장음표시 사용
661쪽
cio Guotidianarum controuersiarum Iutas
nuptin tro erit, eundem usum Ductum Titio reliquerit, an More re m pri- secundia defuncta,ratio debeatur psus ructis. 3s Uuoructus si rem atur alicui donec haeres, vel alteτ ad ceram aetatem peruonerit,steueniat, quodiares velaste ante eam aetatem moriatur, legataria consequitur Uum cium Uque ad tempus,vel aetatem praefinitam. Uructus ad certum tempus relictus, mortuo usustinuario ante tempus etiammis uris D V E Rs V s ea, quae e praecedenti, resoluta sunt,urgere videtur in contrarium textus,m in Gustuctus delatorem, .s7. nouarionibus, ubi ususfructus non finitur morte usu fructuarii, in cuius persona consistebat ususfructus, sed alterius mors spectatur,
cui ususse uetus ipse delegatus fuit. Et augetur dissicultas, quod si fructuarius in specie eius textus delegauit in creditorem usumfructum, videbatur,quod delegantis morte finiri deberet , per textum, in cnecessario, Lyφυ-Ba.depericulo se commodo rei raditae, quare Bariolus, Castrensis & Imola in eadem L . Aretinus,& alii communiter,in .finitur,Institutio.de usu fructu, ubi nouissime Antonius Pichardus mιnino tram, & Petrus Ricctardius numero decimo tertio. Franciscus Hottomannus adiuulum, g quibus modis τμι- fructus amittatur,numero decimo, diuersimode accipiunt illum textum, inter alia tamen glossverbo,cius,in L .-ῶν nitur,distinguen-- dum existimat. An ususfructus 'fueritiam constitutus,an duntaxat competat actio, ut ususfructus debitus,seu promissus constituatur. Nam primo casu usu sfructus iam constitutus morte fructuarii finitur, ex regula
textus .in Heio si uitur,de sic procedi textus, in icta Diecessario. .ib, quia cum v suffructus in persona fructuarii inceperit, debet etiam persona extincta,& sic morte ipsius finiri. Secundo vero casu, quando tantum competit actio, ut ususfructus constituatur, cum incipiat in per na eius, cui delegatio fit, ipsius etiam mors spcctari debebit, sed hanc solutionem improbant Ba olus ibidem, numerosecundo, dicens, quod glossa non dicit verum, & Castron sis num quinto, dicens, quod glossa cri truti. Ea ratione, quod falsum sit dicere, posse fructuariam actionem, quam habet, alii cedere, quia sicut v suffructus cedi non potest, ita nec actio ipsa, ex L corruptionem, Codi Ubractu,LSempronius Attalus, e Uustuctu legato. Fortius tamen urget, quod ex praedicta distinctione sequeretur m ximum absurdum, nempe, quod plus iuris habeat is, qui duntaxat actionem habet, Ut constituatur usu sfructus, quam is qui usum fructum ipsum constitutum habet,conua regulam textus, in ιmmus est, a M.I .de regulis is
662쪽
is.Deinde,quia istarat. . non agitur decessione actionis, ut male exisΗ- mauit glossa, sed de delegatione, ut expressim dicitur in eo textu, & constat ex rubrica, cui subiacet, atque ut indubitatum supponunt seribentes communiter.& nouissime ama otariuat Barbosa in firmumι,1ynumati emsiculosedrestondendum est διρ ass. oluta matrimoui. Richartas in dici. g. ia
Est autem maxima differentia i inter cessionem dc delegationcm a- 3ctionum.&iurium, cessio enim ignorante,&inuito debitore fieri potest, delegatio, non nisi volente tibi tore, I C. se nouat, O delegat. ubi sic annotarunt, de discriminis rationem assignarunt glosi reri odolent, Barta af,S licetus,& alii communiter. Quapropter ' dicendum est,quod in eo textu.Vsusfructus,qui alias finiri deberet morte eius,qui delegauit,ideo mortuo eo non extinguitur, sed mors alterius spectatur, in quem per delegationem transfertur, quia delegatio S: translatio facta fuit de consensu domini,&sic proprietarius delegationi consensit, atque ex voluntate eiusdem nouus uuas fructus c5stituitur, & quo ad illius extiti stionem, non 83nsideratur amplius persona dc legantis, sed tantum eius, in quem delegatio