Fasti attici, in quibus archontum atheniensium series, philosophorum aliorumque illustrium virorum aetas atque praecipua atticae historiae capita per olympicos annos disposita describuntur novisque observationibus illustrantur, auctore Eduardo Corsin

발행: 1764년

분량: 426페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

26FΑs T. ATTI C. ΡARs I. Quibus ex locis aperte colligitur Archontem Eponymum in. terdum quidem corona redimiri , interdum vero ipsam deponere consuevisse ; quemadmodum certe Rex , Novemvirorum secundus , illam Areopagum ingrediens deponebat : τάς ἀ

α υτοῖς θ caedis actisnes in Areopagum inducit, coronaque depfta simul cum ipser Areopagitis i dicat: quod nempe

Senatus ille hoc ipso coronae munere minime frueretur , ut Aeschines aperte docet qui coronam ipsam Novem viris omnibus concessam esse iam dixerat μὴ α'υνῆ -ν ἐ- α Α'ρπντων γενεσΘαι στι , οἶμαι, τεφανηφορος νε-im c qui

corpus prostituisset ex novem Archontibus esse, quod, ut opinor, M Uratus ille coronam gerat. . XXII. Porro quae fuerint in Atheniensi Republica Archon tum munera accurate Pollux exposuit, simulque plurima ab illis una collectis peragi; alia vero ab illorum singulis seorsim praestari consuevisse demonstravit. Atque initio quidem Archontum quilibet seorsim ab aliis sua munera obibat anteqram Solon Archontes omnes in locum unum congregaret ut de publicis rebus

una decernerent; ut testatur Laertius πρωτος πιν συναγωγην πινέμα A'α 'ντων ε ποίησειν εἰς π' συνειχροῖν primus Solon novem

Archontum coetum constituit , ut simul decernerent; atque illustrius etiam in eximio Suidae loco conspicitur : πρὸ μὸν των

Solonis leges ipsis una iudicare non licebat ; sed Rex quidem sedebat ad Bucoleum, quod ita vocabatur: bor autem erat prope Prytaneum. Polemarchus Oero in seceo; sed Archon prope Emvmos; Thesmothetae vero ad Thesmotbesium . Iur autem, liberamque potestatem habebant finem litibus imponendi ; postea vero ob l ses ipsis a Solone latas nihil aliud ab ipsi gerebatur , nisi quod adversariis respondebant, vel actionem dabant. Nec alio certe sensu a Plutarcho dictum putaverim quod Solon ipse συς -

62쪽

DIssERTAT Io I. 27σάμενος τὰν εν A'ρείφ πάγω . . . δευτέραν προσκατομιλε βου- λη Concilium Areopagitarum cum connituisset . . . alteram

super Curiam conscripser , nisi quod ille Novem viris unum in locum , ac veluti corpus coaetis , ex illis omnibus Sen tum alium constituit. XXIII. Eiusmodi vero Iocum, in quo iuxta Solonis legem .

Archontes omnes conveniebant, Στρατηγιον, &-vocari consuevisse putat Μeursius quod Plutarchus de Nicia loquens dixerit Α' ρχων μεν ε ν, ΣτρατηγIω διετελει μέχρι νυκτος cum Archon esset haerebat ad noctem usque in Praetorio ; atque iris Pericle δ. -λεως γ εκεῖνον, ψ καλέσεια ἐπὶ re Βῆμα , ME Στρατιδιον . . . επεισΘη προσελθεῖν cumque Civitas illum Periclem demeraret, atque ad tribunal, Praetoriumque advocaret ... accedere non recusavit. Sed id, ut opinor, Μeursium fefellit,

quod Niciam Archontem Eponymum fuisse putavit , adeoque xastis etiam adseripsit 'λ; cum tamen ille τρατηγος solum fuerit , ut Plutarchus ipse de Periete diserte subdit quod ille tunc τρατηγος αἱρεθεις Strategus electus bellum administravit, quod anno . olymp. LXXXVII. gestum fuit. Ergo, nisi ego fallor, τρατη - γιον illud, in quo Nicias morari solebat, de ad quod Pericles vocatus fuit, non Archontum omnium sedes, sed Strategi potius, aut Polemarchi tribunal censeri facile poterit, in quo citrategus ipse, vel Polemarchus ius dixerit: ut ex superiori Suidae loco, α Pausania quoque perspicuum est Regem etiam post Solonis aetatem in regia Porticu ius dicere consuevisse. Demosthenes

