Historia matheseos universae a mundo condito ad seculum P.C.N. 16. praecipuorum mathematicorum vitas, dogmata , scripta et manuscripta complexa. Accedit recensio elementorum, compendiorum operum et operum mathematicorum atque historia arithmetices ad

발행: 1742년

분량: 1019페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

1M LIBRIL CAPUT XL

yracusius, ut docet THEOPHRAsT Us, Solem, tamam , stellas, superasedenique omnia, stare censet, neque praeter terram rem ullam in mundo,,moveri, quae cum circa axem se iumma seleritate convertat de torquean, adem inci omnia, quae, si stante terra, coelum moveretur, atque hoe iseriam PLATONEM in Timaeo dicere, quidam arbitrantur, sed paula, abscurius. n

hin Sub nomine meteororum Autor non intelligit ea, quae recentiores Physici ad Meteora, id est, phaenomena in regione sablunari contingent reserunt, sed sumit pro rebus coelestibiis, coeloque & stellis, quo sena πραγματειαν dixit sTRAllo lib. I. p. 8. Primus liberio de mundi quantitate, de coeli orbibus, de globoraim coelestium conversone. de orbe signisero, de torrida, de augmento dierum, de totius terrae habitatione, quod mundus sit globosus, quod terra si mundi medium. In secundo de solis quantitate, de Lunae, stellarumque magnitudine, de Lunae desectu, de

vagis stellis. Opus optimum, quamvis ea quae dicit sint modo communia. Et eum incredulum Mo EsT LINUs & TvcHo non semel in observati Lbus suis sortius constrinxerunt. cons Io AN. REPLE Rr Astron. Op Pi s. de alibi. Graece Primum editi fuerunt Parisis apud Conradum Ne rium 4- Latine transtulit GEORGius vALLA Plaeentinus Venet. 498. 1OL& cum Astis TOTELIs ac pΗiLONis libellis de Mundo RasLM3ν 8. Graece atque Latine cum Sphaera PROCLI, ARATI & DIONYSII Perimesi, Bas. Is T. 3361.138s. 8. Denique emendatius cum nova versione ερ commentariis ROBERTI BALFOR El, Scoti, Burdigalae I s. . de Codex intus asservatur Wittebergae in Bibliotheca Fiblica.

. est in villa Arpinate A. U. C. 6 8. Consulatum A. U. C. 69 I. gessit, & Catilinae furoribus patriam feliciter iniuravit; tandem

autem LEPIDI atque ANTON ii maxime, adversus quem in PM

lippicis constantissime atque gravissime verba secerat, instintione prostriptus Si misere obtruncatus periit VII. Id. Decembris, Anno post C. Gesarem in senatu transfossum, qui erat V.

302쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS.C ii. ante Christum 43. i) Hic praestantissimus Orator inter

multa alia praeclara scripta reliquit Partem Metaphraseos Pho nomenon ac Dio semion ARAT i, Heroico carmine h); ex qua

ut & aliis locis suorum scriptorum i patet, Astronomiae haud ignarum suisse.

ii Uliam en scripsit pLUTARCHUs, & brevius AURELI Us vic Rcap. 81. Inter recentiores autem copiose eam atque diligenter singulari libro tradidit vaANcisCυs FABRICius Mar duranus, Glon. 1s63. S. saepius recusa sitit. Ic) Hane ARAT i Metaphrasin a linodum adolescentulum se compo fuisse tur cicΕRo v. de natura Deorum c. i. Fragmenta quae ibia

hodie supersunt, cum Graecis comparavit Praeter PER IONIUM & HENRi-cυM sTE RANυM, C A RO L Us si G ONIU S in fila fragmelitomam C ic sto vis collectione, quibus addendae observationes eruditissimorum vim rum PAULI LEOPARDr XVI. 14. & XVIII. 16. seq. emendationum & M Dat A Ni Tua NE ni VIII, II. Adversari & HUGONIS GROTai Arates, in quibus non modo fragmenta CICERONI s eo Ordine, quo ARATO r

spondent, exhibet, sed & alio literarum charactere verius, qui deerant, ex suo ingetito suppletos interserit atque a liungit, Lugdun. Batav. isio. OANNis denique COCHANO Vis e lirio neutiquam Praetereunda, qui ARATUM ci CERONI s recensuit & illustravit Cracov. is79. I; Sic Lib. II. de Natura Deorum de ordine Planetarum sequentia tra dit: Maxime vem admirabiles sunt motus earum quinque Stellarum, quae falso vocantur errantes. Nihil enim errat, quod in omni aeternitate com servat progressus ocregressus, reliquosque motus coiistantes Aratos. Quod eo est admirabilius inius stellis, quas dicimus, quia tum occultantur, tum

mustis aperiuntur, tum abeunt, tum recedunt, tum antecedunt, tum sub εsequuntur, tum celerius moventur, tum tarilius, tum omnino ne moventur .

