Historia matheseos universae a mundo condito ad seculum P.C.N. 16. praecipuorum mathematicorum vitas, dogmata , scripta et manuscripta complexa. Accedit recensio elementorum, compendiorum operum et operum mathematicorum atque historia arithmetices ad

발행: 1742년

분량: 1019페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

M LIBRI I. CAPUT XIIL EXEGE sis Pars Historica.

s testimonia, quibus haec admiranda Caligo, ex qua Christi

in cruce morientis immortalis Divinitas, tanquam per Mundi nubila fulgur emicuit, evidentissime asseritur, accuratius consideremus, duplicis generis ea deprehenduntur; Alia enim sunt, quae Spiritus Saninis dictitavit, via, quae veteres nobis reliquerunt. Quod ad priora attinet, i imus in Evangelio, M ATTA Ei quidem cap. XXVII: A sem autem hora tenebrae

factae sunt super universam terram usque aci horum nonam; dei

de Manci XV: Et facta hora sexta, tenebra factas sit , Pert, tam terram usque in horam nonam. Sed adhuc simustim, Luc As cap. XXlII: Erat autem sere hora sex &tenebrae secte sunt in universam terram usque in horam nonam, & obscuratus est Sol, & velum templi scissum est medium. Eandem vero Eclipsin multo ante praedixerat I EREMI As XU. illis verbis: Occu

dit ei Sol cum adhuc esset dies. Et AMos cap. VIII: Occissi Min meridie. & tenebrescere faciam terram in die luminis

a Utrumque oraculum huc resere M iERONYMus in M ATTu aer, immo & IOELis illud cap. II. Sol convertetur in tem - α Luna in sanguinem, antequam veniet dies Domini magnus & horribilis. Et erit; omnis qui invocaverit nomen Domini, salvus erit: quia in monte Sion& in Ierusalem erit salvatio. Quae Verba, quia S. PETROs cap. II. Act rum ,& S. PAULUs ad Rom. II. ad tempus hoc primae Christi innisestari nis confirmandum allegarunt. Ideo Hi ERONYMus in Commenti Io Elia mait: - Sol quoque est versus in tenebras, quando pendentem numam suum Avidere non ausus est: & Luna in sanguinem. Quod aut iuxta Historiam issectum esse credamus, & ab Evangelistis flentio praetermissi sunt: neque sienim omnia, quae fecit Iesus, scripta rescrimrur &c. aut certe quomodo solisversus in tenebras est: non quod ipse sit mutatus in tenebras, sed tenebras -Mundo induxerit: Sic & Luna non est versa in singuinem, Judaeos bla inlimarum, & negationis in Christum horrore coopertos, aeterno testimonii issui sanguine condemnavit, dicentes: Sanguis eius super nos & super filios senostros. Haec omnia, Priusquam dies Domini magnus, & horribilis fiammis lescribit. Dies autem Domini magnus & horribilis, aut resurrectionis esseucredendus est, aut certe multa post tempora dies iudicii, qui vero magnus est

332쪽

est & horribilis Sed quia siniuitiir : Et erit, omnis qui invocaverit nomen Domini, salvus erit: & hoc Apostolus P AυLus resert ad tempus D minicae passionis, magis de resurrectioisis die intelligendus est. is Et infra ibidem: MLocus hie difficillim est, de triplicem recipiens explanationem ut sub tropologia, omnis, quae dicta sunt, ad illa tempora reseramus, ad quae PETRus & paucus Apostoli retulerunt: hoc est, quando passus est,

