Historia matheseos universae a mundo condito ad seculum P.C.N. 16. praecipuorum mathematicorum vitas, dogmata , scripta et manuscripta complexa. Accedit recensio elementorum, compendiorum operum et operum mathematicorum atque historia arithmetices ad

발행: 1742년

분량: 1019페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

6 Ubrum de septangulo in circulis memorat Asud MARA lusi . m. Conica, quorum meminit ipse libro de quadratura parabolae & Lib. L de Conoidibus & Sphaeroidibus. Hinc MERACLIDEs existimavit, Apo LONIUM PERGAEDM eum descripsisse. Cons. Vossius i. c. P. 434. Quod ad editiones operum Archimedis attinet, quaelibet sub eorum Editore erit nominanda.

g 148. Anno I99. annotatur a PTOLEMAEO Lib. IV. Eclipsis Lunae, quae acciderit anno S . periodi secundae Calippicae, nocte, quae secuta est diem 16. Mesori mensis, hora post meridiem situm, cum praeteriissent anni Nabonassarei s 6. & dies 3 s. horae septem. Ea Eclipsis ad Calendarium Julianum accidite hoc anno die a a. Septembri seria 4. horis post meridiem 7, 2 o. idque Alexandriae. Latitudo vera 3o, s s. Semidiameter Lunae I 6, 3 o. Summa semidiametrorum s 9, 37. Scrupula residua 26, a. Digiti ecliptici 9, si. Locus Solis a6. gradus Virginis. 3 149. Anno 198. idem Auctor indicat talipsin Lunae, quae a Dderit anno s . periodi secundae Calippicae, nocte, quae secuta est diem nonum mensis Mechin hora prima & ao. minutis post mediam noctem, cum praeteriissent anni Nabonassarci s dies Is 8. & horae a 3, 2 o. Ea accidit ad Calendarium Iulianum diero. Martii, seria tertia ineunte, hora una, post minut. i . post mediam noctem. Latitudo rara Lunae i4,3 i. Semidiameter Lunae I , I9. Summa semidi etrorum 62, I s. Scrupula rota 7, 44. Digiti ecliptici i6,a7. Sol in a6. gradu Piscium.

Altera Eclipsig Lunae hoc anno acciderit anno s s. periodi Calippicae secundae, nocte, quae secuta est diem s. Mesori. horis et, i s. post mediam noctem, cum praeteriissent anni Nab nassarei 3 7. dies 334. & horae i , is. Ad Calendarium Juli, num contigit die a a. Septembr. seria quarta hora 3. fere post mediam noctem, idque Alexandriae. Latitudo Lunae vera 8, 3 i. Sentidiam. Lunae i7, I9. summa semid. 62, 7. Scrupula re-

sidua

282쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS. inssidua s3, 36. Digiti ecliptici a8,3 Locus Solis I s. gradus Vi

Anno 188. Ludis Apollinaribus Romae, Di agebantur adquiritum Idus Quintilis, sive die ii. Julii, quinque diebus antequam consul Scipio in provinciam proficisceretur, facta est EApsis Solis: ea accidit ad Calendarium Iulianum, die I

Martii, feria a. post mediam noctem, horis T. & min. 9, so. ubi Parallaxis latitudinis sI. o. Vera si ,3 o. visa australis O, Io. Semidiam. Solis is . 27. Scrupula residua 3 r. 7. Digiti eclipticira, s. Facta igitur minutis 36. post Solis exortum, & cum undecimus Quintilis mensis tum fuerit in die i4. Martii. manifestum est Calendas Januarias Romae tum fuisse, in die 7. S ptembr. pnaecedentis anni, ut ita Calendarium Romanum a belli Punici secundi initio ante annos 28. anticiparit diebus centum & quinquaginta sere, adeo inepto Calendario usi sunt Romani. Sol in i 9, 28. Piscium.