Certe Novemvirorum tribunal non βημα , non ςρατήγιον . sed - των Λ'ρχοντων οι κημα Archontum sedem vocavit δἐ μπε - φας ἔπιες , σκότους, o Mειδίας ουτοσὶ προς α' ἀν A'ρχοντων Φικημα , καταλαμβάνει τουs ε'ξιόντας crepusculo autem,

D tenebris im ruentibus venit se Midias ad Archontum praetoriam , o Archontes exeuntes deprehendit. AristoteIes vero, vel quicumque fuerit Auctor ille, qui librum de Mundo conscripsit. Archontum tribunal ἀρχειον vocavit: πρχοντες ἐπἐ τα αρ-: Archontes via Sedes exeunt , . quemadmodum Plutar-ehus Suidas x7λ α Pollux ἀρχεῖα saepissime memorarunt ; ac Lysias etiam Ctesiclem Archontem asseruit ἐν αν. D 2 . χεῖρο

63쪽

28 FAs T. ATTi C. PARs Ιχειαν consedisse. Sed ex eiusmodi Scriptorum testimoniis nullus omnino splendor astulget; cum Gnomine non peculiaris illa Novem virorum , sed universe potius Μagistratus omnis , quicumque ille fuerit, sedes exprimi consueverit : unde Etymologus de Tholo disserens ait Θολος το ος τι ς ἐν τοιοTbolus , locus quidam inter muri tuum sedes ita vacatur. Itaque suspicor certam illam Novemvirorum sedem nullum omnino peculiare nomen habuisse ; alioquin eiusmodi nomen apud Atticos Scriptores, aliorum omnium instar , occurreret ; neque Demosthenes illud is'mν-οικημα solum dixisset, ubi ab

Ulpiano adnotatum esse conspicimus o που συλεγονται ει τες , ινα ει τις δέοιτο άυνοοῦν , ἐυρισκωνται ubi Archontes congregan .

tur , ut se quis ipfirum indigeat, inveniantur. Non plurimum tamen a vero sertasse dissidet Archontes omnes eo loci simul convenisse ubi iampridem solum Eponymus Archon residere

consueverat, nimirum παρὰ ως E ant, μους apud Tribuum E -vmos et quem locum Prytanum sedi , vel Prytaneo proximum fuisse Pausanias ostendit; ut proinde facile Archontes ipsi Concionibus , quae a Prytanibus indicebantur , adesse ; actiones, Vel controversias proponere; singulis denique Conciopibus illis

praesidere potuerint. XXIV. Quod enim Novemviri dum annuo Archontis munere fungebantur conventibus, atque conciliis omnibus tum Populi , tum Senatus praeesse , primamque ubique sedem Occupare eonsueverint, a nullo quidem Veterum diserte nobis exprimitur sed eX variis tamen ipsorum testimqniis facile inserri potest.

Ita Pollux testatur Novemviros καθ' εώτην πρυτανειαν μερωτα νώ -καλως ἄρχειν singulis Potantis inquirere num qui libet bene imperare videature idque in prima Coneione factum videtur , in qua Μagistratus omnes aut confirmari , aut amo

veri consueverant, οἱ πρυτάνεις ών βουλῆν συνάγουσιν σσημέρου . . . . γ ν δε δημον τετρακις- Πρυτανειας .... πιν δε ἐκκλήσιων ημν κυρiα ἐν λ πις ἀρχους ἐπιχειροτονοῦσιν , ει περ καλως ἄρχουσιν , ηαποχειροτο-σιν Rin Pstanes Senatum quotidie congregans . .. post lumvero quater in P tanta qualibet . . Concionum vero principalis a

citur , in qua Magistratus confirmant , Muidem resie imperant , aut

abrogant. Ita Novemviri post Solonis aetatem iudicia, & actionesti Lib. VIII. e. s. set. 87. in Ibi seg. st Disitiroo by Cooste

64쪽

DIssERTATIO I. 29nes quasdam introducebant atque Eponymus Archon aquam litigantibus, causasque orantibus infundebat: πν τ'