Inter secundi generis testimonia magni momenti pHL c ONTis b libro olympicorum Chronicorum decimo tertio

is Quarto autem anno CCIL Olympiadis is est scilicet Tiberii .deCimus octavus, qui annus Chriuo mortalis fuit) magna excellens inter omnes, quae ante cana acciderant, desectio Minyis ficta. Dies hora sexta ita in tenebrosam noctem versus, ut stellae in coelo visae sint, terraeque motus in Bithynia Nicaeae urbis multas aedes subverterit c . Atqtie haec ipsa in alii Ethnicorum commentariis reperiri testatur in Chronicis L LBius; testantur & alii. Quos inter praecipua in THALLi auctoritas, quemlibro Historiarum suarum tertio eandem Eclipsin mem ras Ic prodidit insignis temporum motator AFRICANUS. His subjungamus Patrum testimonia, quibus contigit Ethnicorum

servita, quae nunc deperdita sunt, introspicere d). Dubiae autem fidei esse videntur, quae nonnulli ex oraculis Sibyllinis e)&Historia Sinensium D petere solent.

b TRALLIANus, MADRIANi libertus, de quo plura sua D As &Olympiadum egregius stipputator, ut narrat ORI GENEs tract. 3ς. in Ma thaeum dicens: Et pu LEGON quidem in Chronicis suis scripsit in prἰm cipatu T IBE Ri i Caesar is factum, sed non significavit in Luna plena hoc sactum. is di contra c E Ls u M Lib. II. ubi ait : De Sole autem T in E a ii ε saris tempore obscurato, quo imperante Jesus creditur cruci suisse adin . fixus, ct de magnis terrae tune motibus iactis, seripsit puLEGON in tertio decimo, vel decimo quarto, ut arbitror, de temporibus libro. is

333쪽

e: ndi, miraculi hui in testes citavemit tabularia genititnim di publicaiistri, Henta sive quae a Rectoribus provinciarum, sive quae ex uistituto caesimilomae eonficiebantur, in quae diurna referebantur Acta impuli & Senatu sie. TERTULLIANU si APOl. Cap. o. lem momento . v qu dies mo, ilium orb--SGle sulla uiua est; ideliquimi putaveram xivi ia quo isque super Christo prae licatum non icierunt, de tamen eum ni anili , cassim lseret amni in furchivis vestris liabetis. , Archiva eadem Nicomediae conum l

fuerunt quidam, qui hanc Eclipsin, qmma pii iustio 'destribit iaturescin uisse contendebant. ita 1 ET in Demonstri Evangelica Propo s. ni j p. m. 49. sequentia de iis restri: Eactum est imprudente a x EppLΕ o in lEclog. viro alioqui candido, & Astronomo ,rtu peritissimo, de contra ae tristianum hominem decuit, 'cum mei radinata η Pu i ZGO' TE Soli,

et ipsin in annum secundum reticis Olympiadis Soh dim y o . queml

mensis vicesimum quartum. Nihilo in is inj cv ea Ditivos si 4n Harmon. Evang. Lib. II. cap. 1o. optimi itidem viri λ otiis cum aliam a PHLEGONTE notari vult Ectipsin, quam quae in Exei uetus es scripta . Cuius opinionis has causas affert. Pur EGO , ii uir hane Eclipsit pro im iturali halivit. Unde' id collerariis, titili ad Im. Atii lac tum eum, perinde ut alios eximiae emistionis viros. verisi hille in vocabulo Eo, ipsis, quo naturalem duntaxat sideris defeetiam signiticari ras sunti ripiis iquillem osti GiNEs in Matth. non adnqtas te Plilegontem plenilunio casiam icontigisse. At neque interlunio factum id adnotavit. Quare rem in medio lreliquita At longe aliter verba PHLEGONTIs interpretatus cst AP RiCA' lNus, inquit, Iςορci ἐπὶ Tia ρΩ ἡλίου γεγοvj m. Narrat Put Eco N imperante Tin Ellio Caesere Solis, Eclipsin plenilunio contigisse. - Haec extant in Chronogrinilii a GEORG iasvNcε i. PRILOPONUs quoque, Lib. II. de mundi creatione, PHL GONTis testimonium longe aliis conceptum verbis repraesentat, ac Eus . BlUs. Tουτου τοῦ σκοτους, inquit, δε της Rυκτὸς ταυ κα εν ταῖς ρλυμπιασιν λέγει oi γαρ δευτέρη slege. ipsi pili Lopo Νυs pagina sequente) ετο τῆς διακρσιος -ολυμ- πιαδος ἐγένετο ἡλω εκλcι M o ἐγν οππιν ων προτερον. ' Harum terrebra serum, vel hujus potius noctis meminit de PHLEGON in Olympiadibus. Aithenim anno quarto ducentesimae seciuidae Olympiadis contigiste Lelipsin

