장음표시 사용
331쪽
D TITUM. Iere Deinde etiam error Papistarum hic confutatur, qui operibus suis tribuunt honorem Christo debitum, qua re nulla superbia, neq; maior, net magis abomi nabilis esse potest. Quarto hic admone mur de fuga peccatorum. Quid enim indignius lata redemtione esse potest, quam ea spreta peccatis indulgere, quod nihil aliud est, quam redemtioncm oblatam conspurcare P contemnere. Redemtionis finis sequitur, UT PURGARET SIBI POPVLVM. Hic redemtionis finis aculeos habet ad sancte formandam vitam acutissimos. Primum enim purgandi ve hum monet, nequaquam decere, ut nos qui sanguine precioso Christi purgati sumus a peccato,rursus nos peccatorum sordibus maculemus, quod nihil aliud est, quam Christi preciosum sanguinem pediribus conculcare, qua re nullum sacrile Dum execrabilius esse potest. Deinde ad ditur, SIBI IPSI,significans nos non amplius esse nostri iuris, sed ipsius imperio, cuius sanguine sumus redemti, obnoxios. Quare decet, ut iussa liberatoris nostri ex animo faciamus. custa iugo seruitutis, quo premebamur sub regno Satanae. Po xo populum peculiarem Ocar, graece si
332쪽
EPIST. PAVLIgnificantius eum qui, ut res sis domini tantum curet, ab ipso Domino es numero aliorum electus est. Non ergo do het hic populus rebus Domini sui neglectis, aths populis esse similis, qui ea quae caro emundus suader,facit potius,quam quae Deo placent. Postremo addit, yECTATOREM BONORUM OPERI M. Graeca vox ardentissimum zelum requirit ad praestanda opera bona. No itaque par est esse segnes,sed servidos doacres ad praestanda quae Deus requirit opera. Obseruanda proinde hoc loco non solum necessitas bonorum operum, verum etiam fuga voluntarr peccati. Vbi enim Diis feruor est,cu ardens eius pietatis, iusti cis 5 sobrietatis, ibi voluntarium pecca tum nullii adesse potest. Nam ubi voluntarium peccatum est, ibi S. sanctus non est. Vbi aut Spiritus sanctus non est, ibi nec fides esse potest. Vbi non est fides ibi nihil est rectum, nihil Deo placens. Ex his ita que consequitur, nulla posse adesse bona opera, Ubi Peccatur voluntarie. Haec igitur alta mente reponenda sunt de fine re demtionis seu regenerationis, quo etiam spectat illa ad Ephes a sententia: Gratia
estis seruati per idem, S hoc non Vin his Ilolli
333쪽
his Dei donum est, non ex operibus, nequis glorietur. Ipsius enim sumus factura, creati in Christo Iesu ad bona opera, quae praeparauit Deus, ut in ipsis ambulemus. Refrenemus igitur voluntatem carnis, subiugemus ipsam magis ac magis imperio Spiritus, petamus auxiliun a Deo
contra insidias Diaboli carnis importuni ratem, S mundi improbam conuersati nem, ne his victi excutiamus fidem, qua amissa, nihil praeter extremam perniciem reliquum est
Conclusiuncula est superiorum hypothesium, in qua suum Episcopum excitat Paulus ad seriam diligentiam in olfficio praestandam. Loquere, id est, doce agna Mos sanam doctrinam. Hortare,scilicet dea sides, quos docuisti.
Scilicet non obsequentes doctrinae dc admonitionibus. Habet enim quihbet pastor tria genera hominum,nimirum lana ros, quos docere oportebit Desides qui calcaribus urgendi sunt: Inobedientes contumaces, qui sunt seuerius obiurgari
334쪽
di. Hic ergo monetur EpiscopuSckquili Det pastor ut recte secet sermonem Domini,c singulas eius partes recte applicet,ut omnes fiant, ut supra dictum est,fani infide dilestione S Patientia Ciam omni im-Pei O, adeo adiectum arbitror, ut Episcopus cogitet, se fungi vice Christi. Quare non decet Episcopum, tanquam priuatum hominem, segnius aut mollius agere, sed tanquam Legatum summi imperatOriS, cum autoritate omnia, quae requirit officium, facere.
Hac huius conclusionis appendice, cum ipsum Titum, tum Cretenses sui monet offic4. Titum quidem,ut agat omnia, siue doceat, siue hortetur, siue obiurges, ut nullus possit eum merito contemnere, Sylne I Propter Vitam, neq; propter doctrinam,quod fit dum omnia Qbria grauita te, cx graui sobrietate sine quibus auto U hyitatem intercidere necesse est,quasi con minetidiuntur Cretenses vero,ut non aspere neu alique maliciose accipiant obiurgationes, 'Priverum Potius obiurgat emendent se, ac l asin viam redeant, scientes, quod non ipso darum ignominia, sed salus quaeratur H atrii pris
335쪽
laveto FG'ltates, UT V M. primum observent omnes ministri verbi, ut caueant ne sibiapsi sint causa contemestus, id quod proh dolor hi non paucis accidit,quorum in potationibus,alriscurrilibus sermonibus, alij leuitate morum Minconstantia, at Dalrjs modis sibi doministerio acccersunt ignominiam,digni potius chalis quam aris praeficerentur. Dcinde, monentur auditores, ut in precio Schonore habeant eos ministros, qui graui tere fideliter opus Domini faciunt, in salutem commissi sibi renis Christi.
obedientiam, omnes, vici j relicthtis, of ficia caritatis mutua sibi inuicerisexhibe ant, memores quales antea ipsi fuerint, cu quales nunc sint ex benignitate Dei. Contentiones sophisticas,ac haereticos admonitos vitent.