quidem, ad quoddam tempus insistunt. Quarum ex disparibus moti nibus, magnum annum Mathematici agnoverunt; qui tum esscitur, cum Solis de Lunae & quinque errantium ad eandem inter se comparationem .

confectis omnium spatiis, est ficti coli versio. Quae quam longa sit, magna fiquaestio est: Esse vero cer & definitam, nec in est. Nam ea, quae Saturni stella dicitur, po-sque a Graecis nominatur,

quae a terra abest plurimum XXX. serme annis cursum suum conficit. In εquo cursu multa mirabiliter efficiens, tum antecedendo, tum retardando, tum vespertini, temporibus delitescendo, tum matutinis marsus se aperiendo.

oo nihil

303쪽

am LIBRI L CAPUT XL -

sinihil tantulat sempitemis seculorum aetatiesu, quin eadem iisdem tempo--ribus emciat. A Infra autem hanc propius a Terra Iovis stella sertur, quae φίαν dicitur, Heaque catulem XIl. signorum Orbem annis XII. conficit: easdem, quas Sa- sit ni stella, essicit in cursu varietates. AHuic autem proximum inferiorem orbem tenet quae stella Mar- istis appellatur; eaque I U. & XX. mensibus, VI. Opino iebus minus eun- isdem lustrat orbem, quem duae superiores. APostea Sol, qui astrorum obtinet principatum, ita movetur, ut V. de LX. dcisCCC. quarta fere die parie addita conversionem conficiat annuam. --Infra hunc autem stella Mercurii est: ea appellatur a Graecis, quae . ,,anno sere veriente signiferum lustrat orbem, neque a Sole longius unquam, ni us signi intervallo discedit, tum antevertens, tum subsequesu. , Infima est quinque errantium terrae proxima stella Veneris, quae ορος graece, Lucifer lathie dicitur, cum Utegreditur Solem; cum subs sequitur autem, Hesperus. Ea cursum anno conficit, & latitudinem iii strans igniferi orbis de longitudinem, quod idem siciunt stellae superiores: neque siunquam a Sole duorum signorum intervallo longius discedit, tum antec fidens, tum subsequenS. is

Anno 62. contigit saetipsis Lunae die . Novembris, semsexta, horis et, et . post mediam noctem Romae. Latitudo Lmnae Vera 37, 38. Semidiameter 26, . digiti ecliptici ρ. sere. Rus mentionem facit cic ERO Lib. II. de suo consulatu his

versibus: .

Quod serme dirum in tempus cecidere Latinae Cum claram speciem concreto Lumine Luna Abdit, de subito stellanti nocte perempta est.

elis multo junior fuerit, dicitur tamen alter PLATO nempe Latinorum. Natus erat Romae anno V. C. 638. Vir fuit secundum sALLUsTiUM in Jugurtha, doctissimus, quo nemo um am doctior, neque apud Graecos, neque apud Latinos sest. rat c I C E R o Nis atque aliorum virorum clarissimorqm famili ris : varia adve in istis temporibus turbulentissimis consueta serendo, Disitired by Corale

304쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS. serendo, ei tandem contigit, ut in senectute tranquille ae placide vixerit. Extinctus fuit prope nonagenarius, cum 9o libros conscripterit. Inter quos etiam Mathematici inveniuntur - i

nempe de Arithmetica m), a de Geometria n), 3) de Astr Iogia vel potius Astronomia o , atque vi de Architectura civili p). De reliquis, quae ad eius dogmata pertinent, nihil amplius superest , nisi eius hypothesiis de figura Mundi hin

m) cΕNsoni Nus de die Natali c. II. hunc librum de Arithmetie, citat: Ut v ARRo testatur in eo libro, cqi titulus est Atticus: & est de numeris. ,, Et vERTRANI Us MAURUs in Vita VARRO N is scribit hoe nacto . De Arithmetica libellus eiusdem est hodie quoque superstes, divinitus a M μ. ΑκRONE scriptus; uti sunt omnia ab illo prosecta. Eum nos Romae eum P. Fabro, Augerioque Ferrario, viris doctis, amicisque nostris, ex Biblio Minera κυ DoLpui Cardinalis a rvatum, apud LAURENTEMs Tnossi υM . ruinalem vidimus. is Haec cum ille anno M. scripserit, mirum sane nee Meum lucem videre. Mirum magis, nec jam olim meminisse eius oneris c

ni Uti est apud FRONTiNUM de limitibus agrorum. Et Priscianias

Obr. X. mensiunilium VARRONI s meminit.

