Historia matheseos universae a mundo condito ad seculum P.C.N. 16. praecipuorum mathematicorum vitas, dogmata , scripta et manuscripta complexa. Accedit recensio elementorum, compendiorum operum et operum mathematicorum atque historia arithmetices ad

발행: 1742년

분량: 1019페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

AE LIBRI I. CAPUT XIII. ' P iserosissimam tam iucundo charactere exornare potuerit, OV Inio suavitateisp.ir, maiestate superior. In primis omnia eius prooemia dc παρεκ3άoc exora omnem aleam posita sunt. Nihil illis divinius, copiosius, gravius, desiiucundius dici potest. Auduimus itaque Olorem canentem. ,, Alibi assimia Matheseos non valde consultum suisse, quod de ARATO quoque notatum est de pia Mico. Stilo haud sit blimi, sed puro utitur, peccavit ideo praecipue, quod fato omnia credi lit dirigi, atque Astrologiae nimium adscripsit. vid. B AI LLET jugem. P. 317. 32O.gin Idem scAiacis ad librum V. p. 348. notat, periisse librum secundum spluerae Barbaricae & suffragia Phanetarum, hoc est, librum sextum & septimum.

. A Nativitate Christi. ad A. a oo. Ab Urbe condita 7 2.

Anno Christi, Salvatoris nostri s. Eclipsis facta est, die 28. Martii, feria septima, horis post meridiem q. S minutis so. sere. Ubi parall. latitud. i6, 36. Latitudo vera australis I, 38. visa itaque i 8, 3 . Semid. vero Solis Is, 2I. Scrup. residua Ir, 7. Digiti ecliptici s. Sol in f, 27. Arietis.

Anno 14. Eclipss Lunae contigit die 27. Septembr. seria minia, hora quinta post mediam noctem. Latitudo vera auralis I, 6. Semidiameter Lunae i7,29. Summa Semidiametr rum 26, I 6. Scrupula residua ss, io. Digiti ecliptici i8, 28. Locus Solis in primo gradu Librae, & Luna tota obscurata ita occidit.

C. IUL Us HYGINus Hispimus h), qui post captam Anno U. C. 7o7. Alexandriana a Julio Caesare Romam dicitur advectus suisse. Erat ovidii Poctae familiaris. Scripsit quamplurima; Inter ejus genuina scripta Mathematica recensetur, tantuni uescum de re militati l . Adscribuntur vero et i Poeticon

322쪽

DE MATHLMATICIS. Taratronolinteum k, & r liber Gromaticus, sive de limitibus constituendis l): Sed onmia stylo humili descripta sunt, nec

vix cuiquam antiquiorum laudata.

h Q is comiti ne suerit, qiundo Fixerit, exponit his verbis sUD τ ius Tranquillus, o Grai H C. Iuliii Hyginus' Augusti libestus, nati e bsipasus, etsi nonnulli Alex uni uni putant, & a

Caesere Romam advectum, Alexandria capta. Studiose & avide i hilariis est. Cornelium Alexandrum, Grammaticum G cum, quem propter antiquitatis notitiam Polyhistorem multi, quidam Historiam vocabant. Praefuit Palatinae Bibliothecae: nec secius plurimos dohuit: suitque familiarissimus Ovidio Poetae,' 'Gio Licini δ, consillam historicor qui eum pauperem decessiste tradit, & liberalitiare sta, quoad fili, sustentariam. Huius libertus fuit Julius Modestus, in mi diis atque doctrina vesti a patroni secutus. ,,

kλ Constat Iabris I 'ξ quorum i) de Mundi ae sphaerae sto utriusque partium declaratione, ardet oram o mum hist , iis; 3 de deseriptio

I Hic lines iqniores , Traiahi enim Imperatoris meminit. Sic enim RAPHAEL 'voLAn 1 ast A Nus ei hoc scriptum non adscribit, sed alii, qui Traiani aetate vixit, ut haec eius in Moniaticis verba ostendunt: Nuper ecce quidam evoratus Augusti, vir militaris disciplinae, professionis quoque nostrae capacis limus, cum in Pannonia agros veteranis ex voluntate S liboralitate imperatoris Tritani Augusti assignaretii in aere, id est Armis, non tantum m additi, quem adsignabat, adscripsit. A Prodiit cum Miis RiGA inde extae inter Rei Agrariae se riptores, qui prodierunt cura m G OEs II A stet. 167 I