iacta scit. Non ergo perimitur viasse rictus per mortem primi, sed per mortem secundi ulu- fructi mrit,ita ut si secundus moriatur vivente primo, non possit amplius ad usum fructum petendum habere regressum primus, ut eleganter declarant Bariolus&Imola,miseros via Castroesis mero iratio, in ricta L-rra Baldus in lirimia, Co pignus pignori datum'. Pinellus in Ierim, Coae de bonis maremis,urtirparte, numero quadragesimo. Dcciardius in dict. nitur, numero decimo tertio,inj-.Barbosa in ricta Lusifructu,numero decimo octavo, ct decimo nono,per totum, ubi post Castrensem, de Molam declarat aliam dissi cultatem illius textus. Quare scilicet obligatio primi usufructuarii non perimatur ipso iure. per nouationem, sed ope exceptionis, ut ibidem videri poterit, candem etiam interpretationem admittit Cui acius, recit tionum i solennium, in libros Digestorum, adleg.awss de Uufructu legato. circa s inran,qui recte percipiens verum sensum illius textus,inquit,quod in dicta L .. non agitur de fructuario, sed de eo, cui debetur vlastructus, qui sane nondum est fructuarius, nec erit ante quam ei cedatur vlasfructus. Cecsio facit seu inuarium non debitio, non loquitur ergo de fructuario, sed de eo,cui debetur ususfructus, qui debitorem creditori suo delcgauit, ut ei permitteret decederet usumfructum sibi debitum,&si cesserit, significat ea lex morte aut cap.deminutione creditoris v sumfructu finiri, nimirum
inquit atq; caeteris omnibus elegatius Culac. quia hic solus fructuarius
663쪽
nit,non etiam morte delegatuis, qui fructuarius nunquam fuit, nec intelligitur.
Extendit autem Pinellus, loco relato supra, textum m d. l. o. ut pro- cedat, siue delogetur, aut transferatur ususfruinis iam conssitutus ex voluntate dcbitoris, aut proprictarii, siue actio ad constituendum usum fructum compotcns. Id quod verissimum est, ex mente communi proced cns, atque aperto probatam in illis verbis. Siv fructis debitarem meum delegauero, quae apta sunt utrumque aequaliter comprehendere. Ex his deducitur vera doctrina, & conclusio in ac materia, quod ex voluntate testatoris, si aut talo mini, usus Ditistus transit de una persona in aliam, quod per textum,in Attalus, J V uetulegato, cum aliis sic tradiderunt Alciatus restinisoy I.nuiveru undo. Menochius in consilio I t. nurpera decimo nono,librose indo, sic & econtra, ex eiusdem domini, aut testatoris voluntates niri solet aliquando ante mortem. Cuius rei exemplum opportunc huic ioco applicaturi.
7 Si ponamus, quodllator legauit uxori usumfructum certi sim- di, vel aliquorum bonorum sub conditione, si caste & vidualiter vixerit,& post eius mortein Titio, si uxor postea secundas nuptias contraxerit, an. statim Titio debeatur usus fructus uxoris morte non spectata, vel remanere debeat interim penes haeredem. Et in hoc dubio ut multa scieissconsalioque praetermittam , quae dicere possem.) rcies' a opinione R mani & aliorum, cuius meminerunt statim referendi, dicendum cx communiori, atq; veriori sententia, Titio & sic secundo legatario statim non spectata morte uxoris, v sfructus legatum debcri, quod cum Iohanne
Andrea qui huius opinionis auctor dici solet) Bariolo, Baldo, Alberico
de Rosate,Castrensi, Alexandro,Decio, Gali aula, Socino, Fortunio,&aliis probarunt Mantica, de coniecturis vltimarum voluntatum, libros.tit LIq.num. Igfol. O .Borgnmus muscanus de 'su ructu mulieri relicto, numero 7ο.rescat. hinc est quod legatum, fol. u . 9 ays. Villatobos communium vini
num,uerbo,legatum,numero Ia. Antonius Gomez optime disputans ramo a. rariarum, cap.II. de qualitatibus contractuum, nu... Simon de Praelis, interpretatione ultimarum poluntatum, lib. .interpretat.ajolutione I .num.sDLIIDCrassus A. legatum,quast. sct quaest.W.m . . Cesialus in consenui. num. . lib.