οὶ Varronianum opus de Astrologia adducit C Assio nonus in Matheniaticis disciplinis. .pὶ Quod unus liber de Architectura inter v A R R O N i s G. libres disti Furarum extiterit, VITRU vι Us p . Lib. VII. testatur. I De hae o A ss i o D o R U s l. c. p. mo. sequentia tradit: Mundi ouo que, ait, figuram mmosissimus VARRO longae rotunditati in geometri rumine comparavit, formam ipsius ad ovi similitudinem trahens, quod in latitudine quidem rotundum, sed in longitudine probatur obloneum. Sedunobis susticit, quantum in Scripturis se is legitur, tantum de hac arte seim tire, quia nimis it porum est, hinc humanam sequi sententiam. unde quaruunt nobis expedit, divinam noscimur habere doctrinam.

Ab Urbe condita 7OI. Ante Christi nativitatem sa. - .

Tnno Dosius Tripolites r , ex quo PTOLEMAEus s)compluria hausit. Extant hujus THEODosii i)Oo a Sphae-

305쪽

w2 LIBRI I. CAPUT XIL

Sphaericorum libri IlI. t , 1 νυκτων κα - de noctibiis atque diebus libri II. u & 3) liber περὶ οικήσεων, de habitationibus

goge &PROCLUS in Hypotypost Astron. laude digna censuere.

τὶ Iudicante vos sio de scientiis Mathematicis p. 38. hic TMEOD sius Tripolites idem cum Bithyno est; sic enim scribit Non dubiuin istamen, quin idem sit ac Bithynus ille THEODosius, professione lius; quem Mathematicis disciplinis, uti & filios ejus, praestitisse, ait.WRA- , o Lib. XII. Ut Pomi Hii Magni temporibus vixisse videatur. Nec obstat, isquod dicatur Bithynus: Nam fortalse ex Bithynia Tripolin in Africam abiit,siatque ibi sedem fixit. Quomodo Hip ARCHυs eidem sTRAnpN3 est, lithynus; qui PTOLEMAEO & aliis est Rhodius. A B. PAB Ricio vero L C. II. p. 9I. THEODOSI Us Tripolites diversus a Bithyno cum MENAGio ad Laert. LX. To. P. 429. Videtur. . s Licet PTOLEMAE Us ex THEO DO SI I scrimis profecerit, tamen n. . que ejus meminit, neque evolvisse ejus scripta Videtur, ut tradit PENA praef.

id Sphaericorum libros. t In his nempe Elementa, quibus proprietates planorum & circul rum variorum in Sphaera demonstrantur. Hi libri extant integri, suntque optimi, & clarissimi, ex quibus facile omnia principia Geographiae demo

strari possunt. Additis tamen nonnullis demonstrationibus, quae existis ficilectici possent. Quanti TR EO Dos 1UM Arabes secerint, argumento est, quod in suam transfuderint linguam. Ex Arabico deinde a PLATONE Tta υRTi- No latine translatus fuit, Venet. Isi 8. ut videre est a puci auctorem libelli le*eculis ustoriis Veneta asio. N Viennae is29. 4. Sed verso exilis pretii est. Quae res igitur compulit IOANNEM PENAM. regium apud Parisienses Mathematieum , ut hari: Sphaerica 'ce ediderit, & ad calcem voIuminis ver fionem suam latinam subiecerit, diris in . q. Ex PENAE Verfione postea Cum simaera ΛυTo Luci, Phaenomenis EU c Liuis & suis ipsis Sphaericis recticli curavit FRANC scus MAURO LYCUs Messanae ass8. fol. & cum demonstr itionibus ae scholiis suis Custis TOPHORUS CLAvius una cum tabulis stanuum & tangentium atque Trigonometria Sphaerica Rom. i 6. 4. Ad optimas editiones vero reserenda est ISAACI BARRO , quae i67s. 4. Londini modiit. uin Latine tantum prodierunt ex interpretatione Ios EpuIRURIAE muri Scholiis antiquis & figuris Rom. is87-4. & GONRA DF DAS YPODII vigentis