Solis,

334쪽

solis, cuiusmodi nulla ante cognita est. - Quae ne quis apud ipsiim pii i-Lopo NUM mendosa putet, subiicit: λι δἐ ok ἐν τω ταυροῦ τοῦ δεσσατὰ .Xριτου γενομεν ς τὰ ηλου ἐκλώφεος, κέ ἡχ ἐτερας καὶ et λεγων, τον μίν ἐκ τοῦ λάγαν, μὴ ἐγροπαι τοιάυτην εὐειψιν τοῖς προ ερον κυροοις, iri Aiλον. 'Meminisse autem PHLEGONTEM eius Eclipseos, quae contigit, cum Christius Dominus de cruce penderet, & non alterius, liquot Drimum ex eo, quodait, superioribus cognitam non esse Eclipsin huiusnu i .., Quae si germana PM LEGON Tis lectio est, Eclipsin quidem vocaverit Solis desectum hunc, sed cui Eclipsi nunquam similis contigerit. Recte sene; am quocunque modo i deficiat, εκλειπειν dici potest, & omnis desectus.

sve ordinarius, sive extraordinarius, est εκλει ιις.

d) Sic videtur Eυs Enius Caeseriensis in Chronico Anni Christi 33. non

pu LEGON Tas,modo, sed, de aliorum Ethnicorum testimonium seper his recatare. dum ita loquitur: IEs Us cuRIsTus, filius Dei &c. secundum prophetias, quae de eo fuerant prolocutae, ad passionem venit anno Tiu Ea ii HIII. quo tempore &in aliis Ethnicorum commentariis haec ad verbum seripta reperimus: Solis facta desectio, & tenebm ita per universam terram: Bithynia terre motu concussia, & in urbe Nicaena aedes plurimae corruerunt. Quae omnia his congruunt, quae in Passione Salvatoris acciderunt. A Deinde tanquam distinctum testem PHLEGONTEM allegat. Testimonia autem Patrum de veterum scriptorum sequentia erunt: νὶ S. LUc ιANi Martyris apud sΕMUM Lib. IX. Eccles Hist. cap. IX. 2ὶ TERTULLiANι in Apolog tico. 33 p Au Laio Rosii Lib. VII. e. q. S. λυGUsTINI Epist. 8o. in Hesichium. sὶ Dio NYsil Areopagitae Epist. VII. ad POLYCARFUM, quibus accinit etiam sEDu Lius Lib. IV. operis Paschalis sic: Interea horrendae ibito venere tenebre, Et totum tenuere polum; moestisque nigrantem Exequiis texere diem; Sol nube coruscos Abstondens radios, retro velatus amictu

Delituit, tristemque replevit luctibus orbem. Tota sibi oppositum statrem quod Delia liaberet, Cum faberat terris, sit per ille in culmine coeli,

Impia perpetuam timuerunt secula noctem.

e ὶ Lib. I. Oracul. Sibyll.