NICOMACHus Gerasenus, Philosophus Pythagoricus,

fioruit temporibus berii liani tu, Condidit iste

323쪽

scriptis annumerantur 1 Θεολο γέμεινα ἀριωτικῆς, de numeris

o), 2 Τεχ αριχι,πncii, uberior de numeris domina p1 43)Isagoge in Geomariam q . Deteroquin erat princeps

sTHENIs, atque THRAsYLLI inthematici, sub Tiberi Q viti Plura . vid. de eius aetate in B. FABηlcII Bibliotheca Gmea Lib. IV. c. XXII. P.M in Graece udit cullis TIAN Us WEcHELus Paris in8. 4. olim in latinam linguam transtialit APULEIus, quae versio vero hodie non exint, quem in hoc labore secutus suit aOETu ius, cujus libri duo Arithmetiem pro liberiore versione Nico MAc Hi haberi queunt r. Sic enim iste in m ieribiti MD, quae de numeris a Nicomacho diffusius di*ytam sum, mode. -rata brevitate collet, Et quae transcursa velocius angustiorem intelligetis: ae prestabant aditum, mediocri adiectione reserav ut aliquando ad eviden setiam rerum nostris etiam formulis ac destriptionibus uteremuris, Inter Graecos mul. operam navarunt, quo hanc Isegmen clariorem redderent, r) ME, RONAS, cujus tmelia lμα εις γῆν μι Θμητικὴν ab ν υτ ocao in Archim. II. de sphaera ac cylindro p. 23. laudatur:. a) PROc Lus Laodicenae qui, sus D A teste, scripsit εις τὴν λυμαν ἐισαγωγην τM μιθμπικὸν AscLEpius, Philosophus Trallianus, AMMONia discipulus, IOAN

NEs PHILOPON Us, quorum commentaria, annotante FABRICIo l. c. sciuri

liaque adhuc supersunt in variis Bibliothecis Anglia, Italiae, Galliae, Belgii

pans, G ce ex Codice Memmiano Regio Romanoque sive Vaticano &Cla ramontano editus est cum latina vorsione & nosis sa MUEL Is TE NULLIT,

324쪽

DE PRAECIPUIs MAΤHEMATICIS.

p ὶ Hanc a Theologumenis & Isagoge Arithmeticae distinguit p u o c i us

L c. ουχ ιοῦ τερ ἐν τῆ αυτοῦ και προ ταυτης εισαγωγὴ dcc. Q Hanc allegare videtur Nico MAcuus ipse Lib. II. p. 44. αδηεν mi γε eia τρικὴ παραδίδοτα εἰσαγωγῆ. r) Duo tantum testimonia in medium producam, IAM BLICHI nempe, atque A LANI ANTI CLAUDIANI. Ille P. q. de Nico MACuo sequentia Prosere: ' ρισκομεν δ πάντα κατα γνώμην τοῦ Πυ Θαγορου τὸν Niκρμογχον Αριθμ1τικῆς ἀποδεδωκοτα ἐν τῆ αριθμπτικῆ τέχνη. Ο τε γ' ανῆρμεγας ἐής, εν το ς μα μασι, και καθηγεμόνας εσχε περὶ αυτον τους ἐμ- πε τους is τοῖς μαθημ- . Καὶ ανευ τουτων ταξιν Θαυμα iv καε ρεων - δ, πιτ απολέξεοὰ τε Θαυμαςῆς των ε πιφημονικων λις μην ακρι-sΓc autem libro III. p. 7 . canit: Hie pictura docet autores qui numerandi

Invenere vias, artem docuere, latentem

Produxere foras, si a coluere iacentem. Illic Nicomachus praedicta ludit in arte Et quasi per numeros rerum secreta prophetata

meticae s). s) De his MLusis ius ita scribit: Hoc praeclarum antiquitatis in eo geri r monumentum ad manus nostras pervenisse, est quod nobis gratui muris P. I fibri de Denario Pythagorico. Prodiere hactenus semel & quidem graece apud Christianum Uechelum Paris is 3. . optandum sine citet, ut quis ea cum latina versione ederet, notasque .eruditas adjiceret, sic enim in Philosophia Pythagorica quam plurima redderentur clariora. Autorem limrum Theologumenorum multi anxie quaesiverunt: Inter omnes coniecturas Optima B. FADR1 Cio l. c. p. io S mihi videtur THOMAE GALEr in notis ad Iamblielium de Mysteriis . yptiorum p. roi. qui Theologumenorum Arithmeticae auctorem m. agna ex parte eundem IAMu LicuuM esse suspiacatur. Sane constat, ei solenne esse, scripta antiquiorum de sigillatim Nic M A cui delibare, & in commentario ad Nico MAcui Arithmeticam P. 167. S cIiserte librum ejusmodi de numerorum abditis rationibus de de minuribus antiquis ab unario ad denarium usque κατα τὸν φυσικον λ σν κα τὸ . ἐεικον

