Tractatus de usufructu, in quo tam theorice, quam practice uniuersa eiusdem materia, quaestiones & dubia traduntur, enucleantur & resoluuntur. Authore D. Ioanne del Castillo Sotomayor Hispano ... Additis in fine 260 assertionibus, & totidem altercati

발행: 1604년

분량: 969페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

691쪽

quam monasterium, dicitur tamen transire proprisissem in monasterium, ut patri non liceat praedicta bona alienare, ac eo mocio administratio coniacesia esse intelligatur, quo a iure concessa est filio inseculo remanente. Id quod euidentius constabit, si primittamus,dubium esse apudDoctores coismuniter, utrum monasterium t excludat ascendentes a successione mona. Isti professi, an vero mortuo filio, seu descendente monacho pater, & mater,aut ascendentes ali1 praeferri debeat monasterio in bonis, quae ipse monachus secum attulit, vel habebat, eando religionem professus est. Et licet a ueo. qua ira sequuntur multi relati a referendis infra, existimauerit, mon sterium excludere debere ascendentes,ea ratione praecipue,quod monasto. rium loco fili j habeatur: tame in contrarium ess communior,&verior sen-.'tehtia, monasterium per ascendentes excludi. Inde est ut quemadmodum pater qui reli onem profitetur, praeiudicare non potcst filiis suis in legitima: ita nec filius,aut filia possit, ut cum alijs multis firmaruntGregoriusLope E in L perb.descendissem tit. r. par. b. Molina de Histanorum primagens ιλλcyon. . VelaxqueZ de Abendasio in Lo.Tauriri a Zper totam ct in L. Ollo Rrias in epitomoacie am c. 29.η.. o Albarus Valastus videndus o.

nis Retia Ioannes de Montesperello in consi. . o. inmahbsu verbis vol. r. Vbi dicit in hunc modum:Unde concludo quo dictvi Andread ultra Uum ructum,quem debet habere in νita sua de bonis senibae, quae pertinent ad filiam suam profusam in monasterio, videlicri de dote matris siue rei alijs bonis aduentit 8s, i bet habere tertiam partem dictorum bonorum, O dicta partis dotis pro legitimasiva cupiena proprietate .inalia duae partes de tribus debent esse dicti monasterν, post mortem dicti Andrea patris.Whis verbis satis constat vera resolutio dubij propositi quod attinet ad ius commune,de iure vero huius Regni explicarunt authores supra rela i.EtMolina ubi Drad. .ρ.η.6s.recte aduertii legitimam ascenden- stium esse hodie de iure Regio omne patrimonium descendentis , de cuius haereditate agitur, excepto tertio, &consequenter, quod filius Monachus

nullo modo poterit aliquid ex lesitima parentibus diminuere, & reliqua bona adstrio sest monasterio relinquere. Nee si alandamentum Iasonis, quod utiq; salsum est, veriusque. m - nasterutri ' r vera nonesse filium, ficteque, ciuiliter, & improprae filium

nominari, ut probant Couar. Ioan. Gulier. ac infiniti alij rcfercndi statim,

..cts. Non enim substitutus sub conditione si sine liberis decisser it,ideo excluditur a monasterio. in quo grauatus ingressus est, quod monasteriu,loco fili j habeatur, ex authoribus rcferendis statim, sed ex alijs rationibus, quas

692쪽

σδa ..tidianarum Controuersiarum iam .

post alios eleganter eonsiderarui.Et de praesenti materis,an scilicet,& quans dot monasterium excludat substitutum aut vocatum sub conditione,)dianelibero si grauatus ingrediatur religionem, latissime scΘserunt Doctores

communiter in C. is praesentia de probationibin Carolus de lapia d. c. s. per toti

mustis seq. Marcus Antonius Peregrinus desdeicommisiarticuliatnmstysige adnu.yy Ioannes Marcus Aquilini in L Gallis. st quid stantum superitas verbis Quid eri aqua ct ignis interdictionem ex nu.r . vique adn. a. Ioannes .

loco filij infert reprobandam senten tiam glossae. & aliorum, quos ibi refert 6 existimantium , testamentum t ante ingressiim religionis factam sequuta

prosessioni rumpi,aliterque declarat, ut ibi videri poterit. De eodem etiam, Nutrum ante professionem possit expresse reuocari, multis in proposito necessirijs,atque Tridentini declaratione Sr noneas cap. ιε. tractant plenis si me post ordinarios & alios multos Couar. incv a.detestameniunx .ct .

