Apologia pro veritate constitutionis S. D. N. D. Innocentii papae 10. adversus novissimas obtrectatorum calumnias. Sive consensus damnatarum quinque propositionum cum doctrina Jansenii Iprensi episcopi, & haereticorum ac dissensus à SS. Scripturis, C

발행: 1655년

분량: 193페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

cs TERTIA Ex quo sequitur, juxta Augustini

sententiam: . . . .

Primo, motum voluntatis naturalem

seu volitionem naturalem opponi motui voluntario, & ei qui est in nostra

potestate. '

Secundo, ista sibi item opponi, δε-luntate agere,innatura agere. Quod manifestius tradit idem Si Doctor libro de Duabus Animabus cap. n. longe postmed. quod item in libro I. tract. cap. II. commemorat.) his verbis iuuamobrem ista anima quidquiis D-ciunt , s et Catura, non voluntate D. ciunt , id est, s librro ad faciendum,

ad non faciendum motu animi carente

A Gnique his abstinendi ab opere suo

potestas nusta conceditur, peccato earum teneri non possumuF. Ibi diserte voluntatem .simpliciter desinit esse Motum voluntatis liberum ad Dciendum, fel non faciendum : sine quo neque peccatum, neque meritum potest ullum intelligi. Ideoque cap. IZ.. voluntatem, id est, agens Voluntarium, a natura, seu agente naturali distinguit Per

82쪽

PROPOSITIO. 67 L per hanc ad faciendum, vel non faciendum indifferentiam. Videri etiam potest libro 11. de Trinit. cap. 2O. realibi. Non possum praeterire duo pulcherrima ejusdem S. Doctoris loca Primus est in libro de. Gratia & Libero arbitrio ad Valentinum,ubi quodsipra fecerat cap.1.2. q. demum cap.8. ostendit, liberum in nobis, ctiam post PCCCatum, esse arbitrium; Per quod non facere mala, facere bona debere nos

Alter habetur lib. 22. Contra Faustium, cap. 78. med. Sive autem iniquitas , sese iustitia, nisi esset in voluntate , non esset in potestate. Porrὸ si in pote Hate non esset, nustum pramium,nulta laena iusta esset : quod nemo

svit,. nis qui desipii

83쪽

Quarta Propositionis comdemnatis.

, Uartam: Semipelagiani admist , in 'ant praesententis gratia into, rioris necessitatem ad sngulos actus. , etiam ad initium Fidei: in Me, haretici, vestent eam gra- , tiam fili, posset humana mo- , tantas resistere, υel obtemperare : DL, iam & haereticam declaramus, & uti, talem damnamuS.

Explicatio quarta Propositionis

damnata.

Possem hujus Propositionis tres Pamtes, saltem incomplexas assignare: &ex tribus illis capitibus falsam & mCrito damnatam probabiliter demonstrarC.In hunc modum: prima pars ; Semipeta Aia

84쪽

Qu ARTA PRO PosITIO. ani admittebant pravenientis gratisterioris necesstatem adsingulos actuae .cunda pars; etiam ad initium fidei.'rtia pars, ac potissima : Et in hoe int haretici . suὸd vestent eam graim talem es, cui posset humana vortas resisere vel bbtemperare.

Et quidem qui eam insistere viam let,Primam Propositionis partem ex falsum esse facile ostenderet quodnipelagiani non agnoscerent gran interiorem quam D. Augustinus, 3mnes Catholici Doctores tradunt: necessariam; & venire solet apud zologos, nomine pMVenientis gra-

interioris. Nam Semipelagiani iam Christi, quae ad promoVen 1 fidem requiritur squam demum-ique illam admitterent) in solaitis ' illustratione sitam esse vole- sine ulla motione interna Volum, quam extrinseclis tantum affice-

adeoque se habere per modum i 1ut Doctoris denuntiantis, quid:ndum sit; non autem efficere ins ipsum charitatis ardorem & asse

85쪽

ctum. Eo autem omni, quod agendum est, per divinam illam gratiae lucem, im telligentiae humanae patefacto, deinceps voluntatis suae viribus, ac per se quemque niti, &vocationi Dei obte peram, Vel ab ea, pro libitu, descisce re. Quod nimirum per originale pec' Catum, naturalis in homine libertas imminuta non fuerit; sed ad bonum suopte etiam nutu propendeat: Natura quoniam non set Hirami facultaF, ait S. Prosper, Semipelagianorum nomine ) incarmine de Ingratis: ubi Contra hoc Semipelagianorum dogma fuse disputat. Ipseque, ac D. Augustinus

praeter istam gratiam mere illumina rem , quaeque mentem solam & intelligentiam afficit; aliam item requirunt, quae voluntatem ipsam, ac liberum a bitrium, sine libertatis laesione, attingat ; cumque eo & in eo fidem, ac dilectionem efficiat.