. Anno I 72. annotat PTOLEMAEUS Lib. VI. cap. s. Eclipsin Lunarem, Die acciderit anno septimo Ptolemaei Philometoris, annoNa naisaris s74. die 27. Phamenoth, cum praeteriissent anni Nabonassarei s73. dies ro6. horae I . min. 2 o. quae fuerit septem digitoriam Alexandriae, horis 2, 2 s. Post mediam noctem. Ad Calendarium Julianuirrhaec lipsis accidit hoc anno, feria septima, inciante die primo Maji, horis 2, 36, 4s. post mediam noctem. Latitudo vera 2, 37. australis. Semidiam ter Lunae i7, 37. Summa semidiametrorum 64, 38. Scrupula residua ro, i. Digiti ecliptici 7. sere. Eocus Solis in 6. Tauri 3 3 3. Anno i 6 . teste Livio facta fuit Eclipsis Lunae, quam Romanis praedixit a IULPi Tius GALLUs. Ea accidit die ai. Iunii seria tertia, hora 9. minutis i . post meridiem. Latitudo vera I s, 31 . Semidiameter Lunae I 6, I s. Summa semidiam

283쪽

MO LIBRI L CAPUT X. reorum s 9, 3. Scrupula residua 44, 8. unde emergunt digiti ecliptici 17, 2. Locus Solis in 26. gradu Geminorum. Accidit, inquit Livius, hora secunda noctis. Sol Thessalonicae tum

occidit post meridiem hora septima min. it. ipsis facta ad Calendarium Romanum . Septembris, ad Julianum die ri. Unde manifessum est Idus Martias apud Romanos incidisse invi diem Januariu

Dos ITHEus Coloneus Atticus. Octaeteridem Eo Do xi emendavin Ante Cluilham et Oo. apparentias stellarum ine rantium observavit, ex quo eas desumserunt dein GEMi Nusc. est. lagoges, & PTOLEMAEus in cons de eo FLi Nius XVIII. 3I.

SCIPIO NASICA, Collega Laenatis, primus aqua divisit horas aeque noctium atque dierum. Idque horologium sub tecto dicavit anno Urbis DXCV. Tamdiu populo Romano indiscreta lux fuit. PLINius Hist. Nat. Lib. VI l. eap. 6o l .lὶ Ita quoque istud testatur e Erusoni Nus de Die Natali cap. XXIII. Hillud satis constat, nullum in soro solarium prius fuisse, quam id, quod MLisv ALERI Us ex Sicilia advectum, ad Rostra in columna postfit. Quodcum, ad clima Siciliae descriptum, ad horas Romae non conveniret, L. Pui Lxν Pus. Censor aliud iuxta constituit. Deinde aliquanto post L. CORNELius N issi CA Censor ex aqua secit horarium: quod & ipsum ex consuetudine n -icendi a Sole horas, sol arium coeptam vocarL A Formam huius clepsydra omnium accuratissime describit Dio Nusi Us PETA . us in nota ad s FN-Εs a Dionem p. ai. edit. Paris ex ossicina Nivelliana i6ia. Clepsydram. inquit, vas quoddam ad lucticiorum usum fuisse nemo est, quin audicrita. Illud vero liaud aeqlic prolutum est, quae eius fornra fuerit, nec accurate ,,ab ullo, quod sciam, hactenus observatum. Frustra enim Literatorum ovulgo persuasum est, huic nostro simile fuisse, quo horarum intervalla pa istimur. Nam utque duobus ex vasculis veterum elepsydra constabat, sed -uno tantum, eoque aqua non Perpetua, sed quae infusa identidem. van Amitteretur, subiecto, ut opinor, vase recepta, aue certe quae singulis causis

senova atque appense transfunderetur. Fuit vero una in Parte tenue & a

284쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICI s. a

fimitanam, per quod guttatim aqua deflueret. Apid. 3. Metam. AItera vem parte non unum foramen erat, sed plurima, per quae aqua infundeba- - , unde translata, ut arbitror, clepsydrae appellatio ad ea vasa, quibus ad perpluendas hortorum areolas utimur, quorum etiam in orificio unicum sol men est, inde fundo pluribus aqua defluita Lucem inde accipiunt, via insimque praebent EMPEDoc Lis versus, qui ab A RisTOTELE laudantur

Lib. de inpin c. VII.