Iufius Clarus g. testamentum.qua .aδ. er totam Molina δε mssanor. primogeni sta. .cap. q.anum.3Lrsiue adnum.1o. Petrus Paulus I risius in repetitionec in praesentia de probationibvinum. Ua.per totum Onum. D.rsque adnam tu.qua habetur repetisionum ruris canonici. volumclsabo inibi 2οa. o . Rosellus Ar - . tinus in repetitione orbent.ingress C. sacrosanctis Ecelsis num. 24. oryo.Gra- ilanus re vl. I .IoannesGutierri E in repetitione c. quamuis pactum depactis is A perbo. dum nuptuigradebaturn... & alios referens Petrus Cenedus collittanea. finia decretum my.&vltra relatos ab eo Menchaca de successionum oratio-

693쪽

nractat. deus ructu. cap. LXVI. συ

semmon vero detestameto ante ingressam facto, ut aperte significant verba illius textus. Et in facti contingentia sic obseraratum, & pronuntiatum .idia rus.. Secundo&principaliter eonstituendum est,se periorem' resolutionem straditam silpra n. r. procedere atque inteIsigi debere invInfiisv eorum bo- norum,quae filius nabebat tem pore pro onis,non aliorum, quae postea quaesiuit filius monachus;eorum enim ususfructus ad religionem, non ad patrem spectat,quoniam cessant ratione ob quas ususDuctus patri acquiritur. Quod cum Nauarro recte fundat, di contra alios defendit Emanuel MendeZ in dacum oportet alarimrυ-Hem qui hac de re videndus erito .rnium Eliata hactenis.

CAP. LXVI.

Vsus fructus an,&quuiter itis diminiuione amittatur)Vbi

iuris antiqui,&noui oris ratio discutitur. Nonnulla nou ter an Plantur,&quae ad hanc materiam spestini diluci-cide,&melius quam hactenus declarantur. Item mors cia uilis,&naturalis quando aequiparari debeant, & materia L .nun.plenusime remissiue tamen tractatur. s V M MARI L . Capitu diminutio quid.

694쪽

, e δή ' motidianarum controuersia rum Iuris

a. sapiti diminutio triplex. . f.

. Cupitis diminutιοne maximassectatio sic ad mortem crassi L vel aureain. 'tim dammuae,de iure commum nec restari poterat, nec antea conditum testamentum ratidum erat eiure bulin Regni contra, ex decisione L Taurι de quatireagitur remisime. s Capitis diminutio minor,sive media que o aqua se ignis inutrictionu,quafueritforma remissuri. γ Poenarum trogradinoumfuisse. 3 Deportatiosuccsu in locum aqua, ct ignis interdictiouis. . y L.cognitionum,g.consumitur,fde rariis O extraordinariis cognitionibus, explicata remissue. ro Capitis diminutio minima qua. I

u Vsulactinia cinstitutione Iustiniani, duabus capulis diminutianibin maxima O media tantum amittitur, olim tamen Pauli temporibiu, ct Vlpiamiamu-tebatur etiam capitis riminutione minima. ra Us actae ita demitamittitur capitis diminutionesiam constitutin H; ceteram sante aditam hereditatem,aut ante diem cedentem quis capite mina

in menses,riis mensis: in dies eiin diei. 3ξι. I. serustates reales capitis diminutione nonis istantur,n ν ,stvs Nain, o. ratis disserentia redditur. . u L prima,in sinest .ders uctui gato,dupsiciter explicata. , ιο Tribonianum solitum esse e qua iam βο tempore lapsi erant . a cereisgiis. antiquis: π Capitis diminutiones maximam se mediam mor es civiles esse. ιι Mors ciuilis O naturalis quaηdo qumrentur, pleni o explicatam remissuri Et Ioannis Vincentν Hontincti,consilium, . per totum rotumiser. inproposito

die raro maxima se media tantamamittatur. ' . si ah VItantonis Goueaniratio nosteri robviar. .aa Et rera ratio reddituri i

