Historia matheseos universae a mundo condito ad seculum P.C.N. 16. praecipuorum mathematicorum vitas, dogmata , scripta et manuscripta complexa. Accedit recensio elementorum, compendiorum operum et operum mathematicorum atque historia arithmetices ad

발행: 1742년

분량: 1019페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

-s LIBRI L CAp UT IT ' tensem factum esset die V Nov. hora i , s 8. post mediam nocteri, seria septima. ubi invenitur Luna in gradu a I. & minui 9, r. Virginis: cum tum temporis spica sset in gradu a I. minui Virginis. Et hoc tempore ibidem apud PTOLEMAEυM scribitur, TiMM HAREM Nexandriae vidisse Lunam conjunctam . eum spica Virginis, atque ita observatio convenit.

Ti Moc HARES, ante Christum a83. observationes suas

instituit. Ab ipso etiam Luna deprehensa est juxta Scorpii stellam, cum Sol esset in XXVI. mdu Sagittarii, Luna in gradui, is Scomii Idque famam Olympiad. CXXI an. ii . Nabonassari ian. 4sq. Calippicae periodi primae anno 36. observavit ctiam primam stellam Arietis post sectionem vernalem gr. 2. Pω rea reperiit, quod spica virginis octo gradibus proxime pumctum autumnale praecesserit, plures' observationes ab ipso habiatas recenset PTOLEMAEUS X. q. aa

POLYRIus, natus est Megalopoli in Arcadia ante C. N. ros. Multas terras adiit, imo & Hispaniam, Alpes, mariaque trajecit, multaque fata prospera atque adversa pertulit. Diem obiit s remum ante C. N. I 24. Erat vir sapiens & in Politicis bversatiuimus. Εjus scripta, quae ad Mathesin aliqua ex parte pertinent, sunt haec: quorum primum erat de habitatione circa aequinoctialem bb , & secundum de instruenda acie Commemtarius

262쪽

DE PRAEC PUIS MATHEMATICIS. saarius ec). Extat in Collectione Autorum Mathematicorum& Technicorum variorum Vesaliae I 67o. 8.h hJ Sive quod Zona torrida non sit destituta ineolis, singulari libro disputasse potivat M docet GEMINUs Elementi Astronom. c. Ih hoc scriptum etiam respicit ACHlLLE 1 TATIUS in Isagog. ad Arat. c. II. notans, votiva IVM sex numerasse Zonas. ee vid. ipse po Lusius Lib. IX. excerpta z. 6. de AELIANUM

CAPUT X.

Ab Urbe cond. ann. so IsAnte Christum natum 2 2.3 i39. ERATO ITHENEs natus erat ante Christum 2 6. Patre

A G L A o. Ingenio & industria sua maximam gloriam inter eruditos nactus fuit d d), eratque pnaeceptor multorum celebriumvirorum. Praesuit Alexandrinae Bibliotheciae per integrum regni Philopatoris tempus usque ad annum XII. Ptolemaei Epiphanis. Tandem vitam finiit ex inedia praedaedio ex hebetata oculorum acie concepto ante Christum i96. E scriptis tantum unicum adhuc superest, nempe libellus κατας. ur κων sive descriptio astrorum singulorum, & historia eorundem fabularis e e), cae

tera ad deperdita sunt reserenda s f ). Quod ad inventa ejus attinet, ea omni laude sunt digna gg .

dd) Secundum pLi Ni uixi Lib. II. c. 1o8. fuit in omnium quidem litorarum sabtilitate 4e in hac utique Geometria) praeter caeteros sollers. Eum igitur Vocaverunt λον, velut quendam in omni erudito pulvere quinquertionem; alii eum propter singularem Matheseos cum Philosophia comiunctionem, appellarunt alterum PLATONEM, di denique alii si irat, is undum Eruditorum. vid. B. FABRicius T. II. P. II. Ita MARTIANUS HERACLEOTA, in Periplo suo, cum de Ti Mos TAENE egisset, subjungit: aCH ἐκ---οἰ τὼ Min μου προτακτες Et Post eum ERAT OsTHENEs, quem Bela nuncupabant praesecti Alexandrinae si Diiothecae. ee Primus eum Graece edidit Cel. Io M. FELLUs Oxon. 672. R. cum noris illustratum. Deinde invenitur cum latina THO M. 'G ALE i interpre-intioite inter opuscula Physica&Ethica vulgata Amst. 1688. 8. Instruit etiam ii hoc

