장음표시 사용
141쪽
IM Aug. Budequiitis, de quibus istic multa jactari dicis, sciare desideras, promissum repetiS , teque mihi dicam scripturum grandem minariS,& jam sormulam meditaris, qua mecum da judicem agas, nisi fidem exsolvero. Miatius suadeo , leniter qui saeviunt inquit ille sapiunt magis. Sed tamen accipe potius Cum usura debitum, quam ego in jus ambulem, homo a litibus csi quisquam alienus. Tametsi longo sane appellas intervallo, ut haud sciam, an te eXceptione summOVere possem. Sed cuivi sio accipe potius quae Vis, quam ego lites sequar. Quum mei collegae, tibi ex superioribus literis non incogniti , viderent nos jam hic triennium operam ludere, neque de pace, neque de longioribus induciis quicquam confectum esse, neque in posterum magnam prosectus spem ostendi, nisi seram & longinquam; ad id omni studio incumbere coeperunt ut
dimitterentur, cumque eo res magno lab
re perducta esset neque enim si quis huc
se demiserit, expeditum est cum velit revocare gradum ut Sulaimannus decessi ni assentiret: tamen una dubitatio relimquebatur , ipsine soli ut qui priores ven rant) an omnes dimitteremur. Nam S te amaus ne videretur,. si quem nostrum retineret, pacis cupidior, ejus rei opti nem nobis relinquebat. Collegae quidem
142쪽
ad rem Caesaris magnopere interesse put hant, remanere unum. , Neque vero id erat Obscurum, neque niihi secus videbatur , nisi quod dissimulandum & Τurcos Celandum arbitrabar. Propterea quoties eis praesentibus fieret ejus rei mentio, amansione valde me abhorrere prae me fer ham. Fateri quidem venisse, ut Oratoris Ordinarii munere fungerer; sed id si de pM Ce convenisset. Incerta pace non videre qui manere possem, nisi aut contra aut ceriste praeter domini mei voluntatem. Sic dimitti omnes verius esse. Ita ego disput ham, quo meliore Conditione rogatuS manerem , quam si me obtulissem, ultroque intrusissem. Non me praeteribat, si dimitateremur omneS, non modo magnam ad
hellum fenestram, sed paene totas Iani vativas aperiri: quod si manerem , manere omnia ad pacem integra. Dum nuncii ultro citroque commearent, longum decum furum tempus, quo multa accidere possent,
quibus nostra caussa fieret melior. Denique quidvis praestare, quam in belli atrocissimi
necessitatem non necessario praecipitare. Νeque tamen eram nescius, quam mihi
ipsi parum consulerem, cui & labor prO- rogabatur , & tanti negotii moles soli sustunenda relinquebatur, variique y ancipites casus multi portendebantur, praesertim si
143쪽
I3o Aug. Budequii actionis istius exitus in hellum evasisseti Sed haec, qui taliy. onera subeunt, in munimis habere debent pro publicis utilitatu hus , nec quicquam nisi quod in commune prosit, spectare. Utique quo haec liberius agerem , magnam mihi facultatem dabat Rustinus, qui se mansionis meae valde C pidum ostendebat i intelligebat nimirum, quantum fieret ad bellum compendium, si rosectis omnibus, inchoata pacis actio de-itueretur. A bello autem cum aliis tum hac minime de caussa alienus erat; quod providebat vir multarum rerum peritus, si duleimannus in I ungarium e editionem intulisset; fieri non posse, quin per hanc occasionem filii ejus ad novos motuS eXCia tarentur. Quod si Selimus maXime qui vis hi, non tamen quieturum BaiaZetem , cui ipse & uxor & socrus praecipue cupie-hant , quos quidem motus exitiales futuros animo Ionaste praesagiebat. Cum ergo nos domi adhibuisset, prolixe collegas admonebat , quae agi apud Caesarem pacis causia vellet. Me vero hortabatur, ut maneremiane susceptum munus desererem, ne defatia Rarer , antequam ad eXitum perd issem Non esse ambiguum, quin Caesari, qui se nunquam a pace aversum ostendisset, mansio mea probaretur. Ego contra, quoaci commodie & tuto facere possum, graVOr αrec G. Eo magis sudare Rustinus, & mihi
144쪽
omnino persuasum velle ne spem omnem pacis abrumpam, nihil esse Imperatori suo longius , quam ut in Hungartim exercutum duceret , quod jam diu factum esset. nisi ipse auxilio atque Opera mulierum uxorem & socrum signincans tanquam praehensa vestis lacinia nam ita loqueb
tur eum retineret, ne faeVum hunc leoianem quiescentem lacessere , & in nos i Titare pergeremus. Ego mollius abnuere,& non negare mansurum, nisi ipsorum Criminationes metuerem, si quid minus ex aeorum voto provenisset, quod tamen Praestare meum non esset 1latim mihi imputaturos, eoque nomine succensuros Rustinus vereri prohibebat , utcumque res cecidisset nihil meae culpae assignatum iri, manerem modo, habiturum me in sua
tutela cui ipse dicebat in fiatris loco. Dico me cogitaturum; ita discessum. Ρostaridie vocamur in Divinum, ea est sedes publici consilii ubi eadem fere acta nisi quod Rustinus propter reliquorum
Bassarum praesentiam aliquanto tectior imcessit. Atque ego ad eXtremum remam
soni assensus sum, relicto Bassis libello ,
quo testabar me voluntatis domini mei ignarum manere, eaque de caussa liberaei omnia atque integra reservare. In me
vero nihil recipere, neque privstaturum
145쪽
ΛΜ. Busbequii polliceri, quemcunque tandem negotii extatum Deus esse voluisset. Qui libellus postea temporibus asperis magno mihi usui fuit, cum quid accidisset, quo nomine Baiasse mecum durius agendum censerent. Η ιhes rationem & Caussam mansionis meae.