33TA 8. Graece asservantur in Bibliotheca Regis Christianissimi

306쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS. asia

Anno 48. antequam Caesar Rubiconem transiret, ut Dio Mimat, Eclipsis Solis accidit die ai. Augusti, feria prima, hoiaris post mediam noctem 6, o, s. ccepit paucis nunutis post Solis exortum, atque ita facilius observari potuit. Parall. latitud. 2I, 2 s. Vera Sept. 3, I9. Visa I8,6. Mia I S, 2I. Scrup. 2I, ro. Digiti 49. Sol in a I9. Leonis 3 17 Anno 34. Eclipsis Solis iacta est die i9. Maii, seria secunda. horis post meridiem 3, s a. ubi pa . latitudo I9, 2I . ra s, I9. Visa i , a. Sem ameter Solis is, a. scrupula residua tr. i. Digiti 6, 7. Sol in as, 8. Tauri. I ris. t Anno et in Eclipsis Solis annotatur in Pastis Siculis 'ta venitur die ro. Augusti, quatuordecim diebus ante pugnam ad Actium, fuit ingens, sed quae ad Occidentem diutius visa est: accidit vesperi Romae paulo ante Solis occasum. 'i 6. TM VNTlus FiRMANus Astrologus, Varroni famili, ris, floruit. Anno ante Christum 86.

RONEM doctissimus y , qui adeo peritus erat Astrologiae, ut Augusto ea die, qua natus est, praedixerit imperium. Scripsit commentarium de Sphaera Graecanica atque Barbarica Z & librum de tonitruum per singulos metues, ac dies significutione a a

Fὶ De eo confer. MANU Tius ad lib. IV. Epist. 13. CIcERo Nis ad semiliac Aiacus TiN us V. 3. de civitate Dei. MELLIus qui XIX. I haec de eo tradit Etas M. cic ERO Nis N C. Caesaris praestanti facundia vir in paucos habuis: Doctrinamim autem multiformium variarumque artium, qui-

307쪽

LIBRI L CAPUT XIL

-bus humanitas erudita est, culmina habuit, AL VARRONEM 4 P. Nici--ntu M. Sed VARRON is quidem monimenta rerum & disciplinaritin, quae .,per literas condidit, in Propatulo, frequentique usu seruntur. Nigidianae utem commentationes, non perinde in vulgus exeunt, & obscuritas sub istilitasque earum, tanquam Parum utilis, derelicta est. - L ANus deris υLO ita canit: 1 At Fi G UL Us, qui cura Deos secretaque coeli si Nosse fuit, quem non stellarum AEgyptia Memphis' '. '' . AEquaret visu, numerisque moventibus astra. t Aut hic errat . air, nulla cum lege per aevum Mundus & incerto discumini sidera motu. Aut si fata movent, orbi generique Paratur

Dumano matura Lura ------

add. B. Fabricius in Bibl. Lat. Lib. III. cap. m. P. sII. Σὶ Citat istium sERVius in primum Gurgicon. Nec dubito, quin i de sint tam multa, quae desideribus passim pisu Lo adducit is, qui eoi mentatus est in Aratea Caesaris Germanici. Fragmenta Nisi Dra collegit,& variis lectionibus inseruit IAN Us RUT GERs Ius Lugd. Bat. I6H. q. Lib.

III. c. I64

so si GENEs .Epyptius, Peripateticus bb . Rus opera usus est Iulius Caesar in anno ad cursum Solis accommodandoc c), id quoque accuratius secisset , nisis o sic ENEs ipse haesi lasset in eo, quibus diebus cardines illigari, ac aequinoctia, nec non solstitium, & bruma, constitui deberent. Teste Anis To- TELE de coelo Condidit quoque commentarios de coelo, Spstoc Lus in Hypotyposi Astron. p. 3s, allegat ejus librum

περὶ ανελιττω ν, de revolutionibus. bbὶ pstoc Lus in Hypotypost Astron. positionum p. V. laudat eum:

Σιπιθη o Περιπατηκικα εν τοις περὶ τῶν αελιττου- , de revolutionibus. i cc) PL i Nius Lib. XVIII. c. V de eo: Trinis commentationibus, quamquam diligentior esset caeteris, non cessavit tamen addubitare. ipse, festi et corrigendo. ,, His subrungit in E in L a Us in Hist. Astron. p. isti s quentia: Cardinem temporum quadripartita ratione, eodem p LxNIo teste, constituit per incrementa lucis: tum a bruma augeriar & aequatur noctibut

308쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS.

vemo aequinoctio, diebus XC. horis III. deinde superat noctes ad Blstitium diebus XCIII. horis XII. usque ad aequinoctium autumni: tum aequata die procedit ex eo ad brumam, diebus LXXXIX. horis III. Restant ergo pro intervallo, inter solstitium aestivum & autummale aequinoctium, dies XCILhorae m. differentiae fiunt in octavis partibus singulorum. Bruma Capricorni VIII. Kal. ad Ianuarii, aequinoctium vernum arietis, sectilium cancri. alterum uinoctium librae. Hine si vernum aequinoctium statuatur in XXV. Mares, additis diebus XCIII. calculus desiliet in XXVI. Iunii, & post dies

XCJI. coniicietur autumnale aequinoctium in XXVI. Septembr. hibernum vero in XXIV. vel XXV. Decembris p ET Avius variarum Disp. ad Urania fum Lib. II. α s. p. M. existimat, a so sic ENE primum civile sblstitium in

XXIV. Iunii, & aequinoctium sequens in XXIV. Septembris, sectilium hiber

num in diem XXV. Decembris esse collatum, ut in octavum Kalendas quatuorea inalium signorum introitus inciderent. De dubitatione autem s O s I G Ni s, tantum abest, ut sinistreHirtiam, ut eam potius pro documento tum

circumspectionis, tum adhibitae in re dissicillinia subtilius indaganilla Llertiae

reputem.

. IULI Us CAESAR, Dictator, eloquentia doctrinaque non minus quam rerum gestarum magnitudine clarus, victo Cn. POMPEJ o, summa potestate ultra quadriennium usus fuit; denique vero in curia a conjuratis conssissus periit Idibus Martii Anno Urbis DCCX. ante Christum aetatis s6. Singularem CAESAR laudem meruit, quod fiderum cognitione usus fuerit aci annum emen'ndum d d , cujus ratio ante eum apud Romanos perturbatissima fuerat, cum menses hiberni inciderent In autumnum, verni in hiemem e e . Ut igitur annus Soli convenire inter Novembrem, ac Decembrem, praeter Merkedomum, sive intercalarium mensem, qui in emendationis Julianae annum inciderat, menses alios duos interposuit. Ultinius igitur Confusionis annus fuerat mensium XU. sive dierum 4 s. 'Haec emendatio facta fuit C. Iusto CAESARE HI. &M. AEMILIOLΕpio o Coss Dictatunae anno III. Urbis conditae 7o8. & ante

vulgarem Christi ceram 6. re . Sed hic intercalandi ordo aut

malitia aut stupiditate Sacerdotum Romanorum post eius mo rem mox mit corruptus gg , quem errorem dein CAESAR Ain

309쪽

LIBRI L CAPUT XII. cus Tus emendavit hi, . De CAEsARE porro refertur, quod ARAT 1 Phaenomena latino carmine verterit, de quo vero quam

maxime est dubitandum i i . Hoc autem certum est, quod de siderum motu libros composuerit kkὶ, & jusserit, omnem UBhem Romani nominis admetiri per viros peritos. Ahauc d 'scriptionem Cosmographicam in litteras referri li,ddὶ cres Ast ipse apud LUC ANUM X. IM. se Media inter praelia semper Stellarum coelique plagis superisque vacavi,

Nec meus Eu Dox t vincetur finibus annus. e ei Clare cENso RiN Us cap. X. Adeoque aberrarum est, ut C. --sar Pontifex Maximus suo III. &Μ. .Emilii Lepidi Consulatu, quo retro de--lictum corrigeret, duos menses intercalarios dierum 67. in mensem N ovembrem & Decembrem, interponeret; έum iam mense Februario dies Miles & viginti intercalasset, ficeretque eum annum dierum quadringent