3.Camillius Gallinius, loco statim referendo. Alexander Raudensis de
Haec autem re lutio ex tacita atque verisimili mente,'voluntate
testatoris procedit, atqui ut eleganter Si crudite scribit Mantica) verisimile est testatorem voluisse fundum ad Titium pertinere, cum primum
664쪽
Tractat. de Uructa. cap. LXII. G1
uxor adsecundas nuptias conuolauerit, & tempus mortis ob eam cauciam expressisse, quod crediderit eam vidualiter esse victitram, & cons quentcr usu πωuctum ei relictum per mortem exstinctum iri, sed li alio modo celerius quam per mortem finiatur , ex coniectura vero simili idem dicendum est, testatorem voluisse , atque pro expresso habendum est. Et ad hoc redigenda sunt fere omnia sundamenta, quae in proposito considerarunt Antonius Gomez, Praelis, Caualcanus & alij superiores: & stricte disputans Alexander Raudensis, τbiI2pra numen 6. ct m ubi dicit: quod ponderato fine testatoris, qui satis colligitur ex viduitatis conditione apparet finem testatoris esse viduitatem, dc propter illam legatum reliquisse, & sic viduitate cessante, quod aliae qualitates seu passi nes, quibus inducitur priuatio dicuntur mortes naturales, ut legatarius secundo loco nominatus, debeat statim admitti. Omnisi enim dispo- sitio intelligi debet secundum id, ad quod principaliter ordinatur. H. a. f. non autem omnes.ss deflet imbus. Q. a. g. quod riximus. F. si quis conombiu. Bartylus in L ambitiosse.st . de decretis ab Ordine faciendis. Se actus semper re- 9gulatura fine, in quem dirigitur.Isis, lutinabena. perficuL nemo enim.
ae acquirenda haereditate. l. verum. Is de furtis. Pedroccha. in consilio nono, numeri ψ..ctas causa. t Cranuctata in consit s. numero ιs Cephalus in con- ου numeri 1ο. libro textis. ct in consilio ros. numer. ra. libro quinto. Α dsu-
eriorem etiam rationem redigi debent quam plurima , quae in hac quae' ione scripsit Camillius Gallinius, de verborum significatione, libro nono, cap. ubi praefatim sententiam communem optime t defendit, & itiis omnibus satisfacit, quae in contrarium moueri possisnt. deinde eodem libro ρ.cap.I .pertorum. monet dubium. Qiijd dicendum sit, se testator uxori usum fructum rcliquerit,si vidua permancrct,&si ad secundas transiuisset nuptias, Titio cundem usum fruetum reliquisset, an si V-xor ante secun das nuptias decesserit, debeatur Titio ususfructus,& resert Alciatum irridentem Socinum,atq; firmantem verius esse,naathitti non debeat D tius,quasi non euenerit conditio. Tandem per totum caput Θptime stillat,&secure, vere etiam resoluit, in praediisto casu extensi nem aisnittendam de casu secundarum nuptiarum ad casum mortis, deinde uxore mortua ante secundas nuptias, usum fructum Titio deberi, ut ibidem vidcri poterit, cum occasic ς obtuleritinerepetamus ea, quae ab alio rcetcscripta fuerint. -
pd si usu sfructuit relinquatur alicui, donec haeres, vel alius ad II
certam aetatem peruenerit, &eueniat quod haeres, vel alter ante dictam aratem,Yel tempus moriatur, legatarius consequetur usumfructum usq;.