Fuit discessus collegarum meorum suh Mnem mensis Augusti anno supra milleseia anum quinquagesimo septimo. Quae secuta est, hyeme adrianopolim migravit primceps. Ita consuevit, cum ad inserendum Hungariae adventus sui terrorem, tum invitatus aucupii & hyemis intitatioris quam Constantinopoli opportunitate, quorum utrumque Valetudini suae conducere arbutratur. Restagnant Vicinis locis propter fluviorum confluentes frequentes aquae, apud quas ferarum anatum, anserum, ardeatum, pygaigorum , gruum, buteonum , atque aliarum avium magna copia est, quibuS piendis fere utitur minorum aquilarum Ope atque ministerio ita assuefactarum, ut praedam sub nubibus petitam, in terram d trahant, humilius Volantem rapiant, aut
vesano impetu solo amigant. audio eum ita doctos habere quos vocant) falconeS , ut gruem aggredi audeant, sic sub alam ubi corpori jungitur, inVOlantes, ut ab ictu rostri tuti sint, atque ita praecipitem secum trahunt. Quae taesen non sem
146쪽
Epistola M. I3 Aper felix temeritas est : nam si minimum
aberrarint, praesentarias luunt poenas & ro stro gruis veluti telo transflai exanimes ad terram devolvuntur. l Quibus dixi de camss fere anniversarium est huic principi sub hyemem transire Adrianopolim, neque a te redire Byzantium, quam ranae Comando molestae eae incipiant. Illo sum etiam paulo post Rustani literis eVocatus Aiaditi mihi equites aliquot qui deducerent; item Gimigari numero seciecta sive is honos fuit, sive custodia. Facimus magna itinera, nam jussi eramus properare. Sed vix tridui viam ingressus Gianiraros med re coepit laboris. Ibant pedibus, & via erat lutulenta , ut id temporis anni quare hantur de itineris quotidiani magnitudinci poene conduplicari , quod cum Imperat re ipso in expeditionibus facere consuevissent, serri non posse. Mihi molestum, ut qui eis gravis else nollem. Dum cum meis circumspicio, qua ratione huic incomm do mederi queam, libentesque ad iter redis dam, injicit aliquis, se animadvertisse eos valde delectari pultis genere, quod C
quus meus eX Vino & Ovis, addito muto factaro aromatibusque concinnabat: &quis scit ebat an si apponatur illud quotidie pro jentaculo, aequiore animo ferant laborem , & faciliores se praebeant 3
147쪽
ridiculum quidem videbatur , tamen placuit e eriri, neque defuit successus. Illi enim hujus pultis dulcedine mitigati, mutiloque insuper vino hilariores facti, ultro viam deposcebant, & si ita acciperentur , vel Budam usque mecum ituros se Offere-hant . Sic ventum est Adrianopolim , ubi mihi audiendae fuerunt Rustini querelae, ne
dicam comitia, super I unguorum excu
fonibus & rapinis. Ad quae promptam responsionem suppeditabant militumTurcic Tum crebrae injuriae plurimaque maleficia, quibus nostros quotidie incessabant. Quici mirum, fi paria paribus nostri responde-xent 3 Nam commodum venerat cum liaeeris a Caesare tabellarius; quibus edoce-hat quae quotidie contra induciarum Mdem , quas discedentibus collegis, in Ce tum tempus pepigeramus, in finibus n stiis Turcae aesignarent; ut miseros agrestes per continuas excursiones infestos h herent, eorum fortunas popularentur , ipsos liberosque & uxores capti s duc renti Non videtur praetereundum, quo die is nuncius venerat Adrianopolim, ν inter movisse terram: cujus rei occasione ille reserebat, se terrae tremorem quem
eundem judicabat & rassas & Sophiae
atque aliis deinceps pluribus locis, per quae iter habuerat, sentisse, ut videretur terrae
148쪽
cavernis inclusus aer cum eo certasse, tam
