Augerii Gislenii BusbequiiOmnia quæ extant. 1. Legationis Turcicæ Epistolæ quatuor. 2. Exclamatio sive de re militari contra Turcam instituenda consilium. 3. Solimanni Turcarum Imp. Legatio ad Ferdinandum Roman. Cæsarem ... 4. Busbequii Legationis Ga

발행: 1740년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

511쪽

Aug. Muebequii Bironius nunc suum iter habet. Cujus quidem Alemonii, ut videtur, consilium est, ut quam valido praesidio Caineraci imposito, Vicina aliqua loca recipiat; Hannoniensium & Arthesianorum civitates crebris expeditionibus umet; atque ita Brabantis, caeterisque,quos sibi infensos novit,ostendat,

quantum in se praesidii fuisset, quantumque eis prodesse potuisset, si se amico uti persi

verassent. Hanc enim , aut aliam Viam nutilam esse alienatos eorum animOS recuperandi. Cujus rei eo majorem facultatem habet, quod ReX eum summum Vicarium, sive Locumtenentem designasse dicatur ; ita tamen circumciSa potestate, ut neque pecunias imperare possit, neque pro suo ambitratu abuti Regis aerario. Sed tamen tantum est, ut dixi, Belgarum in Gallos Odium, ut propter eorum studiorum atafectum ipsemet Auriacus pessime audiat, neque ejus ea sit auctoritas quae solebat, ne

apud Hollandos quidem & Zelandos, quibus parum abfuisse existimatum sit quin

Comes & Dominus declararetur. Nunc Vero non modo liberas: Verum etiam acerbas& contumeliosas eorum Voces saepe auriabus haurire cogitur. Nec desunt, qui insimulare audent in illa Antverpiensi trago dia consensisse eum AlenZOnio, ejuSque

512쪽

consiliorum fuisse participem. Itaque pene ad modum privati hominis otiosus Flistingae idet; nisi quod nescio cujus domus suae

negotiis Vacat, sic exspectans dum istius invidiae tempestas praetereat; quemadm dum fere mobile vulgus est, nec secundae, nec acversae Voluntatis, retinens. Non adfirmo quod dicturus sum, quamquam fere sunt rtimores quos ii dissipant quibus sunt adversi, quique veros esse nollent. Tota Gallia percrebuit; denuo ad TerZeras m Ie pugnatum, amissam classem, Gallos Omnes concisos, Lusitanos remo & triremibus reservatos , Nauarchum teneri captivum. Quae si vera sunt, ut non sunt veri dissimilia, magno Gallis hospitia Lusiiatanica constant. Inter caetera mandata,

quae Duci Joysio in Italiam proficiscenti

Rex dederat, illud vel praecipuum fuit, ut impetraret a Ρontifice facultatem vende di bona Ecclesiastica ad aliquot centena millia coronatorum ; in quo nihil potuisse efficere Joysium renunciant. Ita hic Regem sua exspectatio frustrata est, ut & nuper cum Viros primarios per Galliam ci cummisit qui pecuniam conficerent, qu rum similiter inanis labor fuit. Cum Rex

huc redierit, de ratione eruendae pecuniae, argentique inventione primos convent

futuros puto. Ρlebi quidem hic pene ad Ii 4 restim

513쪽

O4 Ambequii restim res rediit, tot & tantis exactionishus tributisque male eXcipitur. XV. S ptembris , CD. D. LXXXIII.

Hic nuncius Apostolicus, Armenientis Episcopus senex, humanitate , & Vitae mintegritate insignis, in febre diem suum obsiti

M. Septembris, CD. Ι . LXXXIII.

EPIS NOLA XXV. IAuca sunt quae scribam; nimirum esse

Cameraci AlenZonium, rerum mulularum penuria laborantem, sed potissimum quod ad rem attinet, pecunia. Harmoniae oppidulum est satis munitum Quesn um, quod ejus Duces furtim intercipere conati, Cum multa caede & suorum jactura repulsi fuerunt. Aldegundius, & Junius quidam, superioris Comitis Ρalatini, dum vixit, Se- Cretarius , Cameracum venisse dicuntur, tanquam a Statibus Legati, ut cum Ale Zonio de concordia & reconciliatione agant. Sed agant, & reconcilient ut v lent , non videntur id secunda voluntate

populi facturi, apud quem nihil est nomine Gallico invidiosius. Iprae obsidio C stellis aliquot excitatis continuatur; quamquam a Brugensii praesidio nescjo quid damni illatum obsidentibus memoratur Quo tempore AlenZOnium quoque adfuturum existia

514쪽

Epistola. so

existimant. Regis reditum arbitror remΟ- Taturam pestem, quae pluSquam mediocria ter saevit Lutetiae. Nova quaedam religio populos istos incessit. Consurgunt urbis alicujus atque incolae agri promiscuae 3et tis atque ordinis, catervatimque in modum supplicationes habentium duorum aut trium dierum itinere peregrinantur ad templa religionis opinione clara, sere vestibus albis linteis amicti, crucesque ligneas gerentes in manibus. Hujus rei initium quidam ad prodigia reserunt, quorum novitate territi hac caeremonia Deum placat dum , malaque quae portenderentur aVem

runcanda , duxerint. Alii fieri putant ingratiam Regis, ut illi Deus prolem impertiatur. VI. Octob. I . Ι . LXXXIII.