665쪽
otidianarum controuersiarum tum
ad aetatem praefinitetin, quia personam potius,quam tempus considerauῖe principaliter testator,ut scribunt Romanussin cav. Summa Armilla,ti tui. de Uustu tu, nu. r. & cum aliis Caualcanias de Uufructu mini reiso, num G fol. v. qui cum Castrensi & aliis recte probat, contra esse, cum usu D fruetus rella quitur ad certum tempus, quia mortuo uiuisueuiario ante tempus finitur alim,ex regula text.in L . itur, nec pro tempore deficieilate ad haeredes transit.
Proponitur vulgata,sed non recte cxplicata difficultas, rati, Cod. de usi fructu. Quorundam interpretationes damnantur,& vera ratio eluuiem textus redditur. Dubis itur deinde,Vtrum pater commoditatem duntaxat,an usum fructum habere dicatur ex usu fructu filio relicto, an ctiam fructus cxeodem usu fructu perceptos, finito eo restituere teneatur.&Cini sententia melius quam hactenus Corroborata, ad nonnulla infertur, atque aliorum traditiones in hac materia nouiter & vere confutantur.
a Proponitur vulgata discultas, MLC. de Uufructum Amme adpringitur es , bitandi ratio eiusdem legis. a Interpretatiosossae ad eum textum damnatum, item quo tempore latusfuerit νIustinianum, textus etiam, in uum oportet, Cod. vi bonis qua tiberis,demo si turis Bartolidistinctis in proposita disscultate relata or improbata. . Ex voluntate argutauio testatoru, duntaxat venit pes in diJositionem .
nata,non Pero ea,cui mediante nominata acquiritur.
1 Legatum relictum suosmiliaου, ipsius, an patris contemplatione ce spe tur relictum,controuersum fuisse inter Doctores, ct multis casibus, distinctionibusque
explicatum. 6 Legatum relictam tofamilias,rgutariterini in dabis eius contemplatione, θnon puris relictu ridetur.
ν Baldi strue circa discinarem dicta. .Cae Uufructu, nouiter ct vere coir
666쪽
Tractat. de Usu ructu. cap. LXIII. συ
s Cuticii interpretatis hi eadem disscultate confutata, numeris sequentiis
ν Pater θflius νna ct eadem persona reputantur, ct ibidem textis in L rit. Ciae impuber. n.explicatus remissue. α Pater of una'eiam persona reputantur,quamau durat patria pote si secus tamen dissoluta. νι Patria potestas move dissoluitur. ra Nouus intellectus a natur ad texturri, in L l nasi, C.de Uufructu,O impro
rs Saluatur etiam nouiter per auctorem. I. Tenus in Li n. ct rere uisititer explicatus, at irationes mussma Dionyrichari,ct Petri Augustim Moiria probata. V Vsubfructus competenspatrim bonis aduentitiis filiorum, veris Gremalis Uus- fructus icismio Vsustu fisofamilias resecto, virumpatris a commodis-,am vero Uinfructus erram quaeratur,vti communusententia refert ontraria cimprobatur, O numeris seqq.ι infructus serus, ct non proprietas cum tofamilias relinquitur, utrum teneatur paterfructus omnes ex eo perceptos, vel aestimationem eorum finito UufrLctu restituere,ubi Cainensissententia in conin. 43. .nvoLa.improbatur, Ovide infra,num. 2 . 3 Fundamentum comm me Doctorum in quo nepropositasvra, nu. 16.contra e sdem retorquetur. v Ioannu de Huesteresto,in consa..nuo lib. I. ua declaratio, inter improb raper auctorem. ao Determinabile unum resticiensplura determinabilia, uniformiter debet ita determinare,quod lutius explicatur,atsexomatur remissurar Roderici Suaree in proposito, opinionis Cini verba quadam relata. aa Cinus in examinesvo inquessonesuperiori interrogatu qualiter restonderit, eribidem Cainensis verba relata.