263쪽

hoe seriptum Dio N vsius p ET Avius suo Urahologio Paris. λL m. custa Amst. 17os. sol. Qui iudicat, hunc libesium cite Psevdepimphum. I in enim HIPPARCHus nominetenus in eo allegatur, aὶ sit mentio Mentis Iulii, quod nomen diu demum post mortem ERATOSTHEOs Romae est a ditum, & 3 occurrit vox barbara μυοπ. ,-Orionem appellarunt

recentiores Graeci. Π Iliter quae a B. FABRι Clo reseriantur: iὶ Αριθμητικη, Arithmetica. Hanc respiciunt THEO SMYRNAEus, I AMBLICHus, & alii. -

Am τεκτοικὸν, Architectura et De qua sbpHoc LEs, Apollonii Scholiastes in Lib. I. E-ταθμει is τώ ι--τωκω Mων ταλαλῖ, hoc est, Eratosthenes in Architectonice, opere has esse ait telae partes. cons. Lib. III. 1)-s UiDAs. 14) γεωγρατ ενα, Geographim. Reprehenia est luc Geographia ab HIPPARCHO, POLEMONE & aliis, ut e STRABONE patet. Allegatur quoque a CAEsARE VI. 24. de bello Gallieo. in γνωμονικα. 36ὶ Κωκneν, Cribrum Arithmeticum, cuius rationes a NICOMACHO servatae sunt. Lib. I. Arithm. c. i . Nec aliud quicquam est, quam tabella numeros impares Complectens, adscriptis ad compositos numeros communibus divisoribus, ut eompositi a simplicibus distinguantur, de statim constet de compositorum divisore. FABRICiUS l. c. τὶ ε σολα , ad Hegetorem Lacedaemonium. MACROBI Us V. M. Ad PTOLEMAEυM Epistola de duplicatione cubi servata ab Euroci , ad Aminime l. de Sphaera ac Cylindro p.ro. edita dein a saepe Iaudato PELLO inter Fragmenta Eratosthenis. 8 --nκων τομων, de sectionibus Conicis. pnoc Lυs ad Euclid. v -Di mensiones. MAc Roni Us I. in Somnium Scipionis Lib. I. c. 2o. Et ERAT OsT MENEs in libris dimensionum sic ait, mentarii isterrae septies di vicies multiplicata mensuram Solis emcit. - Ex hoc opere cLEO MEO Es dein suum librum ριέπω τῆς γῆς περιφερεαι descripsit, atque

inde pELLOR Demensura hac Terre B. FABRIClus T. II. P. I. seque ita tradit: - Reserunt Praeterea VITRUVI Us Lib. l. c. 6. PLINIus Lib. H. Mist. c. Io8. MARCIANUS MERACLEOTA P. S. item MACROBIUS; C Emisso RINUS C. II. MARCIANUI CAPELLA lib. 6. P. I9 . & sT R A B O II. P. D. riterrae ambitum esse stadiorum 232 o. qui numerus reddendus etiam auctori, ,hatroductionis vel Commentarii in ARΑΥυM, qui sub falso ERATonu BNas vel HIPPARCHI nomine editus est a VICTORIO. Supputationem Gomo

264쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICI s. Met

mnonicam, qua ERAT OsTHENEs numerum illum collegisse dicitur exponit RoaERT Us BALFOREUS in Comment. ad C LEO ME DEM p. aiy. Rationem ver longitudinis terrae ad latitudinem ejus maiorem dupla dixistes ERATOSTHENEM restatur AGATHEMEM P. 2. Lunam a terra abesse stadia reoo . & Solem ω -- . Plutarch. IL, de placiais Philoc ,, ERAT fetu ENis methodum clarius explicarunt WILLEBRORDus sNELLivs in suo ERAT OsTHENE Batavo Lugd. Bat. ISI. q. 6t v ARENIus in sua

Geographia generali

Dio de figura telluris Argent. 69L transscribere. Eius summa vero taeredit: Alexandriam de Syenen eidem Meridiano sabesse, ita tamen, ut in m - ridie diei solstitialis aestivi Sol vertici Syenes praecise immineat, adeoque per pendiculariter ibidem erecta nullam umbram spargant; eodem autem meridie solstitisti ga Aros Tu ENEM per umbram styli instrumento. quod scaphen pellant, infixi, observasib solem quinquagesima totius mericliani parte a veristice Alexandriae remotum: unde ipsum conclusisse, spatium inter Alexiindriam de Syenen interceptum quinquagesmam quoque partem esse totius meridiani . terrestris: cum autem Alexandria distet a Syene so . stadiis, ducto hoc numero in m. Provenire totum ambitum telluris asco . stadiorum, de uni graviucompetere 6943 stadia. Placuit tamen haud dubie pro hoc numero assi mere rotundiorem stadiorum roo. quo ducto in 36o. efficiuntur anooo. stadia