Αερος σπιμ ε Θι πεσον ἐπι τρήματα πυκνά quem enim vocat ἀμοῦ πορθμόν, pars ea sitit angustior, per quam aqua in judiciales usus laberetur, quae per ἡ ιτα mis αἰ infundebatur. λ Haec de Clepsydra judiciaria. Inveniebantur autem & aliae, nempe Hero ira, noeephalica, de qua posteriori notatu dignus est locus no a ApoLLi in Heroglyphicis Lib. L c. XVI. P. 28. edit. HOE sc HEL. in A. in . quem ntum ex versone transscribere libet: Ru uni aequinoctia lanificantes, idem animal Cynoe phalum stilentem pingunt. Duobus enim anni aequinoctus, duodecies in die per singulas nimirum horas urinam reddit, idem Ne di noctu-- Unde non immerito suis hydrologiis AEgyptii Cynoce- viri a sedentem insciit punt, e cuius membro aqua defluat: Idque propterea, quod Modes'. ut iam dixi, in quas anuinoctii tempore dies ac noctes ex aequo divvliuit . uiras significat. Ceteriun ne foramen illud acute, artificioseque constrinita, per quod in horologium aqua profluit & excernitur, aut latius sit, aut rursum arctius sutriusque enim magni refert: si quidem latius, quum magna celeritate aquam profundat, non recte horae modum ac dimensionem perficit; aligustius autem paullatim ac lentius, quam Par sit, aquae ductum laxat J remedium hoc excogitaruiit, ut quidquid pili rum est, ad caudama usque abradci es, pro hujus crassitudine ferream quanindam fim n in usititi iam dictum j rieentur. Hoc autem ipss risum est non absque ratione quadam, sicut nec in ceteris, ficere ; Et quod etiam soliis ex omnibus animantibus P aequinoctio duodecies in die per simias horas adlatratio vid. xi acnERus in Oedipo AEgyptiaco Tom. u. R ILClasse Vm cap. 3. g. 3. Pri .L de cAsPAR Us scuo Trus in Machin

285쪽

sυLPi Tius GALLus Consul A. U. C. 387. primus inter Romanos de Solis ac Lunae defectione volumen composuit: Et pridie quam .EMi Lius Persen Regem superaret, animos militum ob fiaturam sequenti die eclipsin trepidaturos brevis ituri eventus, admonitione habita, confirmavit m contPLi Nius & VALERIUS MAXIMUS. CICERO in Catone majore cap. XIX. narrat, quod visus fuerit paene mori in stridio dinistiendi coeli & terrae, quodque desectiones Lunae & Solis multo . ante praedixerit.

m) Livio teste XLIV. 37. C. Sulpitius Gallus, tribunus militum Asecundae legionis, qui praetor superiore anno fuerat, consulis permissu, ad seconcionem militibus vocatis pronunciavit; nocte proxima, ne quis id pro seportento acciperet, ab hora secunda, usque ad horam quartam noctis lunam isdesecturam esse Id quia naturali ordine statis temporibus fiat, de sciri an--te & praedici posse. Itaque quemadmodum, quia certi Solri lunaeque deisortus oc occasus sunt, nunc pleno orbe, nunc senescente exiguo comuissulgere Lunam non mirarentur: ita ne obscurari quidem, Cum condatur mbra terrae trahere in prodigium debere. Nocte, quam pridie Nonas Semisinsecuta dies, edita hora Luna cum defecisset, Romanis militibus GALLI ,,sipientia prope divina videri.

Ab Urbe condita 6o I. Ante Christi nativitatem Isa. i

APOLLONIUS PERGAEUS, natus est Pergae, EUCLi Dis

discipulos audivit Alexandriae, dein maxima ex parte ibidem& Pergami versatus fuit n): Magnus Geometra ob excellentem in Mathematicis habitum nominabatur. ut GEMi Nus in sexto de Mathematicis praeceptionibus libro testatur o . octo scripsit libros Conicorum, quorum hodie duntaxat libri quatuor existunt p ; Caetera ejus scripta deperdita sunt q . Praeterea iscundum PTOLEMAEUM XII. r. causam stationum retrocessuum planetarum retulit in motum centri epicycli, & planetae in. epicyclo, Coosla

286쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS. an epin clo, utrumque in consequentia sui orbis factum, & incertam commensurationem esti vii Cum deserente. Demonstravit enim non posse ulli stellae regressum accidere, nisi cujus epicyclus ita comparatus sit, ut ejus semidiameter. ad rectam lineam, a centro mundi ad periraeum epicycli ductam, majorem habeat rationem, quam motus Centri epicycli, ad planetae motum in epicyclo. Quam si habeat, punctum stationis terminari per eam lineam, quae a centro mundi ducta sic secet epicyclum, ut dimidium portionis intra epicyclum inclusae, ad

portionem extrinsecam servet eam rationem, quam motus cen

tri Epicycli habet ad motum planetae in epicue clo. Ita PTO LE-uaei dicta explicavit Cel. WEi DLEnus in Isili. Astron. p. I 39.

