Historia ecclesiastica variis colloquiis digesta, ubi pro theologiae candidatis res praecipuae non solum ad historiam sed etiam ad dogmata, criticam, chronologiam & Ecclesiae disciplinam pertinentes ... perstringuntur ... Auctore fr. Ignatio Hiacynth

발행: 1720년

분량: 551페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

itigavit. Sed,utut sit de istius Equitum Vesteris au rei origine & appellatione , certum est , Philippum , dictum Bonum , Burgundiae & Brabantiae Ducem Saeculo XV. Ordinem Equestrem Velleris aurei instituisse,seu delegisl e viginti qtiatuor Equites , quos torque aureo, in cujus lina parte Velliis aureum pendebat, donavit, eosque singulos toga Coccinea , sive purpurea lanea in Comitiis publicis uti voluit. Hanc tamen Equitum togam purpuream Carolus .audax, filius Philippi Boni, in ho-losericam commutavit in Comitiis in Urbe valentiniana in Belgio habitis anno MCCCc LxxI II .Hic Velleris Aurei Equitum ordo, dum caepit, viginti quatuor tantum Equitibus constabat, sed idem iPhilippus Bonus, Burgundiae Dux, hunc Equestrem ordinem a se institutum equitum xxx I. deincepS i futurum pronunciavit, dato Diplomate in Comi- itiis in Urbe Insulensi in Belgio celebratis anno

MCCcCxxx I.ac tandem Carolus V. Imperator,Con ivendum Bruxellis agens anno MDxvi. hunc Velleris aurei Equitum Ordinem unius & quinquaginta Equitum in posterum fore statuit. Diploma Philippi Boni, Burgundiae Ducis , de institutione x iordinis Equitum Pelleris aurei, ex Gallico Latine redditum refert Aubertas Miraus lib. 2. De Originibus ordinum Equestrium. Anno millesimo quadringentesimo sexagesimo quarto senatus,An degavensium Dux , & Rex Siciliae , instituit ordinem Equitum, quibus figuram Lume crescentis

attribuit . Anno autem MccCcLx Ix. Ludovicus M.

Galliarum Rex, instituit Ordinem Equestrem S. Micbaelii, ita dictum , quod hujus ordinis Equi- 'tes imagine S. Michaelis Λrchangeli, Ca daemo

522쪽

nem e Coeso deturbantis , ornari voluerit . Denique , Amedeus VIII. Sabaudiae primus Dux, sui Saeculi, seu decimi quinti, Salomon acclamatus , Torquatorum liquitum ordinem, quem Saeculo XIV. Amedetis M. Comes Sabaudiae initituerat in memoriam Annunciationis B. Virginis Mariae , ob navalem victoriam eadem die ab Avo suo deo reportatam, multis additis pietatis legibus instauravit. Instituit etiam idem Amedeus VIII. primus Sabaudiae Dux,Ordinem Equitum ritii, & tandem rerum humanarum pertaesus, Ri pallianam Eremum, ad Lemani Lacus ripam,cum

decem Mauritianis Equiribus secessit. Hic est ille medeus , qui, ut in superioribus nostris Colloquiis diximus , creatus est in Conciliabulo Basileensi Pseudo-Pontifex,contra Eugenium Inverum

ac legitimum Pontificem Romanum , dictusquiest Felix V.qui tamen post novem annos, sex men ses & septem dies ab electione sua pseudo-Pontificatu in Conciliabulo Lausanensi sese abdicavit,& solo Cardinalis ac Legati munere contentus in Ripallianam Eremum iterum se recepit, ut vide re est in Arbore gentilitia .augusta 'gisque Fabauda Domus , quam anno MDCcI I. Augustae Taurinorum publica luce donavit Franciscus Maria Ferre- 'rus a Labriano . D. Multi, ut video, ordines cum Regulares , tum Equestres, Saeculo XU. in Ecclesia prodierunt , indeque facile conjecturam facio , Disci. plinam Monasticam & Regularem magnum e Iaeculo suscepisse incrementum, eoque Eccclesiam

fuisse plurimum illustratam : .M. Nonasticam ac Regularem Disciplinam

523쪽

Saeculo XV. maxime floruisse non solum probant recensiti superius a nobis Religiosi ordines, quos peperit, aut reformavit Ecclesia, sed etiam aperte demonstrat summus ille ardor Missionum , seu per totum orbem spargendi Evangelii, S lucis inferendae sedentibus in tenebris & umbra mortis nationibus, quo hujus Saeculi Monachi & Religiosi Mendicantes erant accensi. At enim statim ac Saeculo XV. Lusitani Indiam Orientalem auspicii s Ioannis II. eorum Regis; & Hispani Indiam Occidentalem , Duce Chrsopboro Columbo , Genuensi ,