as Baldi distinctio is proposito iucta L alis, C. de UUractu, nouerer relata θ pr
a. Vsustinusinito qui filisfamilliaremus fui Uo teneri patrem fructus ex eo perceptos resiluere,nec etiam earum aestimationem 'n Uinfructus si tofumillia relinquitur hodie, utrum obseruari debear deci M. Mai. C. de usu ruct. o ibid. an Uinfructus talis duret in persena patris, etiam mortuo is ubi Ioannis de MatienΡ, manuelis Mendet ars alinum tria nono nonnulla inproposito,nouuter or pere taxantur. ab L cum Diuitia , by Corale
667쪽
ε oti et rum controuersiarum Iuris
as Lmm oportet,C.de bonisq uberis,expliciuar. ar Datinis de Matieud aequiparat em quandam in hac materia veram non es cnectine procedere.
aι I infructus competens patri in bonis aduentitiis filiorum, qua pleno iuressioa 'quiruxtur, durat pener patrem etiam stio defuncto, ct de multis essedibus romissust.
Filii amisi is, qui ex permissone legum hulvi Regni restari potes de tertia parte bonorum seorum , virum patri praeiudicare risiit in Ustuctu tertia
Rodistincta atque absoluta huius capitis explicatione, in prismis constituere necessiarium erit, contra superiorem doctrinam,viamfructum scilicet naoiae v fructuarii finiri, fortiter urgere in colitrarium textum,in mali, Cod ersistuctu. Enima uerot eius textus decisio subobscura quidem est,&dil scilis, nec recte a Doctoribus explicata, autem verbis constitutionis praelectis, mens&ratio ipsius facilius percipi valeat, in hunc modum scriptum reliquit Ιustinianus. Ex libris Sabinianis quaestio nobis relata est, per quam dubitatur, si v mctus perfruum acquistis, velperficium anulus, capitis deminutione βν magna
vel meta,velmorte,Pelemancipatione, vel nupiacunque alienatione, vel morte,Primanumissonepositi adhuc remanere. Et ideo sancimus in bulusenodi casibus, nequefismus velfiliusfimilias in praefatos casu inciderit, interam patri res domino νμm- fructum,qui per eos acquisitus est ,sed manere intactum. Neques pater magnam capitis deminutionem, vel mediam passus fuerit , Vel morte ab hac me uerit exemptus,3 sim ructum perires apudfilium remanere, etiams hares a patre non relinquatur. Immstructum enim per eum acquisium, apudeum remanere etiam postpatris cala mitatem oportet: cum plerunque verisimile est, testatorem contemplatione magis fit, quam patris usumstuc Isim ei reliquisse. Dissicultas ergo consistit in hoc, quod morte usu fructuarii non si- niri usumfructum, expressim probat Iustinianus. Dicit enim , usum fructum relictum seruo, vel filiosa milias, & per ipsos acquisitum patri, vel domino:corundem morte non finirimeque tithim morte domini,aut patris , utriusque potius mortem, & patris & filii simul spectandam esse, id quod iure procedere non possc vidcbatur, nam aut ille ususfructus filii erat, & tunc morte ipsi iis liniri dcbebat, ex regula toxius, in icto A nitui cum similibus; Institui. si actu, aut per filium mcdiante dispositione legis acquisitus fuerat patri, ita ut pater esset verus usu fruetuarius,&tunc mors .filii in consideratione trabenda non erat, sed mors patris, ex qua usus seu ctus
668쪽
Tractat. de Uructa. IV. I A XIIII.