n) Ipse hoc libro primo epistola ad EUDEMUM Pergamenum testatur: A πολ ,---Eι - σωματι ειυ διαγε ι oec. Si & corpore vales, & aliae res ex animi tui sententia se habent, bene est: nos quidem satis belle habemus. Quo tempore tecum Pergami sui, animadverti, te cupiitum esse intelligendi conica, quae a nobis scripta sunt. Am et oin Inter praestantissimos viros omni iure a via Ruvio libro &capite

primo recensetur: Hi autem inveniuntur raro, ut aliquiando fuerunt AnisTARcuus Samius, PHILOLAUS atque ARCHYTAs Tarentini, ApoLI. Nius Perganis, FRATOSTHENES C Tenaeus, A Rc Mi ME DE s co vi NAs a cusis, qui multas res Organicas & guomonicas, numero, naturalibusque rationibus inventas atque exi licatos Posteris reliquerunt.

Quibus R. v xll Ricius i. c. subiicit: Arabibus APOLLO MI Us licitur pe inde ut Euc Lin Es quoque, Alnagiar, quod fabrum lignarium denotat, sed ab illis usurpari videtur pro Geometra. p) Hi libri, ut Collectores Actorum Eruditi Lips A. Iro . p. Ioῖ. ex odi

tione APOLLON ii, quam ED MUNDUS HALLEY curaVit, reserunt, hacte

nus pro deperditis habiti sunt ab Eruditis: Nunc vero non sine insigni Analyseos Geometricae studiosorum emolumento a Celeberrimo Halleio presentes Orbi erudi. o sistuntur. Bibliotheca scilicet Bodleiana, quae ingentem librorum rariorum thesaurum custodit, inter Codices MSS sELDErui librum asservat Arabicum, qui cum ante annos plures in manus ED. BERNARDi, Astronomiae Prosestaris Saviliani, linguarum Orientalium peritissimi, incideret, cumque Vir eruditissimus traditam ante PAPPI descriptionem librorum μOLLONII πειι αποr diis exacte illi convenire deprehenderet, se tum A P O L L D NIi extemplo agnovit. Arabicum vero illud MSS. ex lingua

287쪽

LIBRI L CAPUT XL

274 Graeca in Arabicam traductium vile, probat MALLEIus, quod in diagramiamatis lineae notas iuxta ordinem Alphabeti Arabum plane diversus. Factam conjicit hanc tradussionem circa annum Christi 8ro. auspiciis ALMAi,so Nix Chalisae sive Imperatoris Saracenorum. MSStum vero adscriptum liabet n men posset Bris anno P egio 6i3. i. e. Christi ia3s. Cum BERNARDusii ventum tam preclarum orbi literario non invidendum censeret, ei vertendo operam dedit; sed vix decimam partem absolvit. Ipso mortuo, hortatu D. MENRici ALDRICH S. T. P. dc Collegii Edis Christi Decani, iiiverso

ne maruina loca nonnulla c. astigavit, totumque Opus manu eleganti describi curavit DA VID GREGORIUS. Tandem cum, WALLIsio filis dente.

Professio Geometriae Savillatia ad HALLEIUM devolveretur, is versioni MMti a memorato ALD Riculo communicati solertia incredibis incubuit: Neque enim solum codex punctis di acriticis pleramin destituebatur, ii tegra verba & periodi saepius erant omissa, & diagramidi in linciae litteris male signatae, sed ipse etiam litteraturae Arabicae Prorsus ignarus. Nemi e beneficio schedarum a BERNARDo tradum tum primum voces excerpsit, quarum significatuiri BERNARDI Versio prodebat, dein ad argumentum respexit, & ita multo labore senium eruit, lacunasque supplevit. Arg. menta autem hujus libri in citata Epistola ipse hunc in modum prosequitur: . Ex octo libris quatuor primi huius disciplinae continent Elementa: quorum primus quidem complebitur generationes trium coni sectionum de earum quae oppositae dicuntur, itemqui Principalia ipsarum accidentia, a nobis uberio δέ universalius quam ab aliis, qui ea de re scripserunt, elaborata. Secundus liber tractat ea, quae vitinent ad Diametros de ad axes sectetmum, & ad illas lineas, quae cum sectione non conveniunt; tum de aliis disserit, quae di generalem & necessaretis utilitatem ad determinationes asserunt, quas autem v I cem diametros de quos axes, ex hoc libro cognosces. Tertius liber continet multa & admirabilia theoremata', quae utilia erunt ad solidorum locorum compositiones, di ad determinationes; quorum complura & pulcherrima de nova sunt. Haec nos Perpendentes, animadvertimus, non positam esse ab Luc Lin E rationem componendi loci ad tres & quatuor lineas, verum ipsius . tantummodo particulam quandam, atque lianc non satis feliciter: non enim . .