pro ambitu telluris , . tot nimirum, quot ex ERAT OsTHENE deducunt

L so RINUs, CAPELLA, MACROBIUS, PLINIUS, STRABO, VITR

VIus ec GEMi Nus. Per stadia ERAT OsTHENEM intellexisse Alexandrina. Vix dubitare licet, eum ipse potiorem vitae partem Alexandriae traii segerit, adeoque aliam, quam Regiae Alexati trinae praeseri et, mensuram non tua liuerit. Erat autem milium Ala drinum sexcentum pedum, quorum ratio ad P dem Romanum fuit ut 6 ad s. Stadia itaque aso o. aequalia sunt passibus Romanis antiquis 36---. sve milliaribus 76-o. de stadia 6943, quot numirum uni gradui competunt, e sciunt milliaria Romana ioci praecis c. Pe Peram itaque PLi Nius, vi et Ruvius aliique de Olympicis stadiis id intellia gentes, in milliaria Romana ambitum hunc converterunt. Haec dimens Eratosthenis magni aestimabatur.apud veteres, vocatque eam PLIN lusi. u. c. I . Improbum ausum, verum ita subtili computatione compreliensviri Ut pudeat non credere. Nihilominus, ut mox Pergit pLINius. Hi inriparchus de in coarguendo eo: oc in reliqua omni diligentia mirus, adiicio stadiorum paulo minus an millia.- Quibus vero argumentis N i P p A R c HOERAI Os THENSM refellere conatus si, non constat, cum ipse hanc Dit m

265쪽

LIBRI L CAPUT X.

sollem non tentaverit. Inter recentio litem Eratostheni imprimis m-erunt sNELLI Us&Ricci OL Us, cum enim viderent eius mensuram parum congruere cum suis observatis, aliud agere non potuerunt, Quam ipsum aut in partes torquere, aut eius observationes omnino inplodere; aliam enim

quam sphaericam Tulluris figuram vel cogitare, crimen fuisset. In dubium vero vocabant sequentes suppositiones: asserendo primo Syenen de Alexam imam non esse sub eodem Meridiano; Ptolemaei si quidem Geographia Lib. IV. Syenen Alexandria orientaliorem ponit gradu 1ἶ. Sed respondetur, nihil hieprobari, cum nulla subsit causa, ob quam PTOLEMAEI assertionem ERAT sa MENis praeponamus; Et si vel maxime Concedatur, PTOLEMAEUM vera

protulisse, tamen nonnisi sexagesima quinta pars ERAT Os Tu ENis mensurae decederet, quae hic magni momenti non est. Secundo; negando differemtiam latitudinis uiter Syenen & Alexandriameite totius Meridiani. ER MTos THENEM enim de plerosque Veterum altitudines Solis cepisse mediante umbra gnomonum: quod si vero non accollat debita G,rrectio, non habebitur elevatio centri Solaris, sed tantummodo limbi sit perioris. Cum enim Sol non e 1blo diici sui apparentis centro, sed ab omni parte radios luminosos altitudo Solis, quantus est angulus S GC, id est Semicliametiri Solis apparen' adeoque ut vera habeatur altitudo, iubent, ut inventae detrahatur haec semia diameter Solis apta arens: Hoc si fiat inobservatione ERAros THENis, tunc non ' grad. v. min. sed T. grad. 27. min. sere Solis distantiam a vertice Ale andrino die solstitiali, quo fiat, ut iterum dimensio haec parte circiter sui trigesima mulctetur. Correctio haec tanti facta est a Ric Cio Lo, ut vel ea potissimum sectus, variationem liquitatis Eclipticae destruere conatus sit. vid. ipsius Almag. Novum Tom. I. Lib. m. c. n. Venim ad hanc obiecti dissundat , di quidem radius ab imo limbo M , gnomonis N Giverticem Gstringens, longissimam eius umbram signet N V, contra radius a summo limbo C, iaciat umbram brevis limam N B; erit spatium B V, umbrae dubiae, ade que umbrosuin quidem, sed tamen a radiis quibusdam quoque illustratum; B vero erit terminus umbrae ΝΒ, nullis radiis illustratae adeoque persectae Usur

