Commentarii in epistolas Pavli ad Timothevm dvas, ad Titvm vnam, ad Philemonem vnam, scripti a Nicolao Hemmingio

발행: 1566년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

iis Ei posterioris ad Thessialon.2.his Verbis.Pr riti iterea quod noluerunt credere veritati petitu dedit illi essicaciam illusionem, ut credo aedit. I xent mendacio.

a lid in iis, In hypocrisi falsiloquorum

cauteriatam habentium conscia

j ii μ/ψη: op x xu confirmare, dum menti hillo QHi Fςcie incautos in suam nas 'um pertrahunt. Hic non dubium est non inri Monachos SP alios, ne religionis simu latione sinamus nos a fonte aqu e vivaetra id cisternas putridas hypocritarum, ab qau diici Posterior nota ipsis seductoribus

in t stἰau notior isi habere cauterio notatam con

lius paput scientiam, hoc est, malam S vix fanisse i uetes demseu ut Ambrosius evonit,simulati in Dii ne corruptam, ista sicuti ut idem Am rosius inquito cauterium corium cor i poma, rumpita notam infligit ita fallacia con

122쪽

E PI S . I. Amscientiam, quae dolo malevolentiae aliud scis aliud profitetur, denotat ad perditio. nem. Obseruandum hoc loco, quod qui

vel impuritati vitae diutius indulgent, scientes salis doctrine patrocinantur,conscientiam vastant, de quasi cauterio quo dam inurunt, vi difficulterin viam reuo cari possinia

Prohibentium contrahere matrimonium, Gubentiunt abstinere a cibis.

Exempla haec sunt doctrinae Daemo. niorum Ponit autem has duas species, ut ex ipsis genus uniuersum estimemus. In his speciebus duo observentur. Primi quod pugnent cum ordinatione Dei. DOinde, quod sint res externae,quibus opinionem cultus affingunt. Inde genus essero linquitur traditionem humanam, S rem ternam cultu gratia hypocritice insistulam.Quare nominatis hisce duabus spe ciebus, Otum genus improbat Paulu , nempe in externis rebus cultum Dei collocare, de doctrinam aliquam obtruderi,

de quo nihil in verbo Dei expressum est. Quos

, atta

123쪽

iiiiiii Quos Deus creauit ad pera histo H udςlibus,' qui cognoueis

i, ita Oh. runt ueritatem. α ululaxi Haec secunda pars capitis est, nempe

confutatio. Vt enim in priori parte praedixit orituras esse haereses, de earum duo

die tot mempla, genus ostenderet, attexuit: Ita nunc Posterioris eNempli de prohibitione μ ὲψ ciborum connitationem inititui cu si tals mi argumenta a causis efficientibus Sem, .nalibus. Primum enim cibos honos esse sua natura a causa seu creatore, ostendit. aettnfli ea it Deinde, finem crearionis adcit, Qui est ut

aeno ita idet ph cum gratiarum actione benigni patris donis tantur. Vnde colligamus, Primum, quod res conditae potissimum phsici seruire deberent. Deinde, quod quicunm creaturis vllis sine gratiarum ad inhvssi V actione utissim facrilegi d fures, ut qui in trada ι' rem sacram dc alienam manus violenter, tinasti inhciant. Igitur grati Deo simus, ac in usue arsissio, rerum Deo, a quo Omnia habemus, ag

us allata mus gratias.

124쪽

sit, H nihil reiiciendum cum gratiarum a mone acceptum.