fieri poterat, ut ea compositio recte perficeretur absque iis, quae a nobis . inventa sunt. Quartus liber tradit, quot modis conorum sectiones inter sese & circuli circumferentiae occurrere possint, di multa alia ad pleniorem doctrinam, quorum nihil ab iis, qui ante nos fuerunt, memoriae proditum est eoni sectio& Circuli circumferentia de oppositae sectiones ad quot puncta oppositis sectionibus occurrant. Reliqui autem quatuor libri ad abundat 'tiorein scientiam pertinent. Quintus enim de minimis di maximis mi igna ex Parte

288쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS. Pu

parte agit. Sextus de aequalibus atque similibus coni sectionibus. Septimus eontinet theoremata , quae determinandi vim habent. Octavus problemata. Conica determinata. At vero in omnibus his editis, licet unicuique, qui in ea legendo inciderit, ex animi sui sententia iudicare. Vale. Tres primores tantum libros ad EUDEMUM misit, quartum & reliquos sorte quatuor A et Lo inseripsit: Prius, scribit, quidem ex octo libris, quos de Conicis composuimus, tres primos inlidi ad EUDEMUM Pergamenum talptos. Eo

autem mortuo cum reliquos ad te mittere decreverimus, quod meorum seriptorum lectionem ambitiose desideras, in praesentia quartum librum mittiamus. In eo haec continentur; ad quot puncta plurima conorum sectiones

inter se & circuli circumferentiae & oppositae seniones oppositis sectionibuq ad occurrant: ad haec alia non Pauca his similia. Ex his quod primo loco

dictum est, CONON Samius ad THRASYDEUM scribens explicavsi, non recte in demonstirationibus Versitus. Itaque N Ico TELEs Cyrenaeus eum leniter reprehendit. De secundo, NICO TELEs in Iibro eontra coNO NEM mentionem sic secit, tanquam quod demonstities fiet lepostlat. Sed tamen nos neque ab ipso, neque ab alio quopiam demonsti tum invenimus. Tertium Vero Sc. Hoc opus, ait DE CHALEs l. c. desectionibus conicis doctissimum est, magnoque Geometra dignum, utpote ei rea materiam disicillimam, expurgatum tamen non est satis, ni utias enim quaslibet ita persequitur, ut materiem quaerere videatur, quod in reali

quin dissicili, S paene exse infinita Prasiandum non ibit. In quem lapidem non solum idens lem impingit, sed libros nonnunquam integros hae labe

inficit. Iabri vero nuper recuperati exigui sunt momenti; praecipue cum ultra AvoLLoxii fines hoc seculo simus provecti. Castigatius, & melius qui totam APOLLON ii doctrinam paucis propositionibus complexus, multa de suo adiecit. Nihil tamen de APOLLO Nii Iaude detractum velim, quod primus sit, qui liane materiam universalillimam reddiderit, ita ut at

liquorum vestigiis inhaeserit, sed eos post se longo reliquerit intervallo. Graece hi libri nondum editi silere. Lxtant quidem graece Amti in Regia

Bibliotheca Parisiensi. Eos primus latine transtulit IO AN NEs a Ap TisTA MEMMitas Patricius Venetus in7. Sed ins liciter, eo, quod argumentum operis non intelligeret; unde non vidit sat manifestas Graeci Codicis mendas, ac saepe pueriliter allucinatur: sicut monitum FRANCisco MAUROLvco, prefatione in Cosmographuim suam Veneriis is s. q. editam. PEDE Ricus deinde co MMANDi NUs Urbinas de APPOLLO Nir libros IV. de integro vertit & ν Appi lemmata e libro collectionum eius Octavo depromta, Ευ Tociique commentarium itidem a se transtatum & proprias notas addidi ivnon. 1s64. L quae editio curante Nico LAO BυTI recusa est Pistorii,

289쪽

MI LIBRI L CAPUT XL

Hetruriae e nova typographia Stephani Gam I696. sol. Praeterea CLAi uius arcu ARDUs cum Commentariis prolixis An. I's. sol. Antwopiae, quae inter optimas editiones resertur, cum multa ex ingenio suppleverit. Iimiper exstant in MARii MEasENNI Synopsi Paris i 6 4. .