Hrum quadraginta quinque.,, cons. SUETONI Us in Iulio cap. . Dio I ἐά LXIII. atque MACROllius Lib. L Satum. c. I s0 De Historia Calendarii Romani Vid. Sc ALIGER, PETA VIus,GAssENDus, Max. Rev. D. HENRιCUs KLAUS IN G in Tracti tu de opibis temporum emendatione Witt. Iro6. 4. & imprimis FRAN cascus a Lomni L Lus in Histoire du Calendrier Romain, Paris ima. In quonam I liana veteris Calendarii correctio summatim constitir, EX AMMiANO MA eELLi No Lib. XXVI. rerum gestarum, qui fuse explicavit hoc negotium, nisi quod Octaviano tribuat, cujus Autor IULIUS c Es ΑΕ extitit, repetererem omnem placet: Spatium anni vertentis, ait, id esse misi mundant m tus de siderum definiunt veteres, inter quos Μenon oc Eudemon de Hippa chus de Archimedes excellunt, cum Sol perenni rerum sublimium Iege polo percurso signifero, quem Zodiacum sermo Grimus appellat, trecentis de sex ginta quinque diebus de noctibus emensis ad eundem redierit cardinem: ut verbolenus, s a secunda particula elatus Arietis, ad eum dimensione recli rit terminata. Sed anni intervallum verissimum memoratis diebus de horis sex adusque meridiem concluditur plenam: annique sequentis erit post horam sextam initium, porrectum ad vesperam. Tertius a prima vigilia sumem exordium, ad horam noctis extenditur sextam. Quartus a media noctis in que ad claram trahitur lucem. Ne igitur haec computatio variantibus ann

rum principiis, & quodam post horam sextam diei, alio post sextam exeursis

nocturnam, scientiam omiusqualida divisone confundat, de autumnalis meri-

sis inveniatur quandoque vernalis, placuit senas illas horas, quae quadriet

310쪽

DE PRAECIPUS MATHEMATICIS.

nio viguiti collinantiar atque Maior, in unius dies noctisque adiectae transiue

suram. Hocque alae considerato, eruditis concinentibus multis est umest, ut ad unum distinctumque exitum converso cursus annui revoluta nec vaga nec incerta, nulloque errore deinceps obumbrata coelestis ad reat& menses tempora retineant prautituta. Haec nondum extentis fissus regnis' diu ignoravere Romam, Perque secula multa obscuris dimittatibus imn ti, tum magis crarum Prosunda caligine fluctuabant, cum in Sacer soles notestatem traiistulissent intercalandi; qui libenter gratificantes publicanorum vel litiganti vin commodis, ad arbitrium suum detrahebant tempora vel augebant: Hocque excepto, emerserunt alia plurima, quae sellebant, quorum meminisse, nunc supervacuum puto. Quibus abolitis octavialius Augustus Gra: secutus, hanc inconstantiam correcta turbatione composuit, si aliis duodecim mensium & sex horarum magna deliberatione collLis ner rauae

duodecim siderum domicilia Sol discurrens motibus sempiternis, anni to sinte albi concludit. Quam Utionem bissexti pmbatam, etiam victura cum seculis Roma adiumento numinis divini sumiavit. Annum itaque Solarem Tropicum dierum & sex horarum coestituit, & quartum annum uno die augeri voluit, locumque diei huic, inter Terminalia & Restifumum ita adsignavit, ut sextus Calend. Martii bis numeretur, seu spatium M. hor

rum pro uno haberetur die. gg) Sic vos si usi ci p. a G. scribit: Caeterum rem tam praeclaram, qua nihil in gestis Cesaris illustrius, ac cujus utilitatem longe maximam hodieque toto terrarum Orbe operimur, non satis fuere assecuti Sacer lotes. Nam cum quarto quoque anno desito diem intercalari oporteret: Pontifices eum mortem Cres A Rrs intercalarunt quarto quoque inchoante Unde factum, ut per annos sex, & triginta, qui suerant ab emendatione I MIiana, duodecies suerat intercalatum, cum dies suflecerint noveni. -

Tran misi nempe annos duodecim sine bissexto. Factum hoe est Martio Censorino, de C Asinio Gallo G ss anno Iuliano XXXVIII. urbis condita: 6. ante aeram Christi Dionysiainam octavo. Ne vero in posterum error in intercalando evaderet, Aucius Tua ordinem a se constitutum aeneae iussit tabulae incidi. ε11 ant hoc ria Micus libri II. prooemio, & Lib. VIII. cap. e. ac s Uin As in I LN Vereor, inquit. B. Fabrielus in Biblioth. Lit. P. 1 3. ne Caeserem Dictatorem cum Caesare Confuderint Germanico. Priscialius qu ue Caesarem laudat in Arateo carmine, sed versus, quos inde pro ducit, Germanici sunt. - V Uk h) Sic p L i N i υ s scripsit Lib. XVIII. μ L. Arruntio, qui maece de astris scripsit; viare dictatore, qui item.,, Questio hic oritur, utrum nempe

SEARCH

MENU NAVIGATION