Sed manibus misis cum mensias cunctam coronam De si inis tulerit, nec non latus eius arundo I Fixerit acta manu, cujus causa tribus horis

335쪽

D Huiusmodi testimonium protulit ANDREAs MULLER Us Greis senti agius in Decimis de Decimis Deciminum Sinicorvin Anno 16ss. 1M quod ita se habet: Anno septimo Imperatoris Quans v ti, durante Ucre, Lusu tertia, Sol siil, Quei-hai densam patiebatur Ecliliun: ciun huiusmodi Edictum seimperator universis populis promulgabat: Est hoc opus superioris Domini sequare vocula & usitatus titulus troiter Xim porro usurpetur a supplicibus, sen&admittatura scribis aut Cancellariis. si Huic testimonio exposito subiicit Demonstrationes, quarum prima est, quod merit vera Eclipsis, secunda, quod fuerit eadem cum Phlegontea, & tertia, quod eadem cum Quanνvu - tiana , in sinis observata. Planc tertiam Demonstrationem autem aggressus sitit Til Eo PMi Lus sic EP Ranus a AvERus in libro singulari

de Eclipsi Sinica, quae Christo in crucem acto facta osse creditur, iudicium examinans, Regiomonte i i8. 4. In quo Autor in eam sententiam inclinat, qua credit hane Eclipsin Sinicam anno integro emortualent annum Iesu Christi praecessisse, praeterea MULI E Ri interpretationem fabam pronuntiat, ostenditque sensum & scopum Edicti illius regii fiatile, ne quis ex inferioribus Magistratibus titulum se ui NG usurparet, qui filii inter Sinassere eo significatu, quo nos AUG sTUM dicimus, etsi alias cum eruditia viris aliisque rebus dederint. conf. R. P. DOm. PAULI PEZRON Historia Evangelica confirmata per Iudaicam & Romanam Gallice conscripta, Parisia. His subiungamus litem, quae ante Iraucos annos de hae Eclips inter sYRIUM & uis TONUM orta fuit, &sequentes tractatust produxit: An Disertation on the Eclipse mentioned by Phlegon; or an enquiry, Whetherstat Eesipse had any relation to the Daianeis, which happen ato Savimus passion, hy ARTHUR As II LEY svκEs D. D. London. ina. s. The Testia mony Os Phlegon vindicates: or an accountos thegrcat Darknessand tari

qmke at our L pura pallion, de scribed by Phlegon. Includitigati the testia

montes, horti Heathen and Christian, in die very Woiasos theorigines autor during the fissi six centurio a Christiani ty, Willi proper observations orithose testimoni es, hy WiLLIAM Uuis ToN M. A. London. lna. 8. Adesemee of the disiectation, On the Eclipse mentioned by Phlegon : Whereiri is surther schewn, that that Eclipse had no relaiam, to the dar ness, whicuhappened at Our Savi rapassions and M. uls TONS Observations ore Pa ticularly considered, by AA. sv xEM LO . ITH. M

Dogmatica.

Eclipsis Stilius seeundum ordinem naturae oritur ex me

positione diametrali Lunae inin lam S terram

336쪽

Εcr SEOS SOLIS TEMPORE PASSIONIS CHRISTI. 313

Quomodo autem haec admiranda Eclipsis suerit, in varias abeunt Eruditi sententias. Riccio Lus octo adfert, quarum prima est eorum, qui eam in Solem ipsum radios suos retrahentem, ac velut introrsum reser n-tem conserunt, quibus favent CYPRι AN Us sermon. de hono patientiae, et Rusos τοMUs in Catena se . de passione Domini, Mi Ello xv Mus in p. XXVII. Matth & alii. Secunda Opinio videtur Eu TRYMii in cap. XXVII. Matili. causam in Deo irato & selis radiis suum concursum deii gante quaerit, ait enim: Post petulantiae ac stomatum satietatem id fictum est, ut quiescente iam furore aliquid a miraculo fieri posset. Admirabilius enim erat haec facere eum, qui in cruce pendebat, quam a cruce descen- Here. Quod si haec eum ficere non suspicabantur, sed quod Deo haee op rante provenirent, timere sine oportebat, di intelligere, quod propter hunc ad iram commotus esset. Neque enim dicere Potuerunt, quod Solis Eclipsis secundum naturam esset: nam ipsi & in uno temporis accidit momento, in una parte terre, & non in decimo quarto Lunae: hae vero tenebre & ad tres horas perseverarunt, & super universam terram, & decimo quarto die