eum sER Ni Antisnensis libris duobus de sectione Cylindri ad Cyrum ambeum. Libri posteriores nusquam graeci suere reperti ; Quintiis. sextus ιι septimus quidem Arabice versi ab A BAL HATo, filio Mahinudi Alphalia. nensi ad Regem Abicali arem, qui ab anno Hegio 372. rebus premit, ex

MSto Florentino inciderunt in manus ABRAHAM 1 ECCHEI. L sis , qui auxilio Io. ALPHON si non ELLI eosdem latine transtulit, &cum Borelli notis edidit Florentiae i66i. Qi. Ante A E R A u A M U M E C c u E L L EN s E M, teste vos sio p. sh eos libros arabice nactus fuit ex oriente Clarissimus 3 Aco a usco Lius: De quibus de Omnibus APOLLONII conicis scriptis MERsε Nus in praef. ad citatam Synopsin asserit; omnes APOLLO Nix libros Ar hi ea lingua legi, sane plures etiam, quam enumerarit PAPPus. Atque horum testem citat AEEN NE DIN; qui librum contexuit de Philosephis Arabibus, omniumque eorum seriptit memoravit, qui suere a quadringen tesimo post Multammedem anno. Sed secundum CLAUDIUM MYDOR-G1uM, Patricium Parisinum, quod hi tres libri Conicorum non sint genuini Atqui hoc .de colligit, quod libro V. Propos. r. in VI. APOLLO Ni non tantummodo in cono recto, sed in scaleno etiam quolibet & proportioni

bus quibusvis, demonst et possibilia. De octavi libri inuris quibus lim

sitiatis de la ville lae Ems ou messe en a traduit les quatre premi ere, &Thaheth, lan Corrat, a traduit les trois autres; clast ainsiqu'en parte P teurduli viniantituler Navader at atabar, les narrations curieuses Hasan ben Mous , ,en Schahera reo, & corrio cote traducti .. . De hac ultima nempe Eo RELLI editione adhuc erit notandum , quod, antequam ista prodiit, vi NCENTI Us VI vi ANi, Magiu Hetruriae Ducis Mathematicus, ex deseriptione P Appi librum quintum feliciter restituerit, & sub titulo Diviti,tionis Geometricae in quintum Conicorum APOLLO Nil adhuc desueratum Florentiae i639. in lucem emiserit. Optima inter Omnes editio erit dicenda Cel. HALLEII, Gon. IN6. & 17io. sol. Accessere eidem sERE Ni libriduo de Sectione Cylindri & coni, qui primi graece editi de APOLLO Ni liber octavus ab MALLEIo restitutus. Reliquae editiones sunt: a) Me

290쪽

Pergaei libros de sectione determinata , & de rationis ac spatii desectione. ALEXANDRι ANDER so Ni supplementi Apollonii Redivivi, Pari ficta. 4.3ὶ Cum p Appi lemmatibus & commentariis Eu Tocii Ascalonitae. Latine per FEDERI CUM co MMANDINUM, commentario, Fol. 1s66. &Paris. i626. 3 Conicarum Sestionum Lib. V. H. & VII. in Graecia deperditi, iam vero ex Arabico Am. Latinitate donati a cHRIUIANO RAvio 167 Hlonii 8. s) ApoLLO Nir Loca plana restituta extant in FRANCIsCI A1euo οτε N Exercitationibus Mathematicis, Lugd. BataV. i87. 4.6) APOLLON ius in Germanicam linguam translatus Casel. ii m

ii libri duo de determinata sectione. p Appus lib. VIL

α) G τω πιβ p Roc Lus II. ad Euclid. P. 29. yy Aο- αιτατ υκ libri duo de sectione rationis sive proportionis. νA PPUs VIL p. r. seqq. Hi libri arabice exstanti moniae inter libros Seldenuuios & btine redditi simi ab v ALLEIo. Nλσεων, libri duo de inclinatione, sive de inclinatis corporibus. νAppus VII p. LMq.

αυτε, Binas huius libri memorat Hupra eLEs p f. ad lib. I Euclid. 6ὶ Toατ-- libri duo de locis planis. PAppus lib. VII. p. a seqq. Horum argumenta ac rationem divinare, & ex ingenio restituere

conatus est P A ULUS FERMAT, Senator Tolosanus. '

SEARCH

MENU NAVIGATION