tumque itineris pari fere temporis spatio fecisse, quantum ipse equeS Confecerat. Cujus rei fidem utique affirmaverit, quod quatriduo post terra similiter moverit Constantinopoli, ut idem esse motus, ataque eo etiam penetrasse Videretur. Hut voles interpretaberis. Est alioqui terrae motibus perquam obnoxia Constantin polis. Ac memini cum paulo post mediam noctem, tanto motu dive rium nostrum quassari coeperit, ut ruinam facturum viis deretur. Qua re eX somno profundioreeXCussus, Cum pernOX lumen haberem,
atque inde scyphum, hinc librum K illincruentem asserem, aut lapidem Viderem. Omniaque Vacillarent & colliderentur ;aliquandiu rei insolentia attonitus ohst pui, donec in mentem venit terrae movitus, tum in eam partem fugi, ubi a ruina me tutiorem fore sperabam. Idem motus per aliquot dies tenuit, sed non eadem vehementia. Τota vero urbe, & inprimis in diversorio nostro, temploque sanctae Sophiae, videre est ingentibus rimis Mejusmodi labe fatiscentes densissimos p rietes. Adrianopoli circiter trimestre commoratus , pactis septem mensium induciis mense Martio reductus sum Constantinop tim. Cum Vero me taederet inelusionis in
149쪽
1 3s A Q. . Busbequii eodem diversorio , ago cum meo Chiauso genus id est, ut tibi scripsit alias, multuplicis apud Turcas ossicii, quod etiam ad Oratorum custodiam emendatur ) ut mihi
liceat aere meo domum conducere, morixeliquorum Oratorum, ubi vel horti ve, campi esset aliquid, quo liberiore fruerex elo. . Nihil adversatus est Chiausus, quoa in eo certum compendium videretur, se ipse aedes conduxissem, quas hactenus prin- ceps suo impendio praebuisset, quarum a mae mercedis nomine quadringenti aureic quos ducatos Vocant) ei quotannis evipensi serrentur. Nam tanti illarum se ctus; recipiendis hospitibus aestimabatur Quo sumptu dominum suum relevari non moleste ferebat. I Ita demigro in domum i qe insulam Verius propria pecunia conductam, lato circumjacente campo, ubi bonum instituere atque ejus cultura lam horiosae legationis curas lenire cogitabam. Sed postquam meus custos usu cogno itiin domo undique aperta, & patente, magnoque campi spatio, non posse eandem custodiae rationem haberi, atque in Cara Garai quam vocem & superioribus liateris puto tibi adhuc notam) quod ci vatis senestris undique munitum esset, Munum tantum haberet aditum ; mutat
sententiam, & cum Bassis jam Adrianop
150쪽
'isola III. 137 si reversis ita agit, ut parietibus Veteris
diversorii denuo includar, nec tamen me-Cum non praeclare actum putem. Siqui. dem Bassarum aliquot sententiae eo inclunarant, ut minore impensa angustius hospitium mihi jam soli conduceretur. Sed
vicit humanior pars. Sic intra consuetae domus claustra redactus sum; quam domum Volo etiam tibi magis cognitam. Sita est in celeberrima Constantinopolis regione edito loco, unde a postica parte in mare patet amoenus quidem, sed longii Mus despectus, ut tamen eXultantes in
eo & ludentes delphinos videre possis, ac longe oculis objectum habes Olympum
Asiae montem perpetua nive candidum. Omnibus perflatur ventis, eoque salubris ejus habitatio censetur. Turcae tamen inquilinorum commoditati invidentes non
contenti cancellis ferreis luminibus osti cisse, pluteos adjecerunt, quibus &pr spectus & aeris fruendi libertas impeditur Sic visum Occurrere subjectae vicinitatis querimoniae, nihil se habere a conspectu Christianorum tecti. Quadrata aedificii aequis lateribus forma; in medio ampla area, in qua & puteus. Ρars superior quae sola habitatur, in porticum, qua tota am-hitur, & in cubicula dividitur. Ρars interior quae in aream despicit, constate pom