Ita ut non tantum menti nostrae lucem praeferat, quae, quid faciendum sit, ostendat; sed etiam ut faciamus ac, Velimus,

86쪽

velimus, efficiat. Et in hoc dicerentur. haretipi Semipelagiani. Quibuscum nulli e Doctoribus Catholicis consentiunt. Qui enim,ex his, gratiam Christi, sola mentis, sive intellectus illuminatione definiunt, negantque eam quae in permotione voluntatis liberae sita est etsi alias utilem) absolute tamen . necessariam videri; hi, inquam, a S miselagianis ex eo plurimum distant, quod ab ista luce, ac mentia illuminatione, redundare aliquid in voluntatem asserunt. Vide Petavium Tom. 3. Dogmat. Theolog. libro singulari de Pelag. & Semipelag. haeresi , cap. X.

num. XII. Item cap. III. & VIII.

Verum cum adhuc inter doctores Catholicos cotrovertatur,an Semipelagi nino admiserint vera interiore gratiam

ad progressum in bonis operibus, vide

ri quibusdam possit hinc peti non poL

se certum satis ac solidum fundamentum Pontificiar definitionis. Ideo duas latum in partes dividemus damnatam Propositionem, quarum prima pars etiam illa verba complectatur,

87쪽

primam partem ex eo damnatam &taliam esse contendo, quod certum sit Semilelagianos non admisisse interioris gratiae necessitatem Ad initium mei. Etenim Semipelagiani asserebant, initium aliquod justitiae ac salutis esse

a nobis, nimirum fidem, ac volunt

tem quampiam salutis obtinendae, seu Voluntariam dilectionem sui loquitur eorum nomine S. Prosper, Epistola ad D. Augustinum, praefixa libro de Praedestinatione Sanctorum) sive Oredem di moluntatem, ves fidem initialem, seu sanitatis, ac Medici desiderium; ut Hilarius indicat, in Epist. sequenti, ibid. nox, inquam, antecedere dicebant, & a nobis conferri. Atque in hoc

erant haretici.

Altera pars damnatae Propositionis selsa est; quod comminiscatur, Semia polagianos haeresis insimulatos seisie, propter dogma prorsiis ortlaod xum, in omnibus 1cu Thomistarum, sive aliorum Catholicorum Academiis

88쪽

PRopos ITIO. 73 toto orbe terrarum , ab omni retro lis memoria receptum, in Scripturis semctis, in Conciliis cecumenicis, in SS. P tribus testatissimum et cui refragari s ius, cum Haereticis , Iasienius nuper ausus fuit.

Consenses Lan sterilana doctrina cum 'uarta Propositione

damnata.

Priores duas Partes Propositionis hujus sepe tradit Iasienius: prolixius esset, neque admodum utile, singulas cum verbis Jansenti committere. Unum testimonium abunde erit Tom. I. de Haeresi Pelagiana, lib. 8. colum. 4Sy. ubi sic inscribit caput 6. Tertia gratia generalis Masiliensium est actualis, interna , Hr Doriens ad credendum, non ad operandum. latὸ ex principiis As-ginini, ef ' Mossiliensium ainuitur et

aliqua in natura eius.

Tertia igitur pars, quam potissimum

89쪽

senio.

I. Gratia sussciens a Semipelagianis

ortum habet , inde in Catholicorum scholas translata s.TomJ.libH .cap.ra. Col. 323. Item ibid. cap. 2. Colum 2S . in sino. L. Tale adiutorium, ea adiutorium

quod Massiliensis Semipelagiani) ad cred/ndum necessarium esse , atque' ita sufficere statuebant, ut cum eo credere posset homo, si vestet, qui tamen tan-baretici proscripti sunt: alia Ianὸ ob caussam, nis quia tale auxilium homini suscere putabant. Tom.3. lib. φ. cap. r. l. assa. sub initium. 3. si apropter qui quis iam alia dia vinae gratia adiutoria infirmis hominibus ferre nititur , qua desierant , se velint , O in quibus permaneant se Uelint, cum quibus tanquam sufficientibus operentur si velint, nihil aliud impruinos facit, 'fisi ut originalis peccati virus evacuet, id in liberi arbitrii Grai esse, Christum stuma senisse, in gratis

90쪽

PROPOSITIO. 7 gratis mortuum esse persua eat. TOm. . t i

. uuanta igitur audacia ,ps comdemnatos iam a tot saculis Massilienses, asserere, quὸd ,. quia in flatu innocentia et bat homini ad salutem gratia. qua poterat perseverare s mellit, etiamnunc; ciat φ Ibid. cap. 28. COl. 2IS. S. Et paulo ante, agens de eodem genere gratiae, cui resistere vel obtemperare possimus : Hoc, inquit, a Masstiensibus olim factitatum est, namor ibi molestὸ ivi runt istam utriusque gratia disserentiam. nimirum gratiae sanitatis pro statu naturae integrae, quae gratia relinqueret arbitrii libertatem,& gratiae medicinalis, post lapsum, quae necessitatem arbitrio adferret libenti uim que proflatu lapsorum homanum. illud gratia genus amplexi sunt, cum γο possent credere, β υellent. Ibidem

g. IV. Com

SEARCH

MENU NAVIGATION