paverunt autem hunc solum terminum B, Pro umbrae limite, cum tamen centri

B V senet. Tanto itaque maior apparet

266쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICI s. asy

ndiri respondetur, Veteres hunc erroris sontem obstruxisse eo modo, quem& prudentiores in recentioribus Gnomonices scriptoribus inculcare solent, . imponendo nimirum sphaerulam gnomonis apici: si enim sphaerulae hujus umbrae medium assumatur pro umbrae termino, & eiusdem centrum terminus altitudinis gnomonis stituatur; certissimum est altitudinem Solis hoc modo captam non egere correctione ante obiecta. Veteres autem eiusmodi sphae ras gnomonibus sive obeliscis imposuisse, apparet tum ex eorum iconibus expressi, in nummis & lapidibus vetustis, tum vero maxime ex Plinii testimonio; qui de obeliscis sub Augusto ex AEgypto Romam a lueetis verba faciens, haec habet LXXXVI. c. io. Ei, qui est in campo, divus Augustus audiuit mirabilem usum ad deprehendendas Solis umbras, dierumque ac iam Mum magnitudui . strato lapide ad obelisci magnitudinem, cui par fieret umbra Romae consecto die sexta hora, paulatimque per regulas, quae sunt ex aere conclusae, singulis diebus decresceret, ac ni us augesceret; digna cognitu res, & ingenio Recundo. Manlius Mathematicus apici auratam Pilam addidit, cuius vertice umbra colligeretur in semetipsam, alia atque alia incrementa iaculantem a Pice; ratione, ut serunt a capite hominis intellecta. Non autem videtur M A N L i U M primum hujus rei auctorem fuisse, sed potius in usum traxisse ea, quae ab yptiis in simili obeliscorum usu adhiberi perspexerat. Si quis tamen acrius Contendat, tempore ERAT OsTHENIS,

simplices gnomones sine pilis usum obtinuisse, ei sacile parata est responsio,

modo vera sint ea, quae tradit CLEOMEDEs l. c. Ponuntur, inquiens,

etiam in hybernis solstitiis horologia in utraque urbe , & utraque proiici erite umbras, necessario major invenitur Alexandriae, quini longius absit a Solstitio hybemo haec urbs, capiendo igitur umbrae Alexandrinae excessum supra umbram, quae Syene fit, eam quoque inveniunt partem quinquages- mam maximi in Horologio circuli, & proinde etiam ab hoc dignoscitur maximus Terre circulis Moo . stadiorum. - Quocunque nimirum modo, in ambabus tamen urbibus aequaliter, observatio fuerit instituta, res ipsa erit silva: paucula enim illa minuta, quibus utriusque loci latitudo aequaliter vela veritate deficit aut eandem excedit, instituto nostro nihil fere quicquam detrahunt, modo constet de vera latitudinum disserentia. Sed pergunt ERATOSTHENis antagonistae, obiiciendo Tertio incertitudinem distantiae

inter Alaxandriam de Syenen, fieti potis limum pLi Nil testimonio, qui Lib. U. C. 9. Ditionis, inquit, AEgypti esse incipit, a fine AEthiopiae Syene ita vocatur peninsula centum mili. passuum ambitu, in quo Cerastae sunt latere Arabiae, de in adverso Insulae IV. Philae cccc ec M. pass. a Nili fissurae unde appellari diximus Delta. Hoc spatium e lidit Artemidorus, dc in eo ec L OPPida suilla. Iuba cccc M. pass. Aristocreon ab Elephantide ad

267쪽

M LIBRI l. CAPUT X.

