suppeditabatur. Denique obiiciebat,testimonia Sanctorum Patrum , quibus fulcitur Sy- .nodi Florentinae Decretum pro unione Graeco rum , a Latinis de industria ruisse corrupta atque interpolata. At, hujusmodi calumnias in Synodum Florentinam a Murco Ephesio temere jacta iras, egregie consutarunt Graeci Scriptores, qui Concilio Florentino interfuerunt, videlicet 'o sepbus Metbonensis in Responsione ad Marci via
sit Libellum, γο nes Plusiadenus, in Dialogo dς
330쪽
Synodo Florentina , de Bessario in Epistola generali , de in Epistola ad Alexium Lascarim . Praeter futiles illas Marci Ephesii adversus Synodum Florentinam objectiones, a laudatis Scriptoribus Graecis solide confutatas , duo alia ficulnea argumenta proponunt Graeculi Schismatici , quibus ejusdem Synodi Florentinae authoritatem deprimere , eamque Oecumenicam non fuisse probare se posse arbitrantur. Primo quidem dicunt, Mamcum Ephesium non subscripsisse Florentinae Synodo , & Graecos Antistites, qui ei subscripserunt, statim atque in Graeciam reversi sunt, facti poenitentes, palinodiam palam cecinisse, quod argumento est, illos libere non subscripsisse . Sed Graeculi illi Schismatici, caeco furore in Ecclesiam
Romanam abrepti, non animadvertunt, quod si ejusmodi argumentum ad elevandam authoritatem oecumenicam Concilii Florentini aliquid roboris haberet,ptobaret etiam Synodos Nicaenam. Constantinopolitanam , Ephesinam , ChalcedO- , nensem , & alias, vere non fuisse Oecumenicas quia earum Definitionibus Arius , Macedonius ,
Destorius , Eu ches, aliique Haeretici in illis dam. nati subscribere mininad voluerunt. Plures etiam Antistites , qui Concilio Nicaeno interfuerunt, de Definitioni Fidei, atque Arii damnationi in eo subscripserunt, post tamen dissolutionem Concilii Arianam Haeresim professi sunt, ac in pluribus Synodis confirmarunt . Necesse itaque est, ut Graeculi Schismatici aut Synodum Nicaenam , de alias, quas mox retuli, occum enicas esse inficientur , aut si illas ut verer Oecumenicas admit