L. unae, quando impossibile est secundum naturam contingere Solis lipsin. Tertia opinio est o Ric ENrs timet. d. in Matthaeum, qui negat Eclipsin mille, M asserit, quod densissimae tenebrae seper omnem terram factae fuerint. Quarta Opinio est KEpLERi in Astronomiae Copemicanae Epitonae pag. 896. ubi tractans de Eclipsibus spuriis, quarum aliquae fiunt a globis cinerum a Vesuviis

eructatis, cuiusmodi ait misse illam, quam refert D i O sub Do Mi Ti ANo via sam, cum esuvius usque in Palaestitiam cineres evomuisset; quia terra movus has comitare aut praecedere solet; Eclipsis autem in Salvatoris nomimorte ibit cum terrae motu, in eam partem irisinat, ut Iriatet hanc a cineri-hvs sursum evomitis obortam, de comparat cani cum Eclips Dionaea: ait enim: Conser etiam illas tenebras, quae tempolis Passionis Domini nostri selem obnupserunt: nam illae fuerunt cum terrae motu, eis Dio Nusius AREOPAGιτ A apud sui DAM has tenebras motui Lunae transcribitis Idemque in Astroilonita Optica senserat, nihil moratus auctoritatem Dro NUsit.

Quinta opinio est P. c ORNEL 3I A LAP in E in cap. XXVII. Matiluci, qui censet, hanc Eclipsin partim a Luna fuisse supernaturaliter Soli interposta. partim a Sole, qui Deo agenue subtraxerit radios suos a terra Christicida: Existimat enim, Lunam Sole semper minorem non ima tuisse totum Solem tegere, de in quavis Eclipsi Solis multum lucis ab eo super terram diffundi, icleoque qua parte Sol extabat, alio miraculo per sui victionem radiorum completam suisse hanc Eetipsit. Sed non meminit Eclipsum, in iluibus Stellae in coelo visae sunt. Sexta opinio scia Ei NE Ri in Rosa ursina pag. 6iti qui, quoniam Uinim Lunae non occului nisi Milliaria Italica 3so. putat Partim a Itunae interventu fustam, Putim a congerie extraordinaria macularum Ss 2 - Solis.

337쪽

ni a MLIBRI L CAPUT XIII. EXEGESIsae

Solis.' Septima opinio suit 'laeoriun ipsoruin, si Gles, habenda esset Ap

erypho N ico DEM i Evangelio, quod sALME a N adducit Toni. X. traci. r. in eo enim narratur vcnisse Centurionem ad Praesidem reserentem omnia signa, quae secta suerant, vocatisque Iudaeis dixisse: Vidistis signa, quae ficta sunt in Sole, & caetera omnia, quae ficta sunt, dum JEsus moreretur λ Judaeos autem responitisset Eclipsis facii est olis secundum veterem consuetudinem. Per veterem autem consuetudinem intellexere: aut naturalem modum Eclipse Solis, aut ut interpretatur SAL MERON magicae artis ac daemonio vim, quam de more pm invidia non semel Christo asperserant. Octava & vera sententia. hane Eclipsin factam i naturali quidem secundum substantiam, sed superii turali secundum mos ain, seu quoad accidentia, Lunae terram inter ac Solem interpositione. Quam sententiam etiam quamplur mi Eruditoriun defendunt.

In quavis Eclipsi Solis considerari debent: i Tem in quod praecipue phases ipsius incidunt. a b Situs Luminarium Solis & Lunae eo tempore in coelo. 3 antim Eclipseos. ODuratio ejusdem. s Denique loca terrestria, ubi Eclipsis illa

observanda.