sim're nec L. M. Elephantis insula insta novissimum cataracten tria passsupra Syenen xvi. M. habitatur, navigationis AEgyptiae sinis, ab Alexan--ia eccccLxxxvi. M. Pasis in tantum erravere supra scripti. - Detratas mitem i6. M. Pass. a s86. supersunt s7o. M. P. inter Alexanitriam & Syenen. quae essiciunt stadia Alexandrina 39181. Olympica Vero s so. ideoque si ERA-τos et u ENEs stadiis Alexandrinis usus suit, distantia ejus inter dicta loca plus quinta parte esset mulctanda. Verum enim vero bona P L i N ii pace respondere licebit, etiamsi hic locus ejus non sit depravatus, de quo tamen dubitari potest, ipsius testimonium tanti apud omnes non esse, ut omnium . aliorum maxime relationibus Praeseratur. Ex veteribus scriptoribus κεκ ouo Tus de s TR Allo ipsi ad Syenen, & ultra penetrarunt, quorum hic Lib. i . scribit a Syene ad mare decurrere stadia si . R non oro vero in Euterpe, distantia haec adhue pinguior est, a Syene enim ad mare ponit 7im. stadia, nisi velimus dicere HERODo Tu M usum suisse stadiis Olympiacis, ERAT OsTHENEM autem Alexandrinis, sic enim inte valla haec propius ad se invicem accedunt. PLi Ni UM quod attinet, videtur illum ea, quae ex ipso mox allegavimus, hausisse ex vulgatis incertis rum libus, non enim sibi constat in eiusmodi narrationibus, cum libri II. c. I. idem illud intervallum ponat s o. stadiorum, neque inter se conciliari pocsunt ea quae dedistantiis inter Syenen &Meroen, item inter Meroen & Ale andriam habet lib. II. c. io8. l. IX. c. 29. & L XII. c. 4. Quo i si quis dira ν Liti luxi haec desumsise ex exploratoribus Romanis a Nerone eo missis easione belli alatii opici, quod inter reliqua cogitabat: non tamen Omaiorem fidem merentur, cum tumultuariae corum annotationes inter accura tiores non sint numerandae. ER AT OSTII EN Es autem, Uttat eum hoc into

vallum per Geo laesiam operosam & accuratam adeptum sutile, non sit veroisimile, potuit tamen certius aliquid roscite ex relationibus eorum, qui se quentius hinc inde commeabant, ipse nimirum Alexandriae incola: aut quod testari videtur MARTi AN Us CAPELLA , potuit ex actis & monumentis publicis intellexisse singulorum nomorum, imo privatorum agrorum spatii& longitudines, quae singula AEgyptii exacte dimeti si sunt, ob anniversariam Nili inundationem; unde cillam Geometria ortum duxisse sertur. Adeoque etiam hac ex parte nulla nobis suppeditatur ratio, ob quam ERAT OsTH Mis observatio si negligenda. Quarto denique dubitatur a nonnullis, an

Syene praecise Tropico Cancri sit subiecti; licet enim promones ibidem sint

immunes ab umbra sensbili meridiana tempore solstitiali; certum minen est per ea, quae habet RicciOLUs Geogr. Resor. Lib. V. c. r. de ante eum alii idem fieri ad notabile spatium ultra citraque Tropicum, ipsinue CLEOM

ons L e . id fieri ad trecenta stadia traditi hinc si Syene sotian in termino

alterutro

268쪽

. DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS. ass

iatorii A ladiis spatii fuerit sita, saltem iso. stadiis a Tropico fuisse remota. Vel um ad haec quoque facilis est responsio; cum enim spatium istud a Veteribus tam exquisite suerit cognitum, eius quoque termini, adeoque ipse situs Syenes eos latere minime potuerunt; iniquum autem fuisset Syenen Tropico subjicere, si non fuit set in terminorum istorum fere medio. Nequa quam auten hin audiem est Rr C c ι O L U s, qui L c. ob. V. c. s. integrum hoc spatium γα ει Iomn intervallo parallelorum Syenes de Alexandriae detrahit, cum Onen si vel maxime certus futilet de situ Syenes in termino australi, nonnisi dimidium eius debuimet detrahere. Repeti quoque possunt ea, quae ad bbiectionem secundam dicta sunt ex CLEOMEDE de disserentia umbrarum hi umque urso extra solstitium observata. His omnibus hene perpensis, concludendum tandem est, ERAT OsTHENEM dimensionem aeretitudine non adeo abludere, ut eius nulla prorsus sit habenda ratio, quin potitas optimo iure cum aliis conferri Irussit & debeat. Quamobrem etiam vindicias eius ex Cel. Eis ENscu MIDIO l. e. Prolixius paulo sumus pro-

morata.

gg) Ex his adductis & a LANCANO patet, quod invenerit Iin annis

ab obitu Alexandri AEgyptiis io8. a Nahonas res3a. Propicorum intervallum P Irium proxime Ii. quarum Meridianus in H; c est, grad. 4 , et , qualium circulus est ino. Erat ergo Zodiaci obliquitas grad. v. si . A Principio a norum Nabo taris ad observationem hane sunt anni AEgyptii pleni s32. hoc est, sexagenae dierum sy s6. dies m. Datur tunc ex tabulis LANS BERGl 1

respondens observatae grad. as. I

a cribrum Arithmeticum, & 3ὶ terra ambitum ratione umbrarum Solis Investigare. ει ε) Cubum duplicare, in qua duplicatione ERATOSTHENE adeo sibi placuit, ut tabulam praxiari inventi interpretem in templis Deorunt scilicet oisis muri, ingenii sui perpetuum consecrarit. σὶ Auctorque fuit Ptolemaeo EVergetae, ut Alexandriae in porticu armillas institui juberet, quarum adminiculo quotidie motus coelestes observarentur. His deinceIra usi fuerunt H ip PAR cuus & PTOLEMAEUs. FLAMs TED in Prolegomenia

historiae coelestis Britannicae pag. 19. ex ν noctii hypotypos Astron. cap. colligit

