Augerii Gislenii BusbequiiOmnia quæ extant. 1. Legationis Turcicæ Epistolæ quatuor. 2. Exclamatio sive de re militari contra Turcam instituenda consilium. 3. Solimanni Turcarum Imp. Legatio ad Ferdinandum Roman. Cæsarem ... 4. Busbequii Legationis Ga

발행: 1740년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

151쪽

I38 Aug. Rusbequiiticu. Exteriorem cubicula occupant, quae omnia in porticum habent aditum, eg mul ta sunt feci angusta, inter se pδria, quales monachorum cellae. Εjus frons in viam publicam obversa est , qua iter est ad regiam, & qua princeps sere singulis diebus Veneris qui eis, ut apud nos dies solis, festi sunt) ad sua sacra proficiscitur, ut

oratoribus videndi ejus de fenestra faculutas nunquam desit. Nam familia e vesti-hulo cum Chiauso & Gimigaris praetereuntem salutat, vel resalutat verius: quod ita ferat Turcarum institutum, ut qui major sit, minorem salutando praeveniat. Itaque princeps ipse stantem velut ad ossicium in compitis populum capitis nutu prior salutat , cui populus cum faustis acclam tionibus omnibusque respondet. Pars inferior equorum stabulationi destinata est. Eam domum tutam ab incendio praestant intus fornices quibus tota structa est, soris plumbum quo integitur. Sunt ejus quidem multae opportunitates, sed non pauciora incommoda. Omnia ibi ad usum necessarium aedificata, nihil ad elegantiam

aut delectationem : nihil est quod te sua

specie vel novitate retineat. ΗOrtus nullus in quem exeas, nulla arbor, nullus fruteX, nulla virescens herba, quae oculos

reficiat : sed molestum multarum besti

152쪽

Disola III. - 1 39rum contubernium. Sunt in ea mustela-Tum greges, frequentes angues, stellione que & scorpiones. Ergo evenit interdum, Ut quis mane pileum repetens ab eo loco tibi. pridie posuerat, angue redimitum, magno cum terrore inveniat. Quae tamen hestiae, ut hinc de praeclaris solitudinis nostrae solatiis audire incipias, delectationem aliquam adserunt. Ut, cum mustela magno proelio cum angue congressa non deterretur, quo minus tota spectante domo, renitentem defensantemque se longo in suum cavum victriX trahat; Vel, cum eadem mustela sedem mutat, & catulos alio transfert, ut nuper una, dum adhuc cum hospitibus h prandio accumberem, in mediana mensam, superne uhi cubile habebat, desiliit ore catulum gestans quem eo loco retenta reliquit, neque tamen a limine longius disceaebat, Neriens quis eum maneret casus, donec satiati into mis animalculi conspectu humi deponere muS , quo mater advolans correptum transtulit quo destinaverat. Fuit etiam nobis spectaculo sive anguis sive draco, certe serpens in stabulo pedibus equorum O tritus admodum tumida alvo , qua meo jussu aperta, reperti sunt tres praegrandes mures. Mirabar qui tardus Veloces, repem currentes consequi, & faucibus ut

. . Vide

153쪽

Aug. Embequii videbatur tam arctis devorare integros potuisset. Sed mirari desiit, postquam in alium anguem incidi, qui correptum ore minimum bufinem si1ve ranam rubetam a clunibus orsus jam magna ex parte deglutiverat. Vivebat nihilominus hui, &quod poterat prioribus pedibus nitens eriripere se hosti contendebat. Cum primum vidi, magna me coepit admiratio, existimantem monstrum esse : animal videlicet bipes, cum tanta cauda, quantus erat se pens; re cognita coepi bacillo tundere, ut Capturam dimitteret, quod aliquandiu st stra fuit. Conabatur quidem se praeda em nerare, quo eXpeditior fugeret, sed inviato haerebat in faucibus rana, quam magna vi sugendo auraxerat. Qua tamen adeXtremum eXcussa, Os Vacuum claudere

non poterat, rictu foedum in modum diaducto & hiante , qui habitus ejus fuit , donec interficeretur. Bacillum illud, si Plinio fides habenda, utile futurum erat parturientibus. Sed ego non contentua indigenis bestiis, domum implevi exu riis, quibus alendis familia occupatur &se oblectat me vehementer approbante, ouo levius ferat longum patriae desiderium. Quid enim potius, quando humano arc mur commercio , quam ut ex bestiarum contubernio aerumnarum oblivionem quaeramus :