3 s. Sacra Scriptura de tempore hujus Eclipseos tantum suppeditat: i 9 quod dies ille, quo nostir Servator in crucem amas, quoque contigit stupenda illa Solis obscuratio , seria suerit sexta Septimanae. a Quod in feriam hanc inciderit sellium Paschatos Judaeorum, & 3 quod tenebrae illae ab hora sexta v que ad horam nonam duraverint. Ex quibus datis tempus de terminandum. Quodsi igitur calculus secundum praecepta Chronologica initur, & attenditur, quod Pascha Judaeorum inciderit in diem decimum quartum Mensis primi, calculus Pr

ducet trigesimum tertium Annum vulgaris aenae, tertium Diem

Aprilis, cujus litera characteristica est B, Cyclus autem Solis eodem anno XIIl. ergo litera Dominicalis G,& per consevens dies tertius Apribs incidit in seriam septimanae sextam. Quod

ad horam attinet. in Novo stamento occurrunt horae planetariae vel inaequales. Hinc hora septima incidit in horam priamam 3 o. minuta diei naturalis in Meridiano Hieroislymitano Diqi j oo by Cooste

338쪽

ECLIPSEOS SOUS TEMPORE PASSIONIS CHRISTI. quibus in nostro hori Zonte, quem duobus horis circiter cum 3 o. minutis Hierosolymitano occidentaliorem essse plerique Geographorum tradunt, re ondet sere undecima. Conf. Cel.

wtot sunsius in suis Speciminibus Matheseos Biblicae, Specim. VL p. 3 a. seqq. ex quo haec desumta sunt.

Calculus igitur ad hoc tempus ex tabulis Rudolphinis

K VP L E Ri institutus docet, locum Solis medium suis. 9'. 4s , i 3 V, Apogaeum Solis e , s 3 , s a aer, ergo Anomalia Sollis ti', 3I i 3 Y, Locus medius Lunae γ', 6 , s 3 o. Apog aeum Lunae 4'I 8 , 7 ν, ergo Anomalia Lunae filii l. S. a', 8', 6 . & locus verus Lunae ψ', 3 i , 37 tita, proinde distantia Lunae a Sole modia s. S. 27', ri or: vera s. Sj 2 3', O , 29 . Locus Ω V, 39 ,3 rq Y: Ergo Distantia Lunae a Se s. S. 29', 32 , .s Patet itaque

Lunam tempore hujus Eclipsi: H admirandae iere in oppositione Solis constitutam filisse.

Ex his igitur patet, quod haec Eclipsis ad stupenda Dei nuracula sit reserenda. Primum miraculum in ea enim suit, quod haec facta suerit tempore Plenilunii. Cum certum si Solis Eclipsin Lunae interventu fieri non 'posse naturaliter nisi in Novilunio. Secundum suit; Initium Eclipsis ab ori emasi Solis parte, teste Dio Nusio, cum naturaliter Luna in Eclipsi Solis s Ieat ipsum subingredi ab occidentali parte. Secundum sitit; Initium emersionis in diversi & opposita illii Solis parti, quae Prius obscurata fuerat, hoc est in occidentali, teste item DIONYsio; Cum tamen naturaliter eadem pars, quae prima in letleficit, eadem quoque Prima incipiat repleri, & emergere ab Eclipsi. Tertium fuit; Motus Lunae contrarius naturali motui proprio, quo let tendere apparenter Orientem versus, vidit enim illam Dio NYsius ab oriente versiis Meridianum ferri, ae Solem subingredi, illique incidere a Parte Solis orientali, esto per eundem semicirculum postea remeans, reVersa sit ad oppositionem eum Sole secundum successionem signorum. Quartum fuit; Celeritas mira Lunae in conficiendo Semicirculum Z lesiaci bis intra brevissimum tempus ac pene in momento; st pnim D I ON ses I U s subitaneam ac repentinam misse illam Eclipsin, nec paulatim, sed subium rorum Solem occupasse, ac postquam restitutus suit Sol, Lunam aufugisse ad diametralem oppositionem eum Sole; cum alioquin semicirculum hunc non abiblvat, nisi diebus circiter i I. circulum Vero 29I.