695쪽

qua maxima ut med a capitis diminutioni aequiparatur.

aa V stactus an perdatur per bannum. Relegaris adtemptumum a mutat Uat actum. Ro ab luta,& distincta huius capitis explicatione constituere inprimis necessarium duxi. quod capitist diminutio, ex qua v- rsumstuctum interire dicemus statim ιὶ est priori atus com- . mutario,ex textu in lega. leg. 3. Oinatiss. de capitu dimin tione in principio Institutaademtitulo Lyrtita referenda insita tradit Paulus libro primo isententiaram titia. . πυkais primo Vlptari insta tentu titulo M. Fornctius obror Pectionum capit. ab. Et triplex constituitur capitis diminutio per Iu-

minutio dicitur,eum quis simul perdit libertate.& ciuitatem, & de illa po

si quis Ibo extareΔιος. irritamΤde iniustorupto. Quo loco expressim probatur,quod eo iure maxima'capitis diminutione atactus.& sic ad mortem

ciuilem vel naturalem damnatus,nec testari poterat, nec antea conditum testam tu niualidum era & confirmatur,in L LOILtitiaδρarm. Lex quutilis sicumnotamin sectentescommuniter & Gregoriiis tapeti ibi. & piat multos aliossie probarunt authores reserendi statim. Iulius Clarus suest mentum q. ιρ. O ao.VelaetqueZ de Abenda no in L . Tauriglogas. st . . lus1.η. . a. o 3.Sed hodie de iure huius Regni cotra statutum est ex Ly.tit. .li. F., naua coctactionis Regia quafuit privi l. . Tauri, Sc quicunq; ad mortem natura

696쪽

6ps AEuotidianarum controuersiarum tam

, di igni interdictum est vel ei qui in insulam deportatus est,ut dicit Iussinia

nusin F.minere Instituris capitis d minutione o octa LιMitvlo primo,pWtua.4. 6 versiculo iasigunda manera es. Huius autem interdictionis formam t exantu quissimis authoribus explicarunt Budeus in La F. Opaenis. Αlciatus. libris p imo parergon.cap.rs Bri uas.libro terris.antiquitatu n. v.f.Carolias Sigonius de iudiciis cap.3. Salomonius in LGa .F. O quidsi tantum nu. a Fia bb νώ ct posthumis atque ex Paulosententiarum lib.1.rit.r .collUtur aperte, limi 3 trest fuisse poenarum gradus, maximum, mediocrem,& minimum, & e rum exempla ponuntur. in ιcap talium.Τdepomis. Ad primum gradum pertinet vivi concrematio,capitis amputatio ad crucem. vel ad furcas damn

tio,& similes aliq poene per quas amittitur vita. Ad secundum gradum pertinet damnatio in metallum, vel in opus metalli, cum similibus aliis, quibus libertas ipsa amittitur. Ad tertium vero gradum pertinet deportatim quae successit in locum interdictionis aquae,& ignis, secundum Iustinianuin authou.de nuptiis. F.de .rtario. costatione . ex quo sic annotauit anuel

Costa a.yd. o quid tantum num. t. & videtunsignificare textus mi 3. fadlegem Iubam peculatis Melius in tr. j quabrussis O. quatenus scribitur. Itquibin aqua= igni interdictam est,id est deportata, . incit enim deportati nis poena,vi deportatus alius esse videatur, quam, quiviat,ut probauit