Ratio secunda ab usu rerum conditarum sumta Si enim omni creatura bona, profecto nulla ut inutilis 6 impura e cienda, sed potius cum gratiarum actione accipienda st. Sed quomodo hoc cum prohibitione illa in Leuitico calx II. congruit c Illa prohibitio non natura rerum aut bonitalcm extenuat, sed disciplina causa propter significationem addita fuit. Nam erat illa prohibitio symbolica quaedam morum doctrina. Exempli causa, Prohibetur eius porcorum, ut sit symb0lum,populum Dei non debere se polluere in peccatorum coeno dc volutabro item aquilae vulturis estis prohibebatur, Vlsignificaret, non alte sapiendum, nec tapraeda vivendum esse. At postquam poli tia Mossis cessauit, nihil in quenquam tu ris habet illa eremonialis prohibitio, Tametsi res significata retinenda est. Asquoddam sunt fero venenatae, quarum eius exitium adferret, sed de illis hic non

disputat Paulus, sed tantum de cibis vult hus5 salubribus, quos superstitionis in si prohibituri essent haeretici . Praeterra hoctii labu

125쪽

RMala ter hoc sciendum est, omnes creaturas Inpe ri tydet cunarem quendam finem creatas esse, cu Mirici ius finis respectu singulae aliquam purita tam ac utilitatem habent, iuxta illud: Vidit meus omnia quae fecerat, deserant' valde bona.

i Sanctificatur nim per uero iis tum Dei, reprecationem.

Ratio tertia est,qudd sanctum est,non

est reficiendum. Omnis creatura Dei san stafit inuocalitibus Deum. Proinde nul danai lacreatura Dei reflcienda, Ut prophana. Obserit hic modum consecrandi res qui )dida lati hus utimur. Non enim id fieri debet exor ebia cismi sacrificulorum, quasi incantationi hue sis prodi sitis quibusdam, sed per Verbum Dei,cum labi illis videlicet Deum iuxta verbum ex fide inrub. At olli ' vocamus, Petente ab eo necessaria, cumi Hii, ut ii in gloriam ipsius tum in nostrum usum. st notis Atibi sine inuocatione in contumeliam i fico Dei, d in luNum abuteris creaturis Dei, in taui xu impio abusu facis rem bonam tibit iit , Prophanam. Nam tuo contactu polluis rem bonam per se, sanctari atq; ita gra sacrilegium committis Sanetificari au-

126쪽

E PI S I. Ditavi iam cultui Dei destinata res esse vi deatur. Hic enim finis creaturarum est,ut cum prjs serviant, claudem creatoris co

dant.

Haec proponens fratribus, honus eris Iesu Christi minister, enutriens eos sermonibus fidei Sc bonae doctrina quam seqHuituS e S. Quo spectent ea, quae hac' enus di diruit, aperit, nimirum, ut ea fratribus prisponat Timotheus, cui rei rationem addit

ab ossicio boni Iesu Christi ministra; i.est, Epistopi, quod est enutrire fratres sermonibus fidei, quos bonam, id est, utilem lsalutarem doctrii iam definit. Et ut stimulos sponte currenti addat, amplificat ab anteacstis,inquiens, Quam sequutus es, ac si diceret, Tu hactenus sequutus es doctri nam, id nunc maxime facere oportet,cum

minister Christi ad ipsius regnum propa gandum per sanam doctrinam sis electus, Potest etiam participium Q τρεφομvae passu reddi, hoc pacto, enutritus termo nibus fidei cyc. ut ad Timopheum resera tur,atq; ita significat ministri Euangelή esse,ia

127쪽

'λ se, in doctrina fidei perpetuo occupari, ut 'mini eam veluti versans saepe ac quasi rumi- ethd. nans salutem sibi Maths inde hauriat Atque haec expositio est Chrisostomi, prior Retth Rmς mxς Pretati contextu magis qua- rare videtur. Ex hoc loco primum colli-- pnlit Ili gamus munus fidelis Euangelr ministri

Inoli z esthenutrire Ecclesiam, non traditionibus -- humanis, non ficta religione, sed sermoni- hus fides&bonae doctrinae. Et contra uv fidelem Sc malum esse Christi ministrum, lita, 1hais qui abiecta doctrina Christi, humanis ae vita ira et mnia inculcat auditoribus, quemadmo- s. cuiati nihil dum in Papatu fit,praeterea epitheton,hothethii iti nae, significat minime esse bonam doctriti rurit Et Rm, quae Verbo Dei de fide non nititur.