Quintum

339쪽

. Quintum fuit; Motus Lunaris attemperatio talis, ut non turbaretur ordo Coelestium motuum extra hoc tempus, sed Luna redierit vespere illo ad illum locum Zodiaci, in quo eam esse oportebat, perinde ac si nulla ficta suisset mutatio. Hoc colligitur ex calculo Eclipsium, quas invenimus per Tabulas Astronomicas ante annos roo. ortum Christi praecedentes, a Chaldaeis observatas, prorsus eo tempore, quo illi consignarunt, quia peritaε mir, culum non fuit interrupta series momum, nisi ad breve tempus, de imidipsum intermorium compensatione facta divinitus correctum, ut ea recisset Riccio Lus in Almag. Libr. U. p. 36o.

Erat quoque haec Eesipsis totalis 3c centralis. Totalis o scuratio vero Solis a Luna, tunc temporis facta, quando Lunae diameter apparens minor erat Diametro Solis; ex tabulis enim Riccio Li Anno illo 3 3. in meridie dies 3. Aprilis Anomalia Solis filii Signor. Io. i'. i 3 , 32 ideoque illius semidiameter ain

parcns Is , 3 . Anomalia vero Lunae aequata fuit Signor. a. S. 6'. i . at . ideoque semidiameter ejus visualis i , 34'. Quare si in motu tantum luminarium fuit hoc miraculum, Luna prinpior terrae secta est, quam naturaliter oporteret, aut Sol rem tior a terris sursum iactus, ut totus a Luna tegi posset.

Duravit autem Eclipsis per tres horas aequinoctiales, cum tamen naturaliter Sol in totali Eclipsi non moretur ultri 8 aut

Io . minuta temporis, ut Astronomia docet.

3 9. Lunaris Umbrae amplitudo totum Hemisphaerium supra Horizontem Palaestinae occupavit. Quomodo autem, scribit

Riccio Lus, factum fuerit hoc miraculum, non possumus Ceseto definire, & non sunt improbabiles sententiae CORNELia a LAPi DE de subtractioite ramorum Solis, aut scit Et NERI de caligine extraordinaria ob plurium macularum Solis concursum circa margines ipsius, alioquin mera umbra Lunae quam quando maxime, seu Sole apogaeo, & Luna perima, non occupat. insuperficie terrae nisi milliaria Italica Bononiensibus recentioribuS.Cqualia

340쪽

DE PRAECIPUIS MATH ΕΜΑΤICIS. D aequalia ass, vel Italica antiqua 3 I7, aut ut scHEINE no placet 3so. neque totum hemisphaerium occuparet, etiamsi Luna usque ad Terram descenderet, quia est minor quam Sol &ruam Terra. Et quid mirum, Eclipsis enim praeternaturalis uix, cujus rationem anxie inquirere nec decet, nec mathematico rigore demonstrare valem . .

CLAUDI Us, cum e Mathematicis didicisset, Eclipsin Solis futuram die i. Augusti, qui sibi esset natalis, & vereretur, ne populus Eael si motus mali quid de se ominaretur, Eclipsinnanc in publico programmate Proponit, docetque eam naturalibus accidere caum, atque ita praedici posse. Dro Lib. 6o. Haec Eclipsis igitur contigit Calendis Augusti horis io. & minuto sesquialtero, fere post: mediam noctem. Parall. latit. I 8, 48. Latitudo vera o, 42. Visa i8, 4. Semidiameter Solis Is, Ia. rupula residua i3, i 9. Digiti ecliptici s,i7. Sol in 6. gradu

Anno 46. Eclipsis Lunae secta est Athenis post meridiem

ARTE Mi Donus Ephesius, floruit temporibus PtoIemaei thyri Libris XI. periplum orbis suit complexus; initium

operis est sequens: O Tφέσιος, Ῥια νιφος, is ἐνδε - ταχ

Artemidorus Ephesius, geographus, undecim geommice libris Poriplum quam optime potuit, perscripsit. cons s ENECA in

SEARCH

MENU NAVIGATION