697쪽

δε capitis riminatione Olfruat.c.to G eanust. Atitiaim.c.u Roberthb.ssent rtiar.cap.ρ. & nouissinae Anto Pictar in d. si minor adfln. Deinde minimat capitis diminutio dicitur.cum libertate,&ciuitate retenta status du mtaxat familiae mutatur, ut per emancipationem,arrog- em di similia, de quibus in b. mimma. institar. de capitis inutio. via n uissim8 Anto Picbar.ctint ιδ titutilartu. 6. infine. Vlpianu&in fragmentis 'tis.1 .rer si minima Iason. in L arrogator nu. a.ssis adoptionibus Reuardus de '

Vsusfructus ergo i ex constitutione iustiniani duobus rapitis dimi- ttnutionibus, maxima ,& media tantum amittitur. quod noue decidit ipse in Dorruptionem C.de Uufiuctu.in j itur. Insilui.eod. tirut in princip. Instituta de acquistisneper arrogatwnem. O in Ia . riti lany. Mysc. Edcomesquefa-De. Olim tame Pauli temporibus, &Vlpiant,amittebatur etiam . minima capitis diminutione, ut PauIus scribiti hλs. receptarum ritu de Wk-'fact.et uiab.verficia. capitu iminatio. & ubique in Digestis id est certum, omni capitis diminutione usumfructum amitti, ut constat ex L Lin princ'. i. st quibus mota νβfruct. amittatur Uiceta quis νώ ructum .devsifructu legato. Ex quibus sic&eleganter annotarunt Petrus Gregorius in 'uagmate iuν, lib. .c.1ar.ρ Eguinatius Baro adris. Instit. de Gust vesduabus capitis diminutismbus Euerardus lib. a. rariar.c. o. θ bb.14.s. Cuiacius recit risnumselennium in libros Digestorum aes. ι. - e vescut ex istoetium lac . de' Uufiuct. aro Franciscus Hotomannus adiit. U. qui moLUUrianuitaturma. Λnton.Picha dcin I sinitur n. λθ ρ. Insis in .ct inprincidi . deacqui α

amittituri capitur diminutione usiasfructus. si iam constitutus est caeterum i Σὴ ante aditam haereditatem, aut ante diem cedente quis capite minutus cst. constat non amitti. ' . Et si in annos i sinentas ligatus sit. illius dumtaxat anni usuaru Uctus amittitur,& si in mentes,eius mensis: Et si in dies, eius diei. νrs Uum

es in I i. per totam ct in Iass.quia. moL Uusfructin amittatur. ct latius explicat Francisius Conanus commentarior iuris ciuilis ib. .. c. num. Oblia.ZDisysmiis obseruatur circa I . iura nariorum. ν textum in Lo quemadmo miserritat. amittant.ex qua colligitur, seruitutes alias non amitti morte, nec capitis diminutione eius cui debcnturi tum v sem,& vsumfructum sic amitti, ut sipra diximus & aduertit Cuiacius in eadem t3. qui dicit seruitutes ea rati ne praedictis m odis non amitti, quod personis non cohaerent, ut usus &sustructus,propterea his exunctismanet. . Diuili do by Corale

698쪽

' Nee obstat superiori resolutioni textust in L . in alibiure1 bis si de 'Mufructu legato.ibi. yelcapite minutus fucrit ex magna causa.Quae verbi donatare vidcntur, etiam ante tenipora Iustiniani, minima capitis diminutione unim fructum non amitti. Quia respondetur, primo quod sub illis versis, ex magna causa, non solum continetur maxima & media capitis diminutiό: sed etiam minima ex sententia glossae ibi rerbo ex magna. Dicitur autem capitis diminutio etiam minima ex magna causa,quia per eam 'tabatur familia distatus, ut in dicto. si minima. Institur.de capitis diminutione ct in dicto