necnon Americam , quartam mundi partem, Duce

meriso Vespino , qui ei nomen suum indidit, detexissent; actutum tam Monachi, quam Religiosi Mendicantes, quasi nubes in aera sublatae, ad I tissimas illas oras, novumque orbem convolarunt, ut ibi Evangelii praedicatione infideles ill strarent, Ecclesias fundarent, atque caenobia excitarent , in quibus Viri Apostolici , qua verbo , qua Disciplinae Regularis observantia , Ecclesiae dilatandae, Fideique Catholicae propagandae jugi ter incumbere possent. Inter eos, qui Saeculo XU Evangelium in Orbem novum invexerunt, primis loco censeri jure debent Monachi Benedictini, qui. sicut testantur Gravina cap. 6. Opusculi De voce Turturis , & Thomas Bosius De Signis Ecclesiae lib.

Iv.cap. 3. in Occidentales Indias an. Mccccxcv II.

Christi Fidem intulerunt, Duce Patre Bucit, ejusdem ordinis Benedictini. Ea siquidem orbis parte hactenus inaccessa, facili tandem navigatione a Christophoro Columbo reserata , & omnium prima Insula illa, quae Sancti Dominici die festo cum

fuisset inventa, ejusdem nomine nobilitata est;si tim

524쪽

ECCLESIASTICA. sos

tim P. Buciu duodecim aliis Benedictinis ab Alexandro VI. Pontifice Maximo praefectus & ad has oras destinatus, Christianam Religionem longὰ lateque propagavit , dignissimus sanὰ tot Benedicti norum haeres , qui, ut in superioribus Colloquiis ostendimus , innumeris Nationibus a Fide Christiana alienis , Germanis, Duce S. Bonifacto ἔAnglis, procurante S. Apostolo, Evangelii lucem importarunt; quorum omnium longam priscorum temporum, & nostrae aetatis, ad

gloriam Benedictini Instituti , seriem texuit A

thor Congeminata vocis Turturis ad Caput novum Cavea Turturis. Neque Patres Franciscant sua hic carent, aut fraudandi sunt laude, cum noster iam citatus Gravina cap. 6. 'cis Turturis observet, Ferdinandum cortesium, post columbam, & Amer

eum Vespinum, latissimas oras Mexicanas, reperisese, & multis sibi adjunctis sociis e Familia S. Francissi, innumeros Christo populos acquisivisse, ita ut Indiarum Mexicarum primus Episcopus creatus fuerit Ioannes Cadebus ordinis S. Francisci, sicut testatur Thomas Bosius. Denique, Dominicani his omnibus operariis sese adiutores adjunxerunt, utramque Indiam, Orientalem & Occidentalem Penetrarunt, Indorum saluti magno studio allabo. rarunt, eosque veluti filios in Christo multo sud re genuerunt, vastissimas ragiones praedicationis causa pedibus circumcursantes, nec quidquam ta, men de abstinentia a carnibus ac jejuniis ex itinere fatigati remittentes: non aurum , lapidesque pre tiosos expetentes,sed per rupes montesque sursum arrepentes, & quae cavernis locisque inaccessis Iu

525쪽

conquirentes, & si quae reperissent illico comminuenteS , & a materia, qua conflata erant, velut sacrilego usu , abstinentes ς rati nimirum non convenire hominibus Apostolico ministerio adclictis , hujusmodi rebus uti, di inde commoda vitae captare . Mira de Novi Orbis Missionariorum ordinis S. Dominisi vitae sanctimonia & eximio paupertatis ac REligiosae disciplinae studio narrat Ioannes Lopes Historiae sitae parte quarta , illosque Viros

Apostolicos in omnem terram dispersos, eorumque sonum exivisse, O in fines Orbis terra verba eorum, multa ex prisca aetate hodie servata monumenta testantur, in quibus multo maj'ra&illustriora his, quae hactenus dixi, in eorum laudem reseruntur , quae tamen , brevitati consulendo , silentio praetermittere cogor, ut pauca dicam de

quibusdam Monastici & Regularis Disciplina: C

pitibus, quae Saeculo XU. erant in usu . In primis, Jus eligendi Abbates & Priores Monasteriis Sqculo XU. adhuc competebat, quos postea per Concordata, Leonem x. Pontificem Maximum inter de Franciscum L Regem Christianissimum inita, extinctuin est, & ad Regem in Galliis translatum , uti fusius exponemus in nostris Colloquiis in Historiam Saeculi XVI. Hic tria tantum obiter advertere debes , primo, Regiae Nominationi in Galliis

in vim Concordatorum ea non subesse Monasteria, quae per Praepositos Generales & Capita ordinum regi consueverunt, quibus adjungendae sunt quatuor Cisterciensis Aboatiae filiae, Pontiniacum, Minvitas, claravallis, & Mori mundus . Item Λbbatiae, sive Prioratus, quorum Caput est Casa-Benedicti