154쪽

ramus : alioqui solitudo , si a & parietes quid delectationis adserant 7 In his primas

tenent simiae, quae mirificos ludos edunt, ct magnos ritus faciunt. Itaque raro eas videas sine circumsistentium Corona, earum nequitiam & ridiculam improbit tem magna cum Voluptate attendentium. Habeo praeterea lupOS, ursos, CerVOS plati- ceratas quos non recte Vulgus damas vocat)& cervos vulgares, item hinnulOS, lynces, ichneumones, mustelas, ejus generis quas marias & Zibellinus vocant; & si scire vis, etiam porcum , Cujus contagium equis meis salutare , qui eos curant, mihi pem suadent. Neque vero praetereundus fuit,

cum reliquas ' animantes nominarem,

quando, propter eum , mea domus ab Asiaticis hominibus frequentetur. Accedunt , ut videant animal illud immumdum , a cujus esu libris suis ritualibus rohibentur , quod eorum finibus e ciat , quod antea Viderunt nunquam , cujus furcae Omnes non mhaus quam hos hominis pestilentia insecti , coni ctum horrent. 'Quo more cognito belle fit, ut qui mittere aliquid occultius ad me . velit , porcello in saccum conjecto puerum Oneret. Intranti occurrit Chiausus ,& quid intro ferat percunctatur. Tum puer ei in aurem, se porculum mihi ab

155쪽

I4a Aug. Einbequii amico dono serre. Tentat ille scipione. statimque ut grunnitum audit , fugit retro quantum poteit , & abi , inquit , intro in

malam rem cum tuo isto tam illepido munere. Tum despuens, & conversus alconsessores , mira , inquit, rex, duam dei ctet Chrisianos esus istius impurissisi animalis e prorsus eo carere non possunt. Sic intromisia sus puer una infert quae celatum Chia sum voluit. Sunt item mihi complura aVium genera, aquilae, corri, monedula anates eXoticae, grues Balearicae, perducesque. His tot animantibus resertae domus speciem non male coepit, qui navem

Noes similem dixit. Ex his praeter eam quam dixi familiae oblectationem & longae absentiae levamentum , etiam hanc utilit tem capio, quod me multa cognoscere juvat, quibus lectis in scriptoribus minus fidem adhibebam. Pleni sunt libri amorum , quibus serae in homines inflammatae fuerunt. In quibus quidem ego semperassensum sustinui, veritus ne fabulosa temere crederem, donec vidi lyncem quem habui ab Assvria sic affectum erga unum de meis hominibus, paucis diebus cognitum, ut amare negari non posset. Ubi praesens aderat, multae & insignes blanditiae, complexusque & tantum non oscula. Cum vellet abire, injectis leniter in vestis lacianiam

156쪽

niam unguibus retinebat, abeuntem Vero oculis prosequebatur, nec eos fere ab ea parte dimovebat, moestus interim, donec redeuntem aspiceret. Hic mira rursus 'alacritas & gratulatio , nec tulit diutius absentis desiderium, illo mecum in castra Turcica trans mare prosecto, lynx desiderii vim continua aegritudine testatus , post inediam aliquot dierum contabuit. Quod tuli sane moleste , quod eum cum ichne mone quem habui valde placidum , Caesari dono destinaveram, propter tergoris putichritudinem quae tanta fuit, ut cum Cominmunibus lyncibus compositus aliud ferme animal videretur. Hos enim elegantisti mos producit Assyria, quorum hic tergora quindecim & sedecim aureis coronatiS Veis neunt. Nec dubito, quin illae fuerint B bylonicae pelles, olim in pretio habitae, quarum in 1. interdum Titulo de publicanis , mentio fit. Accipe aliud de ave. Est mihi inter caeteras grus Balearica. Id genus a vulgatis distat candido plumarum citro ab utriusque auris sede demisso. Deinde nigritie totius partis colli anterioris qua Turcae tegumenta capitis ornant. Nec magnitudine communibus gruibuS par est. Haec quam dico grus Balearica apertissima dedit amoris signa erga militem Hispanum, quem captiVum redemeram, sic ei dedit

157쪽

I44 Aug. Rudequii ut per plures horas eo inambulante ambualaret una, illo insistente consisteret, assidenti vero adstaret, seque ab eo reliquorum contactum aversata) tractari & demul- ceri pateretur. Ubi domo aberat, ibat ad x ejus cubiculum, ostiumque veluti pulsi tura rostro appetebat. Si quis aperiebat, omnia oculis perlustrabat, si eum reperiret. Ubi se frustra esse videbat, tum V ro totam circuibat domum cum tantis Miam acutis clamoribus ut ferri non posset& necesse esset aliquo concludi, quomianus ejus clamor aures offenderet. Seclubi is redierat, passis alis ei obviam ferebatur cum absurdo & incondito corporis motu , ut vel staticulos saltationis alicujus

transmarinae, vel certe Velitationem cum

pygmaeo meditari videretur. Quid plura elacit sibi postremo consuetudinem sub lecto ejus cubandi, ubi & OVum ei peperit. Η

bes duorum brutorum animalium amoris

erga homines indices affectus. Nunc contra audi de animalis ingrati seritate M perfidia. Fuit mihi cervus mansuefactus cqui nobiscum multis menssibus comiter &amice vixit, sed idem ubi venit tempus Coitus, derepente ita efferatus est, ut j ris hospitalis & beneficiorum immemor. Omnes nos velut indicto bello pro hosti bus haberet, in obrium quemque res

