Augerii Gislenii BusbequiiOmnia quæ extant. 1. Legationis Turcicæ Epistolæ quatuor. 2. Exclamatio sive de re militari contra Turcam instituenda consilium. 3. Solimanni Turcarum Imp. Legatio ad Ferdinandum Roman. Cæsarem ... 4. Busbequii Legationis Ga

발행: 1740년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

161쪽

I48 Aug. Rusbequiitur; herus, servi labore vivit. Turcaeni ima, qua publice qua priVatini, e servitio emolumenta capiunt, rem familiarem servorum OperiS praeclare tuentur. Ideoque proverbio negant evnn pauperem Videri,

cui vel unicus servus sit. Sed & publice siquid moliendum, transferendum, erud randum aut minuendum sit, id servorum opera & assiduitate consequuntur. Nos operum antiquorum magnificentiam numquam assequimur, quid enim Τ manibus destituitur, hoc est servili amisio. in t

o Ceam, quantum instrumentum servorum

doctrina & literae fuerint veteribus ad omnem scientiam adipiscendam. Sed tu haec animi caussa dici a me puta. Turcicae quidem militiae fructus haud aliunde magis Constat, quam eX servis. Si miles Turca nihil aliud reportet e bello quam unum aut

alterum mancipium, bene rem suam gessit, tulit laborum praemium. Nam Vulgare mancipium quadraginta aut quinquaginta coronatis aestimatur. Quod si1 aetatis aut formae, aut opificii accessione commei detur , duplicatur pretium. Ex quo satis liquere arbitror, quantum compendium faciant cum undecunque quinque aut sex captivorum millia abducunt, quamque quaestuosae sint illorum depraedationes. ΝeCRomanos olim hoc lucrum sprevisse adve

162쪽

lisola III. I 9to, cum sectiones urbium universas viginti quinque aut triginta millium capitum distraherent & publicarent, ut eorum scripta testantur. Turcae quidem ex tali sectione plus minus decies quinquies centena coro natorum millia redigerent. Quanquam illi quidem a suae religionis hominibus jure helli abstinent, ab omnique capitis dimia nutione habent immunes. Sed regredior ex semita in viam. Cum supra de venatione mea tibi narraverim, proXimum est, ut de aucupio quoque dicam. Turcae cum Omnibus belliis indulgeant, tum potissimum avibus, & in his vel plurimum mil-VitS , quorum opera mundiorem urbem haberi putant. Itaque magna hic ejuS generis alitum, & quod nec laqueos nec tela

metuant, paene mansuetarum, copia est.

Sibilo invocatae adsunt, jactaque sursum cibaria unguibus rapiunt. Jubeo mactari VerVecem , convocatisque illis ad vilcerationem intestinorum frusta in thblime jaci, adsunt moX decem , duodecim , viginti. Sed paulo post adeo frequentes aggregantur , ut paene domum inumbrent. Quorundam ea confidentia est, ut de manibus porrigentium abripere audeant. Ego interim cum manuali balista post columnamito ; modo hujus, modo illius caudae vel alarum, ut casuS tulerit, pinnas testaceis

Κ 3 globis

163쪽

Iso Aug. Busbequii globis Verberans , donec mortifero ictu unam aut alteram percussam decutio: quae tamen non nisi foribus occlusis audeo, ne Turcas irritem. Nec de perdicibus, qua do in hunc sermonem Ventum est, praetermittendum , ne quam partem ignoreS me

rum oblectationum, & te quoque fortasse quae me cepit, admiratio capiat. Habui perdices Chio allatas ex eo genere, quod& rostro & pedibus rubris, tam cicureS, ut eo ipso taedio essent, assidue meis pediabus adhaerebant, e crepidis holosericis rostro pulverem excitantes, quo se pulVer rent. Cum essent molestae, & secludi in cameram jussissem, omnes prae nimia pi

guedine paucis diebus extinctae sunt, si modo famulis meis fidem habeo. Nam Ρlianius quodam loco leporem & perdicem negat pinguescere. Nihil dum hic habes, Quod mirere; sed audi reliqua. Ρlena est Chios hujusmodi avibus, ubi cum hominibus sub iisdem tectis hospitantur. AgreiteSpaene singuli plures paucioresve nutriunt, ut cujusque fieri animus aut res. nimo dia luculo pastor publicus eas sibilo evocat,

procurrunt catervatim, congreganturque

in via; inde pastorem, ut apud nOS OVeS,secutae procedunt in agrum, ubi totum diem apricantur pascunturque. Sub vesperum eodem signo revocatae, facto agmine do

164쪽

lisola III. I s Imum & ad nota cubilia se recipiunt. Hanc

consuetudinem ita fieri memorant, statim ut Ovis exclusae sunt, eas rustici in sinum intra indusium transferunt, itaque una die& altera circumferentes fovent, & ori su inde admotas saliva nutricant. Quo beneficio devinctae ut sunt sere reliquae animan tes hominibus magis memores & gratae nutricios non obliviscuntur. Una tamen adhibenda cautio est, ne in agro pernoctent.