325쪽

THRAsYLLus Mendesius, clarus fuit Tiberii tetapolibus, de imprimis se Mathesi consecravit t). . b.

u) Vide, si lubet, quae. de eo narrant SUETONIus in Augusto 98.&Tiberio c. ι . Tacitus in VI. Annalium,&imprimis Iu VENALrs Scholiastes in Sat. VI. cuius verba adscribere contentus ero: Thrasyllus, multa--rum artium scientiam proseisus, postremo se dedit Platonicae sectae, ae deinde -Mathesi; qua precipue viguit apud Tiberium; cum quo sub honore ciu sidem artis familiariter vixit: quem postea Tiberius in Insula Rhodo praeeipi--tare voluit in pelagum, quasii conicium promissio dominationis. Quem sidolum cum p sensisset, fugit. is

MARINUs TYRI Us, Geographus u , composuit opus Ceographicum x , & scripsit commentarium in Data E U C Li D i s y ).

u) Sub Nerone rei circiter floruit, quod etiam L Uc As GAURicus Neapolidinus in Calendario Ecclesiastico p. 16. edit. Venetae an. Issa. M ad Proximum etiam a Christo nato locum ei inter Mathematicos tribuit u Emnicus a Rucaeus in Catalogo Astrologorum , quem tribus de motu primo libris addidit. PTOLEMAEO elle paulo vetustiorem , arguit, quod ab eo saepius memoretur in primo γεωγραφουμενων: 'xὶ Ipse PTOLEMAEUs confitetur Lib. I. e. I9. se in suis Geographicis secutum esse opus Geographicum MARINI Tvstra non diu ante editum, sed in plurimis emendasse ac supplevisse, tum locorum positioni numeros longitudinis ac latitudinis, provinciis vero terminos, quibusad quatuor Phagas orbis terrarum circumscribuntur, adsignasse. yὶ Eum Graece ae latine edidit c LAUDius HARD Ius 162s. limus vero exhil in Bibliotheca Vaticana de Stro . I 398. .sΥn Aso, Cnota quidem, Cretae civitate, oriundus, sed natus est Amasiae, civitate Ponti κ; vixit Augusti imperatoris temporibus: quemadmodum Philosophiam ac oratoriam imbiberat, ita & propter multa, quae instituerat, itinera, qui studio sese consecraret Geographico, ante omnes aptus fuit a a).

Reliquit

326쪽

DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS. 3ia Reliquit noldiis γε a libros ΣVIL di: Ceographiabb , in quibus vero quidam nonnulla desiderant cC,

2ὶ Ipse hoc de se profitetur in duodecimo Geographiae, ubi exponens

H, Huius regionis Septentrionale halus Gazelotus &ager Amasenus includunt; Dcciduum Halys: orientale Phana mea; reliquum, nostra Amasensum terra, omnium multo amplissima de optima. n. aaὶ Vid. plura de idus genere atque itineribus in B. FAs Ricii Bibl. - L. IV. φ . P δ ι bb; In duobus, primoribus docet Geographiae cognitionem rem esse philosopho dignissimam, di causam adducit, ob quam Geographiam condi-deste. Hi ne post insignem disciplinae ipsius& tractin lorum et τυπα mn aD editur libro Iertio describere Ilispaniam, quarto Galliam Britannicasque insulas ta gentes inalpinas, quinto εἰ sexto Italiam, insulasque adiacentes, sepi uno, qui extrem partem utilus est, Germaniam, Getas, Illyrios, Tauricam Chersonesum & irum. Octavo, nono de decimo Graeciam cum vicinis Insulis. Primi inis quatuor libris XI. XII. XIII. XI 2 Asiam intra Taurum, In fiam, Persidem, Syriam, Arabiam, cc. Et denique Lib. XVII. AEgyptum, Auliopiam, Carthaginem , ac reliqua nonnulla Africae subiuncta enumeratio ne Provinciarum, quas STRΑdONIS tempore Per universum terr