ctus finiri labebat,si verum est usu tructuarii morte usum fructum extingui.& ad proprietatem reuerti. Et augeretur dubium , nam hodie ex noua Iustiniani constitui. aduentitioru omniu reseruata est proprietas fisis, solo
usus uctu reseruato parentibus. l. cum oportet editust. C de bonis quati ru.g. r.institui. per quas persenM nobu acquisatur l.f. titulo decimosiprim' artis. . . sed
suffructus de quo a tur indisinati est quid aduentilium ex testamento, atque dispolitione hominis filio proueniens&sic proprietas, siue dominium usus mictus assignari debuit ipsi filio argumento.ls.1υσι Θμ linpetatur. & commoditas Due facultas percipiendi fructus ipsi patri, illa autem concessa patri necessario usus fructus morte filii deberet perire, et. iam vivente patre. per textum in Lnece ex Amab Τ depericulo ct commodo xvii dita. &sic constitutio illa & antiquo &nouiori iuri repugnare vid
Quamobrem glossa magna i rei bomtactuυ in dict. M. ab inter alias sollationes dicendum existimauit, dispositionem eius legis correctam
esse ex deeisione.l. eam oportet, Cin boab qua libeta. & idem videtur praesentire Imola in L filisfamilias. a. de donationis in causa mortis. 3c forte n on peccasse glossam dicendo, eam l. conigi ex dict. l. cum oportet. scripsit Caualcanus de Uufracta mulieri reticto. numero centesimo octuagesimo nono, vescunctorie
IIusafobstrecentesimo septuagesimo terrio. sed male quidem. Vt contra glos. sam rectius contendit nonnullis fundamentis. Fulgosius , ibidem &constat ex annorum digestione per Consules Romanos facta ab Aloandro, quae habetur in fine codicis, ex qua deducitur aperte.textum. indisti. ali. C.dersifracta. fuisse editum postConsultum Lampadii,&Orestis,qui Con. sules fuerunt anno a Christo domino nostro nato, quingentesimo tricesimo secundo. Eaque constitutio fuit una ex quinquaginta decisionibus Iustiniant,per quam antiquaaura, & eterum altercationes corriguntur, aut componuntur. Quas enumerat Euguinarius in prima parre digestorum priincipio. gnotus. in t t. numero quinto. C. de pactis textis vero in dict.leg. cum
variet. editus fuit consulatu. Deeii, qui anno quingentesimo tricesimo primo consulatum gessiti ut ex eodem Aloandro colligitur. Bariolus t autem in eadem. ι vltima. C., Uufructu. idem Bariolus sin Isisi tofamilias. ia a. numero secundossis donarion bis causa mo) tu. In proposita difficultate docuit: verum esse usum fructum finiri morte eius . cuius contemplatione relictus est: quod si non appareat cuius tontemplatione relictus fuerit,& se versemur in dubio, id ex futuro euentu declara nisdum, nam si filius decedat vivo patre, hie euentus declarat usum fructum
669쪽
& consequentor mortem eius spectandam, sed si pater decedat superstiteVsilio,iste euctus declarat comeplatione filii usum fruct. fuisse relictu,ipsis. acquisitu &cosequenter etia morte eius, non patruextingui.&Bartoli intcllectum, atque distinctionem sequuntur Albericus, Angclus, Castrem, sis,&alii ibidem. Cumanus.in iacet.=de acquirenda hareditate. Antonius Gomt Zius dicens quod iste est verus sensus, & proprius eastis illius legis. qin ι δ. Tauri.ηumerosecundo,in M. Borgninus Gualcanus. deis ructuberi relicto. numero centesimo sieptuagesimo nono, ve culi, quod autem dc beat habere otio trecentesimo sptuagesimo sicundo, O namero ducentesmo trigesimo quotoflio. a. defendit Ruinus in confilio centesimo nonagesmo quarto, numero terrio ct quarto. νοlumine sicundo, &tolerabilem intellectum putat Pa- villain L quamuis pliciter numero decimo C. de fideicommis . &yeceptum firmat, sed non sequitur eum Emanuel Acosta. selectarum interpretatis'
m capit. 17. numera quarto. cum eo transit Franciscus Mantica de coni et uris vltimarum voluntatum Bbro octam,titulo ιAnumero nono ,folioJIq. cidi nouissime Petrus Ricctardus. ad 3. Mitur. inintat. Uufructu. numero quinto per totum. videntur etiam probare Culacius, recitationum solennium. in libros digestorum ad l/quu Uumfrva. a Fri Uufructu legato, in rosulo,eo iamque modo Mfamilias. Petrus Gregorius. inoniagmate iuris lib. . cap.D. numero .prima pol. quatenus dicunt, eius legis decisionem ideo procedere,.