Id enim si semel atque iterum fiat, facile

ad naturam redeunt, vitae libertatem limmano contubernio praeserenteS. DO m Time operam, ut hujusmodi ministerii he- ne peritum hominem ad Caesarem red Cam , qui eandem alendarum perdicum rationem apud nos instituat: Hoc etsi non viderim, tot testibus tamen & tam gravibus Constat, ut eandem fidem tribuam auribus, quam adhiberem oculis: quemadmodum& in eo quod sequitur, quod adeo hic pem vulgatum est & in consevo, ut imprudens habeatur, si qui vocare audeat in dubium. Qui ex AEgypto huc veniunt ut veniunt quotidie multi) constanter assirmant, non illic nostro more gallinis ova incubanda subjici, sed per certos homines, ad FOSea Cura pertinet, Verno tempore, mitto stercore fimoque congesto ingentem veluti furnum construi, in quem tota vicinia lo

165쪽

Isa Aug. Busbequii. ge lateque ova conferat, ubi solis & stercoris putrescentis Vapore animentur, suoque tempore pullos edunt: quoS repetentibus qui ova contulerunt, qui ei muneri araesunt, non numerant id enim nimisongum esset) sed admetiuntur. Quod ut ibentius tibi commemorarem, fecit quod est apud Vopiscum in Epistola qua Adrianus AEgyptiis iratus, in eos invehitur his Ve

bis : Nihil opto illis, nisi ut suis pultas alantur, Iusti quemadmodum fecundent , pudet dicere. Ion Gubito quin hic mos vetus fuerit AEgyptiis. Ea re suspicor Adrianum eis ut pr brum objicere obscoenitatem cibi in stercore & fimo nati. Fieri potest ut fallar, tu judicabis. Νunc eXsequar quod reliquum est nostrarum Oblectationum. Habeo complures generosos equos, Syros, CiliceS, Arabes, Cappadoces, camelos item portandis sarcinis, ut & reliquum itineris reditusque provisum instrumentum. Volo. enim ita TurcaS credere, me omnibuS e haustis domini mei mandatis, unam eXP clare decedendi veniam, quam jam diu urgeo vel importunissime, e discordiis pra sentibus 9 intestino fratrum bello de tolerabilibus pacis conditionibus non desperanS. EX equis cum alias magnam capio Voluptatem, tum vel potissimum cum Vesperi singuli e stabulo producuntur, CollQ-

cantu

166쪽

Epistola III. IS 3 canturque in area, ut aspiratione nocturnae aurae mensibus aestivis stuantur, & suavius quiescant. Sic laeti & exultantes progrediuntur , celsa cervice jubam jactantes, ut se spectari sentire videantur. Ρrioribus eorum pedibuS aptantur compedes, alter posteriosiim pedum de palo fune religatur. Nihil est omnino mansuetius equis Turci- Cis , neque quod magis dominum aut eum a quo curetur, cognoscat. Ita eos Turcae adhibita omni lenitate educant. Vidi, cum per Ρontum, seu per eam Bithyniae partem , quam eX re AXilon Vocant, haberem iter in Cappadociam, quemadmodum

homines agresteS, pullOS equinoS, etianNnum novos & tenellos curarent, ut eis blandirentur, ut in conclavia, & tantum non ad mensam adhiberent, pertractarent, demulcerent. Diceres fere liberorum ii heri numero. Omnibus cervicem ambit veluti monile. Fascia amuletis plena, adversus fascinum, quod praecipue metuitur; nec pueri, quorum curae committuntur, minore utuntur clementia , eos sibi frequenti palpo conciliantes; fuste nunquam, nisi magna cogat necessitas, saeVienteS, ergo evadunt illi hominum amantissmsi: neque tamen eo magis calcitrosum aut momdacem, aut refractarium reperias; rara hic

hujusmodi flagitia. At nostra ratio dii bo-

167쪽

as 4 Aug. Rusbequii ni quam est ab hac diversat nostris moribus nihil putant actum agasones, nisi truci Voce usque intonent, nisi fustis contine ter in equi costis habitet. Ita fit, ut ad e rum ingressum in stabulum equi toti cohorrescant, & eos perinde Oderint ac metuant. Amant Turcae assuefactas habere, ut jussi procumbant in genua, & sessorem ita recipiant. Bacillum, clavam aut ensem mordicus humo attollant, insidentique domino porrigant. Quae ubi perdidicerunt, ut sit artis fides, aptant eorum naribuS a nulos argenteos, honorem & insigne disicia