rum octem tenebant Romani. Omiua stigulari iudicio ac delectu Ceon,Phice ae Historice exponit. Editiones hujus Cetataphiae praecipuas indicemus; qua sunti) Gnxca AL ni MANU Tii Veneta ist6. sol. Praemissis brevibus sing lorum librorum argumentis, quae in Cod cibus MM. OCcurrere C As Auso Nust quoque testatur. a) Latinae. a) ex versone antiquiori GUAni Ni Veronensis & can- conli Tnir LRN ATis, ultimam manum imponente IAc. ANTRASOM ARCE L L o Veneta ioci. sol iής . & isti. sol. Paris asata sol 3) Eadem verso cura cuNRADi MEREs BAClita Basil. isV. de Is39. ad fidem exemplaris Graeci, auctorumque, qui huc facere videbantur, recogniti , ac plerisque locis de integro vers. ) Cum versione Xylandri, eiusdemque notis atque castigationibus Pasit. Is i. sol. quae e litio vero a cAs Auno No in limine notarum ad librum XII . minimi momenti ob negligentiam Autoris habetur.

327쪽

3 4 LIBRI L CAPUT XIIL'

ς Amstet. I r. n. & 166s. Tomis duobus ex antiquiori versiobe a

atqd. Iou. MARTUNGO emendata. , 6 Graec latinae. MAR cI HoppERI Basa is . sa Genev. ire . sol. ex interpretatione GUIta xv LANDRI ει commentariis is A Ael CASAU BONI. 8) Cum Foderici Morelli Paris 16ro. I luculentior antecedentibus haec editio est. t9ὶ THEODORI IANso Nil AB ALMELoovEEN A eL tω . sol. In qua notae M o RELLI & XYLANDRI & quae se collos νALMERius in Exercitationihus ad optimos auctores Graecos sTRABONi ill ndo annotavit. inveniuntur; praeterea observationes quamplurimae delectae e scriptis virorum miriquae Geographiae gnarissimorum P A ULI MERULAE, PHILIPPI CLU VP

plius quadringenta sTRAso Nis illustrantur. 1οὶ Optima & pretiosissima simul operis huius editio prodiit cum avi ductorum Virorum celebrium notis graece & latine stet. i m. sol. Inu nitur etiam Geographicorum s TRABO Mis Epirome, quae ad castigandum sistinde vi calce libri VII. supplendum inservit sTRAEONEM. Auctor est incognitus, videtur autem istam concinnasse inter Annum Christi m S.&ρρα Primus istam graece vulgavit si GIs MUNDUs GELENI Us Basil. Is33. . eum Hannonis & Arriani periplo atque Plutarcho de fluminibus&montibus. Dein latine HIERON v Mus GEMus Alus BasL Isn. sol. Graece atque larine IOANNEs HUDso Nus in tomo secundo Geographiae veteris scriptorum minorum ininitae I m. 8. Denique eandem addidit suae editioni A M E L

ce Saepe aberravit, cum multa ex auditu & fide asorum congesserit, qui ut fieri solet, saepe fallunt, & alios filli patiuntur: nonnulla Prorsus omit, Vel alia tractavit segniter, quae a cLUvERIO, UOssIO atque ME-avLA indicata sunt.

phiam sive de situ orbis libros III. quibus judice HARDUINO, nihil Elegantius est dd, Laudem habet concisae ac perspicit dictioniS.

328쪽

DE pRAECIPUIS MATHEMATICIS.

d il) Antiquissima editio est Mediolanensis Anno i ra.

Dysianae, per ER HARDUM RATHOLT.

in Cura HERMO LAI BARaARI sine loco & tempore. 4.& Basil. 8. qui in pLi Nio som. & in M E L A No. mendas sustulisse se gloriatus est. sin Paris iso icynae ista. 4. Isi T. Florent. & isI8. 8. & isra. Venet. tarnia minore cum Solino, itinerario Antonini &c. 6 in Viennae Austriae ist8. Basil. isar. is 3. Paris Ino. Is o. Basil. Us7. 77. omnes in sol cum Io Acili Mi v Ani ANi Helvetii animadversionibus, quas

ruri & stivam olere ait i s. vos sI Us eas vero defendit o LivARius atque vΑ- Di ANU M vocat virum omnium iudicio eruditissimum. cum annotationibus Io ANNis o LiVARii & HERMOLAI BARBARI