mod usus ctus utriusque contemplatione,& patristi filii relictus cenetur. Sed hunc intellectum impugnat Sasuetus inearim.IAabziano Ou.Se reiiciendum existimat Imola in dicta Issi Uamiliaιa.colum.a.ssis do nationi .cosmortis.Improbat etiamCosta.loco relato sipra.nee probarunt , recentiores nonnulli,quos statim reseram. His ego libenter assentio contra Bartolum. Primum quia praedicta interpretatio vere non tollit dissicut talem propositam, qpare scilicet usus stultus & sifuerit relictus contem platione filii. vel in dubio simus, non extinguitur morte patris, cui vere per filium quaesitus fuerat, & qui verus suit ususructuarius , aut quare non morte filii si ipsius comeplatione censetur rclictus. Deinde num maxi-.mum absurdum est dicere, voluntatem testatoris in hoc casu certum alimquid non continere,sed ex niuro euentu pendere, ex illoque.& non certa iuris doctrina,velipsius testatoris dispositione declarandum, hanc vel iulam iuisse testatoris voluntatem. Nam cum voluntas testatoris praesenti deferat ius ususfructus, de e senti etiam constare debet, ad quem pertinere debeat. Praeterea, quia si mors filii spectanda est. vi finiatur vlasfructus,quando eius contemplatio ne relinquitur,idem dicendum erit, quando vers ut in dubio, nec ap
670쪽
',areat cuius contemplatone suerit usu sfructus relictus: quoniam in dubio praesiimendum est testatorem magis filio , quam patri voluisse usuiri fructum,relm quere argument, textus. in D si hoc M.tem Fia lega ruprastodis in illis verbis. Nisc.erum quoimus cm acquiratur ined cui honor habitussit.ιῶM-to ν 1 fferus alimosi. de legatu secuisti ibi. Domini persona tantam in citare usi cum eo testaments factio taeteram expersonaseruiletarum consistit. ι qui uerisa hac verba de re an opulearisubstitutione. ibi. νunc hab)nt sensum . ut ei non omnis qui patris hares extiterit,sedu qui ex isamento bares exstirerisI.M 'eutin v eatur. Et ideo neque pater, qui per stiumpneque dominus , qui per uam hares extiterit, adsiubstitutionem admittetur. Iedicto. 13. s. adeoissct iam Iscuibi. Qui ex defuncti volunt ue,cte. Exquibus iuribus annotarunt Bartolus, &communiter Doctores ibi.maxime in d ctos. hac rerba. quod ex vo- qluntate , atque iudicio itinatoris dumtaxat venit per nain dispositione
nominata, non vero ea,eui mediantenominata acquii itur.
Denique, nam i etsi inter Doctores controuerti soleat, & multis ca Isbus,distinctionibusque explicari, utrum legatum relictum filiosa milias, ipsius, an patrisco ntemplatione censeatur relictum, quod plene disputat Franciscus,Mantiea de coniecturis visimarum νο-tarum obrobctavo, tituis decimosior oper tot m PadEla in quamms stantirer ex nu. b.C.desdeicommissu Albaradus, Simon de Pratis aedi referendi infra. Regulariteri tamen, atque in dubio legatum filio iti potestate resi-Αctum,eius contemplatione, non patris relictum videri, aperte probatur hi dacit.hfuasi inήne. C. de Uufructu. in verbo plerumque , & ibi notat glossa. nam illa dictio plerum que regialam ostendae L quiplures.ss de vulgare θρυ- pistari substitutione l. sin certo. g. nunc videndumst. commodari. l. 3. in vescinio plerumquess. de Og. o praefecti vigia & limc remam in specie probat Barto-h s.in I. istiuo millia innumerosecundosi de= ntionibus causa martis , ct in Leum ab uis inmero tertio, ct sequantur Baliar Castrensis numero secando, α Alexanderi numero sexta, capit. de iure dii borandi. Cumanus in ton septuagesimo tertio, numero quarto, vescula in contrarium astem. Ac cum aliis, obarunt Mantiea. ubro octavo, dicto titulo decimosexto, numero quarto dilla in dicto leg. quamuis numero sexto, Berous in tonsilio vigesimo sexto, numero trigesimo quarto, equentibus libro sicundo, Corasuruinifraur a fratre. in primaparte numerosexagesimo secundo , versu uis altera doctrina F. de re diactione in debiti. Decius in consilia quingentesimo visma secunis, numeroseptia