526쪽

. ECCLESIASTICA. FOT

eelebris altera Abbatia in suburbio Biturigu S.Suia pitio consecrata. His enim omnibus suos eligendi Abbates & Priores servata est libertas. Secundo , advertere debes, Galliarum Regem in vim Co cordatorum teneri quidem ad Abbatias & Prior tus nominare Religiosum eiusdem ordinis, eum tamen Sedis Apostolicae Indulgentia, praescripis jam consuetudine & possessione firmata , Clericos Saeculares ad Abbatias & Prioratus nominare, sed ea lege ut solo Commendationis titulo haec Beneficia possideant. Quas Caenobiorum Commendationes tardius & aegrὰ admodum in Galliis fuisse receptas facili negotio ostendere possem , si per tempus liceret. Denique, advertere debes, Regem Christianissimum ad Abbatias Montalium nunc in

Galliis nominare , non in vim Concordatorum ,

sed in vim Pontificii Indulti, quo Clemens 'LPontifex Maximus cum Franeisio I. Galliarum Regi Massiliae congressus , Ius ad eas nominandi concessit. Pecunias exigi pro Monachorum, aut Montalium ad Proseisionem Religiosam receptiove prohibuerunt Concilia, quae Saeculo XV. fuerunt celebrata , Frisingense anno MccccxL. Suessionensi

Dotales tamen eleemosinas in Monialium Professione, & receptionem pecuniae ab his, qui Religiosam Iitam inire volunt , spontὰ Monasteriis oblatae, approbarunt. Monachi Saeculo XV. adeundae haereditatis , quae per ipsos Monasterio acquireretur , incapaces non erant, ut liquet ex Diplomate Eugenii In Pontificis Maximi, quo Monachis B nedictinis Congregationis S. Vinina in Italia anno Mcccc xxv1. confirmavit facultatem acqui-

527쪽

rendi bona mobilia & immobilia, O quasi tu Saculo remansissent, jus petendi σ exigendi, ipsis eorum

Monasteriis acquirenda; non obstantibus quibuscum- qua Statutis , Ordinationibus, O' Decretis cujusvis Ecclesiasticae sive Saec laris Persona, Communitatis ,

collegii σe. Verum , Saeculo XVI. Monachi, aliique Religiosi Principum Legibus, aut Consuetudine , seu jure Municipali, ab adeunda haereditate pluribus in locis , praesertim in Germania, GaIlia & Polonia exclusi sunt. Cujus exclusionis cias. saneus in Commentariis Consuetudinis Burgundiae hanc rationem assert: quia inquit, si Religiosi haereditati succederent, eset annibilatio temporalitatis in sepubliea , cum Religiosi semper traherent ad se temporalia , eo quod succederent Laicis , in Laici eis non succederent, sed eorum Ecclesia oe Monasterio .vnia nulla aequalitas observaretur . Cum Regularis Disciplinae vigor diu stare haud possit absque pace& tranquillitate, quae inter Religiosos omnium ordinum vigere debet, opportune quatuor ordinum Mendicatium supremi Moderatores,qui Con cilio Basileensi anno uccccxxxv. intererant, necessarium esse judicarunt, quasdam praescribere & statuere Leges, quibus Religiosa pax, nullo de- , inceps turbanda dissidio, firma semper consisteret, omnisque praecluderetur aditus dissensionibus,quq indentidem quorumdam Fratrum imprudentia emergentes, mutuam concordiam dirimebant. Eam ob rem, post maturam deliberationem, ad Perpetuam inter Fratres quatuor ordinum Mea- dicantium concordiam stabiliendam. Epistolan Encyclicam scripserunt , suis nominibus & G

528쪽

& legi In Charta pergamena descriptam, quae it

mae in Archivo Reverendissimi Patris Generalis ordinis FF. Praedicatorum astervatur . HujuS autem Epistolae Encyclicae hoc est initium et unisersis cir singulis Fratribus Sacrarum Religionum, Pra dicatorum B. Dominici; Minorum B. Francisci: Heremitaram S. Augustini: O Carmelitarum B.Maria, Fratres Bartholomaeus Texerit Magister Generalis Ordinis Praedicatorum, Guillelmus de casuli Minister Generalis Ordinis Minorum, Gerardus de Ariminio Prior Generalis Ordinis Heremitarum S. Augustini , O Ioannes Faehi Prior Generalis Ordinis Carmelitanum B. Maria: aeterna salutis O perpetuae pacis munus oec. Data est Basileae die a. mensis Aprilis anni MCCC cxxxv.Porro in hac Epistola Encyclica injungitur Fratribus , ne , dum quis aliquem e sui Ordinis Sanctis laudat,aliorum ex caeteris Religiosis Familiis merita detrahat: ne quis, dum sui ordinis Doctorum Sententias propugnat, aliorum do