principia. Institui. de acquisiiοηe per arrogationem. 9 Paulo lib. 3. receptarum tit. q. versic.capitis diminutio. ut explicat Cui acius. Secundo respondetur,uerba illa, ex magna causa, adiecta suisse a Triboniano in ea lege , ut obseruant Rasardus. in nothis. ad eandem Loe ibidem. Cuiacius in fine. ct in dict.= natur Reuardus.tib. a. variancap.IO. Antonius Pi. chardus in dict. 6 finiturinam.ρ.Solebat enim t Tribonianus ea,quae iam suo tempore in usu eranti legibus antiquis adiicere, ut nonnullis exemplis comis probarunt Rebardus risupra. θ δεῖ. I. .c.1. Cuiacius obseruat.lib. I.c. I.OLLI. ' sententiarum Pauli. tit.23.

,- Ex dictis constat aperte primo,obseruandum esse, maximam & m diam capitis diminutiones esse morte civiles,ut dixit glossariagnam bonim xima in dici. g. finitur.de Uufractu θ probatur in l. rerum.*βcutatast proscis late per Costam secunda parte dict.3 sequids tantum. aprincipis.&con cluen-'ter,&iure antiquo,&noua Imperatorum constitutione', quoad amissionem viusfructus, morti naturali aequiparantur. in dict. Lcorruptionem ct in dict. 6 finitur. Nam cum ex utraque status,& conditio fructuarii mutetur, sic ut alius esse videatur, quam qui erat, eadem ratio in utraque militat, ut, susseuctus finiri debeat,alias enim naturalisl&ciuilis mortis aequiparatio: non procederet quae regulariter non obtinet th omnibus, sed dumtaxat in casibus a iure expressis,ac ubi militat eadem rati', ut diximus, vel ubi mors

ciuilis eundem effectum operatur, quem naturalis, ut ex communi ann tarunt & plenissime explicarunt nonnulli relati supra cap. b4. numero sicu

do.Gregor. Lopeiani. a. titui. 1Lpartit. . verbo. ciuil. Doctores communiter

in dicta l. Gallus s. st qui sitantum. ubi Galiaulaenum. ρ.Fortunius ga.Rui'us

O in

699쪽

tiust Hon dede. xplicanslatissi ine, idcirco videndus o uno. inco=νω. Is

Secundo obseruandum cst, capitis diminutiones maximam l&me- rodiam, non soluin mortalitati aequiparari,νt diximus orprobatur m LGallus. est quidsi tantum β.de liberu ct posthumu. l. intercidit. Τ de conditionili est donon- strationib.g.cumaot .isint.qmb.mo turpatriae potestatissoluitur.sed etiam bonorum amissicinem inducere, ut de prima probat textanLquidamsenta. qui ultimo.g. de poenis.ls in metallum. f. de his quae pro non sic ris habentur. l. - . de

bonis prosicriptorum. La. C.desententiam passis. iunct.text.in y. - Ininride capitis diminutione. S de secunda probatur in Ly.iu igLverbianam.ct in M.θι. desententiam pasiu. iunci. g. ninor. IV. de capitis inunxtione. r La.C. bonis proscriptorum. Vnde consequens erat, ut tanquam per mortem,Scamissis

bonis usus fructus extingui,& amitti deberet, qui ad alium transferri non poterativi alio capite dicemus infra. Nec diuersum ius obtinebat Iureconsultorum tempore in minima capitis dimi mitione, quoniam cum ex adoptione 3c arrogatione fructu rius alieno iuri subi j ceretur, ex d. g. minima. & emancipatione ad imaginariam seruilem conaitionem deduceretur,quippe cum illa per vcnditionε& imaginariam seruitutem scri cOsueuissed rit. C. de emancipationib. liberorum. s.femancipatost. de capitu inutione. qua etiam ratione emancipatio