νγ ύσίρω λογ' nece sse enim erat Archonti amphoram unicuique accusatorum infunaere , oe tres choas poneriori orationi. Ita denique Thesmothetae publicas accusationes, atque electiones, sive

sitffragia in Populum promulgare; quando ius dicendum foret , praescribere ; plurimas actiones introducere consueverunt : ut nullus proinde dubitandi locus supersit quin Archontes omnes ad singulos Populi, Senatusque congressus convenerint, atque pro summa dignitate, qua in Atheniensi Republica fruebantur, primam ubique sedem occupaverint, ut accuratius adhuc in Di Dsertatione V. inquiram. XXV. Longe tamen plura ab Archontibus ipsis privatim , praesertim vero a Thesmothetis , peragebantur, quae PolluX , aliique plurimi descripsere . Hinc suprema solum hic capita compleetar, paucisque omnino illa persequar, quorum in Dissertationibus pone sequentibus est mentio reditura, ut illis exinde lux aliqua oriri subinde possit. Itaque Thesmothetae, ut ab illis

γε σι δἰ δοκιμασίαν ταις ἀρχαῖς Πλ . publicas actiones , atque suffragia , vel electiones Populo promulgant , accusationes etiam introducunt, oe violatarum legum actiones , oe s quis non convenientem legem scripserit , a Strategis rationes exigunt, atque censuram vel examen de Magi iratibus habitum exponunt. Singulis etiam annis leges recensere , vel emendare consueverunt ; ipsisque legum omnium cura commissa fuit, unde etiam Thesmothetae sunt a inpellati: καλωνπιι δε ου ς οτι των νόμων ἀκ ἐπι λείαν εῖχον scautem vocabamur quod legum curam gererent' ἐκαλιῖτο γὰρ παλυε κρατος τῶν νομων θεσμοe quaelibet enim lex olim vocabatur

Polemarchus vero Marti, Dianaeque Γγροώρας seu Uenatrici ex Miltiadis, ut opinor, voto, institutoque sacrificabat ; funebre certamen iis, qui in bello ceciderant, in Academia celebrabat rebusque pluribus, atque actionibus praesidebat, quae a Polluce nu-

rin via. Sinon. de Rep. Ath. lib. II. e. ε. 23 Demosth. in Maeareat. sa Pollux VIII. c. s. ses. τι. bubus et Haloer. in Thetaotheta Philolit. lib. II. vum. 3o. in Philisto.

65쪽

merantur Regis autem erat Μysteria, Lenaea, lampadisque

festa curare, nimirum, ut Harpocration ostendit , Panath

naea, Hephaestia, ac Prometheia; in quorum singulis faces, aut lampades illae adhibebantur. Patria quoque sacrificia peragere , de impietate, aliisque id genus actionibus decernere consueverat; coronaque deposita caedis aetiones in Areopagum inferre, simulque cum Areopagitis de ipsis iudieare u . Denique Archon ille , qui ceteris omnibus praeerat, ideoque Archon , α Eponymus vocabatur , Orgia , & Thargelia festa disponere ;Drphanorum, pupillorum, viduarum, mulierumque, quae a viris

seceinerant , curam gerere ; variasque litium , & actionum species dirimere solebat , quas accurate Pollux exponit Hinc

it tribunal, sedemque

habuisse videtur, cuius Aristophanes, quamvis obscurius , mentionem iniecit ubi Vespas tanquam Atheniensium iudices ita loquentes inducit

μεν - ουπερ οἱ δι' παρὰ σοι δ' εν Ω-δικαγο ' cs Pars quidem ubi Archon, pars vero ad Undecim viros, Pars autem in Odeo ius dicimus. dicitur Archon Eponymus illos Omnes. qui fructus ullos, oleo excepto, ex Atticae finibus exportassent: idque a Solone institutum seribit Plutarehus: νων δε γινομε-

θεσιν ξενους ελαι νυ μόνον --,άλάδἐ ἰia γειν ἐκώλυσεν. Q κα- τα τ'ν εξαγον ν αράς Γρχοντα ποιεῖο Θοα-ή δενί- νειν αυτον κανον-εις es δημοσιον. ψ πρῶ- ἄξων ἐων ο ν περ χων τον νομ*ν ολ ex fructibus autem oleum solum ad peregrinos expcrtara licebat, aliorum nullum ius erat exportandi , ct in eum,qus exportaret, sanxit etiam Archontem execrationes facere, aut

sum aerario centum dracμαν dissolvere . Ac prima quidem radiuta ea eri , in qua lex eiusmodi continetur . Sed eximium nunc Plutarchi locum , quem Μeursius uin, Petitus Pot-terus aliique plurimi exscripsere , vitiatum, aut certi 1 Iutarchum ipsum deceptum esse putaverim. Compertum est enim iis, qui Panathenaeis ludis Athenis vicissent, olei amphoram veluti insigne quoddam praemium tribui consuevisse; ipsisque solum eiusdem amphorae ex Atticae finibus exportandae