33 AETui eo& ii EN R. GLAREANI coinpendiaria descriptione orbis terrarum, Paris Icts. Ita a J Cum doctissimis observationibus is A A cI VOss II Hagae I 8. 4. &recus. Daneq. Iror. 8. quibus f ALMAsIUM saepissime acerbe reprehendit. Hinc I Acos UsGRo Novius novam editionem fuit meditatus, quam edidit Lugd. Bat. I68s. 8. in qua vos sit notas ad examen revocat. Cui vero respondit vos sius in appendice annotationum ad Melam, Lond. 1686. . dc huic iterum GRO Novius in nova Melae editione numis illustrataLugd. Bat. 1696. 8. notas opposuit. 1s In Hispanicam linguam transtulit Ios Epirus ANTONIUS GONSA LEa de Salas cum suis observationibus, Maurit. l644. 4.r64 optinui editio est, quam ABR ARAMυs GRo NovIUS cum Omni hus praefationibus, de annotationibus eruditorum irari Lugd. 8. ProcuraVit.

329쪽

Dio Nusius Areopagita, Astronomiae peritus, armorumas .hbservat miraculosam Eclipsin in morte Christi faciam e e .& anno fr. Christi convertitur ad fidem, ac centenario inajor,

seu annorum sere III. anno Ia . fit Martyr

eoὶ Hic inter antiquos Eclipseos assertores, o ceptis Evangelistis, a liquistimus & locupletillimus testis oculatissimus, qui dum doeuisset solii Dei potestate ordinem ac motum coeli mutari posse, cuiusmodi fuit retro cessio Solis per io. lineas, in Epist. II. ad POL vcARPUM deliae Eclipsi se quentia refert Hoc quidem Babylonios iure ac merito tertuit,&sine pugna, Erechiae, quas par & similis Deo es et, hominibus lite praestaret, subegit. -Non dico magna opera, quae in AEgypto edita, aut quaedam alia Dei signa iste I ortenta, quae alibi contigerunt; sed communia & coelestia, quae & in

,,universo & omnium Ore celebrata sunt. At haec plane vera esse negat Am -LOpuANLs. Maxime quidem hoc apud Persis 1 acerdotes fama serunt, & prae--terea Magi secra memoria triplicis Solis perficiunt; sed liceat ei fine his sepropter ignorationem aut imperitiam fidem non habere. Ab eo aute misquid sentiat de desectione Solis, quae cum Servator in crucem actus est, ex--titit. Eramus enim una ambo, bc stabamus ad Heliopolim, ac cernebamus, isnec opinato cum Luna Soli incidebat; neque enim Conjunctionis tempus Aerat: rursusque cum eadem ab hora nona ad vesperum se mediae Solis lineae,ispraeter naturae orclinem opponebat. Redige autem etiam aliquid aliud ei Ain memoriam. Scit enim etiam incidentiam ipsam a nobis visam esse oriri, b ortu Solis, & ad Solis extremum perVenire, deinde evanescere: rursus--que non ab eadem parte Solis & incidentiam & recessum evenire, sed ab ea, hut ita dicam, ex diametro erat contraria. Haec sunt mirabilia illius temporis, sequae CHRISTUs auctor rerum omnium enicere solus potest, qui siest magna di irabilia, quorum non cist numerus. Ea si sas tibi est, & si potει, APOLLO-OPHANES, refelle, etiam contra me, qui tum scilicet tecum & adsui δι adspexi, , c exquisivi omnia cum summa admiratione. Ium quidem etiam divinare, Iaud 1 cio unde, ApOLLOPHANEs Coepit, & mecum quasi ea quae fiebant co isserens haec dixit: Sunt istae Di Musi divinarum rerum vicissitudines. Haec

a nobis quantum epistolae ratio Postulabat, dicta sint. Tu vero te quae de--sunt supplere p&es,&perfecte offerre consecrareque Deo virum, qui magitaiscapientia est preditus, do qui sortitan non gravate 1us linebit placide si pie istissimam religionis nostrae veritatem discere. ,, Prolixius haec quoque destibit in Epistola XL ad AminopuANEM. Operae pretium igitur crit, quod etiam rei cxceltantia requirit, ut hanc admirandam Ecl; psn poculiari Tmemate ex RiccioLo, .sumuncio aliisque doctissimorum Virorum scriptis de historice ledogmatice exponamus. EXEGE-

330쪽

QUAE CONTIGIT TEMPORE PASSIONIS CHRISTI.

Pars Diuilirco by Coral

SEARCH

MENU NAVIGATION