EPISTOLA XXVI. SCribitur mihi a C. M. V. Camerae Coniassiliariis libros quos ejus Bibliothecae,

superstite etiamnum Divae memoriae I Peratore Moimiliano ante annos, ni fallor, septem addiueram, & consecraVeram, mille florenis aestimatos. Quam summam , si ea C. M. V. Visum est munus remunerari, sane amplissimam duco, & C. M. V. eo nomine humillime magnam habeo gratiam.

Sed si ea, ut pretium aestimatae mercis pro

515쪽

sos Aug. sinsequii tot x talibus libris C. M. V. Bibliothecae

propter canitiem perpetuo ornamento &auctoritati futuris, rependitur & imputatur, facere non possum quin eam justo pretio longe inferiorem ponam. Quod pro diagnitate librorum, & ea qua semper eos C lui observantia, reticendum non putaVi. Nam mihi certum est, quamcunque C. M. V. boni consulere. IX. Octobris, CD . Ι .

LXXXIII.

EPISTOLA XXVII. TAndem Rex huc reversus est. Urbem

Lutetiam inire propter pestem non placuit. Commodissimum visum est, dive tere ad fanum Divi Germani LayOrum. Primum ut eo ventum est, rei primariae cura fuit convocare, quos alias scripsi co quirendae pecuniae circa Galliae populos Mcivitates missos. Hi sunt omnes viri prim

rii. Quid egerint illi, quidque responsi

tulerint, Regi renunciabunt. Quippe unam vocem fuisse populorum omnium, tantum esse oneris, ut potius demendum sit alti quid eX Vetere, quam novi. imponendi lo-Cus , alioquin serri ultra non posse. Hinc caussa nascetur Regi eorum sententias explorandi, qua potissimum ratione pecunia , qua quoquo modo inVenta, opus sit, erui possit. lacertum est quo inclu

516쪽

inclinent, nisi quod non desunt, qui putent hoc munus ordini Ecclesiastico delatum iri. ReX videtur per Ducem Joysium agi voluisse apud Pontificem, ut denuo bonorum Ecclesiasticorum ad aliquot centena Coronatorum millia venditionem fieri

permitteret , sed quacunque de caussia nihil esse effectum. Jam isti cujuSmodicunque conventus D. Germani ad exitum pem ducti essent, nisi Cameraco ad castellum Theodorici, quod vocant, sex abhinc milliaribus venisset AlenZonius, capto circuitu ad Andes suos festinans, ut ibi hybernet. Ad quem eii prosecta mater, ut, si fieri possit, in aulam ipsum perducat, ut eiS, quos diat, conventibus intersit. Sed incertum est etiam quid ille faciat. Nam ille quidem ratus est suo more, tanquam sibi in maximis rebus Versanti parum subventum sit; Re que potiorem alienissimorum hominum,

quam ejus rationem duXerit. Caeterum cameraci neque securitati, neque annonae

satis provisum est. Castelli Cambresii e Pugnationem tentavit Bironius; sed nimis feliciter supervenit Parmensis , ut parum abfuerit quin major clades acciperetur, &Bironius trepide se reciperet. Tormenta tamen bellica in tutum reducta. Belgici rebelles Status Middelburgi conVenerant. ut de rebus communibus, quod esset ex

usus

517쪽

so8 Aug. sudequii usu, statuerent. Auriaci factio instabat, ut rediretur in gratiam cum AlenZOnio ;sed frequenter ab aliis reclamatum est, si iis se recenti casu monitos quam nihil Gaiulis credendum sit affirmantibus. Fuerunt qui Regem Daniae optarent, nonnulli Ca-simirum nominarmat, suffragante Regina Angliae . sed discessum est nulla re consecta.

XXIX. Octobr. es . Ι . LXXXIII.

Δ Lengonius se recepit Laodunum. ΕΟ- Regina mater ad eum prosecta est. Quid fuerit in caussa, non satis scio; nisi ut fortasse propius adesset Cameraco, ubi magnopere tumultuatum esse constat, & aut Captam urbem conjuratione quorundam cuvium & vicinorum Ρraesectorum, aut certe rope fuisse ut caperetur, arce tamen Gaus salva. II. NOVembr. CII. II. LXXXIII.