66쪽

DIssERTATIO I. 31 potestatem concessam esse. Id innuere primum videtur Pindarus ipse dum in laudem Thiaei Argivi, qui Panathenaea Iampridem semel iterumque vicerat, ita cecinit

vesque Atheniensum voce1 in ritibus sacris Θmnos chorealeret decantarunt bis interiecto certoremporis spatio. senit igitur fructus oleae inclusur Terrae igni coctae ad Argivos Iunonis viris illunirem p u-

Ium, in vasorum clauriris multum variegatis.

Quemadmodum etiam Callimachus idipsum memorat, nisi quod κεράμια illa κάλπιδας ipse appellavit, ut Dissertatione XI. oste detur , ubi de Atheniensium Nummis agendum erit . Sed clarius id etiam , conceptisque Verbis testatur antiquus ille , Pindari Scholiastes, qui Aperiorem Pindari locum exponens ait

oleum vero Athenis efferre, nisi vi roribus, non licet. Itaque dicit BUriam oleo plenam Athenis Argos detulisse Thia eum, qui vicerat. Athletis enim, qui Panathenaea vicissent, Maria oleo plena daba-rur. Hinc etiam primi Comoediarum inventores Solonis ipsius aetate arculam caricarum, veluti praemium acceperunt , quod ficus in Attica rarae serent, atque exinde efferri prohiberentur, ut Plutarchus ipse Suidas atque Elymologus reserunt. Itaque si oleum Athenis tune alio esterre non licuit, solisque Panathenaeorum victoribus id , veluti insigne praemium, concedebatur , manifestissime in serri debet Solonis aetate , qua Panathenaea an. 3. Olym. LIII. sunt instituta, olei efierendi potestatem So. lonis

67쪽

32 FAs T. ATTI c. PARs I. Ionis ipsius lege minime concessum eri, quod Plutarchus , eiusdemque Plutarchi auctoritate Μeursius , aliique plures existimarunt. Ac mirari certe quis possit, quod Μeuruus ipse, qui olei esserendi potestatem Solonis lege omnibus concessam esse iam dixerat , alibi diserte testatur id solis Panathenaeorum victoribus concessum fuisse. Petitus vero, atque Potterus Solonis legem, ut a Plutarcho exhibetur, exscripserint, simuI-que tamen Atheniensium morem in victoribus honorandis indicaverint: ac si leges illae simul componi possent, neque mirifice potius dissiderent. Ac initio quidem suspicabar Plutarchi locum iacile luxatum esse, ut transpositis verbis ita restitui possetiuo ον ἐκωλυσεν, αλλα δρ' sed , cum eiusmodi emendatio integro Plutarchi contextui repugnet , longe verisimilius existimo Plutarchum in exponenda Solonis lege deceptum, ideoque ex Pindari, eiusque Scholiastis testimonio corrigendum esse.

lemarchus iudicia ferre, pluresque controversias dirimere deberent, ut accuratius illi, feliciusque suo munere perfungi possent, ipsorum cuilibet duo Πάρεδροι sive Messoreae concedebantur: Πάρε

νομεν δικαςηρ ω κρίνεαι xi inlusores nominantur quos Archon, Rex,

ct Polemarchus, binos scilicet guli quoscumque voluerint, eligunt: eos vero apud mingentos censeri , si ve probari oportebat, deinde indica Heris. Scribam etiam eligunt , qui in legitimo iudicio iudicatur. Aristoteles tamen, & qui Aristotelem exscripsere , Harpocration, ac Suidas Paredros illos ab Archonte solum Eponymo,& Polemarcho, nulla faeta Regis mentione, electos esse testam tur ac si Rex ipse Paredros , vel Asse res eligere non sole. ret. At unicum saltem Paredrum a Rege quoque constitui comsuevisse non superiori solum Pollucis testimonio; sed etiam perspicuo Demosthenis loco probari posse conspicio, qui mox opo tunius proferetur. Denique Paredros illos non modo ab Archontibus libere electos esse , sed interdum etiam Novemviris , a quibus eligebantur, sanguinis cognatione coniunct os fuisse Demosthenes ipse demonstrat dum Chariclidi qui Eponymus Ar-