plinae. Vidi qui excusso ephippiis domino manerent in eodem vestigio. Vidi qui procul astante equisone circuirent, & quoties juberet consisterent. Vidi qui domino mecum in superiore coenaculo prandente, arrectis auribus vacem ejus captarent, quam Cum percepissent, adhinnirent. Sed est eorum equorum proprium , ut non nisi porrecta rigidaque cervice cursim conmciant , nec sisti nec flecti possint, nisi lamgiore gno: quod freni ut ita dicam critimen arbitror , quod quidem per totam Turciam unius generis & formae est; neque ut apud nos pro oris equi ratione, asperius molliusve induitur. Calceant Turcae equoS soleis non adeo ut apud nos in medio ape

iis , sed pene continuis & solidis, quo mi

168쪽

o lisola III. Is snoribus offensaculis pedes obnoxii sint. Iidem equi haud paulo longiuS quam nostri vitam extendunt; videre est 2O. an norum eo animi vigore , ea corporis firmitate , qua sunt apud nos annorum octo:& perhibentur aliqui in equitibus Ρri

Cipis ob magna merita perpetuis alimemtis dignati , durasse ad annum quinquagesimum, & eo amplius. Ρer noctes aestivas, quibus calor intentior est, Tum cae equos non habent in operto , sed e ponunt ut dixi nocturnae aurae, dor sualibus intectos, arido fimo substrato. In

quem usum collecta toto anno equorum eXcrementa siccant in solem, comminuuntaque , & in pulVerem redigunt. Hoc stratum equis subjicitur, neque aliud norunt. Straminis nullus usus , ne ad pabulum quidem modica foeni, nom marima homclei portione equos sustentat, magis quam 1aginant. Gaudent macilentioribus ut adcursum & Omnem laborem aptioribus; dorsualibus, quos diXi, equos insternunt, non minus tempore aestatis quam hyemis, sed tamen pro temporis ratione diversis. Id cum ad nitorem pili conducere, tum adversum Digus necessarium esse ducunt alsiosis eorum equis, neque ullam rem minus ferentibus quam stigoris inclememtiam. Ex his cui dixi jucundum spe

169쪽

I 6 Aug. sudequit ctaculum Capio, cum sole ad occasum vergente singuli suis quique locis in area collocantur. Appellati a me vel Arabis vel Caramani Vel quocunque nomine hinniam respondent, oculosque in me Conto quent. Nam soleo interdum descendere, & cordices peponum mea manu i

ter eos dividere; hinc illa notitia. Ego

Vero quacunque ratione possum, molesti rum quaero obliVia. Habeo camelos se minas seX, per causam farcinarum feret darum comparatas; sed re vera ut ad Ρri cipes meos ducam, si forte eorum operae

opportunitate adducti hujusmodi animalis alendi studium eos capiat. Duo sunt, eX quibus meo judicio maXimum Turcae usum fluctumque percipiunt, origa inter fruges, cameli inter jumenta, utrumque longinquis expeditionibus, quaS Obeunt, perquam accommodatum. Nam illa quitidem non facile corrumpitur, & salubre hominibus praebet alimentum, & multis saturandis pauca sufficit. Cameli gravissima subeunt onera, facile esuriem & si1-tim serunt, minimuinque curae requirunt.

Camelarius unus sex curandis satis est; neque aliud fere animal regenti magis o temperat : non pectine, non strigili opus habent, scopis mundantur , ut nobis Vestimenta; in nudo solo accumbunt veriusquam

170쪽

Epistola III. . Is quam procumbunt. Itaque Onerandos se praebent. Quod si onus fuerit julto gravius, fremitu testantur, & recusant surgere. Sub graviore pondere facile rumpuntur, praesertina Via lutulenta & lubrica.duVat Videre, quemadmodum in Orbem Considentes, collatis capitibus, eX eadem petui vel patina summa concordia pabulum & potum sumunt, contentae minimo. Cum res eXigit, in pabuli penuria, vepres & spinas rodunt , quibus quanto

magiS OS cruentatur, eo impensius delectantur. Camelorum nunnullos mittunt

Scythae, sed plures ferunt Syna Assyri

que, ubi minimis pascuntur armentis, tantuSque eorum proventus est & vilitas, ut equa generosior, interdum centum cameliS permutetur. In quo tamen fortasse non tam camelorum Vilitas, quam e tu rum caritas, & pretium, admirationem si

clat : quod hujusmodi equae tanti illic aestimentur, ut qui unam nabeat, se divitias habere putet. Bonitatis periculum fiteX arduo monte per praeceps inoffenso pede decursu. Proficiscens ad bellum

Turcarum princepS , multa Camelorum millia secum ducit, supra quadraginta, nec multo pauciores farcinari OS mulOS, qu rum magnam partem, ubi in Ρeruam itur, Onerant omne genus frugibus , sed

SEARCH

MENU NAVIGATION