269쪽

M6 LIBRI I. CAPUT X.

eolligit hamn am riun diametrum tripedalem, gradusque cireularitin iasngula minuta quina divisos fuisse. I 14o

Anno ai6. accidit Eclipsis Lunae Pergami die i. Septem-hris Juliani, hora septima vesperi. & minutis 8. seria quintae Latitudo Lunae vera I 3, Io. australis. Summa Semidiametrorum 61, 43. Scrupula residua 48, 33. digiti ecliptici septendecim fere. Sol in 4. gradu Virginis. Plane obscurata Luna est orta, & ita ultra horam obscurata permansit, priusquam Lunam recuperare inciperet, atque ita valde terribilis apparuid .po L

Anno ais. contigit talipsis Solis, & quidem secundum

computum C ALvis ii die II. Febr. seria septima, post meridiem horis 4. minuti s. 3 s. ubi latitudo parallax. 28, 2 l. Latitudo vera I 8, 2 7. Visa I o, Semidiameter Solis Is . I. Scrup.

residua ai, 33. Digiti ecliptici 8, -. Sol in gradu I 8, 3 Aquarii.

gi No Citieus, Mercatoris filius, qui cum oraculum consuluerit, quomodo vitam felicem ageret, responsum tulit: si mortuis concolor fieret; Hoc dein dextre exposuit, A se a cllegendos sapientum libros magno studio contulit. Audivit XENOCRATEM& POLEMONEM, & cum sat loligum temporis in aliis audiendis consumsisset, ipse novam condidit SeAam. nempe Stoicam famigeratillimam. Denique cum e schola abiret pedem offendit, & lapsu digitum fregit; casum itaque hunc pro mortis praesagio habens & terram seriens en, inimit, adsum. siquid me vocas p., proin de fame paulatim vitam sibi ademis Iesertur. In Astronomia statuit. I sidera fixa cum toto coelo una circumferri, errantia vero sitis motibus agi h li . a) Solem& Lunam duobus ferri motibus, altero mundi ab ortu in occasum, altero per signa contrario. 3) Solem obliquum iter peragere per signistrum; hunc purissimum ignem, terra majorem,

270쪽

. DE PRANDUIS MATHEMATICI s. an terramque ideo coni instar umbrain facere. Lunam plus libbere de terra. cui propior est, lumen vero mutuari a Sole. s Sidera globosa, immobilem terram. 6 Deficere Solem, cum ante illum, ex ea parte, qua terras respicit, se opposuerit Luna; Lunam vero, cum in terne inciderit umbram: quocirca tunc solum hoc desectu laborare, cum plena fuerit, & per diametrum Soli objecta sit: Latitudine sua modo ad australem. modo ad septentrionalem vergit plagam. Movetur ejus latitudo per ea.

quae media sunt in Libra & Scorpio, & Ariete. 8c Tauro. lem, Lunam. & aliam stellam quamvis intellectus participem& sapientem ignem credidit ii).

cLEANTHEs successit ZENO Ni in Schola: oriundus ex

AD AE olidis urbe, pauper opibus si h & tardus ingenio, sed

pertinaci studio Sc animo constans. Vitam inedia finiit annos luXta LUCi ANVM XC. naxus. Asserebat Solem motum spirae facere ab aequatore verius septentrionem Sc meridiem, qui sint spirae termini, & Lunam esse naturae igneae it .

kk) Hinc paupertate Pressus noctu aquam pro mercede in hortis ais portabat, ut interdiu stii diis vacare posset. Et cum eri eo quVreretrur, qu moeso quis dives fieret' respondit:. Si desideriis pauper evadat. I li TORAE V pag. 49 sq. seM-

aetatis LXXII. Cel. wEi DLERUS l. c. sequentia placita Astrononii , quae ei adscribuntur, ex STOBAEO & ACHiLLE TATio

SEARCH

MENU NAVIGATION