68쪽

DrssER' AT Io I. 33chon fuit anno 2. ΟIymp. CIV. patrem ipsum veluti Paredrum assedisse testatur παρεδρεύον--τω διει '; quemadmodum Theogenes etiam ille, qui Regis munere fungebatur , Stephanum socerum suum sibi Paredrum elegerat, ut inserius

ostendetur .

XXVII. Exacto demum Archontici , simulque civilis etiam, ac popularis anni tempore, si rite legitimeque Novemvi-xi magistratu perfundii forent, eiusque rationes reddidissent, in

Areopagitarum Senatum cooptabantur. οἱ--α Abχονπς , in. quit Pollo, οἱ ἔκασον ε'νιαυτον , μιτατο δοῦναι αἰς ε'υθύνας, ἀεὶ τοῖς Α'ρεοπαγίαις προ τιθεWre Nisem Archontes , qui fingulis annis imperaverant, ponquam rationes reddidissent, semper Areopagitis adiungebantur': idque a Solone institutum esse, Plutarcho teste, iam diximus δε' - ε, Κρείον πάγω ἐκ των κατ inaMTrὰν Α'ρ ρον-ν, ἔς , διὰ π άυνὰς Concilium Areopagitarum eum ex annuis Archontibus conmtuisset, in quo erat ipse quoque quod Arcbon fuisset. Itaque falluntur Rhetores illi, qui apud Scholiasten se Demosthenis Thesmothetas solum Areopagitis adiectos esse putarunt . Siquider Novemviros omnes peracto Archontis munere in Senatum il- Ium adscitos esse perspicue testatur etiam Plutarchus asserens Periclem Populi favore, vel autoritate niti consuevisse καπι νε

βαινυ εις πρειον πάγον aduersus Areopagi Curiam , in qua ipse non erat quod nec Archon , nec Thesmotheta, nec Rex sacrorum, nec Polemarchus sorte cooptatus fuisset: hi enim magiAratus sortito antiquitus creabantur ; quique in iis specimen dedissent sui , in Areopagi Curiam ascendebant . XXVIII. Id vero celebratis Baccho sacris in antiquissimo ipsius templo, quod in Limnis erat, fieri consuevisse opinatur Μeursius eximiumque Demosthenis locum exscribit, quo id nitide ostendi posse arbitratur. Etenim orator ille ubi de sacris ipsis, eorumque ritibus uberrime disseruisset, repente subdit ως σε γένετο m ἱερα αὐτα , ἀνέβησαν εις Κρειον πάγον έ οἱ ἐοέα Α -

69쪽

34 FAs T. ATTI e. PARs I. δε- καθηκουσαις ημέραις r eum haec saera fierent , Novem viri in Uicum Martium, sive Areopagum , in legitimis aiebus ascenderunt. Sed ambiguus ille Demosthenis locus doctissimo Μ eursio, aliisque etiam pluribus mirifice imposuit; ut ex ipsis orationis contextu facile ostendam . Asi)rit ibi Demosthenes Theogenem quendam, qui inter Novem viros Regis munus obtinuerat , simulque cum Archontibus aliis in Areopagum asceb-derat , ab illo Senatu reiectum fuisse quod ille non civem , ac virginem, ut sacra lege cavebatur , sed peregrinam potius , atque adulteram uxorem, Stephani, seu verius Neaerae filiam d. xisset, eique Baccho sacra peragere permisisset. Hinc Senatus , inquit , mulierem isam reprobat , O sacrorum curam fuscipit, ct

Theogenem mulctat is, γυνα&κα. -υπν ἱερων προ-οιαν μιιειτο , it ημιου τον Θεογενην. At Theogenes se a

Stephano deceptum dixit , ideoque propter imperitiam rerum , --amque smplicitatem sum Assessorem mi adscivisse , ut is Magia

stratu fungeretur, tanquam bene lum; proptereaque contraxisse cum illo a nitatem διά τῆν απειρίαν των πραγμάτων τἀν άκακiao πη εαυτου τύπν Πάρεδρον ποιησαμ, ἶνα διοικησν -ν άρχην ἄν, -οντα , π κηδεύσειεν άυrsi: atque ut innocentiam suam ostenderet