336쪽
APiisssimus ordo est Postquam enim
in secundo capite hypotheses quasdam enumerasset de pie formandavita, hi oportune ex Rhetorum praescripto,eas Omnes ad certas theses, nempe dua reu cat. Quarum prima est, Omnes magistratu obedientiam praestent. Posterior, o nanes colant inter sese mutuam dilectionem, S iuuent se mutuis offici js. Sed si priorem conferas cum posteriori, erit eius quaedam hypothesis, ic ideo illam supra feci huius Epistolae quartam propositionem jub qua complexus sum cum thesi de obedientia erga magistratum, omnes superiores hypotheses Huic thesi subiun- it confirmationem geminam, mox bro Uem conclusionem addens, is haec est Prima pars huius capitis,constans propinsitione,conrirmatione,cu conclusione γcunda pars capitis est, de vitandis quaestionibus sophisticis, quam fecimus supra quintam huius Epistolae propositionem Huic confirmationem addit, ac ita sectit
da pars capitis constat propositione d confirmatione Tertia pars capitis est, de
337쪽
vitandis haereticis, quam partem supra se cimus sextam propositionem huius Epis stolae, addit c huic rationem, atq; ita fit bimembris, constans propositione P conafirmatione. Quae sequuntur sunt familia ria quaedam salutationes, quibus conmsuetum sit claudi Epistolas.
CAPITIS, CUM OBSERVAαtione doctrinarum.
patibus & potestatibus subiecti
Obserua hic primum quod Christia ni debeant obedientiam magistratui de qua re vide Locos Philippi. Secundo, confutantur hic Anabaptistae, qui magi stratum ciuilem e medio sublatum esse vo
Vt ad omne opus bonum sint parati, ne de quoquam maclle dicant, ne sint pugnaces, sed in0desti, omnem exhibentes X mans
338쪽
mineS. In hac thesi superiores secundi capitis hypotheses contineri dixi, quo collatiorie contrariorum amplificatur, ut modum mutuorum officiorum Xpressius deliniet Apostolus Primum enim sublatum vult contemtum proximi, qui a superbia o tum trahit. Deinde lites, quae e eadem radice pullulant. His opponit humanitutemis mansuetudinem , quarum Prior humanitas επιε Ἀμα graecis est, quae pro prie virtus est, ex sincero cordis affectu manans,d ratione affectibus minime tu hata. Haec omnia in meliorem partem a cipit, non sequens cRρOCοδικωo p ideo psouet proximum, cu non propter leuiter rata vel contemnit vel rethcit. Posterior, mansuetudo est graecis ηαoetae, quam Plato definit tranquillitatema statum men iis, qui essicit vi qui illa praeditus est, non facile commoueatur. Obseruandum ital hoc loco,quod, quemadmodum superbia siue contemtus proximi S lites,mutua obficia dilectionis impediant: Ita eadem pro' moueant chalant humanitas δc mansuetudo. Nota distributionis ad status o con liti M
339쪽
Nam eramus & nos aliquando a mentes, immorigeri, errans teS, seruientes cupiditatibus Scuoluptatibus uarins in malicia inuidia degentes, odiosi, aliqalios odio prosequenteS.
Ratio propositionis prior sumta est a consideratione propriorum victorum, quibus vel aliquando, vel adhuc obnoxῆ sumus. Huc illud Christi de trahe dc festuca Acute enim aliorum vicia cernimus, nostra vel non consideramus, vel vi leuia contemnimus. Quare ad fouendam mu tuam dilectionem, notarum facit propria vicia considerare. Nam ea OX no mouent, ut militis agamus cum alijs, quos videmus in eodem nobiscum haerere luto. Ex hoc ergo loco obseruanda sunt haec in primis. Primum,conscientia propriorii scelerum nos ad parcendum aths invitet. Se
340쪽
EPIST. PAVLIneant, neve superbiant ob dona collata, vel securitati se rursus dedant.Tertio qua les nam simus extra Christum, nimirum extreme miseri, ostenditur. Tribuit enim septem attributa ηs, qui sunt Xtra Christum. Primum enim a mentes seu stultos eos appellat. Vere enim stulticia est omnis sapientia carnis sine noticia Christi. Secu- do vocat immorigeros, inobedientes. Nam sine Christo nec Deo vlla nec homini vera obedientia praestari potest. Terti0, vocat errantcs. Aberrat enim a vera salutis via omnis, qui ignorat Christum salutis viam. Quarto, seruos cupiditatum 'Voluptatum appellat, eo quod spiritus imperio non sint subditi, sed carni solummodo, quae ea quaerit, quae sibi suauia elie videntur . Quinto, eos in malicia S inuis dia degere asserit. Huc enim impellit domesticus hospes, peccatum originis, non domitum ac repressum lege Dei per Spiri tum sanctum. Sexto, odiose appellat,dignos odio propter scelera de turpitudinem. Septimo, inuidentes sibi inuicem.
Hic obseruandum est, quod Paulus non solum hac descriptione depingit impio nondum conuersos ad Christum, sed etiam hortati credentes Vult ut virtuῖς ,qμε