EPISTOLA XXIX. D Εdiit ab Alengonio Regina senior, itu

neris labore frustra suscepto. Neque enim is in aulam se trahi passus est. Sed neque Rex ejus absentiam valde iniquo sertanimo. Regina Navarrae pervenit ad Virum, a quo satis comiter fuit accepta; vivit tamene ab

518쪽

simulatur, veritate constiterit. Ea de caussa missus ad Navarrum Bellieurius, ut palinodiam Regis nomine canat, & rem inter eOSComponat. Regem accusatum, quod per iracundiam suomet sanguini notam imposuisset, poenituisse ferunt. Ρurgare nunc se, quod quorundam verbis fidem temere ha-

huisset. Sed postulat Navarrus, ut si deliquit uXor, merito supplicio assiciatur; sin falso sit delata, & criminis eXpers sit, auctores calumniae poenam ferant. SatiS co stat Regem exacerbatum caede ejus tabellarii, quem ad Ducem Joysium missum alias scripsi quam non sine conscientia Sororis perpetratam suspicabatur) eo irarum prOcessisse. Qui ejus mulieris ingenium norunt, valde se falli dicunt, nisi illa talem ignominiam aliquando insigniter ultura sit. De tumultu Cameracensi quod adjeci postremis litteris meis, inde natum fuit, quod in ea urbe visus fuerat Dominus de Golgny, Vucini loci Regis Ρraesectus, quem nonnisi de

civium voluntate in ea urbe versari interia pretabantur. Inscienter quidem illi, quod postea res indicavit; nam ideo Cameracum Venerat, ut conVeniret Mengonium, ad quem etiam huc accessit, ac nescio an etiamnum apud eum sit. Caussa adventus ejus

fuit spes injecta recipiendi per pactionem.

519쪽

sIO Aug. Budequii Cameraci , AlenZonio ingenti pecuniae summa Regis Catholici nomine promissa. Posse vero eam actionem non abire inanem, credibile facit multum apud Mengonium naufraga, & a rebus omnibus nuda nobilia taS , cui perquam commoda esset hujusmodi transactio, quod eX ea cujuSque es riei & inopiae paratum esset remedium. Sed hoc negotium tam in aula Regis, quam per totam Galliam magna laborat infamia, ut quo nulla re melius Gallica levitas expriami possit. Et scripsisse de ea re , & monuisse fratrem Rex dicitur. Species quiadem negotio quaeritur eX mutua utriusque partis captivorum liberatione. Nihilominus novam parari a Statibus Brabantiae legationem , brevique adventuram quidam putant, quae de reconciliatione cum Alenagonio agat. Quo illi adduci videntur rebus gestis Ρarmensis, qui pleraque Omnia quae sunt praeter Gandavum & Antverpiam occupavit. Sed illi aggeres maritimos passim aperuerunt, ut & ipsi maris inundatione tutiores essent, & eam partem Ρarmei si redderent inutilem. Secundo loco decursuri existimantur ad hoc nOVae legati nis consilium, ut quibus propositum lit e trema quaeque potius subire & pati, quam redire sub vetus imperium. Auriacum Certe a Zelandis & Hollandis in Ducem brevi

520쪽

creatum iri nunciatur. Pigagitardus Cameraco excesiit. Arci & praesidio praeest Bal gnius; ita animatus, ut ejus possessione, vix etiam ipso jubetate AlenZOnio, cuiquam

cessurus videatur. AlenZoniuS mutato conis sitio non creditur abiturus longiuS, neque in Andes, ut dicebatur, hyematum Comcessurus, sed mansurus ubi nunc est ad c

stellum Theodorici, Chasteau Thiery vulgo vocant. Ita rediit e Belgio male acceptuS , ut locus ubi namime latere possit ei 1it optatissimus. Rex interim suos habet

OnVentuS, quorum Vix finis erit ante duos menses; non enim de pecunia cudenda tantum agitur, Verum Omnia sub incudem revocantur. Quaecumque toto regno praVe,

aut cum insigni populi detrimento administrantur, ea mutare in meliuS, pro noVae

vitae sanctimonia quam profitetur, propositum habet. In quibus tamen probabile est eo plerumque rem recasuram, ut prima sit ejus utilitatis ratio. ΕXempli caussa, Reges Galliae usurpant sibi jus conferendorumheneficiorum Ecclesiasticorum; itaque pueros , milites, & mulieres videre est Episcopos & Abbates. Disputatum inprimis fuit, an melius esset rem in antiquum statum restitui, ut electioni res permitteretur. Sed decretum fuit, quandoquidem non esset, quae fuit antiquitus electionis

SEARCH

MENU NAVIGATION