morti comparatur. ind. g. re quid A tantum.1nsi ct in L quis. Fquando dies legati cedat. non secus ac servitias Istruitutem.aross.de RI. QEasi consequens& necessarium crat, extingui v infructum iure antiquo. ut colligitur ex textu oprim.Dint. deacquisitio per arrogationem. sed cum tempore. d.ἱ commptimem. imaginariae venditiones,quibus sciri solebat emancipatio, sub-l tae sint a Iustiniano.m l. iubemus. 9 in Lust.C. emancipationib.tiberorum. ne cessarium etiam fuit sublata, dccorrecta ratione antiqua, non minus effectum eius corrigere; ne scit. minima witis diminutio usum fructum extinguereti Ethanc putat verissimam csserationc nouae decisionis. d. l. com ruptionem. Anton. Goueanus lib.I.variari qua .c.a qui tamen manifeste decipitur, non aduertens tempore.d. ι corruptionem. nondum sublatas csse

solemnitates imaginaris vendi ionis, quae in emancipatione requirebantur. Nam illa solennitas venditionurn ii blata fuit a Iustiniano.in trit.C. de . emancipatωmb. liberorum qKae edita fuit, post editam LI. ωπη tionem quod

stas constat,

700쪽

ερο quotidian Tum controuersiarem Iuris

constat,tum ex ordine constitutionis,tum etiam, quia constitutio dict.lix corruptionem, condita fuit Lampadio &Oreste Consulibus. Constitutio vero LLH-α post Consulatum eorundem, ut ex inspectione colligitur. 2I Deinde Goueani ratio minime t concivilit, atque specialis est, & pertinens ad solam emancipationem, non ad arrogationem,oer quam capitis diminutio minima contingebat,& v sfructus ipse amittebatur. . 12 Unde ratio constituendi i hoc nouum his, veterisq; abrogandi in hac specie, magis aequitati tribuenda videtur. Credidit enim Iustinianus dc meritoquidem aequissimum esse, ne ex hac leui& minima causa periretius eius,qui emancipabatur,neve emancipatio, quae stricto subtilique tuis re filium capite minuebat. ut ipse scribit in L meminimus. g. cum autem. C. deis timis haeressibus. eiusdem filij iura tolleret, ut non obscure indicat Iustinianus in L l. corruptionem. Persc. quare.

23 Secundo & principaliter constituendum est, videri t hodie totum hoc

ius sublatum, & correctum ab eodem Iustiniano, in auth sed hodie. C. de δε- t. inter. O in auth. undeseu tur. quatenus deciditur. ibi. quod nemo beae natus essicitur seruus poenae ex supplicio,& consequenter cessare debet ratio antiqua ususfruilius amittendi, propter maximam & mediam capitis diminutionem inducta,quae olim laruitutem inducebat. Quod in terminis scriptum reliquit Antonius Gonu tius tom. a. rari cap. ιs deseruitur. num. ast. s.fecundo modo, ct reprehendILleia .rit. 3 parLA existimans eius

decisionem seruandam non esse,ut iuri communi contrariam, nisi quando fructuarius damnatus esset ad mortem, & vltimum supplicium, & alia quo euentu propter fugam, vel aliam causam sententia non mandaretur executioni contra eum; tunc enim ex codem natione mortis essicitur seruus poenae. qui Plimost. de paenis. δc remanent incorrecta iura vetera, qu niam decisio aurased hodie. locum non habet in damnato ad mortem n turalem, qui etiam de iure auth. essicitur seruus poenae, sed tantum in eo, quidam natura ad mortem ciuilem, qui eo iure noesscitur seruus poenae. quamuis aliter esset statutum de iure antiquo, ut declarant gloss ibi.έοι λ Bartol. Haec qui pstimo. ex nu. s. Hyppositus incong m. m. I. Gregoriiss

ι . in M. vers. xrs obstat etiam replices. Superiorem rcsolutionem probauit, iterum ' errore lapsus. Primo dicens expressim,deportatione libertatem anulti, sicq;peream usumfructu extingui,& inde ortam fuisse rationem. ael. corruptionem. quae hodie subi ta est Lauth Utile. in que etiam errorem mirandu est eruditissimum

SEARCH

MENU NAVIGATION