ctrinam praepostero zelo abreptus incaute carpat: ne quis aliorum contemptu suum ordinem extollat , ac de aliorum dignitate , & auctoritate obloquens , eumdem in comparationem vocet, qua deprimat alios. Praecipitur insuper Fratribus, ut Omnes conjunctis animis quatuor ordinum Mendicantium commune honum certatim curent et Scnullus, cum Frater aliquis alterius ordinis de suis Moderatoribus conqueritur,ejus causam tuendam

suscipiat, sed potius quietis impatientes ad pacem reducat: si de Caenobiorum limitibus aliqua sub

oriatur iis, quamprimum componatur amice a Provincialibus, vel si illi convenire non potve Iint , Arbitrorum auctoritate intra mensem tran siga

529쪽

figatur et si Fratres ullius quatuor ordinum Mendicantium Caenobium fundent in aliquo loco , in quo alterius ordinis Caenobium iam constructum est, spatium inter illa servetur, quod interjacere Summi Pontifices jubent: ne quis Religiosos Novitios ex aliis Ordinibus ad suum alliciat, vel pertrahat: ne denique Saeculares , qui sepulturam habent in Ecclesiis aliorum ordinum inducat ad illam transferendam in Ecclesias Ordinis sui, vel ad mutanda legata adhortetur. Haedi aliae hujusmodi Leges ad fovendam Religiosam Pacem prorsus necetiariae praescribuntur in hac Epistola Encyclica, quam anno millesimo qua dringentesimo quinquagesimo octavo renovarunt alii quatuor ordinum Mendicantium Praepoliti Generales , videlicet Martialis Auribelli Magister Generalis ordinis FF. Praedicatorum , Iacobus Garsolu Minister Generalis ordinis Minorum, Magister Alexander de Saxo Ferrato Heremitarum

Sancti Augustini Vicarius Generalis , Paulus de Panorma Vicarius Generalis ordinti Carmelita. rum , ut videre est in eorum litteris Encyclicis , quae simul cum laudata mox Epistola Encyclica in Pergamena charta sunt descriptae, & datae sunt Romae apud Beatam Mariam super Minervam die

sexta Julii anni millesimi quadringentesimi quinquagesimi octavi. Has Epistolas Encyclicas obiter indicare necessarium esse duxi, non solum quia necdum editae sunt,sed quia etiam ex his nullo negotio percipitur , Regularis Disciplinae ob

servationem & incrementum pendere ex mutuae

Religiosorum concordia, quia, ut Sallustius ait: concordia res parva crescunt , discordia maxima di

Diis

530쪽

labuntur . Sed haec de Monastica & Regulari Disciplina, quae Saeculo XV. viguit, breviter annotasse sufficiat.

D. Ad bene beateque vivendum cum certas tutasque Regulas praescribat Doctrina Moralis Christiana & ad probe informandos mores plurimum itidem conferat piorum librorum lectio, optarem ut sub finem nostri Colloquii brevem exis hiberes notitiam Ethices Christianae Saeculi XV. Meadem , opera , digitum ad fontem intendens , illos hujus Saeculi Scriptorum indicares libros, ex quibus salutaria cum morum , tum Vitae Asteticae pollim haurire documenta. M. Notitiam Ethices Christians Saeculi XU. melius perspeciam habere , ac securius, mea quidem sententia , haurire non poteris , quam ex S. Antonino, Archiepiscopo Florentino,Ordinis Praedicatorum nobilissimo Saeculi XV. Scriptore , qui Summam Doetrinalem in quatuor partes tributam composuit , in qua quidquid ad eonsiderationem S cratissimae Theoriae , quidquid ad nobili marum .irtutum acquisitionem, quidquid denique ad beatὸ beneque vivendi usum pertinere viidetur , dilucide sapienterque conscriptum est. IVibit ibi praetermissum, nil obscurὸ , nil concisὰ , mutilatὸque diectum . Non enim de universalibus tantum rebus scripsit, Serum etiam ad particularia quaeque descendens , ad hunc nostrum .ivendi usum ad singularem quamdam humana

litae operatisneni doctrinam accommodavit . Scriptura Sacra , Patrum , EP Canonum, quorum peritilliamus. erat, testimoniis sua de rebus moralibus pronuntiata confirmavit,adeὴ ut nemo unquam in tanto opere quidquam minus rectὸ,minus elimate,aut imprudenter pro

SEARCH

MENU NAVIGATION