Pollicetur, se, ut ab Areopago descenderit , statim oe mulierem eiicere, o Stephanum ab assessu repellere , nec pati ut Fbi diutius assideret τήνω ἄδρω-ιν ἐκβαλαν , Σπφανον άπελασαι ἀπὰ τῆς Παρεδρίας, ουκ ἐῶν ἔτι παρεδρευειν ἀυτῆ; quo facto veniam ab Areopagitico Senatu impetravit. Perspicui characteres isti nitide ostendunt quod Theogenes ille , dum in Areopagum ascendit, ipsique de uxore controversia excitata fuit, adhuc ille Regis, eiusque coniux Reginae munere fungebatur: neque enim ipsa in sacris illis eodem anno operari , atque repente ab Areopagitico Senatu summoveri potuisset , si Tneogenes quidem Regis , atque ipsa Reginae munere excessisset. Accedit etiam quod Παρεδροι, vel Assessores Archonti Eponymo, Regi, & Polemarcho concedebantur, ut paullo superius ostendi, donec illi annuo magistratu fruerentur; ideoque, si Theogenes ille ἄπο ας Παρεδρίας summovit Stephanum, qui Θεογένεου λαχοντι πάρει νος γε- νοριεννς vocatur, manifestissit me inferri debet quod Stephanus adhuc Paredri , adeoque Theogenes adhuc Regis munere fungebatur . Denique, ne argumentis aliis hic immorer, Novem

70쪽

D. IssERτATIO I. Is virorum δοκιμασία, sive censura antequam illi in Areopagitarum Senatum cooptarentur, publice, & a Populo, vel Μagistratibus aliis fieri consueverat, ut mox ostendetur: Theogenes autem iste δία νέμω , ἐν α -ορ τ' Mψδια κοσμιοτ-ς secreto tamen , ct cum

modesta reprehensus , dimissusque fuit. Itaque solemnis ille ritus, quo Novemviri post Dionysii sacra in Limnis peracta in Areopagum ascendebant, alio propemodum spectasse debuit quam ut Archontes ipsi, deposito iam magistratu, in Senatum illum

inseriberentur.

XXIX. Et certe, si Baccho in Limnis v δωδεκών

σηριῶνος μηνος Godecima Antheserionis mensis die sacra illa fieri Consueverant , ut Demostbenes laudato loco, Thucydides etiam Hesychius, Harpocration aliique testantur, quis fieri potuisse existimet ut Novemviri , qui iampridem magistratu excesserant, tum solum in Areopagum ascenderent , ibique in Senatum admitterentur λ Id de primis illis fortasse temporiis bus suspicari quis poterit, quibus ineunte Gamelione mense veteres Novemviri magistratum deponere, novique illum Lisci pere consueverant : at ubi post Olympiadem LXXXVII. civilis α Archonticus etiam annus ab Hecatombaeone incipiebat , a vero plurimum dissidet Novem viros ipsos integris a deposito magistratu mensibus septem exaetis probari, adeoque Areopagitis etiam adscribi debuisse; cum praesertim magistratus omnes

peracti muneris rationem intra Io. dierum spatium reddere cogerentur, ut eae Harpocratione discimus. Λογισώ . ἀρχή τις παρ

αν διωκημένων ἐκλογίζονται δε τριακοντα , ἔπιν, ἀρχἀιάποθῶνπιι οἱ ἄρχοmς Loginae . Magiriratus quidam apud Athenienses ita appellatus. Decem vero numero sunt, qui rationes de admini iratii rebus excipiunt diebus triginta quando Aνchoniates, vel vigistratus munus deponunt. A. Logistis illis Εὐθύναι dustinguebantur, ut Harpocration ipse testatur, qui rationes & ipsi

quoque exigere solebant: E υθυνη. ονομα άρχῆς παj Kθηναίοιο. δέκα- αριθμον ησαν , παρ' o ς οἱ πρεσβευσανας , η ἄρεανπς , η διοικήσακάς τι των δημοσίων me Euthrne. Magisratuν nomen apud Athenienses. Decem numero viri erant, apud quos rationes reddςbant quicumque legationem obiverant, aut imperio us

SEARCH

MENU NAVIGATION