ε foraraiti Prophanas autem dc aniles

o , T QVςm dmodum, quid docendum sit, Episcopo praescripsit: ita quam doctri

mi nam vitare debeat, admonet Vocat au--φ tem prophanas ok aniles sabulas, quae nec ii ipsa Ity in verbo Des fundantur, nec quid vilita rido p . M iis habeant ad arctificationem, sed tantum rael lu*ρ imperitum auditorem ευδ,oρQic verbo qui os φὴ rum deliniant. Observemus hic iudiciumici Spiritus sancti,de doctrina hominum,que

128쪽

E PII i. ' in sane in Ecclesia Christi nihil nisi vanitatem

profiteri potest, imo turbat aquam fontis viventis, unde haurire vult Deus omnes, qui salutem sitiunt.

Caeterum exerce teipsum ad pietatem

Tertia pars huius capitis est, coliti. nens paraenesin, qua Timotheum hortatur ad pietatem,ac alia cum pietate coniuncta Ossicia, ut quae vocationem eiu attist gant. Ac primum hortatur, ut eXerceat se ad pietatem, Musus est verbo a palaestra sumto,quo significat, non Ocio indulgea dum,sed totiS viribus connitendum,Vtin ipsa pietate crescat ac proficiat. Est autem pictas,spiritualis Dei cultus, quo Deo nos totos iuxta eius verbum approbare studemus. Huius partes duas facit Chrys0- stomus, nempe fidem puram, rectam vitam,qua dk Deo S proximo Senobis- ipsis reddimus quae debemus, proinde re ei vita consistit in iusticia bonae consci

entiae.

Corporalis ei tim exercitati0

ad purum utilis, at pietas ad 0

mnia

in ti

129쪽

ie dati ii

mnia utilis est, promissiones haubens uita praesentis & futurae.

Pr imae paraeneseos ratio a comparatis sumta. Confert enim, citetatem corporalem Xercitationem, quae in au

stera vivendi ratione sita est,idc in viri ust effectibus Corporalis exercitati sponte accersita, modo absit superstitio, ad parum utilis est,sed pietas,id est, veruSDei cultus ad omnia est utilis. Nam ut promissiones temporalium Gaeternorum honorum additae sunt obedientiae Deo ex fide praestitae: Ita corporalis exercitatio, si quid commodi adfert id fit propter inter Nam animi pictatem, neque enim inedia spontanea, neq; longae vigiliae, nec cu-hationes asperiores per se quicquam a lent, Sed interdum nonnihil sine superstitione adhibite prodesse videntur,idlia'

rum admodum, si conferantur cum vero Dei cultu Finis etenim eXercitiorum cor Poralium ad corpus pertinet domandum dc refrenandum, sed pietas per se animum nutrit, dc plurima bona corporalia ci spiritualia, temporalia S aeterna adfert. Hic observemus testimonium de remuneratia

Onesistatis,id est obedientiae cultus' Dei H spiri

130쪽

spiritualis ex fide facti. Hanc remunera tionem,quia Deus eam promittit,fide ans. plecti debemus cucerto eXpectare. Praeterea notetur discrimen inter verum Dei cultum,& corporalia exercitia.

Fidelis sermo, omni apι probatione dignus.

Asseueratio epiphonematica est di ctorum,ed pertinens, ut hac aueueratione magis ad obseruandum discrimen pieta iis 8 corporalis merciij exercitetur Is

motheus.

In hoc enim Sc laboramus& probris assicimur,quia spera: mus in Deo uiuente, qui est sab

itator omnium hominum, mai

xime fidelium.

Hortari coepit Timotheum ad pieta rem, nunc id confirmat suo adeoc totius Ecclesiae testimonio. Hic tria simul obserilia Primum, Ecclesiae externam speciem, quae est, sub cruce laborared probris ais ci Secundo, causam, quia sperat Ecclesis in Deo vivente. Vult enim Deus Eccles

et i

SEARCH

MENU NAVIGATION