158쪽

Epistola III. I

hus incursaret, parceret nemini, ut ii cesse haberemus ejus furorem parietibus &repaguliS coercere. Quibus tamen effractis Cum noctu erupisset, magnum inter equos, qui in area sub coelo consuetudine Turciti Ca pernoctabant, tumultum concivit. Cui

sedando cum equisones accurrerent, cam Cerisque effractorem eo redigere conaren tur, unde proruperat; tRntum abfuit, ut se cogi pateretur, ut plerosque Vulneraret. Quare illi concitati, in equite, quod esse amplissimum dixi, perduellem Compellunt, ibidemque meo permissu, hastis

venabulis, Omnique genere telorum, quod cuique in manum Venerat, membra Omnia transfiXum sternunt, primo quidem fortia ter & magno animo se defendentem, adeXtremum turbae imparem. Nam plusquam M. homines contra unum armati stahant. Sic ille fractae tesserae hospitalis poenas dediti Quo in frusta secto, Oratores qui tum erant Constantinopoli nocturnae venationis participes seci. Fuit cervus pra pandi & vasto corpore, quales fere exungaria autumni principio ad suos hym

naeos in Austriam iacendunt. Nactus eran a mendicis ex eo quaestum facientibus.

Circuibant illi stipem colligentes precatione prius facta, in qua cum Dei nomen saepius occurreret, ad quod ipsi caput inclin Κ hant,

159쪽

hant, consuefecerant cervum, ut idem faceret. Quo miraculo captum Vulgus, msi bestiae sensus divinitatis inesset, in eos

certatim quadrantes congerebat, & hunc propter raram corporis proceritatem ad Caesarem ducere cogitaveram. Quando de mendicis Turcicis incidit mentio , non erit abs re pauca de ratione eorum atti gere. Sunt illi quidem multo rariores, quam apud nos, nec nisi fere errones, qui

per speciem religionis diversas sanctimoniae vias professi vagantur. Nonnulli si porem mentis mendicitati obtendunt ;quod quidem genus valde gratiosum est, quod stolidi & amentes , ut coelo haud dubie praedestinati, jam in hac vita pro divis habeantur. Sunt & Arabes, qui Ve illa circumferunt , cum quibus majores suos propagandae religioni Musulmannae militasse praedicant : qui non passim nec ab omnibus mendicant, sed Vesperi praetereuntibus sebaceam candelam, malum ciuium vel punicum obtrudunt, ut nummum qui a lo triplove pluris sit recipiant , & vendere potius quam turpiterrogare Videantur. Caeteroqui qui apud

nos mendicant, apud eos serviunt, captum usu membrorum servum nihilominus herus alit, nec est ita debilitatus quisquam, quin operae ejus aliquod sit pretium. M mini

160쪽

sola III. 147 mini me redimere non ignobilem militem Hispanum, qui ordines apud suos din

rat : quem Cum membris omnibus eX Vultineribus debilitatum Turca emisset, rationem tamen iniit , quomodo fructum ex eo Caperet. Trajecit eum in Asiam, ubi anserum greges aluntur, quibus pascendis Operas ejus locabat , eX quo non comtemnendum lucellum faciebat. Ac nescio an optime rebus nostris consuluit, qui servitutem primus sustulit. Scio servitii varia esse incommoda , sed ea commodiorum pondere sublevantur. Si justa& clemens & qualem Romanae leges νpraescribunt , servitus , praesertim publica , maneret; non tot fortasse crucibus , neque tot patibulis opus esset ad coercendos , quibus praeter Vitam& libertatem nihil est , quos egestas ad quodvis audendum scelus impellit, libertas sine re non semper suadet honesta. Milomnium ingenia inopem ferunt libertatem, nec Omnes ita nati sunt , ut se regere &suo arbitrio recte uti sciant, melioris ductu atque imperio tanquam adminiculo opus habent, nullum alioqui peccandi finem si cturi. Ut sunt quaedam bestiae, quarum ferocitas semper metuenda sit, nisi vinc tis aut robore coerceantur. Hic quidem mens imbecillior auctoritate herili gubern

SEARCH

MENU NAVIGATION